Iuris ecclesiastici praelectiones a Vincentio Lupoli in vsum auditorum suorum concinna, novaque methodo, quatuor tomis comprehensae, notisque illustratae .. Liber 2. De rebus

발행: 1787년

분량: 348페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

291쪽

j. VI. Monaebi omnino episcopis dirimum subiecti.

Eorum exemtiones , quoad spirituale quoqua

regimen , ab saec. XII. Eaedem quae

ex Triventino temperatae .

PRAETEREA quantumvis ab Abbatibus monasteria

regerentur, illorumque maxima esset potestas in monachos ab , semper ea tamen civitatis episcopo omnino posse, sed quidquid adquiritur, statim superio-ns tradenis

dum , qui prius necessitatibus illius, cuius intuitu comparatum est, tum in monasterii usum reliqua impendent. Bened. XIV.. de senori. Dioecos lib. XLII. cap. Xll. num. ao. Ceterumhuratacumque hac in re restituendae communis vitae sit difficialtas, puta, quod detrectarent postmodum consanguine; annua luis stibsidia largiri; quod etiamsi consentirent ingressuri regulares, dissentirent certe , vi inibi iam tum vivunt; &qnod deficientibus humana vice certis monasteriorum rediti bus, in incommodioris vitae periculum incurratur; ea semper est Ecclesiae mens, ut servetur persecta vitae communio, ubi viget, inducatur, ubi non obtinet, si felix tamen exitus speis rari possit. Bened. XIV. ibid. num. 2I. Itaque si qui contrarii irrepsere abusias, nonnisi relaxationes voti paupertatis sunt, s laque tolerantia excusari possunt. Illud autem, ne in votum peccetur, omnino requiritur, ut regularis, qnamcumque sibi pecuniam, sue consanguineorum donationibus, sue proprio labore adquisierit, illico in communem monasterii arcam inserat . e qua ex Superiorum consensu passim capiat, parato interea animo, ut si ira serant monasterii rationes, ea libere ab

ipsis Superioribus possit impendi. Bened. XIV. ibid. n. ai. a Deni monachi uni parebant, qui decanus I centeni vero alteri, qui centenarius dicebatur. Omnes tamen Abbatibus, aut Hegumenis, sue Praesidibias subjiciebantur, quorum erat divina officia administrare, disciplinam regere. in delinquentes animadvertere , tum corporalibus, tum spiritualibus poenis, puta, Eucharissiae, sacrorumque prohibitione, & vero etiam

ςxcommunicatione; quae tamen non centura erat Ecclesiasti ea,

cuius infligendae laicus, cujusmodi plerumque erant Abbates , incapax est, sed Canonica quaedam pinna, ad exemplum aliorum. Porro jus ledendi , tuffragiique Abbatibus in Provi

ciali Synodo CPolitana sub Flaviano an. 48. datum fuit.

292쪽

subiiciebantur a). Sequutis temporibus, sive ut quieti

suae, ac disciplinae observantiae consulerent monachi; sive ne episcoporum quorumdam immoderatis, aut etiam simoniacis gravarentur exactionibus b) : sive quod

bonis adfluentes , ampliorem adpeterent libertatem ;privilegia, & exemtiones exquisiverunt. Quare tum li- hera Abbatum electio , tum rerum temporalium administratio concessa iis fuit. Numquam tamen ab ordinaria episcoporum potestate erant immunes c : etiamsi monalteria sub tutela essent Sed is Romanae. Ab Dec. XII. exemtiones , quoad spirituale etiam regimen , Obtinuere , contra quas tantopere Bernardus declamavit Q. Ouae quidem adeo deinceps increvere , ut a Tridentinis Patribus merito fuerint temperatae . Et I. sane regulares extra monasterium degentes, si deliquerint ab Ordinario loci , tamquam Sedis Apostolicae delegato, corrigi possunt, & puniri e . II. Si qui in

claustris degentes, notoris populo scandalum praebeant, monente episcopo , a Superiore puniendi sunt: Alias in illos animadvertendi facultas episcopo est, tamquam Romanae Sed is delegato f . Quum autem Superiores delinquentem huiusmodi monachum extra episcopi Dice-

- a Chalcedon. 4. & Iustinian. μυA. V. cap. I. &IX. μυeL LXMi. ea . I. tum μυeLCXXIII. cap. El. Porro Thomass. de υ. s Vet. Eccles. discipi. Pan. I. lib. III. eam XXVI. num. l. oeseqq. caussas enumerat, ob quas monachi pilcopis suberant, quod hi scilicet Ecclesiae illos genuerint, quod aional eria sundarint, quod i plos alerent, quod vivendi regulam dederint, & praesertim quod in omnem Christi gregem divinitus auctoritate sulserent. Thomassin. ibid. cap. XXIX. num. Ig. e) Cap. quum . III. Extr. de ρνιυilet. & Cap. aucto ritate IV. eod. in VI. Epist. XLII. & CLXXX. ad Innoe. Papam , tum lib. III. ae Conlid. ε) Trid. Sus VI. ωρ. in Decret. de Reforem. , & Bened. XIV. Conltit. Pontificia an. I 6.

293쪽

resim impunitum dimitterent, praecepit Clemens VIII. omnibus ordinum Praepositis , sub poena privationis officii , ut infra praescriptum ab episcopo terminum, reum, ubicumque is fuerit, castigarent III. Μ

nasteria , quibus animarum cura adnexa eli, in iis , quae ad di am curam . . saeramentorum admini irati

nem pertinent , iuri dictioni, vi tationi, σ eorrectioni episcopi , in cuius Diomes sunt sta , immediate subiiciuntur μγ . IV. Idem dicendum de iis, quae sub immediata Sessis Apostolicae, vel Regum protectione . nec visitationem haberent, nec se in Congregationes erex runt e . V. Si in illis vero, quae commendata dicuntur, regularis observantia non viget. posse ea quotannis ab episcopo visitari alibi adnotavimus d) . VI. Regulares in Ecclesiis suorum ordinum, antequam praedicare in- .cipiant , tum veniam e Superiori hus obtinere , tum cum ea personaliter se eoram episcopis praesentare, oe ab eis benedictionem petere e in Ecclesiis vero nou suorum ordinum , ultra licentiam suorum Superiorum , etiam episcopi. licentiam impetrare tenentur e . Ceterum

mnino secti bitum, ut secularis, his regularis .etiam in

stit. firmandis an. I 4,. quam Tom. II. ρυ. ap8. laudavimus,& qua Bened. XIy. multa resolvit. Potiora sunt. I. quod potest episcopus in Ecclesiis regularium conserre Confirmati nem, etiamsi non sint parochiales. II. quod in parochialibus1,otest visitare ipsas Ecclesias , & inquirere de Parocho regula. ri. III. quod si removendus est , episcopus enm e sentiente Superiore removeat. l V. quod a visitatione exemta sunt ea loca, in quibus vel Abbates iurisdictionem habent quasi Em scopalem cum territorio separato, vel Generalis o dinis residet. V. quod non sit tamen exemta Parochialis, subjecta monasterio, ubi residet Generalis. e Gm. II. Pag. 3o6. ex Trid. eis. Sess. XXV. ea 8. d Tom. II. pag. los. ex Trid. Sess. i. in Dere. de M.

. Trid. Sus Q in Decreti de Reform. cap. 2.

294쪽

Eeelesis suorum ordinum , contradicente viscopo , ρω- aleare praesumat a . VII. Velantur regulares , consessiones saecularium , etiam sacerdotum , audire , sane venia

episcoporum b . VIII. Tum censuras, & dies sestos, quos in Dioecesi episcopus praeceperit, in Ecclesiis etiam suorum ordinum, servare c) ς rum ad publicas

processiones accedere adstringuntur regulares , etiam monachi , iis tantum exceptis , qui in strictiori clausura pedipetuo vivunt M . f. VII. Multa ad regulares spectantia monentur . MULTA huc saciunt, quae sparsim constituta reperiuntur. I. Quoniam in finem spiritualem coalescunt monachi , vetitum est ab ingressuris in monasterium , aut profitentibus temporalia accipere o, nisi spontanea sue rit oblatio, aut loco sit alimentorum γ). II. Daturi

dὶ Trid. ibid. eap. XIII. o Nicaenum II. Gn. Ist. Cap. quum in VIII. & Ca

δε hoe X. Extr. de simon. Cap. monachi II. Extr. de satia me nach. inm & Extravas. comm. sane in vinea Cap. I. de simon. ID Nonnisi usu receptae suisse videntur dotes , seu certae pecuniariae portiones, quae ab ingressuris in monasterium ex iis puntur. Christianus Lupus Not. in Co. XVIII. Meaena II. ut a simoniaca eas labe excuset, quoddam esse ipsas transactionis Senus purat, quae inter monesterium , & consanρuineos m nialis intercedit ι quum ex Justiniano monasterium in i Cum monachorum succedat, si vel parentes eorum intestati deincedant , ut habetur in L. inciales 4. C. de Dis p. , 9 Cur. aut si ipsi quidem monachi, quibus filii non sint, ante ingressum in Religionem, de rebus suis minime disposuerint, ut est in No-I. CXXlII. eap. 38. Verum haec Lupi sententia nihil adridet Van-Espenio Iur. Eules. Pan. l. m. XXVI. cap. a. Benedictus XIV. de Dn. Diarces ti b. XI. cap. VI.num. I. ρο seqq. improbans severitatem van-Espenii, sequitur Opinionem O. Thomae I. a. quaest. C. art. ῖ. ad 4. praxim s.

295쪽

nomen vitae monasticae solebant praemature sese rebus suis abdicare, eas vel monasterio , vel pauperibus, vel consanguineis donantes . Ne ita autem in saeculo pauperes viverent , adigebantur quodammodo , ut professi nem emitterent. Eorum libertati consuluit .Tridentianum a statuitque , ne quaelibet renunciatio , aut obligatio b , antea emissa , etiam iurata , vel ad pias caussas , valeret, nis cum licentia episcopi, sis ejus viem eii sat , intra duos menses proximos ante professonem; ac nou alias intelligatur essetium suum sortiri , nis sequuta professone . III. Licet regularibus ab Ordine laxiore ad arctiorem transitum sacere, petita, licet nouimpetrata , Superioris sui venia ἰ etiamsi religiosii, unde discessio paratur , Apostolicum habeant privilegium , ne , posequam aliquis professus fuerit apud eos , ad alium

Congregationis, & statuta S. Caroli Borromaei in synodo Mediolanens I. an. Is6s. & in Mediolanensi II. an. i 36p. st tuitque simoniacum esse, si quid pro ingressit in Religionem,

tamquam Pretium, exigeretur; non vero si pro sustentatioris Personae, quae monasterium ingreditur. Nec quid contra iacit monasteria ditiora esse, quum propter ingruentes necessitates,& casus inopinatos plerumque ad inopiam redigannir. Duo tandem advertit Pontifex.. l. Quod praeter dotein nulla alia pecuniae lumma a puellis extorqueatur in commodum monia. lium, serveturque omnino, quod Urbanus V. in cis. Extravas. comm. sane cap. I. de simon. utriusque sexus regularibus prohibuit , ne iis in oceasionibus, Ueumque pastus, prandia, Ie

coe I, pecuuius , oeatia, aut res alias , etiam ad usum Eceis.

sasticum, seu quemυis pium usum, alium demtata , vel deputanda , dis int indirecte petere υH exigere quoquo modo prae fumant. Il. Quod prohibenda 'non sit a episcopo dotis comissi tutio, licet interdum expediat eam imminui, aut in quibusdam circumstantiis etiam remitti; contra vero semper modus imponendus sit sumtuosis adparatibus, musicis concentibus , ae comessationibus, quae potius saeculli pompam, & luxum sapere

videmur.

aὶ Sus XXV. de . Regular. cap. I 6. b) Intellige de dispositionibus irrevocabilibus inter vivos. - & beneficiorum renunciationibus, quae sinurae professionis caul

sa emitterentur . . . . . . - -

296쪽

rentu, transire a . Notandum tamen, quod in dubio utrum quis velit ad Ordinem a litorem , an laxiorem ex caritate, an temeritate transire . Superioris judiei,M ess requirendum ne forte angelus fatisme in lucis. angelum

se transformet M . Porro innditari ibus, nisi ex usnia Pontificis, transire interdictum est ad alios ordines non Mendicantes, sub poena excommunicationis ipso,cto a recipientibus, & receptis incurrenda, excepto ordine Carthusiano e . Caussa tantum infirmitatis: ex indulgentia Sedis Apostolicae, licebit alicui ad laxi

rem ordinem transmigrare M. IV. Intra quisquennium tantum a die professionis, permittitur regulari caussas vis, metusve, aut aetatis, coram Superiore suo,& episcopo loci proponere. Nec potest interea habitum dimittere ; secus , ad adlegandam quamcumque caussam non admittitur, tamquam apostata punietur, nulloque Religionis privilegio iuvabitiae Θ V. Uetantur monachi Parochialibus Ecclesiis praeesse non autem regulares. Nam ut inquit Innocentius II l. M , rasa

sanctorum monachorum consortio non putentur bejuncti, ν gulae tamen insemiunt laxiori. VI. Velitum est, mulieribus saecularibus sub poena excommunicationis, ne cuiuscumque privilegii, aut lacultatis praetextu , monasteria r gularium ingrederentur b . Idem confirmavit iuncti-

297쪽

ctus XIV. revocavitque facultates omnes a Congregatione Cardinalium , Legatis e Latere, di Nuntiis retro

Concessas , exceptis tantum mulieribus consanguineis,

S adfinibus institutorum , & fundatorum , quibus dumtaxat devotionis causa in eorum monasteria ingredi pedimisit a . VII. Ut restitueret disciplinam regularem, suppresserat Innocentius X. parvos Conventus , quibus ea hona adplicanda essent , fratres revocarentur b) . Tum ut episcopo subiacerent Conventus cuiuscumque ordinis, qui quacumque ex caussa sex religiosos, h. e. quatuor sacerdotes , & duos laicos alere non possent , pariter decrevit sc . f. VIII. Poliora de monialibus indicantur . MONACHIs accedunt moniales Q quas a primis usque Ecclesiae seculis monasticam coluisse vitam superius diximus e . Missis omnibus, quae in hoc argumentum dici possent, principaliora haec sunt. I. sub anathem

ris poena , non sunt eae suomodocumque cogendae , pr

rerquam in eamus in iure exstrum, ad ingrediendum monasterium, vel ad suscipiendum habitum cuiuscumque Religionis, set ad emittendam professonem . Nec vero sub eadem poena , a voluntate veli accipiendi, vel voti emittendi, quoquo modo sene iussa causa sunt impediendae D. II. Puella ad habitum regularem non admiti ten- a Constit. regulisis an. Iraet. Qua propterea revocata est Constitutio Pii V. deret Romanum an . Is o. ubi in sollemni bus festis, ob ingentem populi frequentiam, per apertam clau fri portam precessonaliter ingredi, & recto tramite ad Ecclesiam pergere , mulieribus concesserat. b) Constit. instaurandae an. Id 2. ς Constit. ut in parυis an. I 6s4. d) Augustinus II. unici de S. Virginis. cap. iat. -- in.

dictas suisse sanctimoniales adfirmavit, a sanctimonia scillari,

quam profitebantur.

298쪽

. tenda est. nisi maior duodecim amis sit λ; nullatem erit professio, si ante desimum se tum armwη -- pletum emittatur M. Tum vero ante trabitus sust ptionem , tum praecipue ante professionem , ab φpistum , vel eius vicario , aut alio ab eis deputato , vi ginis voluntas ex Noranda ist , o coacta, sedusta

D, an sciato quid Mat. Adpropinquante demum tempore professsionis , Abbatissa ante mensem episcopum

certiorem sacere tenetur e . In die velationis monia-

.lu eonsessa, & epulo Eucharistico resecta, plenariam indulgentiam lucratur M . III. Μodi liuin monasteria validissimis septa suisse munitionibus ccepimus, ne hostium, impiorumque hominum incursibus paterent; equibus tamen plerumque egredi nefas non er t. Boni-

facius VIII. perpetuam indixit clausuram , quam infrid--gi prohibuit quacumque ratione mi causν , nisi forte

. tanto , m talι morba evidenter earum aliquam laborare

constaret , quod non posset cum aliis absque graυi μνι- eulo , seu scandalo commorari θ) . Cuius Constitutionem iam Tridentinum confirmavit. lusens per epist pos, ubi violata fuerit, diligenter restitui, ubi inviolata est, conservari u L; tum Pius V. Tridentini vestigiis inhaerens iterum e probavit . addiditque mi uj- me esse in monasteria recipiendas Tertiarias , ni vota emittant, aut si clausuram nolint observare is): tum Benedictus XIV. renovavit b). IV. Eligenda est in

a Trid. Sess. XXV. de Regulari cap. II. b) Trid. ibid. cap. II. e) Trid. ibid. cum IIo. υὶ Bened. XIII. Constiti in supremo an. I 728. Ο Cap. 'ericulino unie. de flat. regulari in VI. ID Dg. XXV. de Regular. ωρ. S. Constit. et ea pastoralis an. IIοε. h) cinstit. eum Iacram an. I i. In Portugallia . & Alincarbiorum Regno, sacrae virgines infirmitatis eanta e mona. seriis egress e diu inde aberant , & tum per plateas incedere, tum & spectaculic interesse videbantur. Pontifex iubet intra quindecim dies ad monasteria eas regredi; secus, in poenas vi latorum clausurae ipso facto se incursuras itatuit.

299쪽

Praepositani monasterii, non minor annis quadraginta θ' quae octo annis post expressam profeJonem laudabiliarer vixerit a . Secus, vel ab alio eiusdem ordinis mo. nasterio, vel ex iis , qua in eodem monasterio annam

trigesimum excesserint, . 3uinque saltem annis post professionem redite vixerint , eligetur Q. Electio autem fiet per ista secreta , ita ut singulorum eligentium nomina numquam publicentur e . Et quidem ab esscopo, vel alio Superiore, qui electioni praeest , ante eancellorum fenestellam vota sngularum audientur, vel acci pientur Q. Abbatissae porro in Italia, Insulisque adiacentibus, ad triennium tantum erunt in ossicio o. V. Pariter st,

tutum est, ut praeter ordinarium confessorem alius extraordinarius ab θiseopo, aliis Superioribus his , aut

ter in anno offeratur, qui omnium confessones audire d heai re . Quod si nolint peccata confiteri, tenenturnihilominus sese praesentare, ut monita salutaria recipiant, o actum subjectionis exerceant O . Repugnans moni lis punietur a Praeposita, atque educanda eiicietur e monasterio . Quo tempore adest extraordinarius, ordinarius nullius ibi monialis audire poterit consessionem. Demum expleto sive ordinarii, sive extraordinarii omcio, nemo eorum ad eadem monasteria pro audiendis consessionibus accedet, neque litteras, sine speciali venia , a monialibus accipiet ' . Ceterum ne ex desectu consessariorum angustiis opprimantur moniales, voluit

Benedictus XIV. ut episcopi non adeo di melles sint pro concessione eisdem aliorum consessariorum 0. VI. In

a Trid. Sus. XXV. de Regulari cap. 7.

300쪽

Italia , Insulisque adiacentibus, sumiores regulares , mel in anno , pro fisitatione, ingredi possunt monasterium , cum uno socio. cum duobus, si sit superior neralis. Visitatori quatuor adsistant moniales ex antiquioribus , ceterae erunt in Choro; nec enim, nisi ad crates, fieri debet visitatio personalis. Si pluries intra annum ingredi opus fuerit, venia petetur ab episcopoloei, qui & socium dabit se . VII. Ut expensae in die hus sistis propriorum ordinum , adsumptionis habitus, prosessionis. vel velationis , sint moderatae , saepius st tutum est b); ut propte ea nec ante acceptationem ,

. nec

stitutionem Clementis x I. ut omnes scilicet sese extraordinariis consessariis sistant, ne qua inter ipsas suspieio oriatur, eam etiam extendit ad Communitates milie tam non velatarum, variaque praeterea dubia resolvit. I. Deputatio extraordinario irum, si moniales subsunt episcopo, ad eum pertinet sit ruingligens erit. ad Cardinalem Poenitentiarium. Quod si superi tibus Ordinum subjiciantur. d eosdem I his non providentibu , ad episcopum loci ordinarium. II. si monialis aegrotans, vel etiam sana, praeter ordinarium, vel extraordinarium, alium et, iam sibi precetur consessarium. eidem ad consolationem eonc dandus est, sive ab episcopo, sive a superioribus, quibus si est monasterium ι immo sive regularis petatur, licet moniales subjectae sint episcopo; sive saecularis, etiamsi regularibus. . dira in re rigor improbandus est, & insistendiam praesertim exem- Ilo s. Francisci salesii, qui iis in occasionibus nihil is dimetis em praebebat. III. Possunt ab episcopis in extraordinarios eis ligi etiam regulares, & a Praelatis regularibus sacerdotes quo qua . saeculares. Iv. Ubi extraordinarii suo defuncti sunt mun ra, ne accedendum quidem lis est ad claustra monasterii. a Alexander VI l. Constit. felici an. i564. ' Alexander VII. Constit. pro remmisso an. i5s'. ubi voluit . ut solus cantas Gregorianus adhiberetur in Missa, &In vesperis; neque commodato aeeipiatur extranea argentea supellex, vel pecunia pro eadem erogetur. sed proprIae tantum vias fiat, sub poena privationis officii Abuatissarum ; atque ut celebrantibus ibidem sacerdotibus nec esculenta dentur, aut po-cvlenta ; Musaeque sollemnes a Consessario dumtaxat cantarenis tur. Cis. Alex. Constitutionem Innocentius X ll. Decree do an. iosa. confirmavit, Observantiam jurari ab Abbai dis,

SEARCH

MENU NAVIGATION