장음표시 사용
51쪽
in voluntate timento sita est, &actui timoris Nais ne extrinseca , uti patet, quod idem actus timoris, - nunc possit esse servilis , nunc initialis, prout as.' sectum amoris annexum habet aut separatum. Quomodo vero illa optime consistant, actum esse bota num , dc operantem illum malum di male agere ostendi itidem in I. R. Tmortion Instabis et si talis timens peccet , ergo timor illo facit homi- peccatores pejores facit, quod a Concilio condemis em v natur. Resp. In primis , Concilium ibidem non lo-- tantum de timore servili, sed de omni prorsus,
etiam initiali et agit enim de omni timore et quem reprobabat Luttier, qui omnem omnino timorem reiiciebat, ut ex dictis patet : unde ex mente Conis cilii ferit Canon ille , reprobantes & censurantes omnem omnino timorem ut malum, & hypocrisis cavisam , prout censurabat eum Luther , VOistens poenitentiam solo amore debere concipi.
Deinde , etsi timens timore servili peccet iuxta dicta, Eon ideo timor ille servilis peceatores pejores facit , cum hoc non proveniat ex illo timore, quod peccet timens, sed ex voluntate , actum itinmoris ad Deum non dirigente per charitatem , ad
quod obligatur. Notandum insuper, ideo dogma hoc a ConcIIIo Teprobatum., eo quod Lui heri esset opinio , quod quidquid agebat homo peccator, ante charitatem di quidem persectam , peceatum esset , & ideo idem tradebat de ejusmodi limo e , quod in Lutheis
To ut Sc in aliis iure merito condemnat Ecclesiarcum varii actus boni& supernaturaleS, a peccatOre ante iustificationem possint exerceri.
Ad aliud quod adiungit praefatus Author, Resisponsum suit in anterioribus & probatum , metum gehennae se solo non posse excludere positive vo-- luntatem peccandi. Sed quo jure , Luthero hie associat varios 'aut iores h Enim vero , quo pacto
Lutheruo timorem damnarit, α ea ratione ab Ec
52쪽
D E CONTRITIONE. Ichesia condemnatus sit , abunde ex dictis constat Deinde , quod serviliter timenti, in eadem volu nistate lateat plerumque velle itas peccandi , si posset impune , satis declarant S S. Patres , & ex iis. Exim. P. Lupus de attritione cum aliis quibusdam . Solummodo attendat hoc D. Augustini dogma, quod tradit in Psalm. 32. Imple legem, quam Dominus Deus tuus non venit solvere , sed adimplere. Implebis enim amore quod timore non poteras. ster enim timendo non facit math , mastet facere , si ιiceret. Xιaque etsi facultas non daιur r voluntas tenetur. Sed age ; quibusnam rationibus praedicta stabilire eonis tendat , videamus Primo quidem quod Tridentina Synodus se L. I . cap. 4. dicat de attritione ex metu poenarum concep a , si voluntatem peccandi excludat, quod ridicule Concilium adderet , si talis attritio voluntatem peccandi excludere non pocset e nec minus ridicule damnaret dictam Lutheri sententiam, utpote in casu impossibili tantummoda salsam. a. Quod idem Concillum ses. 6. ean. g. dicat,
per gehennae metum nos a peccatis abstinere. Neque
dici potest hoc intelligi de metu qui amori conjuningitur , cum agatur de me u , qui dilectionem antecedit , nam illum eumdem metum c. c. docet sternere viam ad spem di charitatem.
Quin , quod tertio pro se adstruat S. Augustiis mim, ita in Psalm. 3 27. differentem de verme qui non moritur di igne qui non extinguitur. Audiunt hae homines, quia vera futura δεηι impiis, timeat continent se a peccato. Habent timorem per timorem contineκι se a peeeato. Timent quidem , sed
non amant justitiam. cum autem peν timorem. eontiurni
se a peccaro, sit consuetudo justitiae. Neque dici potest
cum Lutheros ait, intelligi tantum per peccatum, Peccatum externum , quia internum intelligi cupit sermone I9. de V. Apost. De eor inιerrogat, non
vatim. Deinde peregrinum esset a mente S. Au
53쪽
wa D a CONTRITI NE .gustini de solo externo peccato illud intelligere. Ita
Quid ad haec ὶ Ad primum quidem secundum
quod adfert, vide quod diximus sectionibus praece-dpntibus. Ad probationem vero secundi in contra . . rium , respondeo , agi quidem de metu charitati viam praeparante , sed charitati persectae, quae iustifiςationi inseparabiliter coniungitur. Ponit quidem Concilium eo capite timorem ante amorem
etiam inchoatum, quem innuit & declarat Concilium dicens , Ruod Deum tamquam omnis justitiae fontem diligere ine iant, uti etiam ponit idem Concilium spem , fidem, &c. Sed quid inde Z Sequi- turne ideo fidem dc spem pos Iesubsistere sine anso Timore re minime vero. Quid ergo Z Declarat igitur Concilium , quomodo per timorem pervenitur ad cha abistiam ritatem , dum timens gehennam respicit , dc in utarem. spem misericordiae erectus fidit Deum sibi propter Christum propitium fore & tandem tamquam Omnis iustitiae sontem diligera incipit. Exprimit ergo
S. Synodus, quo ordine peccator communiter conincipiatur sese ad justificationem disponere , minime intendens tradere aut docere , posse metum illum Voluntatem peccandi excludere, fidem , spem , dic. posse esse sine omni charitate , etiam impersecta. Fidei prAE Pro cujus pleniori intelligentia notari potest, si- ἡ- ,δε dem praecedere spem & charitatem, uti etiam eadem eatiari subsequi . Praecedit quidem eas , ordine generationis aut intentionis, ut loquuntur Theologi , cum nullus speret aut etiam diligat, quod non credit. Charitas tamen praecedit illas virtutes ordine e Xecuistionis , cum nemo speret, aut ex fide agat etiam timendo gehennam , nisi amet illud propter quod Operatur. Loquitur proinde Concilium de timore , fide , spe in hoc capite, attendendo generationi SDrdinem , prout nemo diligit, nisi quod credit, nisi quod sperat, nisi cuius contrarium timeat, non autem attcndendo ad ordinem executioni S , in quo
charitas dominari debet)praecedere. Torq
54쪽
I A CONTRITIONE. MTertio loco pro se adducit Augustinum, quem annumeris locis in hac parte contrarium ostendimus in principio dc decursu hujus quaestionis, quae Lectori recolligenda relinquo. Quid ergo velit Augustinus videamus. Quantum ex textu hu jus Doctoris colligi potest , dividit ibidem timorem S. Doctor ,
in timorem castum di non castum thunc excludi docet charitate , illum timorem docet permanere in saeculum saeculi. Sed qua charitate timor excludi dicitur Z Utique perfecta, quae foras mittit timorem , ut ait Evangelista & Apostolus Joan. I. Epist. c. q. quid igitur docet dicens, Audiunt hae e homines, Crqκis v re futura sunt, eonfinent se a peccaιορ habent rimorem , per ιimorem coniineηι se a peccato. Τiment QuIDAΜ non , QuIDEM , quodl notet adversarius ) sed non amant iustitiam: eum autem per timo-Υem contineκι Ie a peccato , βι consuetudo justitiae , in incipia quod durum erat, amari, dulcescit Deus, etiam incipit homo juste vivere , 'propterea, non quia rimet poenas, sed quia amaι aeternitatem l Hucusque S. Augustinus. Sequitur ergo ad summum , scopum Doctor Sesse, docere quinam timor excludatur per charitatem, nec permaneat in saeculum saeculi. Deinde fatemur per timorem tamquam causam occasionalem excludi voluntatem peccandi, & continere se homines u peccatis r nec aliud S. Doctor praetendit, nec aliud praetendere posse dici potest et cum innumeris locis aperte doceat, voluntatem peccandi, solo timore servili sive non casto, non posse e X cludi, idque locis clarissimis , quae obscuriori huic loco explicationem suppeditare debent , non e contra.
Vel etiam intelligi potest S. Doctor, quod timor Praecedat, & charitas perfecta seu iustificatio su
sequatur. cum agat de timore qui antecedit chartistatem qua foras mittitur tin or , utique persecta.
Confirmatur illud , ex sensu subsequenti, dum dicit di subdit, quosdam timere dc non amare tu . stitiam,
55쪽
D E CONTRITIONE. stitiam, di cum per timorem continent se a peccato, fieti consuetudinem iustitiae, de quod durum erat timori dulcescere per iustitiam & amari. Τunc enim fit consuetudo iustitiae & duleescit eadem
quam maxime, quando missio timore soras, subis infertur charitas qua timor pellitur , 5c viae Domiani obambulantur & percurruntur, dum dilatatur cor per charitatem persectam.
At quo jure Luthero indignanter & temere a sibisciantur, qui hoc intelligunt de peccato externo a quo per timorem abstinetur etsi & hoc solo timore proprie excludi posse pernegemus de ante probavimus maximE, cum aperth tradat idem S. Doctor, Voluntatem peccandi, sive peccatum internum solo timore non posse excludi certe, quod id senserit quoque Lutherus, sed longe dispari sundamento , ut ante vidimus, non condemnat alios hac responsione utentes, idque consormiter ad Sanctorum Patrum documenta. Scilicet id est, quod alibi notavimus, nimium. nempe familiare quibusdam . dogmata aliorum ut haeretica proscribere & temere damnare e bene tamen se habet, censuras istiusmodi non esse infallibiles. Audiat adversarius ipsum S. Augustinum illud idem comprobantem, nempe
locum illum intelligi posse, imo debere de peccato
externo , a quo sese homines continere posse Augustini allato testimonio contenditur. Docet enim excorde non fieri, ex corde non averti a malo sola
formidine poenae. Ait enim, in Ps 77. Excoνdenuia is modo sieri potest, quod formidine sit poenae , non dilectione iustitiae r nam quantum atιinet ad facta quae forinsecm aguntur, ν' qui timent poenam qui amant iustitiam, ηοη furantur, ideo pares sunt manu, di-ares corde, pares opere, diffstares voluntate. Vides, quomodo S. Doctor aperte doceat, timore pecca. tum externum quandoque omitti, sed voluntatem peccandi eodem minime excludi An in eo quoque
condemnatra erit Augustinuar sed notatum velim
56쪽
ternum, ut ante probatum est. Urget tamen & dicit de interno peccato intelligi id velle S. Augustinum, signanter serm. I9. de Verbis Apost. ubi dicit. Interrogat Deus cor, non manum Ita est: Deus magis affectum pensat, quam opus externum affectui correspondens, ut alibi saepe S. Doctor inculcate non ideo tamen sequitur, idem Praetendere hoc loco praenotato maxime cum alibi aperte neget, id competere peccato interno, id est Voluntatem peccati solo timore posse excludi. Enim
Vero, cur non eodem fundamento utitur, ut statuat praeceptum speciale diligendi proximum acta
interno, cum Deus cor interroget, non manum Z
SUBDIT ulterius praefatus author, timorem gehennae de dolorem ex eodem conceptum, per se honestum esse & supernaturalem di sed quo fundamento Z Ρrimo quidem, quρd illud expresserit Concilium Trid. ses. I . Can. s. docens timorem gehen. Bonis est nae VerAm esse is utiIem , idem praestat ses 6. Can. g. timor Dr tibi docet Concijium, tImorem illum non esse pec. I
Catum, nec peccatores facere pejores et rursum, eumdem timorem secundum se supernaturalem esse,
declarat ses i . e. 4. ubi dicit, timorem illum esse Donum Dei or impulsum Spiriths sancti. Idem docuisse resert S. Augustinum , ita in Psalm. I et . differentem. Timore facit, quidquid boni faeit, non timore amitia tendi bonum istud, sed timore patiendi isiud malum enon timet ne peνdat amplexin puleberrimi sponsi, sed rimet ne mittatur iἡ gehennam. Βοηus ect-icte timor, utilis eis. Adde, quod argumentum ab ipso ratio nis
57쪽
6 D E CONTRITIONE.nis luminς petitum idem demonstret, cum naturae rationali sit maxime consentaneum, a se amoliri summum malum, quod per peccatum incurritur. Ad haec respondeo , a Concilio timorem qu gehennam quis formidat. definiri bonum , utilem , verum ; sed ubi hoc expressit de timore servili, aut ipso solo Damnat quidem oppositam Lutheri de timore doctrinam , qua docebat, timorem illum esse peccatum, hypocrisis mentum, &c. nec tiis more viam posse praeparari ad poenitentiam , eo quod omne, quod agebat homo ante charitatem gratificantem seu perfectam, peccatum esset ι α consequenter ille, timor. Huic . dogmati opposuit S. Synodus, timorem non esse peccatum , non facere hominem peccatorem , sed utilem esse , & ad poenitentiam posse disponere , nulli bi tamen tractat Concilium de timore , absque omni prorsus chariis tale etiam impersecta , quasi doceret, eum esse se solo honestum & supernaturalem. Manifestius illa colligi possum ex dictis , ubi ostendi, in quo S. Tridentina Synodus condemnarit Lutheri de gehennae metu doctrinam. Luthero tamen rursum illos associat. qui docent timorem quidem secundum se bonum esse & utilem.
timentem tamen peccare ; cum idem innuant, quo aiLutherus , docendo actum timoris indivulse secum trahere peccatum. Definde, quomodo bonum nuncupabis actum , qui numquam possit per se sumptus, bene dc honeste elici, aut te solo hominem re
cte agentem denominare ὶ Enim vero quam longe discrepent, docentes timorem se solo non posse. hominem a peccandi voluntate eximere, timoremit tum habere ex parte servilitatis, quod sit malus, ut ait Doctor Angelicus , a Luthero condemnato, liquet ex supradictis abunde satis. & ex Doctore Augustino, Ac aliis susscientissime constat. Quo modo tamen bonum nuncupare possis actum , q01
ndmquam se solo bene fieri possit, docet nos S. Auis
58쪽
DR C o N T R I R I o N E. 4 iustinus, & plurima a nobis tradita in I. a, ubi ostensum est manifeste , actum aliquem bonum esse, sea non posse fieri bene sine charitate. Est enim actus aliquando de se bonus, id est ex officio, sed aliquando male fit, nec sicut oportet e Vide dicta
Frustra tamen authoritatem D. Augustini rursum adsert in confirmationem suae sententiae, cuius aperta stat in Enchridio c. Iai. sententia, quod illud , quod fit timore poenae; nondum fiat, quemisa odum fieri oporteat; &epist. 34. ubi ait, non Bonus eΗ quispiam timore poenae, sed amore justula equi rursum imimicum juctitiae asserit, qui timore poris arae non peccat. Quid igitur Ioco objecto velit S. Doctor diximus superiori g. ra. in eumdem locum, ex quo responsio eadem, huic objecto loco inserviat. Non enim agit de timore servili solo, sed de initiali, de quo asserit, quod non maneat in cu- Ium foruli, quod ille non sit castus e castum au i tem ibidem dicit hoc habere de charitate , utique Persecta, cui conjungitur, quem dicit S. Doctor manere intaculum saeculi. Unde subdit de timore non casto et Bonm est ev ipse timor, uιilis es: non
quidem permanebit in faculum saeculi , sed nondum ess
isse ea im permanens in saeuium saeculi e totum ergo quod intendit S. Doctor, est docere quinam sit timor castus permanens in saeculum saeculi, & quinam non sit castus, non itidem. eousque persev ransi prout nec est servilis nec initialis, sed plus filialis. Cui scopo satisfactum esset, & satis cum eo
consisteret, illum loqui de initiali, si quando dicit
timorem illum bonum esse, 6c eo timore bonum
fieri, quodcumque fili, dic. Deinde explicari posset, ut innuat. timore non casto bonum fieri, sed non solo, occasionaliter & dispositive, quod disponat ad bonum , uti fatemur perlubenter, qu pacto utilis est dc bonus timor etiam. servilis r Addo
timorem illum absolute bonum, quia ex obiecti
59쪽
DE CONTRITIONE DUEbο- proprio bonus est & utilis , cum bonum sit ex se; η mes timere gehennam, di illud quod gehennam mererim, tur , scilicet peccatum. Quod autem specialiter attinet ad dictum S. Auis gustini locum ab adversario mox objectum, meis cum notet de qua charitate id intelligi debere do-eeat S. Bernard. Ille enim de modo bene vivendi sermone 4 allato eo ipso S. Augustini loco, ita concludit de tali timore affecto. cum ineipit homoeredere diem iudieii, incipit, timere. Si carpu credere , eoepit timere. Sed qui actae timeι, non babet perfectam siduciam in die mi.NONDuM EST IN ILLO PER-- FECTA CHARITAS . qui actae timeι quia si in isto esset PERFECTA CHARITAS , non timeretr PERFECTA
CHARITAs Deereι in homine peinctam iustitiam, homo non baberet unde timeret e sed habereι unde deis Merarem ut transeat iniquitas veniat regnum Dei rQUU mT PERFECTA CHARITAS , nisi perfecta sanctitas 3 ille habet in se PERFECTAM CHARITAIEM qai perfectὸ vivit. Qui perfecte vivit, non habet uniari in inferno damnetur, sed Mnde in eoelo taronetur , . e. Agit ergo ibi S. Augustinus de charitate peris ficta , qua necessario opus non est, ut voluntas peccandi possit excludi, uri profitemur, cum de tur amor huius respectu essicax , etsi non essicax di perfectus, quod foras mittat timorem.
eis risa Md quo iure timor supernatur ri i -- Η quo iure dicitur hoc a Tridentino esse defini
timorem tum 3 enim vero ad gehennam timendam naturae se item vires abunde sussiciunt, uti dc ad se ipsum , & suam natisraia carnem amandam , eX quo timor ille directe nasi. iam. citur. Natura enim quae se pro centro tenet, propriis viribus adversa sibi timet, sicut propriis viaribus sua commoda amat & procurare satagit. Quod autem Concilium timorem, Donum Dei vocet de impulsum Spiriius S. nihil penitus obstat. Non enim
imprimis ibidem agit S. Synodus de timore servili dumtaxat, magis quam de initiali, imo agere de initiali
60쪽
Dηρ CON πη ITIO NEC AsInitiali videtur verosimilius, ut ex eodem Concilio ante notavimus, adeoque de eodem verificari Potest, quod definit ibidem Concilium Sed dices timor servilis Donum Dei est, cum iuxta Apostolum ad Rom. 8. dicatur Spiritus timoris Domini, veιeribus datus a Deo , initium sapienιiar Uerum ante omnia notandum velim illud D. Augusini lib. i s. de Trinitate c. I 8. Danικr alia per Spiriium Sanctum Dei dona , sed sine charisate nihil prosent. Pro cuius majori intelligentia, operae pretium erit, discutere parumper quae de timore, agendo de spe diximus ad hanc rem pertinentia. Obstat autem quominus timor ille sit supernaturalis & se soIo honestus, quod timor ille & peccati fuga, . Pro fine ultimato habeat amorem & commodum proprium. Affirmat quidem di docet adversarius posse dati amorem sui bonum 5c ordinatum, ad quem Deus ipse nos adhortatur Eccl. 3o. Miserere anima tua, Macens Deo, dum nos monet intuitu praemii caelestis operari mandata sua custodire, quaerere primum gloriam Dei, & iustitiam ejus,&c. ad quae, etsi pluribus possim, breviter tamen Amor μἐrespondeo. fatendum esse 5c admittendum amori ex vιoferram sui bonum 5c ordinatum, sed talem in timo. re servili ut tali includi, aut ex eo timorem il- ιὰν ζ.istum exoriri, diffitemur. Scimus quidem Deum es ordina- ad amorem proprium frequenter nos adhortatum, quo titulo amorem aliquem proprium, bonum de ordinatum admittendum esse convincitur: sed non ideo id recte de omni amore proprio statuitur, ut per se patet, alias ordinatus erit amor, quem damnat Apostolus a. ad Tim. 3. quem S. Λugust.
malorum omnium Vocat Scaturiginem. Quinam ergo amor proprius sit ordinatus, nos
alibi docuit S. Augustinus , ille scilicet , qui ad
amorem Dei tamquam finem ordinatur. Amor enim , qui proprium naturae commodum quaerit, Tom. IV. 11 in