장음표시 사용
431쪽
su Comment inposteriorem, D. Paulinus est, ubicunque Deus potest conspici sequitur non in terrestrem locum aliquem evectum fuisse Apostolum,sed spiritualiter intelligi debere paradisin men, quasi eximia, caelesti refocillatione delibutus,&recreatus fuerit, sicut fuerat imbutus summa dulcedine in mont Thabor, Apostolorum princeps qui ἔγ- dicebat Domine bonum es nos hie esse, sicut D. Ioannes
Apoc cap. 2. intellexit, vincenti dabo edere designo vitae,
quod es inparadiso Dei mei: ubi sicut per lignum vitae, beatificam fruitionem intelligit, ita per paradisum; vel
Voluptatis locum, vel beatorum patriam, vel Ecclesiam triumphantem, possumus explicare ut Pauli raptus, aliud nihil sit, quam rerum diuinarum excellens cognitio, supra huisanae naturae vires conditionem. Cum enim naturaliter in Deum anima feratur, dum tamen hic superstes est, ferri siursum non potest, nisi persens bilium cognitionem, sensuum utendo ossi- ei; s,viribus Madminiculis Et ideo, cum ad diuinorunotitiam, a sensibus alienata rapitur, dicitur supra naturam cognoscere, quod praecer modum, sibi in natu, ad cognitionem talem euehatur Ex quo verisimile fit, peracta resurrectione, glori ricati corporis, nullum raptum futurum, eius dotibus, nullum intellectui humano allaturis impedimentum. Dicitur autem arcana
verba, hoc est inel Tabiles res,in mysteria diuinitatis inusitata, quae huma me intelligentiae vim, mentis cogitationes superent, a d laevidit se. Idem enimvisio, auditio sunt, hoc loco, ut author est Augustin ad Paulinu de Deo videndo vel quia fas non est, lino sua humana, qua diuina potius prophanantur, quam proferantur, ut est, apud Elatam, c. IV exprimi quae ab idem intuitus est Apostolus vel quia sermonis no
432쪽
stri proprietatibus, ea facultas deest, qua caelestia mysteria pronunciari queant, ne dicam comprehensa , alijs paterieri Deum ne,&qua ratione viderit Apostol hactenus ita disputarunt sancti Patres, ut adhuc sub iudice, lis sit. Varios aute scriptura, modos disiunctim recenset, quibus videri Deus dicitur: Primus, quo non in se, sed in suis operibus cernitur Ut enim in opere artisti. aliquo modo videtur, quatenus in eo ars eius manifestatur, sic in rebus creatis, multae Dei perfectiones Q cognoscuntur; ut sunt eius sapientia virtus, iustitia 2 Σ
de quo videndi modo , loqui videtur Iob cap. 36. ---.Paul ad Rom. cap. I. cum dicit, inuisibilia Dei, per ea quae facta sunt, conspiciuntur. Altera videndi ratio
est, qua DEI S in aliqua speciein figura corporea,
siuea sensu exteriori, si hic a b imaginatione videtur. Deum enim in aliqua figura, ut angeli, ignis, siue alius Corporis,uisum legimus; ideo a Prophetis, in scriptura fuisse visus dicebatur ut patet Esa 6. Viat Dominum sedentem, ct Gen. a. dicit Iacob,se vidisse Dominum facie e aciem, nempe in js speciebus, quae ipsum re praesentabant: & Apostolus, ad Hebraeos cap. I musti ariemulti que modis olim loquens Deus patribus, in Prophetis. Tertia visio est, qua Deus perfidem, vel aliquod lumen spirituale reuelatum,& per imaginem cernitur, sicut dixit Apostolus o Cor. 3. Videmus nunc per peculum cst in aenigmate. Quarta est, qua videtur per humanitatem assumptam: Qui enim Christum hominem videbant, DEUM dicebantur videre, qui illi humacitati erat unitus, de qua visione sermo est Io. I . Aut videt me,videto patrem meu , quia Pater in me s. Quinta visio. est omnium suprema, qua Deus, non ita imagine aliqua, no in humanitate ast upta, non in cre-
433쪽
D. Comment inpaseriorem D. Pausiatura, sed in suamet essentia, aperte clare videtur; sicut homo, hominem videt. Et haec intellectu fit, quia Deusspiritus es Ioan cap. 4. Et haec visio est beatorum, de qua dictum est Math. s. beati mundo eorde, quoniam ipse Deum videbunt. I. Cor. I 3. Tunc cognoscam, sicut cognitussum De hoc modo videndi Deum sermo est, Ioan cap. 3 ubi dicit, quod Deum, hoc es , Trinitatem, sue Patrem se lium spiritum sanctum , nemo vidit mquam Nemo enim novispatrem nisi ius neque lium nisi pater, o ui voluerit lius reuelare Math. II. Et hae vision vela Moysi vel a Paulo, Deum non esse vissem verisimile est, cum Deus lucem inhabitet inaccessibilem;
nempe, ab homin eorporis nexibus,ri carcere adhuc mancipato, cum Deusin tenebris posuerit latibulum suum. Ideo Moysi dicebat Deus, Exodi, cap. 33. non iidebit me homo, or uiuet, sed cuilibet in suo sensi, hae dei per me, abundare licet.
Pro huiu ori gloriabor:pro me autem ni
hil, nisi in infirmitatibus meis.
Duo erant in Paulo, sicut in omni homine iusto; unum, quod ex principi j naturae profectum est, quod
admasum ab adolescenti ua, procliue, multarum miseriarum&calamitatum est causa: Iobi enim sententia haec est, quod homo natus de muliere,breui uiuens tempore, ubiis repleaturmiseri's, hoc est, infirmitatibus, partim exterreno principiorum genere, liberoque arbitrio,profectis;partim a fidei hostibus illatis, Christique causa
susceptis, de quibus se gloriam captaturum Apostolus fatetur de donis autem diuinis, ut de relu lationibus,in visionibus, quibus abundabat, se potius Deo iugiter gratias acturum, quam per iactantiam, gloria
434쪽
turum, insinuat; cum ea non suo merito, labore, aut virtute, sed una Del gratia misericordia, sibi contigiment. I uid enim habet homo, peccatis& defectibus exceptis , quodnon acceperit quods accepit, quam gloriandi occasionem habet Esto, raptus in paradisum, abditavi se cretiora Dei consilia viderit Apostolus; sed totum id Dei beneficio ascribendum, cum supra naturae limites eleuatus, magis a Deo agi, quam agere sit homo existimandus, Ideo iactandi occasionem non habet,cum sui iuris, qui supra se rapitur, non semper sit, sed diuin nutu impellatur, cum contra, in calamitatibus demiserijs humanis, aliquid nostrum sit: Nam,etsi bonae actiones Dei gratia nitantur nostrae tamen sint, dici debent Ideo alibi dicit Augustinus, quod Deus, cum merita nostra compensat μιa simul etiam dona coronet, quamuis ex ipsa sui natura, gloriandi materia homini nulla suppetat. Oseae enim cap. I 3. sententia haec est, Perditio tua ex te yrael, sotammodo in me auxiliam tu
Nam etsi Voluerogloriari, nouero insipiens,
Laude sua non caret, de Dei benefici j gloriari,& eius dona ubique magnifice praedicari, quemadmodum ab hominibus iustis, esse factum, frequenter scriptura facit testatum, quando syncere,' prout de-Cet, ea commeritarantur , prout ex veteris,in noui
testamenti,diuersi generis canticis, hymnis psalmis me nitescit. Sic utrique Tobiae dicebat occulte Angelus Raphael, Benedicite Deum Caeli, ct coram omnibus ium-ribus confitemini ei quia fecit vobiscum misericordiam suam. Cccis. Sic
435쪽
ret comment in posteriorem D. Pauli Sic Deiparae virginis animus , Dominum magni cabast qui ecu mihi magna, inquit, qui potens es, est sanctum nomen eius. Et misericordia eius, c. Eodem modo, gloriam apud homines, qua decet animi demissione sectabatur Apostolus, sed parce admodum,ne diligere vanitatem est quaereremendacium videriposset, ideo suta ij cit, quo animi ardore Dei in se collata beneficia, depraedicabat Regius vates,&ali Prophetae, viri sanctissimi:
Parco autem , ne quis me existimet supra id, quod videt in me aut aliquid audit ex
me Veritus enim, ne si multa recenseret sibi mirab)Ita arrogare exsuperbia. quam paulo ante insipientiam appellauit 2 putaretur; ideo totum suum spiritum proferrei quod stultorum est, iuxta prouerb. cap. 29 noluit Sed, ut apiens distulit, in posterum re se Nauit. Vnde B. Gregorius Habeta ue aliquid de se diacere, quipareit dicere. Item, loquendo, eruGIt vitam eruditorum: tacendo cusodiuitsuam: Volebat enim cesse potius cogitari minora, quam essent in veritate, non maiora, ne tardua inusitata ederet, ab aliis honores tacite videretur aucupari Meminerat enim, quid Ac . 8 sibi contigerat, cum ob edita diuinae virtutis opera, diuinos ei honores deferre Lycaoni spectatore voluissent.
436쪽
Et ne magnitudo reuelationum extolla me, datus est mihi rimulus carnis mea, angelus Salbana qui me colaphi
et . Ea est naturae humanae imbecillitas, post editam primi parentis innocentiae ruinam , ut nihil sit tam bonum, tam sanctum in religiosum , quo abutili mo non possit, nisi gratiae diuinae praesidio fuerit adiutus: Ideo, ne reuelationum caelestium magnitudo, praeberet Apostolo inanis arrogantiae occasionem sicut enim sientia in at, ita consiliorum sapientiae & scientiae Dei cognitio, supra se hominem frequenter extollit ideo permis Deus, ut quoad corpus, varijs molesti j corriperetur, quo sibi semper similis, propriae infirmitatis ali id ue recordaretur: Sicut enim remedia, aegris propinata, quo acerbiora, eo salubri ra sunt ita , vel aduersariorum iniurijs, ut ait Ambrosius, vel libidinis aesti, ut author est Hieronymus, vel continuo corporis dolores, ut vult Chrysostomus, vel iliaca siue lateris morbo , ut ali tradunt, DEO permittente,vexatus est, Hostes enim,& corporis aegritudines, non aliter hominem in officio retinent, ac equos indomitos iecta fraena, de circuli, per nares traiecti ursis ac baculi canes, e rum collis alligati. Neque enim tentationes, natura sua mahe sunt quibus consensio non fuerit adhibita, licet easdem risia utiliter Deus permittat, tanquam praesentem eXer o maximacendae virtutis materiam, hominibus iustis eueni 'μώ
437쪽
υ Comment lapseriorem D. Pauli. Quae tamen , nequaquam expetendae sunt, eum
orare iubeamur. Et ne nos inducas in tentationem. Vnde Augustinus, lib. confession. cap. 2 8. docet, nultis parnas expetendas edomnes tolerandas. Non quod, inquit displicere debeat iudicium Dei, qui eas adagonem, se exercitium virtutis remanere voluit, eh solos dixit. Suffcit tibigratia mea. Cum autem caetera vitia, tantum in malefactis valeant tum superbiae in rectescctis,cauenda es tentatio Nam cum quisque beneprofecerit duperbia tentatur. viperdat Otumprofectum, ideo ea comprimi debet ys rem dijs, quae demissionem animi conferuent, ct ad diuinum auxilium recurrendipraebeant occasionem, ne velisse, velde se meritis glorientur. Initium enim omnis peccati, superbia, cuiusfrequenter es occasio virtutis, o dignitatum excellin-tia, quaerere entia erat in Apsolo maxima, ut cuius memti ei dem eo oris dolor se acerbitassanitatem asserebat. Nasicut, ne nimium obruantur viri iusti tribulationibus, per consolationes singulariter illis prouidet Deus, iuxta quod alibi est scriptum secundum multitudinem δε-
lorum meorum in corde meo, consolationes tuae latificauerunt animam meam , ita ne nimium emerantur, easdem impositis plagis&calamitatibus,at temperat. Per appositionem , stimulum qui graece Palum in lignum aetatum, adiungendum oenotat carnis suae explicuit quis scilicet esset, nempe diabolum eius discipulos, quorum opera, Sathan in vexandis hominibus'Lanctis utitur tanquam lictoribus, aliquis ad torquendum
Benedictus Pereri usa r. disp. in . caput Epist ad Rom. D. Augra Gregorij sententiam probat, diccntium D. Paulum,graues carnis tentationes passum, atque per Angelum Sathanae carnem suam stimulante,
438쪽
ad Corinthis epistolam Cap. III. In carnis concupiscentiam,in ad libidinem concitationem intelligere voluisse,non quidem virtutis defectit, vel infirmitate spiritus, sed mirabili Dei consilio salubrique temperamento, ne tantarum, Irtutum,&χonorum , quae a Deo acceperat, in superbiam animo
Hanc interpretationem & intelligentiam iuuat, inquit, quod ipsemet Apostolus alio loco,scribens dixit, Meo aliam legem in membris meis, repugnantem legimentis meae, di aptiuam me in lege peccati. Ad Romanos. 7. Sic prioris ad Corint. 9. Castigo corpus meum, instruitutem redigo, ne cum alijspraedicauerim i e reprobus liciar. Quae verba commemorans B Hieronymus in Epist et a quam de custodia virginitatis scripsit ad Eustochium, ita scribit: Si sosolus vas electionis paratus in Evangelium Christiob carnis aculeos, ct incenti-ua victorum reprimit corpussum rseruitutisubbcit,ne alijspraedicans ipse reprodius inueniatur at tamen videt albam legem in membri uis repugnantem egi mentissae, o captiuumst in legem ducipereati spost nuditatem, ieiunia. mem, carcerem, stigesia, si/pplicia, in hemetipsum reuersus, exclamat. In forti ego homo,quis melioerabit de corpore momtis huius 'Tu teputas securum esse debere Haec Hierony
Graues autem, Trequentes carnis tentationes pati, non semper arguit virtutem imperfectam , atq; infirmum, ac tepidum spiritum Viris etenim etiam fanctis& perfectis eiusmodi tentationes nonnunquam accidunt, vel ex suggestione diaboli, ad eos contristandos&confundendos, tardiores ac languidiores in seruitio Dei reddendos: vel benigna Dei voluntate; salutarique consilio,ad conseruandum eos in humilit,
439쪽
vs Comment lapseriorem, D. Paab re, arcendamque superbiam: vel in exemplum, atquz consolationem infirmorum,&imperfectorum hominum, ne in eiusmodi tentationibus ipsi desperent, vel ad heroicae virtutis, sanctorum per eiusmodi tentationes, declarationem&testificationem, atque illustrationem; Atque hoc cernere licet ingrauissimis carnis ventationibus, quas passi sunt sanctissimi viri, Hieronymus, Benedictus, Franciscus.
Propter quod Aer Dominum rogaui et disecederet a me: by dixit mihi, Sufficii tibi
Praesens malorum remedium est ad Deum deuote&humiliter ensisa oratio, sicut hic celebris Pauli locus testatur, qui sic Dominum terrogas dicit, vel quousaepius, vel quod tertio forte duntaxat, a dicto stimulo liberari cupierita sed se non exauditum dicit, quia
secundum D. Augustinum, tractatura in Ioannem, aliquando DAEus exaudirepetitiones nosras dicitur, dum negat, strenuisfacere quodpetimus, quodlun t quando porimus ea, quae putamus utilia nobis futura , est reaera non sunt se otius noxia. Tunc concederepetita, spolius 'unire .ctio ae intentioni di desiderio repugnare Nam desideramus, quodvii non es. Dum igitur negat, nostra consetis mi itiati est reuera exaussit, non quidem voces,se animum est intentionem, qua praecipuum es Exemplum sit 3 Reg. cap. a. Accesi'sersabea: ad Salomonem petentis Abisag Sunamitidem dari uxorem Adoniae,arbitrantis ea ration regnum Salomonis, magis confirmari; at Sa piens Salomon, id potius in perniciem regni sui cognoscens, negauit dicens: Da ei regnum, ac si diceret, Mater hoc tu petis, tium e regnum confirmetur. a
440쪽
ad Corinthios pisolam, Cap. XII. Is si fiat, quod petis potius est petere pro illo regnum,
Matrem igitur exaudiu It Salomon, etiam negan ---- ιdo petitum; quo pacto, se a Deo exauditum esse, hoc norationa, --
loco significat Apostolus, etiamsi non impetrauerit T l:
quod petebat. Responsionis enim Christi, sensus hic eri Hidratur. est Olatile tu petis stimulum carnis tibi auferri, propter meam gloriam, ut magis meum nomen extendas: ἡ-hic Scito potius , hoc stimulo , nominis mei claritatem mD-- celebrari,in infirmitate tua durantes Nam virtus potentia mea, plus declaratur quanto per infirmiora instrumenta, maiora efficit. Contra vero , illud Numeri II cap. petijt populus, carnes, quas eis concessit
Deus; sed non fuit id eis utile, imo perniciosum quia adhuc erant carnes in ore ipsorum, Mira Dei ascendit seper eos ' Quia ergo ignoramus & quid oremus, nescimus non intelligimus saepe has Dei exauditiones.
Nam petimus, ait D. Iacobus, ct non accipimus, eo quod malepetamus; Bona enim aliquando male petuntur. Gratiae nomine, hoc loco Dei beneficium supernaturale, siue gratis, ab sique ullo debito, donum intellige, ad propriam uniuscuiusque spiritualem salutem datum, quod supra naturam , diuinitus conceditur: Quo homo iustus pronunciatus, Sathanaein mundi machina metis resistere viriliter; Dei imperatis morem gerere potest : Ea aucem gratia, quae alibi iustitia vocatur, duas res complectitur, peccatorum scilicet remissionem, propter quae obnoxi erant homines irae&vindictae Dei, Ite rectitudinem animi continet dono S. spiritus in eo essectam, qua mens antea Deo inuisaue exosa, ei placet, bonaque potest opera exercere Deo accepta; quibus gratiae, quam accepit, incrementum: vitae aeternae praemium promeretur.