장음표시 사용
371쪽
UTI lux ac tenebrae, ita somnus et vigilia, semet semper invicem excipiunt. Huic legi non modo animalia, sed vegetabilia quoque, parere videntur. Signa, ut et tempora dormiendi, sunt aliis in herbis alia. Vix ulla hora est, qua non obdormiscit vel expergiscitur aliqua sa),
et ordo soliorum, ut nempe flos tenellus contra frigus nolturnum optime defendatur, est admodum varius. Quin etiam, animalia plurimas exhibent varietates. Pleraque noctu dormiunt; non tamen desunt quae tunc vigilant ac praedantur. Bubo et fetis sunt exempla. Sopor quorundam complures menses durat, ut in glire, hirundine, multisque aliis videre est: alia sine somno diu tissime degunt; pisces enim aliquot, navem rapidam, diesiaque noctesque, sectantur, ita ut somnus necessario sit parcus vel nullus. Hic tamen ager latior est quam ut eum peragrare audeam. Omnibus hujusmodi igitur dehinc omissis, ad hominem animum advertam, inde fere tota deis scriptio deprometur, eo omnia ratiocinia spectabunt. Cum singulis naturam somni, et conspectu aliorum, et propria experientia considerare licet, cum praeterea plurimi auctores, ab Aristotele ad Halterum usque, hanc rem ii lustrare fuerunt aggressi, cunista ad eam attinentia fore certa, forsan nonnulli expectabunt. Rem tamen prorsus contrariam invenient. Historia ipsa varie traditur, de effectibus inter auctores parum, de causa proxima non omnino, convenit. Litibus inter viros, experientia et studio multorum annorum adjutos, componendis, juvenis paucula raptim scribens minime est aptus. Non nulla obscura igitur penitus praetermisi, alia in medio reliqui, et ubique, auctores, nec veneratus neque ai Perna tus, naturam pro virili respexi. Omnia. quae dicenda sunt ad quatuor capita redigentur, Vi Z. Imo, Phaenomena somni; et do, Rus causas remotas; et 3uo, Essectus. Ex quibus consideratis quid de causa proxima colligere liceat examinare, qt O, conabor.
T OST tempus brevius vel diuturnius, prout mos consuetudinem sormaverit, vel labores praegressi fatigaverint, homS a Iannaei Horolog. Plant.
372쪽
Dt SOMNO. homo defetiscitur. Praeterita parum distincte reminiscitur
de praesentibus prave judicat; multaeque imagines ima inationi obversatae, inter sese commistae, animum tu dunt. Philosophus jucunda scientiarum, quae alias avide prosequitur, Nunc negligit; nec avarus divitias, nec libidinosus voluptatem, diutius curat. Attentio animi, VO-Juntati minime obtemperans, ad rem quamlibet dissicillime advertitur, et cito, homine frustra renitente, eam deserit. Motus omni genus ingratus quieti post habetur. Musculi fatigationi maxime obnoxii, oneri sustinendo impares evadunt; unde genua stanti tremunt; oscitatio sit frequens, necnon pandiculatio; caput nutat, labuntur manus et
br,chia, et, si quid his comprehensum fuit, inscio elabi -- tur b atque si dormibundus adhuc stare laborat, procumbit humi. Oculi jamdudum graves, gradatim connivent, et demum occluduntur. Auris diutius oculo vigil somnum omnino negligit, vel parum apte capit. Motus voluntarii expers, rerumque externarum oblitus, mortalis demum somno obruitur. Motus cordis et arteriarum durat, sed tardatur; lentius
et saepe cum steriore perficitur respiratio ; motus intestinor trin perstat. Homo, inter profundum soporem, vel non omnino vel perperam sentit; ficta, interdum verisimilia, saepius absurda, fere semper creduntur ; membra, impe-Tium voluntatis plerumque aspernantur; et judicium saepissime hallucinatur. Qui ante diem nascitur infans fere perpetuo sopori deditur. Insans maturus plus juvene, juvenis plus adulto, dormit; et senex, quod ad plurima infanti simillimus, subinde sopitur. Plurima somnum spectantia consuetudine, cujus imperium nusquam magis valet, reguntur. Qui eadem hora cubare vel exsurgere diu fuerint soliti, ii tunc somnum nec arcere nec protrahere facile pomant. Inter milites, tamen, naut alve, vigiliarum somnique nec die nec nocte discriminata tempora. Id, quod gerendis rebus supersit, quieti datum; ea neque molli strato neque silentio arce i
b ebribus vigiliave diuturna debilitati diutissime dormi
unt; nec exempla desunt ubi sopor profundus complures menses duraverit. Exempla hujusmodi plerumque sunt morbida, ideoque nunc praetermittenda, ut et historia
ejus Hispani, qui per longum vitae decursum vix unquam somnum iniit sc). Quo
373쪽
Quo mens purior, Corpusque sanius, eo somnus gratior et lenior. Namque, cum morbi hoc, vel vitia illam inie-itant, somnus vel aufugit, vel diris insomniis adeo turbatur, ut infelicem mortalem parum reficiat. Lux aurorae, cantu a Vium, Varioque t trepitu comitata,
stimulis internis adjuta, homines excitat. Experges acti tamen, muniis vigilum plene obeundis non ilico apti evadunt. Oculi adhuc connivent, aures hebent, judiciumque torpet; at brevi, musculis extremarum partium iterum iterumque eae tensas, somnus penitus decedit. Tempus quod somno deditus variat pro fatigatione praeias te ita, pro ita tu valetudinis, Praecipueque Pro Consuetu
ALLE RUs bene notat, somnum sequi vi illam et labo
res vitae humanae. Modo irritatio morborum et pathematum absit, somnus satigationem omnigenam, sericorporis, si ve animi, Certe consequitur. Durus agricolamat quotidie in terra colenda versatur, miles strenuus, longo itinere vel acri praelio facto, nauta audax ventis marique . agitatus, post labores peractos, cito obdormiscunt. Som nias adeo evadit necessarius, ut nulla pericula, nullus su multus eum fugare queant. Nauta, qui malum scandit, undarum aestuantiu in oblitus, miles fragore et tonitru bombardarum, mortem minitantium, parum commotus cl), somno in vili obruuntur. Labores animi non tam cito somnum inferunt, quia mentem dormibundi adhuc agitant, et ita somnum arcent; sed, si hoc non sit, somnus eos, aeque ac corporis, labores excipiet. Fatigatio igitur somnum necessario infert cunciis animalibus; multae tamen causae ejus advent Um BCCelerant, vel levi fatigatione praegressia, eum con Ciliant, quarum aliquot jam sunt recensendae. Imo, Impressiones nullae vel leves somno favent. Oualiscumque sentiendi theoria placeat, hoc certo Concedetur, TCS e ternas sensus quodammodo assicere, et harum impressionum absentiam somnum semper allicere. Ubi sidentium a C tenebrae regnent, nisi morbus corpus vel asi ectus animum aDgat, nemo non sit somniculosus. Hinc gentes barbarae, quoties bella non ineunt, non multum Venati bus, plus Per otium transigunt, dediti sOMNO ciboque .i For
374쪽
ς Fortissimus quisque ac bellicosissimus nihil agens, dele-- gata domus et penatium et agrorum cura foeminis, seni-μ busque et infirmissimo cuique ex familia, ipsi hebent;
mira diversitate naturae, cum iidem homines sic amentsi inertiam, et oderint quietem se .' Sed silentium non semper somnum conciliat, ob nempe desidiam, vel assectus animi mortalem agitantes. Rebu Sita sese habentibus, sonus illi, qui mentem sine agitatione occupant, mire sopiunt; itaque, in aulis tyrannorum, qui, rebus populi turpiter neglectis, se totos voluptati dedide-Iunt, animum paventem a vita parum decora, factisve Cruentis revocare, et ita somnum invitare, non silentio, sed molli musice, mos erat. Alii omnes sonus, quotquot sunt, qui attentionem animi avocant, nec ad actionem du-Cunt, eundem edunt effectum. Hujusmodi sunt, apum susurrus, rivi lene fluentis murmura, Zephyri arbores agitante S, Vox turturis ab ulmo aerea gementis, oratio si igida de re neglesta, et alia insuper multa. Gutta aquae subinde cadens, somnumque levem emittens, in phreniti de ipsa somnum interdum allicit. Memoria semper tenendum est, consuetudinem hic ut alibi multum valere. Somnus oppidani strepitui ac tumultibus noctu assueti, quiete ruris rumpitur; et ruricola, inter varios oppidi sonos, sero obdormiscit, cito expergis Citur. ε Cuique usitata somnum accersunt. Nautis in cymba de cubitus, et in mari navigatio, et littorum
nu8, et undarum murmur, et ventorum bombus, et ma-
ris navisque odor. Musiaco tubarum exercitatio quietem
ε affert, aut lyrae cantus, aut citharae si ).' Motus lenis, aequalis, idem praestat. Pullus, capite sub ala condito, parumper celeriter Circumactus, cito obdormiscit ; infans vagiens motu cunarum brevi quiescit, 'et plerique in curru vel navi leniter, aeque, et conflanter progrediente, si unt somniculosiores. Impressiones sedantes quoque, quales nempe provenianta recordatione malorum praeteritorum, vel a descriptione Corum quae sunt somno ciendo apta g , eodem forsan sun brecensen lae. Imo moeror et fatum instans, profundissimum soporem aliquando inserunt. Exemplum hujusmodi, in nupero bello civili, notabatur. Miles captus, cui innotuit diem crastinum fore sibi supremum, sopore eo usque Obruebatur, ut nec tumultus certaminis nocturni, nec vox sociois
g) Ad hoc probandum lege, Thomsor e Casile os Indoleiace.
375쪽
D EDdiorum sidelium, omnia pro eius libertate molitorum,
nec certa salus ei oblata, nisi post aliquantum temporis, excitare posset. Custo S carceris Londinensis, Xcherman, vir admodum sagax, notat, se raro videre reum capitis quino ne post damnationem dormiat, aut qui nocte ante le- thia in vigilet. Ido, Desideria vehementia expleta, dolorque decedens, somno quoque savent. Esuriens sitiensve dissicillime dor mit; qui tamen cibo vinoque, iidem fere semper somno, sunt gravati. Hinc omnia fere animalia post cibum sumptum dormialum eunt, vel, si mos acit negotia Veient, Oscitant, minusve vivida evadunt. Cibo ingesto, stimulus famis tollitur, unde mortalis fiat ad somnum proclivis; praeterea tamen, ut Haltero, acumine judicii, non minus quam eruditione omnigena, insignito, placet, major copia sanguinis ad ventriculum versus ituit, et vasa cerebri qua dant enus de plentur. Quantum autem vasa hujus depleta ad somnum conferant, postea dicetur. Ma rher omnino aliter de hac re judicat, revulsionisque pinione rejecta, somnum quem cibus ciet, accumulationi sanguinis in capite, ob nempe ventriculum tumidum, descensum diaphragmatis, et iude motum sanguinis per pulmonem impedientem, tribuit. Rubor vultus ac dyspnoea hanc opinionem quodammodo firmant; sed somnus haud raro sequitur id cibi quod nec ruborem vultu8, Nec dyspnoeam efficit. Utcunque hoc sit, de re ipsa non am
Idem de Venere verum est. Libitio, quodque animal vividum ac vegetum praestat; sed satiata, tristitiam ac somni desiderium relinquit. Non modo philosophi sed pictores hanc rem eleganter expresserunt si). Juvenis ante conspicitur vividus, fervidus, ardens ; ps tamen, habitus orisit iversus, non idem vigor in vultu, nec vis eadem in oculis. Moestus tu spirat, somnoque advenienti gratulatur. Qui diu doloribus fuerunt cruciati, ii in somnum profundum, dolore remittente, cito incidunt; 'Mod in dolore
dentium, abdominis, ac puerperii, quotidie obserVare est. Quanto acerbiores dolores, tanto profundior ac diuturnior sopor ; unde qui tormentis inquisitorum fuerunt sere laniati, dies plures continuos saepe edormiant. In Omnibus hujusmodi exemplis, dolor decedens jucundissimum, O L . IV. 3 B ciet
h) Tom. iii. P. 474. . a) Praecipue i log thitis immortalis.
376쪽
ciet sensum ; et, corpore praegressi doloris saevitia confecto, somnus facillime obrepit.
Pleraque quae corpus totum, partesve ejus, rela- Nant, tomnum alliciunt; cujusmodi sunt tepidum balneum, fomentatio pedum, haemorrhagiae k aliaque multa. Quin calida i vatio et haemorrhagiae corpus relaxent, nemo in sicias ibit ; et non modo somnus sed syncope eas nimias, Vel gradu vel diuturnitate, consequitur. Tensio qualisiacunque subito relaxata, partim ob dolorem distensionis le-Vatum, partim ob corpus debilitatum, eosdem edit effectus. Fomentum pedum gratissimos gignit sensus; et cum adeo
ruenis est ut animum parum excitet, cum sanguinem a Cerebro derivat, cumque partes mire relaxat, somnum valde conciliat. Frigus pedibus admotum, ut omnes norunt,
somnum diu abigit, ob sensum ingratum, imo dolorificum, et, Haltero judice si), ob sanguinis nimiam copiam ad alia SP artes, praecipue ad cerebrum, appulsam. Calor e X ternus, quatenu S partes solidas Corporis relaxat, et vim gignendi caloris internam minuit, somno favet; si tamen calor internus et actio arteriarum augeantur, somno obstat.
De frigore toti corpori applicato nil adhuc dimina, nec quid dicendum sit, bene constat. Hyeme saeviente, omnia animalia hebent, quaedam omnino torpent. Homo ipse frigori extremo diu objectus, profundo sopore opprimitur, ita ut vix excitari queat. Citra hunc gradum tamen, frigus adeo non somnum invitat, ut procul abigat. Dolorificum enim est, et animalia snt nervi laedyntur) adactionem incitat. 4to, Causis denique somni permulta, quae narcotica nominantur, sunt annumeranda. Eorum plurimae extant varietates. Quaedam enim nervos nasi, alia ventriculi, assiciunt. Multa aromata ad priorem classem pertinent :
Etiam ex cistis caryophyllorum, et maceri S apertis, somnus bajulos invasit.' Fertur, fraudatores hodiernos in gallia pulverem nicotianae immiscere talem, qualem si quis
l) A duabus libris sanguinis amissi mors per somnum : Renevent.
abd. morb. Is erat exitus Romanorum, qui venas sibi secabant perituri ; Η alter. t. V. P. 6O2.
I in Verba sunt, ' Non dormiunt, quibus pars aliqua friget, dum
ε interim caput calet. Iniquus inde sanguinis motus sit, et congestio ad cerebrum, ςt quies impeditur; ' t. V. p. 613. Antea, P. 6O3. idem dixit, ' Ita, i. e. ex frigore) dum sanguis introrsum refugit, . Congeritur in cerebrum; - et mox postea addit Ingruit ergo suavissima ad somnum invitatio, ' dcc. Num hoe sibi constat ῖ Licine habere congestionem in capite pro causa cum soporis tum vigiliarum t
377쪽
D Enaso adhibuerit, Omno certissime corripietur, pecuniaminque deperdet. Aer sumo carbonis, vel phlogisto undecunque orto, Vitiis tus, idem praestat. Hinc qui magno coetui in angusto conclavi clauso adsunt, interdum obdor miscunt, semper fiunt somniculosi, idque non modo obcalorem, sed ob aerem Vitiatum namque iidem, aequum caloris gradum, citra soporem, in aere puro ferre queunt. M. Allamand m) hanc sententiam pulchro experimento illustrat. Animal quod singulis hiemibus, sub terra sepulatum, torpere solebat, eduxit, et aeri libero, ita frigido ut aquam congelaret, objecit. Animal nihilominus adhuc vigil minime torpebat. Idem sub terrae superficiem demersum, et undique occlusum, intra paucos dies torpebat, iterumque aeri e X terno aeque frigido objectum, reviviscebat; unde auctor colligit, torporem animalis non frigori unice, sed mutationi aeris respirati quoque, esse tribuen
Quae nervis ventriculi adhibita somnum movent, ea sunt admodum numerosa. Prae Omnibus tamen opium eminet, cujus vis adeo est nota, cujusque dotes tanta cura indagatae, tantaque elegantia a Whytio, Monroto, alitique recensitae fuerunt, ut nil hic dicendum judicem. Qui
plura cognoicere avent, eos ad auctores jam nominatos re legabo. De iis narcoticis, quae corporis superficiei admota somnum cient, nil dicere audeo, quia nil certum de iis inveni. Crocum pro exemplo quidam proferunt. Ex supra dictis, facile erit colligere ea, quae inimica somno evadunt. Impressiones validae undecunque ortae,
animi attentio, sensus molesti, et plura ingesta cujusmodi sunt thea et castea , huc sunt referenda.
EJfectus Somni. NUNC ad partem, ubi plurimae dissicultates urgent, per
venitur. Opiniones auctorum stant aliae contra alias iram structae, nec facile est verum coIligere, id ve rite exprimere fere nil universe affirmare licet, tot extant exceptione Soquas Omnes sigillatim numerare, scribe litem ac legentem aeque taederet. Haec omnia perpensa veniam erroribus
conciliabunt ; nam conatus hujusmodi laude esse indignos
agnosco. Imo, Sensus res externas non omnino vel perperam ca
378쪽
piisnt. Inter omnes constat, sensus externos de rebus existernis, deque earum quibusdam proprietatibus, nos vigiles
certiores facere. Inter dormiendum, attamen, re S e X ternaz
vel neutiquam, vel aliter ac inter vigilandum, percipiuntur. Cum palpebrae occlusae lucis aditum prohibeant,
nemo visum expectaret; sed nasus et auris adhuc aperti conspiciuntur, cutis immutata manet ; nec Odor tamen, nec tactus, nec sonus, sensum movet.
Mortalem tamen quodammodo assici, etsi citra sensum distinctum, natata commonstrant. Si quis, alio loquente, obdormiscat, colloquio durante, somnus durat, illo cessante, somnus saepissime rumpit Ur. Pari ratione, qui inter strepitus dormire solet, silentio subito facto, expergiscitur. Sunt quibus haec forma loquendi parum placet. Quin colloquii finis, sonorumve solitorum absentia, somnum rumpat, haud abnegant, sed asia
firmant, somnum aufugere ob statum cerebri subito mutatum, somnique fugam minime probare cerebrum antea fuisse excitatum. Quomodo tamen silentium subitum, statum Cerebri mutare queat, ni sonus antea id quodammodo excitasses, difficillimum est intellectu Auris, secundum quosdam, diutissime vigilat ; nec exempla desunt ubi quaestionibus dormienti optime auditis,
clare fuerit responsum. Perceptiones hujusmodi a vigilantium valde differunt; quae enim vigilans tacui siet, eadem dormiens vulgat, nec memoria facti, somno fugato, manet. Siquis conabitur dormienti arcanum elicere, operam Plerumque perdet, nisi ipse dormiens de re loquatur. Musca, e X gr. corpuS titillante, nullus sensus cietur, vel
ineptus, ita ut de re penitus diversa dormiens somnieto Idem de sensibus intus oriundis est dicendum. Ventricu- Ius crapula gravatus vigilanti fit perquam ingratus; dormienti autem somnium, horridum vel incubum insert. Monstrum: horrendum, cuilibet animali foedissimo simile, pectori insidere, id vie ad strangulationem usque opprimere videtur.
Iri; Mobilitas omnium musculorum minuitur, ita ud voluntarii imperio voluntatis non pareant, involantarii. lentius moveantur. Plerumque inter somnum nullius voluntatis conscii sumus, et tunc nil de musculis colligere licet. Si manum vigilantis, e . g. attollas, ni voluntaS CX-erceatur, membrum suo pondere proruet. Interdum tamen, uti postea plenius dicetur, voluntatis conscii sumus, cujus imperium musculi aspernantur. Qui somnio horrisco terretur, immanem seram, vel hoste in trucem, essu gerea
379쪽
pere saepissime cupit, adeoque laborat ut copia sudori, prorumpat, pectus anhelet, somnusque aufugiat. Ac velut in somnis, Oculos ubi languida pressit
Nodie quies, ne quicquam avidos extendere cur sciso Velle videmur, et in mediis conatibus aegri Succidimus ; non lingua valet, non corpore notae Susticiunt vires, nec VOX De C Verba sequuntur.' Si voluntas oriatur a re qualibet externa, musculi inter
dum obediunt; sic, manus facillime tollitur ad id abigendum quodcunque pruritum essicit, et ad Partem scaben
Musculi, qui vitalibus sunctionibus inserviunt, lentius
moventur ; sed lis hac de re jam pridem exorta nondum componitur. Sunt quibus placet pulsum esse inter somnum velociorem, etsi major pars aliter sentit. Plurimae observationes stant utrinque, ex quibus, quippe contrariis, nil colligendum este judico. Multa certe cura , frequentique iteratione, est opus, priusquam hoc modo verum attingere possimus. Si quis obdormiat, nonam circiter horam, pulsus forsan velocior evadet tres horas post, quam mox ante, somnum inceptum; id tamen non a somno, sed a diurna mutatione corporis, oritur. Quin etiam, siquis,
interdiu jejunus, copiam cibi potusque itimulantis noctu
ingurgitarit, ejus pulsus velocior fiet postquam somnus accesserit, ac antea. Sed, caeteris paribus, pulsum somno retardari, a Trinare audebo, quod quidem pleraque somnum spectantia suadere videntur. Pulsus arteriarum, ut omnibus notum, ab actione cordis, et haec a stimulo sanguinis, penitus pendet. Ubi igitur sanguis lente ad cor reducatur, lente quoque exibit. Quomodo nunc res sese habet inter somnum i Musculi
Voluntarii fere omnes quiescunt; ecce igittar unam tardioris reditus causam. Pathemata quoque, quae Cor magnoperCassi clunt, vim ut irritabilitatem ejul augendo, tun C plerumque torpent. Nec ira ob injurias, nec laetitia ob suas vel amici res secundas, dormientem agitat, quae tamen, ut Ct reliqua pathemata excitantia omnia, sanguinis quantitate minime aucta, motuque voluntario eodem perstante, Corvigilantis ita afficere solent, ut istus frequentiores et vali
diores cito deveniant. Cum igitur plurimi mus exili quietiacant, cumque cor stimulis pluribus destituatur, nemo, a Priore, pulsum velociorem inter somnum eXpectaret.
Quae de pulsu jam dicta, de respiratione sere eadem sunt dicenda. Qui stat, vel recumbit quietus, ei respiratio mollis et lenta; sed qui strenue semet exercet quomodo Cunque, vel qui pathematibus acribus agitatur, ejus Pedius anhelum
380쪽
helum citissime movetur. Modo somnia absint autem, dormientes ex toto quiescunt, omniumque animi assectuum
Quin irritabilitas omnium sere musculorum minuatur, nemo, phaenomenis rite perpensis, dubitare potest. Rheu ma, fauces vigilantis perpetuo titillans, dormienti nil molestiae facessit. Lapis in ureteribus, vel in urethra haerens, doloremque ciens, tunc saepe sine dolore ejicitur. Sed num sphincteres relaxantur Θ Certe non adeo relaxantur, ut urina faecesve elabantur ; sed relaxatio sola huic rei non sufficit. Cum alvus deponitur, vel urina emittitur, quid fit quaeso Z Num sphin fieres solummodo relaxantur Θ Minime quidem, sed multi musculi, simul agentes, contractionem sphin f herum superant. Qi d ad faeces,
musculi ab dominis, una cum diaphragmate, magnopere agunt. Quantum urinam spectat, non modo musculi ab dominis, sed vesicae ipsius, sphincteris contractionem vincunt. Nonne tamen in febribus faeces et urina inscie elabuntur, ex nempe sphincteribus debilibus ac resolutis Z Quin sphincte res in extrema debilitate ita rela-Xentur, ut faeces, quae plerumque fluidae sunt, sine nisu elabantur, non abnego; res tamen saepius delirio quam debilitati est tribuenda. AEger, scilicet, delirans credit alvum vel vesicam esse sibi exonerandam, nisus fit, et inde
evacuatio. Alias, animus ad rem attendendo videtur impar ; alias, corpus adeo fit tenerum ac debile, ut aeger, immunditias motui cuilibet, anteferat. Urinae in continentia pendere videtur non tam a resolutione sphincteris, quam a superficie interna ita morbida, ut urina, etsi parum abundat, eam ad contractionem stimulet. Hinc frequens mictio, ventus inter dormiendum saepissime elabitur, unde, ut et analogia ductus, sphincte res esse laxiores, verisimile judicem ; non tamen adeo laxantur, quin urinae faecibuique retinendis sufficiant, quia, scilicet, ad eas evacuandas, voluntati S exercitio plerumque est opus. Ex minuta irritabilitate cunctarum partium, faeces ac urina, magis quam inter vigilandum,
citra irritationem, accumulantur.
Ex supra dictis, calorem imminutum iri, sacile erit colligere. Hunc cum circuitu Connecti nemo ignorat. Si igitur pulsus ac respiratio dormientis fiant tardiores, calor haud dubie imminuetur. Observatio hanc opinionem confirmat; quem enim vestibus solitis obtectum somnus invaserit, is cito frigescit in loco ubi vigilans, etsi quietus, sat