장음표시 사용
191쪽
Ovid. Metamorph. I. U. 22 s. 'Me parat. haec illi placet experientia veri.
Ubi Nic. Heinsius , rerum numerosius 3 quod in secundo Mediceo extabat. Ego sane non du-hitem quin apud Ovidium legendum sit experientia rerum. Non idcirco tamen, quod rerum numerosius est , ita legendum censeam, sed ideo , quod veri irrepsisse videatur ex versuProxime praecedente 223.
Illud quoque Correctori mutandi rerum in veri ansam dedisse vcri simile est , quod , cum
Poeta de una re loqueretur in V. 224.
Nocte gravem somno nec opina perdere morte . Me parat. haec illi placet experientia veri.
Iutavit, rerum male dici : at hoc multitu-inis quam unitatis numero elegantius efferri, in Notis ad Horatium ostendi : denique ut rerum legam illud me movet, quod voX rerum voci experientia quam voX veri aptius jungatur , quod neminem, nisi qui rectam scribendi rationem ignoret , ignorare arbitror. Sed, ut ad Metaphoram moribus ornare , unde digressi sumus, revertamur. Festus in ornatus. Ornatus dicitur O bonis artibus in ictus, ct honores adeptus a populo , bene aptus , ut miles . . . atque etiam ornatus dicitur cultus ipse quo quis ornatur , oe cum dicimus aliquem tragico vel comico ornatu prodire , dc ita Cicero dixit ornatum Oratoris esie quasi vestem ; unde liquet hoc verbum aptissime a corpore ad
192쪽
animum transsatum esse , ut enim vestes ornant Corpus, ita animum aletes, instituta dil-ciplinae, mores, vinules & similia adornant.
Oolo locos Horatii a Bentitio male emendatos e N.
ΡRimus Horatii locus est e Carm. Lib. I.
VII. U. 27. ι desperandum , Teucro duce, π auspice Teucro :Certus enim promisit Apollo.
Ubi tu sic ais ; Sane olim turbabant hic cod ces , ut ex vetere Scholiam patet : AUsPICE, inquit, hoc est , fautore , vel sponsore : Apollinem dicit, cujus responsa vel promissa sequebatur. Ita etiam plane habet Acron manuscriptus in Bibliotheca Regiae Societatis 3 ita fere Cruquii Commentator. Atqui ea annotatio cum praesenti lectione conciliari non potest. Inde quoque est, quod duo Lambiniani cum totidem meis praeferant auspice TEUCRI. uae quidem lectio, quantumvis inepta, certe illud evincit , ejus fabricatores non ad Teucrum , sed mpollinem Q. Aus PICE retulisse. Muid multa Rosam , credo , Poetae manum repraesentabit, qui refnxerit versum ad hanc speciem
Nil desperandum Teucro duce, π auspice Phoebo.
Profecto longe meliores animos o certiorem spem
suis sociis addidisset Teucer , s his verbis eos Μ 3 cum
193쪽
compeliasset ; quam s ad suam unius auctoritatem omnia retulisset: jub gemino enim illo praesdio nihil prorsus desperandum erat. Quid quod hanc videntur emendationem sagitare quae proxime sequuntur
uo enim pertinet illud ENIM , s in priore versu nihil quicquam de Apolline memoratum es aeuanto aptius haec cum superioribus connectuntur, s mecum legeris, Auspice Phoebo i ut in illis Statii Silv. III. s.
hic auspice condita Phoebo Tecta, Dicarchei portus.
reseretque arcana pudicos Phemonoe fontes, vel quos meus auspice Phoebo e litus immersa turbavit Pollius urna.
Neque vero illud te deterreat, quod continuo re
ixamquam satis fuisset in priore versu Phoebum
nominas . Sic enim alibi Romuli nomen subjungit, cum eum Iam nominaset,Carm. IV. 8.kuid foris Iliae
Mavortisque puer, si laetiarnitas ob rat meritis inυida Romuli ξAtque alii ita Poetae non raro. Multa hic animadvertenda sunt. I. ut illud Teucro mutares in Phoebo excitasse te videtur
Lambini adnotatio. uidam per auspicem Teucrum, Apollinem Agniscari volunt. Sed faci
194쪽
facilius hoc obtinerent, s legeretur Teucri, quam scripturam reperi in duobus msis. II. animadvertendum te non vidisse in Acronis N ta, quam adtulisti, pro fautore legendum autore, ut Librarii scribebant, pro auctore; hoc autem autore non est , ut tu putasti, Acronis; nam Commentator Cruquianus illud non habet , &, quod tuum acumen effugit, autore est interpretamentum vocis auspice ; Glossaria Philoxeni & aliorum ab Labbaeo edita. Ausi
Pice, autore, fauctrice, repono auctrice. Nam auspex est nomen commune utriusque generis,& idcirco additum est auctrice; quae VOX OP-timis Scriptoribus incognita, Latinitate postea collapsa , invaluit: de qua vide Thesaurum Fabri in verbo Au Ior. Praeterea in Nota Ain Cronis , pro Apollinem dicit legendum respicit, ut habet Scholiasta Cruquianus; nunc ad gravissimum errorem tuum pervenio. Ad verbum auspice habet, inquis, vetus Scholia . fautore vel sponsere. Atque ea, ais, annotatio cum praesenti lectione conciliari non potes Cru- quianus autem Scholiasta Jautore , ut supra dixi , non habet: sponsore habet. Quare, cum vetus ille Interpres castigatioribus uteretur libris quam sunt ii, qui jam extant , quaeren
dum est verbum, Cui haec interpretatio respondeat. Tu vero V. Cl. quamquam monuisti sponsiore cum lectione auspice conciliari non posse, auspice tamen retinuisti: ego vero non
dubito. quin pro auspice reponi debeat, ob- e cujus interpretamentum est sponsore 3 prae
195쪽
sertim cum aliud verbum excogitari non possit, quod per sponsore ponatur , quodque metri lcgi obtemperet. Supercst , ut obses pro sponsiore vel Meis fore usurpari ostendam. C. Nepos in Phocion. cap. II. hic audiente populo , Phocion negavit esse periculum , seque ejus rei obsidem fore pollicitus es. Ovid. Heroid. II. U. 34 aeui mihi conjugii sponsor oe obses erat ZClaud. de Bello Gel. V. 3I8. tantoque sui selit obside fati. Prudent. nEri ΣTE.. V V. 6F8. s9
Videndus quoque Gronovius Lib. Observ. II. c. 8. ubi plures e Cicerone adfert locos, in quibus obses idem , quod sponsor , denotat Teucer ergo idem fere dicit , quod apud C. Nepotem Phocion, Nil desperandum esse,seque ejus rei obsidem esse; idoneum autem ejus rei esse se obsiden); quoniam certus sibi promisit Apollo &c. Ex quo facile intelligitur, quo illud enim referatur, etsi nihil quicquam in priore versu de Apolline memoratum sit : nam particula enim ideo sequi debuit , quia ostendit Teucrum ut ejus rei obsidem non potuisse
Ad emendationem secundam progredior. Carm. Lib. I. XXXV. V V. 3O. 3I.
Serves iturum Caesarem in ultimos Orbis Britannos,
196쪽
HORΑΤ. BENT L. CAP. XII. I 8s Ubi tu sic scribis, Sed quid illud est, ultimos
o Rhis p Satis profecto erat ultimos Britannos dixisse, longe elegantius esset: ut ipse alibi,
Carm. ΙΙ. 2O. Dacus & ultimi Noscent Geloni.
Quid maris, extremos Arabas ditantis π Indos
. Impiger extremos curris mercator ad Indos.
Sic Carm. I. 36. Dui nuno Hesperia sospes ab ultima. Et Ii. I 8.
Premant columnas ultima recisas Africa .
Deinde ais , Suid, quod si additum quicquam voluisset Noster, ultimos credo hominum Britannos , non ultimos orbis appellasset, ut Uirgil. Aen. IX. 727.
Extremique hominum Morini, Rhenusque bicornis
Sane ultimos orbis, vel quod perinde est , ultimos terrae mihi plane semibarbarum videtur; neque hujusmodi loquendi genus, nis fallor, apud ullum bonum Auctorem inveneris. Ergo cum illud ultimos orbis minime recto talo consissere videatur ; neque nos juvent MSSti; ecquid es, quod ex conjectura commode substitui poterit s Equidem, quia jam tandem Fortunam precari Noster incipit , plane inducor , ut precandi verbum hinc excidisse credam , V locum
197쪽
Serves iturum Caesarem in ultimos , ORO, Britannos.
uid facilius proclivius' quam ut oro ab imeptis Librariis in orbis mutaretur 7 Serves, oro: ut Noser alibi Serm. II: 4.
Invigiles igitur noseris pro casibus, oro.
atque alii passim. Deinde addis, locus apud Lucanum extat libro VII. 1 4 I. N prima quidem fronte germanus huic nostro Sidetur . extremi Iberi orbis, ut ultimos Britannos orbis.
vivant Galataeque, orique , Cappadoces, Gallique, extremique orbis Iberi, Armenii, Cilices.
propius autem contuenti plane alia hujus loci ratio, quam nostri, apparet: quippe extremi hic genitivus es singularis, Iberi orbis extremi ; ut Virgil. Georg. ΙΙ. V. I 23.
ut quos Oceano propior gerit India lucos , Extremi sinus orbis.
Horreat Oeneadas in primus re ultimus orbis.
Ultimus, a terra terra remota mea.
Epistola Hypermne1trae: regnoque domoque
Pellimur: Hae Ios ultimus orbis habet.
.quantum ultimus orbis Ceseris, refluo circum a gurgite Thule.
198쪽
Recte itaque dixeris , ultimi orbis Iberos , ultimos autem minime. Haec omnia eo retuli,
quo tempore lectoris ac tuo abuti dedisceres: perpaucis enim tota haec res Conficitur. Reia Iono ultimi, quod Interpolator errore solemni scilicet ex ignorata verborum ultimi ombis constructione mutavit in ultimos. Britannos enim ultimos, ut apud Horatium, extremi Geloni, extremum Tanain, extremos Arabas, extremos Indos, recte dici non ignoravit.Quod
autem scribis : suid jacilius proclivi ve quam
ut oro ab ineptis Librariis in orbis mutaretur, a vero longissime abe1t; similis enim mutationis variae icctiones veterum codicum eXem plum suppeditant nullum, mutatae UCro Con-1tructionis suppeditant sexcenta. Ceterum ultimus orbis eleganter dici, loci Poetarum a te allati o1tendunt ό atque in illo Lucani extremique orbis Iberi, aci quem versum sic scribis , propius autem contuenti apparet, hic extremi genitivi esse casus. Immo Verulanus &Ascensius, qui propius res contueri non solebant, extremi genitivi casus esse viderunt. Noli vero V. Cl. de eo gloriari, quod ultimus orbis multis exemplis optime dici ostenderis; quivis enim Criticus, dummodo non sit paullo hebetior, in locupletissimis, quos jam in
omnes fere Poetas habemus, indicibus exempla sine magno labore inveniat. Sequitur tertius locus a te bis male emendatus. Carm. Lib. III. XIV. V V. Io. II.
199쪽
vos o pueri, in puellaa Iam virum expertae, male ominatis Parcite verbis.
Non immerito, inquis, miratur Correntius, cur addat jam virum expertae; cum potius par erat, ut cum pueris innuptae puellae conjungerentur. Deinde addis: Equidem s per codices liceret,sc emendaverim.
Imperitissime. Nam quae causa peccandi quare legendum jam virum expertes mutavit Inte polator , quod ignoravit virum esse genitivi casus. Carm. Lib. ΙΙΙ. XI. V. II.
Sic autem reponendum in Notis ad Horatium plenius demonstravi. Atque haec emendatio tuam redarguit inscientiam, at multo magis ea, quae in eodem versu sequitur.
ubi Codices, inquis , in diversa disrahuntur: nam dimidia pars habent, nominatis , Et totidem fere ominatis: interea hoc pro comperto jam habetur, melius facere ad sententiam ominatis, nisi quod versus mensuram hiatu suo labefacere videatur. Multi autem defendunt, male ominatis , ut neglectd hic Synaloephd vocalis E non elidatur qualia multa occurrere putant in tersis is etiam Poetis , ut apud Nostrum Epod.
200쪽
Si me amas, inquit, paullum hic ades.
Sed inprimis notandum , non ius in longis vocalibus hiatus illos admitti cujus rei a Musica petenda es ratio. Extat quidem Virgilii versus, Aen. Ι. 4os.
Et vera incessu patuit Dea. illa ubi matrem Agnovit.
Verum hic peculiaris hiatus ratio est , quae in Horatii versu locum non habet Euippe post Dea plena disinctis es, tum nova incipit oratio 'G quia in pronunciando pausa V morae spatium intercedit, Dea ille per Θnaloephais coalescere minime debuerunt. uare haeret, inquis, haec res 3 er aut sententia laborabit, si legeris Nominatis 3 aut versus , si ominatis. Sed bono animo esse poteris , nam levissima mutatione utrique vitio succurrere licet ; neque dubites , quin sic profectum sit ab Horatii manu
Iam virum expertae, male I NOMINATII Parcite verbis.
Confidentissime, ne quid gravius dicam, hoc a te scriptum, sed bono animo esse poteris; neque dubites, quin male inominatis profectum stab Horatii manu, nemo non, ut Opinor, judicabit. Quid λ cum male inominatis hoc loco aliud non significet quam valde inominatis nam tute ipse fateris male hic augere significationem ) hanc emendationem inominatis,