장음표시 사용
31쪽
sa S cI1NT. Ec L. PAR IV, ORD. Doc T. nis Patriarcharum, iuxta vulgatam editionem, qu mi uxta LXX Interpretum Versionem. Litem sortasse dirimeret Obeliscus Sesostris in Campo Martio sepultus, si certos quosdam ejus characteres nobis aliqua nodo liceat inspicere.. Interim ultimam de Misori determinationem cohibeo. En clavis ad intelligenda Veterum monumenta, quibus consignata est series Ecli. psium , praesertim apud Claudium Ptolemaam, qui uis titur annis vagis aerae Nabonassaris; ex datis enim E. poeliis nullo negotio conciliari pogunt cum nostris annis Solaribus, sive Iulianis, sive Gregorianis. f. VI. Veteres praeeituὸ usior observationibus in suὸ methodo praedicenda Eclipses . Cur eorum observationes in opto ante Canib gen peractae non extent. Quare eκ Chaldaicis, quae supersunt , nulla proferatur ante AE- ram Nabonassaris . mia de Bab lon eis Callisthenis. Quid de Hebraicis Columnarum Patriarchae Seth, &C. Solis defectus ante 39 Saecula in Sinis .issus. Modus expeditissimur revocandi Veterum monumenta ad praesentem computandi rationem independenter a periodo Juliana Scaligeri . Quid de Insitione anni intermedii imrer tempus ante , ω post AEram Christi . Praedictioner Eclipsium factae a Graecis , ω Romanis. Helicon Cyzicenus talento donatus . Organisa veterum subidia etiam pro Eclipsibus. Antiquis diagrammatis visos 2 γρει ex parte successisse. Ex praemiss1 doctrina plura in rem nostram
facith deducuntur. h.' Veteres tam Aegyptios, quam Chaldaeos, quamvis rationes, seu calculos non negligerent, usos praecipue observationibus, quibus etiam ad Periodum detegendam pervenerunt, ut in Periodorum Investigat. ostendimus. χ' Habemus cur Hipparebas , & Claudius Ptolemaeus L. IV Magn. SyntaX., quamus uterque scripserit in Aegypto nullas reserant Eclipses ab illius gentis Sacerdotibus ante Cambysen observatas, utpote non modo sepultas veteri silentii
Lese, sed etiam incendio victoris Persae deletas dum
32쪽
Iuv. III, C. II , Couc. Nov. Do T. CuM AN T. Bibliothecas exussit , totamque vastavit Aegyptuma. a.' Cur inter Babylonicas, sive Chaldaicae Aegyptiorum Coloniae nullas memorent ante Aram Nabonassaxis ex illis enim antiquissima Lunae defectio cadit in
annum xi ante Christi Aeram d. is Martii , quia scilicet ante correctionem temporum, factam ab Aegyptiis in Chaldaea , magna ibidem in rebus Astronomicis cotisuso et & Zoroaster Iunior , cujus nomine inscribuntur oracula, & Zundamesa , sive uniarium
est longh posterior: quidquid sit de antiquiore sive uno,
sive pluribus, quorum nullum opus, aut observatio superest. 4. Cur inter tot Graecos Scriptores nullus afferat peculiares observationes Coelestes annor. I 3, quas , capta per Alexandrum Magnum Babylone id contigisse ponitur a. a. a. 33I, adedque additis roo 3, resultat Epocha Babylonica a. a. a. 2234) fertur Catilistbener, rogatus ab Aristotele in Graeciam misisse, ut ex Porphyrio narrat Simplietur 9 , quae enim pros Tuntur ante Nabonassarem, recidunt in historiam Teris restrem , aut ad summum in reserenda vita controversi
Zoroastris Senioris, quem aiunt fuisse siderum inspectorem, quod ex ipso nomine cognosci poterat . s.' Hinc etiam eruitur quid sit dicendum de Hebraeis. Columnae Patriarchae Seth, in quibus siderum scien tia esset insculpta in terra Seriadica a Iosepbo mmmoratae, verosi milius nihil aliud sunt, quam obelisei ς-λαε seu eolumnas Graeci vocant Sethosis erectae prope Nilum, qui & Siris dictus est, & i juxta Regum conditoria, quae εὐοι Aegyptiach appellabantur, ut probavimus in Aegyptiacis. Sethosis autem olim , in minoribus Nomi Sethrotiae Princeps est Sesosiris, sive Se itris mentitus in se redivivum Osridem, &creditus Bacchus Graecorum I ut ejus Interpres Siapboas mentiebatur in se redivivum Mercurium Senio. rem. Abraham in Aegypto ad breve tempus comm E ratus,
H Simpleius in Librum feeundum i ιὶ Iasib, Antiquitatum Lib. I. de Caelo , ex Porphyris . l
33쪽
34 Sera Met. Eo L. Paas IV, Oan. Doc T. ratus, invenit unum e Pharaonibus, sive Regem Populo florenti imperantem, adelique posteriorem Mene, & Veteri Osiride, cuius Scriba fuit Theutus , λve Mercurius Senior. Moysis verti tempore jam superis stitiosh colebatur idem Osiris in Apide, seu Vitulo. Fatendum tamen tam Theutum ab Noe , quam Siphoam a posterioribus Patriarchis multa per traditi nem accepisse, licEt non pauca ingenio suo addid
rint. s.' Inter observationes quae extant, universas
facilla a Sinensibus superari, quorum historiae etiam ante Christum editae referunt Solis desectum circa initium Librae in , regnante Tebom V, anno a I Isante nostram aeram , quod tempus a Recentioribus Chronologis cum aetate Nachor, Avi Abrahae collia gatur: Confaeius Lib. Whu Usion 35 memorat Solis Eclipses, ex quibus duas non suo tempori co signa. tas , duas dubiax, reliquas calculis respondentes Nostri adψerrerunt apud P. Da Halde inm- 2, p. a axDescript. Sinarum. . Cum aera Christi vulgaris spraescindendo ab anno verae Christi Nativitatis, de quo litigavit Chronologi a Dion o Exiguo introduci sento post: Christum Saeculo, tot iam Eclipsium centuriis , i& aliorum characterum chiliadibus sit illustrata, ac stabilita; sorma omnium clarissima, arque e peditissima cognoscendi tempora Veterum Monumenis torum, praesertim Eclipsium antiquitus Observatarum, est illas revocare ad annos aerae communis sive Chri-Ηi, sive Domiui , ut loqui solemus, vel ad annos illam praecedentes, continuando eamdem Methodum in Saeculis praecedentibus, ut fieri solitum ab Aitrono. mis, qui numerant annos illos currentes t non comisple-
34쪽
Iuv. III, C. II, Couc. Nov. DOCT. CUM AN T. 3 3pletos tam ante , quam post Christi Epocham, ut notavit'Cl. Mansterius , contrarium modum nisi fiat data opera erroris, redarguens . Nihilominus aliud placuit Erudito Viro , qui in suis ad Petavii Ratio. narium Additionibus, Consulatum Cossi Cornelii Le tuli. & L. Calphurnii Pisonis conjecit in annum o,
qui neque esset primus ante aeram, uel deberet dici, neque primus ejusdem aerae. At ejusmodi insertio anni intermedii, qui neque ad seriem annorum pra cedentium spectet, neque ad consequentium, potest incautis esse erroris occasios sic enim in summa ex duplici prima tetracty utriusque seriei apparent octo, - ubi reipsa novem anni intercedunt: saltus certε etiam advertentibus solet esse molestus, praesertim ubi comtra apparentiam est incedendum: & est contra me nistem Petamii, qui Lib. XIII , Doctr. Temp. Consulatum illum numerat anno primo ante aeram, qs Iudilianae correctioni , anno 4 Olympiadis, rς4 ab Urbe condita, juxta Varronςm Is 3; Aerae Nabonassi ris et 8, &c. Nihil t men ex hac historica narrati ne illi interpositioni dς tractum velim, quia psestea viis di placuisse Illustri Novissimarum Tabb. Astron. Auctori. ut etiam ante Αeram in Serie numerorum nais
turali quartus quilibet annus, sive quilibet numerus divisibilis per Α. esset Bissextilis. Proptereri in nostris computationibus omisimus Periodum Iulianam S aligeri , ut iuperfluam, & tanquam indigentem reis ductione ad apram vulgarem incipit ante istam an. 4 i ut intelligatur de quo anno sit sermo; nam, characteres Cycli Solaris, Lunaris, & diei Dominicaeaeque possunt appingi annis aere communis. omittismus pariter'annos Mundi conditi, de quo plusquam a sententiae circumseruntur . Adeo verti Deilis est
haec methodus revocandi veterum temporum monuismenta ad communem computandi rationem , conti-E a nuan-
35쪽
ScrENT. ECL. PARs IV , ORD. Doc T. nuando scilicet annos Iulianos ante aeram vulgarem, ut ab omnibus in praxim deduci mereatur, praesertim cum eamdem viam tenuerint passim Chronolog rum Principes, Petam ius in Gallia, Rieetolus in Italia, Usse ius in Anglicis Regnis, apud quos primus
ante aeram est bisextilis, tum 1, o, &c. 8.' Artem praedicendi Eclipses non periisse cum Thalete , magnique semper factam , tanquam aliquid Divinum praeseserret in praecognoscendo futuro. Prae caeteris Dio. Iunior , Rex Syracusarum Heliconi Cyzyeeno platonis familiari tr), ei in Solis deliquium praedixi et
cum rue ilaut praedixerat evenisset, admiratus eum T Dranuus arge uti talento donavit. Sed inter Graecos in
praedicendis Eclipsibus nullus clarior Hipparebo , qai Alexandriae sub Ptolemaeo Philometore in sexcentos annos praecinuit no n solum tempora, sed etiam, Situr locorum, in quibus essent appariturae AEvo i
se : de eo dictum, ubi de Eclipsium periodis. Hi in
Pareho tribuuntur vulgaria Diagrammata , ut Dem erito Parvnegma: huic successere Ephemerides, ut iulis novi Terrestrium Eclipsium Typi: nam pro Lun ribus adhuc in usu habentur antiqua Diagrammata. s.' Si praeter Geometricas Eclipsium Figuras, & Ca culos Astronomicos organici subsidii exemplum deposcitur, triplicem sphaeram nonne a veteribus accepimus Θ Prae caeteris Arebimedes in sua Sphaera L nae, Solisque Periodos ita ς alligaverat, ut una Co versione essicerent dissimillimos motus, qui fiunt in Coelo; adedque defectus ipsos in suo parvo Mundo oculis exhiberent. Ante Thaletis discipulos nonne i
ter Aegvptios ejus magistros Maternus, Avus Mercurii Maximus Atlas docuit, errantem Luuam, Soli
ave laborere Quod autem Atlas se usum Sohaerae Coeis testis ante Graecorum Sapientes monitraverit, videbu
36쪽
Iuv. III , C. II, Covc. Nov. Do CT. CUM AN T. 3 mus infra , ubi de illis instrumentis . Io.' Romani ser5 didicerunt hanc artem, Tribunus erat Sulpieius Gallus, ctam anno is 8 ante nostram aeram, praedicta Lunari Eclipsi pridie quam Rex Perseus superat usi est, solicitudine Romanorum exercitum libera vir, qua correpti Macedones, victi sunt. Sequenti Sareulo floruit Varroni Amicus sηὶ Lueias Taruueius Firmanus , Cbaldaieis rationibus eruditas , qui ex calculo indagavit tεὶ Romulum conceptum anno primo, Olympiadis secunda: a ante Chiisti aeram die a 3 Mensis , qui ab AEgyptis vocatur Choe ac, hora tertia antiqua, eum Sol totus deliquiuis pateretur. Varronis aetate. Tullio teste in , defemones Solis, ct Lurea cognita, pradictaque in poserum tempus . qua quanta, qua uri futura flut . Multd verci magis sub Caesaribuq; unde Claudias Imperator an. Dom. 43, quia Kalendis Auguisti, hoc est sui natalis die futurus erat Solis desectus , ne quis inde tumultus oriretur, publico edicto vulgavit ejus praedictionem, tempus, quantitatem, & causas , ob quas nece Tarili eventurus erat. Haec autem non sine calculo , & Ratio uibus , ac Geometricis Diagrammais tum , seu figurarum delineationibus non praestabant, quibus etiam nunc utimur in Lunae deliquiis, & aliqui cum Damide Gregomo utuntur , etiam nunc tria Solis defectibus. Constat igitur Theoriae Recentioris aedificium, non modb veterum tandamento inniti, sed etiam non pauca in praxi ex illorum laboribus feliciter mutuari; ac proinde a severiori Antiquorum Sapientia minimὸ alienum , sed potius valde cons num: quod erat iis . qui non ingratiis excipiunt Mum di novi ac veteris Harmoniam conciliatam, ostendendum. Agendum nunc de connexione partium, & su
37쪽
Γὸ Calculi ad Eclipsum Constructionem
pravis ordinatione, abbreviatione.
f. VII. Calculam praevium posse illuserari, ω ordinari. δε-riae Tabulae a fronomicae: an pro seculis praeteriι is antiquae sint meliores novissimis: Quae illarum conveniemtia cum Caelo in Eclipsibus: Apparens earum dissidium sublatum: Peculiaria opuscula pro eorumdem defectuum
HActenus totius aedificii faciem , seu molem conis templati sumus; inspiciamus & partes , ut videamus in specie an in triplici ordine , sive Arithmetico, sive Geometrico , sive organico afferri possit aliquod subsidium , quod planiorem reddat viam, & faciliorem intelligentiam . Praecipuam diis.
cultatem Tironibus creare solet calentus Astronomicus tam Veterum methodo , quam Recentiorum communis , pro quo ineundo traduntur praecepta non
tot, quin plura, ut operae pretium sit ea declarare,& quantum fieri potest abbreviare. Dicamus prius de ordine. Ante omnia quisquis accedit ad conficiendum sive novum Typum, sive antiquum diagramma pro subjicienda oculis quantitate , & qualitate Eclipsis, praecognoscere debet verum Solis, Lunaeque locum,& quaesitae verae Syzygiae momentum. Quia verb haece .mani metbodo determinaei supponit Auctor Tractatos de Astronomica Eclipsium Constructione in sua Propos. XVII, idcircli tanquam rem vulgli nota omisit explanare, sed non patiemur doleri quempiam, quamvis immerith, cum id passim exponatur tum Gemmetrich, praesertim a Taequet in sua Altronomia, tum practke ab iis , qui Astronomicarum Tabularum uia sum docent; & quoniam Tabularum incidit mentio,
38쪽
Iuv. III, CAp. III , Oano CALC. PRAEV. 39quibus serε omnibus praemittuntur praecepta pro Eclipsibus, aliqui viri docti censent Tabulas illas uno vel
altero saeculo plurimum consentire cum Coelo , non parum recedere in tempore remotiori ab eo, quo fuerunt constructae, propter aliquam ignotam inaequali.
tatem, sive motuum Ccelestium inconstantiam ; in qua sententia pro seculis praeteritis praeferendae essent Veteres Tabulae Recentioribus. Celebriores sunt Graeco- AEgyptiacae , Ptolemai ad meridianum Alexandriae constructae ut omittam Indicas, Persicas, & Arabicas Hispanae ad Meridianum Toletanum Regis Alpbοπή, qui usus est opera Maurorum Arabum , & Iudae rum, praesertim R. Isaa fi , mran ; Prurenicae C perniei, & Rejuboldi ad merid. Regii Montis D-uisbem Danicae Longomontavi ad Meridianum Has-niae , sed Treboni ut & Bullialdi in Philolaicis, &Repleri in Rudolphinis ad Meridianum Huennae, sive Uraniburgi: Belgicae Lausbergit, ad meridianum Gosae; sed inendo liui in suis Atlanticis, ad meridianum ductum per Istandiam, & Insulam S. Uince tit in Mari At Iantico ad Caput viride. Gallicae Ρaxisienses apud Petavi. m in Doctrina Temporum , &Comitis de Pagau in suis: Anglicae, seu Londinenses Wingit in Astronomia Britannica ; & Τboma Str se in Carolinis. In Italia D. Minerius, sive Reneriura usus merid. Genuensi, Alphon sinas, Copernicanas , Danicas, Rudolphinas, Lansbergianas in unam formam collegit , additis suis Mediceis. R eeiotaris Meridi
num Bononiae veteres Tabulas reformavit, Correxit,
pluresque novas adiecit. Nihi Iominus Tabularum Pr te nicarum, quae suo Saeculo Is, non ita pridem comstructae fuerant, imperfectionem agnovit Debo adhuc Iuvenis; & sequenti Saeculo Rieciolas noster, facta colis latione cum centum undeviginti Eclipsium observati nibus, animadvertit in tanto observationum num
39쪽
4o Serguet. Ec L. PARs IV, ORD. Docr. ro Alphonsinas cum una tantum, Prutenteas, & Danicas cum 5, Philolaicas cum II, Tychonicas. cum II, Atlanticas cum is, Lansbergianas, & Rudolphinas cum Ist concordare. Cum tamen primo, vel autero Saeculo ab earumdem Tabularum natali quamis plurimae Eclipses notatae fuerint. Ptolemaicas quales ad haec tempora pervenerunt credi hile est a librariis corruptas, cum non parum dissideant, praesertim in motibus Lunaribus ab observationibus Babylonicis ab earum Auctore productis; nisi quis suspicetur errorem irrepsisse, aut ex non bene notato tem
pore Babylonicarum observationum , aut ex neglecta differentia temporis Alexandriam inter ac Veterem Babylonem, quae in Ptolemaei Magn. Syntaxi est so', in ejusdem Geographia hor. I, 24', apud Albat eis gnium hor. I, x 4 ; Replerum C. is Rudolphin. hor. r, 3'. Rieeiol. in Tab. XIV s , Io'. P. Maris re 36', 80. Cum ergo ex hoc dissidio, non liceat arguere variatam illorum Meridianorum differentiam ,
quomodo inferri potest inconstantia sensibilis qualis. esset a 2 grad. in loco Lunae in motibus Coelestibus pEt jam alibi in longis limis viginti, & amplius Saeculorum intervallis ostendimus Coeli constantiam in suis Periodis, saltem in sensu physico. Proptere, nostro Saeculo non defuerunt Astronomi praestantissimi, qui
Herculeo labore , novas exactioresque conderent Tabulas, motibus Coelestibus magis cohaerentes, etiam pio Saeculis anteactis; quales sunt, quae in Anglia prodierunt Luni solares FlamRedii ad Meridianum, ut Opinor, Londinensem correctae ab Halleio nam reliquo. rum Planetarum sunt Stre etianae ad calcem praelectionum Wi boni, qui Lectione XII, & sequentibus
exponit Eclipsium calculum. Ad Merid. Regiae Speculae Parisiensis editae sunt tam Ludovisianae Philini de la Hire independenter ab hypothesibus traditae, qu m Cassinianae , quibus tunc adhuc in editis usus est Do m. Eusaebias Mansteri in condendis absolutis- si mis
40쪽
Iuv. III, CAp. III, ORD. CALe. PRAE T. 4 Isimis suis Ephemeridibus; addita illarum collatione cum praeviis integri decennii observationibus, praeis sertim circa Eclipses ): aliquas depraehendit optimhcongruere cum calculo, ut Lunarem desectum ν Septembris III 8, & et 8 Iunii a ra; alias verb ad y
vel etiam i a minuta horaria dissidere; praesertim S lares, in quibus major differentia, adeout in defectu Solis diei 8 Septembris a ra , calculus tardior min. r ἱ inventus sit, qu m ferret observatio. Idem tamen advertit propterea Clar. Tabularum Auctorem Dan. Domin. Caynum eas in publicum non emisisse,
sed optimis Successoribus suis Dom. Deobo Cassiao Fi-Lo , & D. Maralis Nepoti ulterioribus curis perficiendas reliquisse . Quod & faetum gaudemus ; sed earum exemplum Parisiis editum jam ab anno i 4o, ser5 in
nostras manus devenit; unde judicavimus ex iisdem no nulla nostris Investigationibus inserere, ne Clarissimum Italorum Astronomorum Ternarium praetermisisse videremur. Ne verci quis turbetur a diversa numerandi Ratione, aut dissidium suspicetur , ubi non est, plerique in suis temporum Radicibus consignandis uistuntur annis completis; viceversa, annis ineuntihus
afligunt Epochas Anglorum Tabulae ad calcem --sboni; . adedque in idem recidunt anni ror ibidem inchoantis , & centesimi apud alios desinentis momen ta . Sed unde ducitur anni initium in Tabulis ρ Ρaucae incipiunt a media nocte praecedente Ianuarii Kalendas, ut Petaetii, & Ufendesini Tabulae sn: pleraeque exordiuntur a meridie: Ptolemaei quidem a Meridie primae diei Thot in anno vago AEgyptiam : a m ridie ultimae diei Decemb. praecedentis Alpbo na , ZERieetolii. At verb Tabb. Debonis, Longomontani, Κ
pleri , Lansbeetii, & De la Hire initium anni ducunt a meridie primae diei civilis, sive Kalendarum Ia-