장음표시 사용
61쪽
s. Ioa De servitutibus continuis et disconti is Nonnulli nostrorum disserunt de servitutibus continuis et discontinuis. Obscuram incertamque servitutum habendi, prohibendive, atque sexu tutum faciendi ante oculos habentes notionem, continuam eam CSSe dicunt, Cujus usus et quasi possessio una et continua per se sit ; discontinuus autem osse Praediorum rusticorum servitutes, utpote, quae, ut PQMeSSio retineatur, exercendae sint. Νeminem enim tam continentur ire agero posse, ut nullo momento possessio ejus interpe
Iari videatur. Quamvis, qui illam escis dunt distinctionem, PAULLI fragmento quodam inniti videantur ); tamen inutilem et falsian puto, cum, quia ipsum PAULLI fragmentum lexioris momenti esse existino; tum, quia alia juris nostri Ioca longe alium tribuero significatum servituti,
Cujus continuus usus non sit * . Ipse ossim PAULLUs in libro XIX. ad PLAUTIUM: servitutem, etsi facto quodam exerceatur, minimo continuam ducit, dummodo P quocunque temporis momento Volueris, exerceri debeat, eam demum non habere continuum ustam statuens, quae ita definita et pactis circumscripta sit, ut continuo exerceri nou debeat, sed aut alternis mensibus
62쪽
aut annis. -- Illae nomine veniunt cottidianarum servisurum, hao aestivarum 3). Quodsi illam divisionem urgentes nihil aliud voluissent, quam insignire diversam servitutum naturam, mihi quidem haud displiceret. Νam licet manus recto se habeat distinctio, quoniam aquaeductus, quem etiam discontinuis servitutibus adnumerant, discontinue exerceatur, necessct non est; tamen hanc omnium descriptionum, quae a juris enunciationibus recedunt, maxime tolera clam inveni. Si antem id agunt, ut ex illa descriptione agnotas plane juri Romam regulas et principia in medium proserant, - utpula: ad servitutem discontintiam eapiendam immemoriali tisti et consuetudine opus esse, - nihil iis omnino Co Cedendum esse puto, neqne quicquam istis v nionibus IIUGONEM DONELLUM concesssse V
' L. 14. do servitutibus. φὶ L. 7. Quemadm. aer . amitt. ia) Vid. tit. de aqua qtiotid. ot aestiva.
63쪽
34 Cap. II. Nonnulla, quae Romani
Nonnulla, quae Romani circa servitutes posuerunt, sanxeruntque principia. Icti Romani, si legem Scriboniam excipias,
nequo in favorem, neque in Odium serriturum aliquid constituisse mihi videntur. Sunt tamennounussa, quae ProrsuS Servitutum naturae re- Pugnare dicantur, ita, ut, si tale quid per stipulationem superadditumi sit, pactum conventum Personam quidem, quacum Stipulatus fueris, obligatum teneat, nec Vero ipsam Servitutis naturam
immutare queat. ὶ L. 4. f. est. D. usurp. Et muc.
Ner uua commodi aliquid praebere debet dominanti fundo. Et primo notionem servitutis strictissime intem
Protati sunt ox usu quotidiano loquendi; non esso ervitutem statuentes, nisi quae utentibus com-
64쪽
modi aliquidi praeberet. Ad id quoquo jam spectat. Tullianum illud δ): servitutem non eue servitutem, quae non serviret. - Serrire autem: sibi, suisque rebus utilitatem adferre, explicat. - Id ergose ' sententiae inest: servitutem nullam esse, quae utilis non sit.
Indubitati igitur juris est, etsi firmissima stipulatione stabilitum sit, nihil valere pactum conve tum ad servitutis speciem ita compositum, ut nulla ad te perveniat utilitas ex onero alterius et patientia; immo tales conventiones conditionibus aequiparantur impossibilibus, et civiliter quidem. Quales ducuntur a Ictis conditiones moraliter et naturaliter impossibiles, trita res est; ad condi tionem autem civiliter impossibilem pertinet illud POMPONII Bagmentum ex libro XXXIV. ad SABINUM * : 4 Quotiens neque hominum neque praediorum servitutes sunt, quia nihil vicinorum interest, non. valet; velati: ne per fundum tuum eas, aut ibi consistas. Et ideo, si mihi concedas, jus tibi non esse, fundo tuo uti frui, nihil agitur. Aliter, atque si mihi concedas, jus tibi non esse, infundo tuo aqvam quaerere, minuendae meae squae gratia.
65쪽
s6 Cap. II. Nonnulla, quae Romani
IIaco ossim prohibendi, ideoque, quod supra m nuimus, pracdii urbani Survitus est, eademque vera sincerreque, quoniam ex Omisso alterius iacto, quod alias in suo ei facere Iicuerit, melior mei fundi caussa fieri potest, aut certe detori, non fit. Semper enim, quod probo considerandum est, insor itutibus illius; qui dobet, jus diminuitur, ali ri quo augetur 3 γ
Quoniam autem praediorem caussa servitutes eo tituuntur, melior ut foret ipsius praedii eo ditio, necesse judicarunt, Prorsus, quod ad homi nem, qua talem spectaret jus, rerum servitutem negantes. Quicquid igitur ultra fundi usum se vitutis uomiae in stipulationem venit, usus crus magis erit; item, si id, quod in stipulationem deductum, fundo usui esse desierit, jus quoquo servitutis eVanescet. Quatenus autem servit fundo servisu debeat Postea monstrabimus.
ὶ L. a. f. 9. De novi operis nianesin L. 26. Do
66쪽
voluptatas gratia semitus constitui possit.
Magnam inde inter latos nostros, graVemque litem video motam, an Voluptatis et amoenitalis gratia servitus constitui possit; quam quidem rem, praecedente CUIACIO, THIBOTIUS R), vir ornatis- , simus, oppugnatis GERABDI NooDTII rationibus, ponitus decidit. Sane enim fieri potest, ut ex jure ita constituto ipsius fundi melior et amoenior conditio essiciatur. Urbanorum praediorum quoque Servitutes, et eae quidem maximo, quae in prohibendo consistunt, plerumque amoeniorem
reddunt praedii dominatis conditionem, utpote: iservitus, ne altius tollantur aedes, ne prospectui Gyciatur. Sed haec amoenitas singularis hominis non est, sed fundi et uiauscujusque, qui cumfundum possidet. Verum, ut PAULLI exemjoulor, - ut pomum decerpere liceat, ut atteris, ut eomes in alieno R), - servitus non dabitur, quia ejusmodi tibi concessum jus ipsius fundi noquonmoeniorem nequo utiliorem rationcm reddit, sed importunae hominis lubidini et genio indulget. At Vero aquam ducere ex alieno, quamvis jam tibi abundans supra necessitatem sit, ex semitute, quoquo modo imposita, licebit, nequo intererit, utrum necessitatis vel utilitatis gratia, ad irrigandos
67쪽
38 Cap. II. Nonnulla, quae Romani
agros et hortos Sitientes ea utaris ' , an amoenitatis ot voluptatis gratia, Veluti, si aquam salientem in horto tuo effeceris. Utilitatis tantummodo sit ratio, ut in hoc, quod dedimus exemplo, aqua, quam magni pretii Romanos aestimavisse scimus. Sic , Si quae in jure nostro contrariae sibi obvenerint senteutiae, conciliandi ratio erit.
ὶ L. 8. do servitutibus. ὶ L. I9. eod. I. I. g. II. l. 3. Pr. D. do aqua cottid.
Ad hoc Romanorum' circa servitutes principium accedit et pertinet aliud: caussam servitutis detire serpetuam esse. Quaenam autem Perpetua caussa intelligitur 3 - Primum equidem respiciendum esse puto ad id, quod ad quibusdam, - Grammaticorum more, - Subjectum et objectum se vitinis dicitur id est, ad fundum, cui debetur servitus et ad fundum, qui debet servitutem. Deinde respicias ad ipsum servitutis sinem, et
68쪽
, circa SerVitutes pasuerunt. 39p tremo ad rem, quae in Servitutis stipulati
Si ad praediorum naturam animum adverteris,i
istatim judicabis, rusticorum Praediorum Perpetuam causam legibus naturae inniti, nec Vero, urbanorum. Νam quod PAULLus dixit, aedificium nullum tam posse firmiter exstrui, ut in aeternum staret, vix erat, quod monere debuisset. Aedificiorum perpetuitas alia innititur ratione, scilicet civili. - Prospexit enim lex civitatis, ne domus ruinosae fierent; ossicio Aedilium . Continebatur, studere, nΘ domorum parietes
caduci essent, sed ut domini emundarent et e struerent, ut donique dominos, quousque firmos effecissent, multarent δ). Ad ossicium quoque curatoris reipublicae, PAULLO teste ), spectabat, i ut dirutae aedes exstruerentur. Postremum reputatecum, licere vicino adigere vicinum ad reficiendas aedes ruinosas et damnose in aedes ejus imminentes a). - Sed etsi aedes, quibus servitur, cor ruerint, tamen rosectis aedibus reviviscet servitus, seu potius habitus servitutis, utpote non iis aedibus tantummodo debitae, quae nunc sunt, sed futuris quoque, et ipsi areae q). Simili ratione non debenteRe tautummodo aedes, quae nunc fiunt, SerVi-
69쪽
ω Cap. II. Nonnulla, quae Romani
lutem, sed futurae quoque et arca ipsa, id est, quicquid in aris positum habueris. Sed ad variam servitutum praediorum urbanorum naturam respiciatur necesse erit. Habendi enim servitus duplicem recipit rationem. Aliud est, habore rem in alieno, et aliud, habere rem Suam ita, quemadmodum nisi servitus fuerit, hahere non liceat. Ρrioris generis sunt: oneris ferendi,
tigni immissi, stillicidii avertendi servitutes: - alte Pius: fenestrarum, altius tollendi. Haec inisa Me
In prohibendi autom servitutibus alia ratio estis Si enini allor, qui milii debet, no luminibus mearum audium ossiciat, aedificium, quod se Vitulom dehot, , deposuerit; plus aequo, id est, Plus, quam dobtat, essiciet Iumen F). Ex his igitur jam videre licet, qua demum Ex ration urbana praedia Perpetuam habere caussam dicero Possis. i, I. a. de via publica.n L. 46. do damno insecto. - - Quin etiam, ex Publico pecunia suppeditabatur ei, qui sumtibus refcctioniis par non Crat. Vid. tit. tot. Ι o damno insccto.
) L. ID. I. u. I. II. do serv. pr. urb. - SEL HowT1dias. de servitute estius tollendi. f. 35. ZAce HA-
70쪽
circo serVitutes pasuerunt. 6 I
MAnis ditis. de servitutibus, . in HUoo ris Civit. Mag. Tona. II. ) L. ar. I. I. I. 31. De servit. Praed. urb.
. 3. 4. De servitutis sne. Nunc respicieudum erit ad finem servitutis Utilitatem autem, quae ex alterius Pati nita per venorit ad tuum fundum, finem servitutis esse cog novimus. Quodsi servitutis utilitas plane desinit esse, Serritus quoque esse non potest.
JAvoLENUs in Libro X. ex CAssio *ὶ: Certo generi agrorum - inquit - adquirirervitutem posse, velati vineis, - utputa, nodesint podamenta -; sublatis vero vineis, manere tamen servitutem, nisi in contrahenda servitute aliud actum fuerit. Caussa, cur haec servitus maneat, haud proculiata 'idetur; nam pedamenta in alium fundi usum converti possunt. - POMPONIUS autem ex L BEONE Proponit speciem, ubi servitutis utilitas plane desinit esse * .
LABEO ait: si is, qui haustum habet, per tempus, quo servitus amittitur, ierit ad fontem, neque aquam hauserit, iter quoque exm amisisIL