장음표시 사용
181쪽
o DE IN DuLGENT II s. dulgentiae essent piae fidelium fraudes , uti catholia eis objecit Lutherus. Dicendum 3. magnitudo causae hie penari potest ex qualitate & quantitate operis , dc eX parte finis , quem sibi Ecclesia in dandis indulgentiis proisponit , qui solet esse cultus Dei & sanctorum , haeis reticorum convulsio , Sedis Apostolicae reverentia , Ecclesiarum constructio, &c. quo enim finis ille excellentior est & magis conducens ad bonum Ecclesiae , eo major poterit esse indulgentia. Inopere vero , quamvis ejus difficultas & praestantia hic multum iuvent et tamen ejus utilitas & necessiistas ad finem potissimum sunt considerandae et unis de , etsi aliquando opus ex se sit leve , si tamen ad finem Ecclesiae consequendum multum conducat, poterit esse proportionata causa ad magnam in dulgentiam. Addunt alii, quod etiam ad proportionem causiae pertineat dignitas personae indulgentiam postulantis, quae si de Ecclesia bene merita sit, aut speretur meritura, poterit per opus de se par vum lucrari magnam indulgentiam: dum supponitur Ponti sex hic considerare promotionem Ecclesiae per talem personam praestandam , dc hinc inserunt
i. Quod non stat Im explodendae sint Indulgentiae satis magnae consequendae per opera facillima , V g. plenariae indulgentiae illis, qui in vigilia Paschae intersunt benedictioni cerei Paschalis , quae fit a Pontifice; item indulgentiae a Pontifice datae
rosariis , medaliis , dcc. in quibus operibus , ta- mei si parvis, latere potest finis magnus, puta Pon . tificis recognitio, amor & reverentia, quae ad Ecclesiae bonum magnopere conducunt.
Notandum tamen , quod quamquam indulgen tiae sine iusta causa datae non valeant iuxta ante dicta, tamen semper valeant privilegia , quae indulgentiis adjungi solent, & si absque iusta causa concedantur, v. g. eligendi Consessarium, absol- vendi
182쪽
DA I MDuLGENT III. 17 Vendi a votis, reservatis, dic. Cum enim illa dependeant a dispositione iuris positivi, poterit Ponti sex pro suo arbitrio hic disponere valide , etsi talis ejus dispositio sit illicita de indiscreta, uti diximus de legibus sect. II. Notandum denique , quod sola charitas erga proximum, non sit causa sufficiens ad magnam in .dulgentiam consequendam : nam ut bene notat Soto in 4. dist. a I. q. a. a. 3. Si Papa propter charitatem , qua prosequitur tam vivos , quam desunctos magnas indulgentias posset concedere , posset Deus sine Papae adminiculo id facere, nam majorichalitate amicos suos prosequitur, quam Papa; Si ergo charitas illa Deum non movet, quo minus leges iustitiae suae custodiat; revera eius ministri adstringuntur ejusmodi charitatem ratione dc judicio. non nisi pro causa Deo grata exercere. Verum de
De Elfectibus Indulgentiaram. DIcENou Μ primo , Indulgentiae non rem Itistunt de se culpas mortales aut poenas aeternas illis correspondentes, quae supposita Dei ordinatione non tolluntur , nisi infusione gratiae 3 quae non insunditur, nisi per Sacramenta , aut actum charitatis. Hinc etiam indulgentiae non prosunt, nisi homo supponatur in gratia. Si autem aliquando legatur in indulgentiis , fieri remissionem culpaedi poenae: intelligendum est non quasi illud fiat peeindulgentias solas , sed quod in indulgentiis praescribatur contritio aut consessio, per quae culpa dc
Dicendum et . Neque etiam indulgentiae per se Se
183쪽
t i a D E IN DuLGENT II S. ex vi sua remittunt culpas veniales. Et ratio est quod indulgentiae sint satisfactiones poenitentiales , quae de se , non nisi ad relaxationem poenae temporalis , non vero ad remissionem peccati ullius etiam venialis ordinatur. Deinde , etiam peccata venialia de lege Dei ordinaria non remittuntur, nisi interiori hominis renovatione 3c a peccato aversone. Et quamvis indulgentiae de se & ex vi sua
peccata non remittant, possunt tamen in directe de concomitanter ad remissionem peccatorum concurrere , puta ratione operum praescriptorum V. g. ra tione orarionum, ieiuniorum. eleemosynarum, &c. Dicendum 3. Indulgentiae etiam non remittunt
poenas civiles aut Ecclesiasticas, quae pertinent ad forum externum: si enim eas tollerent, potestas Ecclesiastica de civilis per indulgentias perturbaretur , dareturque ansa hominibus multa scelera peris petrandi. Deinde, cum tales poenae maxime civim les non tollantur per baptismum multo minus taales poenae tolli possunt per indulgentias. Restat ergo , quod indulgentia: temittant poenam temporalem peccatis debitam , fc quidem illam , quae injuncta est , si in sormula indulgentiarum dicatur a paeniιentiis injunctis: si vero indulis gentiae generatim & absolute concedantur , liberant non solum a Toenis injunctis , sed etiam ab in iungendis , & poenis Purgatorii his correspondentibus rubi enim jus Pontificis hic non restringit, nec nos restringere debemus t deinde , alias variae indulis
gentiae modernae essent inanes , cum vix aliquot
dierum poenitentia hodie soleat iniungi : quod αΡontifices non latet. Iis sola.-- Si Vero sit Indulgentia plenaria , libe at a poeniatis plena- tentia tota, quanta sit. Si vero sit aliquot anno- Ο rum aut dierum liberatur poenitens tot anno
riai. rum Vel dierum poenitentia iniuncta. Si vero poeis
nitentia non tantum esset satisfactoria , sed vel ma-3ime medicia lis di pro suturis praeservativa , tunc ' P cum
184쪽
D E INDULGENT II s. 37ypoenitentia propter indulgentias non esset omittenis da r imo praestat semper non obstantibus indulgentiis poenitentias adimplere, tum quod poenitentiae plerumque medicinales sint & praeservativae, tum quod incerti simus an indulgentias vere simus conis secuti, tum denique quia per ea opera satisfactoria . non solum satisfacimus , sed di novam gratiam meis
Dicendum 4. Cum vero indulgentiae ad aliquot annos . intelligi soleant, quod poenitentia illa remittatur, quae corresponderet poenitentiae iuxta antiquos Conones peccatis debitae, id aliqui suspectas habent indulgenitas datas ad Io oo. Annos,
cum vita hominis eo usque durare nequeat, unde nec possent tot annorum poenitentiam exsolvere: Verum alii melius easdem indulgentias admittunt.& docent talibus indulgentiis remitti poenam etiam IC o. annorum, id est , quanta vallis peccatis Corresponderet, quod verum est, cum quis modico tempore tantam poenam variis peccatis possit contrahere. Deinde , etiam remittitur talibus in .dulgentiis poena Purgatorii tot annorum , quae pinnitentiae Canonicae correspondeat. Pro quorum intelligentia notandum est, per Cais Paena prenones olim cuique peccato graviori v. g. surto 'et lysi majori, adulterio, dic. injunctam esse poeniten I ' 'tiam r. annorum, uti patet eX eaus. 33. q. Σ. cap. Hoc ipsum d peccato vero gravissimo v. g. homicidio, parricidio, Sc. I . aut I a. annorum poeni tentia, aut etiam per totam vitam solebat injungi. Cum ergo multi essent qui aliquando Ioo. mortalia graviora commisissent, multorum millium an is norum poenitentia illis foret implenda , ex quo patet iuxta dicta , ejusmodi Indulgentias non esse repudiandas, quae dantur ad I Coo. annos. Solent quoque Indulgentiae concedi ad Io. an
nos v. g. 6c 3 quarentenas , aut quarenas , quaa r na..
qua re uae sub illia io. annis comprehenduntur. Qua
185쪽
3 4 DE IN DuLGRNTII s. 'renae autem illae erant dies particulares, quibus p nitentes poenas acerbiores primis temporibus poenitentiae, deberent persolvere. Disseren- Dicendum s. Inter indulgentiam plenariam,
pleniorem & plenissimam nulla est differentia, sed: .-τι maiori illa exaggeratione Pontifices insinuant, senam , νω- tantum dare, quantum possunt , idem est de indul- morem O gentiis datis per modum Iubilaei, quae a plenis non p/ ' sp differunt, nisi ex accidente, quod in illis detur potestas vota immutandi, a reservatis absolvendi, dic. De quo insta agendo de Iubilaeo.
Extem- ΙCENDuΜ primo, Indulgentiae non prosunt m uriati, excommunicatis: quia per excommunicationem privatur homo omnibus Ecclesiae bonis Rpublieis suffragiis: adeoque etiam bono indulgentiarum , quae debent dispensari de communi, theosauro Ecclesae. Deinde excommunicatio privat hominem communione sanctorum , adeoque euasa indulgentiis, quae sub tali communione Sanaorum comprehenduntur. Insuper , quod nemo λ- leat excommunicari, nisi propter peccatum moris tale, propter quod homo ineptus est ad lucrandas. indulgentias t erga multo magis, quando accedit
Dicta intellige. quamdiu manet excommunIratus, si enim contritus & vere consessus sit, realia opera piaescripta peregerit excommunicatus, poterit etiam indulgentias lucrari. Si vero forsan non haberet copIam absolvendi, nec per ipsum excommunicatum stetisset, quominus potuisset absolvi, si de caetero sit contritus M
186쪽
& adimpleverit illa , quae pro lucrandis indulgentiis sunt adimplenda , juxta Navarrum de indui.
gentiis num. l . cap. i. adhuc poterit indulgentias
lucrarit ex eo quod per ipsum non steterit, quominus sit absolutus, Sc censeatur absolutus coram Deo, adeoque etiam suffragiorum Ecclesiae particeps; sic etiam catechumenis nondum Baptizatis applicari possunt indulgentiae, ut mox dicam. Si tamen concessio indulgentiarum absolute requirat consessionem , sicuti regulariter solet, indulgentias etiam tali casu lucrari non possunt, nisi vere sint consessi ; cum indulgentiae tantum so .
Iummodo valeant, quantum sonant : neque Obiici potest, quod voluntas pro facto reputetur; quia ut recte docet Soto, verum illud est, in iis, quae sunt necessaria ad salutem, Ac ad gloriam essentialiter requisita ; non vero in his , quae non sunt absolute necessaria, & gloriam solum accidentaliter resipiciunt. Dicendum z. Indulgentiae non prosunt illis, qui sunt in peccato motiali. Cum enim illi sint Deo exosi, non possunt ab eo obtinere remissionem suae poenae temporalis. Deinde, iuxta Sotum a. 3. supra, applicatio thesauri fieri nequit contra propositum eorum, qui fuerunt eius auctorest Christus autem & sancti non habuerunt intentionem
offerendi sua opera satis actorIa nisi illis, quibus per Dei gratiam remissa esset culpa ergo existentibus in peccato mortali non potest applicari indul-
entia. An autem totum opus debeat fieri in gratia,
icetur postea. An Vero peccatum veniale impediat effectum
indulgentiarum , non ita conveniunt authores.
Melius tamen videtur distinguendum, quod scilicet quamdiu aliquis manet in affectu peccati venialis, tamdiu non possit obtinere remissionem poeis nae temporalis tali peccato correspondentis: si vero solummodo vestialis culpa concurrat in opere prae scripto;
An ex stentihns in peccato mortali.
187쪽
i 6 D R IN DuLG.S N T I I S. scripto, sic ut opus ipsum non inficiat v. g. dum ieiunans simul mentiaris officiose, non impediat effectum indulgentiarum: si vero peccatum veniale ipsum opus inficiat v. g si quis ieiunet ex vana gloria. tum impediri effectum indulgentiarum. Et ita tenet Navarrus de indulgentiis notab. 32. num. 4s. & 46. dc ratio ejus est, quod mala non posis ni esse via te dispositio ad bonum, cui contra. riatur, di opus illud sit prorsus inutile ad finem honestum, ubi tamen opus, propter quod datur indulgentia, debet esse honestum , dc consequenter non potest esse dispositio ad consequendas indulgentias. eateι-- Dicendum 3. Potest etiam indulgentia prodesse .
eum, catechumenis vere contritis, habentibus tantum
votum baptismi. Ratio istius est, quod catechumeni sint capaces suffragiorum Ecclesiae, adeoque etiam indulgentiarum, quas fallem per modum suffragii Ecclesia potest illis adhibete. Ecclesia enim pro iis publice quandoque orat, de ut patet ex veteribus liturgiis, fiebant quotidie orationes pro catechumenis in missa catechumenorum, culilli poterant interesse . de durabat usque ad offertois rium, uti diximus agendo de missa et imo etiam pro illis absque baptismo mortuis, orabat antiquitus
Ecclesia. Videri potest Navarrus de indulgentiis
Dicta tamen de catechumenis potius intelligenis da sunt extraordinariE , quam ordinariὸ : ex e quod Ecclesia ordinarie soleat concedere indulgenistias suis fidelibus, de praescribere consessionem re communionem, quae omnia supponunt aliquem esse baptizatum. Euerga-'Dicendum Φ. Etiam energumenis & phraenetl--πω eis prodesse possunt indulgentiae r maximh, si habeant lucida intervalla, sint in statu gratiae, de exequantur opera in concessione indulgentiarum
praescripta. Cum enim Acclesa illis concedat b
188쪽
S I N D u L G E N τ I et f. 1 deficium absolutionis a culpa, quod longe majus
est, dc etiam . usum Eucharistiae modo sint bene dispositi; nec ullum appareat scandali aut irreverentiae periculum ' multo magis concedendae illis sunt indulgentiae- 'Dicendum.. 3, Possuot IndulgentIae prodesse ho aminibus maximε persectis. Ratio est , quod quo . aliquis est persectior in vita spirituali , eo magis
curet removetre impedimenta ,.quae . ipsum maxime retardant a consecutione regni caelestis . qua lavinculum etiam est vinculum poenae restantis., quod tollitur per indulgentias nec de caetero indulgen-xiae impediunt exercitia bonorum operum, quin potius illa promovent .dc hinc patet error Luthe
xi docentis indulgentias non prodesse, nisi homia
. Iacuti Purgatorium sustulerunt, ita etiam indulgentias pro Defunctis, quod indulgentiae etiam defunctis prosint, modo noni sint. damnati aut beati sed in Purgatoriα. Leo enim X Inter alios Lutheri articulos damnatos , damnavit etiam illum , quo dixit, quod indulgentiae Defunctis processe non possint. Deinde , probatur illud ex conistinua Ecclesiae praxi., contra quam sentire insolenistissimae insaniae est, ut dicit Sanctus Augusta ad Ianuarium. Sic Paschalis ante Iooo. annos concensit indulgentias in templo Sanctae Praxedis Rohaae, ut quicumque quinquies missant ibi celebraret; animam e Purgatorio li raret. Insuper.indui. . ram. IV. Mi - gen
189쪽
genuae prosunt vivis, ut a poenis Purgatorii libearentur , adeoque per easdem possunt liberari ani: mae in Purgatorio existentes. Praeterea animae Purgatorii sunt Ecclesiae membra de participes comis munionis Sanctorum , adeoque consequenter posis
sunt fidelium. α Sanctorum satisfactionibus adjuis vari. Adde , quod uti postea agendo de Purgatoisito, j. ultimo, possint animae in Purgatorio juvari orationibus di aliis sustragiis vivorum qui nietiam. iuvari poterunt de thesauro Ecclesiae per indvigentias confirmat hoc satis Ecclesia , dum orat in Missa de ossicio pro Defunctis: Dem veniae Iaris gitον, ω humana salutis amator, qu amm, Videri etiam potest Concilium Trid. ses as. in
Dicendum a. Ecclesia nbn dat indui gentias Deis functis per modum absolutionis, sed per modum suffragii a Ratio eius est, quod Ecclesia concedens indulgentias nullam iurisdictionem habeat in Defunctos, adeoque non potest illis concedere inisdulgentias per modum iuridicae absolutionis, sed tantum per modum suffragii. Unde etiam Matthaei χω dicitur e stus deumque bolveris super terram, ubi
Gelasius Papa cap. Zegatar 24. q. a. dicit. SuPER TERRAM , inquit Dominus, nam in ligatione Defunctum numquam dixit esse absolvendum. Unde idem Pontifex etiam probat, quod Deiunctus in excomis municatione ab Ecclesia non possit absolvi. Et Gratianus ibidem e SuΡER TERRAM, ait, Non subterra , ostendens, quod viventes pro varietate suorum meriιονum solvere possumus ligare , de morιuis υμντ sententiam fehe non possumus. Deinde, quando Pontifices concedunt indulgentias pro Defunctis, solent addere se illas concedere per modum suffragii qua loquendi formula innuunt se concedere tales indulgentias aliter, quam permodum iuridicae absolutionis. Adde, quod Summus Ponti sex
190쪽
DE IN DuL GENTI I x. II christus illi commisit pascendas,Juxta illud Ioan . Mitimo e Pasce oves et sed an mas defunctorum Sacramentis , legibus. aut statutis dirigere; aut Pascere non potest , ergo neque potest illas juridi CE ab luere. Ecclesia igitur non relaxat propriδ poenas de functis, sed dumtaxat improprie, quatenus sciliis. cet praescribit aliquid, ob quod Deus poenas rela xat et unde etiam sequitur, quod sit alia ratio .im dulgentiae, quae conceditur vivis, dc quae co eis ditur mortuis; illa enim est proprie a tablutio de remissio et haec autem non est proprie absolutio, sed potius solutio, compensatio, suffragium,
Sed. quaerunt auctores , quid significet eretessi indulgentias pes modum suffragii defunctis i R. omis
sus variorum expolitionibus; quod non concedantur per modum absolutionis juridicae, adeoque
solummodo per modum suffragii & auxilii; vel etiam, quod satisfactiones Christi de Sanctorum sapplicentur defunctis tamquam sit stragium, quo possimuς desunctis sussragari. . Objiciunt aliqui ad ante dicta, quod etIam Eeclesia aliquando excommunicaverit defunctos Aemortuos in excommunicatione absolverit, unde patet etiam defunctos esse de soro iudiciali Ecclesiae. Resp. . Ecclesia proprie neminem post mortem excommunicat, aut etiam absolvit, sed solum- . modo declarat, Vel aliquem ob crimen . aliquod invita commissum incurrisse excommunicationem. . uti factum suit in Concilio Constantiensi,. tibi Ni cles ante 4o. annos mortuus; declaratus est exacommunicatus. Sic etiam, si quis per errorem quod
fieri potest, cum sit quaestio facti fuerit ini vita
ex communicatus, 's eius innocentia, post mortem detegatur, declarat Ecclesia eum non esse excomis