Iuris ecclesiastici praelectiones a Vincentio Lupoli in vsum auditorum suorum concinna, novaque methodo, quatuor tomis comprehensae, notisque illustratae .. Liber 2. De rebus

발행: 1787년

분량: 348페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

κ ira κ

potestatis expressionem, pomectio praeterea instra mentorum paullatim adhibita est. Illa igitur iure divino siseurialis ordinationi, haec autem accesseria, aut integratis iure Ecclesiastico dicenda est a . Secus, alterutrum seque. Tetur, vel quod Ecclesia Graeca, quae etiamnum nullam habet instrumentorum porrectionem ), numquam verum habuit sacramentum ordinis, & nec Latina qui- 'dem per priora X. saecula I vel quod in substantiam et. iam sacramentorum cadere possit potestas Ecclesiae, quod satis Tridentinum negavit b . II. Forma vero est oratio, quae ab episcopo, manus imponente, recitatur. Diserte illa indicatur in ordinatione Pauli & Barnabae c : tunc jejunantes orantes, imponentesque eis manus , dimiserunt illos. Et in inauguratione diaconorum su): hos Batuerunt ante conspectum Apostolorum , in orantes imposuerunt eis manus. III. Soli episcopi iure divino potestatem habent ordinandi. Unde Apostoli septem diaconos: Paulus & Barnabas variarum Ecclesiarum presbyteros e); & Paulus ipse Timotheum ordinavit σ), admonetque, ut nemini cito, h. e. praecipi tanter , nondum probatis moribus, manus imponat ut). Potest vero simplex sacerdos, venia Rom. Ρontificis , Tonsuram, minores Ordines, &Subdiaconatum Conser-re; quemadmodum ea facultate gaudent Cardinales, &Abbates mitrati. Nimirum, ut inferius dicemus, sunt

men. materias enumerans singulorum ordinum, instrumenta meminit, non impositionem ' Nimirum Armeni iam impositione utebantur. Quum vero unionem cum Rom. Ecclesia ambirent, de eo tantum ritu instruendi erant, quem non adhibebant . Non exclusit itaque Eugenius impositionem, sed supposuit. b DA XXI. de eomm. sub utraque Dec. cap. a. e) AB. XIII. 3. d) Act. UI. 6. . Act. XIV. 22. f) II. ad Timoth. I. 6.ca I. ad Timoth. V. 22.

182쪽

Ecclesiasticae dumtaxat institutionis. IV. Sunt incapaces ordinationis nondum baptizati , unde Innocentius III. presbyterum non baptizatum, jussit bapti Eari, dc iterum ordinari sa): a mentes, & pueri ante usum rationis, eo quod desit in eis intentio suscipiendi sacramentum, nec ab Ecclesia suppleatur, quum ordo non , quo modo Baptismus, requiratur ad salutem; inviti, & reluctantes, ob eamdem rationem b); ac mulieres c), quibus in Ecclesiis tacere, non loqui, praecepit Apostolus ae . V. Per ordinem denique non solum gratia consertur , ut ex dictis constat: sed etiam character imprimitur , ut Tridentinum definivit 91. Quare Ecclesia ordinatio.

nes ab Haereticis, excommunicatis , aut degradatis factas, semper validas quoad substantiam, & characterem admisit, &, si quando ordinatos hujusmodi in sui co

munionem recepit, numqua N eas iterandas duxit. Α-

perte Nicaenum I. Can. VIII. de his, qui se nominant Catharos, tu es mundos, si aliquando venerint ad E esinam Carbuteam, placuit S. magno Concilio , ut impositionem manus accipientes in Gero permaneant σ).

L III.

Ο Cap. veniens III. Extr. de presist. nondum baptia. b Innoc. III. in Cap. majores III. de Bapt. c In lege Naturae non Heva, aut ejus filiae, sed soli vis ri, Abel, Henoch, Noe; in lege scripta Aaron, ejusque filii.& qui de genere erant Levitarum, sacerdotii munere funeri sunt. In lege autem Evangelica nec & eidem id permissum Dei parae. Atque hine magis mireris temeritatem Volterii , qui sum. Pag. I sq. ct seq. Abbatissas, tamquam potestate ordinis,& iurisdictionis ornatas, Poenitentiam administrasse iactitavit. d Ι. Ad Corinth. XIV. 34. - Ss. XXIII. de sacri orae Can. 4. D Manus haec impositio, reconciliationis scilicet erat,qna exercitium ordinis restituebatur, non autem ordinationis , qua potestas primum eonferebatur. Unde adposite dicitur pem

maneam.

183쪽

contra Petrum Franciscum Coti Ferum, ord nationes episcoporum o glicanorum ex Rituali Guardi VI. invalidas esse ostenditur.

Quae de forma ordinis attigimus, monent, ut obli gatam alibi σὶ fidem nunc liberemus. Videndum scili

cet, an Anglicanae episcoporum ordinationes, quae ex Rituali Eduardi VI. peraguntur, validae censendae sint. Et sane, ut Protestantes Anglos praetereamus, nullus ex recentioribus Catholicis pro illarum validitate de fortior calamum adripuit, & diutius turbas excivit , quam Petrus Franciscus le Courore, Parisiis Bibliothecarius, & Canonicus Regularis S. Genovesar b . Scripto enim eam in rem singulari libello c , propugnavit validas esse hodiernas Anglorum ordinationes, eo quod nihil in materia, h. e. impqsitione manuum immuta.

tum est, &, si informa quid innovationis acciderit ii ,

Ο m. I. pag. 69. b) Is an r. libellum edidit, cui titulus Disrtatisnsis Ia υaliditό des ordinations des Anguis, s Dν la successionaes Ευόques de P nliso Anglicane. Multus inde rumor in Galis Ita exarsit. Michael Ie suten, e familia S. Dominici, Bononiensis, qui, Parisiis degebat, tum ibique an. i7φῖ. decessit , statim contra scripsit . Plerique episcopi in Pastoralibus litteris

Nonnullas notarunt Propositiones, & praesertim Cardinalis de alues, Archiepiscopus Parisiensis, tum die IR Aug. an. I 27. contrarium edidit Maniment, & die ro. Octob. eod. an. Inis fructisu Pastorale; tum, quoniam dimita habitu Courayerus ad Anglos concesserat, a quibus jam ante in Academia Oxoriniensi die 28. Aug. an. I 727. Doctor in Sacr. Theolog. r nunciatus fuerat γ, die II. Febr. an. I 28. denuo vitre Pa

Anae

184쪽

ineola in re semper. est. nihilque corrupta substantia ipsae

orauovum. .Sed quantum homo ingenio fisus, veritato autem invisus, fuerit; ibaec satis,ostendunt. I. Apta for ma sacramenti ea est, quae, licet diversis verbis, finemramgu Mectuva illius desigua. . Atqui . forma , sea Oratio, quae recitatur ex Rituali Eduardi VI. directe pugnat cum fine, & effectu sacramenti Ordinis .i Cotitinet enim mani sestas haereses, puta, Regem esse supre mum Anglicanae Ecclesiae Caput, Solam Scripturam . exclusa traditione, esse regulam credendorum, privatum

quemlibet esse logitimum illius iudicem, Romanum Pontificem non Vrimatum Ecclesiae habere, sed tyrannidem

exercere, unde in Litaniis dicitur.' a υνannide Romanorum Pontificum, libera nos Domine. Tum Spitritus- sancti gratia imploratur, ut consecrandus in hisce erro-

Angliae Rex deperiret, libere eam in uxorem ducere volebat. Sed di talutionem conjugii, quod cum Catharina Aragoneosividua fratris Arthus, xxv. abhinc annis contraxerat, & a. qua liberos susceperat numquam a S. Sede potuit obtinere. Hinc ap. ι334. a Romana communione desciscens, seipsum Anglicanae Ecclesiae supremum Caput declaravit, non in item. poralibus tantum . sed etiam in spiritualibus, quam ei praee. minentiam senatus . seu Partamentum , eodem an. lata te se adseruit. Ceterum nihil de Rom. Rituali mutatum: sed ordinationes adhuc ad illius normam peractae. Decedente Henrico

an. Is46. sub Eduardo, ejus filio ex Ioanna Πλων, Rit Ie, quod dicitur Rituale Guardi vI. , editum est, a Pseu

d Synodo Londibensi adprobatum, quo forma ordinationis inessentialibus adulterata. An. issa. defundio Eduardo, Maria,, Hentici, &Catharinae filia, Regnum jure sanguinis adepta est. Per Carditialem Polum Anglia cum S. Sede reconcillata, deis creta Partamenti an. I, fg. rescissa, quae ab Eduardo statuta. ac prior ordinationis. & liturgiae ordo restitutus est. Marte, quinquennio post sine liberis obeunti, successit Elisabeth, Hei

rici, & Bolenae nata, decreto Partamentι an. I 339. iterum abolita, quae Maria sanxerat, Rituale Eduardi VI. revocatum,& deinde an. Is 66. & an. I 397. confirmatum . Hodie idem obtinet Rituale, sed alicubi sub Carolo II. an. ii 52. reserna inrum , cui scilicet nihil detractum. led aliqua caeremonialia adinia poliIt .rici. Totai. IV. M iun.

185쪽

ribus persistat , . Quis igitur validam credet eiusmodi

ordinationem Z II. Vulgare axioma est: nemo dat, quod

non habes. Sed Eduardus Rex, ejusque in Anglia fue-

eesis iuncta, puta, quod rogatur praeterea consecrandus e num fidelis eris in ordinandis, s mittendis aliis, ii ue manus imponendo; quod formula actine Spiritum anctum taullo amplior sit &e. Additiones has adfert ipse Courayerui Dissert. part. II. iapνeαυεs Justificatiυes Art. IV. g. a. pre. O seq. a) ita res est ex Rituali, hi enarrat ipse Courayerus est. Disseνt. Part. II. ubi in Pνεαυes Iustificarises Art. p. adducit Aqodum consecrandi Archiepiscopum, vel episcopum e Et primo sic habet pag. r5. tune Archiepiscopαν Mandatum Regium de uisitas electi episcopi eonsecratione produci, s publice Neirasi eurabit. Deinde iuramentum de suprema Regis potestate agni seenda electis ministrabitur, sic t in ordinatione diaconorum. Tum post Litanias, aliasque paucas orationes sic pag. g8. . pag. Ieq. Archiep. Anne tibi persuasum habes , te ad hane administra. rionem vere vocatum esse, itixta voluntatem Domini nostri J. C. EP Constittitionem hujus Retni y Resp. Ita mihi persuasum habeo. Archiepisc. Numquid tibi persuasum habes Sacr. Scripturas fuscienter eontinere omnem doctrinam, quae necessario ad salutem requiritur Φ itemque yattiis per easdem Sacr. Scripturias ρο- prelum frit tua commissum instruere , nihil praeterea Mee M , vel adstruendo tamquam aὰ salutem necessarium , quod peν easdem credas confirmari, vel demonstrari nou posse ' Resp. Ita mihi persuasum habeo, atque ita mecum statui Deere ρεν Dei gratiam . Archiep. Ergone in eisdem S. Litteris studiose reipstim

exercebis, Deum imocando, ut Ueriat tibi verum, ae gentiinum earMm inreuectum, quo poteris alios per easdem sana doctrina μνudire, atque exhortari, necnon convincere, ac refellere veritati contraὰicentes λ Resp. Sis faciam ope diυina. Archiep. Num nidparatus es fidelem , ac dkigentem operam impendere ad extermionandam , s extirpandam quamcumqxe peregrinam , erroneam , verboque diυino eontrariam doctrinam ; aliosque tam priυatim ,

quam publice ad idem faciendum provocabis , argiae excitiabis Resp. Etiam ad hoc praestandum paratui sum, disino confisus auisistis. Deinde post breves alias interrogationes ita 'ag. M. Arochiep. Deus omnipotens, Pater noster caelestis , qui hane tibi υ tantatem concessit, concedat insuper vires, ac jacuitatem ad hae omnia escaciter praestanda: ut opus illud suum , quia incoepit,rn te absolυat, teque integrum, o inculpabilem inveniat in illa

186쪽

cessores, nullani habent in Ecclesia spiritualem potesta. tem. Distinxit quippe Christus Civile imperium ab Ecclesiastico, ut alibi diximus a) . Immo me atem ispiam /urisdictionis, nedum ordinis, quoad originem sal. rem . . institutionem , ab ipso Chri ito immediate in eis

piscopos in eoruni ordinatione dimanare, praeterea etiam

propugnavimus b . Quomodo igitur regio Eduardi nomine & Rituale novum condi, & spiritualis potestas regendi Ecclesiam novis episcopis potuit demandarit III. Aecedit iudicium omnium Catholicorum Anglorum , qui hasce ordinationes nulli up plane roboris reputarunt quod negare non potuit ipse Coura Verus c) ; & aperte confessus est Hardingus Anglus d), postquam communionem Romanam amplexus fuit e . IV. Postremo clavum figit usus Rom. Ecclesiae, quae, si quando An-nlicani episcopi vel presbyteri, ad illius signum, &fidei unitatem deveniunt, iterum illos iubet iuxta sormam Ritualis Rom. ordinari. Ecquis Catholicus, Sedem, magistram veritatis, aut erroris, aut temeritatis

insimulabit'

3. IV. Fundamenta sententiae Courveri. INCLA ΜlYAT tamen Gallus homo , & Anglorum partibus studiosus favet. I. Forma ordinis vario tem pore, ac loco, varia extitit. Suffciens igitur erit. si generatim invocet Spiritum sanctum, cuiu modi ex novo Rituali Eduardi ea usurpatur U . II. Privatus error stimemo die, per I. C. Dominum nostrum. Amen. &e. Nonne oratio isthaec ad interrogara, & responsa antecedentia refereur,

187쪽

ror non officit virtuti sacramenti. Quid igitur repugna.hit, rite ab iis, qui impietati adhaerebant, ordinem ministrari a Z III. Cuique Nationali Ecclesiae ius est,

res circa 'disciplinam administrandorum sacramentorum disponere, & mutare. Alias, in tanta Ecclesiarum diis versitate, nulla umquam fuisset disciplinae varietas. Nonnisi proinde eo jure in resormatione Ritualis Anglicana Ecclesia usa est b . IV. Non mera Iaicorum, sed vera Ecclesiasticorum Praesulum auctoritate Rituale Eduardi Regis conditum est. Quidni igitur valebit ot U. niam certum est, nihil, quoad sentiam, formae deesse I non probabile solum , sed certum etiam erit, validam eam esse, vel contradicentibus ipsis Anglicanis Catholicis, ut ita Reginae Mariae obsecundarent in . UI. Iis, qui ex novo Rituali ordinati fuerant, si idonei re

perirentur, jussit Maria suppleri , quod deerat a ; &

Julium III. in Brevibus litteris ad Cardin. Polum, legatum a latere , eidem praecepisse constat, ut quotquot non rite ordinati essent, si ad unitatem redire vellent, rebabilitaret f . Porro σο supplere, & σο rebabilitare, aliquid defuisse innuunt, quod tamen non erat essentiale. VII. Pius Papa IV. datis ad Elisabetham Regi nam Brevibus litteris, fidem etiam dedit, se omnia, quae in Anglia facta fuerant, aς Liturgiam Anglicanam

Jua auctoritate consermaturum , modo ea cum Rom.

Sede reconciliaretur O . VIII. Quod si. qui ad Rom.

communionem revertentes, iterum reordinari solent, id sine certa regula fit, & habito rei examine. Verum autem semper est, nullum scilicet essentiatem desectum ordina Ibid. eap. IX. pag. I 82. er seqq. Ibid. cap. X. pag. ΣΟΙ. seqq. e Ibid. cap. XI. pig. a Sa. 9 sqq. d) Ibid. Pan. II. ωρ. XII. Pq. l. 9 sq. ε) Art. TU. Instructionum, quas statim ad Thronum evecta, episcopis observandas mandarat, in suarum Dioeceseωn vi. sitatione . Ibid. cap. XIII. pag. ga.

188쪽

dinationibus iis defuisse a . IX. Ex quibus omnibus liquet, veram episcoporum successionem numquam in

Anglia post natum schisma defecisse Q.

f. U. Evertuntur.

Ar facile est ad singula respondere. I. Non de va. rietate, sed de impietate formae hic disputamus. Nonne haeretica est oratio, quae a Deo vires , ae faculta tem postulat ad haereses retinendas, ac docendas Aut ordo, ' qui ad veram Christi Ecclesiam propagandam divinitus institutus est, testandae, fovendaeque impietati rite deserviet 8 II. Praeter personalem impietatem Cran- meri , qui, Archiepiscopus Cantuariensis ab Henrico

VIII. renuntiatus, an. II 32. solutum pronuntiavit Regis matrimonium cum Catharina , eumque cum B

lena sollemniter copulavit, & caput inde extitit schisematis Anglicani, virgine sibi praeterea desponsata, quique demum an. I 1 6. sub Maria, haeresem, ac criminum reus, igni traditus est), Bario ii, aliorumque: haeretica ii etiam mente haereticum Rituale composuerunt, & ex eo ordinarunt. Quod non est cum privato solum errore, sed cum illegitima etiaua essentialiter ωrma, & in nomine schismatici cuiusdam coetus, manus imponere. Quomodo itaque constare poterit vis sacrω menti III. In rebus levioribus, circa sacramentorum administrationem , aliquid particularibus Ecclesiis pedimittitur . In iis, quae generalem Ecclesiae disciplinam , ubique gentium receptam, spectant, impune id non licet. Secus, particulares Ecclesiae, inscia, & invita Rom. Sede , eonsecrare in sermentato, majoribus Clericis nuptias permittere, sive etiam usum calicis laicis restituere, minime vetarentur. Finge denique, quod forma sacramentorum, quoad sensum, & substantiam ,

adulteretur l Licebitne id umquam ' Hoc contra Anglia

cana

189쪽

eana sibi Ecclesia adrogavit. I U. Coura erus Coura

rum mendacem notat. Ipse enim Statuta resert Senatus

Anglicani, quibus satis docemur, laicorum prorsus auctoritate, consilio autem, & adprobatione episcoporum, Rituale Eduardi efformatum fuisse . V. Non proba-hile. sed certum esse demonstravimus, novam Ritualis formam fini, & effectui Ordinis direm refragari. Quare certum quoque erit, eo modo institutas ordinationes non constare. Jam vero non sub Maria solum, sed E- cluardo ipso regnante, atque Elisabetha, Rituali huic Catholici semper intercesserunt. VI. Voces supplere, de rebabilitare , generatim accipiendae sunt. si ve de iis, qui Henrici tempore ex Pontificali Romano, sive de illis. qui sub Eduaeso ex reformato Rituali ordines suscepi sisent . Utrisque, intra suos quosque fines, erat Occurrendum , ut sive qui invalide ordinati, iterum, si idonei essent, reordinati , sive qui valide, eiurata tamen haeres, & unitatem amplectentes, per supp*ηdi & rebabis firmionis modum, Ecclesiastica ii munia rite deinceps fungerentur b). VII. Litteras Pii IV. commentitias' . . fuisse a Ita apud eis. Disen. Pan. II. in 'euυes Iustifieas

ves Arr. a. pag. g. er seq. refertur Statutum Pariamenti circa

quo Henricum, ut Captu Anglicanae Ecclesiae, quoslibia erro. res, haereses, & abusus, au' manner spiraruat authori oν --ν diction ought . con autorita, o spirituale giurisdietione ), corrigere posse, & reformare distaratur. Et Pax. l . quum praecipiatur in Statuto an. Issa. ut Libre ordinationum L meommunium praetim uni relur, dieitur Me Kings most Oeellona Mais3 wiιε rho assent of the Loris and Commons in this με-s ne Parii meis assemble. and ιν ιἷe authori ile same &e il Re eoi consenso de' Sis ori, e de' Communi assembrati in Partamento, e coli' autorita det medesimo &c. . Ac demum

pag. 22. in Statuto an . is p. quo pronuntiantur validae ordina

tiones ex Rituali Eduardi, dicitur bo is authori of this pn Ioni pari ament, coli' autorita di questo presente Partamento , . b sic Maria in cit. Art. X v. quantum ad eos Dectat, qui ad Ordines promori sunt toto noυum Rituale, quum illi υ

190쪽

Disse plura ostendunt, quod scilicet rumore tantum quodam inuitantur sa): quod XL. post anuis proditae sue. xint: & quod lienum a fide sit, ignorasse Pontificem, in Liturgia Anglicana, quam probare promitteret, praeter alia, dogm de sacrificio Missae impugnari. Porro verae sidii Credendum est, eum non stricte quoad mmnia, sed paueis immutatis, Liturgiam probaturum. VlIl. Usum Romanae Sedis, quo quicumque ex cito, Rituali ordinatus, & ad Catholicam communionem rein Vertem, iterum ordinatur, tamquam imperitum, &qui nullo rei examine obtinuit, Courayerus redarguit . Sed ridenda calumnia haec est, non pluribus reiicienda l, IX., Atque haec quum . ita sint, non perdurare adhuc, sed iamdiu veram episcoporum in Anglia successionem M.

fecisse tenendum est . . ,

f. VI. De singulis Ordinis Deciebus. Miscopatra. es sacramentum a Presisteratu distin-

, , - ctum, eique diu inim1 praestat . ii

HACTEN Us dicta ordinem generatim spectant. Plu. res, autem ejusdem species, seu plures ministrorum or. dines, enumerautur, h. e. septem apud Latinos. quorum tres , presbyteratus, di ac matus, subdiaconatus ; & minores quatuor , acolythatus, exorcistatus, lectoratus, ostiariatus; quatuor autem apud Graecos,

pres

re ordinati non fuerint, epis eur . si eos aliunde dignos iudica. verit &e. Et ita Julius Pontifex in eis. Brevi e 'circa ordines , quor numquam, aut mair ssemerun , o mumu consecrarronis, quia iis, ab aliis episcorii, υel Archiepiscopis etiam bereticis o schismaticis aut . at minur rite, er , mn serυata forma Ecis: clesiae consueta, impensum fuit&c. Illa itur non vera, istea sau, & minus rite declar t suisse Anglos ordinatos . A - Ipse Couinyeius Dpr. eis. Disi. Para. II. ev. XIII. . . pag. 37. verba Scriptotis Camden resine fama obtines, Anm

Form bdem dedisso &e. Nec vero ett. Breve resertur ab Anglo scriptorie, Gilberio Burnet, in reflvius Reformatiami Eceles t

SEARCH

MENU NAVIGATION