장음표시 사용
131쪽
sacramento evertere conatur, quod eidem physicae leges adversantur. Ita autem ille apud Volterium , . Iespretestans . surtout lex pbiloyopbes protestans , regardent la transsubstantiation, comme is dernier terme de Pimpudenee des moines , oe de rimbscillis/ des Iaiques. IIs ne gardent auctine mesure sur certe ero nee q&' iis appellent mons euse ' iis ne pensent pas mἴme qu' u reait tin fui hom me de bon sens, qui, vos I aυοῖν M.
sque, se contradictoire, que Disu mime ne pourrait pasfaire crate operation ς parce que e es en esset angantis Disu que de suppofer ρυ' u fait les contradictoires. At vero audaciae multum, rationis nihil isthaec praesesertoratiot I. Solis quinque panibus, ac duobus piscibus, quinque virorum millia satiarat primum Dominus b : tum paullo post de caelestis panis, ac suae carnis manis ducatione edisseruit , ut unius prodigii facilitate facili. tatem alterius doceret. Nihilominus, ut monuit Evangelista o, litiflabant er o Iudaei ad invicem, dicentes. quomodo potes, hic nobis earnem suam dare ad manduis eandum Immo multi etiam ex discipulis murmurarunt M t durus est his sermo, quis potest eum audiare e)ὶ Quid ad haec Servator.' Anne, quod ii nee
rem crederent, nec modum caperent, aut dicti eum
poenituisse, aut consilium mutasse dicemusὶ Atqui iam primum minitando adjecerat f)d ns mandue misis earnem Filii hominis, o biberitis ejus sanguinem, non
a Pigres INMuns Gm. r. ver, transubstantiation. b) Dan. VI. II. e Ibid. v. st. d) Ibid. v. 6 . . Vel hine satis patet, Christum non metaphorice, sed proprie de sui corporis comestione loquutum suisse, quod θρα pag. lag. innuimus. Alias, numquam tantum inde scandalain Judaei passi suissent.
132쪽
habebitis vitam is vobis' & iterum fidem obi vitsuam . Non nova igitur, sed antiqua est querela istiusmodi, Domino ipla, ni philosophico, populari tamen modo proposita. Cui interea standum, Christo ita adfirmanti, ita volenti; an nescio cui Sapientulo, vel J daeo, divina non capienti, divina aestimanti' II. ADeone naturae leges, an a naturae legibus Deus dependet Z Ni atheos sequaris, Deum opificem omnium, &conservatorem credes. Quod si ita est, qui ardorem igni, cursum mari, volatum avibus, vitam animalibus,& quod huc facit accidentia corpori donavit, eosdem ipse effectus, ac proprietates nec impedire, nec retardare ullo nnodo poterit, si ita praesertim suo deceat honori Z Si ergo, ut in hanc rem argumentabatur Ambrosius ιο , tanta vis es in sermone Domini Iesu , ut
inciperent esse quae non erant , quanto magis operatorius
vi , ut quae erant, in aliud commutentur r Et Cyrillus Hierosolymitanus b : aquam aliquando muta is in vianum , quod es sanguini propinquum , in Cana Galilaeae , sola voluntater oe non erit dignus , cui credamus , quod vinum in sanguinem transmutasset Z III. Ια plerisque multis naturalibus etiam rebus cognoscendis, explicandisque, . tenues, atque impares sumus. Nota sunt, quae olim Jobum interrogavit Deus e : reisonis miιi: u-hi eras, quando ponebam fundamenta terrae t Indica mihi , si habes intelligentiam . suis posuit mensuras ejus, s nosti Z - quis tetendit super eam lineam; super quo habes illius Diidatae sunt ' &c. Atque id etiam ipsi nostra hac luce saeculi in mathematicis, physicisque scientiis peritissimi viri profitentur o. Quod si ita est,
133쪽
licebitne physicae legibus, unoque sensuum iudicio res divinas metiri, deque earum vi, & effectu iudicare Certe in iis, quae Religionis mysteria spectant, sola revelatione duce procedendum est, ni decipi velimus. Praeclare Augustinus M: demus Deum aliquid posse, quod nos fatemur investigare non posse: in talibus rebus
rota ratio facti es potentia facientis .f. III.
a Adurum Guillelmi argumentum Novatores etiam frienti XUI. contra realem Christi praesentiam in Eucharistra o ieeerunt. Theologi Catholici, ducto exemplo a mysteriis Tri nitatis, & Incarnationis, quae ab iis quidem admittuntur, ita respondere consueverunt: Trinitas, & Incarnatio hominum captum superant, & tamen bina haec fidei mysteria nulla vobis creant difficultatem, eo quod non rationis, sed revelationis sa rem sequimini. Ecquid in mysterio Eucharistiae una revelatio dux vobis non eriti Uerum quum impietas hnius saeculi praeoteritorum saeculorum superet impietatem.' quippe noliri aevi Sapientes duplicem hunc fidei articulum negant etiam , 3e d rident ; hine aliam Respqnsionem fas erat argumento hujusmodi opponere, quam ab ipsa rationis infirmitate petitam huc aetulimus.
134쪽
lusi episcopus, sacerdos es, extraordinarius a nocnus . De commvnsine sub ut que Decis, hira nece rate sediu , . quaedam attinguntur. ΜuLTA vero huc faciunt. I. Nemini ambigendu r. quin ministri ordinarii huius . sacrati enti nihil omnin alaici , sed soli sint episcopi, . ac presbyteri. Non enim nisi Apostolis, eorumque is sacerdotio successoribus, dixerat Christus a d hoc facite in meam commemoratio nem G . Nimirum , sicut., ut inquit S. Thomas ς , ad sacerdotem pertinet consecratio eorporis Christi, ita ad eum pertinet dispensatio. Unde Tridentinum d) : in sacramentali autem Jumtione Iemper in Ecelesia Dei mas fuit, ut Diei a sacerdotibus communionem acciperirent. II. Diaconi, qui occasione agaparum e , dispensandae
a e. XXII. I Oὶ Dixerat Dominus Apostolis Meete omner geri es, baptiis ixamu &c. Nec tamen prohibentur ceteri Fideles baptizare . Dixit quoque Apostolis Me faeire in meam commemorationem. Ecquid ab onicio sacrificandi, & ministrandi Eucharistiam, latisci excludantur λ Verum in hae re non ex seno, sed ex sensa verborum iudicandum est. Sensus autem, quem iis verbis i tendit Christus, ex perp tua traditione, & praxi Ecclesiae habetur, qud divini Magistri sui sententiam δεocta, priora illa
docere omnes ad laicos etiam, in casu necessitatis extendit, po seriora hoe facite ad solos omnino sacerdotes restrinxit. Ratio autem ea sortasse esse poterit, quod Baptismus omnino ad salutem requiritur, ut propterea ab omnibus conferri e veniret. Quod non ita est de Eucharistia. e) 3. Part. quaest. LXXXII. art. g. in m . I d) Sus XIII. in meret. de Euchar. Saer. cam 8. e) Convivia erant νηι αγαπαι, dilectionis , in ipso Apostolorum tempore instituta, ad quae post participatam Eucharistiam , .impensis divitum, fideles pauperes eonveniebant. De iis apud Apostolum I. ad Corinth. XI. ao. & pud Uet res frequens occurrit mentio. Adite Caballatium Notit. Fecies. 'sec. II. Disseri. XVI. dc Mnasea in Comment. ad Cap. suam
135쪽
indae Eucharistiae ab Apostolis praesecti suere υ que.
1nadmodum mserius b docebimus , tum in Graeca, rum in Latina Ecclesia, extraordinarii Eucharistiae sacramenti suere. Μorem hunc in Oriente probat Iustinus martyr, qui floruit II. Ecclesiae saeculo e r ροῶ apud nos vocantur diaconi. atque miniseri , disertisuntianicu que praesentium , ut participent eum, in quo grariae ac ae sunt, panem . vinum , aquam, ab sentes perferunt. sumdem & supponit synodus Nic na ιh, ubi ' prohibet, ne presbieris gratiam sacrae communionis diaconi porrigant. Pro occidentalisus satis sit tinus Cyprianus o e ubi vero Iouemnibus adimpletis calicem diaconus terre praesentibus coepit III. Ceratum est prioribus XII. saeculis laicos sub utraque specie in sacris conventibus ordinarie communicasse. Sed constat etiam, non raro sub uno tantum symbolo. plerisque in occasionibus, iis Eucharistiam ministratam fuisse. Ita vinum dumtaxat consecratum datum infan
tibus testatur Cyprianus O); solum Eucharisticum pa-
XXVIII. Extr. is Simon. num. 6. Constat multis Ecclesiae C, nonibus adprobata ea fuisse. Sed quum in luxum inde abirent,& tutis excitarentur, abolita suere.
synaxibus Eucharistiam dispensabant . praesentibus etiam presbyteris, extra ipsum necessitatis casum, & quidem ratione tui ipsorum gradus, sine speciali episeopi, vel praes feri mandato. Non ita autem apud occidentales. g Cis. 6b. de lapsis , ubi loquens de insantula, cujusi ori nutrix , nescia matre, gustandum dederat panem vino diis immolato intinctum, & quae ad Ecelesiam delata ealicem is guinis a diacono oblatum abhorrebat, haec subjungit: presbiit ramen dia nus, . re muri tiret, de saeramenso eaticis infu
au . Tune sequitur singultus, oe vomitus. In corpore, utque ore violato, Eucharistia permanere non potuit. Diuitiam by Corale
136쪽
nem servatum fuisse domi ad domesticam eoni muni nem adfirmat Tertullianus ab οῦ & unam, panis s
ciem ad infirmos delatam fuisse , plurima Veterum m . numenta confirmant, quum de pane , non de vino, de vasis, non de calicibus, ad Domini corpus pro aegrotantium communione servandum, meminerunt. Ex quibus consequitur, nullo divino praecepto cautum fui si se, ut sub utraque specie fidelis i populus' communica.
ret υν ac proinde justis de caussis o potuisse Eccle.
a Lib. II. ad Uxorem de matrim cum Gentilibrabeammon Iciet maritus , quid secreto ante omnem cibum gι fles,. Et si sciserit panem , non tuum credit esse, qui dicitur λ Azymusne. sva fermentatus is fuerit multi quaerunt. Eucharisticum sitis. se nullus dubitar. - ,3 Addueunt illud Christi--VI. 34. nisi mandu υeritis carnem Filii hominis, er biberitis ejus sanguinem, non ha-Hbitis υitam in vobis. At I. si communio sub duplici specie diuinitus praecepta est, qua auctoritate Reformatores parvulis, aut periculosius decumbentibus eam denegant Aut cur abste. mios, eosque omnes, qui aegre serunt eidem eatici post alios Iabia admovere, a gustatione calleis liberant λ II. Particula snon raro etiam disiunctiva est. Ita quod Evid. XLI. I s. h
hetur: qui percusserit retram suum, aut matrem , morte moνiuriar: in Hebraeo dicitur oe matrem. Si e Petrus Act. III. 6.
argentum, O aurum non est mihi, h. e. nec argentum, nec
aurum. Is itaque verborum Christi sensus suis: si neque mandue nitis carnem Filii hominis, neque biberitis eius sanguianem, non habebitis vitam in vobis: Alias, recur uni pani viatae aeternae consequutionem tribuisset, ubi ait Oan. VI. sy. qtii manducat hunc panem, vivet in aeternum λ Et sane Paulus I ME Cor. XI. M. O seqq. particulas hasce ρο vet confundit, uis surpatque, Dicit Aurispe quotiescumque enim manducabitis diu mεune, de ealicem bibetis &e. Tum quicunque manducaυexit panem hune , vel biberit calicem &c. Ac deinde se de pane illo dat , 5e is eatim bibat. Paulus ne, an Protestantes, Christilententiam melius adsequuti l. o sum autem . . I. Periculum essusionis vini consecrati, quod prae hominum copia, in solleinnioribus praesertim diebus, difficillime evitabatur: II. Abstemii nauseam , & vomitum experiebantur. III. Nonnullis in lociis, aut Peuuria erat vini,
137쪽
siam laicos usu calicis prohibere, Memadmodum Tri. dentinum definivit a . IV. Eucharistia necessaria non est necessitate medii ad salutem . Quippe per solum' Baptismum Fideles a peccatis abluuntur, Christum induunt, sanctificantur, & membra ipsius, & Ecclesiae efficiuntur. Unde semper creditum est, infantes post Baptismum. & sine Eucharistia decedentes, vitam aeteris nam obtinuisse . Porro sola necessitate praecepti, tum divini tum Ecclesiastici, Eucharistia adultis necessaria est. Etenim restatissima sunt, quae Christus dixit b d nisi manducaυeritis carnem Filii hominis, oe biberitis ejus sanguinem, non habebitis vitam in vobis. Quo ei. iam facit Innocentius III. in Lateranensi IV. e , &Tridentinum ae . U. Quoniam inquit Dominus e rearo enim mea vere est cibus , oe sanguis meus vere
aut prae calidiore caelo sicile illud acescere videbatur. IV. Pleistique etiam multi eidem vasi, aut calamo, ad quem pauperiores, & infirmiores antea accesserant, os admovere recusa. bant. V. Ducentis sere annis ante conellium Constantiense, peris fictum an. i 418. sub Martino v. latet sensim sua sponte a calice plerumque abstinuerunt. Par hinc fuit, ut consuetudinis huiusce Ecclesia rationem haberet. Unde a Patribus Constanisti ensibus fess. 13. illa tamquam rationabilitis tamdum , or diuistissime obserυaia probata fuit, & sub poena excommunicationis veritum sacerdotibus, ne cuilibet utramque speciem ministrarent . Ceterum Clemens VI. Constit. tuis devotis an . tr44.
Ioanni Duel Burgundiae, primogenito Philippi Regis Galliae, ceterisque Regibus successoribus, permisit Eucharistiam sumetssub utraque specie. Licet tamen ea potestate, ut utamur ve his spondant ad an. num. I 6. apud Benedictum XIV. in Daltato delis Feste Iect. I. ωρ. ubi ii fareseio tua Messa, rara ipsi, nis die inaugurationis hiae, s in viarim mom
XXII. Extr. de poeniti in remisi. dὶ SQ. Xlli. Cam s. de Euch. sacri' - - . .
138쪽
es potus ' hinc quod operatur cibus materialis in eo pore, id is spiritualiter efficit Eucharistia. Cibus a rem & potas Vitam conservant corporalem, suse tando, a endo, reparμndo ,. ori delectando, ut inquit Eugenius IV. a ; cos m prothde effectus pariet Euehariclita : i. IV.
guis . . . qui Pro muttis Gundetur in remissionem pereatorum .
Anne hine inferre licebit, Eucharistiam per se remittere peccata , quo pacto adfirmavit Lutherus TME . de eommian. pomisti non esse ad eam admittendos, nisi qui conscientiam habeant Merati mortalis, ut proinde ea sit optima d/ouisio, qua m - .s diis rau, quemadmodum in M. de praeparat. ad Euchari ipsemet iactitavit λ Minime quidem gentium. Verba enim Christi de Eucharistia, non qua saeramento, sed qua sacrificio, accipienda sunt. Secus, cur dictum a Paulo I. ad Cor. XI. . probet orem seipsum homo , er sic de pane illo edat, de Olire bibat. Γαi enim man eat, . bibit indigne, tuineium si manduca/, ω bibit, non diis eans ramus Domini λ Quibus verbis immunitatem ab omni peccati labe in communicantibus requiri, Patres consentiunt. Cur Matth. XX. I l. ig. misissus in tenebras exteνiores, qui sine veste nuptiali, h. e. fratia, ad nuptiale eqnvivium venerat λ Cur materiatis cibus viventibus datur, hic vero Dirimatis mortuis etiam dandus Sensus itaque Chrissi fuit, Apost0los es calice eum tum haurire sanguinem, qui mox in ara crucis in remissionem peccatorum eis rat effundendus. Remittuntur namque per sacrificium Missae peceata non immediate , quae vis est Baptismi, & Poenitentiae, sed mediare, quatenus ut ait Tridentinum SQ. XXII. ωρ. I. de instit. ME. Dens 'lacatus Dominus, gratiam , s do niam paenitentiae concedit. Quum enim duo obstent conciliationi, ira laesi, & malignitas laedentis; utramque Mediator Christus simul praestat, & mitigando laesam divinam iustitiam, &peeeatori eam impetrando gratiam, qua poeniteat, &paenite ti eidem peccata dimittantur.
139쪽
ω IU. Erichar Diam verum esse novae Legis
ΕΜADΜODUΜ autem agnus Paschalis sacrame tum erat , qua Christum praesignabat, & sacrificium, qua immolabatur; ita Eucharistia tum rationem simul habet sacramenti, quum signum sit efficax nostrae salutis, & gratiam donet ex opere operato, ut dictum est ;tum sacrificii, quatenus Deo offertur. Novatores , qui primum, nunc alterum praeterea etiam immerito dendigarunt. Constat autem Christum, sacerdotem se gerentem secundum ordinem Melchisedech a , in ulti.
ma coena sub specie panis, & vini, seipsum Deo Patri obtulisse , ac porro praecepisse LM, ut idispum ab Apostolis, eorumque successoribus, usque ad consummationem saeculi, in omni loco c perageretur. Qua in re
a sacerdotium Aaronis in sanguine animalium consiste. bat. Sacerdotium vero Melchisedechi in panis, & vini oblatione. De hoc enim ita XIV. i8. at vero Melchisedech , Rex Salem , proferens panem, cλ' vinum , erat enim sacerdos Dol altissimi, benedixit &e. Porro Christus PDL CIX. & ad Hebr. Vli I. II. dicitur sacerdos in aetemum ' secundum ordinem Melchisede Hinc iure omnes Patres' tenuerunt, Christum , cuius typum gessit Melchisedechus, nonnisi in ultima coena, tub speciebus panis, & vini, sacrificium fecisse. Satis unus Cyprianus Epist. LXIII. ad Caecilium fratrem e in sacerdote Meiaehised A saerificii Dominici sacramentum praefiguratum videmus. Et paullo post: qui Christus fa Heium Deo Patνi obtulit,s obtulit hoe idem , qμω Melchisiareb obtulereti, id est 'panem, O vinum , suum scilicet eo us, er sanguinem . b) Lue. XXII. I9. Marth. XXVI. 28. er I. ad Corinu.
Malachias Maiaeb. I. Io. er seq. abrogatis Iudaeorum sacrificiis, novam aliam, ac mundam oblationem , h. e. Chri. m sacrificium, successuram esse vaticinans, , de tempore prae. senti, pro futuro, Prophetarum more loquutus suit, ab ortu j. enim solis usque ad occosum magnum est nomen meum in gentia
140쪽
duo notanda: tum quod dicitur apud Lucam a pro
vobis tradetur, pro vobis fundetur, non autem vobis,
ut significaretur non rangi iam panem illum, & vinum effundi Apostolis ad .manducandum, & hibendum, sed dari tamen, & effundi pro iis in sacrificium; tum praeterea , quod isqvit Μatthaeus . b) pro multis essundetur in remission peccatorum, ut scilicet denotaretur, noupro solis Apostqlis praesentibus sed pro multis etiam , qui non aderant , corpus, & languinem Christi offerri in sacrificium propitiatorium, seu in remissionem peccarorum. Iam uet' quod, dicimus, usu, & scripto Apostoli, ipsique Patres retinuerunt, ac tradiderunt. Distriste Paulus. o : benedictionis, cui benedisimus, nonne communicatio sanguinis Chrisei es p Et panis, quem frangimus, nonne participatio corporis Domini es t Quod auteni benedictiynis nomine saerificium intelligat, pa-tsi comparatione . quam inter Eucharistiam, δέ sacrificia Gentilium. ibidem instituit. Addit enim sed quin immolant . gentes, daemoniis immolant, o non Deo . Nolo autem vor socios fieri daemoniorum : ἡοn potestis calicem Domini bibere, ρο ealicem daemoniorum. Consonat agmen Synodorum, di Patrum, qui passim Eucharistiam oblationem, hosiam, victimam , sacri eium t ministros sacerdotra nominant, atque nonnisi arutaria ad celebrationem mysteriorum requirunt o. Quare merito Tridentinum f , exposita Ecclesiae doctrina circa veritatem, & dignitatem Eucharistici sacrificii, iis omnibus, qui contra sentireat, anat ma inflix it j . 3. V. bus, oe in omni ista sacrifieatis , oe os tuis nomini meo Ala