장음표시 사용
81쪽
νo DR Cous AssIONE. Recedere vel non accedere, sed ut illos necessarIS adire forem obligati, si suorum peccatorum absolutionem desiderarent. Deinde act. Is dicitur, quod Multi tredantium veniebaηι scilicet ad Pa Ium eonfitentes annuntiantes astiti suos. Ubi intelligitur satis clare particularis consesso. Idem patet ex Jacobi S. I. Joan. I. Ratio quoque dicta conis firmat i si enim humano iure esset Consessio intro ducta, aliquod eiusdem introductionis extaret Veinsignim, vel in aliquo Concilio cecumenico, vel
decreto Pontificio, ubi tamen contrarium constat et
in Concilio Lateranensi vero solum suit determinatum tempus, quo obligat Confesso , etsi consessio longe antea obligaret, sed non praecise pro certo tempore. Nec denique Ecclesia rem adeo arduam & odiosam omnibus potui fiet praecipere , nisi divino jure ante seret injuncta. confessi. Dicendum et . Falsum est consessionem particuis, , his: ἡ larem esse ritum ab Episcopis inventum temporeae. iisti is NOVatianorum , dc postea a Nectario sublatum . ea. ut refert Socrates & Sofomenus e quod enim ad historicos illos attinet, satis sunt suspecti, eo quod Novatianis adhaererenti quorum historiam falsa inesse multis, probat Baronius centuria r. Deinde falsum est, quod Nectarius Confessionem abrogaverit , clim Chrysostomus Nectarii successor eam manifeste admittat hom. Io. in Genes. uti ait et .
oportet ad confessionem facinornm festinare , me. Sustulit ergo Nectarius Consessionem publicamecum enim tempore Novatianorum error ille invaluerat, quo docebant post Baptisma lapsos in grais
viora crimina non posse per Ecclesiam reconciliarI, saluerunt Episcopi omnino illos esse reconcilianis dos. Ne autem nimis facile & temere eos admittere videretur Ecclesia, veteri Canoni poenitentiali, hanc addiderunt appendicem, ut peccata quae aliquo modo erant publica, publice confiterentur;
idqtie de judicio alicujus consessarii, ad illud di L
82쪽
ternendum specialiter deputati, quem in omnibus Ecclesiis eligebant, & vocabant poenitentiarium Hanc publicam poenitentiam sustulit Nectarius Occasione commotionis , ortae ex eo, quod inter caetera crimina publica, quae confitebatur quaedam femina , confitebatur quoque, se in templo manentem a Diacono quodam fuisse cognitam e qua occasione suasu cuiusdam Eudaemonis Presbyteri, illam publicam consessionem abrogavit Nectarias. o Hoc tamen quoque falsum est, particularem. Confessionem dc privatam, publicae consessioni suciscississe, utpote quae semper cum publica conjuncta esset, & dicta causa a publica separata. Dicendum 3. Varii olim erant gradus poenItenis Paenitniatium, & poeottendi norma erat singularis. In exisordio Ecclesiae quibusdam peccatis negabatur venia, scilicet idololatriae, homicidio, di adulterio; patet hoc ex plurimorum veterum monumen:iS. Herum criminum rei, a solo Deo veniam debebant expectare. Poste omnibus criminibus conis cessa reconciliatio, modo constaret eos serio poenitere. Unde primo in atrio Ecclesiae stabant flenistes. & expostulantes fidelium preces, ut pro se . apud Sacerdotem intercederent, ut ad agendam Pinnitentiam recipi possent. Erant lil induti saccodi cinere & omni modo ad movendum fideles dispositi. Manebant hi aliquando in tali statu perbiennium, triennium aut etiam plures anno S. PO stea admittebantur intra seres Ecclesiae, a lugubri illo amisty liberi, ubi interpretationeS S. Scriptura: Aiadis audiebant, unde & audienι es dicti: tertio ulterius tes.
in Ecclesiam admittebantur, & jejuniis, humi cubationibus & aliis poenosis operibus sese affligebant, qui dicebantur sub truti. l Sabstrata Denique postea dicebantui consille ita, eo quod . non amplius humi cubarent, genuflecterent, dcc. Sed cum aliis fidelibus starent dc ad sacrificia assisterent, et si inungra Quierre aut cor municare non
83쪽
T D a C o 'N F E s s I O NMulieri- Mulieribus quoque publica poenitentia non iniungebatur, privatim poenitebant e viduis tamen tablisis postmodum publica poenitentia permittebatur, eo poenitentia quod metus abesset, ne a viris ea de causa vexaren- mponeba- tur, uti de Fabiola scribit D. Hieron. epist. 36. A phctis cendum 4. peccator non tenetur statim a pee tor statim cato perpetrato confiteri , etsi expediat. Nulla a pei cato enim est ejusmodi obligationis alibi facta mentio, imo antiquitus consesso ad multos annos differebatur. Poterit interim peccato commisso homo se reddere Deo per affectum contrarium , etsi no a
Praecise per consessionem. Vide quae dicta sunt de iure & justitia inter Deum & homines. Obligat autem hoc divinum praeceptum de coΠ- sessione in probabili periculo mortis , quo casu Ipraeceptum illud non adimpleat, exponit se aperto periculo illud numquam adimplendi. Extra hua carticulum aliquoties in vita obligat, etsi non posse
ita praecise tempus definiri. Verius tamen non obligat ob periculum oblivionis, eo quod sic male deinterminasset Ecclesia tempus annuum, cum intra illud tempus saepius sit tale oblivionis periculum. Ne que etiam obligat ratione periculi incidendi in nova Peccata, cum relapsus non ita proveniat ex dilationct consessionis, quam ratione desectus propositi non peccandi, & constantiae.
anu . dia vinum praeceptum, determinavit Ecclesia ad tempus annuum adeo ut saltem semel in anno om nes utriusque sexus fideles teneantur proprio Sace
doti confiteri. Hine omnes omnino fideles , cum ad
84쪽
D E CONFESSIONE. 73 ad annos discretionis pervenerint . hoc praecepto obligantur. Tempus autem annuum varii varie computant i alii ab uno Paschate usque ad aliud Paschae alii ab una consessione ad aliam: alii ut sufficiat quovis anni temporer melius tamen solet computari annus a Ianuario in Januarium, prout communiter solet annus computari. Modum vero explorandi , quando censeantur pueri obligati praecepto consessionis annuae, tradit Scotus in4 q. uni c. art. a. dist. 17. scilicet e si interrogatus puer ordine , recteque respondeat, quid ex
divina lege i istum, injustum qise sit e satis declarat ea se mente instructum esse ; qua aut bene , aut improbe agere possite ex quo fit, ut sicut divin lege peccata sua apud Sacerdotem accusare debet, . sic etiam Ecclesiae illa ipsa quotannis confiteri ei ne is cesse sit. Dicendum a. qui elapso anno non est consessus , sistat stenetur quam primum confiteri anno subsequentit anno non
ratio est, quod Ecclesia dicendo salιem semel inanno ponat terminum ultra quem non possit consessio ζ. oti
differri r unde idem est , ac solutio pensionis an- flatinisonisnuae, quae si soluta non sit elapso anno, debet ta. men quam primum solvi. Si vero quis Videat, quod
futuro tempore anni non poterit confiteri, tenetur
modo confiteri dum potest, sicut si quis hora 7. v. g. praevidens quod sequentibus horis non poterit audire Sacrum, tenetur praevie illud audire. Dicendum 3. Uerlus videtur, quod ille, qui seis Aui eratum habet peccata venialia, non teneatur hoc praecepto , eo quod hic intelligatur consesso morta. tium: dicitur enim in cap. omnis uιriusque sexos , quod debeat omnia sua peecata confiteri r quo innuit Ecclesia consessionem mortalium , cum venialia non debeat quis omnia confiteri. Deinde, ut docet Cone. Trid. sess. 14. e. s. Eeelesia soldindeterminat praeceptum divinum, quod iure divino erat necessarium jam autem consessio venialium
85쪽
rs D v CONFESSIONE. iure divIno non est necessaria, unde ad talem eo nissessionem Ecclesia non obligat. Si tamen esset peri culum scandali, deberent eadem confiteri. Deinde debent semel in anno proprio Sacerdoti sese sistere& dicere se non habere conscientiam peccati mortalis, ut Communionem percipiant. Hoc tamen sa tendum est , quod Ecclesia posset praecipere confessionem venialium , si vellet, imo aliquando id fecit, uti patet ex bulla Clement. ne in agro domianico , ubi Pontifex praecipit, ut Monachi nigri, id est Benedictini singulis mensibus confiteantur , si non mortalis, saltem venialia. Imo in quibusdam aliis religionibus, omnibus non Sacerdotibus praeiscipitur consessio singulis octi duis. Dicendum 4. Huic Ecclesiae praecepto non satisin fit per consessionem invalidam , uti nec per conissessionem informem , cum vero similius talis non detur, de quo postea. Probatur prius, eo quod lex Ecclesiae praecipiat confessionem Sacramentalem. Ec utilem, non inanem & nullam: Deinde Eccleissa praecipit consessionem eamdem , quam praecipit Christus determinando simul tempust sed Christus indubie praecepit confessionem validam & fructu issam t ergo. Unde merito ab Alexandro VII. 166 s.condemnata est haec ut scandalosa & ad praxim minime deducenda e qui faeli eo esonem volun ιariὸ Pam, satisfacit praecepto Ecclesia. Dicendum s. Et si Papa non possit dispensare, naquis umquam confiteat ut, cum hoc sit iuris divinittamen potest cum aliquo dispensare, ut ultra tem pus annuum consessionem differat, quod tempus ab Eeclesia sicut est determinatum , ita potest ab eadem justa de causa extendi. ' ι
86쪽
DICENDOM primo. Perinde est ad valorem Con- com sessionis, sitne consessio publica an ptivata, pr Outi ex dictis constat. Privata tamen modo est obser- 'vanda juxta ritum fic consuetudinem Ecclesiae. Si vero quis non posset confiteri nisi publice , puta per
interpretem, non teneretur extra articulum moristis et Ratio ejus est , quia ut habet Conc. Trid. sess 14. C. s. Confessio publica numquam sult in praecepto. In articulo tamen mortis obligaretur eo quod eo casu non tam obliget praeceptum consessiois Nis, quam aequirendae iustificationis, idque modo ιecurimmo. Agimus autem de eo , qui habet eo scientiam peccati mortalis. Dicendum a. Si quis obmutestat, aut lea guttu- c fore laboret, ut loqui nequeat, potest confiteri scripto 'vel aliis signis r Uerecundia verb non videtur ad hoc causa sufficiens. Imo dicto casu non solum p test . sed & debet ille scripto confiteri, cum nihil hine timeri possit incommodi, cum instrumentum vel Scriptura possit lacera i , comburi, dic. Conis fiteri tamen per litteras aut procuratorem absenti veintat Clemens VIII. ubi contrarium ut salsum, temerarium di standalosum damnat. Hinc etiam Conc. Trid. sess. 24. c. a. docet, quod Christus eos, qui post baptisina se aliquo cesmine eontaminaverint, ante hoe tribunal tamquam reos sisti voluerit e Si vero alibi legatur, quod quidam petierint absolutionem per litteras, id intelligendum est, de absoluistione a poenis vel obligationibus v. g. iuramenti, oti, &c. Non item de Sacramentali.
Dςindς, etsi judicium fieri possit, di dari sena
87쪽
rs Da co .FΕsSIONE. tentia per litteras, uti & matrimonium per procuis ratorem , nihil obstat et Cum tota diversitas hiependeat a voluntate Christi, quae nobis per Ecclesiae praxim innotescit: quod te in caeteris notandum est , dum in materia de sacramentis argumentantur a pari. Dicendum 3. Consessio debet esse verax, adeo ut mentiri in consessione in materia gravi sit peccatum mortale, eo quod tale mendacium soleat esse tale peccatum. Si vero sit in re levi non erit pecca iatum mortale , neque impedit effectum Sacramenti. Si quis tamen omnia mendaciter sibi assingeret in consessione ι procul dubio peccaret mortaliter, eo quod frustraret Saeramentum suo effectu. Dicendum 4. Requiritur insuper ut consessio sit
diligens, id est, ut praemissa diligenti peccatorum
discussione, illa confiteantur , quae memoriae occurrunt. Major autem diligentia requiritur in eo. qui a longo tempore non est consessiis: uti re in eo ,
qui pluribus occupationibus saeculi est implicatus , , qui memoriam habet satis obliviosam. Sussi eietamen ut quilibet adhibeat in conscientiae discussicine talem diligentiam ae tantam, quae in rebus maioris momenti solet de debet adhiberi attenta qualiatate personae, occ. S E C T I Ο IV. Duomodo, confusio debeat esse iηιegra. Interris- π ICENDUM primo, Ex iure divino requiritue ι. ιμ- ut Consessio sit sermaliter integra, quae formalis integritas in eo sita est , quod quis omnia peccata , quae post diligens conscientiae examen memoriae occurrunt , in Consessione exponat, nisi iusta causa excuset. Et hae ratione posita , recte dicit Cone. Trid. sessi et . c. Impiam esse dicere hste rationes
88쪽
DE CONFESsIONE. νγ rione , Covesionem esse carnifieinam animarum de Conscieηιiarum , &e. Unde addit ibidem Cone. conis 'stat erim, nihil aliud is Eeelsa a poeuιι ex ιibus exigi, quam ut , postquam quisque diligentias se excusserit , m cou scientiae suae sinas omnes-latebraε exploraverit , ea peccaιa confiteaιAr , quibus se Dominam Deum suum mονιaliter ostendisse memineriti Reliqua
ariem peeema, qua diligenter cogitanιi non ocearrant, in universum ediam confessione melusa esse ineat-ς ηιur. Hoc tamen elrea peccata oblita notandum est, oblisis, quod si illa postmodum memoriae Oeeurrant, sint pinea me absolute confitenda. Ratio est, quod sit absoluta mφ ο obligatio iuris divini omnia dc singula mortalia confitendi , quae & quando memoriae occurrunt, etsi tenda.
Obligatio illa pro tempore suspendatur, si illa peccata memoriae non occurrant, aut iusta causa excuisset. Imo illa oblita non sunt remissa indirecte, nisi cum onere & voto illa confitendi, si memoriae ocis
Dieendum a. Omnia & singula mortalia in spe cle , omnes circumstantiae speciem mutantes , si vecommuniter notae sint sive non , item numerus eorumdem peccatorum debent aperiri in confessi ne , ut confessio sit integra e Cum vero sit ali quando poenitenti moraliter impossibile , praeeisE confiteri peceati numerum , satis est, quod dieatur ille , qui moraliter iudicatur subesse , addendo plus minusve. De hoc postea agemus 4n partiaculari. Dicendum 3. Cireumstantiae intra eamdem spe. Grevi misclem no abiliter peccati malitiam aggravantes, deis ut bent in Consessione aperiri. Ratio hujus est , quod Τ earumdem consessio maxime conducat ad persectum iudicium de peccatis ferendum . debitam satisfactionem iniungendam, &e Imo circumstan tiae tales , aliquando magis augent malitiam peccati di variant judieis judicium, quam circumstan-
89쪽
reservat peccatum ratione circumstantiae intra ea misdem speciem aggravantis , v. g. furtum magnaequantitatis; non solet autem Ecclesia reservare peciscata , non necessaria ad consessionem. Denique
alii docere debent ejusmodi circumstantias aliis quando saltem debere exprimi, quando valde notabiliter aggravant quibus acced i timoratorum praxis. Objiciunt huic datae doctrinae opinionem D.Τhoinmae contrariam et item quod Conc. Trid. solum meis minerit de circumstantiis speciem mutantibus. Ad quae R. verum quidem est , quod Doctor ille in o. contrarium videatur asserere, tamen ut ait Dominicus Solo, si usque huc suam seminam absolvi set, nobiscum sensisset, cum alibi,hoc satis clare in s nuet, cum dicit gravius esse peccatum quod fit in Regem, quam quod fit in plebeium, adeoque mereatur poenam longe majorem. I ta Eximius Docto e Sylvius hic. Quod ad aliud ait Inet, R. Cone. Trid. noluisse sese immiscere quaestioni controversae , & solum voluisse definire illud, quod erat certum e ubi tamen nostram opinionem satis subindicat, dum diis
Cit eam peccatorum consessionem necessariam esse . per quam Sacerdos de eorum gravitate censere posist, ubi recte de eorum gravitate, sine explicatione circumstantiarum intra eamdem speciem aggra in Vantium vix censere possit Consessarius. ,
Obiiciunt aliqui, quod circumstantias intra ea mindem speciem notabiliter diminuentes, non tenea inmur confiteri, ergo nec aggravantes.' Ad quod R. quod quandoque tales circumstantiae diminuentes sint confitendae , & sepe necessariae sint ad ferendum rectum judicium. & saepe de mortali faciant Veniale e tamen non soleamus confiteri, ne videa mur esse soliciti ad excusandas excusationes in pec
90쪽
DE C o N F E s s I o N E. 79- Dicendum . Media ad peccatum adhibIta tune M is sunt confitenda, quando sunt diveris malitiae
actu peccati, neque de se & ex natura sua ad actum isti consi- principalem ordinantur: si vero non habeant diver- teri, sam malitiam ab actu principali, dc ad illum ex natura sua ordinantur, non debent in coi essione exprimi. Ratio hujus est, quod Consessarius cognita malitia actus principalis, facile cognoscere possit ea , quae talem actum de se fc ordinarie solent comitarit aliud est, de aliis, quae de se ad actum principalem non ordinantur. Sic consequenter docent,
quod ille qui fornicationem confitetur, non debeat confiteri tactus 5c oscula sornicationem praecedenritia . cum illa actum principalem scilicet fornicationem soleant comitari, Zc Consessarius ex cognitione fornicationis , illa facile percipiet. Idem aliqui docent de osculis subsequentibus fornicationem , eo quod& haec plerumque comitari soleant, etsi alii rectius doceant, eadem esse confitenda, cum sint potius dispositio ad novam sornicationem , quam aliquid spectans ad praeteritam. Si vero quis consuluit magos ad fornicandum , furandum , dcc. debet tale medium in consessione aperire , cum distinctam habeat ab actu principali malitiam, nec de natura sua illi connexam di unde debet ut distincta & conissessario incognita aperiri. Dicendum s. qui tota die habuit Voluntatem pec. Interraeo candi dc de facto peccavit , videre debet an ejus. pikρ Vo . modi voluntatem non interruperit per actum conistrarium, quo casu toties de novo Peccavit , quoties ita voluntatem immutavit. Si vero interruptio fuerit solum naturalis v. g. per naturalem distractionem , per somnum , dcc. si interruptio illa non sit notabilis, non debet in consessione aperiri, secussi fuerit notabilis. Neque , si quis saepe renovet Voluntatem peccandi v. g. Occidendi , ideo diversa peccata interna commisisse censetur , cum sit