장음표시 사용
51쪽
32 SCIENT. Ec L. PARs IV, ORD. DOCT. Iroo, ut esset o in meridie sed tum Ascensio Recta superasse dicitur medium Solis locum s a grad. I , 33, 3o'J, simulque monstravit modum eruendi varietatem pro dato anno, habita scilicet Ratione praedictorum Elementorum. DECiΜAsExTA REGULA . Quoniam in tot operationibus nulla habita est ratio minutorum Tertiorum , fieri potest, ut ex eorum aggregato resultet differenistia aliquot minutorum secundorum . Idcircli fit Reis Ritutis ealeuli, supputando motus medios Solis, Lunae, Apogei, & Nodi in ea quantitate, qua inventum ethtempus per calculum, tum applicando has partes motuum mediorum motibus mediis prius habitis, ut inveniatur motus medius Resitatus Solis fi , & Anoma-liae Solaris I, Loci Lunae m, &c. tamdiu repetendo calculum , donec particulae temporis residuae non excedant quinque minuta, quia ulteriorem praecisionem,& congruentiam cum Coelo ex nullis Tabulis potest quis sibi promittere. Memento motum Nodi elIe retrogradum, adeoque ejus locum inveniri per subtractionem, quando alii inveniuntur per additionem, &viceversa a Rasu LA DECIMA fgpTtMA . Cum loco Solis vero
restituto fi, adeatur Tabula VI, & habebitur Solis Helinatis D, ejusque species vel Borealis, vel Australis, prout ibi monetur. Quod si locus Solis praeteris gradus contineat minuta, utemur Analogia, vel alio ex tribus modis supradictis.
tum in XU Regula , est Parisiense , quia Tabulae Hi reanae, quibus usi sumus, constructae sunt pro meridiano Speculae Parisienss. Reducendum ergo tempus Parisiense ad tempus dati meridiani, v. gr. Florentini , quod fit per Tabulam IU , continentem Catalogum insigniorum Urbium cum earum latitudine Geographi.
casta Propter hane rationem exactior l-hx tiu in Ost ui Tabulis.
est aequatio Temporis cessimana, i Tab. II. Dissiligoo by Corale
52쪽
Iuv. III, CAP. III , ORD. CALc. PRAEV. s 3 ca , & cum Longitudine expressa per differentiam temporis primi Mobilis a dato Meridiano Speculae Pari siensis, ut singulis horis dentur Is gradus AEquatoris, seu Longitudinis Geographicae, & singulis minutis horariis dentur Is minuta AEquatoris. Quia verbpraedicta Tabula direAh docet quando tempus aliarum Urbium convertendum sit in tempus Pari senis. Hinc quia nunc quaerimus reducere tempus Parisiense ad tempus aliarum Urbium hujus Catalogi, quod hic dicitur subtrahendum, adde; quod hic dicitur addendum, subtrahe. In exemplo vide lit. x.
REGULA UNDE vis EsrMA. Horae sic inventae sunt Astronomicae a meridie ad meridiem, incipiendo annum a meridie diei primae Ianuarii esili aliqui inchoaverint a meridie ultimae diei Decembris); Dies Civilis, & Ecclesiasticus pro jejuniis, & Festis incipit
duodecim horis ante Astronomicum, ac proptere, inchoat annum a media nocte inter ultimam diem Decembris , & primam Ianuarii: quoniam ergo horae civiles matutinae sunt a media nocte ad meridiem, &respecti vh a meridie usque ad mediam noctem, horae Asronomica Delia eonmertentur in eimiles, advertendo priores Ir Astronomicas communes esse civilibus pomeridianis ejusdem diei; ra verci posteriores Astronomicas correspondere duodecim matutinis diei civilis sequentis. Dies Italica incipit ab occa su Solis in Scioteriis semihora post occasum Solis, vulgd in horologiis ad pulsum campanae incipiendo annum ab occasu Solis diei ultimae Decembris. Si ergo velis convertere boras ronomisas in Italieas, assige horam XXIV Astronomicam Meridiei datae diei, & Loci id obtinetur vel per Tabulas peculiares, vel per a cum semidiurnum 3, Tempus Astronomicum adde remis pori Italico Meriὸiei, & habebis horam Italicam. Ita in AEquinoctio, si meridies ab umbra styli indicatur hora XVIII Italica, hora tertia- Astronomica, erit hora XXI Italica , ut factum est in Exemplo lit La I . Caia
53쪽
Scra NT. EcL. PAEs IV, OED. Doc T. CAMON Vis Esilaus. Habito tempore vero Syzy- giae verae, invenitur vera Latitudo Lana pro eodem
tempore per Tabulam XXI, in cujus prima , vel ut tima Columna ponuntur soli gradus Latitudinis Lunaris: quare si Argumentum constet praeterea aliquot minutis, sumenda differentia inter duas proximas latitudines . Quod si semidifferentia non videatur praecisa, utendum vel Tabula sexagenaria, vel Regula
proportionum, more in aequationibus, consueto rediis gendo differentiam inventam ad minuta secunda. Fiat ergo ut unus gradus ad differentiam inventam i it datus numerus ad quartum proportionalem, qui quando Argumentum latitudinis crescit, erit addendus latia
tudini minori in Tabula repertae: ibidem invenitur etiam species latitudinis , quae in prioribus sex Signis est Borealis , in reliquis Australis. Excessus exintra Syzygias, de quo in fine illius Tabulae, non habet hic usum.
ra Lunae , exhibetur in Tab. XVIII, Columna quarta, Diameter Luna boνistonialis; & in Columna V p rallaxis horizontalis Luna , si quaeratur gradus Anomalio intermedius, in Tabula non notatus, etiam dia meter Lunae , ejusque horizontalis parallaxis erit intermedia, & invenienda vel per semidifferentiam inter duos vicinos terminos, vel per auream proportionum regulam, ut pars proportionalis addatur , vel
subtrahatur juxi, supra dicta.
CANON Uis Esi Mussa Cu unus . Sed adhuc adhibenda Correctio . Subtracto loco vero Solis ab Apogeo Lunae, eruitur Disantia Apogei Luna a Sole ; cum hac,& cum Anomalia Lunae correcta adeatur Tabula XXIII, qua continetur correctio facienda semper per subtractionem, tam a diametro hori Zontali Lunae, quam ab horizontali parallaxi . Gradus Lunaris A nona aliae correctae notantur in prima, & ultima columna, qui bus in columnis intermediis respondet quantitas Corr
54쪽
Iuv. III, Cap. III, ORD. CALC. PRAEV. 3Iction:s laetenda juxta titulos Signorum distantiae Apogei Lunae a Sole . Correctio Diametri Lunaris habetur Cois lumna II, III, & IU. Correctio parallaxis borisenta-ID in tribus sequentibus. Tres aliae eorrigunt distantiam Lunae a Terra , de qua hic non loquimur; si 'cluantitas Anomaliae datae non sit expressa in Tabuisla, utendum aurea Regula, ut supra explicatum , sumendo differentiam inter duas correctiones medias. Facta correctione habebitur mora diameter horizonta lis Lunae φ, cujus dimidium erit Lunae semidiameter quaesita : habebitur pariter vera Lunae parallaxis ho-rigon talis 3. Semidiamester apparens umbra , seu penumbra Terrefris pro Lunaribus Eclipsibus eruitur subtrahendo semidiametrum apparentem Solis ex aggregato parallaxis Solis, & parallaxis Lunae horizontalis , additis umbrae ro , vel etiam pluribus propter atmosphaeram Terrestrem . Semidiameter penambra
naris pro Eclipsibus Solaribus habetur ex aggregato apparentis utriusque semidiametri Luniinarium. Iuxta Recentiorum methodum in Optica Eclipsium projectione additur hic semidiameter Disci Terrestris, &umbrae merae, vel Lucis. At haec non indigent operatione diversa: etenim Semidiameter Disei Terres is , qualis appareret ex altitudine, in qua Lunae centrum fertur, aequalis est parallaxi Lunae horietontali verae .
Ab ea quidem, subtilius agendo, subtrahi deberet parallaxis Solis; sed quia haec ab Hi reo ponitur F , a Cassino Io η , ab aliis vix ra' -; idcirco in Lineari Ecliptici Typi descriptione, tanquam insensibilis, non
attenditur. Semidiameter apparens umbra mera in t
talibus Solis defectibus desumitur ab excessu, quo a parens Lunae semidiameter superat apparentem Solis semidiametrum : & in plano Disci non patitur eas inaequalitates, quas in superficie sphaerae pateretur. δε- midiameteν Lueis in Eclipsibus annularibus vicevers ab excessu apparentis semidiametri Solaris supra Lunarem . Hujusmodi autem semidiametri mensurantur optiis
55쪽
ues ScrENT. Ec L. PARI IU , OED. Docet.' optich sive ex arcu, quem occupare spectatori videnatur in circulo Coeli maximo, sive ex angulo, quem se visi subtendunt. Vice versa, juxta methodum Ueterum per Diagramma ulterius hic inquirendae essent parallaxes longitudinis, & altitudinis, distantia Lunae,& Nodi a nonagesimo, & alia non tot quin plura.
CANON VIGEsIMusTERTI Us . In utraque methois
do, tam Veterum, quam Recentiorum, ad determina. tionem Eclipsium oportet scire, quam inclinationem eum Eeliptica faciat apparens semita centri Lunaris. Itaque inclinationem Orbitae Lunae cum circulo Latitudinis habes in Tab. XXVI, ad partes Nodi pr
priores, adeunda cum Argumento Latitudinis; sed ea indiget correctione . Idcircli invento motu horario vero Solis, & motu horario vero Lunae, eruitur e XΤabula XXVII Correctio inelinationis orbita eum eis-eolo subtrahendo quantitatem notatam, ut factum vides in exemplo litera i : Ubi adverte lati-
sudinem penumbra, sive distantiam ab Ecliptica, quam habet centrum viae Lunaris in Disco Terrestri tempore Syzygiae verae, esse aequalem ad sensum verae Lunae Latitudini.
LEX VIGEsIΜAQUARTA. Antehac quaerebatur tam
a Veteribus, quam a Recentioribus Angulus Eeliptiaea eum Meridiano tempore Sygygiae verae . Ejus loco placuit aliis inquirere ejusdem anguli complementum, quod vocatur Delinatio Axium Eclipticae,& AEquatoris , & utrumque eruitur ex nota Solis Declinatione, atque Eclipticae obliquitate, cum axes sint ad angulos rectos suorum circulorum. Propterea haec Optica inclinatio in Solititiis , est nulla, in AEquinoctiis maxima, quanta est obliquitas Eclipticae, in intermediis spatiis deducenda. Igitur cum loco Solis
vero adeatur vel octava Tabula Hireana, vel LXVII Cassiniana in hac habetur praeterea differentia in singulis gradibus, & variatio in centum annis ), utraque ad obliquitatem Eclipticae grad. 23, 29': & inta
56쪽
Iu.. III, CAP. III, ORDO CALC. PRIE . s . appositis numeris dabitur Angulus Eclipticae cum Meridiano, in cujus plano jacet axis AEquatoris. Si datus Solis locus haheat minuta, non notata in Tabulis, utere consueta analogia , vel alio ex modis praescriptis. Quia ver5 Sol concipitur in axe illuminationis ad perpendiculum Disci Terrestris; hinc in hemisphaerio Boreali, Meridianus, respectu plani Eclipticae, inclinatur ad ortum , quando Sol ab initio Capricorni per
ultimum , ac primum Eclipticae quadrantem tendit ad finem Geminorum ἰ viceversa, inclinatur ad Oeeasum
in xeliquis Signis, quando Sol ab initio Cancri persecundum , & tertium Eclipticae quadrantem tendit ad finem Sagittarii. At P. Simonelli, qui utitur secumda Methodo, offert in sua Tabula ad calcem Construis monis Astronom. Desinationam Axium AEquatoris , εν Eeliptiea ad dena quaelibet minuta , & ad obliquitatem istius grad. 23, 3o'. Nos in Nostra Tabula Numerica XI v addidimus synopsim comparationis quando hanc nonnulli postulabant cum alia dupliaci hypothesi obliquitatis gr. 23, 29', & gr. 29, 28'. Angulus Inelinationis , & Αxis Eclipticae in Disco est ad ortum respectu Axis AEquatoris , sive Meridiani, sue puncti Septentrionalis, quando Sol tendit a Solis stilio AEstivo ad Solstitium hyemate: viceversa, incliis natur ad ocea sum, quando Sol tendit a Solstitio hye- mali ad Solstitium AEstivum: & harum XXIV op rationum coordinatio suffieere deberet pro communi praeparatione, seu calculo praevio ad praedicendam Eclipsim, & ad determinandam ejus quantitatem, ac durationem tam iuxta Veterum methodum per Diagramma Hipparchi, qu m in Methodo Recentiorum per
opticam projectionem , quam vocant Ecliptici Typi
57쪽
Calculi superioris Exemplum, Fundamenta , Ο bs pro isterminatione Eclipsium,
earumque Optica Reprasentatione ἀ
S, X.. Paradigma superiorum Can8num , ω operationum. Consensus Halleii in rigua; P. De Rebeque , ω De Louville in Galli/; C. Hausen in Germania; blan- laedi, & Ghisterii in Italia vi
Exemplum sit in Novilunio Magnae Solarix Eclipsis
die et a Maji anno x 24, cujus observationes dedimus in secunda Parte . Operationes juxta con munem methodum previae,. tum ad Ecliptici Typi constructionem . tum ad antiquum modum praedicendi, sunt sequentes, deductae ex Hireanis Tabulis.
I. Radix Novilia an. x oci completo 21 I3 3' 34'an. 23 expletos i 3 7 as road totum Aprilem Bissext- a 22 3 4 Summa ar ra 38 33 ANumerus proximὶ major inter Noviluniae sp 1 28 s. Ex hoc numero proximδ maiori subtracto A, Residuum erit B, nempe dies a L et ην 33 Rhoe est dies completi at , hor. Is m. 49', 3s' post meridiem primae. diei Maji usque ad Tempar Θαygia milia Aia. II
58쪽
Iv. Pro Solis Iongitudine Radix
sec. 3s' Summa exhibet Mediam Solis Longitud. seu distantiam ab VIII. Radix apog. Sol. ad an. I oo
April. cum reliquis a et diebus , quorum unus pro Bissexto Summa dat mediam Longilad nem Apog. Solis Subtracto E-C , aucto Sign. Ia ut minor a majori subtrahi queat , resultat messia Solis Ληοmalia, sive distam tia a suo Apogeo. IV. AEquatis Centri Solis addenda praecedenti. Ano m. media ad Sign. 1o, gr. et a foret
59쪽
, 3s aequat. 93'differ. Ut ergo 36oo' ad 9s', 233. 63gita ad 1 gr. ad disser. 4' , Ia' 's j quibus detractis, habetur inim- gra aequatio 1 grad. min. 9, 35', quae addita in nostro e su. Αnom. Mediae dat Veram Solis Anomaliam G. Addito G ipsi E resultabit 'Vera Salis Longitudo. a I 43 I H
Assumi possunt 3 i , 44' , imb re
a. - Αγ''propter inflex. radiorum.
sum. Medius Luna Loeas . seu Longitudo in Ecliptica L
60쪽
Iuv. III, CAP. IV, Ex EMP. CALC. Plla v. 6 IVII. Motus Apogei. Lunaris sis ,
VIII. AEquatio Centri Lun. Anom.
Sign. I, gr. a , habent pro aequat. gr. 2, 38', 4': haec addita Anomaliae mediae dat Lunae Anomaliam aequatam
Haec addita ipsi N , dabit i Lo