장음표시 사용
271쪽
trumque Ecelesiae latus constructa, in quibus reliquiae
f. II. Utroque jure ad aediscandam Ecclesiam epia scopi consensus requisitus . Certae ad illius
NON solum autem Canones, sed leges Imperiales. conscientiam , veniamque omnino Episcopi requirunt ad novae Ecclesiae constructionem. Ita Chalcedonenses Patres a , & Justinianus b statuerunt, ac passim se quentes Imperatores, Synodique, ut probe advertit Uan- Espentus ο), confirmarunt. Ceterum novas exaedificaniadi Ecclesias non una legitima causa est. I. Si populus ita numerosus sit, ut unus Redior non posit sufficere Ecclesiasteis sacramentis miniserandis cultui d inoperagendo di: licet ex sola caussa increbrescentis populi, non novam Parochiam erigendam, sed potius vereris Ecclesiae Rectores cogendos esse constituerit Tridentinum se . Iibi tot sacerdotes ad hoc munus afungore, quot sussciant ad sacramenta exbibenda, oe cultum divinum celebran m . II. Si imminens periculum sit, ut ex communicatione leprosorum , aut alio morbo laborantium, reliqui Fideles inficiantur. Tunc enim illis permissum est, ut Eeclesiam cum coemeterio sibi constru re, proprio gaudere valeant presistero ). III. Si episcopus in Paracbia sua, h. e. intra propriae Dicec se a fines , monasterium forte construere o pro suis magniscare voluerit sepulturis. Tunc enim novam etin' iam constituere Ecclesiam poterit, dc propriis eam rediti in
272쪽
ditibus ditare teneretur a . IU. Si novum monasterium extruatur. Necesse namque est , ut ex consepla episcopi adjuncta illi quoque Ecclesia erigatur V. Denique, quod tamen facilius usu venire solet . si ob locorum dissantiam, sis dissicultatem, parochiam sene magno inis commodo ad percipienda sacramenta , divina ossicia
audienda accedere nou possunt e . f. III. .
ea . XII. quaest. 2. 5 Concilium Chaleedonense sustr. citi Can. 4. e) Tridentinum ibid. eis. De. & Alex. III. in cap. ad audientiam I II. Extr. de Eceles aedis. ω rmar. ubi novam Parochiam iubet Ponti sex institui; etiam invito alterius Rect re, quod & confirmavit Tridentinum eis. Ioc. Aliam autem insuper hoc loco advertamus. I. Quum iusta caussa magnum inco modum Parochianorum, ut paullo ante dictum est, sumeti ad novam erectionem huiusmodi incommodum, etiamsi haut nimia sit uiarum longinquitas a veteri Parochiali Ecclesia. II. Idem dicendum, si periculum immineat, ut Parochiani sina sacramentis decedant. Cuiusmodi eventum non expectandum eia se, sed praeveniendum satius duxit S. Congregatio apud Fagn. in Cap. ad audientiam III. Ex tr. de Eeeles aedis vel repara 'num. i . III. Quid, si inter Parochialem, & habitationem populi, flumen, aut torrens hiemali tempore intercedat . nec Ponte, nec vado transiliendus λ Tum etiamsi modica sit distantia, jure ad novae Ecclesiae constructionem procedetur, quum ahemat υε loquutum sit et ridentinum ob locorum distantiam, με di ultatem , ut supr. est. Seg. XXI. eam IV. Dictum, ex caussa populi utimerini non erigendam Ecclesiam, sed saee dotes potius ad sacramentorum ministrationem augendos. Sed qnid. si angusta tum Ecclesia frequentiorem postea populum amplius capere non possit i Locum esse novae riclesiae aedificationi tenet Fagnanus eis. Cam ad audientiam num. I8. V. Si ad novam Parochiam erigendam reditus satis non sint, posse Episcopum benesciorum unionem facere putavit S. Congr. ais Pud Fagnanum ibila. num. qq. VI. Si ex fructibus ad matricem Ecclesiam pertinentibus, alia Parochia iundaretur, illa patrona
efficitur; &, si alius dotans accesserit, is etiam jus tronatus adquiret. Fasnauus ibid. num. 38.
273쪽
6. III. Dedicatio proprie dissert a consecratione. De ea mentio apud antiquos. Pauca adjiciuntur.
DEDICARE proprie est seu encaeniare Q, uti tradidit Augustinus b ' encaenia fes itas erat deisaei i onis Templi. Graece enim καινον dicitur novum.
suodcumque novum aliquid fuerit aedicatum , eneaenia vocantur. Iam usus habet hoc verbum. Sι quis nova tunica induatur, encaeniare dicitur. Unde nihil a. liud erat dedicatio Ecclesiarum, nisi earum per Religionis exercitia encaeniatis. Qua in re differt a consecrarione, quae ad caeremonias, quae tum adhibentur , poetius pertinet 0 . Quoniam vero templa consecrari simul, & dedicari consuevit, hinc utraque ea uox prinmiscue usurpata est. Porro, nisi in summa necessitate, vetuerunt Canones in iis locis sacra peragi, quae nomdum suerint consecrata , vel dedicata d). Cujus quidem consecrationis meminerunt Athanasius θ), & E sebius f). Antiquitus etiam ad eiusmodi stilemnita. tem vicini episcopi conveniebant O ; Synodos celebra hant, qualis fuit Antiochena, Arianorum tempore, sub ullo Papa I. an. 3 o. dicta propterea in encaeniis M:& Ser-
a Inde apud Neapolitanos vox incernam, quum Primum res aliqua in nsu ponitur. εὶ Tract. o. in Dan. e Maroch. Dedi t. sub Asicia cap. I. num. I. pay. I. d) Gratianus Can. sicut X. Can. missarum XI. ει Can. hie ergo XIII. Dist. I. de eonsere. ε) Amtog. ad Constantinum Imm D Histori Getes sib. X. ca'. ζ. g Bellar v. iiD. III. de euo. παν. cap. s. sit plureseain in rem antiquos laudat scriptores . h) Magnificum Antiochiae templum, quod Dominicum adpellarunt, inchoarat iam Constantinus, & absolverat eius filius Constantius. Occasione illius dedicationis per Arianum Imperatorem vocati episcopi, etiam ex Thracia, & Palaestina
274쪽
N Sermones habebant, cuiusmodi plures extant apud Augustinum. Ex Ambrosio praeterea 60, & Pauli
no accepimus, quod reliquiae etiam tum martyrum, saltem ex consuetudine Ecclesiae Romanae, adhibitae sint. Qui denique ex iure novo in dedicatione Ecclesiae ritus observentur, habG ex Pontificali Romano. Duo hic praeterire non licet. I. Dedicatio templi materialis, consecrationem spiritualem , qua Fideles in Baptismo initiantur, signincat, adeo ut Baptismales caeremoniae xitibus dedicationis Ecclesiae adprime respondeant. Unde quemadmodum nec Baptismus, ita nec Ecclesiae consecratio rei teranda est c . II. Solus episcopus consecrare Ecclesias talest, nec id muneris simplici presbytero, licet sacra olea suerint per ipsum episcopum benedicta. ille poterit delegare; quum hujusmodi facultas uni R mano Pontifici reservetur d) . Immo nec & Vicarius generalis, et si Episcopali Ordine insignitus, sine peculiari episcopi mandato, ad Ecclesiarum, & altarium consecrationem potest procedere M.
stina; & quidem py. ut testatur foetomenus lib. III. eam quorum r6. occulti erant Ariani. Attamen verum convocandae Synodi consilium fuerat, ut Atanasium, Alexandrinae Ecclesiae restitutum , inde deturbarent. Quod favente Constantio, &co tradicentibus vel in maiori numero Catholicis, atinuerunt,& expulso Athanasio alium, qui Gre 'rius Cappadox fuit, quique ab Alexandrino populo misere deinceps periit , substia tuerunt. Quare non proprie Catholicorum, sed Haeretieorum fuisse conventum probavit Baronius ad an. Z I.
275쪽
I. IV. suandonam reconsecramia , aut reconcialianda Ecclesia sit. HUC alia spectant. I. Reiteratur consecratio, si dubia sit a : si exusta Ecclesia iterum sit reaedificata b):
aut si ejusdem collabentes muri fuerint restaurati se . Nimirum si, parietibus tamen illaeses, ac mensa principalis altaris in sua extremitate modicam passa franturam, cetera omnis Ecclesia destructa sit ' tum nec eam, aut altare denuo esse consecrandum docuit Alexander III. 00. . II. Aliquando tamen non reconsecratione, sed reconciliatione opus est, quum scilicet Ecclesia violatur, quod pluribus quidem modis contingere potest. I. Per Buma. ni sanguinis usionem se . Requiritur tamen, ut vulnus nonnisi homini in Ecclesia existenti infligatur, non obstante, quod vulnerans extra Ecclesiam reperiatur; ut non paucae guttae sanguinis, sed effusio sequatur, videlicet in aliqua copia , ut percussio gravis fuerit, unde non censenda est violata Ecclesia, si ex auricula, vel naso, leviter vulnerato, magna vis sanguinis effundatur; ut crimen sit notorium; ut denique non casu, ne
que ex levi, sed gravi culpa laesio succedat. II. Prahomicidium , quod tamen sit notorium: intra Ecclesiam commissum, etiamsi nulla adsit effusio sanguinis f ,, aut eὶ Omnes huiusmodi reiterandae eonsecrationis modos eis xaminat Benedictus X lv. in Constit. iam inde an 736. consecrationem Ecclesiae Bononiensis, quam rexerat, deliberaturus. Et quoniam ob iactas restaurationes templum illud de novo erectum videbatur, ad idem consecrandum delegavit Card. Maia vetium Epist. tibi prae reteris eod. an. II 6.
d) Cap. ligneis VI. Ex tr. de eonsere. e Cap. proposuisti IV. Cap. si Getis X. Extr. de Gnissem. Eccles & Cap. s Fecti m uni c. eod. tit. in VI. Arguunt id Doctores ex eo, quod in Can. si motum XVIII. Dist. I. de conjecr. & in cit. Cap. proposuisti dicitur
276쪽
aut occisus domi inde suae moriatur a : & quo iniuriani percusso, saltem sanctitati loci inseratur: unde si qui seipse in Ecclesia caederet, aut si judex ibi aliquetri
pilis damnaret, illa enimvero violaretur. III. Per humani seminis sinonem b), nimirum notoriam, &illicitam, sive per voluntariam pollutionem, sive per
Carnalem. copulam, etiam conjugalem e . IV. Per δε- pulturam hominis excommunicati. ' Quare si contingat , quod per violentiam, aut alio is casu tumulatus sit, e humari debet, dummodo corpus a ceteris Fidelium corinporibus discernatur d). Intellige tamen,'si' fuerit pu-hlice denuntiatus, aut notorius Clerici percussor. V.
Per sepulturam hominis insidelis se . Quod tamen non
est accipiendum de infante cum matre in utero eiusdem mortuo. Fcetus enim cum pareute sua unum quasi corin pus censendum est. VI. Quum haec ita sint, duo adnotamus. Primum est. Polluta Ecclesia non creditur pollutum etiam coemeterium, nisi sit contiguum. Comtra vero polluto coemeterio . nullo modo Ecclesia, quamvis contigua, polluitur. Quinimo si pariete medio duo jungantur coemeteria, ne violato quidem uno, alterum etiam violaretur, licet de uno ad aliud per portam intermediam habeatur accessus f . Alterum est. Si Ecclesia, jam consecrata , polluta sit, a solo Episcopo reconcilianda est; neque is simplici presbytero hanc veniam homisidis violari Ecclesiam, sed tacetur, an cum sanguinis es fusione, necne. Quod & notavit Glossa in cit. Cap. si Mele-sam verb. nguinis. a uid, si qui foris percussus intra Ecclesiam decedat Non pollui eamdem dicendum est. b Cit. Cap. s Ecclesia X. Extr. de eonsecra & est. Cap. si Ecelesiam unic. eo L tit. in VI. e) Solent excipere Doctores casum, nempe si coniuges Iongo abhinc tempore in Ecclesia sertasse cohabitent, & in gravi periculo incontinentiae suerint. dὶ Innoe. III. in Cap. Iaeris XII. Extr. de sepulti Can. Ecelesam XXVI. Dist. I. de consere. pr. eis. Cap. s Ecclesam unic. eod. tit. in VI.
277쪽
niam delegare potest, etiamsi aqua ab episcopo benedicta adhiberetur a . Diximus 1am consecrata. Si enim Ecclesia, quae violata est, benedicta tantum antea fuerit, tum per simplicem sacerdotem cum aqua benedicta poterit reconeiliari b . U. Multa ad reparationem , sepulturam, σeultum Ecelesiarum spectantia
ULT 1Mo loco diversa sunt, quae admoneamus. I. In Hispania tres in partes, in cetero Occidente reditus Ecclesiastici in quatuor plerumque saec. VI. dividebantur, ita tamen ut una fabricae Ecclesiae cederet e . Quum autem divisio hujusmodi exolevisset, quorum,
quaeso, impensis reparanda QEeclesia est, si nulli spe
a Greg. I x. in Cap. aqua IX. Extri de eonfur. Nimiarum, ut advertit Van. Essenius Iuris Meles Pan. II. ris. XVI. ωρ. IV. num. et r. . hujusmodi sollemnis templi materialis reconciliatio sollemnem illam poenitentium reeo iii tionem refert, quae olim per episcopos fiebat. 9b Greg. I A. in Cap. si Melesia X. Extri eod. Et Bened. XIV. A Do. Dioeres lib. XIII. eap. XU. num. 2. e Van. Espenius Iuris Eceles Part. II. tis. XVI. cap. V. num. a. oe seq. Q Reparari dicuntur ardes, quae vetustate, seu ut ait Papinianus in L. domus 38. D. de legat. I. γ, etatibus colla.
huntur. Porro, ut id addamus, ex coctis lateribus immortales fere eae sunt, vixque indigent reparatioue. Quae vero communiter ex nostrate coemento eriguntur, modo, ubi opus est, passim reparemur, ad duo, & tria saecula conservantur. Refert sane Vitruvius lib. II. de Arebites. cap. VIII. parietes, ecsententia sui temporis Architectorum non posse plus quam a nos octoginta Grare. Quod tamen hodie non verum experimur, sortasse quod Vitruvius de parietibus duplici domino communibus loquatur, qui certe erant minoris crassitiei. Unde idem eis. ωρ. Ieges PMicae non patiuntur mu's crasstudines, qmam
278쪽
ciales reditus in id sint destinati P Tenentur sane bene. ficiarii γ , commendatarii, pensionarii b), possessbres decimarum, etiamsi non sint beneficiarii c : Canonici, si ad restaurandam Cathedralem episcopus cum maritore parte Capituli consenserit ) οῦ patroni, iique mnes, qui fructus aliquos ex dictis mcusiis pro enis res percipiunt, aut in illorum defectum, etiam paroebi ni e . II. Immunitate locali, seu 'ure abii gaudent etiam Ecclesiae; de qua inferius. III. Parochialis Ecclesia, ejusve coemeterium, proprius est sepulturae par chlanorum locus. Consentaneum enim semper visum
est, ut ubi quis sacramenta vivus percepit, ibi apud eamdem matricem Parochiam habeat sepulturam f). Quum autem , relaxata antiqua disciplina , Fidei hus sepulturam etiam extra Parochiam si hi eligendi facultas concessa sit: huic nihilominus incolume semper lius quartae funerariae es Canones conservarunt
a Cap. quieumque I. & Cam quicumque IV. Extr. de Eretis aedis. re Porro in Italia, Insulisque adiacentibus provisi de beneficiis Melesiasticis non adsectis, seu reservatis
S. Sedi, tenentur solvere, aiat reis iis deponere mediam a
natam pro fabrica propriarum Ecclesiarum ; exceptis beneficiis Ecclesiae Beneὐentanae, & iis, quae in illis Dioecesibus sita sunt, in quibus proprius sendus est destinatus ad reparationem sabricarum. Bened. XIII. Const. pius an. 724. b Gonetalea Comment. in eit. Cap. I. uum. T. e Uan-Espenius ibid. num. ω II., cd Cap. ex parte IV. Extri de his, quae sent &e. e Trident. Sess. XXI. in meret. de Refom. cap. 7. γm Van-Espenius Pan. l. rab. XXXu III. cap. I. uum. 2. x occasione inhumationis in alia aliqua Ecclesia, sol bant Fideles partem etiam bonorum suorum eidem donare. De oblationibus huiusmodi statutum suit, ut pars tertia. vel quam ta, Parochiali Ecclesiae vindicaretur. Quae, quantacumque ho
die sit pro regionum consuetudine, quarta nomine nuncupaturo
h Cap. nos instituta I. Cap. relatum II. Cap. quum fu- ρον VIII. Ex tr. de semis. Tum Cap. quum quis II. do s ulti in VI. & Clement. dudum II. g. verum tir. sod. de sepult.
279쪽
Sed de hae etiam re alibi fusius a). IV. In Basilicis. Collegiatis, Ecclesiis quibuscumque, & Oratoriis, ta
.-na excommunicationis quidquam cani non potest, praeter verba ex Breviario , vel Missali Romano in incis de promio, vel communi , pro currenti cuiusque asei fesso. vet quod a S. Scriptae , meI a S. Patribus non si desumtum b) . V. Quominus 'capsae cadaverum, hirsum a terra elevatae, in Ecclesiis ponantur, prohibi
tum est er. VI. ivetantur Clerici, Missae Episcopali inservientes, sub excommunicationis poena, Ius, but pucem Gubernatoribus, laicisque officialibus prius rim M, quam ipsi episcopo sollemnia celebranti ιh. Quinimmo Vicario, I Provisori Urhis Veronae tus non a Canonico, sed a Mansionario dandum esse statutum Dit e . VII. Μagistratus, & iudices saeculares, si divinis officiis intemini. non possunt in presbyterio sedes Canonicorum occupare f); aut in aliis sedibus cum iis in presbyterio morari, & a Diacono adsistente, incensum, librum Evangeliorum ad osculandum, & osculum Pacis peterela . VIII. Tapetes, pulvinaria, sedilia pra, ferri nequeunt mulieribus , &, poni in Ecclesiis, etiam Regularium, praecipue ubi exponitur Sacramentum M. Praeterea omnibus . cujuscumque gradus, exceptis RePlibus personis, deserre sibi strata cum pulvinaribus interdictum est . Secus cessandum a celebratione . di vino.
a m. IV. ses. ubi de iis, qui Ecclesiastica. sepultura
. b) Alex. VII. Constit. piae an. 16s7. quam confirmavit
e) Clemens v III. Constit. ex debito ad. Isn. . H Clemens VIII. Constit. Romanum an. 16 4. g Urbanus VIII. Constit. alias an. I 6ῖ9. θ Paulus V. Constit. pro parte an. Ibo8. qua facultatem tribuit episcopo Granatensii poenas Regularibus, non obe sientibus, pro arbitrio infligendi.
280쪽
rum ossitiorum: Rectores Ecclesiarum id permittente ipso facto excommunicationem, incurrviat; & Ecclesia ipsa pro interdicta censenda est a . C A P U T XI. v . t
m monasteriis, aliisque locis piis . .
-- . S. I. Conim, monassicam , ac regularem profes ' . nem , impiorum Philosophorum Helistii ' i. . praesertim , indigna declamatio. : REAus Ecclesiasticis monasteria etiam, aliaque loca pia, quae vulgo dicunt, ' non incommode acu censentur . Quanta Utem philosophica libertate in m nasticam, ac regularem pisessionem hominest , mala de . Religione meriti nostro hoc praesertim tempore s .rantur, & debacchentur, nemo est, qui ignorat . . Ubdelicet monachorum, & Regularium omnium institutionem, non a Religionis amore, sed ait Romanorum. Pontificum artibus, ac vafritie, non a cole ae piet .lis, sed ab amplificandae dominationis studio: derutant;& paucarum vitiai universo corpori vindicantes nestemperatum bonorum usum ab intemperato. huladii timguentes, instituti sanctitatem diminuere, pietatis exercitia ridere, perinnas itamquam imperio noxias odisse , Christianos Principes ad earum malevolentiam excita. re , Romanaeque Sedi, quae talibus ad sua ubique comismoda utatur ministrix, turpiterclatrahere non desistunt. Ab unius Helvetii, de quo superius i Q,i rabie .: MUNrorum, quaeso , rabiem discite. Sic ille e) : o Papi-μF- examineat, queue fui eu totis les sectes la cotauitede υοtre 'lisei Eut-elle interet sentretenir. garia o s