장음표시 사용
171쪽
. per annnum excommunicationi subiaceat. Et alibi. Qui- cunque Episcopus decimas oblationes Laicis conse rat, & famulis, vel quod grauius eis, consanguineis, inter maximos haereticos, ct inter antichristos non minimus habeatur. Denique quod grauissimum est, idem etiam des a i cernitur apertissime in Tridentino Concilio. Quam maxime, inquir, potest eos sancta Synodus monet, Vt OmnChumanum affectum, unde multorum malorum in Ecclesia seminarium extat, penitus deponant, omnino eis interdi cit, ne ex redditibus Ecclesiae consanguineos familiarestiesuos augere studeant, sed si pauperes sint, ijs ut pauperibus distribuant. Haec ad Episcopos, sed statim additur,
eadem quoque praestribi Cardinalibus, ct quidem multo
etiam magis. P Sed tamen ne nimis seuere agere videamur, & potius ut quantum fas sit, veritasque permittat, humanae infirmitati indulgeamus, consideremus , nunc quid liceat, δύquatenus liceat Cardinali conferre in suos. Primu rigitur etiam si non egeant, dare eis liceret, quod sibi Cardinalis parce vivendo ex suae personae decoro detraheret, Sic enim habet res, ut dicunt Theologi, de Monacho iter faciente, posse cum eleemosynam dare ex eo, quod sua parsimonia, suo ipsius victui detrahit. Deinde ex mulintorum sententia excipiuntur pensiones quae cum secula, rium sere reddituum loco habeantur vix maiorem Cleriis
cis obligationem affer: e posse videmur quam faciant ipsi redditus seculares maxime si ut fieri solet ad congruat , decentemqῶ sustentationem allignatae sint. Nam si quis parcius forte frugaliusque Vivens curauerit ut ex assigna
iis sibi ad victum pensionibus aliquid sup ei sit , certe 'id quod superest ita suum facit ό ut possit in quemcumque
voluerit etiam non egentem transferre, iuxta regular
quam mox posuimus. ΡΠ terea hi quoque excipiuntur, qui patrimonia habent, ex quibu& viuere possint, tumia enim
172쪽
enim nihil impedit, quominus se ex Eeclesiae sustententredditibus, proprios vero redditus conseruent, ijsq; ut liber , utantur. Quo nomine non ea tantum comprehen
duntur, quae sunt ex patrimonio, sed etiam alia quae Cardinalis sua quaesiuit industria, non ab Ecclesia prouenem runt: comprehenduntur item quae haereditate relicta es sent, non vi Cardinali sed ut assini, aut amico. Sic enim Albanus, qui tamen addit, re dubia, potius iudicandum De CisApro Ecclesia. Postremo potest etiam dari consanguinei cum egent, perinde atque alijs. Nam ea sine dubio vinra,&iusta est eleemosyna. Immo vero alijs etiam paut peribus praeferri. & possunt, & debent. Tantum videnrdum est Cardinali, ne se ab humanis affectibus decipi, de transuersiain agi sinat. Nam hoc utrunque bene a S. Ana ibrosio praecipitur,ut nec deserantur cognati cum opus est, nec plus detur, quam opus sit. Est etiam illa. inquit, probanda liberalitas, ut proximos seminis tui non despicias, si egere cognoscas. Melius est enim ut ipse subuenias tuis, non tamen ut illi ditiores fieri velint. Neque enim propterea te Deo dicasti, ut tuos diuites facias, sed ut vitam tibi perpetuam fructu boni operis acquira, , & pretio
miserationis peccata redimas tua. Putant se parum po-lcere. pretium tuum quaerunt vitae tuae fructum adimere contendunt. Et accusant quod eum diuitem non seceris, cum te ille velit ς ternae vitae fraudare mercede. Hec Ambrosius ad Clericos; quod quidem ad rem facit; Est au tem in hoc eius dicto illud magnopere obseruandu, quod propinquos ait cum ab Ecclesiastico de bonis Ecclesiς a
ci piunt, fraudare cu aeternae viis mercede: ex quo item ap- . paret, quam graui suo damno alijs benefaciat. Quare eo subtilius videndum, ut subleuetur necessitas, non vi Cκ-pleatur cupiditas. Intelligendum est igitur duplicem esse posse egestatem in propinquis, unam cum desunt necessa ria vicae. altera. u cum desunt necessaria personae. V trique
173쪽
igitur licebit, ut Cardinalis subueniat, non solum si pinpinqui non habuerint unde uiuant, sed etiam si non habuerint unde decenter vivant, & conuenienter loco, dc conditioni suae. Quare si nobilis familia, & olim honestata, & 'copiosa, ad eam venisset inopiam, ut ea non lappeterent, quae communiter habent ij, qui eiusdem nobilitatis sunt, tunc sanetas esset Cardinali iacentem erigere atq; etiam in pristinum statum reuocare,nimirum,ut lumptus habeat congruentes suae nobilitati. At vero ex hoc gradu eam extollere, & in alium eminentiorem transferre,praesertim si magna sit distantia, hoc sane non licet idque prohibenteae leges, quas supra protulimus. Illud fortasse Cardin Iis amplitudini concedendum esset, si consanguineos haberet plebeios, aut opifices, ita eos iuuare ut ad conditionem paulo lautiorem emergerent. Quod vero amplius est; nimium est, & omnino prohibitum. Immo vero hoc etiam monendus est Cardinalis, ut in eo ipso quod egentibus suis be nigne facit, meminerit non naturali amore propinquitatis duci ad benigne facienta, sed studio Christianae charitatis. Nam qui hoc naturae duntaxat affectu impellitur, perdit meritum apud Deum . Potius igitur quod facit, faciat ex vera charitate, Vt sit vera eleemosyna, nec diuina mercede frustretur. Postremo ad hoc idem caput de propinquis, illa quoque mala consuetudo perti. net, ut si quis Ecelesiasticos aliquos redditus adeptus, ita
negocium instituat, ut ijs mature alteri consanguineo temper resignatis de manu in manum transferantur, ne unquam domo illa exeant. Quod quid est aliud, quam quod in
simili re, ait S.Bernardus in plumo notari, cum dicitur. Haereditate possideamus sanctitarium Dei Sic enim res Deo consecratae, quae ex merito,& electione tribuendae essent, fiunt fere haereditariae, atque perpetuq. Quod quiadem eo deterius est, cum, ut saepe euenit, ad indignos,aut certe minus dignos perueniunt.
174쪽
guomodo Cardinalis nimium assectum m propinquos temperare possit. Cap. XX u
o N puto restare iam ulli dubitationenias quin haud parum a Cardinali peccetur,
cum Eccleuasticas opes ad suorum statum amplificandum, illustrandumque confert. Sed superest ut hoc quod Tationi persuasum est, persuadeatur etiam voluntati. Est enim hie locus lubricus si quis alius, nec fere in alia re dissicilius se tenere possunt Cardinales ne labantur;priminum propter naturalem propensionem, quae est omnibus innata erga sanguine iunctos, eoque magis, quo propius nos cognatione contingunt: deinde ob amorem etiam sui ipsorum. Nam ut quisque etiam post mortem se in sua posteritate vivere arbitratur, ita non se satis illustrem p tat , nisi etiam posteros relinquat illustres: Postremo a cedunt exempla aliorum, adeo iam multiplicata: accedit consuetudo tam inueterata, ut pene vim legis obtinuerit, di nemo fere sit, qui in via tam trita errare se a recta Via existimet. Quare cum tam multi stimuli,& tam magna incitamenta concurrant, nil mirum si haec pugna adeo difficilis, S laboriosa sit, etiam probis Cardinalibus. Sed tamen.nihil est quod non aequitatis. & iustitiae, & religi gionis amor superare debeat. Etenim si vere creditur quod a nobis superiori capite demonstratum est, offendi Deum, cur non hoc unum sussiciat ad omnes ab re huius modi deterrendos ὸ Nam si hoc gregarium quemliber,&Vulgarem Christianum mouere deberet, ne aliquid faciat contra Dei creatoris, & summi dominatoris rectissimam Voluntatem, quanto magis eum, qui in ipso culmine omni persectionis versatur, idque statu, ossicio,& vestiru lin
175쪽
Φω ς*44 μ profitetur. Recte autem S. Bernardus, & luculente hir .ius culpet indignitatem, & perueisitatem, ante oculos proponit, cum ita de Cardinalibus loquitur. Qui non inquit, de dote viduae ,& patii nio crucifixi, se uel suos ditare festinent. Viduam vocat Ecclesiam,quasi orbam suo sponso Christo, qui in coelum abijt, eius autem dotem faculta tes, quibus illa instructa est, quas etiam casdem patrimo nium clucifixi appellat, quoniam hare quoa; bona Christi
Nom .eece sanguis adeptus est. ideoque idem S. Bernardus alio loco. V .De inquit, vivat, nou superbiat, non luxurietur, de
' '' ' uique non ditetur, nec contra Saneti cuiusdam plane di
gnam omni acceptione sentctiam, ex clericatu ditior fiat.
on sibi de bonis Ecclesiς ampla palatia fabricet, nec loculos inde congreget, nec in vanitate, aut supci sui tate ιν .dispergat, non extollat de facilitatibus Ecclesiae contai
gumcos tuos, aut neptes ne filias dixerim nuptui tr 'dat. Simile est etiam, candenaque vim habct, quod est apud Hieronymum. Amico quippiam raperet furtum est, Ecclesiam fraudare, sacrilegium est , accepisse quod pauperibus erogandum sit, & elurientibus plurimis, vel cauitum esse, aut timidum, aut quod apertus mi sceleris est aliquid inde subtrahere, omnium praedonum cludelitate superat. Quid grauius, aut quid seuerius, magisque me- tuendum dici potuit ὸ Sed est alia quoque ratio, quae magnopere valere debet apud Cardinalem , propter ipsius commodum, & quidem magnum, Si enim hoc in animuinducet, ut supersua carnis, & sanguinis cura deposita de
se tantum, & de suo Oisicio sollicitus sit, quanta tandem solicitudine,quantis molest ijs semetipsum eripiet ξ Quam
facile integritatem innocentiam, iustitiamque seruabit quam facile diuitiarum cupiditatem vincens, a muneribus temperabit Θ quoniam ipsi quidem satis pauca sufficient, ijsque quasi vinculis solutus, ac liber, omnem suam cogitationem, ac meditationem in publica commoda conferre
176쪽
poterit. Si vero Fratribias,& Sororibus, itemque eorum . . liberis, ct omnibus denique qui gradum aliquem propin quitatis cum co obtineant, dandum, & largiendum putat, . dum id agitur,ut diuities, & pleni, & honorati relinquantur, fit, ut desiderium habendi pene crescat infinito, quod
pr aeter alias culpas hanc etiam habet, ut ea cura alio ona nes curas meliores, & huic officio necessarias prorsus ab sorbeat. Quare hoc omnino apud se constituere debet Cardinalis, nisi se carnali hoc affectu, ut debet, exuerit, semper,& ipsum, et omnes eius actiones carnales iraecontra vero si exuerit,& eiecerit acillimum ei Futurum, suam dignitatem ac splendorem tueri: Verum ut hoc efficiat, non ille terram, ac terrena respiciat, quae sine dubio alliciunt, atque capiunt oculos animosq; mortalium. Dele- ct .it enim videre suos in principum numerum relatos, honore,& rerum copia affluentes, delectant magnifici apparatus o splendor uniuersae familiar, affinitates honoratae,& matrimonia cum proceribus. Haec sine dubio naturae placent, Ic arrident. Sed si animus in coelum, & coelestiaci igatur, facile delpicienturh comnia. Quid enim pro- Mattiis. deit homini si uniuersum mundum lucretur, animae vero
suς detrimentum patiat ut ῆ Et quidem si quis sibi ipsi totum mundum acquireret, animam vero perderet, stultissimus esset, ac dementissimus. Quanto ergo demention, qui eam perdit . aut periculo perdendi se exponit, non ob suam, sed ob alienam utilitatem e Denique qui in hac
parte errare nolit,oportet ut oculos a communi hominum more.,& conluetudine avertat. Est enim nimis magna rvis ad decipiendum in quotidianis aliorum exempli S.quoniam ita animos occupa hi, ut etiam si quid insit viiij, neutiquam aduertatur. Quare tum ab his auertendi sunt,iVt dixi, oculi, tum conuertendi in eorum exempla, quie quidem nunquam in Ecclesia defuere, qui se ab hoc esse-- tu integros, & incorruptos pra literunt. Coelestinus V.
177쪽
ui narrat Alvarus, cum audisset fratris filium in Curias scivenisse, eijci statim iussit, S cum multi Cardinales deprecatores se interposuissent, multo laciore, & precibus, hoc ad summum impetrarunt, ut ei simpleκ, ac tenue quoddabeneficium concederet, quo ille accepto, statim remissus est domum. Ac ne quis haec nimis vetera dicat, & Ob Ieta, extitit etiam nostris fere temporibus memorabile factum Adtiani Sexti, quem in propinquos uniuersos, ita moderatum fuisse ferunt, ut etiam quibusdam durior videretur. Nam patruelis filium in Senensi Gymnasio litteris studentem, quod non vocatus, Romam venisset,confestim meritorio equo impositum remisit,& alios satis arcta assinitate coniunctos, qui ex Germania ad eum accurrerant, cum singulis sagum laneum,& mediocre viaticum
donasset, pedibus item uti venerant, reuerti iussit. Quid Marcellus, qui & si paucissimis diebus Pontificatu tenuit, tamen hoc breui tempore specimen praebuit eius virtutis , quam deinceps sine dubio tenere decreuerat. Hic enim Pontifex factus neminem suorum Romam venire passus est, ne fratrem quidem Alexandru,cuius etiam filios duos quos ipse Romae educabat, a nemine salutari, raro in publicum, nec nisi ad sacrum fere audiendum prodire permisit. Narrat etiam Onuphrius, qui fuit ei familiarissimus, eiusque intima consilia norat, fuisse ei deliberatum, di fixum, tantum fratri, eiusque liberis elargiri , quantum nobili alicui, eo loco nato habere conueniret, non tamen ut ultra priuatam conditionem se efferrent, nec ad ullam
proueherentur dignitatem. immo vel o de Ecclesiae fructibus , ne assem quidem donare constitui sie, nisi ex Cardinatiumramnium sententia. Sed nihil illustrius Clemente Quarto, qui anno M CC L XU. Ecclesiς Pastor electus
hanc eandem constantiam admirabiliter tenuit. Sic enim memoriae proditum est, eum duas habuisse filias ex legitia MO matrimonio susceptas, quarum alteri, ut in Monast
178쪽
YG eollocaretur , triginta libras Turonenses , alteri Ut nuberet trecentas numerari misisse, ea lege, ut aequalis conditionis viro nuberet. Quin etiam cum nepotem haberet
cui ipse quidem nihil unquam dederat, sed Galliae Antistites in gratiam Pontificis tres contulerant in eum Cano . nicatus inultis deinde rogantibus , ut aliquae cum digni , late cohonestaret, non modo nunquam adduci potuit, ut
id faceret, sed cum ultro compulit, ut ex tribus illis beneficijs, unum quod mallet retineret, reliqua ressi aret c' crum hoc quoque iucundum fore, & fructuosum spero lsi ipsam eius Epistolam, siue, ut vocant, Breue, ad nepomtem Petrum Grinsum, astrabamus, quod aliquanto post eius obitum in coenobio Dominicanorum Barchinonensi repertum est. Id autem sic habet. Multis de nostra promotione gaudentibus, nos soli sumus, qui certius immensitatem oneris experimur. Et idcirco quod alijs gaudiu, nobis metum subministrat, didietum. Sane ut scias qua liter his auditis, debeas te habere, scire te volumus, quod humilior lolito debes esse, neque enim quod nos vehementer humiliat, debet nostros extollere, maxime cun honor huius saeculi momentaneus sit, & sicut ros transeat matutinus. Nec ad nos te, nec Fratrem tuum, vel ex alijs nostris aliquem venire volumus, sine nostro speciali mandato : quia i pe sua frustratus , si siccus venire praesumeret,
oporteret ut rediret confiuius. Scit nec in sororis tuae nuptijs gradum quaeras propter noS altiorem: nec enim nos haberes propitios, nec in aliquo adiutores. Ni tamen ream filio militis siinplicis delponsa ueris, in trecentum libris suronensibus tibi proponimus subuenire. Et si altiora quaesiveris, ner a nobis denarium speres unum. Et hoc ipsum secretissimum esse volumus, se tibi, & matri lo- Iummodo notum esse. Illud etiam scias, qu3 1 nultu i , nullamque de sanguine noltro, lub nolirae subli, nationis obtentu Instari volumus, sed tam Mobiliam, qaam Ceci, X hiatu
179쪽
ti m illos uiros habere. volumus, quos haberent si eg mus in Miplici clericatu . Sibyllam visita, & dic ei quod
locum non .mutet, ita remaneat apud Susiam,& oinnei m aturitarem, S habitus honestatem observet, di pre Iapud nost pro aliquo noli pratumat assumere , nam di ex pro quo fierem, essent inutiles, & ipsis qui rogauetior, damno . Et si sorte per aliquos ex hac causa munera eslarrentur, ea respuat, si vult nostram gratiam retinere. Saluta matrem S stat res. Haec ille . cuius auctoritas ut Pont ificis, in i tantis opibus,& pote state, multo magis Cat
s Mihi vero illudetiam hoc doco vel maxime notandum videtur, quod ex huius Pontificis quem modo dixi, Scaliorum, qui idem fecerunt exemplo euidenter apparuit . Nam cum ij, qui cognatos, ct propinquos ita prouehunt ob humanae gloriae illecebram id faciant, satis hinc ducismus, multo hos glorioliores factos esse ob Lanc ipiam a continentiast, suos . quam tot alios qtii in ho 2 genere effiisi fuere i Nam illi quidem tali iacto ,α tali virtutis indicio ita se etiam in hac vita nobilitarunt, ut non solum tacitahominum admiratione suspiciantui, sed etiam sterna cum laude, iucundaque commemoratione, in omnium ore vertentui, quod certe tamdiu erit , quamdiu erit 'c-Hesiaci Contra vero qui cognationis amore victi in tuos
efferendos incubuere, quoniam ea res non vIrtutiS est, feci
potestatis, nihiIque per se praeclarum habet, nec ab ullo propterea laudantur,&a multis , ijsque lane melioribus vituperantur . Iimmo vero ne illud quidem quod vol ham assequuti sunt, ut familias suas inter homines quam celeberrimas redderent i. Etenim ex tot Cardinalibus inpulentis, qui hoc ipium summo studio curarunt, quam paucae iam supersunt semibae illorum opera locupletatae,&adauctae sed contra potiuSeorum quoque domos, Extan-cias , titulos oblitcratos,memoriam tepuliam videnrus ;
180쪽
eaque iusta &xera vidEtur poena, ut qui nomina sua in teri is suis ponere miserunt, etiam. Ex ipsa terra eradaen tur, eorumque domus breuissimo tempore aliari aliis can-hus ad nihilium Iecidanti. a Quare hoc diligenter consido. rate debes frater dirarissime idem ι tibi euenire pbsse eti-
i uuid Carvimuis seruare debeat erga atios .
N TE R. alia Cardinalis officia, hoe quo
que non mediocre , ac potius ex praecipuisy est , quem se praestare debeae erga alios
Cardinales . Hactenus enim e inferiori. bus dictum est, tum remotiS, tum propin- . quioribus, ut sunt domestici, multoque .
magis cognati, & assines . Nunc de iss, qui dignitat aequales, officio tollegq, coniunctione fiatres ei sunt, s quitur ut dicamus d Ac de ijs quidem nihil elh ferme, aliud dicendum, nisi quod uno verbo monet Hieronymus Maniredus, debere omnes inter se esse quam coniunctissimos vinculo insolubili beneuolentiae &pacis, in procurando communi bono t. Quamobrem dissensiodes, animorum alienationes, aemulationes, & reliqua diusmodi quae meordiam dirimunt, charitarem extingurat, cum ab omnibus Christianis, tum vero ab hoc amplissimo o dine abesse debent quam longissime . Primum quia-pese sectionem profitentur, charitas autem est πinculum petω - cessi.ctionis . Deinde omnis inter eos rixa , .& iurgium D aut etiam contentio eo Heformior est, quo' plures ca stet me-ccssitudinis, de concordiae. Namsi similitu amorem dolet conciliare, quam multae hic simiIirudines prufessionis, status, dignitatis, potestatis , .suffragii, di nique ipsius etiam habitus externi te Spd illud codacium is quod ι X a multae