장음표시 사용
131쪽
x et o Da CONFEss Io N . pietasque viri, qui eastra sequuntαν ς Partim quod sit gravis causa ejusmodi negotia plurimis peragendi, quae aliquando excusant iuxta dicta ne occasio proxima debeat relinqui di amputari. Si tamen remedia illa adhibere tales negligant, aut nolint, nec sit spes pericula evadendi etiam mediis adhibitis omnino eiusmodi negotia sunt deserenda , consoris miter ad dicta principia.' Ex quibus omnibus clare patet quo iure condem. nata; sint pro suo merito hae sequentes propositiones t Poenitenta habenti consaetudinem peccandi eontrategem Dei , ηαι urae , aat Ecclesime, eUs emendationis spes nulla appareaι, nec est neganda, nec disserenda absolutior Dummod3 ore proferat, se dolere ein propohere emenda. rionem. Item haec et Potest aliquando absolvi, qui in proxima occasione peccandι versat Ar, quam ροι est ηοuvaIι emiιiere, quin imo directὸ ex proposivo quaerit, aut ei se ingerit. Ex quo pater, quod clim aliquando negatione absolutionis opus sit, majori iure aliquando opus sit dilatione absolutionis. Neque his quidquam obin stat, timor periculi, quod sotth sine ab lutione, morientur poenitentes dimissi, dic. Cum certe tale periculum sit remotissimum, neque moraliter lo
quendo , prudenter timeri possit e Aliud esset, si necessitas infirmitatis v. g. aliud exigeret. Vnde, quae huc usque dicta iunt, prudentia di discretio Confessarii pro opportunitate vel necessitate facile intelliis get di observabit i hoc unum tamen in his & omni.bus consessionibus proponens , quod ait S. Greg. l. 2O. mor. c. g. Sit amor , sed non emolliens: sit rigor, sed non exasperaηs: μ gelu , sed ηοη plus quom exis pediens , parceηs. Certum est enim , quod in hoe negotio aliquando rigor ab una parte , & Conissessarii indulgentia, negligentia, timor ab alia pariste excedant, inter quae tutissimo procedit Confessarii discretio . sese occurrentibus circumstantiis at
132쪽
D E CONFESSIO A. IΣMAdde, quod si quis sorte moriatur tempore, quoad absolutionem disponitur , iure merito praesumi possit, hominem talem accepisse Sacramentum p Nitentiae in voto, uti fieret cum catechumeno ante susceptionem baptismi discedente ex hac vita. Idem in hoc easu fuit aliquando iudicium Ecclesiae. Concilium Carthag. 4. can. 72. ita scribit: Poenitente qμi attenιὲ Ieges paenitentiae exequantur, si in casu, in Binere vel in m4ri moνtai fuerinι , ubi eis subveniri ηοn potest, memoria eoram in oraιionibas oblaιioniabin commendetur. Ex quo patet, quod merito praesumi posset, tales poenitentes discessisse ingratia, clim velit illorum haberi memoriam in oblationibus di orationibus quatri hie posset, quid agendum cum eo, qui ultimis Paschae diebus venit ad Consessionem insufficienter dispositus , an tali possit differri absolutio τ Ab una enim parte urget praeceptum Ecclesiae communicandi in Paschate, ab alia parte obstat: quod talis mrth cum infamia notabitur non communicasse. Resp. eo non obstante posse tali differri absolutionem. Nec enim obst at lex Ecclesiae, quaedata non est ad destructionem, ut vel indisposito deberet dari absolutio , ut legi illi posset satisfieri r Sed ad aedificationem dc salutem , ad quam procurandam iuvat aut etiam necessaria est absolutioni s diis latio. Neque obstat aliud , clim valde difficile aliquando sit, observare an aliquis tempore I . di
rum non communicet : Tum etiam, quod praesumi posset, quod talis non communicet, non quod ob gravius peccatum sit indispositus , sed ut melius interea instruatur , ob indispositionem corporis V. g morbum , dic. Denique praestaret in sui humiliationem sustinere aliqualem ignominiam, quam cum periculo sacrilegii ad Communionem
' Nequae haee absolutIonis dilatio recenter adinventa est, ut quidam occlamant, imo in antiqua E cclesia
133쪽
xax DE EONFESSIONE.clesia fuit usitata & communis, quod poenitentes diuturno tempore ad absolutionem disponeren tur, uti patet ex variis Conciliis de Ecclesiae sta
Idem iudielum est de Indulgentiis, quod ratione niarum non debeat Confessarius dare vel non differre absolutionem iudicio suo indispositis r Cum indulgentiae etiam datae sint ad aedificationem , non ad destructionem.
nanam H ICENDUM primo, ex rituali Rom. Sacerdos ab ignota vi primo inquirere debet de statu poenitentis, si sit zz . . ignotu α quam pridem sit confessus e an poenitenistiam iniunctam impleverite an conscientiam diliis
confiiD- genter examinaverit , quae omnia inquirere , an Praetermittere, prout expedit, prudentiae Consecsarii relinquitur. In progressu vero consessionis, deinbet sedulo attendere ad ea, quae dicit poenitensi adjuvaute ut ait rituale Rom. quotiescamque πηs fuerit Saeer teretsi enim per se sit munus poenitentis
sese integre accusare, & iudicis eum accusantem audire r Tamen saepe expedit, aut etiam necesse est , eum interrogationibus , admonitionibus realiis adjuvare e De quibus antea actum est e Hoc tamen addo e attentionem sedulam hie esse adhibendam , cum unica circumstantia unieo verbo consessa , totam casus malitiam saepe invariet, aut aliquando ad aliam speciem trahat. Caveat
quoque , ne interrogationes adhibeat , nisi dum opus est 3 ne importunis interrogationibus poenitens turbetur di aliquorum obliviscatur. Unde prae, staret
134쪽
DE CONPEssIONE. tax aret post factam confessionem solum interroga. re poenitentem, si consessio sit brevis, secus si sit
longior. Dicendum a. si advertat ConsessarIus, non esse adhibitam debitam diligentiam in examinanda con . scientia , poterit illud, quod hic deest, Confessarius aliquando interrogationibus suis supplere , facile autem Confessario erit idem supplementum, si noscat poenitentis statum , & peccata , quibus talis status homines solent esse obstricti e unde iuvabit hie nosse mechanicarum artium fraudes t ossiciorum desectus Jc cujusque conditionis peccata magis obvia habere perspecta , quod Consessarii
munus non modicum alleviat & exornat. Rogato Vero poenitente de iis, quae magis communia sunt ejus statui & conditioni, poterit rogari per peccata contraria praeceptis Decalogi , Ecclesiae, dic. Dicendum 3. si Confessarius certo noverit pecca. tum a poenitente esse commissum nec consessum , quod neque rogatus, neque sponte sua vult poeni. tens confiteri r non poterit eumdem Consessarius absolvere , cum certo noscat eum esse ad ab lutionem indispositum t aliud esset, si Consessarius posset prudenter iudicare, quod hic habeat causam legitimam peccatum illud reticendi, quo casu talem absolvere posset. Scientia haec saepe oritur ex consessione Ipsa e v g. sponsus matrimonium initurus confitetur se cognovisse suam sponsam e sponsa subsequens , non
confitetur illam copulam, imo negat, ubi tamen ex confessione Confessario contrarium constat: quaeis
ritur quid hic facto opus 3 ad quod R. in hoc casu
imprimis caute esse procedendum , ne altera ex interrogatione suspicetur Consessarium rogare ex
notitia habita ex consessione. & frangere sigillum. Unde suadent plurimi Parocho , aut alteri ad hoc Vocato, ut prius animo concipiat absolute tales de copula interrogare, sive eam alter exponat si
135쪽
sent comitari. Si vero rogata neget copulam, via detur ea esse absolvenda : tum quod fieri possit, quod copulam alteri sit consessa , tum etiam quod consessiarius notitia habita ex sola consessione hic uti nequeat, sine iniuria Sacramenti poenitentiae. Sacrilegio vero, non ita cooperabitur consessarius, quam bene illud peemittet ex gravi cauSa. Dicendum 4. Si consessarius sciat aliquorum matrimonium esse nullum, quod ipsi coniuges invincibiliter ignorant, & alter coniugum confiteatur se non reddidisse coniugi debitum : poterit con fessarius ille absolute mandare coniugi illi ut debitum de caetero reddat, imo ad illud omnino co stringitur. Ratio est, quod talis poenitens negando debitum mortaliter peccaveriti ergo non potest eum consessarius ab luere, nisi proponat de motero redderet neque ideo mandat Consessatius forinnicationem aut rem de se malam, cum copula illa, quae hi c mandatur, ut in his circumstantiis fit, non sit illicita , cum hic interveniat ignorantia factitet si enim nullus invincibiliter ignorare possit , sornicationem esse malami poterit tamen quis in vincibi liter ignorare, hunc actum in his circumstantiis positum esse malum. Dicendum s. Si poenitens se in aliquo actu coninformet sententiae probabili, quam confessiarius judicat Improbabilem , non tenetur talem absolvere confessarius di Ratio est, quod consessarius sit iudex, adeoque debet procedere iuxta sententiam propriam, non autem rei, cuius est sententiam non ferre , sed recipere. Deinde est medicus, ergo debet procedere iuxta sententiam propriam, nDn vero ipsius aegroti. Et quamvis absolute loquendo
fieri possit , quod sententia poenitentis sit verat hoc inquam nihil dictis obest, cum hoc deheat consessario constare, ut aliquem rith absolvat tam quam debite dispositum, cujus contrarium casus iupponit. Di
136쪽
DE C Ο Η F E s s I o M Ei IasDicendum G. Si complex peccati consessario Abs.Mil. complici se sistat . videndum est. an ad eumdem sinplicia, ab sol vendum, consessarii iurisdictio non sit restri. cta, quod saepe eontingit, in diversis locis , uti in dioecesi nostra Antverpiensi, in casu complicis in peccato carnis r etsi possit alias Sacerdos remota tali te strictione absolute loquendo complicem audire Ac absolvere t tamen recte de hoc casu ita dinserit Pontius i. . c. 38. de Matrim. Res et perichIi plena , m occasio committendi non pauca sacrileva quem enim animum esse cogitas γ' confessario γ ρω- nitenti, qui libidine inarde)cunt, amicti id s- familiaritaιe tenentur, cum em poenitens animum suum illi aperit, quem tenerὸ diligit. in ira repetit in quibus pariter delectati fueriηι, ω eonfessariiu in eo tribuisnali , in quo nullum mendaciAm dici potest, nudum videt amicae pectuι itaque ratione periculi novi conia senskr, o committendi sacrilegii illud illicitam asse- Nero. Quae eo veriora sunt, quo verum est illud D. Hieronymi Epist. ad Amand . Sola libido , etiam in ipsio tempore paenitendi praeteritos stimulos patitArct iiiiliationem earnis incentiva peccati. Dicendum . Si poenitens sit variis, iisque du- mmerus
dum continuatis peccatis intricatus, adeo ut vero. pec Istr m similem illorum numerum exponere nequeat, dicendo toties plau minusvὸ , uti saepe fit in meri- si μνο- tricibus, juvenibus dissolutis, &c. debet Consessa. nendui, rius rogare tempus ab ultima consessione elapsum, quoties quidem in Hebdomada, quoties de die, mense, &c. tale quid commiserint, ut modo aliquo possibili consessionis integritas hic possit obti.
neti : etsi aliqui considerate addant, quod hic praeisset magis a consessario attendi ad debilum dolorem & propositum non peccandi de caetero , quam bene ad procurandam Confessionis integritatem materialem. λErasis. Dicendum ultImo: Si poenItens instituat conis fessionem generalem , non debet necessario expri- genrra tr.
137쪽
ias DE CONFΕs SION g. mere omnia peccata alias rite consessa; neque alis qua reticendo decipit aut mentitur, quasi instiis tuendo generalem confessionem declaret se omnia omnino velle confiteri, cum solum velit institus re consessionem generalem, quantum placuerit. aut quantum sibi reputat necessarium. Peccata ta men numquam ante confessa etsi hic adnecti pos, sint, debent tamen ut nova Consessario exponi, cum ejusmodi peccata aliam mereamur sententiam, di iudicum Confessarii non modice in varient ecimmutent.
confessa- IcENDuM primo, Et si Sacramentorum va- ., M. v lor non pendeat a bonitate ministri, cum ea sent suum effectum ex opere operato, ut ante probavimus: ut tamen Consessarius debite & licite confessiones excipiat, requiritur in eo status gratiae, di purior conscientiae innocentia. Ratio est, quod sancta sancte tractanda sint, Sc qui alium corripit, a vitiis immunem esse oporteat: hinc quia plurimi Consessarii sunt quasi in continuo periculo , consessiones excipiendi, requiritur ut illi , vitae Sanctitati continuae singulariter studeant de inis
- Ad hanc quoque bonitatem consessarii spectat, ut'ipse prius sit Deo reconciliatus , antequam alios Deo reconciliare praesumat; alios ita stringit Doctor Mellifluus de convers. ad clericos c. I s. Vae ministris risfidelibM , qui necdum reeoneiliati reeoneiliationis alιenae negotia, quasi homines, qui justitiam fecerunt,
apprehendunts Vae filiis irae, qui se ministros gratia pro isentar silur ira, qui paciscoram sibi usurp
138쪽
sideles sese mediatores pacis, ut peccata populi eum
Dicendum et . Non tantum ante ministerium hu- Ah , ius Saeramenti debet Confessarius de peccatis do- niferium iere, sed etiam si copia adsit, eadem confiteri. Pluis pirui cu
rimi obligationem hanc non agnoscunt , eo quod nullum de eo extet praeceptum, nisi de Eucharistia, c. us imo quod praeceptum illud sit moraliter impossibile Vim iis ob varias difficultates occurrentes , puta quod si duo Sacerdotes ambo peccato mortali Obstricti mu- sthis , tuo vellent confiteri, nullus primo Vellet sedere, si habeae quam luctam aliis scandalum , aliis risum quondam copiam excitasse quidam asserit.'Ad quae resp. praeceptum de eo non debet praecise ex solo Tridentino desumi, sed & ex aliis. Ratio ergo est, quod Confessarius, modo quo commode potest securissimo , ministerium illud debeat exequi, quod hoc casu induis bie fit per Confessionem. Cum enim contritione non nisi ardua & perfecta sine Sacramento peccata deleantur, talis attritus in peccato haeret, dc in pecocato Sacramentum administrat, quod illicitum esse. si alias commode fieri possit. nemo est , qui ignoret. Tales ergo Sacerdotes , de quibus in casu , deberent expectare, donec alter esset consessus , nisi alterius eopia deesset. Dicendum 3. Peccat ergo mortaliter, qui in sta- ritis να-
tu mortalis peccati hoc Sacramentum administrat eat mor- indigne sancta tractando. Imo tot peccata mortalia φ titer, committit . quot consessiones excipit, . cum cuiuς
que consessio, sit actio diversa & completa, neque moriali ullam inter se habent connexionem, etsi successive abs.lvio. fiant, & constituunt iudicia diversa. Utrum autem debeat Sacerdos esse in statu gratiae solummodo cum absolvit, an vero etiam dum consessiones audit r variant Doctores e alii docent.
satis esse, quo 1 sit in statu gratiae , . dum absolvit cum administratio hujus Sacramenti, proprie in absolus
139쪽
a1 DE CONFEs IONsolutione consistat, & de caetero solum requIratur status gratiae r quando hoc Sacramentum adminiis strat. Alii econtra docent, quod quoque hoe Sacra. mentum administretur dum confessio excipitur, cum auditio consessionis sit quoque a ctio Ministriaeque ac absolutio. Uerum rectius docent Confessionem non pertinere ad Sacramentum ut partem illius , nisi dum Sacerdos absolvit , adeoque proprie per absolutionem fieri ministerium hujus S
IAM O ICENDUM T. Approbatio est authentleum te. probatio. stimonium de Doctrina de moribus requisitis ad excipiendas fidelium confessiones. Et quamvis iure antiquo potuerint Parochi committere munus conissessionis cuilibet Sacerdoti etiam non approbator iure tamen Conc. Trid seg. 23. c. I s. resormat. statuitur,' ut dicta approbatio habeatur ad excipiendas
Dico Saecularium, quia talis approbatio respectu Tegularium non est hic requisita, de quo statim. Illi tamen qui obtinent beneficium Parochiale seu cui annexa est animarlim cura, non indigent nova apia probatione, sed censentur esse approbati per collationem talis beneficii, quamdiu tale obtinent. Sub hac beneficio non comprehenditur praelatura, cum non sit illa beneficium Parochiale. Dictum quoque est testimonium De fciextia emmoribis, fice. Unde, etsi quis sit satis doctus . notitideo est satis aptus ex parte morum ad audiendas Consessiones , quare etiam Licentiati , Lectores - . Theol. di similes indigent approbatione. Dia
140쪽
. Dicendum a. Approbatio haec debet fieri ab Epis An his copo poenitentis , eo quod approbatio detur ad rio feri exercendam iurisdictionem in poenitentem , quae e=
prosnde debet dari a superiori poenitentis. Si vero pretii eis. Consessarius, peregrinorum confessiones audiat, qui tis.
subsunt alteri Episcopo , nil dictis derogat , cum peregrini fiant subditi illi loco, quo transeunt, ut aliis bi est dictum.
Dicendum 3. Consessarius non habens benefi- confvs.-cium parochiale , non est approbatus pro omni riwdioecesi, eo ipso quo est approbatu S pro una. Contrarium, etsi dudum fuerit Ventilatum de assertum, P .iMis tamen post constitutionem Urbani VIII. datam te non es Ioas. di Innocentii X. qui ait.: Regulares etiam So- pprobo
eietatis I Esu in una diores approbatos ab Episcopo, ne Tiausi, quaquam posse in alia dioecesi confessioηes audire . sine eo ipso θω. approbatione Episcopi diaeresani. Quibus accessit bre es opprove Alexandri VII. datum ad Epist. Andega v. ubi e 'damnat tamquam falsam de saluti animarum perniciosam , hanc sequentem : Regulares Ordinam Mendieantium semel approbaιi ab uno Episcopo ad esuin illines audiendaι in sua dioecesi, habentur pro υρνο- baiis in aliis dioecesibus, nec noud Episcoporum indi-gροι approbatione. Illi tamen qui ex parte beneficii paroelii alis censentur approbati. pro una dioeceis si, censentur quoque approbati pro alia, si aecedat
Dicendum 4. Regulares possunt aliorum sui ordi. Non νε-nis Religiosorum dc Religiosarum consessiones exes. pere, sine tali approbatione. Sub Religiosis in is vorabilibus comprehenduntur quoque Novitii. Non tariam νε- tamen famuli dc famulae in Monasteriis habitantes, spectualis
quorum conse1sio nes non nisi approbatus excipere VK
potest, uti aliorum tacularium, uti ex Trid. sessi otata.
Σ3. c. rue.&Bulla Urbani VIII citata satis constat. Renge
Restringitur tamen eorum iurisdictio aliquando ex parte poenitentium , adeo ut aliquando de superio- zu iis, rum licentia possint tanIum confiteri alteri Sacerdoti Tom. Iri I ejus-