장음표시 사용
161쪽
variis peceatis debet esse Naria.
so DE CONFEIsIONE. gere, crum sit pars integralis poenitentiae , &COn- fessarii obligatio sit integritatem huius Sacramenti procurare. Aliud esset, si poenitens esset ita di bilis , V. g. moriturus , ut poenitentiam aliquam ad imis plere non posset, quo casu consultum est in jungere , ut corde & animo saltem aliquoties nomen JEsu ingeminet, dic. Dicendum a. Debent Saeerdotes Domini , quantum spirii vi prudeηιia suggeseriι, pro qualitate criminum paenitentium facultate, salutares convenientes satisfactiones injungere , ne si forte peccatis conniveant, indulgentius eum poenitentibus agant, levissima quaedam opera pro gravissimis delictis injungendo , alienorum peccatorum participes inciantur. Ita Cone. Trid. ses. I . c. g. Ex quo patet quod nimius rigor , & indulgentia nimia hic taxari posisit , sed injungenda poenitentia , iuxta merita &qualitates culparum. Unde peccant, qui graviores poenitentias pro delictis levioribus imponunt e utidi ii, qui promiscue omnibus etiam gravioribus peccatoribus tertio aut quarto Pater & Ave imponunt e tum quod graviori culpae gra Vior poena coris respondeat, tum quod non eadem poenitentia omisnibus peccatis medendis sit opportuna. Dicendum 3. Habeant Saeerdotes prae oculis , ut satisfactio , quam imponunt , non sit tantum ad novae vitae custodiam is infirmitatis medicamentum , sed etiam ad praeieritorum peecatorum vindictam CV castigaissionem. Ita ibidem Conc. Εκ quo patet, quod poenitentia varia. diversis peccatis conveniat , prout quaeque peccata aliis & aliis medicamentis. curari possunt & castigari. HI ne medici munus hic exacte obeat , ut juxta medicinae regulam contraria contrariis curare studeat, imponendo Ebriosis abis stinentiam , Avaris liberalitatem & eleemosynas,&c. debet quoque poenitentia esse vindicat iis Va injuriae per peccatum ino factae, ad quod ceriste non pmmiscue convenit recitatio Rosarii , misereres
162쪽
D a CoNν EssIONE. uesserere, Sed requiritur , ut poenam efficacius poenitens sentiat ut imposterum tali poena sit ca rior , solent enim homines timere id, quod poenΟ- sum antea senserunt. Timeo, qui nocuere, Deos. Imo 'di bestiis, de quibus rursum Poeta r eterretur miniis
Dicendum 4. Potest pro poenItentia iniungi opus emst praalias ex obligatione debitum, v. g. Missa die Domi. nica, &c. Ratio est, quod opus illud possit habe, o alias re orenes conditiones ad opus satisfactorium, quod duitum. est esse laboriosum , poenale, Ste. Nec inde ulla temnus sequitur , quod una solutione quis satisfaciat duobus debitis diversis , eum hic sit solum unum debitum ortum ex duobus titulis , uti quando quis
tenetur audire missam ex voto die dominico et Imis posido autem novae obligationis, ortae ex novo tiritulo , hie est laboriosa , 3copus tale maiorem vim acquirit Ac effieaciam ex clavibus Ecclesiae. Imo hoc aliquando iniungere erit eonsilitum , si quis V. g. lit proclivis ad violandum v. g. festum, jejuonium aut aliud praeeeptum, adeo ut quod uno tituisio non ita prompth observat, discat illud observare novo titulo Imposito. Hoc tamen addo , quod si consessarius nihil addat, censeatur illud imponere, quod aliunde non est praeceptum. Poterit quoque injungere pro poenitentia officium defunctorum , abstinentiam a communi ne , dcc. cum spectatis eireum stantiis omisso illa alicui possit esse conveniens, laboriosa & molestas Notent tamen Consessa HI, ne poenitentias scanis da locis iniungant, aut mali suspicionem ingere nistes , ex quibus tribunal sacramentale redditur maxi-
Dicendum s. Potest Sacerdos , qui poeniten- Immi 'tiam iniunxit, eam in aliam mutare , si adsit rationabilis causa , v. g. infirmitatis , vel alterius 'Κ damni,
163쪽
Ha DR CONFEssION S. damni, quod timetur. Poterit illud idem alIus quo. que Sacerdos et si sit in serior, qui iusta de causa po. test mutare poenitentiam pro reservatis a superiore Impositam , neque ideo usurpat inferior facultatem aut potestatem in superiorem , sed solum in ejus
sententiam. Hoc tamen notandum, quod hoc cain. ' debeat poenitens illi alteri repetere sua peccata
cum nullus incognita causa possit sententiam ferre, aut illam immutare. Aliud est , si idem sacerdos poenitentiam immutat, quo casu satis erit ni: pceo nitentiam indicare , quam rogat immutari. oblitatio Dicendum G. Tenetur poenitens poenitettiam
zzz. tioiiabjlein sibi injunctam acceptare ; Telletur
risis enim ut ex COnc. Trid . probavimus , Sacerdossa an . poenitentiam injungere r Ergo & poenitens testetur eam acceptare , alias inanis esset oc frustranea hare Sacerdotis obligatio , si poenitens non tenetetur
eam acceptare Sc adimplere, Aliud esset, si poenitentia imposita esset irrationabilis , si foret moraliter impossibilis , si talis , ut per ejus adimpletionem manifestaretur peccatum occultum, Ac. Debet autem poenitens poenitentiam adimplerct tempore a Consessario praestripto e qui si nibit addat ; debet eam adimplere prima data opportuni- . tate. Non tamen debet adimpleri neeessario ante Communionem , cum opportunitas aliquando id
mi -. Dicendum . Qui oblitus est poenitentiae sibi in
spossit adire eumdem Consessarium, deis .hi; .is.' uet eumdem de oblivione illa informare, & aliam poenitentiam quaerere e si vero oblivio illa esset culis pabilis. & non posset Consessarium eumdem adire, debet peccata alteri repetere Ac novam satisfactionem exigere. Si vero oblivio illa sit omnino in-
eulpabilis , docent plurimi. quod poenἰtens adnihil teneatur , maxime si Confessarius addiderit illa Verba , Passis Domini nostri , cte. Eo quod tune omnia bona opera facta & subsequentia poeniten-
164쪽
tIs, habeant vim satisfactionis, de suppleant quod
ex parte sarisfactionis impositae deest e unde consultum erit Confessariis , numquam talia verba sine iusta causa omittere , cum hoc cedat in magnum poenitentis commodum & emolumentum spirituale. Dicendum s. Recte admonet Catechisimus Rom. consulta ut Confessarii ad manum habeant antiquos Cano. p uentineS poenitentiales , & eorum gravitatem poenitentibus proponant, ut essicacius a peccatis pinniten- Cinoue stes abdueant. Eos tamen in usum resumere, Eccle- ρ miten
sa hucusque non decernit, de quoIta Cone. Prov. ti ' Colon. Severitatem, ait, illam non revocemm in am . quod nee nostram est , uee an expediat , satis comperιum habemus. Quod autem Consessarius ad antiquos Canones poenitentiales attendere debeat, docet S. Antoninus ita scribens 3. p. tit. II. c. aris f. s. canones ραπιιentiales tenetuν seire Saeeriar, alias vix in eo nomen Saeredotis eonstabit. Et S. Bona v. consessionalis e. 3 p. i. ubi ait i in auiem Sacerdos circa paenitentias dioenμου eautius arbitretuν, notae in in quibus per canones eretae poenae seu paenitentia imponuntur. Nam canones paenitentiaIes tenetur seire Sacerdos 38. ds. caelestium Papa omnibus Orthodoxis Episeopis r nulla Saeeν ιi liceat canones ignorare. Et Catechismus Rom. p a. num. 63. In irrogau.
M satisfactionis paeni ruere ita nihil sibi suo arbitra-ιu statuendam esse , sed omnia , justitid , prudentider Heιvie diritendi existimabant. Atque ut bde fe-gula peceata metiri videantur , paenitentes fluorem scelerum gravitaιem magis agnoscant , opera pretium erit eis interdum signifieare , quae poenae quibusdam delictis . ex veιerum canonum praeseripto, qui paenitensiatis voeaηιar, eonstitatae sint. Ιmo Coneilium Coloniense celebratum I s36. e. 38. pro titulo habete Publieae paenitentiae uis sn Eeclesiam revoeandus e & subdit e In publieis veνι eri
misi in quemadmodam seeesse eli, ita jubemus ad σπ-
165쪽
quibus omnibus animo non praeoccupato clare conis
stat , quod con Iarii non solam possint , sed &debeant reflectere ad antiquos poenitentia: Can - nes, maximὸ ut poenitentiam debitam injungant.& poenitentes suorum peccatorum gravitatem maturius recognoscant.
Poenitentiae illae, in Ecclesia Romana diu obseris vatae, aliquo tempore omissae &neglectae, nec uislo undecimo rursum sunt resumptae , ut ad tale tempus notat Baronius et quo tempore poenitentiae illae in tantum sunt mitigatae , ut poenarum re demptio suerit una permissa et v. g. quod divites eleemosynis , egeni in cute, redimerent poenitenistiam injunctam e inter caetera redemptionis incute genera, erant Palmatae vulgo Pamera, quarumao. ictus redimerent unum diem poenitentiae , simile poenitentiae genus erant & ferulae. sua da Poenitentias omnes fidelibus aliquando relaxa-ς μμ ρα bat Ecelesia , quando volebat infidelibus inferre z-ἐ. , ut plures ad militiam confluerent , qui rela- bus confluentibus poenitentiam relaxabat Ecclesia , orata ab prout seeit Urbanus II. Ios6. dc Callistus II. quanis p do tram copiosus advenit miles , ut de illo tempore dicat s. Bernardus, vacuas esse urbes & castella viris , & snt 7 a mulieres , quae vix apprehendant virum unum. Porro alia oceasio mutationis praxis
poenitentialis fuit indulgentiarum concessio , quae quo fuit liberalior , eo magis abolita fuit praediola praxis, de quo statim agendo de indulgentiis. SE
166쪽
no conformatum, Meredos ad audiendam estnis
fessionem vocaim, prompiam facilemque se prabeat, ac pri quam ad radiendam aeeedat . dieat orationem ADESTO DOMINE , aliisque piis preeibm divillam auxilium imploret, admissi eriam hoe νiιὸ ω camir Ba obeundum. Mos iste ante confessionem rogandi est perquam antiquus, uti colligitur ex codice poeis nitentiali apud Baron. in notis ad martyr. 3. idus iunii, ubi dicitur e cum venerit aliquis ad Sacerdotem eo iret peceata sua, mandat ei Meerdos, ut exispectet modielim , donee inινet in eubiculum ad oraιD-nem. Cum enim opus luc sit maxime arduum & periculosum , sortiori auxilio opus est, quod oratio implorat. a. In EeeIesia, vis autem in privatis aedib- eo essiones audiat , nisi ex eausa rationabili , quae si ineuderit , studeat id deeenti re patenti is eo praestare. 3. Habeat in Eeelesia sedem eonfessioualem pateati re conspicuo laco post tam , erate perforata inter paenitenis rem Saeeνdotem instructam, eri β ιenebra set
Iumen apponatur. Antiquitus quidem ad genua Saeer. dotis , non vero ad latus accedebant poenitentes, unde & eosdem adgeni eatiri dieit Tertulianus de poenit. c. g. quomodo tamen ritus ille mutatus sit di qua de causa, doeet Minutius in octavio & Ba ronius alibi, puta ad evadendam Ethnicorum calumniam , dicentium poenitentes Sacerdotum Veωrenda adorare, &e. Unde Eeclesia persedilium erectionem honori sacramenti, & famae tam sacerdotis quam poenitentia consuluit, uti di per ordinati
167쪽
et 36 DE CONFESsIONE.nem allorum subsequentium , quod debeat aud Ire .loco patenti , si tenebrae sint , debeat adesse lumen , &e. non enim in hoc negotio possumus esse nimium circumspecti , dc confessariis hoc Horatii inclamari potest e Periculosae plenum opus aleae Tractas , . incedis per laesSuppositos eineri doloso. Hi ne &iure merito in variis dioecesibus prohibetur , aliquos Sc maxime sceminas audire ab anteis riori parte consessionalis , uti oc non intermedia crate perforata , in sede communi , quod tamen aegrE satis in magno populi concursu, ubi plures confessionales sedes non suppetunt , potest obser
D Ie Nou M primo, Indulgentia sumitur aliquan
do in malam partem , iuxta hoc , blanda P rris su es Deiι Indulgentia natos. Famose tamen sumitur pro remissione debiti, dc proprie hic pro remissione poenae, quam poenitentes ob peccata sua deberent subire . etsi eulpa esset remissa. Remissio haec fit ab Ecclesia virtute clavium , unde a Trid.
ses a . c. s. resorm. vocatur caelestis Eeclesiae Thesaurm , dc a veteribus condonaιio , relaxatis , reis
missio, &C. In Ecclesia potestatem esse concedendi indulis gentias, primi negarunt Waldenses si ve pauperes de Lugduno, quos more suo secutus est mictes , de hunc Lutherus , Hus , Melanchion , Calvinus, Kemnitius . Ac id genus alii de quibus videri potest Bellarm. Contra hos statuit ita Cone. Trid. ses uir. cum
168쪽
DR INDULGENTIIS. Is reum potestas eonferendi indulgenιias a Christo Ecelestae
concessa sit , atque hujusmodi potestate diviniim sibirradita . antiquissimis etiam temporibuι ista usa sueri ιr sacrosancta S nodm indulgentiarum AJam chrifitiano populo maximὸ salutarem acrorAm concilιorum au-ι horitate probatum , in Ecclesia retinendum esse docet, in praecipit e euque ana ιhemate damnat, qui ant inuis riles ess e asserunt, vel eas concedendi in Ecclesia polestatem esse negant. Hanc autem potestatem in Ecclesia semper fuisse probant S S. Patrum di aliorum scripta , dum Tertulianus , Cyprianus , & alii improbant nimiam facilitatem dandi indulgentias. dum Episcopis poenae relaxatio ab Ecclesia concessa fuit, &c. Hoc tamen fatendum initio Ecclesiae R H is indulgentias fuisse admodum raras , fit quando Indulgen-
Alexander II. anno I I 7. in consecratione Alta ris maioris Ferrata ensis concellit unum annum a tὸmporix
criminalibus N. septimam partem a venialibus , ut bin. ad illud tempus ait Baronius , Unde videas , ait, usum ejm temporis concedendi per Romanos Pontisices indulgentias , quae unim anni ιerminum non excederent. praeierquam in expediιione terrae sanctae. Idem observarunt alii Pontifices . quia , ut ait Innoc. III. in Conc. Lateran. 4. Per indiscretas superfluas indulgentias , qaas quidam Ecclesiarum Praelatι facere non verentur , claves Ecclesia contemnuntur , Er paris nitentiatis satisfactio enervatur. Et quamquam indulgentiarum veritas ex S. Scri. Ex Scriptura non ita liquido constet, tamen sufficientissime pinr . eamdem suadet, di signanter Matth. i5. ubi dantur Petro & ejus successoribus regni Coelorum claves ad solvendum omnia vincula peccatorum super teris Iam , qualia vincula sunt quoque poenae restantes tquem sensum semper tenuit Ecclesia fidelissima S. Scripturae interpres. Dicto enim loco datur Petro,
di Apostolis potestas dandi indulgentias , quia ad
claves regni Coelorum pertinet tollere omnia impedimenta regni caelestis : atqui non solum culpa , sed
169쪽
fg DE INDULGENT II S. etiam poena temporalis post remissionem culpae redstans impedit illum ingrellium t ergo etiam pertinet ad claves regni Coelorum , tam tollere remusionem poenae temporalis, quam remissionem culpae, dum poena temporalis restans impedit, vel retardat ab ingressu regni Coelorum.
Deinde, id etiam confirmat modus loquendi a crae Scripturae, dum pluraliter nominat claves, uti etiam , dum pluraliter dicit, quaecumque solveritis super tenram, per quod lassicienter innuitur dari potestatem absolvendi a culpis & a poenis quibuscumque, quibus impeditur ingressus regni Coelorum , nec enim ratio est, quare hic intelligatur data pote.
stas obsolvendi a culpa & poena aeterna, & non a poena temporali , cum poenae temporalis vinculum minus sit, quam vinculum culpae . Adde etiam, quod in dicto loco non restringatur illa potestas ad absolutionem eulpae vel poenae , sed detur potestas illa generaliter e adeoque ubi iura non restringunt aut distinguunt, nec nos restringere aut distinguere debemus Eamdem potestatem confirmant Concilia & sanis cti Patres e ultra enim Concilium Trid. iam antea mox allegatum, legitur in Concilio Arausicano,
quod in pqtestate Episcoporum sit Diaconis in peris secutione lapsis aliquid poenitentiae auferre. Deinde
Concilium Nicaenum Can. II. concedit Episcopo aliquid cogitare eirea eos, qui aliquod tempus. feris venter poenitendo expleverunt. Et sanctus Cypria. nus de lapsis meminit istius consuetudinis, qua poeis nitentes adibant sanctos Martyres in carcere delenistos , ut ab illis obtinerens libellos, quibus rogarenis tur Episcopi, ut celerius in pacem reciperentur, Se poenitentiae iniunctae abbreviarentur e quamquam ibidem etiam arguat abusum, quo aliqui Martyres Fogabant talem pacem pro indignis poenitentibus.
Addi hie potest antiquissimus Eeclesiae usus dandi
indulgentias, maxime in expeditione terrae sanctae' de
170쪽
DE INDυLGENT II S. 1 s& smilibus Oeeasionibus t quamquam enim aliqui velint usum indulgentiarum a 4oo. vel scio. annis in Ecclesiam introductum esse , tamen ex dictis fatis constat contrarium , quamquam fatendum sit usum indulgentiarum antiquitus fuisse rariorem, uti antea observavimus e vel etiam, quod nomen in- , dulgentiae non ita antiquitus commune dc usurpatum fuerit e patet enim, quod Alexander III. Cap. quod autem, loquatur de indulgentiis tamquam dere jam duὀum in Eeelesia usurpata. His accedit &ratio. Cum enim Deus concesserit Praelatis Ecclesiae potestatem obligandi fideles ad poenitentias aliquas: multo magis dicendum est, Deum dedisse illis potestatem a dictis poenitentiis absolvendi, dum miserationes ejus sunt super omnia opera Mus. Deinde , cum iam refrigescat charitas Christianorum. convenit rigorem veterum Canonum relaxari demitiori via saluti fidelium provideri, quod fit per
indulgentias, quibus ex una parte relaxatur rigorantiquorum Canonum, & ex altera parte non prae
judicatur justitiae divinae, cui satis fit in indulgentiis
Per applicationem meritorum dc satisfactionum sanctorum de thesauro Ecclesiae. Adde, quod usus indulgentiarum varias habeat utilitates, dum fidelium devotionem auget, Christianorum tepiditati consulit, reverent Iam & honorem erga Ecelesiae Praelatos promoVet, &c. Dicendum a. in Ecclesia igitur est thesaurus eo n. Theseu res stans meritis de satisfactionibus Christi dc SS. pro Ecclesi AE quo notandum est, omnia opera bona non solum esse meritoria , sed de satisfactoria, quatenus omne opus virtutis est arduum Ec poenale e unde quamvis Opera Sanctorum bona ultra condignum sint remunerata , tamen ut sunt satisfactoria, vix sunt munerata , cum vix ulla peccata commiserint, quibus tot bonis operibus satis facerent, quae proinde satisfactiones allis applicandae reservantur ne omnino