Apologeticus eorum qui Hollandiae Vvestfrisiaeque et vicinis quibusdam nationibus ex legibus praefuerunt ante mutationem quae evenit anno 1618. Scriptus ab Hugone Grotio ... Cum refutatione eorum quae adversus ipsum, atque alios acta ac iudicata sunt

발행: 1622년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류:

51쪽

qui Hostandiae praefuerunt. 23

squi pacem Migionis, uti antehac concepta es,

a tita consstuereseorsim aut univesim ut adquietem ac salutem nationum, oppidorum ,pam numque vularum, se tutelam iuris eius quod cuique tumsacerdotam tum aliorum competIApeninere arbitrabuntur: neque alijs nationibus

abin hac in re impedirefas esto: hac tamen lege ut privatis gutis maneat religionis fluae libemtas : neque in quemquem eo nomine inquisitio accusatiove sit, prout pace sa dimensi constitutum est. Manifesta sunt verba quae Hol-Iandis Zelandisque liberrimum de religione arbitrium , neque aliarum nationum voluntati obnoxium addicunt. Qui ad haec dicunt, quanquam verba ita sunt concepta, mentem tamen fuisse cavendi Reformatae religioni tantum, iniuriam faciunt eis qui sederi concipiendo adfuerunt, quasi minus ex fide actum ab eis esset. Neque verum esse quod aiunt,

vel hinc liquido apparet, quod post sedus

factu Federati peculiari interpretatione, quae scripta est Caledis Februarij anni Cio ID LXXIX testati sunt etia illis nationibus sedera liberuese adscribi,quq sola Romanensem tutari vellet religione,& quidem hac adhibita ratione : a uia neutiquam eam: mpsi pacificentium . t nationi ypidove alteritu sis immisere negotio acsacris alterius, quo

52쪽

Apologeticus eorum

scilicet major concordia inter nationes siemem , o praecpua auferatur Midiorum materia.

Quo argumento apparet quicquid post id tempus a nationibus in causa sacrorum est constitutum, id non profectum esse ex alicuius antecedentis obligationis necessitate, sed ex liberrimo ipsarum jure. Quod ipsum docetur sedere post id

tempus inito cumDuce Andino,cuius eaput xH. ita Imperat.Spondeat Dux crassa-cemque religionis habiturum se quo nuης sunt flatu, aut ita Psmodo posthac eui que nationis proceres constaurari sunt. Sunt qui cavillantur intelligenda haec de iure totius religionis alicuius puta RomanensiS,aut reformatae recipiendae, non de iure constituendi super controversiis in hac vel illa religione orituris: quod plane absurdum cst, cum non possit non ius in partes habere,cui in rem tota iuS Competit : neque ratio patiatur quod minus est ei negari, cui quod maius est permit

titur

Dicunt alii postfedus Trajemnum mutationem hac in rcfactam. At promta est responsio, non doceri quidquam ea in renovatum a nationum proceribus : sine quorum speciali consensu nemo nationes potuit obstringere. Quam ad rem S

53쪽

qui F lundiae praefuerunt. 2I

illud pertiuet, ne omnia quidem sederis Trajectini capita censeri vim habere obligandi , sed ea demum quae a nationu pro ceribus sunt approbata : ut inter caetera apparet exemplo capitis quinti de paribus oneribus ubique suscipiendis : quod ob

servarum nunquam est.. Contra vero nunquam discessisse nationes a libero sacrorum arbitrio, tam clare, ut nihil vel in speciem possit con tradici , apparere mihi videtur ex mandatis sub quibus Principi Mauritio anno Cio II xc praefectura Trajectensis delata est, quarum initium ita habet. Primum Princeps per oppida agro que Trajecmὸ os defendito , defendique curato veram Chintianam Evangelicam religionem, secundum leges quaν proceres Trajectini fecerant, facturive sunt :quando ea os procerum sententia, arbitnum 6-crorum ex decimolerti ederis Trajectim capite ad sepertinere. Ita tamen ne in cuiusquam anι-mum inquiratur , neve scrutari domos liceat, nisi naris volentibusique proceribin , aut eorum

delegatis: neve sua de re sacroram perseu Ionis ergo si quidem Dei ea dono conceditar in cuiquam injuria molestiave inferator. Data sunt haec mandata consciis approbantibusque proceribus sederatis , atque etiam peculiariter Hollandiae primoribus , addita

54쪽

18 Apologeticus eorum promissione proceres Traiectinos eis linrebus tutandi : unde apparet omnes eos,

ipsumque Principem ita tum sensisse ad

id tempus, ad annum scilicet clo II XC, ius sacrorum ex sedere mansisse penes nationis cuiusque proceres , quo ipso corruant necesse est argumenta omnia qua petuntur ex actis gestisque ante annum. CI Io xc : Vt quae, iudicibus proceribus sederatis, proceribus Hollandiae M Traiectinis eam vim habere nequeant ut de eo quod dixi nationum iure quicquam imminuerinti Quin anno quoque CII ID XCV, cum proceres nationum partis Hispanicae Lis-teldium & Masium misissent, sciscitaturos in quas leges cum Federatis nationibus eonveniri posset, responsum eis est per Principem Mauritium: Ius desinissamendi manserum penes nationes simulas, ita ut aliae se ei negotio non ingererent, quod repetitum est in literis quas Federati proceres

anno Cio ioci I scripsere. Pastoribus in quaque natione annuae mercedes solvuntur ex aerario suae natiOnis,non ex communi aerario sederatorum;

in Zelandia etiam obedientiam iuramen to promittunt primoribus Zelandiae.

Adde quod de Ecclesiis, & Ecclesiariun

55쪽

qui Hostandiae praefuerunt. 29

negotiis leges ferre eorum sit, qui religionis publicae habeant arbitrium, cum alterum ex altero pendeat, atque ab eadem potestate originem ducat. Holland proceres non consultis nationibus aliis pridem mandata dederunt Conscribendi leges Ecclesiasticas:quae cura renovata est anno CID ID XCI. Etlam Traiectini proceres eius argumenti leges Concepere. In Zelandia anno C Io II XCI leges eius

modi plane confectae publicataeque sunt, pugnantes quod notandum est maxime)in rebus non paucis cum canonibus Synodi communis ex terris Federatorum quae Hagae coierat, nationalis nomine. Etiam Translavicani primores anno CIDIIxcv eadem de materia leges ediderunt, quae facta sunt omnia ne consultis quidem nationibus caeteris. Anno CID ID XCVII pleraeque nationes in communis Synodi evocationem consenserant : sed cum nationes nonnullae, ac postremo Traiectini soli dista sentirent, ne tentatum quidem est de- Cernere quicquam ex maioris partis sententia , quia scilicet haec res in earum esset numero quae ad commune fedetis non pertinerent, nisi ex speciali

56쪽

3o Apologeticus eorum

nationum consensu, quomodo res Omnes quas nationes sibi receperunt, ad communem deliberationem referri possunt sine ullo juris detrimento. De statu publico religionis inter proceres sederatos, aliud quam quod jam dixi consultatum, didicisse non memini. Id certum habeo nullum posse adferri exemplum decreti antehac facti in negotiis eius generis ex sententia partis majoris. Proinde dicere non potest conventus sederatorum se jus aliquod his in rebus velut possidere, cum per ea quae libere fiunt, nemini possessio acquiratur, quod iuris est minime coiis

troversi.

Amstelodamenses, & aliorum aliquot oppidorum in Hollandia rectores, quibus saepe cum nobilitate, & aliis Hollandiae rectoribus disconveniebat: super omdinandis hisce Ecclesiae controversiis, nunquam tamen in Hollandiae conventu dixerunt hanc rem non ad Hollandiam, sed ad commune sederis spectare ante postrema tempora,cumab hominibus illis qui ex his controversiis quaestum facere& voluerunt, & fecerunt, & facere ne nunc quidem desinunt,quaesiti sent col

res ad pingendum noVum hoc,neque auditum antehac commentum.

57쪽

qui Hollandia praefuerunt.

Ex oppido Amstelodamo delecti ali

quot ad praescribenda ea quς consideranda viderentur super oratione apud ipsos habita mandatu procerum Hollandiae, disputant an summis potestatibus in negotio religionis imperare aliquid liceat sine pastorum consensu: ac proinde controversam movent generalem super iure summarum potestatum, non definitam, an proceres Hollandiae hac in re ius summarum potestatum obtinerent. Non motam ab Amstclodamensibus eo tempore proceribus Hollandiae controversiam de sacrorum arbitrio, certum indicium est,

quod dilecti illi in eo scripto un ea regula prius posita de iure scilicet summarum potest tum) videre se facile vix vllo colore oppugnari posse decreta,quae de rebus Ecclesiasticis aut essent facta aut posthac possent fieri. Si tunc id sensissent

Amstelodamenses , arbitrium sacrorum penes nationes esse universas,certe etiam illa regula concessa recte potuerant decretis contradicere, ut factis ab iis qui in ea re summum imperium non haberent.

Ex quo fuere qui rem hanc alio voluerunt deflectere, adferri eam in rem caepit primum capuli deliberationis Iunio anni CI . II. LXXXIII perscriptum ab aliquot

58쪽

32 Apolo gelicus eorum

nationum legatis, quo proponitur an non ex usu sit decimuintertium Federis Traiectini caput ita mutare, Vt nationeS habeant perstandum in Evan pelica Rcformata relisione,nec mutandum in ea quiC- quam nisi de communi Federatorum c5ssensu. Ex quo capite id primum apparet, ex formula Traicctini sederis licuisse nationibus singulis etiam citra socioru consensum mutare aliquid in negotio reli gionis in eo quidem magis,quia dicitur in eo capite deliberationis verba sederis ita concepta ι quae tum nationes Eomana sacra δε- crabaturius haberent ab eis di edendi idipse e resua esse arbitrarentur. Ipsae inquam, non aliae: jus autem quod ipsae habebat,id aliis denegare non poterant, cum fedus illud sit aequale. Additur super hac deliberatio ne factuin a proceribus Hollandiae decretum . Scd principio,non hoc decreto dicitur omnino approbatum quod proponebatur scd hoc tantum: ut Evangelica Res mala religio mus publice Mus erat permis receptusque or quae tum publice in usu erat, ubiaque intra Federatorum nes defenderetur, neque publice docendi aut acra faciendi secundum religioπem aliam ius permitteretur: tum vero ut etiam aliter stentientes ad cribi sederi

possent, uti verba habebant capita propositLSed

59쪽

qui Vollandiae praefuerunt. 33

Sed nationes aliae super hac re saepius ampliarunt, ita ut constitutum nihil sit. Proinde non potest haec ab Hollandis dicta sententia ipsos obligare, cum nihil supereo contractum sit. Atqui, instant nonnulli,quae tum mens Hollandorum fuerit apparet. At mens sua neminem obstringit,&ob iustas rationesrecte mutatur.Olim mes fuit Hollandiae proceribus manere in sola religione Romanensi: non tamen devinxerunt se ne inde abscedere liceret. Adde quod multum ditaridiabere animum religionem aliquam tutandi ope communi, Ac animum habere judicium omne atque arbitrium super ea religione aut abdicandi, aut cum alijs communicadi.Nam quo

modo id cuiquam fiat probabile, proceres Hollandiar qui hoc ipso tempore judicabant in fedus recipiendas nationes non Reformatae religionis, ademtum sibi jus voluisse quod alijs concedebant Quatenus aute mens primorum Hollandiae fuerit Reformatam religionem defendere, infra dissertandi erit locuS. Adfertur & consilium perscriptum de novo Senatu instituendo, quo contineatur ut is qui tum erat instituendus senatus

curaret ut Aderata nationes manerent, atque

sontinerenor in mutua conse ne atque a

60쪽

3 pologeticus eorum ita tum in iis quae sederibus ante factis contia. nebanIur, tum in rebus aliis : imprimis verone quid concordiae noxium oriretur in negotio Re- formatae Evangelicae religionis a nationibus gulis recepta: atque ea in re ne quid sinatur imperare isceret, aut imperari novarave aliquid

permittere. Additur placuisse hoc proceribus Federatis. Sed primo notandum est, dici hic Reformatam religionem a nationibus singulis receptam, quae Vox distribuentis tigia uicationis satis ostendit nihil ea in re commistiter factum , sed ex proprio cuiusque iure: deinde cum proceres Fuderati ad id certe tempus nihil pro potestatis suae iure ea in re possent decernere, quicquid eius a Federatis approbatum est,non alio animo esse approbatum,quam si SI nationes auctores fierent. Iam Vero nationes neque id Consilium, neque cum senatum ratum habuerunt:aCproinde totum hoc mansit effectu vacuum. Plane autem a iuris ratione abhorret vin, tribuere accessioni, cum principale non subsistit. Fac etiam vim habuisse, fuisset tamen hoc mandatum a nationibus consentientibus senatui datum:non contractus inter nationes: cui consequens

est id mandatum non diutius vim obli- sandi fuisse habiturum quam mandanti-

SEARCH

MENU NAVIGATION