장음표시 사용
201쪽
nonne ipsa hujus ῆrmulae natura atque usus omnium Auctorum refellunt 8 certe ex Brisi sonii Lib. I. de Formulis constat, hujus ῆrmulae verba sellemnia esse haec vel similia: Favete linguis, ore favete , animis linguisique favete , bona verba dicite, ta mente , voce favete. Jam s male inominatis verbis parcite, denotat, value inominatis; haec vero sermula potius exposcit verba optimi ominis, Certe nihil, quod alienius a mente & manuHoratii esset, excogitari potuit quam hoc , quod tu alfirmas a manu Horatii prosectum esse, inominatis : gravis imi autem hujus erroris Causam invenire dissicile non est nimirum, Cum memoria repeteres Horatium Epod. XVI. scripsiste inominata perprimat cubilia eX per versa Consuetudine locos ex locis corrigendi in hoc versu inominatis cum quoque scripsisse, locis inter se non comparatis , inconsiderate judicasti. Numquamne erit , vir eruditissime ; ut ab hoc enormi emendandi modo desistas p Ego sane angor & excrucior , quod in hujusmodi peccatis reprehendendis tam saepe cogor tempus consumere. Deinde in
iis, qui Synaloepham reiste negligi putant, eis, inquis , Sagaci mus missius is enim
ad Claudian. Sec. Consul. Stilich. V. Iv. fuse male ominatis tuetur. Sed illud non animadvertit vir insegnis, pleraque omnIa, quae ibi profert, hiatuum exempla in caesuram sue in primam pedis Bllabam cadere non ut his , in Dactyli tertiam aut secundam.
202쪽
qui hoc multum interesse sciunt Uthmorum ct musicae periti. Equidem Latinos Poetas ad Graecorum imitationem hiatus secisse a bitror. Cicero in Oratore C. 43'. Sed Graeci viderint nobis, ne s cupiamus quidem, diser here voces conceditur. Ludicant omnes Poetae , praeter eos, qui ut versum facerent, Aia-hant. Ut Naevius,
mesu radiantis Etesiae in vada ponti.
Hoc idem nostri saepius non tuli ent, quo Graeci laudare etiam solent. Deinde ais, non EGia longis vocalibus hiatus illos admitti. Sic Uirgae
oedimus an qui amant, Et longum , formose, vale, vale, inruit, Iola Cumarent, ut littuι 'la, Mia, omne sonaret Te Coridon, o Alexi - Pelio Ossam. Insulas Ionio -- Te amice, nequiis. Glauco Panopeae em Inoo Meliceri Implerunt mentes, ferunt Rhodopeiae arces Victor apud rapidum Simoenta sub Ilio alio.
Nusquam memini observasse , vocalem brevem extra caesiuram hiatum facere , praeterquam is duobus locis, uno Catulli, Virgilii alteror quo rum ille Epigr. ΙΙΙ.O factum male , ὁ miseris Passer, Verum is versculus in mendo cubat : omnes senim membranae ibi praeferunt,
Bonum faetum mala bonus illa passer:
ut testatur Achilles Statius . qui ere conjectura illud alterum reposuit. Nihil itaquo ex tam δε- bis
203쪽
hio loco concludi poterit. Virgilii versus extat Aen. I. 4OI .
Et vera incessu patuit dea. Ille, ubi matrem gnovit.
Duobus illis Catulli & Virgilii locis tres tibi
non observatos adjiciam. Ovid. Metam. Lib. V. v. 62s. Et bis, Id Arethusa, Π Arethusa, vocavit. Prop. Lib. III. XI. V. 6 I. Certa loquor, sed nulla fides. neque Ilia quondam,
ubi Broukhusius scribit neque enim Lia quondam, ita habent omnes Libri, excepto secundo, a quo enim abes; Sc omnino abesse debere idem Vir ingeniosissimus ibi demonstrat. Persius Satyri III. V. 66.
Discite o miseri, π causas cognoscite rerum.
Ubi alius Interpolator ad versum fulciendum reposuit disciteque, alius discite st. Quid autem de his tribus locis censendum sit, in Notis ad Horatium ostendam. Ceterum, quod scribis propter plenam disinctionem pos Dea inpronunciando morae spatium intercedere . θ' idcirco Dea ct ille per Θnaloepham non coalescere, hoc gium Vositus , ut alios omittam , de Arteram. Lib. II. c. I l. ante observavit. Nunc operae pretium erit V. Cl. ex iis quae paullo superius retuli, te tecum Cominmittere. Carm. Lib: I. ΙΙ. v. 3I.
Nube candentis humeros amictus
Ubi tu sic ue Ita nunc pleraeque editiones I Te ram principes illae Venetae V Loscheriana CANDENTIs
204쪽
DENTI , neque aliter olim Aeron Scholiastes: Melius, inquit, Nube candenti, quam Candentis humeros. Mihi vero in nullo melioris notae codice candenti illud es visis. Sed rem ipsam videamus. Pam primum qualis sodes hiatus erit, si legeris CANDENTI ξ qualem vel unum alterum nusquam hic inveneris. Atqui Horatius praeter duos illos quilinae alites &s me amas, inquit , quos hic ad librum III. XIV. adserε , alios duos habet hiatus Lani-bino animadversos. Carm. I. XXVIII. v.
Virgilius quoque in longis vocalibus saepe negligit Synaloepham; uno loco ero Contentus, quem ad hunc versum Nube candentis prostri Torrentius. Virg. Eccl. VII. V. y3.
Stant π juniperi, π castaneae hirsutae
Ubi idem post alios geminum inveniri hiatum
Sed tempus est ut ad ea, quae frontibus adversis siccum pugnant, veniam. Ad verba male inominatis scribis S aloepham negligi, cum vocalis cadit in cae uram; deinde addis, fateor equidem etiam extra caesuram saepe negligi Θ-naloepham in longis vocalibus. Contra, ad verba Nube candentis humeros sic scribis, qualis sodes hiatus erit, s legeris CΛNDENTI p Atqui hiatus in candenti humeros & cadit in caesu- Iani di in longam vocalem. In aliis autem N quae
205쪽
quatuor Horatii locis in solam longam vocet lem hiatus cadit. Notam igitur tuam ad hunc versum, cum illa ad alterum acerrime pugnare tute ipse dissileri non poteris. Verum adis dis ; Sed, quod caput es , illud nube candenti non tam non oppositum es hujus loci sententiae , quam prorsus contrarium. Nempe nube hic amiciendus erat Apollo, nequis eum mortalium interi os versantem agnosceret. Virgil. Aen. I. 4IF.
At Venus obscuro gradientis aere sepsit, Et multo nebulae cireum Dea fudis amictu, Cernere ne quis eos, neu quis contingere posset.
Dissimulant m nube cava speculantur amieti.
Iam autem, qus quaeso convenit, aut quo Poetae conssio factum, ut qui oculos fallere , latere conetur , nubis sius Candore se ipse man f et 8 Hoc tam inepte incommodeque , ut nihil supra. Atqui Horatius Apollinem hic precatur, ut non solum Romanis propitius esse velit, verum etiam ut eo amictu velare se velit, quo solet conspici, cum se propitium esse significat 3
venias, precamur, , Nube candenti humeros amictus
Et bene Commentator Cruquimus, nube candenti amictus, candidis nubibus velatus , ut qui videri possit: non amicti enim Dii nequeunt conspici, hoc addi oportuit, neque nigra nube velati conspici possunt, atque hanc esse Poetae sententiam confirmat Doctissimi Fabricii ad hunc locum adnotatio , Nubes candens, se
206쪽
Cundum Servium, es nimbus, quo Dii Amper omicti sunt. cum in terras propitii descendunt. Verum dubitationi nihil loci relinquit fide-.lisi1ma observatio, quaeque huic loco Convenit , scilicet Interpolatori nulla fuit causa mutandi candentis in candensi I candenti autem in candentis mutandi fuit duplex 3 una, quod eandenti in metri legem committeret altera , quod nube candenii insolens esset elocutio, humeros candentis esset vulgatissima. Atque iahanc sententiam vel obtorto collo te tua trahet adnotatio ad Serm. II. ΙΙΙ. v. I 88.
Rex sumr nil ultra quaere plebeius cir aequam
QUAEnn interpolari potuit ab illis sciolis, ut laboranti versui mederentur 1 ignaris scilicei ct virtute casurae θ' ob duplicem consonantem α. quaere hic posteriorem Ollabam producerer eontra , s QUAERO ab Horatii manu fuisset , nusquam quemquam inventum iri , qui jὲ quaere vel somnio substitueret. Nonne duae rationes quas modo adtuli, evincunt , si candentis ab Horatii manu sui siet, nusquam quemquam . inventum iri, qui candenti vel somnio 1ubsti
. Sed, ut ad hujus loci scripturam redeamus,
male ominatis .... parcite verbis, duae observationes loco medicinam promittunt, qua rum una sic legi suadet, is o oMinatis;admonet enim Librariorum oscitantia o, quod bis scribi opntuit, semel scriptum esse , quod vitium iis perfamiliare esse Critici norunt. Epist. Lib. ΙΙ. ΙΙ. U. I99.
207쪽
Pauperies immunda procul procul absit. ego utrunt
Ubi universi codices, uno Pulmanniano CX cepto, habent vel procul domus absit, vel δε- mo , domu procul absit : tu vero procul pro Iprimus in conteXtum recepisti. Et recte quidem : illud parum recte in Nota ibi additum. Poteris etiam sc re singere,
Pauperies immunda procuι precor, absit.
Haec enim a Librariis saepe confunduntur. Ovid. Heroid. XVIII. 22o
Delicti fas idem reprehensor m auctor: Terra, precor , vultus obruat ante meos.
tibi codex veterrimus Puteaneus aliique procul
pro precor substituunt,' te se misso. Illud , inquam, parum recte adjicis, quod hic etiam precor legi poterit. Etsi enim procul & precor
nonnumquam Confunduntur, etsi quoque nec Poetae mens, neque metri ratio precor respuat; quoniam tamen observatio Certissima procul ampledhitur, precor aversatur, hic reponi non poterit precor οῦ quod ita verum est, ut, etsi vel minime reor aliquot codicum auctoritate firmaretur, procul vero nullius, hoc tamen,non illud in contextum induci deberet. Altera observatio docet Interpolatorem more sito praepositionem ab detraxisse, quia parcite ab ominatis verbis Latinum non esse existimabat, sed inscitissime ; nam haec est plena elocutio , altera vero concisa ; quod haec quam illa vulgatior esset, eX ignorata Constructione Corrector al elevit. Livius Lib. XXV. c. Urecantes ut a caedibus in ab incendiis par-
208쪽
ceretur , ubi vetus liber Sigonio teste sic habet ut caedibus N incendiis parceretur. Verum& ibi ex eadem causa Corrector a & ab imperite ademit. Similiter Carm. I. XXVII,
Praepositionem in Corrector sustulit , quae vix in uno & altero vetere codice , neque in tredecim antiquis editionibus invenitur ; alii enim libri habent laboras Charybdi ue alii laborabas Charybdi quarum lectionum altera Poetae sententiam evertit, altera versum mutilata& utramque recta loquendi ratio aspematur. Ceterum omnem ablativum ab aliqua praepositione vel expressa, vel subintellecta , vel in verbo comprehensa, ut Sanctius, dc alii Graminmatici ostenderunt, pendere certissimum este Jam, in harum observationum conflictioneutra utri cedere debeat, videndum est. Et ego quidem exiitimo, male o ominatis debere praeferri : tum quia Librario perfacile fuit illud JOmittere, tum quod 3 hic iteratum precantis affectui vim addit , denique quod male d om
natis numerosius est quam male ab ominatis. Nunc quod ad lectionem male nominatis attinet, eam Interpolatori de versus integritate sollicito adsignandam esse apparet: Praeterea hanc elocutionem, male nominatis parcite Terbis , hujus formulae sollemnis conceptio prorsus repudiat. Itaquet, cum Horatius hoc loco Synaloepham non negleXerit 3 Cumquς male nominatis probari non debeat , donique
209쪽
cum praeter illas duas emendationes modo at latas, nulla quae loco congruat, inveniri posisit; Cumque rationum momentis male δ ominatis alteram emendationem vincere videatur, sine ulla dubitatione male d ominatis in conteX- tum indini. Nunc ad quintum locum, qUem male mendasti, procedo. Carm. IV. IV. V. I i.
Depulsos a lacte domi quae clauderet agnos, Georg. III. I 87. tque haec jam primo depulsus ab ubere matris
Vides utramvis dictionem satis per se valere a sed utramque simul nemo, quod sciam, adhibuit. Equidem crediderim vocabulum lacte ex glossa huc irres isse , θ' extrusisse aliud quid, quo amindagandum es. Vide an fortesic scri erit Noser,
fulvae matris ab ubera Iam MANE depulsum leonem Dente novo peritura vidit.
hoc est, primum mane a lacte depulsum atque inde ait dente novo. Mane autem esurientes leones praedam quaeritant ut Statius Theh.
VII. 67o. Dualis ubi primam tu mane cubilibus altis Erexit rabiem , tr saevo speculatur ab antrae ut cervam, aut nondum bellantem front 'τω-
210쪽
Id enim generosae ferae proprium, at non expec- ut dum a matre depellatur ,sed ponte se a mamma abigat. suarum virium jam conscia. Statius Theb. IX. 7s,
Ut leo qui parvo mater Getula eruentos. uerit ipsa cibos, cum primum erescere sensit Colla Iubis, torvusque novos respexit ad ungues , Indignatur ali;
Equidem ut non temere contenderim sic ab Horatio profectum esse ε, ita libere dicam , non δε- terius , immo melius aliquanto hoc esse , quam quod vulgo jam circumfertur. Quid te impulerit U. Cl. ut ex illis Statii locis sponte de Asum legendum esse conjiceres,divinare nequeo: quid enim huic loco cum illis p deinde haec conjectura lectionem , quae Conjungit repugnantia sponte depulsum, inducit , quo nihil ineptius fingi potest. Uerum hoc missis, ad
vitium ex hoc loco tollendum operam Conseramus. Ex iis autem , quae hic observabimus, imperitia tua in arte emendandi evidenister apparebit. Dicimus igitur hujus loci restitutionem eo difficiliorem esse, quod tres observationes paribus fere momentis subnixae ad
eum sanandum concurrunt: earum Prima monet vitium ex eo natum quod Librat ius vocem
jam, quam bis ponere debuit , semel positit equare ex hac observatione lagendum videtur jam jamque depulseum, & hoc Κusterus pro handum esse censebat, modo jam jam de praeterito dictum constaret ; quod quidem constare haec exempla ostendunt. Cicero Ara. v. k91,