장음표시 사용
311쪽
2 τε Comment in poseriorem D.Pauli fecit, inpartemsortis Sanctorum Apostoli sane eontextus, id clarissime docet, cum dare cuperet Corinthios, hona,quibus affluebant, ut ditemini ait, quibus illi
abundant, sesit aequalitas, id est, ut aequaliter omnibus necessaria ut siciant, hoc est, vestra abundantiata, illorum inopi α&illorurria vicissim abundantia, vestrae succurrat indigentiar, ut aequaliter omnibus necessaria triciant, sicut scriptum est.
Pi multum Aeton abundauit,s qui modicis
non mInorauIt. Suo instituto,applicat Gentium Doctor, , Exodi cap. I 6 iuxta Hebraicam veritatem, hoc sensu D. Hieron reddidit: Nec qui plus eos gerat,habuit amplius, nec
qui minusparauerat,reperit minus. Vbi mannae habetur
mentio: Ex cuius collectionis modo,probat aequalitatem praedictam, hac analogia: Sicut qui plus, quam par erat sibi manna colligebat, non plus reperiebat,quam L. suo suaeq; ipsius familiae, sui seruiebat Et quemadmodum,qui parcius parauerat,non minus,quam sibi op erat, inueniebat quantum n .cuiq; satis erat ad vescendum, tantum reperiebat, adeo ut colligentium maxima esset secundum mensuram Gomor, aequalitas ita si ditiores de su perfluo, sanctis indigentioribus necessaria suppeditent, similiter fiet aequalitas: Quia viris i sua sorte contentis, satis superq; erit. Quod vero,ait Gagneteus, intercedit, ut O iEorum
abundantia,ves inopiaesi Iupplementum, hoc est, ut ipside spiritualibus bonis,quibus abundant, Vestram penuriam suppleant,per parenthesin legendum est; sed de his superiori textu amplius.Sicut ergo, ait Catharinus, tunc Dei mira voluntate fiebat, ut qui plus colli-
312쪽
ad Corinthios epistolam, Cap. VII angebat mannae, non haberent plus, significante spiritu
sancto,quod illi debebant sua stuperabundantia, si p-plere his, qui minus colligebant, ut fieret aequalitas: Ita deberet intelligere mnis Christianus, superabum dantiam suam, siue piritualuim, siue temporalium snon esse suam, sed &aliorum egentium: loc, propter debitum charitatis, quae cuncta facit inter homi
Gratias autem ago Deo, qui dedit eandem licitudi e pro Ῥobis in corde Tri , quoniam exhortationem quide suscepit rsed cum olicitior esset sua voluntat , profectus ent ad vos.
Acturus de ministris, per quos, collectie, siue eleemosyna fieri debeant,agratiarum actione incipit: Cuius documento, communis mater Ecclesiam cum Ea , . iapro aliqualpiritualitum utilitate, tum necessitate de μι-- ἰώ precatur orare solet; ut suas actiones aspirando praeueniat,&adiuuando prosequatur, quia nihil veri boni, id est, nihil omnino, quod ad salutem spirituale inprimis commodum pertineat, nouit sine Saluatoris gratia, me& conuenienter fieri posse: Conatus enim nostri, ait S. Bernardusdib. de gratia, clibero arbitr errasibunt, non iuuenturisenu isiunt si non excitetur. Ideo gratias agit Deo, qui velis sepe fere operaturpro bona voluntate flaic Apostolus, quod Tito, hoc salutaris consili suggesserit, ut de iuuanda Sanctorum necessitate, diligentius cogitaret: procurando scilicet, sumptus ad pauperum sustentationcm, qui noctes& dies in ea curam incumbebat, ut misericordi et profusis operib', Mira ino.
313쪽
276 Comment in pseriorem D. Paulx inopum fratrum miseriae occurreret Quod etiam fi Cere volebat eos, quibus resfamiliaris, infidelis populieoetui lautior erat,&pinguior Titi vero, promptam In eo Voluntatem commendat,quod non solo populi hortatu fuerit adductus, ut Corinthum, collectarum causa, profici eretur, sed quod sponte,vltroq; adhaepi negoti expeditionem, singulari charitatis studio
ac Zelo, in omnes deflagrans, sese obtulisset.
M simus etiam cum Elafratrem nostrum, cuius laus est in Euagelio peries Ecclesias.
Titi, in legationis functione, comitem fuisse Lucam arbitratur D. Hieronym. cuius sententiam,aitD, Baronius, non mediocriter roborat Igna iij testimonium qui ad Ephesios scribens, eodem, quo Paulus, Lucam prςconij generedaudaticum dicit, I pium citas, emu lam es m Euangeli, Theodoretius, sirca Paulo descriptum Barnabam tuisse putauit, qui in prima illa ps regrinatione,Antiochiae cum Paulo, in Evangeli urria segregatus, illi,s 4; ad finem comes adhaesit; qui licet inuecunda assumpta ab Apostolo peregrinatione , ab eo discessisset, antequam tamen secundam hanc , ad Corinthios scripsisset, ad ipsum videtur redijure,cum prioris,c. 9. ad eosdem Corinthios criptae eius tan- ,--οma. luam coll*Sae in Evangeli praedicatione meminerit...i - - Baronius, Sthe mentionem fieri videtur lentire
pπι cuia a Paulo, Barnabas recessisset electus es Am
Σί' , - lieni viatili ripa aeconia, quibus dicitur, laudem eius m Euangeliefuisse,per omnes Ecclesias. Neq; enim his verbis, a Paulo necesse est existimare,describi aliquem, qui striplerit Euangelium: Imo,
314쪽
agebrinthios epipolrm.Cap. VIII nec si appellasset eum Euangelistam: nam& Philippus, ab eodem Luca dictus est Euagelista, no in Evangelium scripsisset, sed potius p dicasset: Vnoi code modo,
vox Euangeliu no sumit,isia verbo, si uescripto, si uena eripio. rustitiavi gram annuntiant HL Acbina angelica, lintoto Lesta meto nouo scripta est,ia Ohm-raa, ipsa, de rebus, xpo gestis,uerbasq; ab eo factis, usq; ad Ascens usurpetur. Euangelistae n. c. 4.ad Ephes O-prie vocari vadentur ab Apostolo, ili dicant&annutiantia nil praecones, ipsu Evangeliu . Sic n. ait Et ipse dedit quosdagdem Apostolos, quo a aut Prophetaw,alios υ ra Eusngelistas Quo nomine ij intelliguntur, qui annuntiandi Euangeli potestate pollent, ut Christi, cum
seu Ctu, praeconium beneflatientes annuntient.
Non solu aute edis ordinatus est, ab Ecclesiis,comesperegrinationis nostra in hane
gratiam,qua ministratur a nobis, ad Dei gloria, destinatam voluntatem nostra.
Spectatae fidei fuisse viria, Titi octu, siue comite, ex eorum indici j s&authoritate commendat,gipsu selegerunt ad hanc gratia, id est, ad eleemosynas colligendas,sive pecuniarum inisterici; q, particulares Ecclesiet faciebant pauperiorib'sanctis,in Hieruale habitanti-b'; Quasi dicat; in non tantum, o Euaget ij dicationem,ab Eccles afuerit Obatus, verum etia ab eadem sele tus, ut una cum ipsis proficisceretur, tum discriminum,ttam periclaiorum, tum praestandorum beneficiorum, socius. Cuius peregrinationis videtur facta metio, eius, quae scripta est ad Rom. c. I . Nunc ego professa Hieruolem,ministrare Sanctis. Et I. Cocc. I 6. MEL
315쪽
i s Comment in piseriorem D. Pauli. Ex his, perspicuum fit, quanta prudentia, quantoq; delectu probarentur, qui rebus lam unit S cclesii asticis olim prςficiebantur Solebant enim Apostoli, primi praesules, ut patet ex Acst. cap. Is non nisi Sactis probatae fidei viris committere, vel suas epistolas, vel alia obstacia,quae momenti alicuius fuissent; iis nem- .. . ., Pe, quos simul amandabant, ad visitandas consolan-0bes . dasq; Ecclesias: sicut Petrus fecit, per Sylvanum, Paulus per Tychicum, Epaphroditum, Timotheum, TI-tum. Hinc est,quod alibi tam serio praelatos monet Apostolus, ne quod ad ordinationem pectat cuipianimis cito manus imponant Et hoc non solum ob eorum, qui recipiuntur probationem, sed etiam propter aliorum sicandalu, qui ex ordinatoria tam malavita, quam erronea doctrina possent grauiter of tendi.
eis Domini ipsius gloriamo promptisu-dinem e tram.
Sensus euh Tatae fidei&sanctitatis viri, huic colligendarum pecuniarum muneri sunt prefecti, tingloria nominis diuini magis inde extendatur,4 vos Corinthij, promptiores reddamini ad largiendum &erogandum; cum Thesaurorum Ecclesiasticoruntac uisse H administri ha probati sint, ut nemini possint at terr EdED Deoi suspicionem Velauariti M vel priuatae cupiditatis. Magnam si quidem, pecuniarum vim tractantes, doli de fraudis opinione semper carere non blent, apud aliquos, q. d. Pecuniarum haec copi collectoribus viris Optimis credita, satis valere posset ad inferendam im . probis maledicis hominibus suspicionem , ne in suum priuatum quaestum compendium collectam reponerent, nisi tantum candorem,&integritatem, in his administris commendassem. Iuuae
316쪽
ad Corinthios epistolam Cap. VIII. a 79 Iudae enim exemplum, obscurum non erat, qui licet se curavi affectu quodam, in pauperes angi sim Iaret rex his tamen furabatur, quae in Eleemosynam a Domino offferebantur: cum ipse haberet loculos, munere accipiendi oblata, simul l conseruandi sun geretur:Nam illum esse cupidum, Dominus cum no Oset, a cupiditate reuocare huius dispensationis officio commisse,volebat quare possessionem aliquam ei dederat,via Domini si proditione, secundu Chrysostomum,abstineret, tanquam medicinam salutare: sed, qua non est sanatus. Atq; utinam, hodie Iudas nohaberent Ecclesiae Dei, qui earundem facultates, qua par est aequitate non distribuunt. Aliter sane Sixto summo Pontifici martyri, respondebat Christianorum pauperum praerectus Laurentius, mirasso H- uidenspauperibu3, quae piorum hominum profusia liberalitas,in Christi gratiam&indigorum leuamen liberaliter erogasset. De Lutheranis ludet Oditoris aemulis, hic mihi sermo esset instituendus, qui simpune facri- Iegi uiEcclesiae proue tib' gi, 'Ecclesiae ministri,&pauperes religiosi alebantur in suum fiscum redactis, D sit templa nefarie polluta spoliauerunt; Sed prudens su
DeuItantes hoc, ne quis nos vituperet in hae
plenitudine qua ministratur a nobis n
Sensus est Ideo tanta cura, conati sumus prudentes,4 idoneos rei eleemosynariae procuratores, ad vos mittere,ut omni cupiditatis opinione sublata, nemini essemus offendiculo Quasi vestra liberalitat abutentes, nostra, non publicas Dei inprimis glo-Mm 3 iam
317쪽
Io Comment in pseriorem D. PaulLria,quaereremus; sed potius ditari his collectis quainopum succurrere necessitati videremur. Vnusque n.no-AE.' iram, INM cui accepit gratiam in alterutru, illam a uni- trat,no aliteriqua boni sensatores multiformis atraDei: -πINI,Vt supra, c. s. dictu es intra usta ensione se emrum habentes de bono note e vituperetur minisertu nos i . Neq; n. horum bonorum dominos, e ministros&dispensatores nos esse profitemur non otiosos q-dem, sed in Dei gloriam,proximi utilitatem, non arb trantes sum pietatem scuta veritate alieni homines Sectari inprimis, faciunt, qui Dei cultui, suum consecrata ad compendium per rapinam, reUocant.
Trouidemus enim bona, non solum coram Deosed etiam coram hominibus.
Enitimur init.&damus operam sedulam, ne coram Deo tantum, sed etia coram hoibus, recte honeste
versemur ne quis vita nostra, moribus ottendatur; omnibus enim placere studemus,qui diuinae legi co- formiter uiuunt: Licet enim a Psalmographo dictum,.c ι. i. eorum osta H F 'δε, thom bas, secundum arne scilicet , is ait tamen alibi,&hic, noster Aposto , se in eam curam incumbere,ne cuiquam in aliqua ros tot mendiculo, perquam ipsius fama,&bona aestim lio, possit ullam labem contrahere, aut true reprehendi Qua causa est,quod Cori sarmos, ad sui imitatione prouocans ensionea omnes se habeant, praecipit. sicut ait, per omnia placeo omnibus; iis videlicet qui, sobrie,ius,ct e vivunt inso culo. Ideo Apostolorum princeps, fidelis populi caelus insecrat, tisam conuersationem Atergentes h beat bonum
tanta bonς tum sit, maxime Christiano homini
conueniens,ea modestia sanctitateq; placere, ut xe-
318쪽
areorinthios epistolam, Cap. VIII. anplo vitae integraein studiota ad pietatis religionis; μυmu'- officia alliciantur ij, quibuscum versamur: Quo sensu Saluator, sic coram hominibus Opera nostra volitii tu Genneere,utglorificent inquit,patrem vestrum, qui in cartis est. Propter nos quidem, ait Gl ossis, vel potius S Augus in tu conscientiano asi irat nobis propter vos autem fama no-sr nonposui, edpodere debet in nobis. Dua ressunt, consc/entia Gama. Conscientia tibi, Lamaproximo consci tiaesidens famam negligit,crudelis est. Ex his fit euidens , quanto illi scelere se obstringant, qui ad Reipub tam Ecclesiasticae quam ciuilis, clauum sedentes vitae imis,pbitate sunt ijs offendiculo, S scandalo,obbus&sactitatis exemplo,& doctrina sana, debebant fac epferre.
Misimus autem cum istis, fratrem nostris quemprobauimois in multis spe policitum esse, nunc autem multo obcitiorem confidentia multa in os uepro Tito, qui es socius meuses in vobis adsutor,
e fratres nostri Apostoli Ecclesiarugloria Chri ti.
D. Th. pleriq; alij interpretes, tertiu hunc legatu, siue procuratorem fuisse Apollo arbitrantur,qui cum primus, post Paulu, pdicasset Corinth. euangellia, eoruinobedietia commotus, a ijs recesserat, que ideo nune sotieniore, siue eoru esse studiosiore dicit, qa aio in eo L. dem Corintla. ia esset factus,pcliuiore velis uberiore ab iis,quos de facie nouerat, Eleemosyna exspectaret, vel q, imperatis Pauli, suis' in Euangolicae disciplinae causa,ad morem gere dum, videret eos blito proniores: Quemadmodu ex Titi comendatione didicerat; qna
319쪽
28 a comment inposterior D. Pauli qua adductus: libentius,in faciluas se profectionis suscipiendae sociu adiunxerat. Quasi dicere vellet, secundu Gagnaeum, Apostolus: Misimus, allum fratrem studiosum vestri,&confidentem de vobis. Alis, con-μntram,coniungentes cum verbo, UMismus, ad Pau- tu referun hoc sensu: Misimusvi alium fratre nostreu, multum confidente de vobis, siue P Tito, siue ob Tiria, Rhanc, tu lit, tum mihi confidentia peperit, Φ&honora fice,&liberaliter oes ad hanc re deputatos, ta excepturi, qua tractaturi sitis: Cum sint mei fratres,legati illi communi Ecclesia rudecreto ad vos ordinati, mistiq;, quorum vita, praedicationeo doctrina, religio Christ. sumere possit,non mediocre incrementum ad Dei gloria aplificanda,&xpi nois exiesione, spero&c.
Ostensionem ergo, qua es charitatis vestrae, G nostragior pro nobis, in istos ostendite infacie Ecclesiarum.
Monet itaq; Corinth. vino modo honore debito&sngulari beneuolentia hos, ad se legatos amandatos Pseci velint,sed etia erga eosde ita se gerant, utEcclesiis testimoniu, postea luculentum p beant ipubruin alios
declaratae charitatis. Mutui nasi erga legatos, amoris,
testificatione, in ipsius Apostoli glotia, Ecclesiarupersi,nasredundatura pnutiat hacq sua hospitalitate,&honesta tractatione confirmaturos pdicit eas lata .des,sib eos absentes tantopere passim fuerat psecut': Nisi malis dicere, Paulus charitatis Corinthiae specimen degatis exhiberi tale desidereti ines Ecclesiae, digito notare possint, simul si vera fuisse coniiciat,' incor u comendatione ab ipso Paulo frequenter fuissent dicta Na,infacie, id exit, ac in cospectu; Qito se si,dicit uestia Comico;Vereor nis corare laudare amplius.
320쪽
Nam de ministerio quod Pinsanctos,exabundanti est mihi seribere vobis.
Ad beneficentiam leuandis Christianorum vitae
necessitatibus, Corinthios antea prouocatos, hortari pergit, quorum lubenti&spontaneae temporalium facultatum erogationi, certam mercedis accipiendae compensitionem pollicetur. δίυ μγvoce, copiosam
Eleemosynarum elargitionem intelligit, qua significatione, dixit D. Lucas quasdam mulieres, Chrisum isse secutas, quae miniserabant ei, quod earum ministerio&facultatibus indigeret, cum tollebat consuetudo ossensio--n,prout in cap. I. Mathςi. annotauit Hieronymus.
Fidelis porro populi coetum unctos hic& alibi appellat, quod secundum praecipua sua membra quaedam,
nempe per metonymiam, secundum iustos, ab omni essent immunes peccati larthi feri macula,quae macula sola cum gratiae sanctitate stare non potest: vi quae, eius nitor in puritatem deleat quam Christus sanguinis sivi profusione ac pretio incorruptibili acquisiuit. Quomodo enim populus, js sanctus non erit qui totus diuino cultui consecratus, praeceptis, sacramentis, institutisque sanctis ac multiplicibus gratiae diuinae charismatibus, contineturὶ Licet enim, non omnes fideles, vitae sanctimoniam colant,omnes tamen illam extrinsece profitentur Quemadmodum religois, aut artifices, propter vitae institutum&professionem eos etiam solemus dicere,qui religionis, aut artis praecepta transgrediuntur. Ait ergo, huius noni capitis initio Paulus, inane,