Homo dubius siue de baptismo abortiuorum

발행: 1674년

분량: 486페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

r7 De Ministrando

tinent ad quaretam decuriam iam inchoacam,licet dies 28o.non sint exacti, ut imaginatur Martianus. io Denique expendamus rationem illius in allegato libro de septimestri partu,& ex illa, quam sit ab eius mente aliena, videbimus illa dierum Iso. terminatio completa. Ratio illius est, quia partus noni mestres,& decimestres,quo magis recedunt ab inimestri, eo sunt validiorcs, sed quis non videat, quod si uteri virtus sit aliquando major, vel etiam insce tu iam formato, sit activitas , ic emcacia , ad vires sibi per nutrimentum augendas, fieri posse , quod sex aut quatuor diebus ante illam Martiam fatalem diem, cas vires acquisierit, & forte majoreS, quam alius perfectus foecus habebit die 28o.cujus activitas,vel uteri virtus non sit adeo valida'Ergo non repugnat Hippocrati,

i i quod ille foetus sit validissimus, qui nono mense iam expleto

ante. diem ducentesimam octogesimam exactam nascitur. Atque ideo Salomon , qui sine dubio inter Heroas , & clarissimos natos , est computandus , de se ipso scripsit Sap. cap. . i. Decem mensium tempore coagulatus sum in sanguine , circ. id est quinque diebus supra novem menses exactos , ut Pine da notavit lib. trimo de res.s sem. cap. Io. . Vel potitis sex diebus post novem mentes. ut Salomonem Verum, etiam in huius temporis imitatione,Christum representaret. Jllud vero, quod ex eodem Hippocrate lib.de carnis. ameri 1 tur non probat: Nam Hippocratis verba, iuxta Calvi ex Codice Vaticano transsationem sunt haec. Hominis veros Atium tem foras ιn matris vulvae. γ loceliis conformandi, septem dies sunt arc Jtaque non de oempore , quo metus incipit vivere procedunt, sed quo figuratur,& conformatur, & ita sentit Femel. lib. . de homin. frocreat. cap. lo. Et quidem quatuor argumenta , quibus deinde Hippocrates illam propositionem confirmat, non aliud probant ; imo si recte expendantur , probant, foetum vivere

ante diem septimam, ut videbimus in digressione post praesentem sectionem. Sed si Martianus diistis non atquiescat , & adhuc existimet, Hippocratem esse in illa sententia, ut validissimi foetus expletum illum numerum arcanum Mtingere debeant adverrendum

262쪽

est eum I lesio in comment. ad lib. 3. morb. potui. fcr. 3. quod

quando Rutho reS videntur dicere,quod huiusmodi partus,quos Uallesius communes vocat, decem mensium t palium exigant, non novem; Da es inquit , trofecto, quodammodo novem, tam quo- I3 dammisso decem menses sunt, atque ita secile componuntur . m&rum tersa me. Et ratio est quia novem mentes sunt menses solares 3 o. dierum; dc decem menses sunt Lunares, qui secundum Hippocratem 18. diebus constant, & Uega citatus hira immo cap. 3, ' lib. 3. setf. lo . cap. 23. notar, quod quando Hippocrates requirit spatium io. mensium,menses lunarcs intelligit: sequi

tur enim partus tempora menstruorum.

Et quamvis Hippocrates decretorios dies, a quibus menses gestandi uterum dicit esse regulandos, observari velit ; At non nimis ad haerendum numeris,more quorundam Philosopliorum advertere debere Medicos monet, in libro de morioru σιι nu ; His verbis. ωu d numerus septimavus Palladi di eiur,caetera- i que pcrtendat, tos it m faciat,quae Thilosophi Mathematici, numerariique de eo is 'per qu, si erunt tradiderunt, Medicorum ncn es c. Et de inde; nihil enim potest totis migras diebus vero , mexasic numerara,Nam,Nec annι,nec menses toiis, in integris diebuo vere, γ exaEie suapte natura perficiuntur,oc.

Quare ex dictis manifestum est, quod non est attendenda dies ducentesima octogesima ex Hippocratis doctrina, tanquam terminus praecise necessarius pro persectissimo partu , sed ex ipsius Hippocratis, & Medicorum doctrina spatitim quorumcumque dierum qui sint inter 17 o. & 28 o. elle humano foetui ctiam perfectissimo tempestivum. . IImo quod huiusmodi dierum spatium sit ad mentem Hippocratis probat Valle Lus remment. ad θί. s. idem. edi .l in e noment ad lib. de carnis. Cum enim ut discurrit Hippocrates u .den n. tuer. Artic. 26. Sc cum eo Chrisos horus a Vegad cret 23. fortus ad eam pervenit magnitudinem,ut non habeat in ut ro matris, alimenti copiam suspicientem; tunc puerulus in Iticem ex i re contendit,calcitrat,membranas disrumpit,quem etiam uteri expi L sva facultas adiuvat, ut egrediatur. Quia vero id contingit i scommunirer, ut experientia constat,inter dies 27O.novcm mensura

263쪽

i 6 De Ministrando

sum solarium, Zc dies 18 o. decem mensium lunarium, ibidem cum dixisset: Non es diuIius parIum in ui ero continere ,-halere,

quam decem men es cyc. paulo Infra parsic. 28. rationem reddens ait . Puer cum in utero crevιt , quiae mater faιιs nutracare eum amplius

non potest,plus nutrιment .quam quοι adsit, quaritans, non quiescit. membranas lacerat,vinculisque solutus simul foras exit. Auae quidem decem menses quam longi rans Peraguvt. Cum enim etiam bruta animantia habeant tempus determinatum nascendi, quando nimirum iam formato foecu,satis nutrimenti Mater non suppeditat,ita etiam homo debet habere aec di tactus protrahere. Neque huic Regulae obstare possunt , quae A ristoteles ad notavit tib. 7. de hist. uim ea . .& poscipsum Plin. histor. nat. lib. .

cap. s. quod omnia animalia, praeter hominem habeant certum pariendi tempus, ic uni homini multiplex conveniat, nonnullae enim mulieres pariunt r. & 8. mense , ut plurimum vero 9.& quarum partus perfectior est interdum non ibium Io. mensem attingunt , sed aliquae, quae ut notavit Aris ibidem forte male computant principium coraceptionis ad II. Ia. dc I 3 perveniunt : imo ut S. Bernard s Muthor es ιn viIAE S. Malachrae quamdam mulierem gestasse uterum menses l6.& precibus

S. Malachiae adiutam , peperille : non inquam haec obstare debent, quasi excedere io. mensem in gestatione uteri, sit naturali perfectioni ad Icribendum atque ideo S. Annam portasse in utero sanctissimam filiam Mariam spatio Io. mensium, non fuisse sinis gulare privilegium huius partus, cum idem, dc maius aIiis mulieribus fuerit concessiam. Nam respondetur ex Hippocr. iam super numero quarto,aIlato , decimestres partus esse validissimos , dc inter naturales, perfectissimos: qui vero excedunt hoc tempus inpersecti sunt di vitiosi, ut Vallesius ait c mgnent. ad bl .de m rb totui. EI. 3. ex duplici causia. Vel quia matris viae ampliores sunt,& abui hi dat in utero nutrimentum; δc ideo tardius sentit puer alimenti.& respirationis indigentiam;Ues quia puer ipse infirmus sit,&imperfectus at ideo tardius nascatur; quare, vel vitio uteri, vel

ipsius fretus defectu contingit, produci partus ultra dies ago. Jmo ex revelatione S. Brigit. lib.ε. λ1J. habemus quod divina

Providensia

264쪽

providearia cura speciali astitit huic operi, eo modo quo

Aaronis virgam a radice δ: trunco recitam miraculo te fecit florere. Singulisre inquit, a saeculo ab Gndii sem Iacere vota ieto Vere suo quem modum Iecit in virga arida Dr0cenie : hoc est ut ego intelligo sterilitatis, & aetatis Genicorum B. Virginis duobus impedimentis miraculose sublatis , Ut lupra iccl. 3. n. 6. dixi , praeter haec omnem naturalem persectionem voluit habere conceptum Mariae corpusculum , tam quoad temperiem quam ad pulchritudinem dc tempus permanentiae in utero ; ita ut nec minore nec majore t cmpore esset ibi , quam quod natura persectissimo corpori concedit sicut virga Aaron, ab arbore recisa , non Iolum in folia Sc in flores erupit unius dici spatio ut dicitur in 6. num. c. i7. 8. Ied p ,sin Odum ut Lorinus ibi adnotavit Ipectante populo Ductus & amigdalas pro- dux it,quia inquit, Lorinus De ι pe Iecta sunt o tera. Cum itaque ex doctrina iam allata supra scct.2 .num. 4. S.Ib. Chryso'mi, 'S N m . Uterum S. Annae, utpote qui ex miraculo redditus fuit aptus aci proic m concipiendam . & quia vires naturales restitutae S. Genitori Ioachimo fuerunt, non possimus alicii ius imperfectionis arguere ; δ ipsum Deipara: foetum perfectissimum supponere debeamus, juxta discursum supra fact uiraject. 1. de perfectione Christi faetus; Non est cur imaginemur, dies illos sive fuerint 2 s. sive 276. qui laus permansit in utero matris , non elle tempus legitimona . δc naturale; praetercina cum nulla ratio, nullaque aut horitas in contrarium urgeat ;Jmo doctrinae Hippocratis,&. Medicorum hic dic rurn

numerus optime correspondeat.

Dices fieri potuit, quod in hujusmodi conceptione Matris Tei si non praecessit Anima, quod non potest dici; praece si crie corpus juxta probabiles sententias a me in Ir dist .al latas Fateor, quod si quis ita responderet, neque contra e ncstitutionem Alexandrinam aperte sentirci; haec enim se umitatuit , ut dies festiua Conceptionis Immaculatae , sit illa dies Octava Decembris , in qua anima Dei para' GeMUr Unuxur , dc praeseruatur a peccato originali ; Nec falsi tis focile posset redargui: Sed existimo quoci esset coiitra Hil pocra-Z eratis

265쪽

cratis , &. Medicorum communem doctrinam , quatenus vltra decem menses , parcum huiusmodi perfectum produceret,

quod non stabsistere naturaliter ex in sequenti festione clarius patebit; nisi iuxta sententias Mirin doli , & Fieni dicatur pra existere solum a die 4 vel ad summum s. Decembris. Sed prius digrediamur circa textum Hippocratis. 'OV-ή AEnte septimim diem vivat humanus

et in in Hiero es Hippocratis doctrina. Digres,no. DIxi superiori sectione Hippocratem θί. de cam. partu. II..iar rmaste de homine iam formato,vitam cste lepte die A

siue ut Mercurialis transfert. Τ-o uua bominu septem dierum est: Qu. ia vero hic modus loquendi, aliquibus cum praecitato Marciano,ita videtur interpretandus, ut significet die septima hominem Mu humanum foetum, tune prImo vitam inchoare; ita quod diebus praecedentibus a prima usque ad sextam inclusive, nullam vitam habeat; necessarium est hoc loco examinare Hippocratis discursum , dc etiam verba, Ut eius doctrinam, dc sententiam illis verbis e pressam perfecte teneamus. Itaque doctus Archiater , Sc Philosophus, cum a principio libri usque ad undecimam particulam , multa de principiis singularium partium , quae sunt in humano corpore, earumque generatione . & formatione in particulari de audicus , olfactus , & visus in strumentorum ratione , & constitutione disseruisset tandem ubi in fine particula decima , se monem suum ab olui siet his verbis: Sic sane res de voce , ac serm ne se halet tandem tart. ii. ita incipit. Porro vita hominis sectem dierum est It aurem , quod sibi , his verbis probandum proposuerit , intelligamus ι an scilicet vita hominis jam x aditer delineati . & paulatim perfecte confirmandi: An vitam sunc primo inc atam , siue animam, utrumque enim si gnificare notest Graeca vox aera, ν ex Thesauro Henrici Ste h

ni sti. mihi a 18. hoc est quod quaerimus:hne vadeatur altu di

266쪽

Baptismate. I 9

sibi proposuisse probandum , dc aliud revera probasse ex discursu illius est indagandum , quid revera intenderit, dum

dixit : Tcrro urta hominis, G c. Discursus aurem , quem immediate prosequitur, quatuor conrinci argu cnsa, quae' Ω-quuntur.

Priimum est , quod immediate subjungit dicens. Trimum etenim , postquam genitura mutercs tervenit , in septem diebus habet quaecunque ecrpus halere debet, ἐν c. Quod late e X plicans affero experientiam , quam se a meretricibus accepille fatetur. Hae namque quando videbant , se in utero conceptile , conceptum intra se perdebant,& genicam carunculam emittebant. In hujusmodi caruncula in aquam injecta , quatenus videlicet in aqua , quae medium est aeret i plo magis dc kim,& ideo ad repraesentandas oculo particulas minutissimas , magis aptum , apparcbant omnia membra , nimirum inquit, o oculorum regiones , tar aures , manus , cra' manuum Z ti, CV sedum digiti pudendum , Ur reliquum totum cor us manifestum, cyc. dc tandem fatetur haec vidisse stibi ab ipsis mulieribus demonstrata ; dum ait , eerae quatenus mihi ostenderunt, bcc ipsum se cognovisse satenus sicio , ac prodo , C c. Et nequis ipsum nimiae facilitatis in credendo illis feminis argueret; sed imo , ut ostenderet debitam diligentiam adhibuisse easque de tempore conceptionis interrogaste , his verbis admonuit. Soris mamjestum es , harum rerum teritis , quod mulier , eum iuventre concepit,statim horret , se calor, Cr dentium stridor consequitur, C convulsio occupat, tum articulos tum totum corsus , CP uterum signi ies,ne icUor. Cum ergohoc primum argumentum procedat ex visualibus observationibus factis septima die in abortivis;quia in illis Omnia membra apparebant iam formata, & distincta, manifestum est non probare , nisi de vita hominis iam ita formati; quare sic procedet argumentum in forma. Illa dies , in qua postquam genitura in uterum pervenit

primo apparent omnia membra, quae corpus habere debet, id est oculi, aures , manus, dcc. est prima dies , in qua homo vivit. Z 1 Sed

267쪽

18 o De Ministrando

Sed septima dies est huiusmodi,ergo ,

Septima dies est prima in qua homo vivit. Maior est certa, si praediCatum illius, seu maior extremitas intelligatur de vita hominis tunc primo formati Incerta ,si incelligatur de prima hominis vita quae praecisam membrorum, formationem 1 upponat. Nam illi qui sentiunt, ni mam,ut dio .

XI disp. r.siec . . . 9. Cr praecedere membrorum formationem,& existere in materia accidentaliter tantum organi Zata, constanter illam negabunt,tanquam falsani Minor con.

stat experientia, ergo primum argumentum, si quid probat, de homini S tantum normati vita procedit. Secundum argumentum proponitur ab Hippocrate illis verbis in eadem parIicata I i. positis. Eustu vero vita hominis septem dierum fit, eli im ex hoc mirnifestum redditur , si quis in septem diebus nihil edere , aut bilere velit plerique quidem, in ipsis antriuntur, ' Et in forma erit,ut sequitur. Dies , quae secundum numerum septenarium respondet diei septimae, in qua homo, ex eo quod spatio dierum seprem y abstinuerit ab omni alimento, moritur; est prima,in qua sce us

Sed d ies septima est illa, quae secundum numerum septenarium respondet diei septimae praedicta; ergo. Dies septima est illa,qua humanus tatus primo vivit. Minorem supponit ex praxi , dc experientia certam; in Pluribus enim contingit, homines qui spatio septem dierum privantur. omni alimento, vel in ipsa septima die mori,ut dicit

his verbis: Plerumque quidem in iis moriuntur , vel si vitana ultra septem dies protrahant, non tamen diu vivunt; & Rationem reddens, ait ; Verum venter non amelius suscipiι. Diunum enim in te limum in his di elus coucrevit. Quia nimirum stomachus,& alia instrumenta ad necessariam nutritionem ordinata proprium munus amplius non praestant; & sic viventis conseruationi non inserviunt. Et quamvis apud Authores quos refert Bererlinch in Theatriavit. hum. verso , alimentorum a mentia , fama sit nonnullas ad plates hebdomadas , alios ad menses aliquot. & aa

T. biennium

268쪽

biennium etiam alios ab omni cibo, potuque abstinuisse; Ta

men regulariter , & Viplurimum testatur Medicorum Deile Princeps nominem sic ieiunantem septimam diem non excede re, quae experientia susscit ad minorem probandam. Maiorem non probat, sed tota eius praeclicati,& subiecti connexio consistit in intelligenda illa correspondentia , quam continet subiectum illius quod sane non est simplex terminus,

sed quoddam complexum ex pluribus, hoc est,quod alicui diei septima dies inediae,seu abstinentiae ab omni alimento habeat

correspondentia. At non video quam correspondentiam possit intelligere, nisi ill am , quae connectat praedicatum maioris propositionis, ilicet maiOrcm extremitatem cum lubiecto mi noris propositionis, seu cum minori extremitate pest enim ii lud complexum medius terminus in argumento. Erit igitur

sensus maioris propositionis quod illa dies est prima, in qua vivit faetus, quae secundum numerum septenarium habet coria respondentiam , S. analogiam cum septima die inediar illius; sed haec non potest consistere in habitudine numeri ad numerum, seu septenarij ad septenarium,non solum quia haec est aequalitas, non analogia, seu proportio; sed multo magis, quia non est,ut ipse admonet in libris de m ricrsutim consideratio numerorum in abstracto Medico digna, sed in concreto solum,& quatenus morbi numeris mensuramur Iraque analogia erir, quod sic ut septima die moriuntur,qui inediam septem dierum sustinent, ex eo quod instrumenta corporis inepta redduntur ad nutritionem: Et econtra vivunt, qui spatio septem dierum

non carent omni nutrimento, propter contrariam rationem;

quia videlicetJnstrumenta nutritionis suo munere funguntur : Ita foetus septima die moritur, si spatio septem dierum, nullum nutrimentum habeat,& vivit illa septima die primum, si anteactis diebus debita nutritione non caruit. Confirmatur, & explicatur Hippocratis discursus magis, hoc modo. Jhedia septem diebus continuata , est causa mortis , ill mque significat eo modo quo causa effectum significat

ergo carentia huius inediae, seu status continuatae nutritionis

269쪽

18Σ De Ministrando

quam pro aliis sequentibus dic bus; nisi aliud de novo adveniat ; ergo septima die foetus, quia habet analogiam ad diem

septimam continuatae nutrit Ionis,primo tunc vivit;quia nutritus est foetus. At quis non videat hoc secundum argumentum etiam,aut nihil probare,aut supponere, quod foetus ante diem septimam nutriatur Ergo non loquitur de Anima, seu de prima vita simpliciter, S: in actu primo,qua faetus vivere incipit; Sed de vita illius faetus, in quo tunc omnia, quae corpus habere debet,ut nutriri potuerit;Ergo illis verbis Hippocrates Tcrro vita hominis tari loquitur de vita hominis,qui tam habet omnia or, gana necellaria ad nutritionem. Tertium argumentum simile secundo subdit his verbis stacr ex hoe con mare licet , hominis vit m sep em dierum esse. Puer septimeVbi tartu natus ro ratione natus est, o vivit , ct rationem talis habet , ac numerum ad heldomadas, ac septenaraum exasium. OItime inis autem natus nullus unquam vIxit, M. Itaque a vita partus septimestris, ad vitam hominis septem dierum procedit argumentum sic. Quod puero septimestri partu nato convenit quo ad vitam, convenit foetui septem dierum: sed convenit vivere puero septimestri partu nato , ergo convenit vivere foetui septem

dierum a

Majorem probat quia uterque habet rationem, idest analogiam ad numerum septenarium exactum. Minor patet eXperientia, di ideo in fine tertiar decimae particulae dicit, siquis,hoc deprehendere velit, facile es obstetrices adire , in ex ipsistercontaricte. Sed quicquid sit de veritate maioris,certum est,quod partus septimestris non debet pervenire ad septenarium completum, sed satis est illi,sex primos menses esse exactos , & septinuam esse inchoatum s ut ipse ex prosesso docet lib. de septim. saert.initio, ubi accurata dierum calculatione facta,infert, cr est totae septimestru summa dimidν anni una cum ast Pantula diei

parte crc.

Praeterea, neque est certa analogia de septimestri partu ad septemdialem foetum;Nam hic non est semper, & regulariter vitalis : imo in prima quadragenaria plures abortus fieri,monet

270쪽

rpse seli.is sitim pari. 3. i b i, mulierisus de partubus fidem derogarentn Ucrtet : d cunt enim plurima , alortus plurimos in I rimis quadraginta diebus fieri, me. Et ideo haec tertia. praedictae propolitionis probatio, non tam est argumentum necessario concludens , quam verisimilis conjectura. Ideo dicit, sed in eae hoc conjedfare licet , CVc. Uerum quicquid sit, sive argumentum sit, sive probabilis conjectura , non procedit de primatatus vita , sed de vita eius, qui latra caepit formari: Nam septimestris partus , cum quo fit analogia , supponit puerum , & foetum iam formatum , tempore scX mensium p

cedentium.

Quartum argumentum,sive,ut loquitur Hippocrates, signum, simile secundo,& tertio,est ex eo tempore desumptum, nempe septennio,quo pueri solent dentes emisiilc. Fst autem, inquit, cy AEliud signum. Pueris remannis dentes explent. Sed & hoc argumentum cum procedat de subiecto , in quo iam supponitur, animam habere omnia membra in corpore,& perconL:quens,

vitam jamdiu inchoatam non potest verificari nisi de Vita foecus,jam aliquantulum efformati Jcaque nullo modo propositio illa Porro Vita hominis septem dierum est, in sententia Hippocratis potest intelligi de prima vita foetus simpliciter, seu de Anima, quae est in Actu primo : sed de vita in actu secundo;idest de vita hominis,qui jam formari caepit, Si est in via ad persectam so

mationem comparandam . Ideo bene Calvus non tam verba, quam sen t en tia ira Hippocratis tradux it. ViIa hominis conformandi septem dierum est. Ex dictis infero , Hippocratem non sol sim non dixisse septima die tantum, vivere foecum , seu prima illa die tantum, vitam inchoasse , ut jam vidimus : sed ut ex adductis exemplis in L. 3. & 4. argumento manifestum est,aliquam , vel dubiam Vitam lupposuisset Illam tamen certo non alteruisse ; quia an re septimam diem vitam apparere a mulieribus illis non acceperat, & fortasse observari & apparere non potest,propter pusilli eorpus olli reneritudinem . ut cum Riolano notavi dis ut . tr. fere q. Numer. 3. De hac autem pruna vita , ita caute scripsit

Hippocrate

SEARCH

MENU NAVIGATION