장음표시 사용
181쪽
& probabis obedientiam meam , quia paratus ero libenter suscipere quicquid veritas dignabitur declarare. Sed ita te sensui tuo credis, Min ipsa veritate speculari & contemplari gloriaris , ut in scriptis tuis nec Deo ipsi supplices ut tibi quod melius est revelet. Quapropter
multi1m fraternitatem tuam exhortor dc m neo , & paterna pietate ac fraterna caritate persuadeo, ut revertaris in temetipsum, convertaris ad cor tuum, & excutias procul a te istum errorem vanum, & laborem infructuosum ac perniciosum, restituasque te sanctae matri Ecclesia', restituas te obedientiae Domini sacerdotum & patrum tuorum, restituas te fraternae omnium caritati. Vt qui modo jaces tanquam Vas perditum, cooperante Dei gratia, essiciaris in domo ejus vas utile, ad omne opus bo
num paratum. Nec terrearis consideratione,
Vel erroris quem incurristi , vel injuriarum, quas in Dei sacerdotes intulisti, ne ex hoc velut implacabiles patiaris. Omnes . deprecabitamur pro te, & ipsi ultro propter amorem Christi obliviscentur se, eruntque apud omnes μpraeterita errata in oblivionem , & praesens conversionis tuae bonum in gaudium & exultationem. Tantum ne dubites , nec remoreris,
sed eruere quasi damula de manu, dc quasi aVi de insidiis aucupis, ne in tali damnatione re pentina morte praeventus, Ecclesiae matri, cui nunc moerorem facis assiduum , luctum, quoa absit,derelinquas perpetuum, Crede indubitanter , quia haec ex vera & sincera erga te caritate& solo amore salutis tuae loquor . Nec omnino.
estimes, quod quaedam superilis, velut duri o
182쪽
& austerius prosecutus sum, ad confusionem vel condemnationem tuam prolata. Sed scito certissime, quia ad hoc tant dio dicta sunt, ut ea coram oculis ponerem tanquam in speculo veraciter dijudicanda, & adjuvante Dei gratia, quantocius & studiosids emendanda. Siquidem , ut bene ipse nosti, meliora sunt vulnera amici, quam Daudulenta oscula inimici. Ad extremum , breviter tuae intimo caritati, gestum
esse intra Gallias, temporibus pene beati Papae Leonis , sive Agapiti , Concilium venerabile,& Ecclesiae Dei valde utile, a pluribus Episcopis , quibus praefuit admirandae sanctitatis, &Virtutum ac miraculorum, beatus Caesarius Arelatensis Episcopus. ubi diligenter de gratia Dei& libero hominis arbitrio, depraescientia dc pr destinatione divina constat esse definitum,
qualiter moderatissima & perpensissima ratione sentiendum, tenendum, & docendum sit. Vnde hic ad commonitionem prudentiae tuae paucissima verba subnecto, quibus aiunt: Hoc is c. ar. etiam secunddin fidem catholicam credimus, .. quod post acceptam baptismi gratiam, omnes baptizati, Christo auxiliante&cooperar ad salutem animet pertinent, possint & debeant, i .. si fideliter laborare voluerint, adimplere. Ali- . .. quos vero ad malum divina potestate pr desti- α natos non solum non credimus, sed etiam, si is sint qui tantum mali credere velint, cum omni detestatione illis anathema dicimus ι
183쪽
Responsio ad intere itionem injustam de Praescientia ver Praedestinatione divina, O de Libero arbitrio.
MNIPOTENS Deus, quia verissime verus & solus Deus est, omnino in sua aeterna & incommutabili scientia praescivit omnia antequam fierent, sicut Scriptura testatur, diacens e Deus aeterne, qui absconditorum es cognι- ror , qui nosti omnia antequam flant. Prςscivit ergo sine dubio, & bona quae boni erant facturi, dc mala quς mali erant gesturi. Sed in bonis ipse fecit sua gratia ut boni essent: in malis vero , non ipse fecit ut essent mali, quod absit: sed tantum praescivit eos proprio vitio xaleS
184쪽
futuros. Neque enim praescientia Dei imposuit eis necessitatem, ut aliud esse non possent, sed tantum quod illi futuri erant ex propria voluntate , ille ut Deus praevidit ex sua omnipotenti majestate. Vnde Scriptura, incontaminabilem justitiam ejus nobis insinuans, ait de illo: Ne- mim mandavit impie agere , oe nemini dedit spatium peccandi. Quod ergo impie agunt impij dciniqui, dc spatium temporis vitae hujus, quod eis dedit Deus ab bene agendum, ipsi E contrario convertunt ad malum exercendum, non Dei
sed ipsorum est culpa, & ideo recte damnantur ipsius justitia. Praescivit autem idem omnipotens Deus etiam aeternam illorum damnationem, sed ex merito ipsorum, quos in propria malitia perseveraturos praevidit, non ex tua, quod absit, iniquitate, qui nihil injuste constituit, & qui reddit unicuique secundum opera sua, id est, & bene agentibus bona aeterna, &male agentibus mala perpetua. Ergo bonos praescivit omnino, & per gratiam suam bonos futuros, & per eandem gratiam aeterna praemia accepturos, id est, & in praesenti seculo bene victuros , & in futuro feliciter remunerandos. Vtrumque tamen ex dono misericordi Dei. Vnde Apostolus vasta misericordiae eos appellat dicens: Vt ostenderet disitias gratia sua in vasa misericor ita, quae praeparavit ingloriam. E contrario autem malos, ic prςscivit per propriam malitiam malos futuros, & praescivit per suam justitiam aeterna ultione damnandos. Sicut praesciebat de Iuda proditore quod eum esset traditurus, sicut Evangelium dicit: Cum esset tu do duodecim. Praesciebat etiam aeter-
185쪽
I AMVto Nis ARCur Episcopinam ejus damnationem, cum diceret: Vae ho
mini illi per quem filius hominis tradetur. Tonumerat ei si natus non fuisset homo ille. Sic & de impiis Iudaeis, praesciebat sine dubio eorum impietatem futuram, de qua praedixit in psalmo tDederunt in escam meamfel, ct in siti mea potaverunt me aceto. Praesciebat de subsequentem ipsorum damnationem, de qua in eodem psalmo subjunxit: Deleantur de libro viventium , ct
cum fustis non scribantur. Sed in his, & in omnibus iniquis, illud prius ex propria est pravitate, istud sequens ex divina aequitate. Hoc modo dc de praedestinatione Dei omnino sentiendum est. quia in bonis praedestinavit, & ipsam
eorum bonitatem futuram ex dono gratiae suae, pro eadem bonitate aeternam ipsorum remunerationem, ut ipsius dono fierent boni, ipsius dono essent remunerati. Vnde ait Apostolus : ui praedestinavit nos in udoptionem stiorum per
Iesum Christum iis imum. & alio loco : suos praescivit oe praedestinavit conformes fieri imagis Bis fuisui. Praedestinavit utique electos suos,
ut & nunc assumerentur in adoptionem filiorum
Dei per gratiam baptismi, & in futuro essiciantur conformes imaginis filii Dei, per eandem Dei gratiam secundum imaginem ejus renovati& glorificati. Praedestinavit omnino, ut & hi essent boni, non ex se, sed ex illo, & illi beati, non per se, sed per illum. In utroque ergo bona sua in eis &de eis futura praescivit & praedestinavit. In malis vero & impiis, non praedestia navit omnipotens Deus malitiam & impietatem , id est, ut mali & impij essent, & aliud esse non possent: sed quos praescivit de praevidit
186쪽
LVonv NENs Is OP vs CVLA. I emalos atque impios futuros proprio vitio, ipse eos praedestinavit ad aeternam damnationem
justo judicio. Non quia aliud esse non potuerunt , sed quia aliud esse noluerunt. Ipsi igitur sibimetipsis extiterunt causa perditionis: Deus autem justus judex & ordinator justus ipsius damnationis. Non enim praedestinavit injusta, sed justa. Praedestinat tamen & coronas iustis.& poenas injustis , quia utrumque est justum. Quam justitiam ejus commendans nobis Apostolus, ait: Numquid iniquus Deus, qui infert iram absit. Et quia modo omnibus praerogat patientiam, ut convertantur ad poenitentiam , Squi pereunt, suo contemptu & duritia pereunt , quia tantam Dei patientiam contempserunt, iterum alio loco dicit: -n divitias boni- Mn. αἰtatis oe patientiae ct Ionganimitatis ejus contemnis, ignorans quoniam benignitas Dei ad paenitentiam te adducit 3 Secundum duritiam autem suam,& cor impoenitens, thesaurizat sibi iram in die
irae & revelationis justi judicij Dei, qui reddet
unicuique secundum opera sua. Hinc etiam alia Scriptura testatur , dicens: Deus mortem non fecit, nec latatur in perditione vivorum : impis autem manibus oe verbis accersierunt illam , ct
aestimantes amicam deflexerunt oe sponsiones potuerunt ad illam , quoniam digni sunt qui μαμ parte illius. Non ergo omnipotens Deus ulli hominum causa mortis vel perditionis existit;
sed ipsam mortem & perditionem manibus &verbis ipsi impij sibi accersunt, dum nequiter operando, & nequilis aliis suadendo, & sibi δcillis damnationem adducunt; dum viam iniquitatis & perditionis amantes, a recto itinere de-
187쪽
3 6 AMvLONIs ARCHIEPIscor, rfectunt, & ad perpetuam damnationem, tan aquam datis inter se dextris, pari consensu ne quitiae , quasi ex voto dc sponsione festinant. Foederati mortis, dc vitae aeternae inimici: ipsi secundum duritiam suam, & cor impcenitens ,
thesauritant sibi iram in die irae. In qua die justi judici j Dei, quia unusquisque secundum opera
sua recipit, nemo ex Dei praejudicio, sed ex metarito propriae iniquitatis , condemnatur. Non enim ille aliquem praedestinavit ut malus esset, sed vere omnem malum praedestinavit ut impa Ditus non esset. Quia & unaquaeque lex justa crimen non jubet, ne sit injusta, & tamen criminosum punit, ut vero sit justa. Qui ergo dicicit, quod hi qui pereunt praedestinati sunt ad perditionem, δc ideo aliter evenire non potest ;similiter quoque Sc de justis, tanquam & ipsi ideo salventur , quia praedestinati ad falutem aliud esse non potuerunt. Qui ergo haec tam confuse & insulse, δc illis tollit meritum dam nationis , & istis meritum salutis . ac per hoc quid aliud agit,nisi ut & pereuntibus secundum illum sit imposita necessitas perditionis, & his qui salvantur, sit imposita necessitas salutis at . que ideo nec illi juste damnentur, qui justi esse non potuerunt, nec isti justo remunerentur, qui aliud quam justi esse nequiverunt, ut in utraque patie & perditio & salus non sit ex judicio
propriae actionis , sed ex praejudicio divinae prae-χ-. 1. Ordinationis ὶ Et ubi erit illud : Qui reddet unia 3. cuique fecundum opera sua Θ & iterum : Num quid iniquus Deus qui infert iram Z absit. Aperte namque causa perditionis illorum qui pereunt in Deum refertur, si ipse eos ita ad interitum
188쪽
LvcDv NENs Is OPVs CVLA i γpr destinavit, ut aliud esse non possent. Quod lentire vel dicere horribilis blasphemia est. Sed Ecclesiis Catholicae fides , cujus filii de sectatores esse debemus, ita nobis firmissime tenendum insinuat, ut superids juxta Scripturς fan-ctet auctoritatem breviter designavimus. Videliacet omnipotentem Deum, in malis ipsorum malitiam pr scisse, quia ex ipsis est, non pr destianasse, quia ex illo non est: poenam vero illorum& prςlcisse , quia Deus est , dc pr destinasse quia justus est . ut & in illis sit meritum sugdamnationis, & in illo potestas & judicium ju-
shq damnationis. Non enim praedestinat Deus, nisi quae ipse facturus est: praescit vero multa quae ipse facturus non est, sicut omnia mala, quae utique mali faciunt, non ille. Ipsos quoque malos non ideo perire, quia boni esse non potuerunt: sed quia boni esse noluerunt, & suo vitio vasa irae apta in interitum perseveraverunt, & in massa damnationis, vel originali, vel actuali merito permanserunt. In bonis autem, omnipotens Deus , sicut supr1 satis ostensum est, utrumque praescivit & praedestinavit, ut &in praesenti vita per suam gratiam existerent honi , & in futura etiam beati. Vtriusque enim boni eorum, id est, praesentis & futuri, ipse est auctor, & idcirco sine dubio utriusque preteco nitor & praedestinator. Quare & ipsi ex seipsis non solum aliud esse potuerunt, sed etiam aliud fuerunt, antequam per eum, qui justificat i pium, ex impiis justi efficerentur. Sive autem in
illis qui salvantur, sive in illis qui pereunt, voluntas propria remuneratur , Voluntas propria
damnatur. Sed in illis, quia per gratiam Domi- Tom. II. M
189쪽
3 3 AMvLONIS ARCHIEPIs Copilii Salvatoris est sanata, ut ex mala & prava fieret bona de recta, est proculdubio dignissime coronata: in istis autem, quia non adquiescit per Salvatorem recipere sanitatem, justissime per eundem judicem sentiet perpetuam damnationem. Et hoc est breviter totum, quod delibero arbitrio juxta veritatem catholicae fidei est tenendum. Quod scilicet omnem hominem
liberi arbitrij condiderit Deus. Sed quia per
unum hominem peccatum intravit in mundum,& per peccatum mors, & ita in omnes homines pertransiit, in quo omnes peccaverunt: ita istud liberum arbitrium, in universo genere humano, illius praevaricationis merito, vitiatum &corruptum, ita obcoecatum est & infirmatum ,
ut sussiciat homini ad male agendum, id est, ad ruinam iniquitatis, & ad hoc solum possit esse liberum: ad bene vero agendum, id est, ad exercitium virtutis, Sc fructum boni oeeris, nullo modo affingat & convalescat, nisi per fidem unius mediatoris Dei & hominum hominis Christi Issu , & donum Spiritus sancti, instauretur , inluminetur , atque sanetur. sicut ipse Salvator in Evangelio promittit,dicens: Si
I. . p. vos filius liberaverit, tunc vere liberi eratis. & Α- i. c.r. 3. postolus ait: Mispiritus Somis ibi libertas. Vt
per hanc gratiam Christi, & spiritus Christi.
numanum liberum arbitrium , inluminatum, atque sanatum, dicat gratulans illud Psalmistae: .l. ic. Dominus inlπminatio mea oe salus mea, quem timebo Z Qui igitur hanc gratiam libertatis a cipere desiderat, ut ad bene & eie vivendum veraciter liber fiat, non de suis viribus praesumat, sed illi se fideliter sanandum corroboran
190쪽
Luco VNEN sis OP vscvLA. I , dumque committit, de quo idem Psalmista dieit: λud Dominumgressus hominis dirigentur, Dal. s. io viam ejus voles: illumque oret, atque supplicet dicens : Gressus meos dirige secundum elo- PDLris. quium tuum , O non dominetur mei omnis injustitia. dc iterum : Deducme Domine in via tua , p . O ingrediar in veritate tua. & cetera similia.
De gratia & praescientia Dei , deque
praedestinatione & libero arbitrio , de spe item ac fiducia salutis, & de sententia fincti Augustini. Opusculum hoc in veteri codice Amolonis Epistolamsubsequitur ,sine titulo , ut apparet,sine principio
GRAτ1AM itaque Dei credere debemus
qua humanum genus , nullis suis bonis meritis praecedentibus, sola Dei gratuita bonitate & misericordia salvatur per unum mediatorem Dei & hominum I s s v M Christum. Quam gratiam commendat ipse Dominus in Evangelio dicens : Venit enim filius hominis quaerere solvumfacere quod perierat. Hanc &Apostolus praedicat dicens i Vt gratia Dei pro Hebri x. omnibus gustaret mortem. & alibi: Deus autem,