Iuris ecclesiastici praelectiones a Vincentio Lupoli in vsum auditorum suorum concinna, novaque methodo, quatuor tomis comprehensae, notisque illustratae .. Liber 2. De rebus

발행: 1787년

분량: 348페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

251쪽

dem: ut antiquum ius omittamus, de quo passim Canonistae , ex Tridentino ab inter susceptores, & susce-

Ptum , ejusque patrem, ac matrem ; necnon inter ministrum ipsorum sacramentorum, Sc eum, cui conserumtur, ejusque patrem, ac matrem O . V. Crimen, homi

cidii

ficitur Confirmatione. Quum autem ministri. & susceptores sint veluti patres spirituales, unde & susceptores patrini, &matrinae vocantur ; sapienter voluit Ecclesia a primis fortasse usque et aeculis, ut cognatio hujusmodi spiritualis dirimens inter eos esset impedimentum, in quo, utpote arctioris vinculi, diu scilius dispensari solet, quam in impedimento carnalis adfini

tatis .

a Seg. XXIV. de Der. matri cap. 2.

b Rogabis. I. Contrahiturne cognatio spiritualis in BD ptismo sub conditione λ II. Si infans baptizetur domi non solemnitet y III. Si in casu necessitatisὶ IV. Si idem levatur e sacro sonte per procuratorem/ V. Si plures sint patrini λ VI. Si paretares baptizati, vel confirmati , sint infidelesy Respondemus. I. Quemadmodum verus potuit esse Baptismus, ita verum indu exurgere Imtetit impedimentum. In dubio itaque tutius erit dispensationem petere. II. Non semper admittuntur

patrini extra Ecclesiani. Sed esto, duod ita sit Quum in j re non distinguatur publicus privato Baptismo, & quum in hoc

vere nihilominus insans baptietetur, contrahi adfinitatem dice dum est. III. Non distinguunt jura inter baptizantem cum ne cessitate, aut sine necessitate. Qui vis igitur, sive obstetrix, ii ve laicus , qui sorte baptizat, in adfinitatem incurret. Excipe patrem, si id secprit ex necessitate, ut ex Can. ad limiana VII. caus. XXX. quaest. I. Vide supri pag. 9 s 93. 9 aut ex ignorantia, Cap. si vis II. Extri de cognat. seisit. aut etiam ex malitia, ut a conjuge separetur, Cis. Cap. s υis. Ceterum is conjugale debitum petere non posset, reddere teneretur. IV. Non a procuratore cognationem spiritualem contrahi sibi, sed mandanti decidit S. Congreg. apud Fagnanum in Cap. veniens VI. Extr. de cognat. Dirit. num. I9. U. Contrahent qui duo ex pluribus fuerint designati a parentibiis, vel Parocho. Quod si vel nullus, vel omnes designati fuerint, omnes contrahere adfirmavit S. Congri apud Fagnanum in Cap. ex litteris VIII. Extr. eod. num. I. eo quod Tridentinum prohibuerit, ne plures quam duo patrini admitterentur, sed non antiquavit ius vetus, quo plures etiam admittebantur. VI. Infideles nec vitae

252쪽

cidii scilicet, & adulterii. Quod quatrupliciter evenire

potest, sive quum quis adulterium commisit, facta proniissione adulteram post mortem ejus mariti in uxorem ducendi a : sive quum conjux mortem suae coniugi intulerit, eo animo, ut cum adultera ineat intrimonium b): sive quum quis occiderit coniugem, consentiente, vel conspirante occisi coniugis consorte, sine tamen adulterio, etiamsi inde novus conjux ad fidem convertais tur c): sive demum quum quis vivente uxore alteram ducere ad tentarit, & cum ea, conscia prioris coniugii, adulterium patrarit. Sane mortua prima, cum secunda

spiritualis participes esse, nec legibus Ecclesiasticis possunt obstringi. Nulla propterea inter Christianum , & Paganum datur cognatio spiritualis. a Innocent. III. in signi assis VI. Extr. de eo qui duxis in matr. Notandum I. Nihil interest, an promissio sit

vera. vel falsa, quum utraque ad adulterinm, vel homicidi uni impellere possit; silve pura, vel conditionata; praecedat ve adulterium, vel subsequatur. II. Promissio acceptari debet, sive explicite, sive implicite. Ceterum non data fuisse creditur, si Iicet acceptata, ante adulterium tamen suerit revocata. III. Adulterium utrimque scienter commissum , & consummatum

esse debet. IV. Nee solum adulterium, sine sde data suturi Matrimonii; nec sola promissio futuri Matrimonii post mortem conjugis, sine adulterio, impedimentum criminis inducit. bὶ Alex. III. in Cap. super eo III. Extri de eo qui duinxit in mare. Requiritur tamen I. ut adulterium praecesserit ho- mieidium, Can. s quis V. OQ. XXXI. quaest. I. Tum II. uvadultera conscia fuerit, quod adulter uxorem haberet viυentem, ut inquit Alex. III. in Cap. propositum I. Extr. eis. Demum III. ut adulterium sit consummathm . e Caelest. III. in Cap. laudabilem I. Extr. de eonvers.

d) Clem. III. in Cap. ex littora in IV. & Innoc. III. in Cap. veniens VII. Extr. de eo qai duxit in matri Nihil tament interest, utrum adulterium .commissum sit post adtent tum Matrimonium, ut in eis. Cap. ex litterarum ; sive ante, ut in Cap. qw- haberet V. EMr. eod.

253쪽

Ciatus dispar,r, non quae inter fidelem, & haereti. cum sit , sed quae inter fidelem, S infidelem intercedit b), de qua superius c . VII. Vis, quae metum

gravem h. e. qui cadit in virum constantem , secum

, injuste ab alio Q incussum e . Non enim liber Omnino adesset consensus, licet postea adponi possiit fὶς immo positus credendus sit, si pars invita in cohabit

' tim a Quoniam contrahere eum Haereticis est cum iis eomo municare in divinis, at3ue eiusmodi ex nuptiis non istum eo iugi catholico, sed nasciturae proli imminent damna; ideo E elesia semper eas abominata est, ut disserit Benedict. XIV. d. Θn. Diore. lib. VI. ωρ. V. num. 3. Ceterum validas ipsas esse declaravit idem Bened. X lv. Constit. matrimovia an. I r. sive utroque , sive alterutro contrahente haeretico, uti fit in Hollandia, & Belgio Foederato , non servata Concilii serma. Quod tamen non intelligendum de Catholicis, inter Haereticorum regiones deguntibus. Quippe tenentur omnino stare formae a Conincilio praescriptae . Immo ab eodem Pontifice Constit. redditaean. I 46. declaratum ibit, nulla esse Matrimonia, quae in Belis gio contrahuntur a Catholieis eoram magi uo haer et ico, pra ter formam Comini; atque iis maritalis consuetudo interdierutur, donee ante praesentiam Parochi, & duorum testium idem eontractus renovaretur. Adite eumdem Bened. eis. A. de Θnia Diare L eap. 6. re . late de hH rebus disserentem.

ob) Nee in veteri , nee in Novo Testamento Miustis si nuptiae prohibentur. Moses enim, & Ioseph Gentilibus, &Iuditb Assuero; tum Cecilia Valetiano, Montea Patricio, Ct

tildis Clodeveo, Francorum Regi, nupserunt. Verum quum plerumque subversionis periculo haud earerent, tum Ualentianianus, ae Valens Impp. lib. III. Cod. Theodosiam M. t . tum Ecclesia eas abhorruit, prohibuitque, ut Can. -- XU. &Can. si quis XVII. eaus XXV IlI. quaest. I. adparet. o Pag. zar . . seqq. a Quare nullum habebitur impedimentum, si aut timis

re earceris, quem judex minatur, contraxit quis eum puella,

uam vitiavit; aut si alter metu mali, quod non alius, sed pse sibi fingit, in Matrimonium consensit. ε) Alex. III. in Cap. veniona XV. Extr. de δεο ac masn & Honor. III. in Cap. GUM H i XXVIII. Eia

eod.

f Alex. III. in Cap. de mulim VI. Eatri eod.

254쪽

tionem deinceps consenserit , . VIII. ordo, saere vudelicet , de quo alibi b . IX. Ligamen , ex intrimonio nempe legitime contracto, nondum etiam consummato, quo durante, irritum est quodvis aliud conj pium , quamvis consummatum . Nimirum sublata est

per Christum uxorum pluralitas 0 . X. Honesas , h.

e. Prin

a Clem. III. in Cap. ad id XXI. Extr. eod. b Pag. zop. ct seq. Immo nec Graecis ipsis post i

eros ordines uxorem ducere , si ea, quam ante duxerint, ocincubuerit ; nec , nisi habuerint, habere permittitur. Secus, e communicatione latae sententiae , & depositione ordinis po-niuntur a Bened. XIV. Constit. . es pastoralis an. 174a. ubi etiam g. I. injungitur, ut Graeci ipsi coniugati minime aee dant ad sacrificandum, nisi per hebdomadam, aut saltem per triduum , ab uxoribus abstinuerint. e Trid. Ss. XXIV. de sare. main Can. 2. Plura n tetis. I. Uxor, quae absentis diu viri nullam habet notitiam. ad secundas nuptias transire prohibetur, donec de illius morte certum nilum ut inquit Clem. III. Cap. tu praesentia XIX. Ex tr. de spons s matν. , receperit. Idem multo ante statu xat Justinianus in Auth. hodie C. de repud. iud. quae desumta est ex μυθι CXVII. eam XI. ), ut scilicet expectan dum sit mulieri, usquedum de veritate constiterit, quantiscumque anuis maritus tu expeditione manserit; - correxitque tum legem Constantini in L. uxor 7. C. eo . qu3, post quatriennium, mulieri facultas nubendi dabatur; tum Novellam XXII. eam 14. ubi quatriennii tempus ad decennium prorogatum fuerat. II. Certi m nuntium faciunt non leves quaedam, aut probabiles praesumtiones, sed depositiones plurium, aut saltem duorum testium oculatorum, vel Instrumenta aut olim, ab episcopo

loci , in quo desunctus sepultus est, recognita, & rubseripta. Iustinianus in rit. Auth. hodie , iuratum testimonium ducis, sub quo misitabat maritus, requisivit. III. Quid vero, si sequutis seeundis nuptiis, dubitet adhuc mulier, an absens vir vivat i Certiora indicia veritatis quaerenda sunt. Interea. si nupsit bona sta, di vir alter in bona ellam fide perseverat; idebitum non deneget postulanti , quod a se tamen non no erit nullatenus exigendum , inquit Meius III. in Cap. Dominus II. Extr. de secundis nut. Idem procedet, si dubium emarserit circa immimentum consanguinitatis, & adfinitatis. Ita enim

Innoci III. in Cap. isquisitiret XLI v. Extr. de sent. excom. Q 4 quum

255쪽

e. propinquitas, quam sponsus contrahit cum consanis quineis sponsae, de sponsa vicissim cum consanguineis sponsii a). Ex Tridentino b) ea oritur ex sponsalibus validis in primo gradu c . etiam ex mutuo consensu, aut per mortem alterutrius sponsi dissolutis γ): ne

non ex Matrimonio rato, non consummato, usque ad

quartum gradum ut definivit Pius V. e : etiamsi nullum fuerit quacumque ex caussa, praeterquam ex desectu consensus ν). XI. Amentia, eo quod qui talis est, a nee usum rationis habet, nec consensum praestare potest. XII. finitas, seu propinquitas inter seminam,& consanguineos viri , & inter virum & consanguineos feminae O . Nascitur ex copula licita usque ad quartum

quum eonfitentia pulsat animum ex eredialitate probabiti, er diascreta, quamυis non eυidenti, oe manifesa , debilum quidem reddere potest, sed postulare non debet, ne in alterutro, vel ιω-rra legem conitigii , vel contra iudicium conscientiae, commistat inensam. a) Dicitur eum eo anguineis , non eum adnnibus. Unda sponsus non dεiunctae sponsae sororem, quae est ipsi spontaeonis sanguinea. sed viduam fratris sponsae, quae eidem est adfinis, ducere posset in uxorem. bὶ Ss. XXIV. sacri matr. cap. 7. e) Antiquitus etiam ex invalidis sponsalibus oriebatur , usque ad quartum gradum . d) S. Congreg. apud Fagnanum in Cap. ad audientiam IV. Extr. de Dons num. 29. ε Constit. ad Romanum an. II 68. 1D Fapn nus in eis. Cap. ad audientiam num. 2o. seqq. Et sane, deficiente tonsensu, contractus erit nullus iure nat rete. Quare mirum non est, si nullum inde etiam nascatur imis pedimentum . Ubi autem est huiusmodi alio ex capite, induciatur nihilominus publica honestas, eo quod Canones' non ius, sed factum ipsum, externamque decentiam attendere tantum vi

dentur . '

g I. Inter virum , & uxorem non datnr proprie adfiis nisas, sed ipsi sunt truncus, & initium a nitaris. II. Inter consanguineos viri, & consanguineos seminae nulla paritur ' finitas, quia, ut vulgo dicitur, adfinitas non paris adsim t

256쪽

gradum inclusi'e a), & ex illicita usque ad secundum

gradum inclusime ib). Quomodo autem adfinitatis gradus numerentur, inferius habes c . XIII. Clandesinitas,

rem; quod idem est, ae dicere, non adfines uxoris fieri adfines viri, aut vicissim ; sed consanguineos uxoris adfines uiri , di sonsanguineos viri seri adfines uxoris. Quare pater, & filius ex una parte ducere possunt matrem. & si iam ex altera;& duae sorores eum duobus fratribus; aut frater, & soror, cum fratre, & sorore ; vel filia ulti , cum filio uxoris nuber. possunt. III. Inter vitricum, & uxorem privigni; aut noveracam, ac virum privignae, nullum est impedimentum adfinit iis, ni S. Congr. decidit an. I a I. apud Bened. XIV. ae D Diseesci Ix. ωρ. XIII. num. a. ρο seqq. adfirmavitque ius Civile a iure Canonum correctum suisse. IV. Galli praesertim Theologi volunt in gradu adfinitatis lineae rectae impedimentum esse asinitatis ex iure naturae, proindeque in eo Pontificem dispensare non posse. Ita Panius I. ad Corinth. V. I. eum graviter reprehendit, qui uxorem patris sui habebat. Atque hine inter socerum, & nurum ; aut generum, & socrum, nullas it

etiam iure naturae nuptias statuunt. Bened. XIV. cit. loe. num.

4. opinari videtur hujusmodi impedimentum esse ex iure Ε / clesiastico, & dispensari in eo posse ex gravissimis caussis; liiscet ipse, dum a secretis esset s. Congr. auctor suerit Bened. XIII. ut a semili dioensetisne, stra qua rogabatur, abstineret . prout abstinuit. U. In linea transversali, adfinitas tantum est ex iure Ecclesiastico . Unde in lege Mosaica poterat frater viduam statris sine libεris desuncti in uxorem ducere; & valuisse dicendum est Matrimonium , quemadmodum tot in Europa Academiae censuerunt , quod Henricus VIII. ex venia Julii Papae contraxerat cum Catharina Aragonensi, fratris Arthus

a Lateran. IV. Can. non debet so. Quod a Trident.

Sess. XXIV. de fa . marr. ea . q. immutatum non suit.

b) Did. eit. loe. A ntiquitus extendebatur usque ad quaristum gradum. Post restrictionem factam a Tridentino, dubitatum est, an in. tertio, & quarto gradu esset saltem impedimen. tum impediens ς & Pius V. Constit. ad Romanum an . Is 66. declaravit , nullum inde, neque dirimens, neque impediens naisset impedimentum.

e Gradus adfinitatis, sive in linea recta, sive in eoil terati, nonnisi ex stadibus consanguinitatis computanIur. Haec

257쪽

tuum scilicet sine praesentia Parochi, & duorum testium

nuptiae celebrantur , quod impedimentum sapienter a

Tridentino inductum est, ut supra diximus a . XIV. Impotentia, qua qui ex naturali desectu laborant, frigiadi : qui ex maleficio, malesciati adpellantur. Ea non debet esse temporalis, quia ope medicorum, sine peccato tamen, di vitae periculo poterit --ri b I sed

perpetua antecedenter ad nuptias, adeo ut si adveniat Natrimonio rato, necdum consummato, illud etiam di. rimat. In dubio de impotentia , conceditur cohabitatio per triennium a tempore cessebrati contractus c e quo

elapso, si inhabilitas detecta est, indicitur separatio, nisi uterque coniux consentiunt fimui esse, ceu frater, ac soror d . Porro impotentes, etiam sunt eunuchi,

inter

proinde regula datur: rn quo gradu consanguinitatis quis dimea viro, in eodem gradu adfinitaria dissat ab usere. Vel paritEt: in quo gradu eo anguinitatis quis dissat ab uxcire , in eodem gradu admisHis dipae a viro. Unde filius sempronius, qui Patri Titio in primo gradu lineae recta consanguineus est, sit patet iterum contrahet , puta , cum Caia , in primo gradu lineae rectae idem filius adfinis fiet eidem Caiae. Et stater. quicum altero fiatre in primo gradu consanguinitatis in linea cololaterali coniungitur, cum illius etiam uxore in primo adfinit iis gradu in linea collaterali coniungetur . a) Pag. at 4. Matrimonium tamen clandestinum non eliconfundendum cum Matrimonio conscientiae, quod omissis mindulto denuntiationibus, celebratur coram Parocho. & du bus testibus similiaribus, curatur autem ne innotescat, quoum

alteruter coniux ignobilis sit . De eo agit Bened. XIV. de Ρη. maereL. lib. XIII. cap. XXJ II. nu-. Iber seq. tum in Coninsit satis an. 1 i. ubi, si interdum Matrimonia Mausmodi vermittenda fiant, cantiones quasdam ab episcopis observandas, Κ librum Matrimoniorum sic contractorum , sigillo obsignatum . in Cancellaria Episcopali retinendum esse sancivit.

b Alex. III. in Cap. ex litteris . III. Extri de frigid.

so Caelεst. III. in Cap. laudabilem V. sim tit. d) Caelest. III. ibid. Quid, si impotens, puta, mulier, post dissolutum Matrimonium alteri nubat, & ab eo retem

258쪽

inter quos irritari nuptias voluit Xystus V. ω : & impuberes, nondum ad gignendum idonei ob . XU. Raptus denique, quum puella de loco in locum c), vel contrahendi Matrimonii causi a. vel libidinis explendae ta), per vim abducitur ; sive ipsa consentiens sit, invitis parentibus, aut tutoribus, sive hi consentientes. ea contra invita se . Antiquitus, ne consentiente quidem puella, aut Parentibus, nuptiae constare poterant

cum suseipiat Cessante impedimento, teneturne ad priorem virum redire Idem Caelest. III. in Cap. fraternitatis VI. ibid. si tuit, separandam eam a secundo, & reddendam esse primo ma rito, quum pareat ex post facto , quod ipsa cognoscibilis erat, seu quod impotentia seerit alu ficta, aut ad tempus. Qiod imtelliges , etiamsi vir primus , qui nihil impotentia laborabat. alteram duxerit. Semper enim verum est, prius Matrimonium Per temuratim impotentiam non potuisse dissiavi. a Constit. Dum frequenter an. is 82. Ubi tamen & illud declarauit, facta scilicet eunuchorum Matrimonia rata esse, si ii velint separatim ab uxoribus habitare. Porro idem dicendum esse Xystus voluit de spadonibus. vadones proprie sunt, qui vitio aliquo, aut frigiditate in unitalibus laborant; qui Sethiuiae dicuntur, si elisi iis, extritique sunt testes . fortasse ex ipso utero matris, quo adludit Christus Matth. XIX Iet. Ε niae&νum vero nomine veniunt caserati, qui utroque carent i sie. Facit huc L. Apadonum IAE. D. M veta. An.

violatio sequitur, non proprie virginis, sed virginitatis raptum esse notat Gonetalea in Cap. accedens VII. Extr. de raptori

d) Putat tamen Saneheg lib. VII. de matri put. XLII. num. 3. abductionem virginis, libidinis tantum cauma, nec ν tum esse, nec iude impedimentum oriri; quoniam ex hujusmodi impedimento Trideminum libertati Matrimonii cavere curavit .

e Ηine si . postquam de Matrimonio legitime eontrahendo actum est, fle sponsalia etiam priecesserunt, mulier a ducta is, non esse proprie raptum definivit Laetus III. in p. quum caussam v I. Exir. de rapror.

259쪽

cum raptore a P. Verum Innocentius IV. b id pe misit: & Tridentinum sc) declaravit quidem, quamuis rapta) in potestate raptoris manserit , nullum posse con sitire mirimonium: sed statuit insuper, iniri posse, si rapta a raptore separata, in loco tuto, m libers constituta , consensum deinde praebuerit.

De reliquiis, & cultu sanctarum imaginum. f. Joannis TiIussoni, Arebiepiscopi Cantuarienom; Helvitii, inter Gallos Philosopbi,

coni a cultum sacrarum imaginum impietates.

ALterum a sacramentis locum tenent inter res E clesiasticas reliquiae, & imagines Sanctorum . Vetus sane Gentilium, & Haereticorum calumnia est, quam Novatores renovarunt, & nostra hac aetate impii quidam homines, sub pietatis specie, Catholicis opponere non desistunt. Iactant enim Romanam Ecclesiam in idololatriam prolapsam esse, & nos, qui Caelitibus, divinae beatitudinis consortibus, religiosum cultum praestamus, eorumque, amicorum Dei, lipsana, seu retia quias, imagines, memoriamque Veneramur, tamquam adololatras factos, immane quantum abhorrenti Hac se nota impietatis duo prae ceteris nobilitarunt, Anglus, unus, Ioannes Tilloisonus, Archiepiscopus Cantuariensis & Gallus alter. Claudius-Hadrianus Helvetius, Phlia

a) Constantinus In lib. IX. Cod. Theodos ris. 24. L. I. Jumnianus in L. unic. C. de νισσου. - Gratianus ea . XXX v I. quaest. a. & Synodus Meldensis an. 84s. Can. 66. b In eis. Cap. accedens VII. eis. tit. de ramor. te, Ss. XX lv. de Deri marr. ωρ. 6.

d) E parentibus, qui serico operi navabant, natus Ioanis nes Tiliuisonus, Canonicas primum, & Decanus Ecclesiae Canis

260쪽

3. II.

tuariensis, mox Regius Capellanus, tum an. I 69 I. ad Archi piscopatum Cantuariensem sub Rege Guillelmo evectus suit, demum an. I 694. quum annorum esset sis e vita excessit. Extant illius Sermones ex Anglicano idiomate a Ioanne Baria raco, Groningae Iuris Prosessore , .in Gallicum versi. tu Natus est Parisiis an. 1 is. E coemendis vectigalibus Philosophiae, ac Poesi operam dedit, ut amicus evaserit voruterii, qui ita ad eum in Pruare ad Poeme te Bonheur pag. ao. Operum Tom. II. ) : υous aiset ure genie mdle ; ct y an me mietix quelquefunes de vos sublimes fautes, que les medioeresseautes, doni ou υeut nous a dis Fuit etiam dominus oppidi Vore, quo obiit an . ITTI. b Sermons fur diυerses matteres Tom. II. Som. XL Dyr inest illudo de Ialut dans e selise Romaine pag. m. num. 3.

dit, & damnatus a Sorbona multum in Galliis rumoris excivit, inultumque etiam malorum Helvetio attulisset, ni sententiam is luam , ficte saltem, revoc4sset. Liber vero De P homme post fatum ejusdem Helvetii evulgatas est. In utroque tamen impietati.Scriptor favet, & in cit. Mapitr. II. probare conatur minus nocere Imperio Religionem Paganorum, quam Chrilli

SEARCH

MENU NAVIGATION