장음표시 사용
301쪽
beram &innatam humanae naturae conditionem, Vi-MiseM. - et cxcedere. Ei usi nodi homines, cum Regio vate,
I. d. V pQ iunx libere profiteri apud te:
miserie. 4ι Parum enim,Heemosyna Dei causa erogata affert Vr molumenti, si largitoris mens atque intentio prius Obam, - V. Uxa non fuerit ipsi creatori Hinc Deus, ad Abel, fim n pexisse dicitur, deinde ad opera eius, quia dona iniquorum, ait Ecclesiast cap. 3 4 nonprobat altissmus. Ca harinus, ad Monastices professionem , hanc voluntariam obedientiam , spontaneam exquisi-xamque paupertatem reuocat Dederint, inquit, δε- mera os scut moris es in professionibus, qui propriam, luntatem se omne obsequium Deoprimum, deinde praepositiscin Deo scilicet, pondent in erurui De Obedientia Porro quae Episcopis ac animarum pastoribus lasecentis Eccles a primordio, ponte in alacri animo Praestabatur, alij haec non incongrue ad Pauli meu-
Ita ut rogaremus Titum , ut quemadmodum carpit, ita sperficiat in vobis etiagratiam istam.
Cum haec mittenda esset epistola, Titus, Corinthios Catechi Zanc fidei apud Achaicos iacta fundamenta,in alitus aedificium simul erigebat. Interea Paulus, Macedonum improuisa largitate &procliui obedientia commotus Tito, in hoc genere alias ex seipm sine cuiusquam monitu current , committendum existimauit, ut ad Macedonum imitationem suos. apud quos haerebat Corinthios, ad similia miserico
diae opera hortaretur, quemadmodum eidem Corinthum
302쪽
rinthum profecturo , coram insinuauerat, p hoe onus in se laboris libenter suscipiente: Quod ipsa venia indicant, eum iam coepisse, in hoc milericordia opere promouendo laborare licet Paulo postea ho tante, emcacius idem opus , proposito Macedonum
Adsicut in omnibus abundatis fide s si
mone, cientia somnisolicitudine n supers charitate vestra in nos, ut sis haegratia abundetis.
Quemadmodum, ait, caeteris fratribus gratiae donis, Christo iam insiti abundatis o Corinthi Cm omni bus enim diuite acti estis inulti in omni verbo ct in omni scientia taut nihil vobis destis vri gratia hilain in hac gratia, videte ne deficiatis: Obsecro, ad sensus enim perfectionem, hoc aut sim de verbum, videtur desiderari inquam vos, thberalitatem vestram, in hoc etiam misericordiae opere commonstrantes, caeteris n5
inferiores, reipsa vos esse testemini. Vobis qui emintelligendi eloquendi mysteria fidei, facultas adest, adeout nullo charismatum diminorum dono sitis dest, tuti, ex his enim apud omnes bonos& sapientes, i signem laudem me remini quibus spirituales diuitiae affluunt, quemadmodum charitas, amorin obseruantia in nos vestra singuIariter testantur indi eastis enim Tito dilectionem vestram erga me, aemulantes etiam pro me rat hoc unum , ad sum inam virtutum vestrarum perfectionem desideratur,
303쪽
acis amment inpeserisrem D. Pauli. ut in lanctos nedia fidei causa laborantes, sitis henefici, profusi, &paulo liberaliores.
Icon quasi imperans dico, si per
aliorum solicitudinem etIam vestra haritatis ingenium bonum
Sensius est: Vobis ob oculos, Macedonum, aliorumque munificentiam non pono, quas tacitus cogere vos velim,ad eorum imitatione, & authoritate mea fretus, vobis,4 vestris fortunis imperiosius velim dominari: Absit . sed, ut eorum potius egregium in Eleemosynis largiendis, affectum ostendens, vestram ingenuam charitatem;&candidum, procliuemque an, mum,ad benefaciendum fratribus&conciuibus com mendatum, proponam, ut eum imitemini. Vbi sciendum , non ita Pauli de facienda Eleemosyna exhortationes esse accipiendas,quasi sub praecepto, ad eandem exigente maxini scilice mecessitate non po- οι risubinis tui Tent cogi Corinthij, qui superfluas opes sine ini-2α .i: quitate retinere non poterant , patientibus Interim m.9na Christianis inediam, quos, ut seipsos diligere debebant. Qui enim, superflua, cum indigente fratre communicare detrectat, non modo proximum, uti decet
non diligit,sed etiam, sese ipse plusquam oportet, hoc est, inordinate, dicendus est amare. Nam licet, qui diuitias habent, sint earum quas iuste videlicet possidento Domini, si alijs uis proximis comparentur V M tamenta referantur , non tam earundem opum Domini quam dis-
304쪽
adcorinthios epistolim, Cap. VIII. ς' dispensiatores dici debent quemadmodum testari
videtur parabola,de villico iniquitatis, Luc. s. Deus siquidem omnia creauit,&eius prouidentia, fiunt homines, aut diuites, aut pauperes: Et illi, Deo, sine dubio, rationem reddituri sunt, de suarum diuitiarum administratione. Propterea debentiqui opibus affluunt, suas diuitias erogare, iuxta Dei voluntatem Qui uiara mundo in comunem utilitatem creato, alios ita diuites, ut abundent superfluis, alios ita pauperes, Ut careant necessarijs, esse voluit,adhoc; ut illi per miserico diam, isti per patientiam,regnum coelorum ingrederentur. Misericordiam autem, ij non exercentiqui Mammonae seruientes, opes superuacaneas cumulat, prout authores sunt Hieron.&Chrysost Sicut Mammonae dominantur, qui ea,qua sup fluunt, ex Domini sententia, pauperibus erogant, dicentis: Puod superest, date Eleemosnam Vnde D. Hieron. ad Hedibiam Epist.q. I. Siplus, inolliit, habes, quodlibi ad victam veniatum g necessarium est,isiuderoga,ctis i is debitorem te L
noueris. Illud etiam ex S. Hieron .arfertur, refert Gratianus,' 42. can. Hospitale. Aliena rapere conuincuntur,
qui ultra ibi necessaria,retinere probantur. Hi ncS Berna r. in epist. Σ. ad Henricum Archiepiscopum Senonen
sem: N irum est, in quit,pauperes clamant,quodessendit N;
nobis erudelite ubtrahitur, quodinaniter evenditis Ideo ait D. Gregor. 3 parte Pastoralis, admonit 2. 1 onendisiunt, inquit, qui nec aliena rapiunt,ne uagargiuntur, visiciant licite, quodea, ex quas imunt, cunctis hoibio terra comunis es' ct idcirco alimenta quos omniba communiter profert, ct idcirco incassumst innocentesputant, qui comune Dei uni si bipriuatum vendicant.
Quod autem hoc loco,Paulus Eleemosynamini-
305쪽
a 6 3 Comment in posteriorem D. Pausime mandare, sed consulere videtur, ita intelligendum est, quod nollet Corinthios cogere, ut suas opes Christianis, habitalitibus Hierosolymis erogarent, is tamemaxime cupiebat cum ijs dare ea sitem non tenerent, qaid quod supererat suos in ciues distribuere potui .sent. Quamvis n. superflua teneantur diuites largiri, non tamen cuiq; obuio pauperi coguntur erogare,sed uni potius,quam alteri, sicut plus minus etiam dar , prout prudens suaserit charitas.
Scitis enim gratia Domini nostri Iesu Chri-
si,quoniam propter vos, egenus factus est, cum esset diues: ut illius inopia vos diuites essetis.
Suum, de faciendis Eleemosynis consilium rationi consonum,atq; adeo utile esse, probat exemplo xpi, qui hanc generi humano contulit gratiam, ut eleemosynas corporales quas ex paupertate qua seu homo laboraba accipiebat, aeternis,immortalibus,&sipiritu a cuiquin mi libus bonis compensaret. Vocat autem Christi pau-
Eeocaturi nostri causa Dominus assumpsit, totum gratiae ipsius est imputandum, cum nec alicuius bonitateadductus, nec cuiusipiam virtute, siue potentia coactus,vela liqua fuerit impulsus necessitate, ut illam assumeret; sed v-nica sua bonitate, charitate,&ardenti salutis humanae desiderio adactus est; Ideo, ut iure dixerit D. Ioannes,
gratian7 T veritatemper Iesum Christum esse fictam, patri carisinos gratificaris. Egenum autem nostri causa, factum dixit, ut hancgratiam amplificaret, quod indigeria plus sit, quam paupertas Pauper enim est , qui Parum, egenus, qui nihil habet.
306쪽
a Corinthios epistolam, C p. IIII. 2ς Vera enim&perfecta paupertate siue indigentiavere laboratis,qui bona temporalia, tanquam propria non posssidet aut habet. Nam, qui bonorum ad se, sis a isAtinentium usu non gaudet, dici pauper non potest, quemadmodum rerum temporalium si duntaxat 'destitutus, domini rationem minime dicitur amisisse, cum in easdem ius potestatem, etiam abdicato usu possit retinere, quia rerum dominium usus non est sed potestas cum facultate, ad rei usum. Hanc rerutemporalium facultaterrucum non fuisset habiturus ut homo, Dominus, in eius persona dixerat David : Ego autem mendicusIumsepauper uosum pauper se dolens. Dicit ergo Apostolus, Christum diuitem, secundum
diuinitatem, factum esse propter nos, pauperem &χ-genum, atq; adeo omni caruisse rerum dominio: Vnde,D. Ambrosius enarrat. in psal. O hunc ipsum Apostoli locum ad Corinth. expendensi ungi, egenus paveris carne,vticlegenus auper in carnisi tu passione. Non ergo in diu vij suis: hoc est in diuinitate sed in nostra passus est paupertate, id emi non plenitudo diuinitatis,quae in illo corporaliter habitat, sed
caro passa est, sicut c. a. ad Philipp. dictum est, cum informa De esset,non rapinam eum arbitratum esse se aquale Deo se semet si exinanivisoformam serui accepis .
Quaobrem, contraΑrriti,asserente xpm esse pura creaturam, purum holem, huius loci psidio, utebantur SS. Doctores, in hanc sententiam. Cum in assumpta Quomorior,
humanitate Christus nunquam diues fuerit, sequitur zzz.
dicebant quod diuinitate humanitatem assumente, simul paupertatem assupserit, inqua&natus est chim locum non habens in diuersorio, colentus esse debuerit psepio: In qua paupertate, vixit, cuei deficeret,q
307쪽
27 comment. inposterior D. Pauli vulpibus est volucribus coeli,abundanter suppetebant, nidi&foueat. Indigentia etiam ea, ei maxima fuit, in qua mortuus est,cum dura acerbae crucis trabs, ei lechum suppeditaret. Hinc etiam conficitur, Christum regem temporalem non fuisse: atq; adeo, scio humanitatem rerum temporalium dominium non habuisse; nisi vetritum est in scholis in directe,in ordine scilicet, ad fi-c-..tichristi nem spiritualem Cum enim Rex paupercsset, quo- τη- modo temporalis mundi dominator esse potuit, qui
μ' η - non est hinc Quibus sententi js, non tantum suo regno conuenire negabat quaedam, velut accidentiam Undanorum regnorum: quale est, tollat,veliminuat aliorum dominium,vel humano aliquo, Ordinario titulo, sit accri situm,ut electione,vel haereditate, vel iure belli sed inprimis, suo regno conditionem propria&quasi ementialem regnorum mundanorum cogruere, inficiatur: Quae scilicet,consistit, in facultate utendi rebus,absq; cuius qua iniuria, spter finem quoque mere temporalem, sine respectu peculiari ad finerris spiritualem. Neq; n. rerum politicarum dominio, n,' 'υ- humanae redemptionis dispensatio indigebat; cum
et si Christus seni hypostasim suam diuina, omm modo eo
αἷμά .M. et Rex,&Dias. Quemadmodum in multis rebus temporalibus declaravit,quibus ad gloriae suae manifestationem Vtebatur,cum opus esset,ad spiritualem suam potestatem exercenda, ut oibus constaret,i qua damopera, ipsu minime esse aliquem vulgarem homine; I icet interim,exDei Zelo, more aliorum Prophetaria,&SS. virorum, qui similia faciebant,multa patefaceret, quae testari poterant, ali domini u indirectum, in res temporales, ut cum misit damon ingregemporcorum,
308쪽
ad Corinthios epistolam Cap. VIII. prcum violenter extemplo ementes eiecit, cum maledixit ficulneae. Sed plura,hac dere Scholastici,quae ad nostrum institutum non pectant:iatis it Christi mo-pυ,nos esse locupletatos,explicuisse.
Hoc enim obis tile est, qui non olum facere, ed velle coepistis ab annopriore inunc verois factoperficite , quem
admodum promptus ent animus volutatis, itastis perficiendi in eo quod
Earum collectarumvidetur meminisse,quaru c. I s. prioris epistolae mentione fecerat. Unde coniiciunt alia hanc epistola.altero a priore anno, conscriptam&missam fuisse. Dum ait, se desiderare, ut quam a su Periori anno,promptam declarauerant sanctis bene- raciendi voluntatem,executioni iam data occasione, madent&r3ficiant Quasi illos habere promptos ad conferendasEleemosynas,ex eo inhabent cupiat.'i
n. animi proptitudinem;praessa P -vvi, ipsa facultatem respicit: Quasi dicat: Quod habuistis in animo, i a perficite,ne frustra voluissevideamini,secundum γdicit S. Ioann.Non diligamus verbo, nes lingua edopere, est veritate. Qui si quidem propiam habuit voluntate ad faciendum,eandem habere debet ad perficiendurcumhominis pigri sit, velle,& non velle.
Si enim voluntas prompta est, secundum id quodhabet, accepta est,nonsecundum id,quod non habet.
309쪽
a a Comment inposeriorem D. Pauli. dantis voluntas Deo accepta est ut non minus pauperis modicum dantis, quam diuitis plurimum largientis, voluntas aDeo bene ponderetur,&grata fiat: Ideo adducere Corinthios nititur,ut quod suum est, faciet: Quo scilicet,in erogandis eleemosynis, summa discretione utantur; quia singulari prudentiae, opera misericordiae debent esse coniuncta, ut secundum quod cuiuis suppetit, ornratur Quo, Deo, qui in veter lege, quod uis oblationum genus, sale conditum ess cupiebat magis quod offertur, placeat Et hic correctione quadam tens, adiicere videtur, quod profusa paulo ante Thessalonicensium liberalitat claudasset, qui supra vires,&facultates, pauperibus sua erogarat:
Ad quorum imitationem, se minime Corinthios prouocare volu ille insinuat; iuxta Tob. cap. 2.Prout habu
Ion enim, ut alijssit remisso, obis autem
Nequaquam se dicit exigere, ut tantum Corinthi j erogent, in egenos quantum Macedones, qui sua, usque ad propriam egestatem,&rei familiaris extenuarionem, profuderant Et hoc, inquit, ne qui sunt pauperes, vestra immoderata beneficentia locupletati. sumant occasionem delicatius, ociosvis,4 pigrius vi-Dendi, vobis interim ex profusiori largitione, rei familiaris angustia laborantibus. Haec a Paulo dici,ait D. Thomas, conde stendedo potius, quam iubendo, ne teneri adhuc,&non satis in fide perfecti Corinthi j se Pauli consilio usque ad indigentiam, effecto pauperiores, Christianismo
310쪽
a Corinthios pisolam, Cap. VIII a Isumerent deficiendi occasionem. Maximum alioquin charitatis, in eo studium enitesceret . qui, suis in
sanctos,ob Christum,profusis opibus inediam pateretur, ad Dei gloriam propagandam.
Inprasenti tempore estra abundantia illorum inopiam suppleat vos illorum abundantia, vestrae inopiast seippleme- tum , vim aqualitas sicut scriptum
Mutuam bonorum operum,& subsidiorum communicationem, inter Chris capitis membra, probant hac Pauli authoritate,orthodoxi Doctores qua Lu- therani abutentes, aiunt Apostolum velle duntaxat, per Titum Lucam si modo Lucasis sit, cuius hoc loco Paulus facit naentionem unius doctrinae ministerio, spiritualem Corinthiorum inopiam suppleta: Sed quis quaeso, Paulum spem facere Corinthi j non
Videta. fore, ut ex abundantia Sanctorum, qui ridet causa, Hiero lymis inediam dc necessitatem patiebatur, in omni scilicet bonorum operum genere possie
illorum spiritualis inopia ditaria Quo sensiudicebat
RegiusVates, Sparticipem esse omnium timentium Deum, μιγλ&c hoc est,pijs operib hominum iustorum communicare tanquam socium & membrum eiusdem corporis Ecclesar quae mutua quaedam societas est)cuius emolumenta communia,a singulis cijs,participeni. Qua spe, D. Ioan I Episti cap. I eorum,quos docebat, an iis osco firma bat ervos, in Q t cietate habeatis nobiseu. Et Apostolus Colossens suos, ut phoc beneficio gratias agant Deo Patri, hortatur, qui ignos, inquit, nos feciss