장음표시 사용
101쪽
ministrare Baptismum solent episcopi M. II. Episcopis
presbyteri etiam accensendi. Quare Tertullianus, quod primum de illis, secundo loco de istis adfirmavit b taebiae presbFieri, diaconi , non tamen me episcopiatis oritate propter Etaesae honorem. Quo salis, salis pax es c . III. Contra inter extraordinarios ministros est diaconus, ad quem, ut ait S. Thomas 90, non pertinet Hiquod Iacramentum principaliter , , quas ex proprio incio praebere , sed adbibere ministerium aliis majoribus, in sacramentorum exbibitione; tum & laicus quilibet e , immo etiam mulier γ , pater, ac mater dichre. Em eoncinne, eruditeque proposuit Tournelv de s
, . Constit. divinis an. Μ7. ad episcopos Stelliae scripsit, ut non is die Epiphaniae, sed Paschatis, & Pentre
sies, quemadmodum Apostolica obtinuerar traditio, Baptismum conserrent. Idem Constit. magna an. pro episcopis Camispaniae. & Samnii salici vit. b) Ibidom eis. ωρ. XVII. e) Presbyteris ex iure divino competit baptizare . Nonis nisi autem ex Melesiastica disciplina id eis minime licuit si hae piscopi consentia, sive, ut inquit Tertullianus, motis Fecis hae houorem ; ut scilicet adpareret, episcopos divinitus preaesse pulis, eisque principari debere . Et sana circa saee. VI. inis dilarimnatim presbyteri etiam passim baptizarunt, ut paret ex Sacramentario S. Gregorii, ubi episcopus, & presbuter ut mistoe mmissis Baptismi adpellatus. I VP in Q g. Part. quaest. LXVIII. an. I. in cor .i
S. Th. c t. ω. art. t Quare uisus est Calvinus Cuisthi ' ἡ inquit: quod autem matris -ωne secutis, adeoque ab ruo fere Ecclesiae exordio usu reremum Imr, tit in Peneula mortis laici baptizament . si mini r in im pore adesset, non video, quam firma ratione deferitat queat. f d. Th. ibidem art. 4. At enim vel in necessitatis casu ordo quidam serrandus est. Ita Rituale Romanum, ubi cis ministro Baptismi r si adsit sacerdos dia no praeferatur, dia innus hisiacono, elencus Ialeo, nis pudoris gratia doceat famianam pon- , quam Uprum baptizare infamem non omnino edia
102쪽
ter Q, 8c qui non est baptizatus γ , in casu tamen necessitatis c . IV. Haeretici praeterea, excommunicati, improbique viri, valide Baptismum ministrabunt d).
. a Cognatio spiritualis, quam Tridentinum sesi et . eam
2. in Decret. δε νε--. matri . statuit contrahi inter baptizan rem, et boti tum, hamidariquae patrem, ac matrem, in casu etiam obtinet necessitatis , adeo ut matrimonium impediat con trahendum, dc dirimat contractum , quemadmodum observat Fagnanus in Cap. si vir Il. Extr. de cognat. spirit. Ceterum si legitimus patet est, aut mater, quae periclitantem puerum baptietet . nulla tum contrahitur cognatio spiritualis, aut, si ea habetur, nihil a seret detrimenti contracto matrimonio, nec aliquam inducit tori separationem, ut deciditur in Can. ad ιλmina VII. Caus. XXX. quaest. I. Dixi legitimus. Qui enim coocubinae filium, urgente etiam necessitate, baptizaverit, proinhibetur inde eamdem in uxorem ducere. b) s. Th. ibidem art. I. o At vero diaeonus ordinarias Baptismi minister esse vi-.detur, utpote cui in ordinatione dicitur: diaconum oportet m instrare ad altare, baptizare, s praedi re. Si enim esset exintra inarius, in quo differat a laicis, quibus etiam convenit baptietare ρ Certe tam in presbytero, quam in diacono venia episcopi, aut etiam Parochi , requiritur, ut baptizent: pro diacono autem necessitas extrema esse deberet, ut habetur in n. diaconos XIII. Distinct. XCIII. . Verum ille baptizaret tamen ex proprio officio, suo ordini conveniente; hic vero ex delegatione, & ni minister episcopi, quam extraordinariae de legationis dignitatem, & facultatem in ordinatione sortitur. Porro laicus, urgente necessitate, privatum quidem numquam sollemnem mini re poterit Baptismum; alias graviter pece rei, & irregularis fieret, quemadmodum ex Uap. s quis baptiet erit I. Extri de Cleri non din. minist. tenent Suarea, a
liique. Diaconus vero sollemnirer baptirabit. vi Id tamen intelligas, ubi materiam, & form m rite. adhibeant, eum intentione Wiendi, quod facit Ecclesia. At quid dicendum, si quis non Oidem mimica, & ioculari irrisione, quod Tridentinum contra therunt condemnavit, d finiens Ses. xlv. eap. 6. sacerdoti Poenitentiam ministranti, animum serio agendi , vere absolvendi deesse non debere
103쪽
Non enim illius virtus a ministri sanctitate, vel im. pietate dependet, sed propria constat veritate, ac fidimitate, ex divina scilicet institutione. Ad rem Apostolus a r itaque neque qui plantat es aliquid, neque i rigat, sed qui incrementum dat, Deus. Et Augustinus M e Baptismus vero Chrsi verbis Evangeticis consecratus, per adulteros, in adulteris janctus
est, quamias illi sent impudici. immundi, Oia ipsa eius sanctitas poliui non potes saeramento suo dia
mina virtus adsilit, fis ad salutem bene utentium, ILve ad perniciem male utentium. Quare merito Stephanus Papa, Cypriano baptizatos ab Haereticis. iterum baptietanti , traditionem Ecclesiae opponebat e : si quisa quacumque haeres venerit ad nos, nibit innowtur, nisse quod traditum es, ut manus illi imponatur in poenis renitam ω . h. XU.
lad simulata fictione Baptismum ministret, evin intentione serio adhibendi externum ritum, interius autem non faciendi, quod facit Eeclesial Quaesivit id Ambrosius Catharinus, e D iminicanorum similiai episcopus Minorensis j acideinde: Archi piscopus Compsanus in OpuIc. de intentione minifri , & valide
conserti Baptismum existimavit . Contrarium tamen tenent f niores Theologi, quorum sententiam nuperus Scriptor Io. Laurentius Berti graviter propugnat in isnoysi de Theolog. discipi. Lib. XXX. Dissere. II. ea . IV. propos a. cui consentit penedictus XIV. de Du. Dimos lib. VII. ea . IV. num. 6. ω seqq. , ubi num. p. in addit, quod haec sententia, vetati ii rior , si omnino firmanda in praxi. a) Ι. ad Corinth. III. 7. bὶ Lib. III. de Bapt. tantra Donatistas cap. X. num. IS. e) Reseruntur ea verba ab ipso Cypriano epist. 74. ad
Q At possuntne sacramenta licite ab Haereticis, impro bisque viris peti Utique, modo adsit necessitas. St. ea autem extrema est, nihil refert, an ii sint Haeretici, Schismatici, aut
excommunicati non tolerati. Licebit enim sacramenta medii ad salutem, Puta, Baptismum, aut Poenitentiam , ab iis tum petere . si vero gravis tantum illa est, tum numquam ab liae reticis , aut excommunicatis non toleratis, bene tamen a tole tis petun ur. Haberi de Sacri in gen. cap. Io.
104쪽
-. f. XV. Triphn Baptismi sectus exponitur.
TR pLvx denique Baptismi essectus numerari potest. I. Quod in eo imprimitur character seu se Mulum quo am animae mdeubula, b) adhaerens Diser te illum innuit apostolus od M. quo re reia tes s gnati estis spiritu premi nis Iancto, Et Augustinusi ii icharacter est Regis mei, non eris Dorusus;n corriga da
Ieraonem, non immuto τεινα - Eo autem hipotesigno quodam, ac certa consecratio ,: tamquam chri sti orales , non solum quis illustratur. & ab infidesibus distinguitur, sed etiamtdiguu3 efficitur, qui plia. cr menta suscipere valeat. II. Quod iterari Baptismus numquam possiit. Quemadmodum enim homo semel tantum natura generatur, ae n scitur: ita Christianus, nonnili etiam semel spiritu per lavacrum aquae regeneratur. Unde A postolus . e Pi unus, sm-- una. fris, unum Baptisma. Provenit. id etiam ex s. viriote 1Aa, ct natu ra characteris, qui, ut dictum est, numquam deleri potest. Ea quippe solummodo sacramenta, ut Bapti Lmum, de quo hic, Confirmationem, & Ordinem, de quibus mstea, reliqU noq liget, in suibus character nullo modo dAendus; consignatur fA,u Accedit, quos
ptores impres sigii, insignire sigrsificat. Adpar propterea pedaliam, signum vere: permadens, & in Hebri denotari. S. N.
105쪽
Baptismus mortem, & sepulturam Christi signisseet. Hic aurem semeI mortuus, & sepultus est; nec ille proptetea denuo erit suscipiendus a). III. Quod talis per Baptismum gratia conseratur, qua nmnis peccati labes, i ve originalis, sive etiam actualis miritus tollatur. S tis declarat- ipse Apostolus sb : nibit meto nune damna
tionis est iis, qui sunt in Chrso Jesu . Et alibi Ο : sed abluti estis , sed semctificati Vis , sed iussimisti
sis , in , nomine Domini nostri Jesu CH Uyi , o in Spi. risu Dei nostri. Quapropter Hieronymus id) '. 'ia , inquis . nobis in Bisismate conrinata sunt crimina ;nee ms indulgentiam iudicis est me uenda severitas, ai- cente Apostolo haec quidem suos, sed abrusi estis
XUI. Volterius reprehenditur. AE tamen de Baptismi gratia diximus, non placent Volterio, Vulcano ce) Reipublicae litterariae. Is
a S. N. 3. Part. quaest. LXVI. an. ρύ in eoo. sed quid dicemus, quod Alexander III. in Cap. de quibus II. de Bais piis permittit sub conditione, nondum saptizatus es, ego baptizo te, aliquando posse rebaptizarit Id iis tantum edi licebit, in quibus non cqnstat aliquem rite antea ablutum sui iast. Ea vero non Baptismi iteratio, sed cauta ipsius administra
b Ad Rcim. VIII. I. ' . ' e) I. ad Corinth. VI. II. . ses. 8r. ad Oceanum. T e Ηoe se nimirum nomina ipse adpellare gaudet in lib. Testament mihique de M. de 'mire 'ag. go. A Gmmo I 771. , ubi liberam, quam 'tenuit, scribendi rationem quodammodo purgare his verbis satagit: la rvrdiu du renent ne mr Iasit pas rotii ra Ia IAενιε de Ia νUlixisn. - ιρε δε ait Mn Volcanperpseuei, qui eri lait Ia summe , s. Iaee δεθ. 'ovi equidem subdubitare nonnullos, verumne opus illud ipsus siti aut studiosorum asseclarum. Esto, aliorum sit . liquet ramen, quam de Volterii ingenio ipsusmet discipuli sententiam colant .
106쪽
enim , ut virtutem Baptismi e medio tolleret, & deL picatui haberet, inde illud fieri argumentatur, quemlibet exemplo primorum Christianorum, qui, ut liberius viverent, tardius bapti Zabantur, Sc Constantini. qui uxorem, filium . propinquosque peremit , quaevis improba facinora impune patrare posse, certa inductum spe, quod ea Baptismo deinde suscepto diluantur. Ita
rens; apris quoi te me ferat bapti er, oe pirat au Ciet. Comme de Dit. ii n'F manqua pas. Sed plura hic non reticenda. I. Undenam didicit Volterius nibit fuisse communius prioribus saeculis, quam ut extrema dies ad bapti Eandum expectaretur Certe frequentissimum fuisse numerum Christianorum vel in prima ipsa Ecclesiae tempestate . non docuere solum Lucas in Actibus, &Paulus in Epistolis, sed Plinius. qui, quum Bithyniam Proconsul regeret, & ingentem Christianorum societatem in diem magis augeri videret . ad Traianum Imp. ea de re scribendum duxit b)y Tertullianus, qui pro
uniuscuiusque conditione, ac dispositione, cunctationem Baptismi utiliorem esse adseverans, communem io A-jrica suisse morem baptizandi parvulos docet c): &
ub) I b. X. Essesarum, Epist. sinemne est ad Toranum de Christianis, ubi in M. haee habet: visa est enim mihi res
digna eonsutiatione, maxime propter Periclitantium numerum. Misi enim omnis aetatis, omnis ordinis, utriusque sexus etiam ωoeantur in periculum , O voeab tur. Neque enim eisitates tan-
rum , sed vicos etiam, atque agror superstitionis istius 'eontagiope agata est: certe satis constat. prope iam desolata temρla .... e Ita lib. de baptismo adυess. Quintiliam cap. I 8. quid ' festinat innocens aerar od rem βοηum peccatorum
107쪽
Cyprianus, qui, ut ex historia patet, Consetaribus .
h. e. Christianis ob consessionem fidei in carcere deten. tis, sacram deferri Eucharistiam studiose curabat. Quod si ita est, erantne ii omnes baptietati, aut ipsi etiam ad mortem usque Baptismum distuleranti II. Quod per Constantinum mortem oppetierint socer Μaximianus Hercules, adfinis Licinius, ac Licinianus neptri, Crisi pus filius ex priore uxore Μinervina, & ipsa secunda uxor Fausta; haec quidem omnia Historici testantur.' quod vero ad patranda isthaec descenderit, spe inductus, fore ut Baptismo deinde mundaretur, Volterius imaginatur. Fortasse , ut verum fateamur, aut nimis iustus ille, aut incautus potius dicendus erit a , non autem Baptismalis spe veniae in crudelitatem proclivior. III. Ut in adultis consensus omnino requiritur ad veritatem Baptismi percipiendam, ita necessariae dispositiones qua dam sunt ad illius essectum consequendum. Eas enumerat Tridentinum b) , ubi de praeparatione agit adult tum ad iustificationem, quaeque ad haec reducuntur, fidem a Ita res . I. Maximianus filiam Faustam uxorem
dederat Constantino. Tum huic per eam exitium machinab tur. A Fausta iste monitus, ut mancipium loco sui in lecto lateret, curavit. Maximianus, Constantinum credens, servum pro Imperatore occidit. II. Licinius bello victus a Constantiis no , pacem obtinuerat: tum paullo post comparata iterum manu, bellum movit, & victus, quin & a Senatu hostis declaratus , peremptus est . Filius Licinianus, quod patris partibus stare deinceps posset, pariter necatus. II l. Fausta privignum Crispum accusavir, quod sibi incestum, Reipublieae vero tumbas moliretur. Nimis credulus Constantinus , uxorique indulo pens , morte filium multavit. IV. Helena, Constantini mater,& aula Crispi, dolorem ob istius mortem lenire non poterat. Cognita tum Crispi innocentia, & patefacta Faustae calumnia, eademque adulterii convicta. Tantus iam moeror Constantinum incessit, ut Faustam ipsam morti dandam ingerit. Iustitiae igitur, doloris, aut ad summum parum considerati consili characteres hie potius elucent. Quid facta huiusmodi eum Baptismo b DII VI. in Decret. de iustis. cap. 6.
108쪽
dem in Christum, spem veniae, odium peccati, am rem Dei inchoatum, & divinorum mandatorum se vandorum promissionem. Quare Ecclesia eos, qui ad
Baptismum adspirabant. tum. catechesibus ante inserma. re , tum per varios catechumenatus gradus is , diutu nis poenitentiae exercitationibus , ad gratiam praeparare consuevit. Tantum propterea abest, ut quis inde ante Baptismum occasionem duceret male vivendi, ut potius ad bene vivendum, ac poenitendum teneretur.
IV. Esto denique, quod plerique passim ad ultimam aegritudinem Baptismum differre solerent, ut liberiori
vitae vacarenti Sane vitium id est hominum, sacramento abutentium, non Baptismi, ad regenerandum instituti: quo pacto non damnanda medicina, ad sanandum adcommodata, sed reprobanda illius temeritas est, qui infirmitatem amaret, ut sanetur. Ad haec, semper
Ecclesia procrastinationes hujusmodi eo fine institutas aversata est. Unde Clinicos, qui in lecto decumbentes baptizabantur, a sacris Ordinibus absterrebat, & pro iis, si in Catechumenatu decederent, ipsum aliquando
a Notum est ex Ecclesiastieis monumentis tres in elasisses , Audientium scilicet, Comperentiam, & Eumrum , eate. ehumenos dividi consuevisse. Audientes saeris concionibus, dc Missae ab Introitu usque ad offertorium excia o intererant, tum per diaconum dimittebantur: eatechumeni discedite. In ea autem statione ad occidentem versi , detractis calceis, & exintensis manibus exsufflantes, Satanae renuntiabant. Inde pallio induit, & Orientem versus, fidem profitebantur, hine saliva nares, lingua, auresque ipsorum.tingebantur, tum impositione manus, & exsussiatione exorcirabantur, signabantur, inungebantur. Comperentes , quasi ut nerentes, humi prostrati, M. ptismum emagitare solebant. Symbolum iis, & oratio Dominica reeitanda tradebatur. De duris eorum poenitentiae labori his agit Tertullianus lib. de Bapr. asiem .ntili. cap. XX. Demum Electi ex Competentibus, praeminas scrutiniis, quae v rio tempore septem plerumque fiebant, per spon'res, quos ραι ηον dicimus , episcopo offerebamur, & in perviailio Pasclia , ae Pentecostes, ad Baptismum ad miliebantur .
109쪽
sacrum offerre reeusavit Q. V. Omnis culpa, ac pae. na aeterna per Baptismum remittitur. 3c in adulto , apte tamen praeparato, poena etiam temporalis actualium peccatorum . Id autem non impedit, quominus isthaec per magistratus puniantur; quorum interest cives in os ficio metuenda legum vi continere. Certe hac etiam
ratione haud impune ante Baptismi susceptionem peccare licebit.
De Confirmatione. f. I. Confirmationem esse υerum no- Legis
fac amentum, contra Calvinum, Davaeum demonseratur.
INter Novatores Calvinus primus omnium apertiore bello contra Confirmationem exarsisse videtur M. Ducis sui partes sequutus ex Recentioribus Ioannes Dallaeus, Pugnam acerrimus redintegravit c). Sed vani utriusque conatust Satis enim ex sacris litteris, ac Tra. ditione , istius veritas sacramenti evincitur. I. Ita sane haestur apud Lucam μ) : quum autem audissent poseoli, qui erant Hiero seirmis , quod recepiset Samaria merbum Dei , miserunt ad eos Pethum, Ioannem . sui quum venissent , oraverunt pro ipsis , ut acciperent Spio
a Cime. Braearens I. an. 367. Caπ. IT. bὶ hsit. Christ. Relig. lib. IV. eap. XIX. n. q. N seqq. e Dispist. de Confimatione. Tribus ea Libris compreis henditur, in quorum I. is nititur probare sacramentum Co firmationis nullo pacto ex Scriptura inferri posse , in II. testimonia Patrum oppugnat, in III. Romanorum Pontificumvlucta, & usum Ecclesiae ad sui sententiam detorquet. Contra iopsum pari ordine, ac maiori gravitate decertavit Tournely in Hal . Theo g. ubi de Iaeramento Confirmationis. Q Act. VPII. I 4.
110쪽
Spiritum anctum. Nondum enim in quemquam illorum venerat, sed baptietati tantum erant in nomine Domini Iesu. Tunc imponebant manus super illos , . aecipiebant Spiritum anctum. Hinc sic licet arguere. Tria ad sacramenti naturam, ex consessione ipsorum Protestantium , requiruntur , 'num externum, gratiae collatio,& ditana institutio. Signum externum in forma, & m
teria consistit.' oraverunt, en krmam e imponebat manus, en materiam . Gratia collario liquido deducitur ex verbis iis accipiebant Spiritum anctum. Habetur denique insitutio diυina , quum nec Apostoli tanta uti potuissent potestate, nisi ea a Christo donarentur; nec vero tantam sibi injecissent curam dandi Spiritum. sanctum per manuum impositionem O . nisi expressum a Christo mandatum accepissent. II. Acceduut Patres, quo rum agmen ducunt Irenaeus , qui iri aeceptorem habuit Polycarpum, auditorem S. Ioannis Evangelistae b :quemadmodum igitur Apostolus poterat dare escam: quia ι cumque enim imponebant Apostoli manus . accipiebant Spiritum an tam , qui es esca vitae ; illi autem. &c. Cyprianus o, ubi de impositione manuum loquitur, quae a Petro, & Ioanne seper recens bapti itin facta est.' quod nunc quoque apud nos geritur, qui in Eces fa baptinantur , praepositis Ecclesiae osserantur , O per nostram orationem , ac manus impositionem, spiritum-Ianctum consequantur , . signaculo Dominico consu
aὶ Reseriur etiam XIX. r. fir seqq. quod Paulus taphesum ingressus, quum comperiisset quosdam diicipulos Ioannis non suisse Baptismo Christi baptizatos, & baptizaverit, &iis manus impositione Spiritum- sanctuin contulerit . Pariter ad Hebri m. a. morem innuit baptietandi, & confirmandie nis Uum 1acientes fundamentum poenitentiae . . . baptUmatum M. ctrinae, impositionis quoqtie manuum. Quo ultima Rerba Chrysostomus Homia. ἐX. cap. d. de sacramento confirmationis i