장음표시 사용
211쪽
,roo D E Pu RGATORIO. hominibus apparuisse ad eorumdem instru'Ionem
d Judicium autem illud a Christo homine fieri, vI christob detur colligi ex S. Scriptura Matth. ult. ubi dicit miης- Christus, datam sibi esse omnem potestatem in coelo & in terra, ad quam maxime spectat potestas iudieandi.
Amrnima Quod autem animae e purgatorio exeant , ali
P Ἀμ ρ- quando permissione divina, ut fidelium orationes υρ ς ' implorent , est manifestum. Cum vero multi a Christo di in postolis sint revocati ad vitam, verosimithest. eos fuisse confirmatos in gratia. ne umquam ex ea excidere possent, alias maximo suo damno excitati essent, cum certitudInem suae saIutis semel habitam perdidissent. Unde sequitur, animas in grae tia constitutas suis receptaculis posse egredi. An auistem aliqui ex inferno sint ad vitam revocati, videri potest de eo Bellarminus hic , & alii. Hoc tamen hic
notandum est, non omnes continuo animarum apis paritiones esse credendas, neque etiam omneS Ominnino reiiciendas, uti faciunt Sectarii nostri temporis . docentes illas esse meras daemonum illusiones rconstat enim ex S. Scriptura I. Reg. 28. animam Samuelis apparuisse Sauli r itidem a. Machab. I s. apparuerunt Hieremias & omast Moysem quoque
Matthaei t . quod vero subinde illusio sit daemonis in huiusmodi apparitionibus negari quoque non
Cum vero de apparitione Samuelis I. Reg. 28 non ita conveniunt auctores e notandum , quod equidem verosimilius sit, veram Samuelis animam apparuisse Saulii tum , quia Seriptura eodem loco expresse dicit , Samuelem suisse , qui apparuit Saulit ait enim e cum vidisset mulier Samκelim. Item dixit Samuel ad Sauι. Et iterum: intestexit ergo Saul. quod Samuel ept. Tum, quia Scriptura Ecclesiast. 45. inter alias Samuelis laudes recenset, quod mo
tuus prophetaverit Sauli Regi. Ex quo eeαὶ facto
212쪽
Ds Pu RGATORI λnon esset laudandus Samuel. si daemon in eius sorisma apparuisset, & ex eodem scripturae loeo asserit sanctus Aug. lib. a. q. 3. fuisse vere Samuelem qui apparuit. Imo ex eo loco dicit sanctus Τhomas I. p.
q. 83. a. 8. ad a. Si auctorisas Iiberi Eeelesiastici νeeipiatur , dieendum est , quod verὸ Samueι apparuit Saali. Quod autem auctoritas Ecclesiastici iam canonica sit di irrefragabilis, satis constat. obiiciunt alii, non esse credibile , quod Samuel obediverit Pythonissae, ne videretur favisse arti maiagicae. a. ille, qui apparuit, passus est se adorari a Saule , quod Samuel non permisisset, adeoque
potius dicendum est, suisse daemonem adorationis cupidum. Ad quae respondeo , Samuelem non obeis divisse Pythonissae . nee arte magica evocatum, sed iussu & virtute Dei, quod etiam ex eo apparet, quod ejus apparitio praevenerit incantationem mulieris & ejus effectum , quod patuit ex perturbatio ne mulieris, quod Samuel ante evocationem apparireret , adeoque Deus machinationem diaboli praevenisset. Ad aliud respondeo , adoratisnem illam non fuisse Iatriam, sed reverentiam quamdam civilem di humanam, quae etiam animae Samuelis debebaiatur. Quia autem in his & similibus apparitionibus , ut diximus, saepe subesse solet fallaei a diaboli, &α hine usui hie venire possent illa , quae scribit Card. Bona. de diseretione spirituum, uti etiam responsum saerae Facultatis Theologicae Parisiensis, quod
213쪽
Sacra Facultas Theologiae Parisiensis, in Re in
y onsione ad quosdam Pudices, super reditu animarum post mortem.
ECAMus , & Facultas Theologiae Scholae Paaa risiensis, aequissimis judicibus super quodam
negotio reditum animarum concernente constituistis, salutem. Petiistis ex nobis, iudices aequissimi, ut pro ea. ,, quae in nobis est, fide explicaremus, an creden- ,, dum sit quibusdam asserentibus animam alicujus, , mulieris defunctae illis apparui me , dc eam adjuri ratam ab eisdem pro suo statu aliquibus signis de , ,-diurantibus praefixis signi Masi e , se ob certa.
, , crimina esse damnatam. Nos autem vestrae peti in ,, tioni satisfacere cupientes, modo sequenti prae- , , fatae quaestioni respondemus. Animas defunctois rum divinitus . seu divina ordinatione, te per- , , missione ad vivos redire, exploratum est at vero s, non parva exigitur discretio spiritus ad distemen dum, veru est reditus animarum, an fictus, nee facile credendum est euipiam asserenti, quod ,, anima alicuius defuncti aut defunctae redierit, illis, apparuerit& adjarata ab eo nonnulla dixerit, , , aut fecerit; cum certum sit, non esse in potesta. , , te animarum hominum deiuncto rum redire, apis., Parere vivis. respondere, aut signa aliqua exhi- bere . nisi Deo specialiter & mirabili ter hoc oradinante & permittente. Saepe etiam in huiusmodi , , negotio fraudem subesse contingit & dolum. Qua- re priusquam fides tali reditui adhibeatur , habenis, , da est divina revelatio, aut realde probabilia in dicia. si ve argumenta, quod divina virtute haec , , Vel illa anima redierit & apparuerit. Hujusmodi , , autem argumenta ex ipsis rerum et rcumstantiis
ri prudenter ab his, ad quos spectat, id discutere.
214쪽
Ds Pu RGATORI . 2 3 :, ,eolligi solet. Attendendum quoque, an talia in magnam cedant viventium utilitatem aut de nis,, ctorum , ne vana aut futili apparitione populo,, fideli illudatur, & falsorum miraculorum praeis M textu veris miraculis detrahatur. Proinde igno- , , rantiam invincibilem praetendere nemo potest, is quod haec vel illa anima divina Virtute ad vivos reis, , dierit ex mortuis ue ubi neque habetur divina re- , , Velatio, neque Valde probabilia apparent testis, , monia. CuriΩsa praeterea videtur ea quaestio, qua petitur, fueritne anima illa quaedam signa exhi- , , bens, ut fertur , magis damnata , quam anima Iudae , nec indistincte peccatum haeresis cum peccato Judae fuit conserendum. Actum in nostra cono regatione apud sanctum Maturinum solemniter celebrata die a 3. Januarii anno Domi- , , ni I 3 34.
giorum, puta Missam, orationem, eleemost. Ira onam, re indulgentias. Ad orationem & eleemota synam reducuntur omnia opera poenalia & satisfactoria. Sunt qui addunt 4. genus scilicet restitutio.
nem sed perperam e quia sive illa fiat, sive non fiat, nihil defunAo obest aut prodest per se loquendo,
cum Deus non puniat nisi ob culpam in vita contractam e Si vero aliquando legatur, animas quasidam ob restitutionem reversas esse, diei potest id factum esse ad aliorum instructionem, quod restituere in vita debeant. Dicendum ergo suffragia prodesse defunctis. Con- 'stat ex constanti Ecclesiae sensu orantis Pro mortu eounctis.
215쪽
' .ao4 DE 'PuRGATORIO. item Machab. a. c. i a. ubi dicitur, quod sit fanadem salubru euitaιis ρνο defunctis exorare. ut a pecis eatis solvantar. Item Apostolus pro defuncto roga. vita. Tim. r. his verbis et Dei illi D-inin inυeniremiberieordiam. Deinde Iacobi s. dicitur, Orate pro invicem , id est pro omnibus unius corporis Ecclesiae membris indigentibus, qualia etiam sunt deiuncti. Imo & Christus tam mortuis quam vivis prosuit,
mortuus est enim pro peccatis totIus mundi, ut vivorum simul cte mortuorum dominetur. I. JOan. a.
An SS. sis Dicendum ulterius etiam Sanctos in Coelo orare is orent pro defunctis. Negat quidem Solo, eo quod San-
ρ ρή - ' Ehotuiti oratio non sit satisfactoria , su ffragia vero solum prosint per modum satisfactionis. Verum hoc defendi non potest sine periculo erroris, & vel ex sola praxi Ecclesiae probari potest, quae Deum
orat , ut animas fratrum , sororum , &c. Beata
Maria Virgine intercedente cum omnibus Sanctis , ad perpetuae beatitudinis consortium pervenire concedat. Ad rationem Soli vero diei potest, quod etsi oratio Sanctorum non sit satisfactoria , esse tamen impetratoriam , & eatenus posse animabus
applicare satisfactiones Christi. Quomodα autem
suffragia prosint defunctis, colligi potest ex iis quae dicta sunt de indulgentiis, ε. i 3. in fine.
216쪽
ICEN DuM primo Censura Eeelesiastica ni. hil est aliud, quam poena Ecelesiastita 'spiritualis di medicinalis., ita ab Ecelesia imposita, ut ab eadem tolli possit. Quod sit poena lymmaiis per se patet, quia censura propter aliquod crimen privat per se quibusdam bonis spiritualibus. Dicitur vero messitiatatu. &e. ad distinctionem aliarum poenarum Ecclesiae quae sunt perpetuae, ut sunt depositio, degradatio. dic. quae sunt absque spe remissionis & mere punitivae, non medicinales.
opponi posset contra datam definitionem, quod Ecclesia non possit privare fideles bonis spiritualibus . cum potestas a Christo data sit Eeesesiae adsedi fleationem, non vero ad destructionem: neque pro suo libitu Ecclesia est domina bonorum spiritualium, sed solum dispensatrix in bonum fidelium. a. Censurae cum sint privativae bonorum spiritualium , non videntur esse medicinales, ac proinde utiles, cum privatio bonorum spiritualium non possit esse utilis. Ad pr mum R. similem potestatem ferendi censuras in Ecclesia vergere ad aedificationem, tam i p. 'γώ sus Rei , quam communis boni Ecclesiae. Datur A
enim, ut Reus sitam contuma clam agnoscat ac resi- medicina-
piscat: sie Paulus i. Cor. dicit: Τradidi eum sata e .
ηα, ηι llirisus salvis fiat. Deinde, potestas illa etiam
217쪽
ao 6 DBCEN su RI s. vergit In bonum commune Ecclesiae, dum bono communi expedit, quod putrida membra abscinis dantur Zc segregentur, ne totum corpus inficiant, & caetera timorem habeant, dum vident pertinaces censuris affligi. Hagesiaιo enim pestilenie , fluum
etiam sapientior erit. Prov. 2O.κ Hine colligi potest , quod censurae sint quoque medicinales & utiles. Etsi enim aliquid incommodi adierant Reo, puta quod quibusdam bonis spiritualibus privetur, censentur tamen utiles ae medicinariles respectu maioris boni, ad quod de se ordinat tur, uti dictum est. solet etiam obiici, quod Eeelesia non possit pruvare bonis spiritualibus, cum ea sint interna, quae Ecclesia non attingit. Resp. Quod Ecclesia etiam de internis iudicare possit, dictum est in materia deIegibus. DeindE, quod etiam mere interna possint
ab Ecelesia censurari mox videbimus. Di eo tamen Eeclesiam posse privare bonis internis ab externis causatis, v. g. fructu proveniente ex missis, ex suia fragiis, Sacramentis, &α quod fit per censuras. Dicendum a. de fide est , in Ecclesia esie potesta- potest fer- tem serendi censuras. probatur i. ex Matth. Ig. ubi
ζ,ς ζ Petro prqmittitur amplissima potestas elavium liis sti. gandi de solvendi, ad quam spectat fideles suos rebelles poenis compescere & punire, haec enim pO- testas in omni republica 8c omni Pastori est omnino necessaria. Idem eadem ratione probari potest
ex his verbis Ioan. a . Pasce oves mead. Probatur a. ex continua Ecclesiae prasti. Apostolus r. Cor. s. excommunicavit incaestuosum. I. Tit n. i. excommunicavit Hymenaeum & Alexanis drum e quod omnes retro Pontifices & rectores Ecelesiae sunt secuti. Hine Eeelesia in Concilio Constantiensi damnat se T. g. art. 3o. icles, qui se habet e Exeommunicatio Pape , vel eujuscumque Praelati uon est timenda, quia censura ta ηιiebristi. Idem sere censuit Luther, docens censuras non esse tam
218쪽
DE CENSURI S. 2o timendas, quam optandas; tantum auferre comis mercia externa , &c. quibus etiam adjunxit se Eraiamus Rot t. dicens in colloquiis de fide, quod excommunicatio territet pueros , non vero viros series. Dicendum 3. communiter statuuntur 3. solum sne species censurae , scilicet , excommunicatio , suspensio & interdictum. Alii addunt duas alias, ces- sationem a divinis & irregularitatem contractam ex delicto. Alii denique assignant 7. verum sententia prima agnoscens tantum 3. est omnino tenenda. Cessationi enim a divinis utI dc irregularitati prima Irregula Proprium e vel etiam, quod ponatur in signum injuriae Ecclesiae illatae , quod cessationi a divinis est Proprium et adeoque cessatio a divinis & irregulariistas differunt a censura in ratione formali. Ex quo ulterius deducunt alii , quod quando in Jubilaeo datur potestas absolvendi a censuris , non detur potestas relaxandi irregularitatem ob delictum , uti Navarrus cap. 27. num. 2 so. testatur illum esse curiae stylum. I. II.
salsam possint ferre censurM, ω in quas per senas s IeεNouΜ primo, omnes ii possunt ferre cenin
suras, qui habent iurisdictionem Ecclesiasticam ordinariam in exteriori foro, v. g. Papa. Patriar ulla, Archiepiscopi, Episcopi & eorumdem Vicaistit. Item capitulum sede vacante, Concilium gene rate, Provinciale & Synodale , legitimae regula in rium congregationes de ab Ecclesia approbatae r itidem eX concessione Papae vel consuetudine legitime
219쪽
dios D E CENsu RI R. praescripta , habent eamdem potestatem Praelati
Religionum V. g. Generales, Provinciales, Abbaistes, Guardiani , Priores, Rectores . &c. in omnibus tamen servanda est cujusque ordinis constitutio , quia in quibusdam potestas illa denegatur aut
restringitur e sic apud P P. Societatis excommuniis care non possunt Superiores Conventu ales, sed solum Provinciales, ita compendium privilegium Soc.
Alii insuper hanc potestatem Parochis dederunt, maxime in rapina & furto , quae tamen potestas illis est ablata per Trid. ses as c. 3. reform. Dicendum a. ut quis sit capax iurisdictionis E clesiasticae iuxta aliquos debet esse Tonsuratus , unis de aliqui inferunt nec feminam nec laicum posse su D ferre censuram. Verum, cum hoc solum penderes .chisa Videatur e X iure humano, Verius videtur, tam se suras. minae quam laico id posse competere. Etsi enim jure divino feminae non sit data potestas clavium , tamen ostendi nequit ex eo, quod fallem alicujus pori testatis partis per Papam non possit reddi capax et quod enim numquam sit concessa talis potestas, non evincit eam concedi non posse, sed quid fieri de- An L- i ceat, solum ostenditur. Laicis tamen etiam conis iugatis competere posse eam potestatem est clarius. cum in variis universitatibus Rectores possint esse coniugati, qui dc possint excommunicare. In θηρ Dicendum 3. censura tantum ferri potest in sub L. i, ditos viatores. Hinc bruta animalia non proprie ligantur censuris , sed solum adiurantur & exorci Zantur ab Ecclesia precibus , benedictionibus, &c. Nesructibus terrae noceant. Mortui autem sunt extra forum Ecclesiae, etsi sint de communione Sanctorum , adeoque censurae sunt incapaces , ad quam
requiritur, quod sint subditi in foro Ecclesiae. Censurae quoque incapaces sunt Iudaei, Gentiles & alii non baptizati, etsi etiam temporaliter subditi sint
Regibus Christianis. Hinc Paulus, de his qui foris
220쪽
sunt, quid ad nos Possunt tamen omnes baptizati tisum rationis habentes ligari censuris, etiam Apo-m & qu transeunt ad iudaisimum, cum ratione Baptismi sint subditi Ecclesiae, secundum jurisdictionem Ecclesiasticam. De pueris & perpetuo amenis
quia delicti non sunt capaces , ob quod censura debet ferri r tum quia moraliter loquendo subditi non
sunt. Uariant tamen de pueris ante annos pubertaiatis , id est masculis ante i . annum, & feminam ante I E. annum, an ii possint incurrere censuras tritu ob imbecillem aetatem hos excusant & docent cum tis mitius elIe procedendum : verius tamen Eicitur, etiam hujusmodi pueros esse censurae capaces, quare duo tales tonsurati sese percutientes exiscensentur Canone Si quis sua deme
rictione, solumque docet hujusmodi pueros addi. Sedem non esse mittendos, sed ab Episcopo posse bilvi. Ita communiter Theologi & Canoni Me. Hoc tamen notandum , debere culpam in ejusmodi Pueris e me mortalem , quod saepe saepius deest in 1llis, quam in aliis provectioris aetatis , desectii plenae advertentiae & deliberationis. Dicendum . Defuncti tamen etsi censurari non Aissis dpossint, proprie de censura loquendo, cum non iant in foro Ecclesiae subditi, nec propriE contuis maces & correctionis capaces , qui est finis censu rae: Large tamen & impropriE loquendo ali.
quando leguntur excommunicari , v. g. declarauis do eos discessiste in statu damnationis & excominmum catione, ideoque eos Ecclesia anathematizat. privat suffragiis, sepultura sacra , &c. Quae declaratio non est propi iε censura lata in defunctos quia non ordinatur ad emendationem defuncti, etsi ordinetur ad terrorem vivorum , dum vident tali Poena contumaces puniri. Et hoc modo intelligenis ei sunt Canones dc Doctores. dum dicunt mO