장음표시 사용
311쪽
Bem Massiliae pateram. Metaponti templum D-
nonis vitigineis columnis stetit.Εtiam nune tessiam Ephesiae Dianae scanditur vite una opria, ut ferunt .... verum isa ex silvestribus facta crediderim. Praeterea Flaccus in Carminibus verba, quae alii absolute ponere non solent, haud raro absolute posuit, velut Carm. L. I. IU. Io. solutae, dc V. v. 8. insolens. Item L. II.
I s. v. I9. ictus. ΣΟ. v. I9. peritus. Item L. III. . V. 39. Duratae. & Epod. 2. V. O .ponere,
hoc est fenori pecuniam collocare, quod plene extulit Serm. I. 2. v. I 3. Postis in fenore nummis. Quibus in locis rerum series , quid
reticeatur, apertius non ostendit, quam verba illa Montibus aviis, ostendunt appellatione vitis agrestem denotari. Quoniam autem &vitis, & veris ab ineptis Interpolatoribus huci intrusa esse firmis1mis rationinus demonstrari posse existimo , pro iis verbum , quod ad Poctae mentem , metri legem . artisque Praecepta accommodatum sit , reponendum est, & est hoc ipsum, quod merito in Coni X- tum induxisti, nimirum vepris. Quod laudi tibi dandum puto, quamquam Gogmius Libro Praetermissorum Sablonetae impresso A. I s 67. primus vepris rescribendum esse admonuit: qui liber, quia rarissimus est inventu , tibi, ut opinor , visus non suit. Hanaautem emendatio m tibi memoriam suggestia se idcirco putem , quod eam neque idoneis rationibus 1tabilire scivisti , neque argUmenv
312쪽
ad prius attinet, nulla paene , inquis, muta tione vepris legendum est. Atqui perexigua inter scripturam vitis & vepris est assinitas , dc quod addis , aptissise vepris cum rubo conjungi , quod exemplis e Plinii H. Naturali & Senecae Hyppolito comprobas, ad demonstrandandam correctionis veritatem non satis valet a quoniam ex eo, quod illi Scriptores veprem Cum rubo Conjumerunt, etiam , ut hic Horatium illud verbum cum hoc conjunxisse di- Camus, necessario non concluditur , Cur aurem vepris sine ulla controversia reponendum sit, duplici ratione evincere conabor 3 una, quod, cum Horatius miram hinnulei timiditatem duobus exemplis indicare voluerit, ad eam demonstrandam aptissima eum elegisse dubitandum non est 3 ec eorum alterum esse tale , verba illa, seu virides rubum Dimovere lacertae , - Et corde S genibus tremit, evidenter ostendunt : quibus enim verbis hinnulei
Iavor illustrius exprimi potuit, quam his, ad
enissimum exigui fruticis motum a Parvo animmalculo Concitatum, eum totum contremisce
re: & proinde ut alterum exemplum hujus simillimum sit, decori ratio deposcit: quod autem magis simile & conveniens exemplum adferri potuit quam hoc , seu mobilibus vepris inhorruit Ad ventum foliis, - Et corde N ν-nibus tremit; nonne his verbis, Pocta ab alterius parvi fruticis, non arboris , qualis est viistis , foliis mollissimo venti flatu agitatis marimum hinnuleo incuti tremorem, di aptissime
313쪽
I significantissime ostendit' Adde, quod n
ullum quidem verbum , quod rei Um conteX-' tui, metro , dc numeris praeter vepris conveniat, reperiri potest. Forsitan dices hanc rationem illius , quam tu adtulisti, haud absi-nailem eme, sic enim stripsisti, duo Plinii &Senecae loci verba vepris cθ' rubus aptissime
conjungi indicant. Immo ratio illa nostra &haec tua multum differunt. Nam pone a nulla umquam Auctore verba vepris &rubus fulmeeo uncta, veris tamen hoc loco reponi reS, ii, qua describenda Flaccus versatur, postularer praesertim, quia, ut modo dixi, nullus frutex invenitur, hoc excepto , qui hic locum habere possit: deinde ut Cepris reponatur tua ratio leviter suadet, e contrario nostra Vehementer, dc huic ipsi adjungenda est altera. quae ex Arte Critica petitur , haec enim ad veteres codices corrigendos praecipue Valet. Ratio autem Critica est haec. Quoties duae reperiuntur icctiones, quarum neutra Scriptoris sententiae convenit , ea emendatio pro- dari debet, quae rei, qua de agitur, Congruit, simulque originem vitiosae utriusque scripturae deprehendit; at verbum vepris & ostendit, tinde lectio veris, dc unde vitis nata sit: hacccnim vox Interpolatoribus inaudita, alteri eausam praebuit eam e contextu ejiciendi, &Ceris incucendi ue deinde ne verbum inhorruit' nominativo destitueretur Ad ventum in Ari lentus mutandi , quam lectionem neque sententiae neque elegantiae Horatianae convenire
314쪽
res ipsa clamat: altori vero Interpolatori haud paullo acutiori vitum est illa verba mobilibas foliis exposcere, ut nomen arboris alicujus in locum venis substitueretur: & proinde ei placuit vitis, quae e1t arbor noti lima, reponere. Praeterea illud emendationi vepris favere videtur, quod hoc verbum singularem venustatem numeris Conciliat : nam asperi atque horridi sonitus literarum P, R, in vestris, & R gemin tae in verbo inhorruit cssiciunt, ut res non tam narrari videatur, quam 1trepitus vepris audiri. . Nunc argumentum , quo haec emendatio premi videtur , adserendum cst , quodque a te, ut supra dixi, occupari debuerat , α est tale, cum hujus fruticis rectus casus sit -- pres , quod dc diminutum vepre la plane declarat, cumque vepris nusquam legatur , inscitissime in contextum id verbi induciatur. Verum ut a vulpes formatur vulpecu tu , non a vulpis , quod in veterrimis Phaedri Libris inveniri N. Heinsius Vir summus .in Notis ad Prudentium pag. 6O. testatur sic,
quamquam veris nunc nusquam Compareat.
in usu tamen fuisse credendum est; eo magis, quod in loco, in quo versamur , ut vepris i Samus , & Poetae mens dc ars emendandi, ut modo demonstravi , requirunt. Adde quouCaper vepris agnoscere videtur, Pulsch. Gratae mali. UCit. P. 22ψ . Uester, inquit, vel vepres masculina siunt. Ubi pro vepres reponendum
vepris. Nam ut cucumer mutarunt in cucumis,
rivor in civis, puber, impubor in subis , imp
315쪽
bis, pulver in pulvis, vomer in vomis 3 ita voper in vepris mutatum dubitari vix potest : in illis quidem lenitatis caussa literam R omiserunt, contra in Te is ad asperitatem rei, quam hoc verbum denotat, exprimendam , R literam adscivere. Quod autem Caper vepris semper osse masculinum statuit, in eo videtur errasse ue rectius enim dubium este dicetur, frequentius tamen masculinum. Sic torquis saepius est virile , ut Ursinus Grammati. Inst. Uol. I. pag. 28 F. docuit; apud Propertium
vero idem Vir doctus femininum esse ostendit; Prop. L. IV. X. V. 44.
Torquis ab incisa decidet unca gula.
Et admiror Uositum Art. Gramm. Lib. III. C. h. sic scripsisse : Interea censeo rectum potius veperfuisse quam Vepris. Et movet, quod hunc veprem dicatur e at illa in ER saepe viriliarilla in v plurimum sunt feminina. Nam veris potius masculinum esse illud argumento est, quod cucumis, cinis, pulvis, vomis idcirco virilia sunt, quia cucumer, ciner, suiser, vomer talia sunt; & proinde vepris obsoleti vepergenus sere semper servasse censendum est. Deinde nomina in IS plurimum esse masculina comis pluribus exemplis ostendit Ursinus Gramm. Inst. Sect. ΙΙΙ. ΙΙΙ. C. 23. Ceterum omnia serme nomina in ES dc u exeuntia Dausiquius Orthograph. pag. 7s. Congessit. Nunc duo subjungam loca , quae observatione in qua versamur, id est, ea, quae e scrip turae varietate ducitur , praeeunte emendavi et qua
316쪽
quae emendationes, ut aliae supra a me factae, tuam V. Cl. in hac arte imperitiam, si verum amas , te cogent confiteri. Carm. Lib. I. XXXIV. v v. I 3. I .
Mutare'. . insignem attenuat mus Obscura promens I
Ubi tu, acute, ais , annotavit Dacerius , ne custate metri coactum Nostrum obscura posivisse, cum deberet dicere obscurum hominem, ut respondeat insignem. Atqui hujus ciapae,ais, im munis est Noser,solirique ea Librariis impingenda est. Equidem nullus dubito, quin ad hunc modum
Valet ima summis Mutare; o insigne attenuat Deuι obseura promens:
Ubi omnia vides ejusdem formae, ima, summas insigne , obscura. Atque huic emendationi favet codex Reginensis , qui pro varia lectione habet, insigne attenuat decus: nec moramur,quod sodus in loco smili, ad quem forte respexi Horatius, Mi λ., posuerit 3
uterque enim servavit propositum suum ; Hesiodus omnia illa, hominibus , Noster rebus a commodavit , ut alii ex Latinis , Seneca C se, v. s98.
Illud hic primo reprehendendum, quod v tam
317쪽
tam Cl. Dacerii ad hunc locum acutam appellas : est enim plane inepta ι quia non metri necessitate coactus, sed recta scribendi ratione adductus, obscura scripsit Horatius. Et omnino legendum insignia. Nam , Cum Poeta dixerit ima nummis, ob cura, & neutro genere& numero multitudinis insignia efferre debuit, quare inscitis sine ima, summa, insigne, obscura, ijusdem en formae adnotasti. Praeterea tute ipse ad Lib. I. V. 6.
Tarrarum dominos evehit ad Deos
. α. pro v.' reponiS, Ob illud, ais , et s. quod sequitur. Jam si peccandi causam quaerimus , illud insignem ortum est ex ignoratione Epi*naloephes, per quam vocalis i in insignia absorbetur a vocali ad & ex ejusdem rei ignoratione natum est tuum insigne. Simili modo Interpolatores omnia in omne . omnem , mutarunt in illo Virgilii Aen. VI. v. 33.
Bis patriae cecidere manus , quin protenus omnia. Perlegerent stentιs,
ubi i elidendum ; constat enim dactylum in extrema verius Hexametri sede poni non possie. Recte quoque Gitanius ex veteri Libro illud Lucretii Lib. II. v. 718. sic exhibuit, ratio discriminat omnia . quae Interpolator in res ἔerminat omnes male mutavit: quoniam, ut ex consequentibus apparet , ibi Poeta de rerum dissimilitudine agit. Item Statius Theb. Lib. V. V. s97. .
Rapta eutis tenuia ossa patent nexu Me madente
Convia habent duo optimi codices teste Zinis aeriingio
318쪽
obnubit tenuia ora comis ac talia fletu
& hic quoque duo optimi libri habent tenuia teste Barthio in Animadvers. ad hunc versum: sed utrobique ex ignorata Epitynaloephe tenuia
Et similiter I ab O absorbetur. Virgil. Geor
gic. IV. V. 2 3- . . sStellio M lucifugis congesta cubilia blattis rStellio omnes Pierii Codices legunt :Et Statius Sylv. I. IV. V. 36.
Sperne coli tenuiore bra. Vaga cingitur astris.
Dixerat. LM illis tenuior percurrere visus
ubi libri interpolati habent tenuis.& Theb. XII. U. 2.
Ortus . infantem cornu tenuiore videbat
Simili modo I ab I eliditur , irg. Aen. VIII.
v. 6 2. Haud procul inde cis et Metthim in dιversa quadrigae
Ubi Pieriu. sic scribit, insiqui omnes codices,
quotquot habui, Metum texunt. . . . . Mutila amque esse dictionem ca , metri Semius ait. Sane Mettius duplicato T pluribui locis in veterum monumentis scriptum aηimadverti. Et Graevius ad Suetonium in Domit. Cap. IO. monet in cod. Salmasii Mettium haberi ut astu Livium Mettius. Igitur recte N. Heliasius Mettium in diversia quadrigae in conpeXtum recepit, praesertim cum omnia, Stellio, dc reliqua V di mox
319쪽
mox allata in antiquis libris plene scripta inveniantur. Item I in E eliditur Epod. XII. v. 7. 23i sudor vietis. E quoque ab A absorbetur, Serm. Lib. I. VIII. v. 43.
Abdiderint furtim terris, em imagine cerea Largior. Et Serm. ΙΙ. ΙΙ. V. 2. I. Sudando pinguem vitiis albumque neque ostrea Nec scarus
Quibus argumentis adductus quin Horatius scripserit insignia non dubitaverim. Nunc alterum subjiciam locum , quem vitio laborare varietas indicat, Sem. Lib. I.
III. V. II . Et qui nocturnus sacra Divum legerit, ad is
Ita dederunt, ais , post Aldum Manutium δε-terpretes omnes, Et qui nocturnus Divum sacra legerit:
neque quisquam de varia lectione monuit praeter Ber anum , qui in omnibus suis inverso ordine
reperit. Et qui nocturnus sACRA DivuM Iegerit..uod N ipse in plus decem inveni ; alterum sumtem ne in uno quidem. Revocetur igitur antiqua lectio 3 praesertim cum in priscis etiam editionibus compareat, Vmetis binis , Loscheriana. Certe nova illa radit vulneratque aures sua af ritate: haec ut lenior molliorque est, ita sine dubio Terior. Magdalenensis tamen longius abscedit.
Et qui sacra Deum nocturnus legerat:
ut Virgilius in Georgicis IT. 473.
320쪽
Inter sacra Deum , nocturnique orgia Bacchi.
Verum hoc ornatius paullo es N altius assurgit quam pro humilitate Satirae Horatianae. uare plurium vetustiorumque auctoritatem hic se
Haec adnotatio multis erroribus consperia est. Nam primo sex d. Ascensianae & Ρarisiensis Is 3. item Venetae I FI , Is I I seto. & Fabricii Is 78. habent sacra Divum, quod tu in vetustissimis solis extare putas. Deinde foedus error est in eo quod adnrmas sacrilegium crimen turpissimum lenibus numeris exprimi debere ue numeri enim asperi quique aures radunt ac verberant ad illud scelus repraesentandum minime sunt accommodati. Tertius error est in eo , quod scribis: Et qui sacra Deum nocturnus legerit, altius assurgere quam pro humilitate Satirae Horatianae: nihil enim his verbis sacra Deum , quod humilitas Satirae respuat , continetur : idque ita manifestum est, ut rationibus ostendi non debeat: denique haec verba sacra Deum ornatiora non sunt illis, Serm. Lib. ΙΙ. II. U. IO .
Quartum peccatum tuam in numeris dignos.cendis inscientiam coarguit ; nam haec Scriptura Divum sacra propter Caesurae gratiam praeserenda est alteri scripturae sacra Divum smesurae enim venustatem, nisi cum potior numerorum ratio eam eXcludit , optimi quique Poetae studiose sectantur ι hic autem nulla est