장음표시 사용
291쪽
piatur verborum ordo, qui hic est e Sunt quidam s. quos juvat curriculo Collegisse pulverem Olympicum, quosque meta evitata se vidis rotis, oc palma nobilis evehit ad Deos terrarum dominos. Scilicet repetendum pyon men quos in metaque &c. quod bintellectum obscuriorem paullo fecit fructuram , ω non anis madversum induxit Interpretes ad ordinem verμ ιἷorum alium satuendum tum his , tum aliis in locis, 2xempli graria, in Carm. Saecul.
ubi in stabilisque etiam ex praecedenti repeten. dum es quod . Praeterea huic siententiae melius
respondet ea; quam inferius in has Ode de se ipse Poeta subdiungit ;
- doetarum ederae praemia frontium . . Dis miscent superis.
Suasi dictum , victores Obmpiae evehit palma ad Deos, Me edera Poetarum superis miscet. Fliceo de sino ipso verbi evehere , qui in versu durior ingratior es auribus , tum propter toties repetitam in syllabis se invicem se quentibus literam e , tum propter elisonem e conres mollior o Savior longe est verseus, si legas evehi pHis adductis, quid de varia hujus loci ill-terpunctione , verborumque Constructione sentiam, quam paucissimis potero, CX ponam. AC primo, merito sane tibi post Dacerium & alios nova Rutgersi distinctio displicet , quamquam argumentis non admodum validis eam, ut mihi videtur, impugnas. Sic enim scribis: fluam violentum , coactum , ut palma divellatur ab
292쪽
' evehit, cum ipsa orationis series artissime ea connectat s Suam jejunum porro N aridum, omnique Venere spoliatum, palma nobilis; nisi res qua subjunxeris ' Hae rationes id ponderis non habent, ut interpunctionem Rutgersianam evertant. Illa squam aliqua ex parte attigit. Cl. Dacerius) mihi eam penitus Confodere videtur ratio ue cum Horatius in variis hominum studiis declarandis, Olympionicas primo loco posuerit, idque jure eum fecisse, ex iis, quae P. Faber Agonist. Lib. II. c. I 6. Torrentius parthenius, & Chabotius huc spectantia collegerunt , evidenter apparet: eX multis autem, quos illi congessere, locis, duos apponere suffecerit. Apud Graecos in Olympiis vicisse, quod pro Flacco ait Cicero) prope majus erat aegloriosius quam Romae triumphasse. Et Cicero Tuscul. L. II. c. I 6. Sed quid hos quibus Olmpiorum victoria consulatus ille antiquus videtur 'Olympionicas caelestes quoque appellat Horatius Carm. Lib. IV. II. v. i7. Unde Obmpionicarum vita tanquam felicissima etiam in proverbium abiit. PDIO Lib. V. de Repubi , de Diagorae felicitate, Plutarc. in extremo Pelopidae. Cum . inquam, Horatius in variis hominum studiis exponendis, Olympionicas primo loco, idque merito collocarit, si verba ad Deos evehit solum ad Hune. Illum pertinerent, non ad Olympionicas, dicendum foret eum sic decori rationem habuisse nullam. Nam, ut Ilium, id
est, opulentiissimum, cui jure praeposuit Hunc, id est, eum , quem populus Romanus ad sum-
293쪽
mos honores evehit , omittam 3 quid , obsecro, habet is eximii, qui populi Romani fuse Basiis ad summos honores evehitur, ut Horatium his verbis ad Deos evehit dixisse eum esse felicissimum putemus , non etiam iisdem verbis Victorem in Olympiis selicissimum di-Nisse, cum hujus vita, tanquam felicissima, in proverbium abierit Z Quid autem de modo honores illos adipiscendi Iudicandum sit, nos dooent duo Ciceronis loci, quos in Nota ad V. 7. Lambinus addinit. Cicero pro Murenaraeuantas perturbationes, θ' quantos asus hasiuratio Comitiorum , dies intermissus unus, aut nox interposta saepe perturbat omnia , cst totam
opinionem parva nonnunquam commutat aura ru
moris , ctc. Item pro Plancio. Non enim Cois mitiis judicat semper populus , sed movetur plerumque gratia: cedit precibus, facit eos, a quibus es maxime ambitus: denique s judicat, non dilectu, aut sapientia ducitur ad judicandum, sed
impetu nonnumquam, quadam etiaU temer
rate, cyc. Secundo , illa Rutgersit interpunctio, salvo versuum subsequentium ordine , stare non potest. Nam si haec verba Palmaque nobilis ex Horatii mente periodon complerent, qui Poetae ingenium artemque scribendi perspexerit, facile intelligat, versus, qui palmaque nobilis consequuntur ; eum collocaturum fuisse hoc ordine,
294쪽
Illum , si proprio condidit horreo
Κuiequid de Libγeis verritur areis, Terrarum dominos evehit ad Deos.
Quoniam , cum verba Sunt quos juvat praecesserint , Hunc & Illam statim sequi , di post haec, evehit inferri recta scribendi ratio praecipit ; idque ordo, quem in re simili Ut gilius Georg. ΙΙ. & ipse Flaccus in hoc ipso
Carmine, oc Carm. Lib. III. I. aliique Scriptores observant, verissimum esse declarat. Praeterea nova hac Collocatione vitaretur ambiguitatis vitium, quo hic locus , modo Rutingersii sententia probaretur, laboraret: ambigi enim potuisse, utrum evehit ad palmaque nobilis , an ad Hunc & Lllum referretur 3 praesese tim cum in antiquis Libris Horatii temporibus nullae extiterint interpunctiones. Itaque Cumbae e distinctio versuum ordinem, cui Omnes ad unum codices refragantur, quemque ne ipse quidem Rutgersus sequendum esse admonuit . induci postulet , cumque , hoc ordine si versus non procedunt, Horatius inscientiae Coa guendus sit , propter hanc quoque rationem' Rutgersii sentcntiam improbandam esse cen
Tertio ad hanc Rutgersit interpunctionem expungendam plurimum valet illud, quod Po
Me doctarum ederae praemia frontium Dis miseeit superis,
Hoc enim sic accipiendum est, ac si dixisset, Olympionicas palma nobilis evehit ad Deos. M
295쪽
Me doctarum frontium ederae Dis superis miscent. Atque hac oppositione Rutgersit disitinctionem deleri, qui in hisce studiis hospes non sit, facito concedat ; & hac quidem ratione ad Benileianum EvEHERE evertendum usus est V. Cl. Lamb. Bos ; neque inscite: etsi enim hoc argumentum eam emendationem funditus non evertat, eam tamen Uelie mentissime concutit.
Deinde, Illud evehit, ais , ut verbi impersonalis hic vice fungatur, quis patienter ferat 'Hanc rationem verba Lambini modo relata penitus evertunt: tota enim haec oratio e Si proprio condidit horreo ; Suicquid de Libγcis verritur areis , ut is bene observavit, nominativi vicem sustinet. Et ignorasse te, quid de verbis impersonalibus Sanctius, Scioppius , ει- rizonius, aliique scripserint, admiror. Atque hoc quidem non ignoravit Acron qui ad Epist. Lib. I. XVII. V V. 33. 3
Res gerere . captos Vendere eivibus hostes
haec habet, Res gerere, loco nominativi flat, res gerere : ut illud Persi , Scire tuum nihil est.' Denique, ais, unde datum fumis, ut qui magnam vim frumenti in horreis sivis occultaverit, continuo ea de caussa ad Deos immortales evehi dicatur Z Haud crediderim tam facilem tritamque fuisse ad Superos viam. Et haec quoque ratio parum habet ponderis : nam evehit ad Deos significat illum selicissimum reddit 3 ne que
296쪽
que enim hoc dicit Poeta ex rei veritate, sed ex vulgi & eorum opinione, qui se Deorum vitam adeptos esie putant, si immensas possident divitias ; & cum de se ipso dixit Me Dis miscent superis sic enim legendum in Notis ollendi, non Te Dis , ut conjiciebat Cl. Brouckhusius iis verbis indicat se in caelo esse, hoc est , beatissimum esse , atque hujus locutionis hane esse potestatem Viri docti multis exemplis ex optimis Auctoribus petitis comprobavere. Et omnino cum Lambino Hunc Illum ad evehit, non ad juvat referri putamus,& quod ille non observavit, pronomen eos,non quos, ut Cl. Bos voluit , lubintelligendum , verissimum enim est, quod scribit Scioppius in Grammatica Philosophica, ubi agit de Re tione verbi, Omne verbum activum tam Mitum, quam in itum regit accusativum . sve expressum, e suppressum, sive verbo infinito aut alia
ratione commutatum. Unde apparet verbum
evehit positum , inter pronomen eos subintellectum, & Hunc Illum, & ad eos, & ad Hanc, illum referri posse. Quod autem ad juvat attinet, a quo Hunc Lllum, mutato evehit in vehere sine ulla dubitatione pendere adfirmas, illud tuae sententiae obstat , quod cum verba funt quos verbo juvat Honatius praeposuerit, parUm commode , Hunc Illum verba illa sunt quos juvat subsequerentur; nisi aut jtivat, aut aliud verbum loco conveniens disertim poneretur. Ne que enim concinne ad hunc modum scribi,
sunt quos juvat colligere Iulverem Ob icum ,
297쪽
metaque .... palmaque nobilis ad Deos
here, Hunc si mobilium Illum, si proprio cri. recta scribendi ratio comprobat, neque CXemplum huic dicendi generi simile ex ullo proin bato Scriptore proferri posse confirmo. Nam quod scribis , Sunt quos perinde esse , ac Quosdam, Aliquos, dixisset, pro te nihil fa- Cit: quoniam, etiamsi haec verba Sunt quos juvat , & quosdam juvat, idem significant, prioribus tamen aliud subjungi convenit , aliud posterioribus, dc in illo P1ndari a te allato,
ubi lavertisti Sunt quos , idque dedita, ut puto , Opera, nimirum ut imperitus linguae Graecae Lector crederet Pindarum verbis usum esse Graecis , quae verbis Latinis, sunt quos, responderent , autem veni debuit per quosdam. Illud quoque, quod paullo superius m Aniis madversionibus Lamberti Bos posui , nonnihil ad receptam lectionem tuendam prodest. Melius , ait, illis verbis Victores Olympiae evehit palma nobilis ad Deos, respondeia hau Me ederae Dis miscent superis , quam respondet emendatio palma nobilis evehere ad Deos: additque sonum verbi evehere duriorem V ingratiorem esse auribus. Superest, ut de distinctione versus it. diseseramus saeuicquid de Libaciι verritur arris.
298쪽
Ac primo illud admonendum Mich. Brutum post areis, punditam esse ponendum eX Angelii Bargaei sententia primum animadvertisse sct ita, inquit, habent duo vetusissimi codices , O qui primi ab Aldo excus sunt. Ita autem legendum ratio docet. Diversae enim sunt rationes ejus, qui agros colit, ct qui horreis frumenta
Deinde Lambinus & Rutgersius argumento quod supra adtulimus , & quidem fi missimo , Illum , id est immensas opes Possidentem ad verbum dimoveas referri non pos se demonstrarunt: 1idemque doctisi1mi Viri &Brutus, ejus, qui infinitas adcumulat divitias. ec qui agros a patre relictos arat , studia diversissima esse planeque repugnantia , quod tares ipsa vociferatur , ostenderunt. Sed ope rae pretium erit Horatii verba paullo diligemitus eXpendere,
Illum, qui proprio condidis horreos uicquid de Li cis verritur areis.
Ubi bene Acron , Species pro genere: hoc est hic describitur is, qui tam vasta latifundia posesidet, ut ex iis infinitos percipiat reditus: αhac quidem figura, quae speciem pro genere ponit, Horatium delectari ex hoc ipso Carmine constat. Hic enim habentur Attalicis conditionibus, id est, amplissimis; trabe Cypria, id est, nave optima, Mnoum mare , id est, periculosissimum 3 vinum Massicum , id est, pretiosissimum: & alibi Pontisciis caenis ι Mau
ris jaculis 3 ρυentibus Afris, di sexcenta his
299쪽
similia: dc, ut scite Parthenius observat, Poeta speciem maxime illustrem fere semper elegit. Unde perspicuum est, his verbis, qui proprio Sc. Rustici Appuli vel locupletissimi descriptionem non contineri. Praeterea, cum Horatius hoc Carmine varia hominum studia exponat, Agricolam rure exiguo Contentum ab eo praetermisitim esse prorsus incredibile est. Non Virgilius vitae rusticae felicitatem divinis versibus celebravit λ Georg. L. II. V V. 4s8. qs9
o fortunatos nimium , sua si bona norint , Agricolas f
Agricola incurvo terram dimovit aratro. Hine anni labor: hinc patriam parvosque nepoteι Sustinet,
Hanc olim veteres vitam coluere Sabini ι
Aureus hanc vitam in terris Saturnus agebat.
Sed quid ego Virgilium nomino : non ipse Flaccus, uti Rutgersus notat, Epod. ΙΙ. Ciegantissimo , ac suavissimo Carmine vitae ruseticae laudes cecinit 8 Non illic Agricolam par-VO rure contentum descripsit 8 At si hic Gaudentem patrios ctc. & Ilium qui proprio Uc. eo dem vitae studio teneri. dicamus, illud quoque dicendum erit , quo nihil dici potest absurdius, Agricolae parvo contenti studium ab Horatio omissum esse. Sed omisitim non esse, si haec verba Gaudentem patriss sndere sarcu
300쪽
D . . . . Agros inspiciamus. Nam ut Epod. ΙΙ. Agricolam, qui eXiguum rus possidet, his verbis Paterna rura bubus exercet suis, demon-1trat , ita hic eundem his verbis Gaudentem patrios findere sarculo . . . Agros, ab eo Comprehendi quis dubitet 8 Atque ob hanc quoque rationem Ilium ad Gaudentem non respicere apertissimum est. Et in utroque loco agrum a patre relictum prudentissme commemoravit,
quia talis agri possessio dc jucundior dc honestior est, quam est ab extraneo relicti vel empti. Ceterum hanc Adnotationem illud longiusculam fecit , quod in loco tam impedito , nihil eorum, quae Viri cruditi ad eum illus. trandum scripsistent, omitti oportuit, dc quod ab iis praeteritum esset, adjici debuit.
Nonnullae Emendationes Obsersationibus Criticis confirmatae. Bentietiis semel laudatus, saepe reprehensus. Αλ. Lib. I. XXIII. v v. s. 6.
Nam seu mobilibus versi inhorruit e dventus foliis.
Hunc locum Τorrentius sic explicat : Verisa entum foliis inhorrescere ait, ob tunc sanies Uonios , quos. etiam veris comites appellat Lib. III. Od. XII. Inhorrescit autem foliis.