장음표시 사용
201쪽
l set, in qua hae deessent, ne aquam mihi videtur peculiare cerebro nervisque artificium explorasse, naturam potius i et elementa quodammodo rerum aperuisse si).
Evidentiora sunt quae lumen illud harum rerum Halle rus didicit, utique praegrande caput sub primordia foetust reliqui totius corporis magnitudinem superare, molle veroi cerebrum quasi dissi uere, et cum nervis perfectis jam tumi majoribusque perlucerC.DΕ ΜuNERE CEREBRI.
Cum multae res in ea medicarum scientiarum parte, quae physiologia dicitur, nequaquam satis adhuc explicatae sint, tum perdissicilis et perobscura quaestio est, de natura cerebri, quae et ad agnitionem animi pulcherrima est, et ad notitiam omnium corporis actionum Causarum inque, quibus hae continentur, utilissima. De qua tam variae sunt doctissimorum hominum, tamque discrepantes sententiae, ut magno argumento esse debeant, supervacuam: sie in hac nostra scientia rationem omnem, quae ingenio,aon experimentis et evidentiae, insistat. Igitur, quum neminem deceat, aut falsum sentire, aut quod non sati S ex- lorate perceptum sit et cognitum, sine dubitatione defen-lere, tum mea aetate meisque studiis indignum foret, auc- oritati cujusquam sapientis et experti viri fidem derogare, diasque rerum abstrusarum rationes, novasque indagare
z: ausas, essiciam, ne inter rerum commenta oratio mea va-
Ietur et erret, nullis circumscripta finibus, eaque sola, quae vel experimentum vel hominum observatio commu-
faisque sensus stabilivit, quam potero, clare breviterque
nerstringam. Igitur, ut eo ordine incipiam, quo mihi maxime homi- es uti in quaerendo vero videri solent, nihil mihi potius l se potest, quam, ut ea in principio ponam, quae simpli rissima vel ignaro cuique sensibus percipiantur; deinde onsequentium ex his rerum, qualis conjunctio sit et com- rebenso, quidque ex quibusque efficiatur aperiam, singuasque res definiam et circumscripte complectar. . Nominem credo esse, qui ex prima pueritia extrinsecus Ulata non senserit, hisque perceptis, aliquid non voluerit,n0tusque corporis quosdam secerit, quibus et voluptd' em appeteret et dolorem aspernaretur; atqui, siquid vin
bis ideo mei interesse sentiebam, ut mentio quam brevissimis
ς bis fieret, quod ipsum intelligerem praeclarum harum rerum ex ratorem sua lysius invenia obierva: ionesque esse editurum.
202쪽
gia ' DE CEREBRO. sine re cogitante est e cogitatio nequeat, quidquid est in h0mine, quod sentit, quod vult, quod viget, illud animus aut mens est. Qualis siit ista mens, magna vel his temporibubdi flentio est. Omnes fere omnium aetatum homines, quum in universa rerum natura animal solum seipsum mo- Vere viderent, caetera pulsu agitari externo, neque in horum naturis ineme quid sentirent, quod vim cogitationis haberet, vel ex ratione concluserunt, vel sine hac, ex insito quodam innatoque instinctu non dubitaverunt agnoscere, idque in omni sermone libentius assirmare, infusam egehuic nostro corpori, tanquam vasi ac receptaculo, sola Dei Creatoris voluntate constitutam mentem, solutam, et liberam et segregatam ab omni concretione mortali. Acutiores autem quidam philosophi, quum omnia ad intelligendum hunc animum non haberent, quae habere vellent, de hujus, quem nec videbant, nec complectebantur, natura adeo disputarunt, ut fallacibus tandem et captiosis interrogationibus et argumentis circumscripti atque decepti, quum
ea ipsi disiolvere non possent, desciscerent a veritate ; itaque, alii cor ipsum animum eme putaverunt, alii expulsum corde sanguinem ; aliis pars quaedam cerebri subtilior et mobilissima visa est animi principatum tenere ', quidam
Non ex una parte, sed ex corporis totius natura et consormatione et quasi harmonia, animi motus omnes cieri contenderunt. His horum sententiis hoc commune est, iut, quoniam mens corpus est, intereat, et dissolvatur cum ire liquo corpore. Igitur, et veritatem explorasse, et erro
res hominum sustulisse, praeclarumque, nescio quid, adep
tos se gloriantur, cum dicant hanc nostram vegetam mera tem corpore demersam ex toto esse perituram. Qualis autem sit ejus opinionis vanitas, patet, vel ex eorum, qui delliis disputarunt, discordia ; deinde, eidem adversatur, quod ad alteram sententiam, scilicet, quae discretum ab omni
materie et in aeternitate temporum constitutum animum
adhibeat, de senilendam, trito sed stabili argumento, omnii
antiquitate uti possimus : Etenim ita traditum a majoribus accepimus, nullam unquam fuisse gentem tam feram, nullos tam immanes populos, quos non imbuerit animi quae dam immortalis opinio ; ideoque et sacra civium ex vita
excedentium habui me sepulchra, et judicasse e se mortem inon interitum, sed quandam quasi migrationem conran lationemque vitae, sic, ut integro cuique castoque, et ii republica bene merito, sacilis in coelum aditus pateret iqui si agitiis se inquinavisset, et rempublicam violasset, huic
locus aerumnarum esset. De hoc animo, fateor, multilbarbar,
203쪽
2Ι3barbari incultique homines prava sentiunt ; omnes autem esse vim et naturam sempiternam animi agnoscunt e Neque id homines pacto quo, neque institutis neque legibus, didicerunt aut confirmarunt, sed ex ipsa natura arripuerunt et hauserunt. Quamobrem, cum omni in re consensio omnium gentium lex naturae putanda sit, omnesque qui ubique sunt aut suerunt in hoc orbe, judicarint, eme aliquid quod ad eos pertineat, qui e vita cesserint, quid tandem esse causae poterit, quare vocem hanc naturae, omnium gentium legibus et religione consecratam, proinde, quod illam ex toto ratio nostra et ingenii acies complecti nequeat, oppugnandam et evertendam arbitremur, alteram
ei substituamus, et magis incomprehensibilem, et rationi sensibusque magis repugnantem Z Jam vero, ut de re propius disputam, restat illud, quod hi limati et altioris ingenii viri dicunt, veti inveniendi et inculcandi causa, contra omnia dici oportere et pro omnibus. Videamus, igitur, quid invenerint. In esse in exquisito quodam artificio vim et facultatem cogitationis Θ Quid i ocultam illam corporis fabricationem hi totam ita explicuerunt, ut, qua arte dicerent, et qua tempore, quod inanimum fuisset, id animal fieret, quodque immobile sensusque expers jacebat, id subito novam naturam indueret, vimque divinam illam ratiocinandi et se movendi continuo adipisceretur i Porro, peto, quid corpus sit 8 Mixtum ne et concretum Z Qui perceptio simplex complicatae rei conveniati At si multiplex cogitatio est, distribui que aiunt iis partibus, quibus corpus sit quo demum loco harum cogitationis complexae partium collatio fiat, ut de his judicium feratur 8 Etenim, una pars conferre perceptionem suam cum altera, quam non habet, non poterit; punctum, igitur, sit aliquod, in quo omnes con-Veniant, necesse est, non admixtum, non Coagmentatum, non duplex, quod nec secerni, nec dividi, nec discerpi potest, id est animus, res suae naturae cum corpore nihil consentanei habens.
Qualis sit ista mens, et quap sacies, ne audeo suspicari; ipso enim sui intuitu animus quasi hebescit refugitque, externa petens. Praeesse corpori mentem esse florem et moderatorem muneris agnoscimus, qrio modo, ne quaeren
dum quidem est. Et prole io cujus nos in hoc mundo rei principium aeque non latei Z effectum contemplamur, Causam vix attingimus. An ici eo tamen totam hanc coeli spe cicin complexumque, solisque et lunae stellarumque errantium perennes cursus, mirabilemque ordinem et constanti
204쪽
Dx CEREBRO.am, quidquid in aethere pulchri est, quicquid in mari
et in hoc orbe, illud omne ex attractione quadam et repulsione, noto ex ignota causa effectu, non explicamus ZNeque tamen illud negaverim, animum ita in hoc rerum' statu cum corpore connecti, ut hoc ei Operum suorum et occasio et quasi causa esse videatur; unde eVeniat, ut, aegro infirmoque corpore, mens etiam quodammodo laboret; Meque in nobis ulla ullius rei cognitio sit, quam menti sen- . sus ab extra acceptam non commiserint; scilicet, visa allia qua re, perceptio in mente oritur, cui assentitur, unde appetitio sit, mensque ad id agendum impellitur, quo rem
appetitam, quam commode, consequatur, motu, videlicet,
Ex his, si sensum motumque omnem volutarium menti jure referimus, referamus quoque necesse est vitales motus, et quoε sit ne conscientia facimus, eidem sonti; neque enim ulla unquam ars aut fabricationis vis exquisitissima cordis motum et arteriarum explicuit aut explicabit; neque sanguini regresso ad cor, quem toto divisus corpore amisisset, impetum, novasque vires supplere quid, nisi mens sola potest; ac denique, quod si nullius est tanta vis artificii, quae motum ipsa per se faciat, eumque et increscentem et constantem, quo demum modo factum, arbitrabimur, ut iis animantibus, quibus hyeme, constricto sanguine, vita languet, haec novo vere redeat, vegetumque animal alteris exultet viribus, nisi praesentis animi efficacia, redeunte caloris stimulo concitati )t Neque tamen is sum, qui animi in corpus latum adeo esse dominatum dicam, ut hoc ipsius nusquam non obsequens decretis pareat, illi hujus vitales motus ex ratione quadam considioque regat ac moderetur; utique hi motus simili modo fiant et homini et belluae, et sapienti et inepto; quodque, si ratio ad hos tantum valeret, mens factii nara esse non posset, si quidem comparatio cogitationum, et de his consequens judicium sine conscientia nullo modo existat. Accedit ad haec, quod membri, ex doloris sensu,
subita recessio, celeriorque motus arteriarum, ex irritatione, continuo ita sequatur, ut ratiocinio esse loci vix credendum sit; ex quibus apparet, hujus generis motiones Omnes caeca quadam et necessaria lege, non ratione, fieri, ex ingrato sensu, quippe quae ad hunc tollendum accommodatissimae videantur. Quamobrem in hoc toto motio
205쪽
num genere Animum Sentiens quid, non rationabile vir, magni nominis Whyttius appellavit. Ex his cum ita constet, quodcunque motu cietur inteariore, et suo, id proprium esse animi, reliquum est, ut om- .ni studio et diligentia scrutemur, utrum prae Caeteris, ulla. sit in corpore pars animi domicilium, silve, ut accuratius loquar, medium quid nectens, cujus interventu, quidquid sub sensus cadit, menti committitur; unde haec, vi qua- dam impulsa et distributa corpori, motus omnes faciat,
cum invitos, tum voluntarios, sentientis primo, mox co-e gitantis et ratiocinantis, munere perfuncta. Ex prima, Credo, pueritia animadvertimus, quo quaeque pars corporis rebus esset affecta extrinsecus oblatis, eo nobis animo varias perceptiones suboriri; itaque oculis co-
lores figurasque rerum vidimus, sonos auribus percepimus,l naribus odores, gustatu cibos, tactu denique corporumis duritiem, laevorem, ictusque omnes et appulsus sensimus; ' tum, si quid forsan ex his sauciatum, vel allisum, vel com- spressum fuerit, dolorem perpessi sumus plus minus intolerabilem, et in quibusdam partibus acerbiorem quam in Maliis, impressaque re menti, artus saepe movimus. His ita perspectis, homines, qui corporis humani sibi cognitionem vindicant, quidnam his esse causae posset; eruere conati sunt; neque hos expectatio, neque labor ex toto fefellit; incisis enim cadaveribus, ductos ex his partibus ad cere-
bbrum medullamque spinae nervos conspexerunt, innume- abilibusque experimentis invenerunt, non, nisi integro ac libero ex summa ad extremam partem nervo, sensum mo- tumque ejus membri fieri, cui nervus afferretur: Igitur,
hos actuosi aliquid et vitalis ex cerebro proficisci, et animum, sin minus toto, qua nervi sunt, corpore, horum sal tem ad originem habitare. Haecque post novis illustrata experimentis observationibusque confirmata. Perspectum ieinde, nervos, ubi destinatum muneri locum attigerunt, Tutia tunicis, in pulpam quandam medullarem desinere; Medullam, igitur, proprium sensus motusque instrumen-
um judicarunt, membranas partim ad haec moderanda, utandumque molle corpus accommodatas, partim, ut essetae suorum vasis, velut in cerebro, membrana divisioni ap- a. Experimentumque id, ad quod ratio vehebat, compro-aavit; namque dilaceratis afflictisque omni modo mem
aranis, nullus doloris sensus, vix molestiae quidem seque
206쪽
Ex his, igitur, quum constaret, solam esse nervi propriam materiem, in qua sensus inesset, compertumque cadaverum scrutatione medici haberent, hanc sin minus ex ipso Cerebro totam oriri, cum eo tamen sabiicatione sua in omni re consentire, ducti ipsa quasi natura cerebio quoque sensum tribuerunt. Et hoc quotidiana observatio usu fiaque satis stabilivit. Quoties enim medici perspexerunt, ubi cui cerebrum effusus sanguis, ubi aqua vel purulenta materies, ubi tumor, inflammatioque compresiit, acerbissimum alias accessisse dolorem, alias, integro reliquo corpore sanisque nervis, sensum ex toto sublatum Z
Quae cum ita sensus in cerebro principium esse indica-
rent, motum quoque ex eodem manare facilis suspicio erat; lquippe qui, alter alterum, ita sequantur, ut internosci vix possint. Et revera quis a poplex iam, quis paralysim, com- presso resolutove cerebro . non retulerit sm s Quis irritato
Non morbum comitialem ZJam vero, ut ad difficiliora paulatim progrediam Ur, pau- lca de famoso eo nervorum consentia, ut atrant, dicenda bsunt; et in hoc maxime nobis elaborandum est, ut inve- niamus, quid inter varias corporis intersit partes, sic ut, lunius aut dolore aut motu, aliae vel doleant, vel movean- tur. Etenim saepe evenit, ut ex ingrato sono dentium t stupor molestus oriatur, offensis naribus sternutatio succedat, laterum titillatio atque intestinorum ex vermibus con- trectatio vehementior totum fere corpus insolitis abripiatis motibus ; atqui, si allatorum argumentorum ea vis et eX- ,
perimentorum fuit, ut nullum neque motum CXerceri, nC-
que sensum percipi, nisi medio cerebro, recte conchi seri-i muς, quid tandem causae excogitari poterit, quo minusit convenientiam sejunctarum partium similiter non explice
mus Z Quid est, quod hoc solis consentientium partium nervis sieri judicemus; quibus nihil protinus commune esti'
Ouid, quod pereat haec omnis consensio, impedita nervi, quae intercessis et, cum cerebro conjunctionet Porro, quodlusi pateat nullius oriri, exasperato nervo, nisi ejus, in que mi
hic descendit, musculi convulsionem, quid tandem prohi- beat, quin exstimemus, hujus qualescunque generis in m
serente, cum affirmaret, sibi videri perperam medicos quamcumqui artus resolutionem ex effecto cerebro deduxisse: quoniam enim nervorum limilis conformario, similisque esse utilitas videretur, simili quoque mala esse debere ; ideoque ex vitiato nervo, esse membri re solutionem interdum repetendam, non cX cerebro. Et profecto qui Pegaverit, resoluto nervo, carnes ad quas hic pertinet, interire quani
207쪽
2IPtus, non seriei cui ac connexioni nervorum esse tribuendos, sed impressis omnes menti perceptionibus; unde haec, non ratione aliqua, sed instinctu subito et improviso, id
continenter agat, sive motus, sive quis sensus sit, quod adtollendam molestiae causam, vel totius corporis salutem l conservandam, vel aliud quid non satis comperti usus prae-llandum, Valere, quam maxime videatur Z Quanquam hoci etiam interduim evenire credendum sit, ut affecto, po it illatam membro cui injuriam, cerebro, CorpuS ex toto quidem antigatur, ea vero pars mali plurimum videatur tulisse, cujus ante major imbecillitas extiterit. Jam vero, quoniam attigi cogitatione vim varietatem que hujus generis motuum, non vagabitur haec parS Orationis meae longius, sed iis ipsis definietur principiis, quibu3 reliqua pars continetur. Posita enim nobis adeo in obscuro eis, diversarum partium cerebri et utilitas et artiis
sicium, ut ne conjecturis sit loci; reliquum est, igitur, ut
animo quodammodo sentienti, hoc omne genUS motuum referamuS, contentique simus ea causa, quam nec definimus, nec intelligimus. Nam, si qualia habentur ea, quae consensu fieri dicimus, talia quoque si int, quae sensu percipiuntur; sequitur, neque hunc consensum ex artificio quo, neque ex serie neXuque fibrarum cerebri, neque exl conspiratione ulla nervorum, esse quaerendum.
Ex praevisis, illud quoque sequitur, quod, si qualis sit
sensuum motuumque origo, talis e se debeat animi sedes,l hanc recte prudenterque quosdam in cerebro constituisse; sin minus philosophi est tribuere locum animo, ecte tamen cerebrum eam partem, quam speciatim natura fecerit medium quoddam nectens copulansque animum et corpuS, sic ut huic, impresio ab externis rebus motu, responden Ranimo obveriaretur idea, sive oblatae rei species. Atque talem conclusionem rationis plura sunt quae confirment. Etenim, quis est in hac arte parum adeo versatus, cui non
perspectum sit, intelligentia consiliumque cerebri quantum innitantur sanitati i Quoties, ubi quid concreti sive
essu si h umoris compressit, aut tumor inflammatioque cel rebrum male habuit, vel ex eo quid abscessit, ubi aut cal- Variae figura vitiata est, aut os aliquod depresum, et turbari mentem et memoriam de sicere, et judicium tolli, vel legimus vel audivimus t Sublato malo, ea rediis e. ACCedit ad haec, quod alii subtiliores viri dixerunt, cum intelligerent, quanta esset cerebri ad nervos omnes medullam inque spinae magnitudo, sibi nequaquam videri, fore, ut natura tanto tamque artificioso ad haec sola cerebrum ma-
208쪽
D 1 CEREBRO.chinaretur apparatu, illud sibi quoque proposuisse, ut esset
hoc vinculi cujusdam loco animum inter et corpus, quippe, quod de alio quovis usu haberent ne conjecturalis quidem, quod dicerent, Ad hoc illud quoque valere existimarunt, quod quanto major sit in homine capacitas cerebri quam in aliis animantibus, tanto magis his excellere ratione sapientiaque videatur fir . Est, igitur, animus cum corpore tali modo connexuScopulatusque, ut assionibus hujus ille ex toto praesit; est cerebrum parS corporis, ad ejus vim suscipiendam committendamque reliquis partibus maxime accommodata ;quae quidem talia sunt, ut et ex his, quidquid in sensu et in motu est, eruere arduum nequaquam foret. Non inficiandum autem est, huic esse sententiae pauca, quae repugnare quam maxime primo aspectu videantur; quippe, primum, animantia quaedam inveniri, videlicet insecta, totumque sere id genus quorum frigere sanguis dicitur, nonnullasque aves, quibus, praeciso capite, salus et integritas in obeundis muniis maneat; deinde, interdum evenisse, ut senibus cerebrum induruerit, aliisque post gravem diuturnumque morbum solutum in aquas omne colli-icuerit, vita jam tum superstite ; ac denique foetus quo Lidam extitiste αὐφαλους.
Nec mihi vero desunt satis multa, quibus haec infir mem. Primum enim dicam, quod, si quibusdam animan tibus vita, ablato capite, supersit, illud tantum ostendat,iliis non ex capite solo principium sensus motusque manare, sed toto corpore aequabiliter dividi, in homine aliter se rem habere, tum, quod, indurescente vel dissi uentei cui cerebro, subita mors non accesierit, ex hoc illud solun inferendum sit, ad munus satis fuisse reliqui, usque eo dum vita suppeteret. Quod ad foetus istos spectat, de quibus tanta praedicant, ex monstris de humano genere con clusuri; video, primum, hos omnes vel mortuos in mundum venisse, vel natos e vita statim sere excessisse, sic ut ex his materno inclusis utero, et sensus expertibus, minus mihi recte duci argumenti conclusio videatur; deinde plurimum irrrepsiste his rc bus erroris et fallaciae; aliis enim ex parte, aliis omnino, cerebrum astuisse, sive extra. locum, sive alterius figurae, sive denique ab alio quo tu more celatum ζο . Postremum, quod ; si revera cui vivolherebrum unquam penitus defuerit, nihil intelligo quod prohiberet, quo minus allia, certe insolitis, uteretur naritural
209쪽
2I9ura viis, quibus Vitam corpori praestaret, nempe per me enim licet in medulla spinae et ipsis nervis. Credo, hoc loco, praetereunda e X toto e sie, quae vana et ' inepta summi viri de loco animi, quem alii glandulae pineali, alii corpori calloso, quidam cerebello cohiberi omnino voluerint, hallucinati mihi videntur ; quippe, quo- um omnium opinio resutata et eversa his temporibus sit
Sed, ut eo revocetur, unde huc declinavit oratio: Cum Tianare ex cerebro vim ad corporis excitandas a Chione S apam constaret, quae qualisque haec vis fuerit, proxime adnvestigandum ipsa res suadebat. Itaque, quum diserti honines viderent, quanta celeritate sensus ad res percipiendas intenderemus, hasque jam perceptas et comprehensa S
mimo teneremus, motusque inde corporis varios elicerenus, simulque, quam incredibilis esset alias fui lorum ve-ocitas, fluido illa quoque in corpore perfici concluseunt sp). Et haec eo magis invalescebat opinio, quo ma- is usam esse in cerebro fabricando naturam artificio Contabat, quoque manifestiorem hujus esse cum aliis glandus similitudinem intelligebant, aliaque quam plurima Conderabant, ex quibus dubitandi vix locus superesset, ita
rebrum conformatum, ut per hoc sanguini secretus hu-lor omni tempore nervos permearet, idoue commercii ge-i us cerebrum inter et reliquum corpus conservaret, qualet hujus actionum salus et integritas postularet, ideoque, qu Diagis hic alios quoscunque humores muneris sui et utili- Ite et exquisita pulchritudine superaret, eo ecte debere, t artificiosioris glandulam fabricationis, et ipsius elementa umoris subtiliora, et vasa, quibus hic moveretur, tenui-ra, et ab omni vitio remotiora. Ex quibus omnibus collatis inter se atque comparatis, cle mihi videor inferre, humorem hunc nervis ab Ori-ine ad extremam partem nusquam non Contineri, sic ut didquid huic impressum est, id eodem ipso tempore extera in alteram partem seratur, oblataeque rei percepti O--m motus aliqui 3 proxime adeo sequatur, ut nihil inter ec temporis intere se videatur. Nu la est, igitur, tant
ipsius fui di motu celeritas, quantam Halle rus desidera x q). Neque quidem ex eo, quod nec hil morem, ne C rvorum lumina visus υnquam subjecerit, is ideo nobis imor rejiciendus est; quippe cum in physicis fluida ea Ia d et effec- p) Praetermitto quae salsa oli in habita de vibrali*ne nervor Um
210쪽
essectibus agnoscamus, contentique simus sola rei, cuius studium habemus, contemplatione quadam Ct aestimatione, qua naturam ipsius aliarumque rerum explicemus. Quae causae hoc sui dum voluntariorum motuum faciunt auctorem, eaedem constituunt et invitorum. Quidquid, igitur, nervos ad cor euntes inutiles ad munus reddiderit, id cordis quoque motum sustulerit. Quum vero, non, nisi accepto sanguine, cor moveatur, apparet hoc eo naturam ecte fabricatam, ut assi uentis sanguinis stimulo, ianimus hic sentiens vim istam nervorum in ejus fibras impellat, unde his valida contractio eliciatur usque eo, dum expulso, qui irritationi causae fui siet, sanguine , quies re-i
Igitur, nulla alia pars corporis tantam habere videtur lCum animo rationem, quantam hoc sui dum, utique, quo omne quod agimus, factum sit, sine quo, nihil. Et pro fecto, si uti de his rebus conjectura liceret, Crederem animi eum esse locum, quem hujus este secretionis constas et, habere itaque alia ad hoc probandum non ita pauca, qua tamen mihi nunc praetermittenda censeo. Restat, ut, si quo studio possimus, nervet hujus sui dii Dat Uram eruamia S, de qua summa doctorum hominum dis sensione certatur. Importunum esset horum omnes sen tentias percurrere, quippe plures absurdas, commentitia; omnes ; de una alterave quaeram, de quibus maximumlhis diebus certamen est. Etenim quidam medici, qui re rum quoque sibi naturae contemplationem vindicant, cum mundum omnesque partes mundi, quaeque in eo sint om nia, aestheris cujusdam vi proprietatibusque regi et expli cari intelligerent, hunc corpori animantium sensus motus que ellectorem referendum existimaverunt, tanquam talhmuneri impar est et quis humor ex sanguine confectus Alii, cum viderent quanta es et adirae eleelricae, ut Vocant, quamque incredibilis, ubi quis casus commoverit, celeritas, Visque quam essicax ad excitandum corpus, sive id rἰ-gor, sive resolutio Corripuerit, cumque, concussis ci inibu ,
detractisve indusiis, hujus ipsi elicerent scintillas, nervos que eam ducere piae reliquis partibus ex quibusdam e perimentis suspicarentur, nervis hanc quoque, vivo ani mali, infundi concluserunt; quaeque nuper habita ab e ' mio philosopho in torpedinem expcrimenta sunt, cui vi electrica, phyalae Leydianae modo, ex altera in alteram partem, si qua datur via, transeat, huc maxime accedc ς