장음표시 사용
101쪽
so DE C o N P E a s I o NT. optimum tamen est, morbis caruisse. Unde minia,sio solet comparari medicinae x quae morbo curando principaliter adhibetur de secundario a morbis , praeservando e Hinc, sicut honorandi sunt medici. Propter necessitatem, ita ex ea parte honorandi sunt Confessarii. Dicendum a. qui adeo persecti sunt, ut serium etiam de peccatis minimis dolorem & propositu ab iis abstinendi concipere possint, laudabiliter se pius confitentur, ut modo secutissimo omnes con scientiae maeulas abluant & extinguant. Hinc illi, qui siepius ad S. Communionem properant, V. PSacerdotes quos purior&fanctior decet dispositio.
mada , animo vere eontrito ad eoufessionem solent Meiadere , omnesque malorum radiers evellere creanιur . atque omnem vel levissimam maeulam abstergere, ut ait Card. Bona de Missa tract. ascet .e. 4. a. hoc sensu quoque recte docet Catechisim. Rom. a. a. c. s. dum ait, Nostam rem Delum adeδων esse debere, quam ut frequenti peceatorum confisione, animam studeant extiare. . . . ae turpe esse , eum hi cluendis eorporis aevestium sordibus ιam diligentes simus , non est dem saltem diligentia egrare, ne animae splendor turpi mir peccati
maculis obsolescat. micendum 3. Peccatoribus gravioribus, & dissolutioris vitae , frequentior consessio est commendanda. Ratio est, quod praesset cito quaerere medem
iam iuxta illude Principiis obsta , serὸ medicina pa
ratur, eum maia per longas innata De moras. Vulnus enim quod festina Medici manu non curatur . putrescit, & aliquando eolpus totum inficit. Deinde, quo diutius consessio protrahitur, eo videtur
dissicilior & magis ardua, ubi tamen e jusmodi peccatores veluti fraeno a peccatis coercentur. Certe experientia teste clarum est, multos etiam injuncta consessione per modum poenitentiae frequentiori, axitiis serio se emenda sit. :N : l. L
102쪽
D R Cous Assv NM. 01 . Dicendum 4. Qui magis ex consuetudine, ex affectu erga patrem spiritualem, inani gloria aut It simili motivo, ad consessionem accedunt, quam 1 4s. MMt peccatis medelam quaerant, frequentior conse si consulensio est dissuadenda. Idem est de iis, qui continuis scrupulis confessarii animum divexant. Idem est de iis, qui eadem semper ad consessionem adserunt, quae pro viribus emendare non satagunt, dc in eadem semper dilabuntur , non tam ex parte infirmitatis, quam defectu serii propositi non relabendi. Hinc Prudentis erit consessarii, sollicite attendere poenitentium inclinationes, motiva ic similia, unde facile iudicare poterit, quid cuique in hoc negotio
Dicendum s. Plerisque ordInum religiosis statui. tur frequens consessio, eo quod supponant per se' sis , inactiorem in iis sese disponendi methodum, de qua confessio- conclusione. a. Qua si careant, non ideo quod nem . religioni de sese convenit, erit immutandum , cum si non sint purioris vitae, ex sua professione tamen ad illam tendere debeant. Hoc tamen addo, ut quisque suam animi intentionem & dispositionem sedulo attendat, dum ad consessionem accedit: ne, dum animae sordes abluere videtur , animam comomaculet , vel desectu debitae contritionis, vel pro positi essicacis, vel ex motivo inordinato, consue tu dine , &c. nil enim prodest, quod non laedere posset idem. Dicendum 6. Frequens consessio, in iis qui gen. Frequjusti liter vivunt, est signum reprobationis e certum confessio inest enim, quod eiusmodi consessiones plerumque sint sacrilegae r quis vero neget sacrilegia esse notas oti ut , reprobationis Zi Unde iure merito condemnata est sit mia subsequens propositio e numero 36. inter 63. ab Ino . nocent. XI. Frequens conressio σε communio, eι iam in his qui gentilis er vivunt, est nota praedestinationis. Deus enim reddet unicuique prout gessit in corpore, ut vitae correspondeat poena vel merces.
103쪽
De confessario, stoe ministro coκfessionis. DIcENDUM primo: de fide est, solum Saceria
dotem esse ministrum consessionis. Patet hoc ex Trid. se 4. c. 6. & can. s. pro parte Lutherum condemnante, qui insulse quondam effutiit, mulierem tantum posse circa hoc Sacramentum , quantum Sacerdotem, eo quod Sacramenta non ope
ristur suum effectum , nis excitando fidem , quod di mulier aeque potest, ac Sacerdos. Consessio enim sari debet coram iudice , potestas autem iudiean di, non omnibus promistue competit , uti patet. Solis ergo Apostolis, & on nibus eorum in Saceris dolio successoribus haee administratio competit: adeo ut Consesso facta La ico sit prorsus nulla. Unde si quando SS. PP. adstruant consessonem Laicis iactam, non intelligunt Confessionem Sa-eramentalem, sed consessionem factam ad sui humiliationem vel consilii petendi causa. Idem est de consessione, quae quondam fieri poterat Diacono, quae non erat Sacramentalis, sed in ordine ad reconcillationem & absolutionem a eensuris et quamquam videatur aliquando fuisse Diaconorum abusum, qui uti quondam sibi vendicabant potestatem in Corpus Christi verum, ut patet eκ Conc. Arelat. I. v. . ita quoque eam usurpabant in Corpus Chri sti mysticum. Dicendum a. Persuasum est . illam absolutionem nullius esse momenti, respectu illius, in quem nullam , ne delegatam , quidem, Sacerdos habet iurissifctionem. Patet hoc ex Cone. Trid. sessi I . c. 7. de favet ratio ante di , quod absolutio sit
actus judicialis, qui requirit jurisdictionem in iu
104쪽
D C o H F E s o N E. 93oice Iurisdictionem hanc non accipit completet quilibet Sacerdos in sui ordinatione: alias Ecclesia claron posset invalidare actum absolutionis; qaem sine ulteriori jurisdictione poneret Sacerdos, da. Iur ianaen in ordynatione ejus talis potestas, quae necessaria sit ex parte judicis ad serendam semen. tiam , sed non datur potestas necessaria ex parte materiae, quatenus non dantur adhuc subditi, in quos iurisdictio agat e adeo ut in ordinatione det uetantum inchoata jurisdictio , non itidem completa, qtim non tantum requirit iudicandi potestatem, sed subditos quos judicare possit. Dicendum 3. Jurisdictio haec, alia est ordinaria, alia delegata. Ordinaria est, quae alicui competit Qq
ratione officii. Delegetia est illa , quam alter habans II 'Potestatem alteri concedit. Hinc ordinaria juris. μ' citctio illi competit, qui habet ossicium, cui an- ea animarum cura, ut est Papa respectu ridelium, Episcopus respectu suorum subditorum, Pastor, dic. Jurisdictio haec ordinaria deis Perditur per privationem beneficii: Unde si Pastor V. g. deserat suum ossicium, amittit quoque suam iuris ustionem, de de novo approbari debet, si Praevie non sit approbatus. Ad jurisdictionem ve- Titinxi O suilicit titulus coloratus cum communi errore 'i' Vu/gi., id est, quod communiter omnes putent eum habere jurisdictionem ratione ossicii aut alteiariti S tituli, qui revera non subest e ratio ejus est
quod hoc casu Pontifex suppleat , dando jurissit
clionem taliter absolventi, ne nimis grave sequein 'retur incommodum, quod omnes illi qui in culpabiliter tali confiterentur, non absolverentur. Hoc tamen notandum, quod ille qui absolvit cum tali impedimento , peccet, nisi ob ignorantiam ex cuinietur: non enim iurisdictio datur in favorem iniquitatis absolventis, sed in favorem poenitentis. Dicendum 4. Delegatam iurisdictionεm habet momiue, qui ab Episcopo approbatus, jurisdictionem Tis
105쪽
4 DEMICONFRISIONE. suri accipIt ab eo, qui illam habet ratione officii. Ex quo patet quod delegatus non possit sit bdelegare eo quod delegatus non habeat jurisdictionem ex parte officii, sed ex favore. Sufficere tamen hic potest consensus tacitus, v. g. si confessarius apis probatus audiat consessiones alicujus subditi in praesentia ordinarii, qui cum facile posset, non contradicit. Perit autem delegata iurisdictio, per
revocationem concedentis, dc per censuras, quibus vitari debet confessarius.
θ' risdictionem . non potest quis licite cum tali dubio absolvere. Eo quod stante tali dubio, temere procedat, usurpans sibi potestatem de qua sibi sunficienter non constat. Enormius procedunt , qui quando contradicitur a legitimo superiore, quoad iurisdictionem, temere procedunt e quae contradictio si tam poenitenti, quam consessario innotescat, nulla erit consessio aut absolutio. Hinc graviter delinquunt , dc poenitentes decipiunt qui contra superiorum ordinationes poenitentes absolvunt, quorum conscientiam dum sedare student, magis perturbant aliquando dc constrinis diarisdi
Dicendum 6. Licite quandoque usurpatur iuri L. dictio in aliquos exemptos , ratione tituli praesumpti. v. g. Religiosus, qui vi regulae tenetur conmteri alteri eiusdem ordinis posset absolvi ab alio. si sit in itinere, eo quod praesumere quivis posset, talem exceptionem in casu itineris esse factam , delegitimum superiorem in id consentire. Optimum tamen eonsilium erit, praevie a talibus inquirere, an eosdem liceat audire Sc absolvere, an habeat
consessarrus in illos iurisdictionem, an habeant licentiam alteri confitendi , si de illo sit dubium . uti Depe fit. Dicendum 7. Quilibet Sacerdos in ari Iculo moris
106쪽
DR Cous EssI os R. ssa quibus ibet. meet id Cone. Trid. sess. 34. e. . MVrri tibi ait r Verumιamen μὰ admodum, uehde'sd oce pone aliqais pereat, in eadem EecIesia Dei custodisum larisdi- semper fuit, vi nusia pureservaιio in aniculo πονι se monem. in ae ideo omnes Sacerdoιes , quolibet poenitentes a quibusvis neeatu er censuris absolvere posent. Unde patet hie etiam comprehendi Sacerdotes haereticos di sthismaticos. Si vero ordinarius hie adsit, non potest alter ta-
Iem moribundum in vim dicti privilegii absolvere eis quod in.Ecclesia Dei contrarium semper fuerit
custoditum, & praesente ordinario cesset ratio tam ampli indulti r unde Greg. XIII. Quondam rogatus de hoc casu, respondit nobiscum eo casu non esse licitum e quod etsi dixerit in Doctor privatus, tamen inde ut cumque intelligi poterit mens talis Ponei fieis. Tune ergo in articulo mortis nulla est reseria vatio, quando est necessitas eum absolvendi ab alio, quam ab ordinario. Si autem inceperit saeredos talIs moribundi audire confessionem , & interea adveniat ordinarius. non ided debet ab auditionedesistere, cum per inis hoatam confessionem acceperit iurisdictionem . quae cum adhue res sit integra , omnino perseo
meendum se .lvis Sacerdos non habet iurisdictionem absolvendi a venialibus ει mortalibus alias rite consessis e ratio est , quod actuS absolu- iurisdiationis si semper actus iudicii, adeoque semper in in em judicante aut absolvente requiritur iurisdictio, di . quidem completa . quae cuilibet Sacerdoti non com- ιώ, τ'
retit, uti ante probavimus t unde contrarium nuper mortat
vetuit E cclesia , in decreto a nobis allato, agenda bu alias de Communione. , Dicendum ultimo, varii praeter summum Ponti- ὸς raseem habent privilegia & facultatem eligendi sibi plint Consessarium, ut sunt Episcopi, Patriarchae, Abis, K exempti, Generales, Pro iaciales, Guardia-
107쪽
is 3 DE C o N F Ε a s L, o N T. ni, Priores, &c. nisi speciali ordinis statuto proh beantur e item Cardinales eorumque subditie Deis cani . Praepositi, Parochi, item Reges Ac Duces , solent hic habere sua privilegia. Αbbatissae vero non habent hanc facultatem, cum non habeant praela turam proprie dictam cum iurisdictione spirituali. Non possunt tamen illi verosimilius eligere Conses.sarium non approbatum, quia generali concessione non comprehenduntur illi , quos concedens non comprehenderet, si speciatim de eo rogaretur, quod concedere non facile aestimanda est Ecclesia , de
quovis rudi & smpilii aliquando. Unde hae facultate gravissime abutuntur illi, qui sibi tales Conlisis
sarios eligunt, quos norunt omni scientia destituistos, idiotas, ae homines semicerebri imo, qui vix absolutionis sormam proferre noverint: signum illud conscientiae non rectae , & subinde cauteria tae. Neque credendum , quod Pontificis privilegium pro tali casu teneat e dum concedens illud, censetur velle eligi talem qui confessionibus excipiendis judicatur sum ciens ,uti docet Prosper Fagnais nuS in a. Decret. de poenit. di remiss. c. ne pro dila
Si vero quis habeat duo domicilia, poterit eligere
Consessarium alterutrius loci pro libitu, cum uterque habeat in talem iurisdictionem. Vagabundi vero qui nullum habent domicilium, tenemur confiteri Parocho loci, ubi vel graviter decumbunt, alias
vero in loco quovis,quo itinerantur. Mercatores autem & viatores , tenentur sese consormare praxi illius loci, per quem transeunt, cum censeantur Pro
eo tempore adepti esse incolatum illius loci. Vide
108쪽
dem semper confiteri, quam .diversi : Ratio ςs Hr- est, quod quando eidem status animae aperitur: ma- gis congrua possit adhibere medicamenta , cum status .animae sit illi magis perspectus r uti medicus , cui abunde nota est aegroti dispositio dc temperies, magis apta praescribit medicamenta tali aegroto. Unis de Belgis nostris est adagium et Unus vir: -- mediis' em e unm confessar . Dicendum a. Etsi varias ob causas, cuilibet sta Libertis tui religioso unus 6c idem detur Consessarius, non ς'Utenditia arcte tamen libertas confitendi constringenda est, ut numquam aut fere numquam detur licentia fritiem- alienum assumendi. Unde sollicite statuit Cone. M. Trid. sess. et s. e. ro. Praeter ordinarium confessorem aliis extraordiκarim ab Episcopo aliis saperioribus . bis aut ter in anno . monialibus eratur. An vero praestet similibus promiscuit concedere facultatem eligendi extraordinarium non ita praecis de generaliter potest definiri. Commune est , varias claves intricare seram e verum velim Ze illud attendi, quod habet Seraphica Mater Theresa devia persect. c. s. Quod restrictio Consessariorum sit opportunum darismonis remedium , ad conscientias illaqueandas , audi S. Matrem loquentem et Religionem O Mona. perii sui bisorem per imm fe promovere putant, quod unum dumtaxat con farium habeant m uiantur et imeterim tamen diabolus bde via animas inestare, O e
pere satagit, elimabas id facere nequeat,st enim a1 ctae foνves aliam crassariam petant, mox omnis usis
109쪽
religionis observanita ae disciplina penum pessum se,
videtar t aut si alι erim is oνdinis sit: tames singularis vir sanctitatis , magnam fe univeuo ordini quod vel dumtaxat eum isto subinti eonferatur infamiamo' pνοbrum inferre eredunι et singulares Deo gratiaε agite silia, or eum ob libertatem qua fraimini, la daιe r quae esto se ad permultos as mendos confessariornstn extendat, cum aliquibus tamen , praeterquam ordinariis confessariis vobis agere γ' estηferre eoncessam ess . Haec illa. Et P. Sucquet Soc. Jes via vitae l. 3. e. Io. Discreti, ait, Superiorer, animarum veyi qeIaιο- res , h uie incommodo ultro occurrunt. ut merito deis
duram est, ein ob christum vinctas ut sie loquaν laqueis irretire, ac in salutis portu pariam istis, eheu l
Ratione praedime constItuilonis Tridentinae, notandum est primo , eum R. D. Henrico Zypaeo de devotis p. a. c. 7. g. 7. dictum esse offeraιur, ut non solum verbis, sed re ipsa offeratur. Quod dixerit propter illos Zelotypos , qui verbis quidem qua runt, an alium Consessarium velint, scientes interim aliquas, ne notentur,eumdem petere non audere.
Secundo notat dictus Author, quod idem Concit. statuerat , debere Moniales singulis mensibus confiteri et unde etiam statuit, illis bis, terve alium esse offerendum. Quod si illis, qui singulis mensi. hus confiteri debent, debeat offerri extraordinarius. bis, vel terr quoties ex mente Concilii offerendus .est talis, quando ex statuto confiteri debent singulis septimanis 3 Tettio notandum , Illos non satisfacere menti Concilii Trid. qui quidem alium offerunt, sed quem sciunt plerisque Monialibus esse invisum. Qui de aliquo idoneo rogati, solo Zelotypiae. titulo eumdem dare recusant. Videri poterit dictus authoe . ad
110쪽
tendi committi a Monialibus. Dicendum 3. Si aliquoties subditus petat eXtra Orq rinetiardinario confiteri, omnino tenetur superior in illud aliquoties consentire, nisi quid aliud obstet. Unde ait Divus Superior Thomas supplem. q. g. a. q. ad 6. peccare S 4 Cerdo Ilia histem qui non est facilis ad praebendam licentiam a I. tonstetisteri confitendi, quia, ait, multi sunt adeo infirmi, extraor- , ut potius morerentur sine consessione, vel aliqua ' i peccata sub tacerent , quam confiterentur tali Vel thiisti tali Sacerdoti. Et opusculo is cap ita scribit: Duidam , ut experimento inventum est, a confesone demperent, nisi poseni aliis, quam suis Sacerdoι bus conia sileri , quandoque propιer verecMndiam, quia erlibesscunt eon feri istis petrata , cum quibm quctissie coii DersantAr e quandoque vero : quia sisti cantar Sacer dotes sibi esse inimicos . propter multa alia. Unde pth Praelaιi eorum insirmitati condescendunt, ne omnino in desserationem labantur, de aliis confessoribu providendo. Et in . dist. II. q. 3. art. q. q. q. addit: unde
ilii, qui μηι nimis D Eiciti, ut conscieutrins subditori 1 raper confessionem sciant , multis damnationis laqueum injiciunt, per consequens sibi ipsis. Unde in hoc casu prudenter dc discrete superiores debent attendere , ne dum nimis sollicite volunt agnoscere vultum pecoris, id est subditorum conscientias , iubditis & sibi damnationis laqueum inji
Addit tamen R. D. Neesen tractatu U. dub. 3. deirce nitentia , quod Spiscopus p UR MOκiasib M sebi nousubjectis, si istae nusto modo induci possint , ut proprio
suo Confessario consileaηtur , offerre alium Cons fariam sive saecularem, si e regularem , progi declaravit S. conis gregatio cardinalium , idque μι consulatur salati conseientiae ψηialiμm. Itidem in sine dubii 4. Quod aliquando sufficere possit interpretativa voluntas Superioris ordinarii. v. g. Si confessarω approbaιus ad audiendas Noniam