장음표시 사용
91쪽
tum siliberorum nuptiae sunt incestae, Haec lex naturae phine est immutabilis. Alias dicitur lex natu rae καιέτι, seu τινὶ ωκα, Videlicet, clim natura finem intuetur, qui est incolumitas humanae societatis conseruatio. Haec lex naturae, etsi quo ad finem mutabilis no est tamen si moduna, quo adfinem peruenitur, respicis, est mutabilis Lex natura in exordio mundi requirebat pro Ximorum nuptias, Ut fratrum cum sororib.Vt homines multiplicarentur. Iam eadet ex naturae, humano genere multiplicato,&late sparso, pro laibet proximorum nuptias in lineis certis gradibus propter eundem finem, videlicet, ut homines inter se societate coalescant,& firmis amicitiae foderibus iungantur, serpente in plures caritate per a Dfinitates. Cicero ait ipsa caritas generis humani qua tota domus coniugio stirpe coniungitur, serpit sensim socias cognationibus prunum, xum assinitatib. Et Augustin. Habita est ratio rectissima caritatis , ut homines, quibus esset utilio honesta concordia, diuersarum necessitudinum vinculis necterentur, nec unus in V na multas haberet , sed singulae spargerentur in singulos, ac sic adsocialem vitam diligentius colligendam plim mete plurimos obtinerent. Voluit ergo natura , Ut necessitudinis vinculum in multos diffusis coniugijs, non intra eosdem parietes manentibus , plures connecteret. Hanc naturae legem , ut sit inuiolabilis , Deus sua voce confirmauit, diserte eam pertinere ad Omnes navo'nes pronunciat, Leuit. 8.
92쪽
Leges titimanae de nuptij sunt triplices Pontifici e Imperratoriae. Nationum propriar.
Pontificiae leges Christi sponsam non obligant. Nam cum Pontifex sit verus Antichristus, illius legi bus non potest se sub ij cere Christi sponsa, nisi Christo perfide repudiato Ineptissima est ratio, qua Bonaventura αυlονοριιαν papalam extollens, nititur. Dicit enim Deum dedissse Petro Iurisdictionem supra omnes Reges Imperatorem ipsum. Ideo standum esse Papa legibus, qui Petro successit. Hac oratione Bona uentur: e nihil vanius , nihil mendacius, nihil contumeliosius fingi potuit Christus enim Ecclesiae Monarcha vult reges gentium dominari in mundo,& non suos. Et Petrus Apostolorum coriphaeus prohibet, ne quis dominium in haereditatem Dei, hoc est, in Ecclesiam sibi vendicet. Non igitur dare Petro claues regni coelorum, tetrum habere Iurisdictionem, seu autoritatem supra reges mundi Imperatores, idem sunt, cum haec duo Dominus adeo exacte distinguat. Non est proinde, quod moveamur autoritate Papae, quae plane nulla est in Ecclesiam Dei. Praeterea, si rationem, qua lex pontificia de interdictis nuptijs nititur , examinemus , inueniem VS eam ridiculam esse ineptam. Quatuor , inquiunt, sunt humores in humano corpore , in his totidem elementa. Ideo non licet nuptias coire intra quartum gradum, quasi vero humorum aut elementorsi
93쪽
inhiam an corpore plus faceret ad prohibitionem nuptiarum, quam numerus partium anni aut portarum Nili. Olim duriores fuerunt, cum intra septimugradum nuptias non admitterent, propterea quod septem iuxta illos numerentur aetates mundi. Quae legit crudelissima fuit, ita eius ratio stultissima. Cum igitur leges pontificia de gradibus prohibitis nec aut Ohitate, nec ratione nituntur, non sunt nobis ut iustae leges obtrudendae. Imperatoriae leges de prohibitis certis gradibus, graues monesta sunt. Nituntur enim autoritate summi Monarchar,& honestis rationibus fulciuntur. Has leges dico obligare eos qui sunt sub Romano imperio, non alios. Quemadmodum ergo nos Dani sumus non sub Imperatore, sed sub proprio rege: ita non legibus Imperatoris, sed nostri principis legibus parere debemus. Quilibet enim suo magistratui, di non alieno ex mandato Dei obedientiam, quaecum pietate stare potest, debet. Praeterea leges Imperatorum saepe Variarunt. Ante Theodosiunihil adiecerant Imperatoriae leges diuinis legibus. Theodosius prohibuit, ne patrueles fratrum liberi matrimonio iungerentur, quam legem successores
Propriae nationum leges sunt, quas nationes habent peculiares, qua non sunt sub Romano imperio. Atque hae in nonnullis locis magis sunt consuetudines laudabiles, quam leges, nisi quod consuetudo longa, modo laudabilis fuerit, Vim legis obtineat. His legibus siue consuetudinibus in quibusdam regnis abstinetur a tertio gradu, Vtrinque inclusive: G Rursus
94쪽
Rursus alibi quarto similiter inclusue, iuxta suppu'tationem Canonicam.
Imperatoriae& nationum leges honestissimas rationes prohibitionis nuptiarum in certis gradibus as signant. Viderunt enim sapientissimi gubernatores ad quartum usque gradum durare amicitiam inter homines, propter Vinculum amoris naturale, quo consanguine inter se deuincti sunt. deo putarunt usque ad hunc gradum non superstitiose, sed ob politicum finem, abstinendum este a nuptijs. Rursus quoniam viderunt illam naturalem amicitiam , ve- Iuti fugere in quarto, in reliquis inferioribus gradibus, cocedebant nonnulli nuptias in quarto, multi in quinto,&inferioribus gradib. Vt amicitia quodammodo fiagiens reuocaretur, Utque isto pacto caritas inter homines spargeretur latius,4 plures amica societate iungerentur. Nam postquam caritas ad paucos affectuum vicio scelere cotrahi coepit, rursus per connubia eam diffundi in plurimos sapienter statuerunt nationum gubernatores . Vnde Philo: Connubia cum exteris, nouas coniunctiones faciunt, nihilo deteriores quam consanguinitas Et Cicero affirmat caritatem ad plurimos serpere affinitatibus. Etsi autem hanc honestissimam rationem esse
iudico, nolim tamen in ea regulam generalem fige re, sed habendam esse rationem publici boni, Uad illud accommodandas esse leges. Primum igitur iudico, recte discerni inter illustres
95쪽
personas, praesertinuisas, penes quas summa rerum cst in alias. Est enim plane indignum communibus legibus principes constringere, ut nullis in rebus eis quicquam quod tamen fieri possit sine offensione Dei iniuria subditorum, concedatur, nisi' ira quod infimis cerdonibus & baiulis e lege com-li dias muni conceditur , chim tamen multis priuatis pro nores pie singularia in rem publicam Ecclesiam mei inter ita iuste conceduntur priuilegia Nec omnium in quo ulla bene constituta republica eadem est praerogati arat ua, id quod profecto omnem ordinem tolleret, tio, a barbaricam αναρχίαν inueheret, qua nihil humanotiti generi magis noxium ess e poterit. Inter illustres igi-
, t turpersonas nuptiae concedi iuste post uni in omni-m p. bus gradibus diuinitus non prohibitis , potissimum 2 Ito, ali cum inde bonum publicum speretur. Nam si idem l icta hi finis monstrari poterit concessionis nuptiarum in il-
dotisthu lustribus personis, qui est prohibitionis in alijs,po-Yfulsit terit concessio prohibitio simul stare sine ul- isti iuui lζς communis iniuria Nam ut concessio non, iit sh pugnans cum Verbo Dei, vergit saepe in publicum bonum in illustribus personis cita prohibitio humana in alijs ad bonum publicum refertur. Non igitur inter se pugnant concessio prohibitio, cum fi nibus conueniant. Hanc ob causam concedi possunt, illustribus personis nuptiae in gradibus diuino tu 1 citi 's re is, prohibitis, praesertim tim contractus hu- raro is iusmodi , ut diximus, videtur in bonum publimat ahath cum cedere. Nulla enim te Dei id vetat, neci ou voluntas communis legis alia esse potest. Siquidem omnis lex iusta bonum publicum sibi pro-
96쪽
88 ponit, ut finem ultimum , quem cum assecuta ne rit, sibi satisfactum esse iudicat, etiamsi ο ρητον legis aliud videtur postulare. In papatu recurritur ad dispensationem , quae non potest fieri, nisi per eum, pinnes quem es summa rerum, quam dispensitionem papa, tanquam summus in Christianorum orbe Monarcha sibi vendicat, dispensat cum ijs , qui pecu'nia numerant. Subditorum autem non est dispensare cum suis principibus , sed ijs subesseri parere , ii hil inquirere in ea quae principes faciut praeter egena communem, pra sertim cum nec legem Dei violant, nec ullam suis subditis suo facto iniuriam inferunt, sed potius bonum publicum spectant. Caeterum, etsi eorum, qui in secundo gradu aequali sunt, de eorum qui infra eos collocantur, siue aequali, siue inaequali linea, nuptiae, verbo Dei prohibitae non sunt tamen optandum esset in alijs omnibus, praeter illustres personas, idque propter finem amo bis positum, prohibitionem humanam seruari, qua cauetur , ne qui contrahant in primo, secundo, tertio gradibus eruata supputatione Canonica Noenim tam speectandum est, quid liceat simpliciter, quam id quod expediat faciatque ad humanae societatis conseruationem cincolumitatem. Nam si idem permitteretur alijs quibusvis , quod illustribus personis propter certas causas conceditur, factiones nae tuendae essent, ex quibus periculum immineret, nepotentiores instar piscium paulatim deuorarent
Porro quia saepe accidit, Vt unus olenti una contrahere sit in tertio gradu, alter in quarto, Vellem tales
97쪽
les non arceri a nuptijs, sed reputari trunq; in quarto gradu, iuxta Veterem regulam Muoto gradu re in otior distat a communi stipite coanter edissimi Hoc enim modo caritas se ad plures diffunderet,&non prorsus alieni a sanguine,in bona mortuorum inuolarent. Vnde pe magnae inimicitiae oriuntur in societatis humanae detrimentum. monarcha autem vellem caueri , ne contra has leges conubiales vllam permissionem aut relaxationem admitteret. Dispes attones enim, maxime si crebrae fuerint, faciunt ut leges paulatim vilescant, tandem penitus intercidant.
Diximus supra propinquitatem carnis, 3 assintratem impedire nuptias. De propinquitate carnis hactenus disputauimus, quantum ratio instituti nostri postulat, Nunc ideo breuius de assinitate dicemus, quia ea res, cx ij quae diximus, magna ex parte pen det. Excutiantur autem haec ordine. I. iii a fines. a. Nomin ad comparationes assinium.
3. Regulae iudicij. q. Leges prohibitionis.
Agines dicuntur non maritus uxor Ab his enim a finitas oritur Sed qui necessitudine quadam copulantur matrimonio iunctis, propter solas nu-
98쪽
ptias. Nam ut cognati ipsius viri necessitudine ass-nitatis mulieli iunguntur, ita cognati ipsius mulieris necessitudine assinitatis viro copulantur. Siquidem
qui eiusdem cognationis proXimae non erant, noua hac necessitudine nectuntur, ut non minus sint inter
se deuincti, qui in si essent cognati. Est ergo assinitas duarum cognationum necessitudo, quasi finib. certis punctis contradi a Metaphora sumta est ab ijs, quorum agri vicinis finib. sunt coniuncti. Quemadmodum enim illi, quorum agri finibus se contingunt, propter coniunctos agrorum fines, amnes dictitur ita cognatio viri, quae est veluti ager distinctus, cognatio mulieris, quae est, alter ager distinctus
ante nuptias, finib hoc est, marito & VXOre, per nuptias copulantur, ideoq; sic iunisti, amnes dicuntur. Dicuntur ergo ipsius viri cognati, assine mulieris: ipsius mulieris cognati, assine appellantur viri. propterea quod duae cognationes inter se per nuptias copulentur. Vtraque ad alterius cognationis finem accedat Assinitatis autem huius ratio est quod maritus ruxor sint Vna caro ex quo fit, ut cognati ipsius mariti sint uxori agines, 4ognati ipsius uxoris sint marito assines , ut alter ab alterius cognatis, quantum ad nuptias attinet, abstinere debeat, tanquam a proprijs. Sunt enim noua quadam necessitudines, videlicet , a finitatis, quae non est deterio quam cognationis, Oniuncti. Et quemadmodum non omnes partes vicinorum
agrorum finibus copulantur, sed in certis duntaxat locis ita consanguinei uxoris,4 consanguine mariti,
99쪽
riti tanquam agrorum distinctae partes non copulantur respectu mutuo sed solumodo respectu eorum, qui connubio iuncti sunt. Quare inter consanguineos viri, consanguineos mulieris, nulla est neces situdo nuptias impediens sed solummodo inter co- sanguineos viri, mulierem: inter consanguineos mulierisin virum . Sed de hac re infra dicendum
Porro&hoc tenendum est, qud Larinitas iuxta leges ciuilei, solummodo ex nuptij nascatur: sed secundum ius pontificium, ex quocunque coitu. Le ges enim ciuiles tantum honestatis necessitudinis necessariae habuere rationem Ius autem pontificium suis canonibus mixtiones promiscuas cauere voluit.
Τέ omina fomparationes assimum.
Fingamus nunc sponsum, nunc sponsam in hunc modum loqui. I. Socer meus, mininando ellier hii prius 'der: memsehaether. Socrus mea. min mando ille frustrui morier me in chimigcr. His opponuntur gener meus, nam daasersitan desincine irem.)ωnurus mea, minoediis his struti id rei nnsqucia incine chnur. a. Socer magnus, seu prosocer meus, intimando
LIrip. hor. Socrus magna, seu pro socrus mea, mi irimando Iler hii struis mortuod cr EIdcrechmigrrfodii: Crobi chiviyr. His opponuntur, progener meus, min
100쪽
q. Leuir meus, nam mando aer obcr: mem mansaeruder minaschaeagcro Glos mea. nam mandocti)ster memo mans chinester in cui sol raeeg cmo is opponuntur, Sororius meus , min Spiter mand me me schaec sic man me naschaeager.)ωfratria mea, nam Prod cro Diu stru incino rudirii init, me insciam egerino Hae sunt praecipuete appellationes latinae, vel si placet latine haec efferre, loquatur sponsus in hunc modum , Socer est VXoris meae pater in ego illi gener. Socer magnus VXOris meae auus ego illius sum pro gener Me conuerso, Pater meus uxoris meae socer est, haec illi nurus. Et avus meus , socer magnus siue prosocer est uxori meae, illa illi pro nurus. Item pro- socrus mihi uxoris meae auia est,in ego illi progeneri Et retro, mater mea VXoris mea socrus est , illa huic nurus. Et auia mea uxori meae socrus magna est, uxor illi pro nurus. Preuignus autem meus , est VXoris meae filius, ex alio Viro natus, ego illi vitricus. Et contra, uxor mea liberis meis, aliunde susceptis, nouerca dicitur: liberi mei illi preti igni sunt. Frater meus leui est uxori meae Soror mea illi glos est. Duorum fratrum uxores inter se Qαlερες Vocantur. Sororius