Collectaneae quaedam ... / Per Gerardum Dorn ... latine reddita

발행: 1569년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

91쪽

PHILOSOPH. MAGNA.

item ubi fuerit an nunciatum, ad memoria in eius id factum esse dici coriam an nunciare audire, aures habere, operari manualiter simul esse non possunt. Postquam itaq; ruminatum optimiust, reuerte dum est ad opus tum primum utilitas eius percipitur, quod auditu est, verbi Dei scilicet vitam eius augentis, qui audiuit illud Verum enim uero qui cor ad auariciam habet, ut sua proles ditet cogitans, is Dei verbum audire, non multo minus ruminare potest, quia diabolus impudit. Sed emopere in otiu, ludum, compotationes,&c tales auaros conferre se,non impedit,im 4 potius i

gnem hunc in eis accedit, ut quicquid per in

tegram septimana lucrati sunt, absumat etiaotium per aliam quanda uariciam, ac sequenti septimana magis auaria, cindies magis reddat operante similem. Sanctificationis dies vedicitur, que operarius in auditione recitationis historiae doctrinae t filiiDei, earu quoque ruminatione totum impendit: hic est felix dies etenim quid aliud habemus in vita beata quam Iesum Christum Dominum nostrum' que si ignorauerimus, quid est qd expectemus: si quide in eius passio morsq; non proficient: non est mortuus Christus pro his qui manuum suarum opus ad thesauros caducos accumulandum collocat sed pro illis qui verbum audiunt, & custodi ut illud quod qui non audierit, nec etiam custodire potest, quid

est igitur quod a Christo petat auxilium, aut

92쪽

eae pectet interim dum seruit mammonae, euram habet eorum quae ad mammonam pertinent, quid in Christo hic habe; certi, nihil dove et resipiscat Christum non debimus amplius in carne, donec iudicare veniat interea tamen habemus eius verbum. ibi verbum est eius ibidem Se ipse. Cum igitur in verbo Dei salus existat audiendum est, breuitem roro quid potest audiri, sed in cordis centrudifficilina penetrat: quapropter auditus fundamentum cor esse debet ac assidua ruminatio, verbi retentionis confirmatio. Huc seminantis exemplum in Evangelio pertinet: se inen in bonia agria cecidisse dicitur, quu quis verbum Dei ruminat in corde suo, claudit,intelligit e confitetur quibus illa hora per qua audiunt, satis est abeunt. c. decidit ab illis semen, quia non intrauit in agrum hoc est, in cor eorum. Quamobre quiuis opus suum sic disponere deberet, ut e hora aliqua ad ruminandum ei quiad audiendum collocata fuit, superadderet si tamen illuminatus sit, ut nacia opere tuo valeat, bonum est operari simul&ruminare Dei verbum si vero non . in angulum secedat, oculisque clausis bovis herbam suam ruminantis instar agat cum eo crast ma quippe dies suam sollicitudinem adferet, c.

Qiuod si labor assiduus salute i se cotineret. multum equi de Apostolis temporis de salutis deperi jt sed verbia Dei, quo vivimus, propriud lem ad suu opus habe trita in panis etiam sibi proprium

93쪽

PHILOSOPH. MAGNA.

propriu habet, temporisq; reliquum. Noneritae labor assiduus Scabiq; otio debet es ne vitio teporis vel atomi raritillu relinquari ur: se etia Apostoli nobis in exemplum die verbi Dei sunt operati. Veruntamen ii od Paulus dicat, Beatus qui de labore manu imarum edit, aut vivit, intelligendu est, ac si dixi siet, Beatus est ille qui nemine decipit non furatur, alienuquod est non appetit,&c. Item, Uxor ruatanis quam vitis: hoc est, fructum tibi producet filios nempe sicut ramos olivaru florent ,&c. quasi dixisset. Cum uxore tua moraberis ac viues, nocum meretricibus: lucrum operis tui dabis uxori tuae, no meretrici. Pauli dictu hoc 0pus manuale tantu cd cernit, quid ad eos attinet qui operantur in verbo Dei: illi si quidem edunt operi suo cibum simile in hoc est, verbii

Dei. Horum etiam VXores no parturivitat eo

rum qi filiino stant circuis enias, verum a misdomibus propter Christum Xulant, oi aian; relinquunt Semensas hic labor in verbo Christi fundatus est, ille vero super Dauidis verbum dirigitur. Est igitur homini duplex alimentum necessariu suumq; tempus in modii hunc diuidat oportet, ut una cum per manciali die operariu ad opus verbi Dei habere que-at: huc itera ita partiatur, utina cu ec eniverbo die operarium ad vita caduca ..ti ex utraque parte nihil sibi de pereat, sicuti verbo Dei pcipitur, NS ex solo pane.&c qua 'pter Vnus qui'; se disponat, ut penes plu Dei voluntas

94쪽

ν, THEOPHR PARA C.

existat in terris, Ac post hanc vitam sanct/rum ei consortio potiri det Altissimus ut illis. qui hac via Christo nempe duce, tantsim eo

peruenerunt.

fortuna.

Bod in i que fortuna cum venti aere commune fundamentum habent siquidem inuisibilia sunt insensibilia: quod tamen videri sentirique quoquo modo potest, licet absque oculis externis fiata. eius etiam ratio haberi potest,i origo declarari. Deus nec in bona, minus in mala fortuna co- memorandus est, quod nihil hae sint omnino. Praeterquam hominum applicatio sui ipsius ad aliquid, quod secudum bonam vel malam electione, bonia etiam aut malum sortitur effectum. Qui per bona viam facilius, qui per peiorem ambulat, uti per spinas transiens, non nisi laceratus exit, in planitie qui graditur. indefessus a montibus iter suum perficit qui gradatim incedit cum prouidentia, no cadit: quod si tam ceciderit, no potest id adscribere malae fortunae, sed imprudentiae suae potius. Quapropter hoc omne situm est in hominum aptitudine, vel ineptia: qui diues fieri non potest nihilominus talis euadere conatur, indicium est eum recti no ingressum fuisse viam: atqui diues ex aduerso factus est non ex fortuna, sed a promptitudine sua potius habet:

95쪽

PHILOSOPH. MAGNA. 73

riam qui bene operatur, bonam recipit mercedem Arbor putrida conqueri minimὸ de mala sua fortuna potest, nec aeger ob suam infirmitatem, quia putredo se gritudo sunt arboris, inominis defectuum huiusmodi causae quare si qui piam infirmus cadat in via, eius ipsemet causa fuit, quod priusquam fortior factus incedere tuto valeret, egressus est. Quare, quod in aliquo non est, quinam fortuna mala dici potest quum ex imprudentia aut irrationalitate solii ira accidat qui talia profert. aut fortunibonae siue malae stult nimium adscribit, in Deum ratione duplici blasphemus est in fortuna mala tanquam a Deo procederet, ac in bona velut ista Deus aliquis

foret.

EX vn Me dem omnes materia sumus.

vitam aequalem a Deo habentes, aequales etiam existentes, aequalem terrae partem possidemus, ut unus dominus ac alter existat quisque pro sua parte non vilior altero. Quamobrem nemo conqueri potest, quia Dei dona quae uis aequalia nobis repartit sunt, ut Sol, aestas, hyems,&c nec non omnia quae interris existunt. Quod autem compareamus diuersi modes, nos ipsi causa sola sumus, ob inaequalem inter nos charitatem re-ψςctum erga Deum, homines,in creaturas

96쪽

ν THEOPHR PARA C.

omnes. 3cc.tu etia, quὀd inter nos unus alteri tu sibimet inuideat inde sicut non nisi nobis ipsis oneri simus. impedimeto. Quona paeto fortuna siue bona sue mala in reri natu respoteit existere, cum ex Deo procedat omnia quaecunq; vere sunt, east nobis in utilitatem creauiis verum si tu videlibus oculis diei

lacerio potireris v alij. san posses hoc ipsam infortunium appellare sic de reli uis, quia tunc Deus eiuste causa foret quod quis ta

men caecus nascatur, non ex fortuna mala,ne

que bona facta est, sed ex sua cruce, per quam transire debet item qui seruus cuiuspiam est heri, non potest infortunio hoc adscribere quod seriaiat, non sit ipse herus talis est eius vocatio, vel potius ipsemet in seruitutem sese dedit, inde mercedem etiam habet: qui potest igitur infortuniu allegare itidem&caecus aut mutus non est absque mercede, quare conqueri non possunt, cum sint infamulitio Dei per a famulatus seruitutem recipiatur merces Pariter non est quod quispiam doleat si deformis existat, alij speciosiores, aut ingenio praestantiores item pauperes iniquis de paupertate conqueruntur insa jpsius poenam , atq; tormentum quoniam

Clarasto repugnant loquentici Beati pauperes.&maledicti sunt ipsi diuites cum igitur sala pauperiam sit merces, quod maius prae-anium expectare possent quod si fortunambo a a m at pellare liceret,eam diuitibus longἡ

97쪽

PHILOSOPH. MAGNA.

seliciorem habent, ii sese felices existimant. eum snt infelicissimi propter sui male dii bonem. Est itaque delirus homo dum conqueritur,eius enim causam nulli habet, nec ipsemet scit cur, nec de quod olear. Soliis Deus nobis tutor atq; defensor existit: quod tamen inaequaliter simul vivamus, ex permissione diuina sit posset enim unico verbo nos quales reddere, quod non facit, nec vult fi 'ri, vertam operatur eo rura, nempe quod uis in retributionem seruat in alio, perpetuoq; mundo.Quapropter illi qui illa flent, rident in coelis.&e contra, quandoquidem absque mercede nihil non est igitur quod quispiam diuitibus mal precetur, aut inuideat, vel eis qui mundi huius fruutur de lichs, quippe sua ipsi mercedem accipient: utrum potius eligas, malum tiro bono, vel e contra bonum quod pro ma-o iam habes c hoc est, habere securus es dummodo pati etiam habeas, ut verum decet pauperem. Si tu, ipse ad conuiuium inuitatus. optimis ipse vescitur, tu verypessimis: acinferius, vel ante ianuam extrinsecus sedes, at pie superius tu super nudum scamnum, Se ipse super puluinarci considera penes teipsum virum pauperiem tuam potius quam eius scelera non elegeris, laqueis ossis contentus episcopatum illi non relinques, hoe in tuo corde suboleuis potuisti non conqueraris itaq; sed laudato Deum in eo quod

in posterum te replebit gaudio. Non dixeris

98쪽

ergo infortunium a Deo datum, quod inermcem e felicitatem bi cessit, eoq; felicitatis nomine scilicet est decorandum, praesertim cludit in eo statu maxim Deo placeas. Quod inter nos mortales non nisi inaequalitas semper fuerita est, Deus hunc sua prouidentia dedit ordinem, quo bonos a malis separet :porro multas interris mansiones fecit, huic istam, Milum illi malis' multa dedit bona, cuique peculiare suum in delectationem. Senecessitatem, ac bonis pro diuina sua voluntate tribuit, ut eis nihil deficiat: c uamuis istorum aspero malorum autem negotia sibi pro

votis,in ex animo succedant istarum partium neutra bonam aut malam fortunam allegare potest: nam ex utraque parto sunt ordinationes a Deo prouenietes Quid enim tua interest , quod thesauros omnes montium Deus aperire valeat malis, ut aurum scopis colligant,&c. t bi vero non satis olerum quibus ventrem impleas, competat: patrifamilias ita visum est, merced init vult exhibet.

diuitibus in hoc mundo quicquid appetereyueant, tibi Vero vitan aeternam: illi rursus inutiarum malam expectant Percedem adiabolo, cui seruire coacti sunt. Multam ipsi mercedem hic accipiant , miseram in posterum daturi sunt rat onem eius pro administratione Si par im aut nihil tibi dederit paterfamilias. id saltem persoluit quod debet: nam hocia uni pactum tui, t. Quod tuam paupertatem

99쪽

ΡHILOSOPH. MAGNA. 7

tem admiretur diues, protiumq; tuarum copiam, tum Deum tibi tantum etia non quanis

tum sibi dedisse, ut Pharisaeo nequam: hac de

causa diues factus est, ut partem secum tibi faetat,quod non faciens, Deum adhuc ridet,vetsbi non est quod animum tuum angat nam se Deus disposuit,talem te fore vult, .ut sis. illum induratum contra te permittit, quam ni dona sua habeat ac diuitias ut pauperes cibet, verum quod non facit,aliud non cogites aut iudices , quam in coelo tibi cibum fore Deus velit, in utilitatemque non minus tibi quam Laetaro cessurum qui non conquestus est de quopiam infortunio . verum quod potius erat agnoscens, Deo reliquit hoc negotium pauperibus nihil deficere potest . quandoquidem omne quod illis in hac vita deficit, hoc ipsum de copiosus habent quam exeogitari queat in sinu Abrahae. Quapropter non est quod infortunium appelletur Claristianorum crux illis imposita, quam etiam in terris ferre pati l debent sue pauper siue diues existat, eam qui reiecerit hoc ipso damnatus est. Si quis beneficium accipiat ab avaro infido, quod etiam ex propria sua natura non, sed inuit satis praestiterit, si fortuna dici debeat, eadem erit cum ea quae contigerit illi qui crumenam reperiat inter aues rarissimas. connumeranda, quia ne ira naturaliter pro nihilo quidpiam dat aut facit eius tamen raritatis origo est, quod tanta seueri-

100쪽

tudo nullast aut esse potest, qua semel risuin non admittar A brutati sua natura, quod in- .fidus existat homo sibi habet agnatum, quae quum in ipsum dominium acquirit, commodum proprium admirandis modis quaerere eo git, astutia Nonnunquam influetia quq dam incidere solet, ut id erupere faciat, quod per integrum postmodum annum amplius non contingit, ut potis se ijs auaris praesertim accidit liberales semel fore, cuius postea pCenitet illius anni toto pacto vel diutius. Itidem aliquoties astris inebriantur, 3 cursus huiu in odi pr terlapso termino, cessat et ianvistorum talis ebrietatis effectus, qui nec fortanae debent adscribi, nec eius appellari vo

cabulo, cum naturalia sint accidentia quicunque tales' omines saepius ebrios efficere norit, eorum etiam liberalitate fruetur abundantius montanas qui coelum hominum pro sua voluntate prouocare sciuerint, ut inlidi sae

pius ibi reddantur ebrij, fidos tales sibi po

terant homines conciliare quae si praeterna turalia media fierent absque vino vel astrorum innuet ijs aut praeter lacri maioris spem. aliquid σπ poneretur,&c de fortuna quid ita medium adferri posset: verum haec omnia causam naturalem habent. Si quidpiam inopinato contigerit, c. prout ausurri inuenire,&c fortunae causa non est, sed amissio, nis ac per eun lem locum transtias . naias

Praeterhil ut etiam ille qui reperit icet ibidui

aurum

SEARCH

MENU NAVIGATION