Aulae Ecclesiasticae et horti Crusiani subversio sive R. P. F. Romani hay aliorumque Commentorum discussio authore R. P. Joanne Crusio Soc. Jesu. Coloniae Agrippinae apud Jodocum Kalcovium bibliopolam, 1653 Commentorum Hayanorum Aulae Ecclesiasticae

발행: 1653년

분량: 831페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

431쪽

RESOLUTIO

SECTIONIS II L

CAP. II. G. Occurritur Sotationibus a F. Romano ad qua anxobjectiones a nobu obmotas datis.

g. L. Λ Sterebam, quod ad primum nostrum argumentum, quo Monasteria ab

T aliis quoad proprietatem independentia a morte omnium incolarum nullo sup ei stile destructa esse probabantur, reposuisset F. Romanus . MO-nasteria a morte omnium defacto quidem,sed non de iure esse destructa ; ostendebamque, quod haec F Romini responso, si nomine AIonasmi intelligeret Ollegium vel titulos vel jura corporalia, non subsisteret ; sed jam a sup . quaesi. .eilet i efutata ;Si vero intelligeret Monachorum bona ; ad ea non pollet applicari responsio , quod in orte omnium incolarum aliculus loci Monachorum bona, neque de Jure, neque de facto destruantur , sed maneant, dicanturque vacare, ut similiter probavi , quast Τ. c q. Uusque ap pendιce. oequas. 2.sect 2. Vacate enim lupponu de facito esse , secundum y F. Romanum quas I num. 7. & carere domino vel pollessore , vel etiam successore. hi quod autem I .an t. de usu cap Destiuinim velo minimc sup- ponat des to esse glos in L. 6. Τ. de oper. pub. υerb. exstruantur.per L. F. st de dam. ιnfe i. si tamen destructum accipiatur pro perdito vel amisso, s ita Monastica bona ab Haereticis occupata pollent dici destructa ; quia res dicitur amitti vi fluminis, Ardeatum. Viedine, Gelu, L ex conductos ιυιs.st . locat. incursu hostium, Piratarum, Latronum, j. rtem v cui. Insiit qMb mod contrah. Obu oec. Uide Rebus. in L. impensa necessa m γ2.ιn L .lata culpasinis .22s. F. de V. S. ideoque bona taliter amissa vel destructa, & postea recuperata , venient poli luninio restituenda ; sed

iis, qui illa antea obtinuerant, Monachis. st de cape postlim revers. Cum velo ii sint mortui, VENIENT ILLA BONA postliminio restituenda a Supetiore substitutis. Qui pocio illi futuri, videbitur inresolutione gnostra s. O A d haec notabam, quod F. Romanus asserendo bona Monastica defunctorum Conventuum ab Haereticis occupata,& post recuperata, postliminio restituenda esse ordini , sibi contradicat. Siquidem hoc ipso conincedit,bona ea,priusquam ista restituantur , ab Ordine non suisse occupata. vel Diuitigod by Gorale

432쪽

vel posse Isa; adeoque vacantia,ea vi definitionis bonorum vacantium, ab ipso q. i. n. 4 o. allatae; quod ipsius 3. Romani assertio m. q. I u so. atiba repug. nat. Ex his vero duabus propositionibus Contradicentibus nec elle est, ut al- T

tera sit falsa; quod si propositio de postliminio bonorum est veta;erit & illa

veta, quod bona Conventus de uncti postliminio restituenda ordini, antequam ipsi restituantur, non sint ob ordine occupata nee posse lib. sed vacantia; Consequenter huius contradictoria, quod bona illa ante illam telli- tutionem non sint vacantia, erit falsa; εSubjunxeram ut videret F. Romanus. quomodo sese hine expediret. Expediit autem sese taciturnitare,adeoque mihi consensit, qui enim tacet,

consentire videtur, maxime quando respondere tenebatur c. quι t.ιceι de R. l. in c.

S. II. Postliminium aliud est persenarum .aliud rerum, non privises posterius in hoc casu nostro datur. Notabam aliud csse postliminium rerum de quo apud omnes constat,

Dd de me lemb. n. s. in pararat st eod. At quando Monasteria ab Haereticis

antehac occupata,nunc velo recuperata,postliminio gaudere dicuntur, datur postliminium rerum, ut patet, ex ans. q. 3. pluribus constabit Hoc polito. quae leb Mn; utrum hic etiam detur positimanium pes na- Iorum' Et respondeba in asserere id quidem F. Romanum g I. n. non aurem probare; re iurabamque exeo,quod Monachi incolae , qui erant antea

Domini, sed ejecti, sint omnes extincis , ad coque non possint dici eorum personae postliminio ad dicia bona restitui. cum non entis nullae lint qualitates L. ejus qui in provincia fsiceri pet cum thb. 'Atque inde interebam, F. Romani ReyponsionemIecundam,sive instan- δῆtiam de Haereti eis postliminium retum Ecclesiasticarum negantibus allatam collabascere Cum nos non rerum sed persenarum duntaxat Monasticarum postliminium cum Dd. hic dari negemus. illud veto quam maxime ex omni juie divino & humano urgeamus. F. Romanus aluga s9. add n. 2. ait,quod ego in aere adscem. Nam in iad i. eius qui in Provincia. neDilaba reperitur, qua de posthminιo persenarrem Commota pestativesumptarum faciat Mentionem. Is enim loquebatur de postominio Hasta' .

433쪽

n. risbaec addit quod helleboro indigeat, saut ipse a geruis ad resisvexda Monoeria , hodie requiri resurrectionem mortuorum , Io quod idem es posisminium personarum Mortuarum in inrividuo Aut ego id ipsum Ur-m si assereni. in probatione succubuerim.Allegem ego ex Afro qι n. v. ubi ex Francisco de Rubris hae verba leguntur. Denique adest sedes Apostolicar omnium Mater,quae tarta tectaque manutenere debet iura, privilegia,S: statum antiquorum dictorum Munasteriorum, quod sane fieri nequit, nisi illa lute postliminii in pristinum statum & summam iesiituat, substitiaendo alios Abbates& Monachos ex ordine S. Benedicti. Et in sed utetur sedes Ap Vstolica sollicitudine veli Generalis & potestate Pontificia ordinaria iisdem Monasteriis pio videndo , seu providere permittendo de Abbatibus homogeneis & eiusdem instituti iuxta consuetudinem Ecoesiae &sacrorum Canonum praescriptum.

1ue mesunt,qua ibi βripserat de postlimisio; Ex quibus si ego personarum

Polimixtum m indινιδεο a Ie assertum deprehendere potuerim, libenter mihi positiminium meι ιntesiectus admιtiet Idud autemsignanter adverti vult, quod ibidem n. 3s .in fin ubyunxerit esse videlicet ipsisermonem de Monaseriιs restituendis.non de mortuis resuscitandis,nec defeρultorum. sed de rerumta ordinis religi supersitumseu personarum ordinis sui Abbatis, o, Coventuatiumὶ reponendarum postliminiosi asseruisse: Abutimsmum personarum eiusdem qualitatis, O aliud post timinιum personarum Udem individui seu cuiuslibeι in indivιduo, qua omnia simulem,me non ad vertere Reliqua ineptiarum plena omitto, quia nihil ad rem, nihilque ad

propositu in faciunt. .. -

ic Ea ve id quae allata sunt, ostendunt insignem F Romani Impostura,Nam

Gisi iuua ut ex iup allatis meis verbis evidens est, in iisdem non , prout mihi affingit ruri F. Romanus, alfi: ma vi, quod citata L. ejus qui inprovinciasssice .pet. agatur de postliminio personarum appellative sumptarum; neq; illam eum in finem allegavi; sed tantum ex illa ostendi, istud axioma a luti leonistris usurpata so- quod non entis nurisint qualitates,consumari, prout latius is ibidem in d i eius qui in provincia. Philippus Decius prosequitur. Ha ncque rationem ego integro paragrapho a postlimi ni o ,l nter ieci o pun-- cto maiore,interstinxera. At i Romanus ex siancto pucto si bili tuit in priori allegatione Colon,in post ei tori veto allegatione semicolon .atque ipsarucit alam letus qui. non ad immediate praecedens&modo recitatum axioma, 'cui a me subiiciebatiit, sed simul axiomate expuncto ad postliminiu a se confictum refert: non secus,ac d talos pedis exsecro ventre,& coxendicibus pe- ctori ψel capit i applicare vellet. Sed hanc ipse sibi solus artem retineat. is Quod ad postliminiuρν)jouari maiiinet ex verbis meis sup. eitatis ad o-Τculu patet, quod ego non asseruemn F. R orna ita 1 l. n.s .loqui de postlimi

434쪽

det etini nato,proinde illa limitatio & determinatio ad indi viduum, si men Istum est F. Romani. Cum ego indesinit assirmarim , F. Romanum asserere postli minium pei natum sine ulla determinatione aut limitatione ad individuum, prout videre erat ex 'I Mira .n. 2σω n ys. quamvis ibidem velit F. Romanus dari postliminium si erronarum sed appellatιυesumptarum, vel per sonarum ejusdem Orἰnis,s' quatitatis,lar Monstra sunt nunquam ex iure comprobanda.

Nam quando dicitur postliminium dari pei sonarum, tunc ius pei nam 2

aliquam liberam ab hostibus vel extraneis detentam captam. dc ab lente, eandemq revertentem fingit non fuisse capram,ab lentem. tribuitq; illi at recuperet prastina suae liberi itis lura, ac res, quas ante habuit tot tit.=decvt. Ops.reversmaxime L. s.ct L ab hostibur C eod. Guiae. tib. ri .observat 2 . Et licet L .ult C de postl.reversimbuit Captivis cui ulcunque conditionis, status, aut sexus adeoq, te lissub nomine appellativo, revertentibus ius posth minii, tamen ibi per nomen appellativum non intelliguntur alii, quam qui iis, ν. mmio capti sunt ab hostibus & reversi,eo quod Jus posti inmit, ut locum habeat, nil ριυ.na- duo requirat extrema, nimirum ut civis liber fuerit captus, idemque fuerit ad νω miluor QOs eversus, quorum altero extremo deficiete deficit jus post mini i Rar .l. t η' μιι qus. Pro empi Urιbs lo n. Croti. n. s st de usucap. Angel int i . C de postl. revers. Vnde Filius vel lilia nata in captivitate Sc cu patentibus vel etiani pat se solo reversus vel reversa,Jure no proprio ded parentis postli mimo dicitur gau dere: sin vero defuncto Patie in captivitate cum Matre sola revertatur, non fruitur postliminio, i ucceditque lolum matri, non Patri, Angei md. L. I. C. de postlim.reves. Deinde etiam necesse est,m captus sit ab hostibus, non auistem a Piratis. Alias enim captus non essicitur servus nec postliminio gaudet, secus autem si sit captus ab hostibus. L.postliminium. . a Pιratia. de capi. poli. revers non tamen hodie necesse cli, ut Captus fiat servus capientis. An

Ex quibus apparet,quod nornen appellatιυu nin givis ino jure postlimi- χαnii cum non postri velificari nisi in ipsis Captivis;& reversis, ideo vim non ι-nis propris habete videatur per M. i.instit.de exhared.tib.La dfde o. posthum. Id notat Daoyzia ALee s uris civitverb nomen sub n l. cs 2 Hoc autem in

casu nostro non damu illa duo extrema,qui , ut fatetur F. Romanus , qui

quasi capti vel ejecti fuerantuunt mortui,& qui sub ulndi, sunt non iidem sed ab i. iguur postliminium personarum hic locum habere nequit. adeoque eum alii eiusdem ordinis,& qualitatis religios exteri substituendi. non sue tint ab hostibus h ereti eis capti nec ejecti, non potetunt dici postliminio re verti Vnde minime essicitur, quasi ego asseram, F. Romanum Positi nium,lonachis in individuo assim bere, prout ipse per fallaciam non causae ut causae iactabat Cum ego ex natui a postliminii concludam, quod Monachi

quomodocunque considerati, non possint dici jure postliminii personatum ad dicta Monasielia reversi. At qua Diuitigod by Gorale

435쪽

Hactenus F. Romanus insulse satis.Neque enim ego vel ullus e Societa- ote nostra ordines religiosos unquam impetiit, aut etiam nil impetit, tarque Discvtiuo illud ex mea propositione ad monasteria, quae defecerant, restricti & limitata poterat colligi, vel concludi. Siquidem particula qua relativa, post asine copula tzst ringit praecedentis vocis Monasteria) significationem. Caicit. Coll. in memorali. verb.quis vel qui Barbo tae dict. Uufrequeor. diction quis pertext. iv L.ea tamen adiectio. ubi Bart. F delegat. s. adeoq; constituit propolitionem limitatant adstrictam. E contra quando F. Romanus eam propositione velut illimitata accipit, fallaciter agit. Nam ut tradit Alsted. iii Encyclopa logica pari. a. c. 6.reg.y.alussis & fallacia est, cum axioma limita .

eum habetur pro illimitato,& merito, quia a dicto secundum quid ,ad dictum simpliciter inferre. fallacia est. Quando igitur ego loquor restrictive de Monasteriis, quae desecerunt, per hoc nihil volui ordini detractum. Cudelictum eorundem no possit in totum ordinem redundare; eo quod totus ordo illi non consensi rix quin potius alii ejus Monachi tanquam bo. ni C; tholici ae veri religiosi repugnarint, atq; ita nu llo modo de eorunde Ixionasteriorum delicto alii participarim. Ili proinde eorundem desectus ordini nequaquam possint a s Icribi. nec debeat, neq; a me fuerint ascripti. Quod autem quaedam Monasteria plane a fide ac religione defecerint, est plusquamanifestum. In Archidiae ces Bremensi Abbatia S. Mariae Virg.

Monasteria

Stadae, Parthenones oster hol te, Caeli porta vel edinam piorte, Helligera deprope arcu Delmen horstanam; in Ducatu Brunsu vicens Abbatiae. Ridda- a M. θλι-geshusiana,Maria: vallis, Amet unx boro, Ringet heim, alchen rid, Loch u. tiaione. mensis,& Ilfeldensis,&e. In Comitatibus Nata vicis Caenobia Valiis gratiae seu Smidaithal Keppetense,&c. N alia alibi, quae, ut notorium est,noiatorietate facti, & ipsa comprobat experientia,tota a fide & religione desecerunt, quin B: designatio Monasteriorum restituendorum Norin bergica plura istiusmodi refert Apostatica monasteria, quae ipsemet F. Roma nus ibi videre & legere poterit. De his autem, quae sunt notoria notorietate facti& quidem per totum Imperium,frustra quaestio facti movetur & disputatur; Cum sussciat, ead untaxat allegare per L adulterium cum incessu , .idem Pollioniss. ad L Iul. de

adust.

Nec obest, quod Universitas non possit dici delinquere, nisi solemnitet

fgnoCampanae eonvocata fuerit,ac desuper facta propositione. commv. nicato consilio deliberaverit, ex doctrina Bari inlisut facta. g. nonnunquam. F. de paen. communiter per Dd. approbata; prout videre est apud Ioan . Anton.de Nigris in addit. ad capitula Regni Sicilia. de receptatorib.nu δ s. Ioa n. Croti. in c. Conquestus n. is. ur. Andr. ab Exea. in c. cum omnes,n. I9'. Constit. per t. semper inquod ri aut clam.

Quis etenim negabit,quod in praefatis ae similibusMonasteriis isti viro-Pars IL Ddd4 tum

436쪽

4 COMMENT. II s r is N O R. D Is CVLrum ae Virginum conventus. non semel, sed saepius de die, hebdom de, uribus annis continuis ad Chorum pro psalmis , precibus ab haereticis compositis & more haereticorum decantandis, recitandis, aut diundis, item ad Conciones Haereticorum, fractionemque panis in Caena sua participandi fuerint evocati atque de iisdem participaverint.Cum ipsa facti notorietas loquatur,ab Haereticis historicis commendata. Deinde praemissa

Barioli regula limitatur procedere in actibus momentaneis ac transeuntibugserieus autem se habet in actibus permanentibus, aut perdurantibus, aut tractum habentibus successivum. In hos enim palam frequentatos videtur II. niversitas re ipsa consentire. Cum voluntas non minus facto, quam verbis declaretur. Anchar. in ConfIG.at in Clem. 1.depan. J ian. Anton .de Nigriscit. Ac. n. ις.Joan.Cro t. t. in c* .conquesus nu. Is Et licet Andreas ab Exeam dici. c. cum omnes. n. 299 ex i lii mei, ex actibus V. C. pasculandi, lignandi, ac habentibus tractum luccessivum, no teneri Universitatem. rvsi omnes coissentiant; tamen quia eiusmodi actus videntur a singulis potius nomine prsis prio. quam Universitatis gesti; ideo non obligant universitatem; At aliud est in actibus a tota Vniversitate non singulariter , sed Colli ctive & Universaliter exercitatis; prout fit in supra recensitis publicis Exercitiis Haer licis. Eiusmodi enim actus cum exerceantur nomine Universitatis, nec semel & obiter, sed continuo & permanenter ac palam, ideo actus illi ab Gniversitate sine ulla etiam solemnitate approbati censentur. Andab Exead.loc. stiba citat. Dd. atque ita intelligendi Paulus de Leaeta, Petrus de Anchar & Card.hi Clem. i. depau.Oconfici. n. 8. Vnde cum in Praetatis Monasteriis publicum Exercitium haereticu non semel, nec uno die, aut anno, sed totis annis continuat uiri atq; ab omnibus citatorum locorii incolis & Pseudore ligiosis celebratum fuerit, quis unis quam dubitare poterit, quin istorum locorum Upiversitates deliquerint. Quarum tamen Universitatum delictum minime ordini religioso im putamus, nec approbamus;sed solum ostendimus. Superiorem habere potestatem ejusmodi personas inde removendi, aliasq: prout Ecclesiae bonustast tit substituendi, per not. Anton. luc. a. de donat. Afflict . lib. s.fuide capitulis Corrari. inrerb.ctiterum si Clericus sub num. i. versis secundo Casi. quia quando dclictum formaliter puniri potest in Ecclesia & Conventu persece siderat Aunc Conventus poticis,quam Ecclesia punitur, ut notat Spec. in tit. de donat I r res. qui 1. Auctor disceptationis fotida ct inodestat F. Romano allegatus, minime fuit Societatis nostrae, nec contrarium unquam F. Romanus probam p , terit; quemadmodum tamen ipse allegans probare tenebatur. I. a f. de probat. Neque ollendi poterit,quod vel verbo ille auctor Religiosos tardines im- puo narit, licet in t es=onsioue ad a. conclusionem pro transferendis in alios alterius

ordinis Religiosos Monasteriis Conychra destitutu. S.ponamin; solum verbo de culpa Disil jZeo by Corale

437쪽

TRACT. II. RESOL. QVAEST PRINC. II. SECr. III.CAP. II 3. III. 39seulpa quorundam incolarum mortuorum insinuet, ob quam aliqua Mona steria Conventibus destituta & recuperata possint aliis alterius ordinis Religiosis conferri. Praesertim si accedat, inquiens, aliqua 'siorum possessorum ι Non ordinis) culpa, aut a Carbolica fide desectio aut horitare Catholici Cesa. ru ct fpsvoru manu adjutrice recuperata Monasteria in pro Catholica Ecιlesia augmento, non eiusdemsdalternu OrdinuRel tosis conferri possint. Quibus conformiter est locutus P. Laymannus in just. desension. c. r. membro. I.a nox. A M. veruntamen. 9 membro P .anxol. 2. f.νerum. Haec autem, quid contra religiosos ordines faciunt' Similiter nec alter Theologus. qui placidam scripsit disceptationem,So-

cietatis nostrae fuit. nec contrarium unquam F. Romanus, sicut tenetur ex d. l. a deprab. ostendet.

Quod vero idem post conditam Societatem nostram ordines refloruisse affirmet. non vituperii, sed laudis est; ita Patres & Fratres Relistiosi aemulamini Charismata meliora r. Cor. n. r. st Si ibidem depraedicet Theologus Societatem nostra,suo privato sensu scripserit. Sed sciat F. Romanus, res non ex privato quidem 6ὶ singulari cujusq; aflictu, sed communi omnium sensu diiudicandas esse.aU.lyrmauium os ss ad L Fastid. Quod econtra ipse Theologus quarundum personarum ex aliis Ordiis 'nibus Religiosis vitia persequitur, quae tum ex Chronicis,tum rei evidelia omnium oculis patebant, non ideo ipsos ordines contemnit. sed eos ipsos Ordines tanquam sanctos dilaudat, ut mirum sit, qua ratione F. Romanus contra solem o quatur,&Theologo illi assingere audeat quae nec dicit, nec intendit, prout recte advertit Lar mannus injusta desensi ec. 8. membri s.

Adhaee nec ipse nee ullus e Societate unquam Monachos inutilia terra pοη era,ventres pigros,acstupidas pecudes proclamarunt, prout ipsos olim Heticus Cornesius Agrippa a Nettes heim in lib. de incertitudine se Vanitate sit. M irim. iuentiarum c 62.inpranc. c 6s.96. 997. Paul. Langius in Chronis. Citicensi, t '. .. Era smus Roterodam in Emomio Maria traduxerunt.

Nam Societas nostra, ut testis est mihi Pater ille, qui amicam scripsit responsionem f. 9 profitetur, se ista non sentire, quae sibi imponuntur. ibiq; . s. subdit, quod libri sane a Patribus nostris editi honorifice deordinibus lo- Squantur . aut certe ostendatur aliud. & corrigetur aut hor. atque etiam 4

Censores punientur, si aliquis seu publice. seu privatim aliquid egit aut di- xit, quo famam existimationemq; suam laesam ordines arbitrentur, hu- σε millime supplicar per viscera Chari tatis, quae est in Christo I Esu, ut talem nominent; promittit Societas, se cognita causa pro meritis punitura Hoe ει insuper orat, ne libellos a variis sparsos Societati asseribant, nisi ab ea lectos s& approbatos intelligant; Quod cum juri divino & naturali sit consenta- ε neum, sibi religiose a religiosis concedendum esse confidit. ιε

438쪽

Quid vero Societas de Monachis vitam contemplativam coiectantibus sentiat,placebit ex Iacobo Alvanez nostro de ritastultuati, eiusEperfectioneb. 2lari 2.cap. l . in secunda imagiηe rite acti Pact Contemplatira,s. Quid motor. audite. De illis scriptum est, inquirate affigebat quoque eam, scilicet annam aemula ejus, nempe Phenenna. & vehementer angebat in tantum, ut exavisust in 1. probraret, quod Dominus conclutisset vulvam ejus.& similiter cut inquit, Ru. i. da, Dion quidam actiri contemplatiris, tanquam ociosis & inutilibus obloqui solent : sed inepte satis se Phenenna jactat, & tanquam multorum fi- , , liorum Mater, de is eunditate gloriatur , Imo ineptissime Annam conis,s temnit, quali filios minime generantem; quia veniet tempus S non longes, est, cum haec sterilis filium generabit . qui omnes Phenennae filicis tum vi tutis merito luperet, tum dignitatis gloria praeellat; Denique sterilis pep rit plurimos, hoc est unum t ut exponit fuιhymius 2 qui plurimis praestitit.& quae multos habebat filios , infirmata est ; sie non minus istepte acti. vi aliquando contemplatiνα insultant, eosq; despiei ut, quasi inutiles,minuta que Sanctae Ecclesiae fructuosos. Haec sane magna Caecitas est, Daemonis ' fraudibus plena, ad pacem religiosorum turbandam , & Vinculum dile- ctionis rumpendum. Non solum activa vita filios spirituales generat; ' non haee sola est Ecclesiae proficua , Imo saepe ac ra videtur parere , & proximos ad bonam frugem converrere , sed revera Contemplativa est, quae peperit , & animas a peccatis liberavit , I in Dei ami. itiam evexit. ' Haee enim Spiritualium Filiorum generatio, non tam a verbis, quam ae,abr. ' gemitibus, non tam ab eloquentia, quam ab oratione dependet. Unde

- ' ' Paulus Colossensibus scribens ait. Orationi Instate, I testantes In ea. ingratiarum actione , Orantes simulo pro nobis , ut 1 eus aperiat vobis ostium sermonu ad loquendum M sterium Christi. Contemplativa autem Vita est , quae ge- Nomio. ad mit,quae orat, quae Ostium apertum, hoc est, Corda audientium mol-COLA. lia ad recipiendum verbum Dei l si e quippe interpretatur Chrysostomus γa Domino impetrat. Haee igitur haudquaquam est sterilis , sed pri- , , mo loco generat filios spirituales. Non dubium , quin puris actιris , qui , , multum laborant, & nihil orant; qui multum. loquuntur , di nihil cum με - 2 affectu considerant, in die postremo illud eveniet. quod perdici av astu - ' ' tae succedit. de qua haec scribit Ambrosius, Perdicem altu tam , quae ali na ova diripiat, hoc eis. Perdicis alterius & corpore foveat suo. sed frauis' ' dis suae fluctum habere non posse, quia cum eduxerit pullos suos. amittit '' eos, quia ubi vocem ejus audierint, quae ova generavit, relicia ea ad ilis '' iam se naturali quodam munere N amore conferunt , quam veram sibi '' matrem ovorum generatione agnoverint ; significantes hanc nutri-' eis fungi osscio , illam Parentis. Sic itaque in cassum proprios sudit' labores , ae fraudis suae precio mulctatur. Unde Hieremias ait, Cia. rit erdix O congregoit, qua non peperit, idost, ova congregavit α

439쪽

ΤRscr. II. RESOL. QUAEST. PRINC. II. SECT III. Cap. II. IIL 97 clamavit quasi ovans suae fraudis as ἰctu,sed ludit operam , quia impensolabore aliis educat, quos ipsa diuturno saltu sedulitatis animaverit, hoc, , , inquam. nimis actiri experiuntur, qui non charitate succensi, sed iactantia ,, inflati, spiritualibus animarum ministeriis vacant, & Dei verbum semi- is nant, at quo in magna populorum frequentia concionantur. Modo sibi is spirituales filios attribuunt,& tanquam proprios fetus asserunt. non con ,, tradicentibus veris parentibus , qui scilicet multum fleverunt , is

multum oraverunt . multum pro animarum salute ad Dominum is clamaverunt. Sed veniet tempus cum Deus veritatem patefaciet, quando is nimirum animae a peccatis ereptae, religiosum Dicum charitate ferventem, li- ,.eet in tenebricosa coquina commorantem, qui multum oravit, & non su- is perbum & ambitiosum Praedicatorem, qui multum vociferatus est, F at rem ,, agnoscent. Tunc religo si idiora anima admirans& stupens non sne exul - istatione illud Isaiae dicet in cordesuo. Qitis genuit mιθι istos uo fleratis se non pa- 9.ν. 2I.riens tranfragrata circapitra, ct istos quis enutrivit λ Ego cestituta ct sola. O si, is uti erant' Et accipiet is vinum responsum; quia orationcs tuae di lachrymae ratuae . quas pro animarum salute fundebas, te is lorum matrem fecerunt, is quos literatus arrogans, nee dominum rogans de solo verbo de ostentatio- is ne laborans sibi in filios arrogaverat. Non itaque vita contemplativa ite- , ,rili scit, scd potius spiritualis faecunditatis Oligo, quam oportet, ut Veram , smatrem animarum suscipere, non ut inutile atque infecundam asperna- , ,

Ex quibus patet , qtiod Societas nostra vitam Monachorum contem plativam non sentiat inutilem di infructuosam . sed Ecescsiae Dei utilem valde & fructuosam, quae fletibus, lachrymis, Orationibus, psalmodiis, plurimos Christo pariat filios spirituales. Eadem de causa Societas nostra

contemplationem & orationem cum actione statuit conjungendam

esse.

Quod de Societate nostra opponit F. Romanus, de eo vidi bi tui tracta- svru. Aib. 2Jcct. c. quo me brevitatis causa remitto e Tantum id moneo. F. Romanum vel ullum alium nequicquam esse ollensurum , quod aliquod Collegium intcgrum a fide & religione defecerit, quae est misericordissima Dei benignitas.& prudentissima Superiorum attentio & vigilanti g, existimantium illam ipsam sibi. quam Episcopis Spiritus Sanetus iniunxit, inspectionem necessariam ι sse.& sibi dictu misitendite robis O uniν Γοωegi /st.2o. 28. mst ο, η quo ros Spirιtus Sanctus posuit. Uscopas regere Ecclesiam Dι liquam ac

quisivit sibi sanguiηe suo.

g. IV. Relictum unius licet non noceat communitati attamen delictum totius coηFentus

440쪽

curreret F. Romanus q. . n. 99 roo perinitantiam a se datam, quod delictum personae non debeat redundare in damnum Ecescsiae vel Ordinis. Cum nemo alterius odio praegravari debeat de R. I. in s. Siquidem allegata regula tantum in delicto unius vel alterius personae, ut ostendit locus Felini.inc. in praesentia n. s. ol. 6 On.l2.col 19. inglossιbi texstat Mon chatus , de

probat. ira enim a mendo Typographi purgandus erat j & aliorum a F.

Romzno' i. n. 39. citatorum; non vero in delictis totius Conventus locum habet. Anton .de Butrio in c. Abbate circa fin n. 2 .as. de rei b ignis. Vbi ait delictum Capituli potest noeere Ecclesiae, ut notatur de ord.cogmtc. cum

dilectu .ct de R. I.detictum in s. & delictum Praelati non nocet Ecclesiae; secus est, quando totus Conventus negligit, quod nota,& bene tene menti. Haec ipse mcc. dbhate. ita & Baldus in L jubemus C.deSS. Eccles. n. io. Ia Vbi astruit, quod Praelati delictum cum totius conventus consilio commissum Eeclesiae noceat dec. Idem concedere cogitur F. Romanus aeq r. n. 3 9 sed quid si Pra latus, Et probatur ex Appennice Concilii Lateranensis III. sub Alexandro III. celebrati tit. ne clerici rei Monachi, ubi his verbis conceptis N formalibus statuitur. Monaεbi non regulariter Pirentes, per alterιus debent ordinis institutionem puniri; quae verba F. Romanus . n.f. temere negat d. Conestii esse formalia, niti forte ipsum a temeritate sua & sacrorum canonum & d. concilii excuset ignorantia, quam prodere videtur, dum ille verbam c.rela rῶ ne clericι relMonachi, quae furat x. quae erant poli d. c. relat'. nd. comit Ia-A uctore P. Laymanno quaerenda, prout videre licet in to m. 3.Con it par r. it Colou sed haec ipsius F. Romana ni tanquam S S. Canonu Professoris ignorantia utrum toleranda sit. ipse iudicet exl. 2.3servius alite

Stilpitius sis de ore. ἰur.& se ipse consula tq ua q. astri v. 1O. .pro nos, o I. si fur L. dei sucop. i. ignorantia j ibi Dd. de R. I. Qua ratione igitur audebit ipse

d. q. 7.π.s.lnsc. rre. traden ; Vnde apparet falsum esse dictum. opponcntis, r. quod Monas hi non regulariter viventes per alterius debeant Ordinis institutionem puniri, 2 neque Alexandrum I H. istud decrevisse.Cuiusmodi conclusio condemnatoria F. Romani duas comiti et propositiones, quarum prior minitar u erronea;posterior falsa est, Prior erroris convincitur ex eo,

quod dictum illud de Monachis . non regulariter viventibus per alterius ordinis institutionem puniendis, sit decretum universalis Ecclesiae Sc. ais deoque haec propositio F. Romani repugnet doctrinae morum Eccesesiae

certae atque ab universa Ecesesia receptae. uisupra vidimus , unde conse-chienter haec propositio p. Romani minimum est erronea. Nam quando aliqua propositio asserit falsum. quod definit Ecclesia esse verum, salte in ge

nere moris duitur minimum erronea .si absit contumacia, ut docentTheo. Iogi in I. .ex S. August.in Enchiridio c. I . o contra Academicos c. .

Posterior p. Romani Propositio, quasi a lxander H I. istud ibi non decrerisset, est aperte salsa; cum expreste contrarium in d .appendice d. Concilii Latera-

SEARCH

MENU NAVIGATION