장음표시 사용
151쪽
ritis, retenta sunt: non esse intelligenda de potestate νει mittendi, retinendi peccata in sacramento Paen tensiae, sicut Ecclesia Catholica ab initio semper intellexit, ' detorserit Eutem contra insiturionem hujus sacramenti, ad auctoritatem praedicandi Evangelium a ς anathema sit.
f. II. Falbo adseveraint miserius, sacramentum Poenitentia VI. De. Assisutum fuisse. D
NONNI si vero Comoedorum, dc Tragoedorum, qui- laus placuit, libertate, adfirmavit Volterius, VI. circiter saec. inductam usu suisse Confessionem auricularem, votentia nimirum Ecclesiasticorum, & monachorum . Ita enim ipse b la Confession auriculaire s' gtois introduite Ees te sexieme Meler ira e ques exigerent os abota queses Cbanoines se confessassent is euae deux fois P annis, partis Canons si Concile ae . uignF en γ e' est Ia promiere sola, que elle fili commanaeis express ment ; les AMMs s mirent leura mines a ce Rug, γ Ies scutires praa peti is porterent; u Dοθ' permis de se confesser. ὰ un ique, O m/me a tine femme: eette permison dura tias onetemps . Sed fallitur mendax Historicus, & pessamus Theologus ot I. Conventus Attiniacensis 44. Episco- Porum, Abbatum an. 763. sub Pipino, id statuit, ut, quum eoriam quis decederet, monachi C. Psalte. ria, presbyteri C. & Episcopi XXX. Missas canta. rent Q. Producat, quaeso, Canones, homo, veritatis
a Cis. Domini verba quorum remiseritis &e. Novatores Intelligunt, quod per absolutionem declarentur dimissa peccata, mon dimittantur. Sed satis eos mendacii convicimus r. 'ag. I seqq. abi sacramenta , novae Legis gratiam' 'conferre ex opere operato probavimus. Videte etiam pag. G. seqq.
b Hist. Gis ais Mapire. XI. e m. I. pag. 127. Dalla m, Gnfessionem sare. XIII. institutam opinantem castigavimus. Volterius nunc ad vL saee. rejecit l
152쪽
inimicus is l. II. suadebitne sibi tinua qui ad tum fieri potuisse, ut Gerici omnes , volatile Et,
scopo , monachi, iubentibus Ahestimus eorumquε xemplo reliquus Christianus populus novo se huic tu go submitterent , sub specie quidem divinae institutionis quae numquam tamen vera extitisset In italia stillus nullus in occidente, nullus in oriente novitati inter cessit Z Homines tum stupidos adeo confingemus rationis incapaces, saeculum hoc uisum rationis . Iurartesertissimum dicemus t III. Sed quid opus est in his immorari, ubi usum arcanae Consessionis aperte Ρatres priorum saeculorum testanturi Sic Irenaeus de seminis quibusdam, a Marco haeretico circumventis a):.D-
I cundum eo us exterminatas se ab eo , velut cupidine, .
inflammatas , valde tuum se dilexiise. Tertullianus, qui quum primum docuisset Deum omnibus delires veniam per paenitentiam spopondisse ς)i poenitentes vero, reconciliationem precantes, nonnisi pres 'ris ad volpi, oe caris Dei a enisulari consuevisse s ς' neminem hoc opus, ut putidicationem sui aut sussugere , de die in diem disserre oportere, exemplo eoruna , quit
in partibus verecundioribus corporis contracta vexatione, conscientiam medentium vitanti m ito cum erubescentia' sa Ubri eniusdam Indorum, quo eontroversiae omnm de
Religione deridentur, re quem meismerus verterat, rextum laudat. Librum alterum Indorum, Hans is adpellatum , tam a quam omnium antiquissimum iactat. Extantne ii Misites C ciataν- , 'capta C li, & direpto templo S. Sophiae , in epcum mulieribus, quibuscum jacuerant, saltasse etiam & lusus miscuisse, audax adfirmavit. Cl. Abbas Mur, rem novam inii ratus, ad volterium scripsit. rogavitque, undenam hane ficti scientiam accepisset, Respondit, non serviendum veritati, quum scribentem servire oporteat delectandae societati. .
b Lib. I. contra haeres. p. XIII. do Marti praestigiis ,
153쪽
fua pereunt a : tum demum divinitus institutam Ex mologesim hanc adgnoscit, ubi addidit M.' peccator reis Rituendo sibi insilutam a Domino eismolegesin sciens Se. 9). Et Cyprianus M: denique quanto . Me mmiores , timore meliores sunt , qui quamvis nullo smerseii, aut libelli facinore confricti, quoniam tamen de hoc vel cogitaverunt , hoc ipsum apud sacerdotes Dei d senter , m simpliciter conflentes, exomologesin conscienoriae faciunt, animi sui pondus exponunt &c. o. Iv. Si denique Volterius Sy orum decreta desideret, quibus eadem praxis per priora ea tempora comprobetur, adeat Bellarminum f).
III. Circa materiam . formam Pa nitentiae
NUNC de materia, & sorma Poenitentiae. I. Ut inquit Tridentinum co, sunt autem quas materia bujus sacramenti , ipsius paenitentis actus , nempe emtritio . confesso. . satisfactio. Forma vero est hujusmodi : Ggo te absolvo a pecearis tuis in nomine Patris M. ὁ .
advertit Catechismus de sacri Poenit. num. Ir. neque vero hi actus quasi materia a L SModo admitantur , quia verae materiae rationem non habeami; sed quia eius generis materia non sint, quae extrinsecus adhibent ν , ut aqua in Bapti , er Chrisma in Confirmatione. Ο Sic vero Trident. eis. Le. quinin quidem de EMG S. more preces quaedam laudabiliter adjunguntur; ad j s t men formae essentiam nequaquam Dectant, neque ad ipsus Dommenti adminifrationem sum necessaria.
154쪽
commisso, cum . proposito non peccandi de cetera , . Eam semper ac caritate perfectam e se contingat b , & votum includat paenitentiae, certum est peccatorem iusti. ficare, antequam sacramentum suscipiat. Damnavit qui pope hanc Propositioisem Urbanus VII s. 9 : earitas peν-fecta, sincera , quae vi ex corde puro. conscientia bona, O Me non ma , tum in catechumenis , quam in paenisentibus , potes esse me remissone peccatorum. Quod si impersecta est, concepta videlicet ex motivo chritam Dei super omnia, sed tamen in gradu tenui, ac remisso, suffcere eamdem ad gratiam in sacramento Poenitentiae percipiendam constans est Theologorum sententia, eo quod Tridentinum inchoatam tantum ς ritatem Dei super omnia requirit in contritione ad M. ptismum necessaria Q ' ulumque , tamquam omnis Iu-
βiliae fontem diligere incipiunt J. III. Consessio inte-
, gra H Trident. ἄ- ωρ. .F. Definitio est contra Novatores, qui, ut dictum pag. I4a. Iactabant, Poenitentiam propositum
novae vitae, non odium veteris continere.
b Ita Trident. ibid. eap. 4. docet preterea, etsi conditio.
nem hane aliquando caritate perfectam te contingat. bominemisque Deo reconciliare , priUPam. hoc sacramentum actu suscipi tiar. Estius tamen male Tridentini textum interpretari videtur, quum opinatur contritionem caritate perfectam, nec semper, nee frequenter, sed raro, & aliquando, h. e. in mortis articuis. Io. aut quum adiri non potest sacerdos , si degatur inter infideles, hominem Deo recomitiare. Nimirum τα aliquando, non reserendum ad hominem Deo reconciliare, ut ipse putat, sed adeamitatem perfectam, ut sensus site etsi contingat contνitionem hane earitare perfectam esse . ex motivo scilicet ferventissimae caritatis Dei soner omnia, quod aliquando, h. e. non frequentlys eu nire solet. Adite Iuehin Comment. de Saen Disi. VI. de Poenis. quaest. IV. ωρ. q. an. I. g. 3. e Constit. in eminenti an. IMI. Promfro. reserens Coninstit. Pii V. an. II 67. confirmatam a Gregorio XIII. an. i 379.
qui eumdem errorem confixerant.
155쪽
stta omnino esse debet, omnium scilicet letalium pecta.
tritionem , quae ex timore gehennae excitatur. Post Tridentinum quaesivere, acriterque etiam disputant Theologi, satisne ea sit ad gratiam in Poenitentiae sacramento obtinendam, an vero ei adem amor quidam initialis Dei super omnia praeterea etiam omnino adjungendus sit. Originem, & progressum controversiae late resert Benedictus XIV. de Syn. Dioeces Luri VII. cap. additque ab Alexandro VII. an. I 667. sub poena excommuniis cationis latae sententiae, sedi Apostolicae reservatae, praeceptum fuisse, ne quis alterutram sententiam- ὼogicae rem Iurae , alteriu=e iniuriae, aAt contumeliae nota ea re auderet. Si verum amamus, rationi, & Tridentino consona videtur sententia, quae initialem Dei caritatem requirit. Ceterum, si in tantorum virorum corona mihi etiam sedere liceret, crediderim utramque partem vera adfirmare, & puri mominis esse contro.
versiam. Non enim fieri posse puto, eum, qui verum dolorem peccatorum percepit, eo quod de spe eiectus Paradisi in Tartara culpa sua erat detrudendus, videatque serio interea se prorsus misericorde Deo superstitem . adhuc e se , & ab eodem ad iussificationem patienter expectari, eum, inquam, tali coissitatione percus um, ac gratia praeventum, illico etiam Deum ipsum, tamquam omnis bonitatis, misericordiae, & jussiti a fontem diligere non incepturum . Nimirum non dicitur e tenebris quis exire, nisi & lueem paullo saltem intueatur; nec e morbo emergere, nisi 'ad sanitatem procedat; nee dolere de periculo , in quod casurus erat, nisi in propitiam manum , aqua sese conservatum cognoscit, aliquo grati animi amore rangatur. Qui igitur attritionem iusticientem esse dixerunt , ut in sacramento Poenitentiae gratia habeatur , vel hoc pa-
isto intelligendi sunt , quod , ipsis vel invitis, initialis Dei
amor attritioni eidem implicite saltem accederet; vel si ab ea illum omnino excluserunt, exclusisse eos Molastice, & menta- Iiter, non vere, ac practice excludere potuisse dicendum et . Nolira haec, qualiscumque animadversio, ipsis Tridentini vem his inniti videtur, a quo est. Sess. VI. de justis. eap. 6. conisceptus a peccatore timor divinae justitiae , excitata mox spes veniae, & inchoatio amoris Dei, simul coniunguntur, ac proponuntur : dum peccatores se esse intelligentes, a diυini iustitiae
timore, quo utiliter eoncutiuntur, ad considerandam Dei misisse.
cordiam se onυertendo, tu Dem eriguntur, fidentes D um sibi propter Christum propitium fore, illumque, tamquam omnis justitiae fontem , diligere lucipiunt.
156쪽
torum, tum quoad numerum, tum quoad speciem 60. Immo circumstantiae etiam aggravantes. quae nimirum intra eamdem speciem malitiam augent delicti ub); tum& peccata ipsa dubia aperienda sunt, ut integritati scilicet certius prospiciatur. IV. inum in Poenitentia, ad discrimen Baptismi, culpa quidem, sed non universa poena ut plurimum condonetur, hinc semper Ecclesia dignam pro glavitate delicti satisfactionem commendavit : Quare non solum prioribus VI. saeculis pro occultis peccatis, idololatriae praesertim , moechiae, & homicidii c , publica imponebatur satisfactio sae et sed me XII. etiam saecula nemini fere absolutio dabatur se , nisi prius poenitentiam peregisset D. Mutata deinde dise
a Trident. ibid. ωρ. c. Quaedam tamen huc faciunt Proispositiones ab Alexandro VI l. an. I 663. damnatae. I. num. ai. e pereata in Confessione omissa , seu oblita ob inflans per cutiam vitae, aut ob aliam carassam, non tenemur in sequenti Conis fessione exprimere. II. num. 24. I mollities, sodomia , ct be- fialitas, sunt peccata eiusdem speciei infimae , ideoque Dyrii dieare in Confessone , se Procurasse poliationem. III. num. as. rqui habuis eUuiam cum soluta, satisfacit Confessonis praecepto , dicens : commisi eum soluta graυe peccatum contra castratem ,
bὶ Trident. est. De. diversas peccatorum species detegenis das esse docuit, ut sacerdotes de graυitate criminum recte renissere mont, in paenum , quam omnel , pro tuis , yoenitent ibus imponere. Eccur non idem de circumstantiis dicendum, quibus ea graviora redduntur λ ein Pro triplici tamen horum peccatorum specie, III. potissimum sare ulo, licena erat per Canones statuta. Cetera vero peccata arbitrio episcopi publice calligabantur.
Q Iuenin Comment. de Der. Diser. VI. de Poenis. quaest. VI. de fatisf. cap. VIII. art. I. er seqq. Excipe, si persequutionis, mortis, aut schismatis , oblongam absolutionis moram, liericulum immineret. D Notae quatuor illae poenitentium classes, de quibus saepe in Ecclesialticis monumentis, Funtium scilicet, audien sitim , Substratorum , dc Co sentium , videte Iuenin ibid. eap. IV. art. II l. F. I. . seqq. X. S
157쪽
κ iis κciplina γ , sicise , ae valide satissectio iniungitur, post
absolutionem adimplenda . 'Μateria enim , quae 'ad essentiam, non quae ad integritatem pertinet sacramenti, formam omnino praeire debet . Quocirca non absolvendus est , nisi qui contritionem habet,' absolvi vero potest, qui adhuc satissationem non adimplevit, propositum autem habet adimplendi: quo pacto ad absolutionem lassicit emendationis propositum , non emendatio antea vitae requiritur b . U. Forma hujusce sacramenti dupliciter concipi potest, modo indicatim: ego te amsolvo &c. quam adhibet Ecclesia Latina et & modo δε- precatiυο ' Domine Iesu Chrisse , fili Dei vivi, relaxa,
remitte, condona peccata &c. cujusmodi in usu est apud Graecos. Formulam indicati m , utpote quae naturae
sacramenti magis adcommodata est , & qua actus judiciarius exercetur, validam esse nullus dubitat . Mire vero disceptant de formula depreeati . saniores The logi, ut utramque concilient sententiam, tenent formas sacramentorum non fuisse a Christo Rricte determinatas, perinde ac materias, ut alibi innuimus e , sed in genere tantum, Puta, consensum in matrimonio, actum judicialem in Poenitentia. Ex quo fit, ut non vetar tur Ecclesia conditiones quasdam, sive Matrimonio, sive Poenitentiae, ad Nnere, ex quarum determinatione valor etiam sacramenti dependeret. Ita Μatrimonium elandestinum , ante Tridentini tempora validum , pinstea
a sive ob indulgentias, quae tae. praesertim XII. passim coneedebantur; sive quod satisfactionis opera gratiora sint Deo, quum a reconciliato sibi homine praestantur; sive etiam ob
I, Merito Alexander VIII. Deeret. Sanctis tu an . IOD. hane proscripsit Propos. num. I . : per illam praxim mox
absIυendi ordo Poenis/ntiae est λυrestis. Et alteram n. IR : consuetudo moderna quoad administrationem sacramenti Paeniten-ria, etiamsi eam plurimorum hominum sustentes auctoritas. oemiatii tempoσis alurumitas confirmet, nihilominus ab Ecclesia non haberών pro usu, sed abusu .
158쪽
stea vero irritum est. Eodem pacto potuit Ecclesia oc- identalis per XII. priora saecula verbis uti deprecatiυis in formula absolutionis Poenitentiae, & a saeculo XIII. iam inclinante, ita indicati m usurpare, ut nullum sit sacramentum, nisi eo modo conseratur. Qua eadem potestate permittit etiam Graecis, ut etiamnum deprimeatiis sormula sacramentali utantur Q. .. . f. IV. CFprianus illustratur, Volterius
AT quinam vero simi Poenitentiae ministri Z opponunt vulgo I. celebrem Cypriani loeum , quo diaconis
dare videtur potestatem, ut poenitentes in morἰis periculo absolvant sy) r quoniam tamen video facultatem --niendi ad vos noninum sise , oe jam aestatem coepisse , quod tempus insirmitatibus assiduis, o graυibus ins satur , occurrendum puto fratribus nostris; ut qui libenios a martyribus acceperunt, oe praerogativa eorum apud
Deum adjuvari possunt, se incommodo aliquo , oe instr-
a Negant multi, vel saltem in dubium vocant, an alia quando, sive in Graeca, sive in Latina Ecclesia, usus deme--ιλae formuilae obtinuerit. Sed non opus est, ut in reon senis dis antiquitatis monumentis hic immoremur, quae apud Morionum, Tournelyum, Gotti, aliosque quam multos inveniuntur. Fidem facit potissimum Clemens VIII. in meret. Sanctissimuran. 3sys. de Instrues. ρρον ritibus Graecor. Ibi: in easu nereue Datis presbyteri Graeci Catholies mssunt Latinos absolυere, M. tantur forma absolutionis in generati Cuntatio Florentino praefer Wa, . postea, s voluerint , dieam orationem illam GyrreatAvam, quam ρνο forma huiUnodi absolutionis disere tantum eouis fumerum. Si igitur iubet Pontifex Graecos, Latinis absolutionem conserentes, uti sermula indiearisa, noe idem praecipit, quum Graeci Graecos absolvunt, quod nee in Lugdunensi II. nec in Florentino Graecis mandatum fuit ; nonne satis significavit, se non habere pro invalida formam. deprecaioriam, quam adhibent, & adhibere antea iidem Graeci consueverunt
159쪽
mitatis perieuis occupati fuerint, non expectata praesenaria nostra, apud presisterum fuemcumque praesentem, vel, si presbter repertus non fuerit, urgere exitus coeperiris, apud diaconum quoque, exomologesin facere delicti sui pinni: ut manus eis in paenitentia imposita, venianti ad Dominum cum pace, quam dari mar res litteris ad nos factis desideraverunt. Certe o Gomologeses , quae arcanam etiam , di sacramentalem consessionem ca) significat , hoc loco pro externo illo; ac postremo publicae poenitentiae actu posita est, quo inter puhlicani Peccatorum accusationem, Jc enixam veniae emagitatio. nem b , reconciliatio cum Ecclesia obtinebatur. Suadet
id, tum quod in ea Epistola de tingis e , publice poe
nitentibus, agatur, pro quorum persecta pace Consesso
a) Tertulliani, & Cypriani dumtaxat loca pag. I 44. a lata, quae de secreta consemone accipienda omnino sunt, satis id probant.
b Exomologesis proprie eonfessumem significat, ut tessis
est Tettullianus lib. de Poenis. eap. IX. is actus, qtii magis Graeco voeabulo exprimitur , oe frequentatur ,-e mologesis est , qua delictum Domino nostrum confitemur. Quoniam , cum publiea praesertim , externus quidam moestitiae, ac luctus comitatus coniungebatur, hinc pro exteriore illo, postremoque
nitentiae actu usurpata etiam est o quo pacto Teriuilianus ipse eit. loci paullo post subiecit: itaque momologesiis prosemendi. humuseandi hominis diμψlina est, conversionem iniungens misericotatae illicem. Dupliciter interim Alba inaeus peccare mihi videtur, quum Obserυat. lib. II. Observat. XUI. σο ναxomologesim nihil aliud suisse adfirmet, nisi exteriorem dumtaxat ritum flendi, & ingemiscendi. Nam & negans pro arc na etiam consessione adhibitam eam fuisse, documentum sustulit Catholici dogmatis ab antiquitate petitum ; & propugnans pro ultimo solum poenitentiae actu usurpatam esse, non vidit ideo ita illam deinde dici consuevisse, eo quod exterioribus ilis lis dolorum actibus consessio etiam criminum semper accede
e) Ii vel thus idolis persequntionis tempore dederant, &riaris ii ; vel auro libellos quosdam sibi a magistratibus p rarant, quibus sese tamquam immunes coram plofitendi fidem tuerentur, & libellatici vocabantur .
160쪽
res, in carceribus scilicet pro Christi nomine detenti. libestos supplices ad Cyprianum dederant; tum Dod
exomologeses , prout sacramentalis peccatorum consessio , praecedebat, saltem per ea tempora a , non subsequebatur publicam poenitentiam b); tum quod, ut adn lavit Benedictus XIV. o , posteriores Ecclesiarum Constitutiones, quo tempore diaconis exomologesim excipere concesserunt, iisdem simul absolvendi potestatemni ant ' . Prodit II. in medium Volterius, adfirmatinque
Omisice diligentiata, mi debeas confiteri pereatum tuum; prebaprius medicum , eui debeas caussam languoris exponere . Tum paullo post : si intellexerit, s praeυiderit ratem esse unguorem ramm, qtii in conυentu totius Feelsae exponi debeat, s curari,
ex quo fort.s eneri aedificari poterunt, s ru irae faelis sanari, multa hoe deliberatione , s saris periti medici tuitis e fisio procurandum est. ιγ De So. Diaeres lib. VII. cap. I 6. num. I Adlatus Cypriani locus summorum plane virorum in- ia torquet. I. Putat Morinus lib. VIII. de Poenis. eam. XXIII. num. ρο Ieqq. apud diaconum quoque exomologesim facere delicti sui accipienda esse de absolutione etiam a peccatis ; quod satis id innuat & modus loquendi a Cypriano adhibitus; & periculum moriturorum poenitentium, quos non existerius tantum cum Ecclesia, sed interius praesertim apud Deum, per peccatorum absolutionem , reconciliationem petere credendum est; & meis fgnificatio , quae apud Cyprianum communionem etiam significat. Morino satisfecit Natalis Alexander Rusor. Geos saec. III. Disi. IV. quest. nnis. quam videte. II. Juenin Commoni. de Sacr. Diss. VI. de Poenis. quaes. VII. eam III. an. I. credidit potuisse diaconos communionem dare poenitentibus in periculo mortis, qui tamen non accepta ex des ctu sacerdotis absolutione, veram testarentur contritionem. Idem confirmat Alexander est. loci exemplo sacerdotis , qui, si desit copia consessarii, necessitate urgente ex Tridentino xtil. p. VII. de EMehar. celebrare non prohibetur. Verum, ipsorum pace haec mihi sententia non satis probatur. Praeceptum enim divinum est, ut ante Eucharistiae perceptionem, teste