장음표시 사용
41쪽
- 33 Et porro in pertinacia sua donatione multa custodibus Fol. a. Romanis persuaserunt, ut resurrectionem ejus celarent, ut 'λ amentirentur dicentes: discipuli venemnit, eum laxati sunt noctu. Haec autem invia sufficiebant ut eos gradatim adducerent in hanc fidem, eum multo excelsiorem esse Mosset omnibus prophetis et decere credere in ea, quae ab eo dicebantur. Quod si credidissent, paullatim notionem et cognitionem Dei Verbi assecuti ossent, ut Apostoli una
cum reliquis qui credideriint in eum. Haec g tu OIDII IR, per quae udae ac ii dein tot additoti sunt, ab haereticis pavva habentur. Et propterea sententiam damnationis ot
poenae gravisci iis te adcipiunt. Quae quidem .siona neque uos neque a reliquis prophetis post Mosem usque ad adventum ni nostri invenimus patrata esse. Quibus aperte perspicitur Christum nitin nostrum extra omnem comparationem excelsiorem quam Mosem omnesque prophetas
Sed dicunt: si hominem in crucem egerunt, non dam Fol. G. nantur in judicio, ut etiam ii qui sceleratorem intersecemini non amantur, tanquam non accepturi sint poenam, qui Beatis postolis ignominiam intulerunt, quod inanisost a
Christo Domino nostro discimus. c. quomodo poenam luit is qui erga Dominum nostrum eccavit Natal), ita sit que ii qui Beatos postolos ignomini assecoriint i iii angustias redegerunt, supplicium et anxiantionem accipiunt. Et porro ut is qui Christum honorat, remunerationem pulchram accipit, ita praemium et remunerationem pulchram ii accipiunt, qui Apostolos ab eo missos receperunt et honor
runt, quum aperte sic dicat: ' is qui vos excipit, me excipit ei qui mo excipit, excipit eum qui mo misit. Et alio loco ' dixit: d quod fecistis uni horum parvulorum qui credunt in ino, mihi sedistis et id quod uni horum non fecistis, mihi
non secistis. Sodomae o Gomorrita di judicii aut iis. Si autem bi ιν respicis hos, qui contenis erunt neque honorarunt eos qui a ' eum crediderunt, iis paratur haec comminatio judicii, quod
Matth. 28, 13. Matth. 0 40. ' Matth. 2b, 40.
42쪽
haeretici didunt si dudaei hominem in cruce penderisi neque damnatio nec poena iis est. Sed manifesta est veritas hamin rerum, quae mem0r lia sunt et patet iis non esse cognitionem de Deo Ver, neque naturam diviniun, quas inhabitabat in homine, inulli gebant. Et Judaeos juste luere poenam, quae impudens eortu respondet, satis demonstravimus. Multa eniti erat per quae ad cognitionem veritatis ot ad fidem in Christita
adduci poterant. ΙΙ autem spreverunt neque sibi per8lli lderi passi sunt. Quamobrem excusationem malitino, iusta in impudentia sua commiserunt, non habent. Explicit alia
i. s. Ut etiam postolus dixit: nos loquimur in mysteri sapientiam Dei, quae occulta erat et quam Deus anto lanili menia mundi praedistinxit ad gloriam, quam nemo rita, in hujus mundi cognovit; nam si cognossent, duc num laudis non in crucem egissent. Sed ut scriptum est'.quod oculus non vidit, auris non audivit, quod in cor horunis non ascendit, quod Deus miravit iis, qui eum amaa:
De gloria apparente in homino, qui excelsus est et t0lii Snaturam humanam Superat, revelatio iis data est; sciet tiam autem do eo accuratam non acquisiverunt, quaa quidem Apostolos in fine acquisivisse ostendi miis. Magdi enim momoliti erat, quod illo tempore ovolabatur natura
hominum, nequo vero haec scientis propter prosunditate eorum quae dicebantur inter alios emanaro poterat Mevistravit multitudinem gloriae, tacuit autem de his, quae tempore naturam superabant, et memorat humili inodes e loquens: privasti eum a Fol. b. Ut qui tum erant, quantum poterant, id quod diem est acciperent, postsiriores autem, postquam exitu renui ad ἀ- sciontiam gradatim promoti sunt, etiam a miriusilii, quae tum patrabantur, et ex testimoniis antea memor 'l
43쪽
- 35 confirmationem sumerent, Draim hau saeta postrema cognitionem accuratam iis praeliorent Attamen cur haec dico' quum nobis facile sit e Scriptura secundum promissiones n0stras argumenta nostra depromere. Cuique enim nota
est vis psidani, cujus prima verba do unico Dei filio, Deo Verbo sumi tabenti' et illud' Domine, domine noster, quam laudatum est nomen tuum in tot mundo et illud laus tua coelum inporat sit illud ex ore insaniis constituisti laudem tuam et illud video coelos opus digitorum tuorum,
lunam et stellas, irin constituisti. Et manifesto a Domino nostro didicimus, ut liber Beati Matthao Evangelistac nobis tradit nairavit' onim, quomodo dcundum verbum prophetiae Dominus consederit in asino ut intraverit iuurbem
versali rei nomin speciem non indicari
Ut iii 1i1habitatione etiam species inhabitatio III Cognos Fol. 2.citur. Decebat aut In eo scire, inhabitationis numeri, Dii Runiversalo est, non simul singularum inhabitati otiis specieIn indicaro. Nequi in hoc solo ita esse ii aeriimus, sed i=rve Limus multa, quibus nomen universale est, et quorum Singularia aliae res cognoscuntur osse. Non enim quia nomen
animalis homo communicat asino tauro agno leoni reptili, cum quibus particibat, etiam in singulatitato sua cognoscitur, sed servatur etiam ita notio singularium uniuscujusque
In singularibus, qua quisque eorum habet separatim ea 2. a socio suo. Quid aute in opus Est stabilirs Opinionem nostram hi documentis levibus, quuii grave do union tum habe- anaus ad vituperandam stultitiam eorum, qui putant in rouniversali necessarie speciem cujusvis rei cognosci. Hoc
enim est Ιοτι id est quod commune est Dei et omnium rerum quae sunt Dicimus enim , Deus est' et
44쪽
ἡomnia quae sunt sunt', ne omnia singillatim releramus. Neque quoniam Deus est, dicimus alia non esse.
L 2b. Quod, si quid universale est in nominatione ejus, singη-laritatem ejus non indicat; sed e contrario admodum dixeraesso inter se natura et ordine sinoulus res, quae umno nune unipersuli comprehenduntur). Et ita ea distinguunt.
ut Deus et croatio ejus distinctionem admittit. Non entia hoc in iis discrimen existit. In verbo autem universali resisimul sunt, e singularibus autem dignitaten accuratam di cimus. Ita quoque hoc nomen inhabitationis, quod unoer
sale est. Species autem inhabitationis apud quemque coralliitIV Ititit r. Neque vero paritas nominis inliabitationis otiauiparitate ni specie niani sestat Sed Eliai contrariun
invenitur in quaestionibus verborum. Quum autem dubitent de voce ,inhabitatio', verbum siniplex a Col. b. stilum enim jusserit Dominus noster ' quando j una mus, abluimus aciem et ungulanus caput o ei qui orat' in secretuli et ora solus. Neque vero videmus haec per recta esse a prinioribus, neque a rimiantibus neque orantibus Si enim hanc consuetudinem orantes tenuissent, superfuit esset congregatio ecclesiae. Et eo quod congregatim nos omitti oramus, redarguitur illud i in coenaculum tuum et ora lillud si homo jejunat, ungueat caput', quod contrarium est Illi non possideas. Unde enim ei est pret1um olei, si
Adversus Apollinaris doctrinam es domition Μοῖς tertia b0hristo iussura explieatur GL 2, 2
Fes animo procul dubio cognitione prasidiis est. Fabis mortales in ipsa vita sua motus naturales habent, mulio magis minoriatos, quibus vita immortalis est, cognitione*penetrantem validamque habent. Jam vero forsit Judicunt .s0s non dicimus, animam non osse cogitione praeditam. Dicauiorgo nobis, quale requiratur Intura teitia, quam appellii
' Propter hujus loci eum fragm. libri VII. MisIn p. 97 squ. ali nitatem hoc sol inter sine libroIum sexti et octavi inserui. Maii,
45쪽
37 verunt cognitionem', et quid significet subsistentia ejus aut in quo adjuvet o finiat hominom. Si enim vita corporis ab
alii inuis hibernatur et cognitio iii ea anima inest et per eam costnitionem iiitelligimus laturam divinam et constitutio noni omnis effectus ot oi3 coli omiam iubernationis omniuIurorum, quiu, saetae sim et riuit liae enim Omnia On-I1exa sunt cun natura cognitione praedita quid ergo lineretici dicunt opus esse natura tertia, quam finxerunt
et cognitionem appellaverunt Non enim naturaliter anima usus et actiones habet ut corpus naturaliter enim cuius aptus est ut videat, auris ut audiat, lingua ut moveatur ad voces producendas et omnia membra naturaliter suos col. 2. habent motus ut moveantur. Si itaque anima ita est, indiget ergo alia quadam re ad subsistentiam suam et vitam, ut etiam has membra indigent anima, tua constituantur et
moveantur ad usum Effectus sui. Secessu niuiisti imae non modo non ivit ilia ineracientia manent membra corporis, ed etiarii dissoluuiitur neque suffiei urit, ut cingant et constituant anilitam suam. Sin autem anima non ita sest ut etiam in peritate non ita est nimirum in essentia v.
personu)' sua naturaliter Dei gratia vivit et corpori praebet vitam et subsistentiam, - notum ergo est eam esse immortalem neque motus naturales habere, sed cognitione ad quodcviiqud eligit, sese vertere. Neque tamen haeretici haec omnia curant neque ita ut decet intelligunt equo in sententiam Librorum 88 inquirunt. Sed ut demonstrent opinionem suam, scilicet hominem tribus naturis constare, asserunt nobis testimonimi a B. Paulo, tuo dicit: ' Deus pacis sanctificet vos omnino Pol 4b. et totum animuni vestrum et antina in et corpus in Vitu-pe Iatione usque ad adventu in initi nostri Josu Christi.'Ε hoc tosti in nium, quod iobis interrogationis ii sta osserunt, stulte intelligunt. Hoc autem aliud testimonii m ,
quod Jesus '' adultus est in otate et sapientia et gratia apud Deum et homines' Apollinaristae, qui negant cognitio
46쪽
nem animae, atquo unomiani, qui eorum similes rejiciunt assumtionem animae, investigar et intelligere nolunt a bac enim partes noverunt, hoc testimonium ipsorian ορο trina emo contrarium. Nam si secundum opinionem horum
animam non assaiansit, aut secunduli illos animam assumsit, neque vero cognitionem is qui contendere vult, animam hominis existere posse sine cognitione - 1uomodo esus adultus os in sapiontia Si vero dicero volit, Deitatem adultam esse in stipieritia Hiieque hi tam impudentes sunt, ut hoc contendant in stultitia sua. Corpius autem noli
adultum esse in sapientia, manifestum est. Perspectum igitur est, oum assumsisse animam cognitione praeditam. Da enim in sapientia adolescere poterat, quum cognitione ace, peret doctrinam sapientiae. - ertinaciter autem contendunt, eum adultum esse in eo, quod videbatur secundum opinionem hominum non contemptantos id quod dio
tum est iii aetate et sapientia et gratia neque hoc apud Delum o liominos. Nam si se eo confitentur, eum vero illaetate o sapientia et gratia adultum osse, perspectum sesteum verse in aetate auctum esse, nori in Opinione liominuiss. Ita quoque in sapientia vere adultus est. Nam caute Evangelista verbum suum praeservavit neque pravae eorum artilocitan odit, quum diceret , apud Deum et homines. Meditabimur secundum opinionem eorum, uni in opinione apud homines adultum osse, num etiam in opinione apud Deum adolescere posset. Nam si etiam apud Deum adole cebat et augebatur γ), perspectum Adversus Apollinari In d assumtions non didendiuit dii Ilii' O dogestione natura tertia.
i, filium noli appidiot. Si igitur cum Verbum filium v0cant, illa autem alia personu extra naturam divinam, sive solum corpus sit sive corpus et anima, filius Dei' appel- Apollinaristas et Rinomiani.
47쪽
tem cogitationes verbum, quod decet eas, nobis attuli. Si autem dicunt ,ille, qui est assumtus - sive sit corpus tive corpus cum anima dicere volunt adjunctus et absolutus est in filium', quoinodo fieri potest, quin intellexerint, hanc sententiam etiam nobis convenientem et aptam esse, quum confiteamur persectum hominem esse assumtum Namsi Deus orbum in natura perfectus Dei filius est, quod
attinet ad nativitato a patro est. Is ergo, qui extra liancti attriRI Est, 1on solum ab essentia S persona sua pro se
ii ominatus est, sed propter copulationem Ouvαρεὶαv exactam cum De Verbo, in nomino filii Dei confitemur. at quod licitur do filio Dei pato intelligi etiam de eo, qui assumtus est, quanquam persectus est Neque urgemur, ut propter hanc causam dicamus duo filii Corpus enim et animam duas naturas esse neque inter se similes, manifestum est et etiam hi confitentur. Nam si duae naturae, quae assumtae Mint, non inter se similes sunt neque similes Deo Vesbo, qui assumsit, neque aliam personam pro se consti- ruunt propter copulationem ουΜαρεία, cuin Deo Verbo, notum est, neque naturam tertiam, quae est cognitio, si secundum eorum opinionem addatur, hoc efficere. 'Lonim,stum ambo anima et corpus ad Deum Verbum pertinent, qui ea assumsit, et dum vero filius St. propter copulationem exactam haec ambo una cum eo filio Dei nominantur et agnoscuntur, vides, etsi sit natura tertia, hoc non infra ligere opinionem nostram in a ac re Ut enim hae duae naturae
propter copulationein exactam Iomine naturae potioris h. e. ajus, quae est corpus et animam assumsit, nominantur et Fol. b. pra'dicantur, ita, etsi sit natura tertia, filius Deus nomi- statur et vocatur non distinctus a De Verbo. Neque --
dimus, ut aliud quidquam extra naturam divinam, in assentia is persona sua pro so intelligatur et appelletur .stius es' sed nominatione filius Dei nos significamus
etiam eum, qui assumtus si quamvis homo perfectus sit. Attamen dicunt in dementia sua: praestantior cogni-
48쪽
40 tio est quam ejus natura divina' - qua cognitio inliomine siligularis est, et convenit, ut ab hac tanquam, potior alia essentia persona Diutiirae hominis nominotur.μHaec enim a iobis dicta sitiit, dum non curavIIIIus sentΘntiata eorum cognitioliem aliam naturam esse extra animam et
corpus. Ne Die vero haec ita sese habere, aurcilio Dei supra ante demonstravimus.
sententia Apollinaris christitii non vocandam hominem talara ex Scriptura s. g. ex Jacobi testimonio, quod tradidit Hegesippus.
L. Attamen dicunt neque nominatio hominis de Christo stirliari debet loque hac voce eum appellare decet - quae IIiden senterit In documentum stultitia porum est
et probat eos non in Scripturis SS. eruditos esse. Facile enim cuique, qui intelligere vult, cognoscitur, nos in multis locis in Scripturis S hanc nominationem invenire. Dominus enim noster ad Judaeos dicebat cur m vultis occidere hominem, qui verum vobiscum loquitur', et alio loco, quiuncalumniator sum tentaret; namque dixit: '' lapides hi fiant panis et respondit ei scriptum est, non solum pane vivit homo. si spicuum est, si hic qui assumtus est non fuisset homo et si certamen cum calumniatore constituisset,
hic cum eo non pugnasset, ut eum tentaret. Hic nim talent eum esse putabat, qualis apparebat, quum natura in divinam, qua in eo inhabitavit, non Sentiret. Quod si liserspectum habuisset, non ausus esset, ut elim tentaret. NECESSarie enim si cognosset natura in divinam, intellexisset etiam hoc
quod altior est quam qui tentationibus attingi ossit. Non itaque apte respondit l. 4. propterea extra ecclesiam Dei sunt et patres nosti a justum habuerant eos abscidere tanquam membra putrida' sc ominent in i cor l, 24 Migne p. 877 - io G ιε' λόro θυομαζόμε, oh. 8, 40. ' Mi Rh. 4 4 in
49쪽
etiam patres talia dixerint et nominationem hominis in Con-
sustudine habuerint, et quum apud multos hunc usum invenerim, necessaris etiam eorum testimonio verbum meum munire volui et ex omnibus partibus circumspexi, et ex ordine actionum et ex probitato cogitationum et ex documento Librorum et ex usu universali omnii, qui ad fidem in Christum adducti sunt. Et ii, qui nobiscum in blasphemia sua disputant et erga haec Omia confirmant doctrinani
suam, quae orta est ex innovatione nova neque verbo meni rati , eqIii Riveri in Rrna et magis quam Onanes morbum Suia Il magni aeStimarunt, quum etiam tentent, ut alios ubivis a veritate deducant. Primus igitur testis aptus testimonio verborum nostrorum Hegesippus venit, qui diebus Apostolorum erat. Hic autem est Jacobus frater Domini nostri, cujus verba Heg sippus in capite quinto posuit', quum narrat de eo, quem finem habuerit, quoinodo uni interfecerint Pharisaei, postquam nempe enarravit, ejus mores qui fuerint et qua ratione sese gesserit et quid ejus indumentum fuerit et quid multi
propter praestantiam morum ejus de eo senserint, et eum Judaeos hortatum esse ut orsulereti in Christum. Et narravit die agymorum multi tutae iii urbem capitalen congregati sim et Scriptoros ot harisaei, qui ei dicunt: multi sunt qui errant in Christo tu autem, quium totus populus in te confidat propter probitatem tuam, asceI1de et sta supra
Pinnaculum templi et roduc Omnes homines ab hac opinione. Ita autem dixit scribo enim ipsa ejus verba), nam Scriptores et Pharisaei collocarent acobum supra pinnaculum templi et laniamin et dixerunt ei: juste, cui nos imites decet obsequi, quia populus in errore suo sequitur Jesum doce nos quae sit porta Jesus. Et dixit iis voco Valida: quid interrogatis me de Iesu homine His ergo ostendit M. isi. Hegesippus), eum alium ac Deum Verbum vocasse hominemo de hoc responsionem reclusasse. Addit autem et sudet in coelo ad deXtiam potestatis magnae et veniet supra nubes
50쪽
cooli'. Νem enim dicit Deitatem quae ubivis est venire supra nubes. Congruens autem homini est, quod venit Supra nubes, nanquam non Separatus est a Deitate natura
ina). Neque ver hoc quidquam de unitate natura humanae detrahit. - Quam narrationem Hegesippi usobius caesareensis in libro historiamin ecclesiasticaritan, quem secti, tradit.
Huic ergo, quod dictum est, tres testes adsunt Beatuso praestantissimus ac us ater ni nostri, et Hege-sippus qui in libro suo id memoravi et Eusebius, qui test, monium egesippi verbis suis interposuit, qui si dubitasset, num conveniret animo Apostolorum, nunquam id in oratione sua posuisset. Me Ilioravit alitem, quoniani arbitratus est decorum esse et eum, qui dixit, et eum, qui tradidit. Ornatur autem etiani in historia lacuna in textu et Justinus lacuna dixit autem, Simeonem et Menandraim magos post eum et eos, qui Dominum nostrum hominem simplicem vocarunt, inde initimi duxisse meque propterea
quod vocarunt hominem simplicem. Dixit autem ita post verba Menandri alius daemon apparuit tentans, ut eos
projiceret ab amore Dei. legit et adduxit illos, qui sunt Εhionitae, qui primum in medium protulerunt, ut confiterentur Christum humili et paupere modo. Dico enim eum fuisse simplicem et tanquam consuetudin eum solum ui hominem justificatiun esse. Antea collectores aliarum
rorum eos vocavit non simpliciter, sed quia narravit ea, quae ad Simeonem et Menandrum pertineI1t, u negant naturam unianam corporeitatem Dni nostri dicentes,,tanquam in Spe tri conspectus est. Justo collectores aliarum rerum eo vocavit, quum illi de natura humana errarint, hi autem in alio quod naturam divinam Deitatem)negarunt. Praedicarunt enim eum esse hominem simplicem, quamobrem eos vituperat
Mesr Fritetscha p. 9 l. 25. Hic quatuor versus tam mutilati sunt, ut quid sibi velint extricare non possim. '' Sequentia, quae e libris Iustini Martyris destinipta esse videntur, in Scriptis quae ad huc existant non invenio forsitan ad θυταrix κατ αἱρέσeω ApoIogi