장음표시 사용
191쪽
I 8a Cap. V. Quibus modus servitutes
, Possessio proprie non nisi in eo consistit, ut, quOCunque momento Volueris, rem habeas, det neus. Quod ultra est, possessionem egreditum
Num quod possesSioni, quae certas habet indoles, usucapiendi jus attributum est, atquo quasi vindi cutio concessa, id revera ipsi non inhaeret posse rioni, sed caussae . qua possessio tua innititur. Illud usucapionis 3us nec possideri, nee tradi potest-Quid enim P an ususfructus, an dominium ipsunx tradi et possideri potest 3 Res quidem, reiquo POSSESsio, nec vero perceptionis et proprietatis jura; quae, Seponenda Plane, magis per translationem et in jure cessionem adipiscimur, utpota quae tacite ejusmodi traditioni insunt. Id ipsum enim est, quod modo diximus, traditionem, justa
alienationis caussa non praecedonte, nihil nisi nudam detentionem essicere. Res enata autem si
tradita fuerit, venditor ex ea, quam debet, obstingatione tenetur, ut, quicquid juris habeat, ad nos conserat, et, postquam ipse dominus suum d minii jus deposuit et pro sese recusavit, obligationem nos quasi contra omnes adepti videmur, ut omnes Tum Pro nostra nos habere Sinant, Cum
unus, qui antea jus habuit, id ipsum ex obligatione nobis debeat.
192쪽
, eX consensu adquiruntur. I 83
Quanam igitur ex ratione serVitutes, quae, ut res incorporales, nec tradi, nec Possideri possunt, haberi ut quasi possideri intelliguntur 7 Ambigebatur jam apud Veteres ; ambigitur multo magis apud nostros ). - LABEo enim putabat, quia nulla ejimmodi juris vacua esset traditio, quotiens via aut aliud landi jus emeretur, cavendum esse: per te non seri, quo minus jure eo uti possim: et ideo cautionem esse, quae quasi possessionem juris mihi servaret. At contra JAVOLENUs contendit: usum ejusmodi juris pro traditione possessionis hibendum esse. Recte quidem, ut mihi videtur. Num si cautio illa esset, quae servitutem mihi
Servaret, omnem servitutis naturam ad obligationum naturam reduceremus; quod quidem fieri nullo modo posse, infra monstrabimus. Quod autem modo diximus, PoSsemionem corporis quidem jam traditionis Vi recipi posse, neo vero jus illud in dominio contentum revera traditionem recipere, quod quidem magis Per cessionem, licet tacitam, adsequeremur; id in servitutibus ma xime valet. Audiamus igitur ULPIANUM '), qui etiam res incorporales in jure cedi posse scripsit. Ictum scripsisse vellem: omnes res incorporales
proprie non nisi in jure cessione adquiri posse, austacita aut rounni more facta. Sic quoque in se
193쪽
i 84 Cap. V. Quibus modis servitutes
vitutibus. Nam technicum quasi Verbum esse V detur: servitutem, seu rem, quae in servitutis stipulationem venit, cedere.
Sunt autem, qui inter se derient, Icti, an uIllyri exercitium servitutis idem valeat, ac in rebus corporalibus poss/ysis. Qui quidem unam tantummodo servitutis speciem, faciendi scilicet aliis oculos habent. HOEPPNERUA arguens usu
opus non eMe, ut jura possideantur, sed sincere, dum facultas adsit, ut dominus servitutis quoeu quo temporis momento serviruto uti, eamquctexer ere, ut suam, queat, EICHMANNO litem
inseri dicenti, id satis non posse haberi, sed usum et juris exercitium requiri, ut servitus possideri
videatur. - Uterque, ut equidem existimo, et vero innititur et in errore V satur. Quemadmo dum enim corporis Pomes4io non in usu consistit,
sed sufficit, ut quolibet m6mento iacultas adsit
Otinendi, sic quoque in servitutum possessione id maxime requiritur, ut, quotiens volueris, te Ve- Iuti possessionem ostendere possis. Sed quomodo Id fiori potest, cum jus, utpote res incorporalis, nec veram traditionem, nec possessionem admittat, nisi usu et exercitio ruris 3 Cui, quamvis non verae poMessioni, tamen, ut majori, possessio inhaeret. Νumne enim ipse ΗοEPPNERUS tradi
194쪽
ex consensu adqlii runtur. I 8
tionem servitutis, ejusdemque quasi possessionis eapionem, - de servitute faciendi omnis disquisitio
est, - nisi Per usum et actum semel exercitum scri non posse concedit 3 An vero quid apertius est, quam, quo capias, eodem te Continuare modo
possessionem 3 Huc accedit aliud quoddam. Qui rei dominium habet, ejus rei possessionem ita demum amittit, si alius usurpavit, id est, si alius pro sus possidere incepit. At vero in faciendi
servitutibus possessionem ita comparatam habes et Compotitam, ut, quando nunc per unum temporis momentum uti jure tuo desieris, illo, qui se vitutem patitur, in libertatis possessione eSSe, libertatemque servitutis usucapere videatur. Iterata igitur possessionis capione et servitutis EXEP citio opus est, ne faciendi servitus amittatur. Qua de re in ultimo hujus libri capite plenius dicendum erit. -- Ηabendi servitutis usum proprius ad
Veram rerum possessionem accedere manifestum
est, quamvis loci dominium non ejus sit, qui jus habeti Et quaenam traditio esse potest 3 Iterum in jure cessio aut tacita , aut solentiis, et patientia, ita, ut alter alterum perficere sinat servitutem, imponendo. Ante enim, quam imposita fuerit, recipiet servitutis faciendi naturam. Ad id spectat Paullianum illud ; -- ris vitutes, quae tu Susese
195쪽
186 Cap. V. Quibus modis servitutes
ficie consisterent, retineri possessione. Nam, si forte ex aedibus meis in aedes tuas tignum immis sum habuerim, hoc ut immissum habuerim, me possidere, por caussam tigni, habendi consuetudinem ο).' - Haec copiose supra EvosuimuS.
Quid au)cm in prohibendi servitutibus statuendum erit 3 In his Vel maxime cessionem juris, quae tacite inest legi praedii et cautioni servitutis, pro traditione juris osse habendam, et in his denique illam, quam servitutis diximus cautionem
ESSO Pernecessariam, existimo. Ani enim aliud
quoddam possessionis indicium esse potest 2 Nam, quod alter forte juro suo usus non fuerit, umulta, quod tam alte non aedificaverit, quam ex Iego licuisset, id solum ei praejudicium facere non potest, nisi Si constet, ex servitute, quam clebeat, ei altius tollero non licere. Quod autem αδ possidendi rationem et modum attinet, insigne habemus ULPIANI fragmentum:
in his servitutibus unum eundemque esse posujuris possessorem et petitorem. Fac enim, quempiam mihi debere servitutem altius non tollendi; illum autem moliri contra sci vitutem impositam facere. Interdicto uti liochii, quod novi veris caussa Propositum est. Confestim
196쪽
possessor effectus ero; Verum omne probandi onus,mo prohibendi jus habere, nilulo tamen minus mihi incumbet, ita, ut petitoris vices sustinere, desectere non possim. Tunc demum alter possessor statim essicietur, si, me sciente vel non prohibente, aedes altius aedificaverit 7 . - At in servitutibus faciendi longe aliter res evenit. Νam ab eo indomomento, quo desieris eXercere Serritutem, v Puta, ire, agere, ducere, adVersarius possessor ossicietur, id est, liberiatem servitutis ita possidere videbitur, ut ejus usucapio procedat, nisi tu interdum pro temporis ratione jus tuum usurpando retinueris.
'n Fragmenta, iit. XIX. s. II.
197쪽
183 Cap. V. Quibus modis servitutes
Haec VLPIANI sunt verba ): - is omnes rersunt aut mancipi, aut nec mancipi. Mancipi res sunt praedia in Italico sola, tam rustica, qualis est fundus, tam urbana, qualis est domus. Item jura praεd orum rusticorum'. velut via, iter, actus, aqua eductus. Item servi et quadrupedes. quae dorso collove domantur: velut hora, muli, equi, asini. Ceterae res nee mancipi sunt. Elephanti et eameli,' quamvis collo nove domentur, mancipi
sunt, quoniam bestiarum numero sunt. i Hae autem res, Si alienantur, dum ex jure Quiritium eas habere velles, aut mancipationem,' aut solennem in jure cessionem desiderabant. Sed mirum est, quantum doctores dissident inter sese, an hae tantummodo res, quas UM
PIANUs nominat, inter mancipi res numerandae sint, an etiam Similes; quaenam sint, ex quibus
dijudicari queat, mancipi res Sit, nec ne; quando deniqtie Invaluerit haec rerum divisio, et alia istissimilia. Qua de re licet IIUGO *ὶ egregio dis- .seruerit, nillilo minus aliam aperire viam operae pretium ducimus. Hos mancipi fuisse mihi videntur, quarum commercio peregrinis, quibus commercium datum non
198쪽
ex consensu adquiruntur. 189 erat, interdictum fuit J). Ναm pernoxum illum et
solennem in jure cessionem quasi cautum fuisse videtur, ne res ejusmodi generis ad extraneum transirent. Νexum nutem illum apud Romanos fuisse antiquam alienationis figuram rerum fero omnium, id putare, magnopere mihi arridet; quam quidem rationem postera uetas in certis duntaxat rebus retinuit. - Haec autem apud LIVIUM leguntur ') : legalis quibusdam Gallorum datum esse petententibus, ut denorum equorum commercium esse
educendique ex Itulia potestas seret: νquid demum de ceteris, quas memorat ULPIANUS, rebus idem statuere impediet: commercium earum nullum prorsus fuisse cum peregrinis. Quin etiam Ictus ipse id enuntiavisse videtur β), Cum Con. tendit: mancipationem locum habere tutor cives Romanos, Latinos, eosque Perogrinos quibus commercium datum esset. Νam Vox mancipatio bifariam habesti noti em necesse est; significat enim illam alienationis speciem, quinque testibus adhibitis et libripende et antestato; altera signiscatio est commercii ipsarum rerum mancipi Praediorum commercio interdictum fuit peregrinis, quo suum quasi jus tueretur sibi civitas; animasivm dorso coliove domitorum, ne aqualerent
199쪽
19o Cap. V. Quibus modis servitutes
agri, et, ne deesset belli gerundi copia; servorum, quia servus etiam quasi Romanus esse poterat ε). Quid autem esse putas, qui . t Ictus jura praediorum rusticorum tantummodo nominaverit, cum eadςm urbanorum quoque Praediorum servitutum ratio esse videatur 2 Μanifesta haec res est. Nam quoniam urbanum Praedium peregrinus nemo in Italico solo habuit, idcirco ne fieri quidem potuit, ut servitus praedii urbani ei contingeret; at vero in rusticis alia res est; peregrinus enim praedium rusticum habere potuit in . barbaro solo vicinum aedio Italici soli. An Vero hoc ad quatuor illas tantummodo, quRS Ictus nominarit, servitutes,
Viam, Iter. Actum, Aquaeductum Pertineat, an
etiam ad ceteras , de eo disputare mihi non lubet. - Illud autem notandum erit, Praediorum urbanorum et Tunicorum Servitutum notionem hac juris in specie strictissime esse interpretandam ex vulgari hujus rei divisione.' Sed, quod ad publicam civitatis utilitatem, parum abest, quin haec rerum divisio inutilis
videatur, Communicata cum orbe Romano a C BAcALLA civitate. Cur nihilo tamen minus ULPIANus illam rerum divisionem tuetur Uest, quod saepe diximus recentiorem aetatem a majoribus tradita Plerumque SerVare, ce8Saul.
200쪽
licet censuetudinis ratione. Ita fastum Ou, ut tempora ULPIANI et sequens etiam aevum in ejusmodi rebus alienandis mancipationem neCessariam esso
statuerint dominium ex jure Quiritum adquisituris. De ratione autem illius dominii ex jure Quiritum eum stabilita esset Publiciana in rem actio, supraeopiosissime contra SAVΙΝΝΙUM disputavimus γ).