Sancti Agobardi archiepiscopi Lugdunensis Opera. Item epistolae et opuscula Leidradi et Amulonis archiepiscoporum Lugdunensium. Stephanus Baluzius Tutelensis in unum collegit, emendavit, notisque illustravit Sancti Agobardi archiepiscopi Lugdunensis

발행: 1665년

분량: 443페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

leo AMULONIS ARCHIEPIs Copifratrum nostrorum inquisitione , cognitione,& sententia definita est, aliquid ultro dicerci vel respondere aggrςderer : & rursum, las tam deprecationem de supplicationem tuam contemnere dc praeterire silentio, non videbatur Christianae esse pietatis & caritatis , Per. quam praecipue lex Christi adimpletur in nobis , testante & commendante Apostolo : Alter alterius onera portate , ct sic adimplebitis le

gem Christi. Vnde & cum de seipso dixisset,

Factim sum infirmis infirmin, ut in mos lucrarer : omnibus omnia factus sum, ut omnes facerem salvos. Et post aliqua, Non quaerens quod mihi utile est, sed quod multis, ut salvi fiant. continuo , ut nos ad exemplum sui, & per hoc ad exemplum Christi, instruerct & insormaret; φdjunxit, imitatores mei estote , sicut ct ego chria'. Ipse est enim ve rus & pius illeSamaritanus, qui descendentem ab Hierusalem in Hiericho, & a latronibus in itinere spoliatum , & vulneratum , ac semivivum derelictum, clementer miseratus est, alligans vulnera ejus , dc V

que olei infusione curans. tantaeque misericordiae & pietatis suae nos imitatores esse desiderans, in fine hujus parabolae unicuique nostrum dicit, Uade S tufacsmiliter. manifeste ostendens , illum vere esse proximum fratri, illum vere imitatorem sui, qui fraternis necessitatubus atque infirmitatibus prompta pietate &compassione succurreret. Istiusmodi igitur consideratione provocatus , de de venerabilium fratrum atque consacerdotum nostrorum sincerissima caritate confisus, sper quam in Domi-

'o unum sumus, & invicem commissi nobis

162쪽

LvcDVNEN sis EP is Tot Λ Isiministerij onera Sc ossicia communicare debemus, quatenus & illorum bona per unanimitatis spiritum nostra,& nostr , si qua divina misericordia esse possunt, illorum sint) melius de salubrius existimavi aliquid tuae fraternitati rescribere, quam inutili taciturnitate, de de illis viderer dictidere, dc tibi tam angustiato,

tam afflicto, tam anxio dc conturbato , nihil consulere. Quapropter omnipotentis Domini dc Salvatoris largissimam δc indeficientem oro gratiam, ut nobis tribuere dignetur utilem dc

veracem tuam consolationem instructionem sermonem, & animum tuum praeparet ac tranquillet, ut quae dimiri sumus, pia mansuetudine & humilitate suscipias, ac seposita animositate, dc studio contentionis, libenter quae vera sunt audias, de non nostra, sed Dei & lanctorum Patrum dicta obedienter suscipias, cisnque animum tuum & sensum sincera pietate summittas. quia ut verax veraciter Mriptura dixit, Sunt viae qua videntur homini recita, oe no- ,αvissimum eorum ducit ad mortem. dc , qui considit cogitationibus suis impie, Vnde& alibi Tn v. m. eadem Scriptura admonet, dicens, ct ne inniataris prudentiae tuae. Hoc namque malum quan- ωυ. 3.

tum cavendum sit homini, etiam B. Ephrem admirandae sanctitatis de inlustrissimae doctrinae pater ostendit, cum in hora exitus sui, ad

stanti sibi uni ex discipulis , magni dc acuti Scnimis curiosi ingenij, sollicite admonens dixit:

Cave, Pauline, ne unquam te summittas cogi titionibus tuis. Quantum vero bonum sit osci, dentiae, dc quantum malum contentionis &contumaciae, docet: nos iterum serm' divinus

163쪽

x AMULO Nis ARCHIEPISCOp II. Ret tr. ubi per Samuelem Prophetam dicit: intiliastest obedientia, quam victima, oe auscultare magis , quam osterre AEdipem arietum. quoniam

quasi peccatum ariolandi est repugnare , quasi Icelus idololatriae nolle adquiescere. Itaque Miu, si bonus, & utilis, & pacificus Ecclesiae fi- , lius esse desideras , noli te sensit tuo committere , sed maj orum judiciis atque selaxentiae, immo divinis ti ecclesiasticis auctoritatibus facita Ie cede, libenter adquiesce, & obedienter subdere, ut possit in te Dei spiritus habitare, di

M. O . cente Domino per Prophetam : Super quem requiescet stiritus meus, ni uper hsmilem ct quietum , ct trementem verba mea Videmus certe

tempora novissima & periculosissima, ab Apostolo olim praedicta, plena ignorantiae & infimmitatis animorum, in quibus illud Domini te Matth. i . ribile dictum semper est reminiscendum , atque tremendum : Gui scandalia averit unum de pusillis his qui in me credunt, expedit ei ut sus

ἐν Q x. pendatur mola asinaria in collo ejus, ct demergatur in profundum maris. & iterum : Vae mundo a candalis. necesse est ut veniant scandala. veruntamen vae homini illi, per quem scandalum menti. Sed & aures & linguas prurientes caVere debemus, ne vel ad audiendas vel ad loquendas novitates prompti & faciles simus. Quia &prurientes auribus, & profanas vocum novitates pariter Apostolus condemnat, de opposi xiones falsi nominis scientue admonens devi- . Tim. tandas, continuo de eadem falsi nominis scien tia subjungit, dicens : Guam quidam promiμrentes, circasidem exciderunt. C dira adhuc essis

in partibus resili Germaniae, audivimys in scia

164쪽

missuper nomine tuo famam dolendam. quod videlicet novitates sereres , & stultas ac sine disciplina quaestiones ventilares. Deinde perlata est etiam ad nos studio ecclesiasticorum virorum quaedam scriptura tua, in qua apertissime, & prolixo sermone, atq; ut tibi visum est, etiam testimoniis Scripturarum ive sanctorum Patrum,quid sentires sive doceres multipliciter exsecutus es.Nunc quoq; accepimus S alia scri pia tua non parva, quae ad Episcopos, vel contra Episcopos, qui in Concilio damnationis tua affuerunt, scripsisse vel protulisse videris. In quibus quanta potuisti intentione, de una tantum quaestione , id est, de praedestinatione divina, quid teneas, diligenter explicare curasti. Ita factum est, ut ex utraque scriptura tua, si pe quam per alios, sive quam te mittente a zepimus , plenisIime nobis cognoscere vide nur, in quibus qtuestionum periculis fluctuet, et, quod nimis dolendum est , naufragetur ensius tuus, Quapropter compendiose nobis utiliter fieri posse videtur, ut ex illa tota se te scriptorum tuorum, ea quae nobis fidei ca-aolitae maxime contraria esse videntur, br

ibus & distinctis capitulis ordinemus , adjun-entes , sive subjungentes per singula , quid emtrario Scriptura sancta doceat, & Ecclesia ei firmissime teneat, & ubique fideliter ac fabriter doceat. Cujus doctrinae &sensibus te, lati devotum & pium filium, inrefragabilitex=tCmperare oportet, si cupis in ejus corporis litate vivum & sanum membrum inveniri, non Ciam putribus & emortuis justae severiis judicio abscisionem mereri. Hunc autem

165쪽

is AMULO Nis ARCHIEPISCOPI sermonis nostri tenorem, servato in omnibus legitimo ordine , ac ecclesiastica auctoritate,

non tibi, qui infelici & miserabili lapsu excommunicationem ab Ecclesia excepisti, sed principaliter reverentissimo & carissimo nostro, Metropolitano Antistiti direximus tuo , confidentes in Domini pietate, quia cum haec leg xit, & nostrae erga te compassionis affectum cognoverit , non indignatione aliqua adversumte , sed boni patris. Sc pij pastoris visceribus

commovebitur, ut his congruenter perlectis,& tranquille apud te tractatis, sit divina gratia adspirante adquiescere volueris veritati, nequaquam diutius aberres a caulis, sed boni& summi pastoris humeris reportatus, unitati inventae ac redem Nae ovis, cum gaudio coelestium &terrestrium, feliciter restituaris. Haec sunt igitur quae in scriptis tuis merito reprehendenda , & reprehensa, tanquam verae fidei catholicae inimica, notavimus , & qualiter ad regulam veritatis sint corrigeda perstrinximus.

IN PRIMis displicet nobis valde, quod dicis & asseris, neminem perire posse Christi

sanguine redemptum. Hoc enim dictum dupliciter fidei catholicae adversatur. Si aut neminem ex numero Christianorum, postquam semel in Christo baptizatus, & particeps redemptionis Christi effectus est, perire posse consimmas, contra Apostolum apertissime praedicantem & contestantem , quoniam iniqui regniim Dei non possidebuκt, de quoniam qui 1lla vel illa crimina admiserint, regnum Dei non cons quentur, & non habent hereditatem in regno

christi Dei. inter quos etiam illi sunt negat.

166쪽

res Christi, de quibus ipse terribiliter testatur:

su cunque negaverit me coram hominibus, ne-- . .gabo ct ego eum coram patre meo cyto est an coelis.& illi infructuosae fidei, de quibus ait, Non Omnis qui dicit mihi Domine, Domine, intrabit in regnum coelorum. sed Jc illae fatuae virgines , quae non sumpserunt oleum in vasis suis cum lampadibus, quibus clausa janua regni dicturus est, Amen dico vobis, nescio vos. Aut si Maen. is don credis, omnes , qui vera fide & devotione orbaptismi gratiam regenerantur, Christi es. e sanguine redemptos, immo in Christi morte & sanguine baptizatos, licet postea plurimi ex eis, vel per haereses, vel per alia diversa crimina pereant , manifestissime contrarium est beato Paulo Apostolo dicenti: Uuicunqueba- m. c. pila ali sumus in Christo I Esu, in morte ipsius baptietati sumus. Et B. Ioanni similiter de eodem Domino contestanti: cui dilexit nos, in- ope. r. quit, ct lavit nos a peccatis nostris in sanguine suo. Et beato Petro etiam de pelsinis haereticis, qui post baptismum redemptionis Christi de Ecclesia recesserunt , ita dicenti: Et eum qui 1. Par. x. emit eos Dominum negant .superducentes sibi celerem perditionem. Et ipsi Domino de eisdem haereticis per Prophetam dicenti: Et ego redemi bis eos, ct contra me locuti sunt mendacia. Itaque juxta fidem catholicam & apostolicam , pr pheticam & evangelicam, omnes isti, fideliter ad baptismum Christi hccedentes, non utique alio pretio, sed Christi sanguine redempti sunr. Sed cum plurimi ex eis eandem gratiam in se. irritam fecerint, & idcirco in aeternum pe- ant i qua ratione verum est neminem perirς

167쪽

Febr. e.

116 AMvLo Nis A R c H I Eri seo P Iposse sanguine Christi redemptum λS E c v N D o loco displicet nobis valde, quia verissima & sacratissima Ecclesiae sacramenta , videlicet exorcismi, & baptismi, chrismatis,&Eucharistiae, ac manus impositionis , persun-ctorie & frustratorie omnibus, qui post perceptionem eorum pereant, dari confirmas, dum eos sanguine Christi, sine quo ipsa mysteria, jam non mysteria, sed quaedam velut vacua de

inania ludibria sunt habenda, redemptos negas. cum e contrario Apostolus, & veritatem redemptionis Christi, & verum divinorum mysteriorum effectum, etiain in eis qui inreparabiliter pereunt doceat esse conlata , cum ait rimos iis enim est eos quisemelsunt inluminati , gustaverunt etiam donum coeleste , ct participes sunt fasti Spiritus sancti ,gustaverunt nihilomianus bonum Dei verbum, virtutesque sculi venturi, oe prolusi sunt , renovari rursus ad poenia tentiam, rursum crucifigentes sibimetipsis stiμm D ei, &c. & iterum: uuanto magis putatis de teriora mereri supplicia, qui filum Dei concuia caverit, ct sanguinem testamenti pollutum du

xerit , in quo sanctificatus est , ct spiritui gratia

contumeliam fecerit 3 & alio loco: Et peribit, inquit, infirmus in tua conscientia frater, propter quem Christus mortuus est Ita veritas mysteriorum peragit virtutem suam, cd in fideliter accipitur, etiam in illis qui non permanent in Veritate eorundem mysteriorum. Sed & in illa regula intelligendarum scripturarum de corp re Christi vero atque simulato, unde tu hunc

errorem velut confirmare niteris , veraciter

nosse debes, simulationem denotari vitae & mo-

168쪽

LvcDv NE N sis E SYOLAE. Inrum , non, quod absit, divinorum mysteriorum

re sacramentorum.

TER Tio loco displicet nobis valde, quia& divinarum Scripturarum testimoniis,& sincerissimis sanctorum Patrum dictis, tam pem verse abuteris, ut haec omnia quae manifestissime adversus divinam veritatem & paternam fidem disputas , ex illis non recte intellectis multipliciter adfirmare contendas .in tantum ut illos qui ex numero fidelium pereunt, nec tunc, quando in primis ad percipienda mysteria regenerationis , & dominicae oblationis, vel in paria vula aetate ab aliis oblati sunt, vel ipsi in majori fideliter accesserunt, affirmes Christo & Eces siae non incorporatos, nec membra illius quaesitae & salvatae ovis effectos , ac per hoc nec

unquam fuisse Christianos. Nam quomodo est Christianus, qui non pertinet ad corpus Christi , qui non est membrum Christi Z Cum e coniatrario Apostolus etiam illos , qui graviter pe care, & in eodem gravi peccato perire possunt, membra Christi & templum Spiritus sancti es se dicat, quandiutideliter & innocenter agunt. Nescitis , inquit, quia corpora vestra membra Christi sunt 3 Tollens ergo membra Christi faciam membra meretricisὶ absit. & iterum: Nescitis quia templum Dei estis , O Spiritus sanctus habitat in vobis 3 Si quis autem templum Dei vi laverit , di perdes illum Deus , &c. Qv ARTo loco displicet nobis valde, quia tam aure&indisciplinate & immaniter de divina praedestinatione sentis & loqueris in dam natione reproborum, ut omnes illos qui ad si

nistram ponendi sunt in die jubeij, dc cum dia-

169쪽

318 AMVxo Nis A RCHIEPI sc bytbolo atque angelis ejus pro malis meritis suis aeterno igne damnandi, ita sint divinitus ad in teriturii praedestinati ; ut eorum prorsds nullus aliquando potuerit , nullus possit salvus este.

Quod sentire & dicere quid est aliud , quam in Deum graviter & horribiliter blasphemare, si

illis ejus praedestinatio hanc necessitatem inrevocabiliter imposuit, ut omnino quod ad fatutem suam proficeret operari non possint 3 Sed absit a nobis hoc recipere, ne meritum damnationis illorum Dei culpa sit, qui eos tales esse constituit, non illorum , qui aliud esse non potuerunt. Huic errori, vel potitis immanissimae impietati, resistit Scriptura dicens de illo raetii. D. Nemini mandavit impie agere, 9 nemini dedis alium peccandi. Et ipse judex vivorum &mortuorum destruit istud insanum mendacium,

qui se in illo die judicij ita illis qui ad sinistrata'

inarab. aj. stabunt dicturum esse praedixit: Siscedite a me malediciti in ignem aeternum, qui paratus est diabolo ,σ angelis ejus. Vt cur a se inseparabiliter discedere sint digni, cur maledicti, cur diabolo& angelis ejus in aeterna poena sociati, videlicet non ex praejudicio praedestinationis suae, sed ex merito iniquitatis eorum, statim clarissime su jungat & ostendat dicens: Vitia esurivi, oenon dedistis mihi manducare: sitivi, ct non dedistis mihi bibere , &c. Vbi evidenter ostenditur, quod non propterea damnantur, quia opera salutis suae facere non potuerunt , sed quia facere noluerunt. Vnde & Psalmista de eodem ' justo & aeterno judice dicit: cuia tu reddes unia cuique secundum opera sua. Non ait, secundum

praejudicia sua , licut ista insana de furibunda

170쪽

Lvco v NENSIS EPISTOLA. Is, doctrina asserere conatur, ad nihil aliud, nisi ad subversionem audientium. Cum c contrario fides catholica firmissime teneat, nec ipsum diabolum , & angelos ejus , ad hoc unquam praedestinatos ut tales essent: sed quia ales suo vitio esse voluerunt, idcirco eis aeterni ignis sudiplicia praeparata. Omnipotens enim Deus non

est auctor malorum meritorum, nec malorum

hominui nec malorum angelorum : sed ipsi sibi sunt auctores mali, quod propria voluntate gesserunt, Deus autem justus ultor & judex innis quae ejus aequitate passuri sunt. Praescivitergo aeternaliter futura mala merita ipsorum, sed praescientia ejus non eis intulit necessita-.tem, ut aliud esse non possent, sed tantum praevidit quod aliud esse nollent. Praedestinavit eis dem malignis angelis , & reprobis hominibus, perpetuas poenas: non quia malignos & reprobos ipse eos facit, sed quia malignos & reprobos suo vitio futuros illos praevidit. & quos tales proprio vitio futuros praevidit, quid mirum si eos justo judicio suo aeternis poenis & incendiis praedestinavit, ut qui volentes peccaverunt, nolentes puniantur3Non itaque in illis pr destinavit omnipotens Deus quae sibi erant facturi iniqua voluntate sua, sed quae ipse de eis erat ordinaturus aequissimo judicio suo. Nulla enim praedestinavit injusta, sed tantum justa: inj

sta vero praescivit ut Deus futura, praedestinavit ut judex justus damnanda. Nec praescientia tamen, nec praedestinatione sua, cuiquam malorum hominum, vel angelorum, necessi talem imposuit male agendi, sed tantummodo pro malis gestis aeternas poenas luendi. Vnde

SEARCH

MENU NAVIGATION