Principia totius theologiae moralis et speculativae, ex S. scriptura, conciliis, sanctis patribus, maxime S. Augustino, et aliis probatis authoribus compendiosè deprompta, authore Florentio de Cocq, ..

발행: 1689년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

141쪽

ruma

x o DE CONFEssIONE. ejusdem ordinis, aliquando autem iter agentes pons ni di alteri cuivis etiam non approbato, de quo cujusque ordinis statuta sunt consitienda. Dicendum s. Regulares approbati pro saecula αἱ '. . bus, non possunt sine consensu suorum superiorum audire confessiones eorumdem. Ratio est, quod ap-bus non probatio Episcopi sit illis data dependenter a volu nis tiὰ, . t. rq superiorum , qui approbationem illam possunt

chastilia. impedire, restringere aut alias immutare , ne exeatnes Iaen- in actum. Unde graviter peccant regulares appro-Mrω - bati, quibus consessiones incularium a superiore sopb i. interdicuntur, tamen easdem excipere non desistunt eo quod peccent contra obedientiam, an autem inis valide eo casu Sacramentum ministrent non ausim condemnaret sed requiri iudico Episcopi approba nistis intentionem, qui an ita approbationem dederit , ut si ea subditus utatur contra voluntatem Praelati,

non teneat . merito dubitaverim.

Dicendum 6. Approbatio data revocari potest. uti dc restringi, uti patet ex praxi Ecclesiae r cum' enim approbatio sit testimonium de idoneitate ali., cujus ad audiendas confessiones , sequitur quod quispiam possit inveniri aptus pro hoc statu hominum lc non pro alio. Deinde potest quis inveniri aptus, sed non tantum, ut pro semper iudicetur talis et unde potest approbatio dari ad unum , duos

aut tres annos, ut interea approbatus studeat, de sese aptiorem reddat. Sicuti autem superioris conis cessione nascitur approbatio, ita & per eius reVOiscationem poterit extingui. Fieri namque potest.

quod ille, qui modo judicatur aptus , postea deisiectu studii fiat ineptus , uti sepe fit, In iis, qui apis probati omne studium abdicant, de illi valedicunt, quo fit, ut qui ante satis instructi fuerant, postea illitterati reperiantur. Unde attendendum est, illud quod ait D. Ambr. super Lucam in explan. prooemii e Legimm aliqua ne negligantur legimus ne ignoremus et legimur non ut rea eamus, sed vi repudi

fringi.

142쪽

Ds CONFAssION F. I3t muti Poterit ergo Episcopus , stante funda memto de tali casu, revocare approbatos ad examen,

ut sibi de lassicienti idoneitate constet ad quod indagandum ius habet, imo de quo in conscientia

eonstringitur.

Dicendum . Non sufficit hic approbatio petita Non sus- sed negata , neque pro secularibus Sacerdotibus , upra neque pro regularibus. Contrarium pro regulari. Σbus sustinuerunt plurimi, quod probant eκ clemen- negatq. tina dudum de sepult. ubi Praedicatoribus de Fram cistanis datur illa facultas , ut si repraesentati Episcopis ab iis repellantur, a S. Sede sint approbati: quae Clementina, cum in Conc. generali sit facta Becorpori iuris sit inserta , non videtur per generalem revocationem illi posse derogari e quidquid tamen de eo sit, certum est ipsorum Mendicantium judicio , hoe non facile esse practicandum , tum ut aiunt, quia Episcopis est odiosum , oppositum sit praxi consormius , nec faciIε de iniustitia negatae approbationis sit praesumendum , cui Ec illud addo. praedicta omnia salsa esse Sc improbabilia, eo quo adno I 666. 24. sept. ab Alexandro VII. haec est condemnata e Satisfacit annuae eo egonis praee ιο , qui cointetur regulari Episcopo praesentato', sed ab ea iniustὸ reprobato. Quare autem non fatisfacit, nisi quia confitetur sacerdoti non approbato λ

De reservatioηe caseam. DIctNnu M pranis, reservatio ea suum est suba ct id siestractio potestatis absolvendi a quibusdim casiis bus gravioribus. Magnopere υπὸ ad christiani popali disciplinam pertiuere, sinctissimis Patribus nostru v, tio conversum est, at atrociora quadam . graviora crimina non mori ,

143쪽

vare.

servare,

ME DE CONFRISIONE. o quibuspis . sed a summis dumtaxat Sacerdotibin , ab solverentur, ait Conc. Trid. ses. I . c. 7. sicut enim Iudices superiores aliquarum causarum iudicium . Praesertim graviorum sibi reservant, de morbi ma jores medicis magis expertis solent reservari et ita de

in hoc tribunali, ubi animae morbi judici & medico

aperiuntur, fieri convenit. Dicendum a. reservari possunt peccata mortaliatam interna quam externa , etsi sola externa reseris vari soleant . eaque graviora e neque reservantur peccata dubia , neque censetur superior ea velle rein servare , cum reservatio sit odiosa. Reservatio quoque soliam concernit peccata perfecta 5c consumma ista, unde quando peccatum carnis v. g. reservatur , intelligitur de peccato consummato luxuriae. Et quamquam peccata mortalia reservari possint, non

tamen, nisi ut dictum est graviora. Patet id expresse ex loco Trid. citato. Et Clemens VIII. potestatem reservandi restringens decreto I 6o a. expreseae praecipit, ut graviora tantum possint reservare. Porro, gravitas haec, non tam desumenda est ex parte materiae, quam ex parte effectus, & finim,

Puta, quod ea reservatio graviter conducat ad dis.ciplinam Ecclesiasticam. Dicendum 3. reservare possint ii, qui hic habent ordinariam iurisdictionem, ut est Papa respectu omnium subditorum et Episcopus respectu suorum , dic. Generales & Provinciales, Abbates, Priores, dic. Etsi quoque respectu suorum subditorum possint quaedam reservare e tamen Clemens UI H. eorum potestatem hic restrinxit ad i I. casus, de quibus postea. Si vero gpnerales aut Capitulum aliqua Religiosorum peccata reservet, non comprehenduntux

eo statuto novitii, cum novitii quoad odiosa, prout est reservatio, non sint stricte dicti ReIigiosi. Dicei dum 4. casus Pontifici reservati sunt omnes contenti in Bulla Coenae r v. g. Haeresis Mectio librorum haereticorum sine licentia Pontificis r appetis

Di ilige

144쪽

pellantes a Papa ad futurum generale Concilium inspiratas, & bona naufragorum Christianorum ad littus appellentium diripientes, in eos qui sine debita potestate gabellas imponunt e In falsificantes litteras Apostolicas e in deserentes arma ad hostes Christiani nominis e &c. Casus vero Episcopo reis c se servati, pro diversitate locorum sunt varii e casus D se quos Episcopus noster Antverpiensis reservare solet, sunt hi sequentes t Haeresis , Apostasia , Simonia, Sodomia, homicidium voluntariam, incendium eam deliis beraιa voluntate proeuraιum , rapιm virginis , ines cum eo anguineis aut sanctimonialib- , lxjectio vi tinta maηuum eum Iasione in parentes facta, fortilegiam adalteriam nοιοrtim , ct omnia delicta bis graviora , quae annexam habenι excommunieaιistnem majorem. Aliis quando additur , peceaιum eo licis in peeeato earnaisti , quod non est proprie reservatum, cum quivis

eonsessarius a compliee distinctus , posset ab illo

absolvere.

Casus vero Religiosorum reservati sunt varii pro casM3 diversis r hoc tamen notandum est, quod Clemens VIII. IS93. 26. Maii statuerit II, casus . quos vel 'omnes, vel aliquos eorum, possent Religiosorum Praelati sibi reservare e si vero alia graviora peccata reservare vellent , id non possent sine consensu. capituli generalis pro toto ordine, vel capituli Proia vincialis pro tota Provincia e non autem soli pro suo arbitrio talia possent reservare. Casus autem illi ir. sunt hi r veneficia, incantationes. sortile-Τgia r Apos asia a Religione sue retento habitu, sive remisso. Nocturna & furtiva egressio Monasterii . etsi facta animo non apostatandi. Proprietas, quae sit peceatum mortale. Iuramentum falsum in iudicio legitimo. Procuratio, auxilium, consilium ad tabortum post animationem foetus, etiam effecta

non secuto. Falsificatio manus aut sigilli ossicialium Monasterii i surtum de rebus Monasterii in re moris tali. Lapsus carnis voluntarius opere consumma-

145쪽

x34 DE CONFESSIONE. tus. Occisio e vulneratio, gravis percussio cujuscumque personae. Malitiosum impedimentum aut retardatio aut apertio litterarum a superioribus ad

inferiores aut econtra.

α, is, Dicendum S. Α reservatis absolvere possunt iis a reserva- qui ea reservarunt, illisque superior . vel qui ad hoc pus t delegatam habent potestatem. Hoc tamen discrii F ' mine . quod ordinarius possit tollere reservationem sne absolutione Sacramentali e non itidem delegatus. Episcopis a Cone. Trid. sess. Σ . e. 6. re Im. conceditur facultas absolvendi suos subditos ab omnibus peccatis occultis, etiam alias Papae reis servatis, excepta haeresi , quam sibi soli Papa reis servat et quam potestatem alii annue per bullam Coenae revocati volunt, in qua ita habetur a tempore Pii V . quod a ea si bus ejusdem bollae non possit aliqua persona etiam Episcopali dignitate sulgens absolvere, praetextu cuiuscumque facultatic etiam per cuiusque Concilii decreta In genere vel In specie concessar alii negant hie aliquid derogari indulto particulari Tridentini ante allato, quod in Belgio satis usurpatur, ubi Episeopi sunt loconiquisitorum.

,st Dicendum 6. Non possunt Consessarit in vim

, 2g., is privilegiorum confraternitatum Rosarii v. g. SS.cοαβato, Trinitatis , Scapularis, &c. absolvere a reserva miat m, tis poenitentes illi constaternitati inscriptos, eo quod Clemens VIII. Bulla maeumque a Sede, &α expressa dieat, quod In vim dictarum confiaternit tum privilegiorum . non possint Consessarii absolve re a casibus Pontifici vel ordinario reservatis. Unis de mirum, aliquos illud audacter practicasse. Si vero Papa det potestatem abit vendi a reser vatis generalem, non censetur eo ipso dare eam indem quoad casus Episcopo reservatos, nisi idem

exprimat.

Dicendum. . Non potest ConsessarIus regularis

ἰΣ .is. Vim sui Privilegii absolvere a casibus ordinaria

reser

146쪽

D E CONFEssIONE. 13 sreservatis r constat hoc ex variis Pontificum decretis, & novissime Alexandri VII. i 630. Qui hanc ut falsam de authoritati Episcoporum , & Sedi Apostolicae injuriosam proscripsit': Regulares habent pol ectatem absolvendi ae Ybm Episcopo reservatis , etiamsi ab Episcopo authoritas ipsa , ipsis indμι- ta non fuerit. Et anno 1666 hanc sequentem e Praeis Iaii regulares posunt in foro eonseientiae absolvere quoscumque regulares ab haeresiocculti , communica rione propter eam incursi. Idem hanc τ Regulares possunt in foro eonseleutiae uti pνivilegiis suu , qua sunt expressὲ revoeata , per concilium Trid. Qua prohibitione variis offendiculorum occasionibus Obviavit Ecclesia. Φ

DIc SN oves primo , Non poterit superior se po- Consessarius audire sola reservata, Si ab illis 'absolvere, & de caetero mittere poenitentem ad r/ sotis inseriorem, ut confiteatur reliqua. Ratio huius reservata. est, quod hoc expresse repugnet praecepto de integritate confessionis e neque superior posset audire ea sola, sinon essent reservata , neque resematio tribuit hie novum ius indebite εc non integre confitendi. Neque hie opponi potest usus contrarius curiae Romanae, quem Sylvester Magister S. Pala- .lii expresse negat, vel fuit usus ille absolutio a censuris, non item Saeramentalis.

Dicendum a. Qui sub perieulo scandali tenetur Lemo celebrare , nee potest adire superiorem, putant ali h, δε qui quod tali absolute eenseatur deesse copia Con .sse copia istisarsi adeoque quod praevia contritione posset si IupοΠρω- - - I no

147쪽

ne confessione celebrare t alii melius docent, quods adst copia Confessarii inferioris, possit hoc casu sola non reservata confiteri, & postea se supe- riori sisteret ita tamen ut ad majorem securitatem Consessarius absolveret eum sub conditione , quod certE tutius est At conscientiae magis securum. Non tamen hic diei potest , quod directe eo casu absolis

Vatur a non reservatis, & indirecte a reservatis, cum unum mortale sine altero remitti nequeati de, inferior extra mortis articulum hic nihil possit, neque alias teneretur poenitentem de caetero mittere

ad superiorem. An possis Dicendum 3. Non potest superior dare faculta- tem absolvendFa reservatis cum onere ut poenitens subitavi stiperiori sistat: cujus contrarium , etsi aliquisesbi Α- sustineant, ob praxim aliquarum religionum e ta- - Gqin men quod dictum est, verius censeo, praesertim M. -' dum peccata sunt occulta , neque se posset poeni-famatis tens superiori sistere, nisi peccatum illud manifestet: neque enim superior potest inferiori injungeis re, ut manifestet peccatum occultum. Aliud esset. si peccatum illud esset manifestum. ini. Dicendum 4. Peceatum reservatum oblitum in 'consessione facta superiori, m' eo reservatum, si coisses, consessio illa fiat, nude ad absolutionem, non in: ne n neae ordine ad obtinendum absolutionem a reservatis. - Si Vero in ordine ad talem absolutionem obtinendum superiori poenitens confiteatur, re peccati reo servati obliviscatur invincibiliter, erit ab eo absolutus, cum poenitens quantum in se suit, satisfecit suae obligationi se sistendi superiori. . Dicendum s. Ex decreto Clementis VIII. constat Praelatum regularem teneri dare facultatem absol vendi religiosos a reservatis, nisi aliud uringenti de causa agendum censuerit ubi notat Suared tract. o. l. s. c. s. num. 8. εc s. in hac re magna circumspectione opus esse, ne alias pusillis paren

tur laquei , dc scandala; dc Lugo de poenit. disp.

148쪽

DR CONFAssIONE. T37 Ο. sect. 3. num. 24 I. docet Praelatum debere magis inclinare ad concedendam facultatem absolven di, quam ad negandam, cum moraliter, & per se loquendo, minus periculi subsit in ea concedenda, quam neganda Et Comit Olus resp. morat. lib. I. q. 22. docet sibi compertum , religiosum quemdam mori maluisse cum reservato , quam illud Praelato suo indicaret. cum impetrare non potuisset, ut posset confiteri inferiori. Et Gerson. tr. l. ait, ob casus reservatos, innumerabiles praecipitari in infernum.

Dicendum 6. Et si in decreto Clementis VIII. diis

catur, quod liceat superioribus determinare poenitentias graves quibusdam peccatis, etiam non reis servatis a Confessariis imponendas: tamen non licet illis taxare poenitentias tales, ex quibus per isna delinquentis possit innotescere , ut puta poenitenis etiam directe, vel in directe publicam. Dicendum 7. Consessarius petens a Praelato facultatem absolvendi aliquem religiosum a reser-Vatis, debet eam petere in genere , ne Praelatus in delinquentis notitiam possit devenire. Et quam quam Praelatus eum peteret, non posset eum Conis fessarius manifestare. Patet id ex sigillo consessionis, ut notat Tamburi n. de iure abb. tom a. pag. 16 o. addens ibid, quod si Abbas eam negaret, posset equidem eo non obstante poenitentem pro ea

vice absolvere , ex his decreti Verbis: Sanctitas suadetne eps declaravit, declarat, ut si hujusmodi regularium confessariis castis alieujus reservaιi faculi tem petentibus superioν dare noluerit, possint nihilomi-nm confessurii ista vice poenitentes regulares, etiam

149쪽

tas D E CONFESSIONE.

Sacramenti oriri

qu. 'D ICA N Duu primor eum desectus huius sa-ἀσφε ε . cramenti oriri possit, vel ex parte abibluti innis, vel confessionis, vel contritionis: varie quoque desectus commissi in administratione hujus Sacramenti poterunt suppleri, vel etiam aliquando Sacramentum iterari. Consessarius ex parte absio. Iulionis deficit, si non habeat debitam intentionem , iurisdictionem , non adhibeat debitam so mam , die. Quo casu non solum desectus supplendus, sed Sacramentum est iterandum, cum a principio fuerit ab lute nullum. Dicendum a. Si Sacerdos oblitus sit poenitentem absolvere vel invalidE absolverit, tenetur modo meliori quo potest poenitentem inducere ad Consessionem iterandam , cum peccata illa absoluth confessia non sint. Fieri id posset, conserendo de licentia poenitentis de eonsessione praeterita : Vel in ultima consessione quaerendo, an doleat de aliis alias quoque confessis, quae consessiarius etiamnum noscit, quo casu habebitur iterata eorumdem conasessio. Si vero omiserit aliquem absolvere a cenis suris, poterit & absolutionem impendere absenti. omissis Dicendum s. Si Confessarius omiserit aliquem mstv admonere restitutionis debitae, dicendov. g. posi ti vh poenitentem non esse ad illam obligatum, ubIobligaturr tenetur postea errore suo cognito poeinnitentem restitutionis admoneret quod si jam p α- nitens non posset restituere , ubi antea potuisset, tenetur Consessarius restituere, iuxta alibi dicta de Testitutione. Si vero poenitens nolit restituere ad moni ius, ubi restituere posset, excusatur omnin

Conm

150쪽

DE CONFRISIONE. 339 Consessarius , eo quhd causa damni iam per revocationem sui consilii sit ablata. Si vero negative non admonuerit, omittendo admonere, dum admonere debuit. debet in alia consessione admoneis re poenitentem , aut alia quacumque occasione, cum quisque teneatur procurare , ne ex sua actione vel omissione alter scandalum accipiat: Imo etiam, ne materialiter quidem ex actione vel omissione nostra moveatur quis ad peccandum. Quo casu tamen non tenetur in desectu poenitentis confessarius ad restitutionem: De quo vide dicta de restituistione. Dicendum 4..Si proveniat ex culpa consessarii . c. sis quod poenitens integre non confiteatur, v. g. si non inte- consessarius dicat poenitentem non debere aliqua confiteri, quae tamen confiteri debet, vel alio quo is vis modo poenitentem inducit ad aliqua necessaria subiicenda r Tenetur consessarius de errore ex sua culpa commisso admonere Poenitentem, ut fiat Consessio omnino integra. Aliud esset, si mere negative id omisisset , quo casu tota culpa ex parte Poenitentis posita est, ex parte autem iudicis misium culpa contrahitur ex parte negligentiae . nullo modo poenitentem movendo ad non integre contatendum.

sione audita. oritur autem haec obligatio ex iure cRU F ε naturae r ex iure religionis r Et ex jure positivo rex iure naturae quatenus quilibet ex eo iure tenetur servare secretum sibi commissum. Et iure religionis

SEARCH

MENU NAVIGATION