장음표시 사용
141쪽
Mo . caute Ionganimiter res estu indum Deum ponderanda . Proh dolor, peta, malum facilius, quam bonum de alio cre-dkur, dicitur cita infirmi sumus . Sed perrecti viri non facile credunt omni e . Gen. 8 narranti, quia sciunt humanam infirmita-Iae. 3. tem ad malum procliuem, Min verbis satis labilem, siue debilem Prou. 19 Si a sapientia est, non esse praeci pitem in agendis , ne pertinaciter in Ibid. 1ν proprijs sensibus stare Ad hanc etiale S Fecit tinet, non quibuslibet hominum verbis credere nec audita, vel credita mox ad phou. , aliorum aures effundere. Cum sapiente, conscientios viro consilium habes: quaere potius a meliori instrui,quam tuas s adimientiones sequi. Bona vita facit ho- , .nῆς/'minem sapientem secundit Deum, expertum in multis. Quanto quis in se humilior fuerit, Deo subiectior; tanto in omnibus erit sapientior, ac pacatior.
De eiectionesanctarum Scripturariam. p. V.
II Eritas est in Scripturis sanctis quae
renda, non eloquentia . Omnis Scriptura facra eo spiritu debet leo duo
tatem in Scripturis, quam subtilitatem
sermonis Ita deuotos, simplices libros legere debemus, sicut altos, iro-iundos. Non te ostendat auctoritas scri
142쪽
bentis, Utrum paruae, vel magnae literatum fuerit; sed amor purae veritatis te trahat ad legendum . Non quaeras, quis haec dixerit; sed quid dicatur, attende amomines transeunt, sed veritas Do-Ps ris. mini manet in aeternum. Sine persona -Mς- i. ru acceptione varijs modis loquitur nObis Deus Curiositas nostra saepe noscim Roma.
pedit in lectione Scriptus arum cum volumus intelligere, excutere, ubi sinpliciter esset transeundum Si vis profectum , siue persectum haurire , lege humiliter, simpliciter, iudeliter me via quam velis habere nomen scientiae. In terroga libenter, Maudi tacens Verba Sanctorum nec displiceant tibi parabolae Seniorum, sine causa enim non proseis
ve inordinatis assectionibus'. Cap. VI. Vandocumque enim homo inor
dinate appetit aliquid , statim in
se inquietus fit. Superbus, auaru num quam quiescunt pauper, humilis spiritu, in multitudine pacis conuersantur. Homo , qui necdum in se perfecte mor tuus est, citis tentatur & vincitur in rebus
paruis, illibus Infirmus spiritu , quodammodo carnalis, Martensibilia inclinatus , dissiciliter potest se a terrenis desiderijs ex toto abstrahere. Et ideo saepe habet tristitiam, cum se subtrahit: leuiter
143쪽
leuiter etiam indignatur,si quis ei resistit.
Si autem prosecutus fuerit quod co- cupiscit, statim ex reatu conscientia grauatur: quia secutus est passionem suam
quae nihil iuvat ad pacem,quam quaesiuit. Resistendo igitur passionibus , inuenitur vera pax cordismon autem seruiedo eis. Non est ergo pax in corde hominis carnalis non in nomine exterioribus dedito,sed in servido spirituali. Loiana spe, , elatione fruienda. Hierit . et Taranus est, qui spem suam ponit in hominibus, aut in creaturis. Non pudeat te a ijs seruire amore Iesu Christi: pauperem in hoc iaculo videri. Η . . .' Non es super eipsum, sed in Deo spem tuam costitue Fac quod in te est. Deus aderit bonae voluntati tuae. Non considas in tua scientia , vel cuiusquam astutia viventis:sed magis in Dei gratia,qui humi Ies adiuuat, de se praesumentes humilia D.
Non glorieris in diuitijs, si adsunt;
nec in amicis, quia potentes sunt; sed in Deo, qui omnia pretestat,4 seipsum super omnia dare desiderat. Non te extollas de magnitudine re pulchritudine corporis quae modica infirmitate corrumpitur deso datur. Non placeas tibi ipsi de habilitate,aut ingenio tuo, ne displiceas Deo
144쪽
Deo, cuius est totum quidquid boni naturaliter habueris. Non te reputes alijs meliorem, ne forte coram Deo deterio habearis, qui Exod 3scit, quid est in homine . Non uperbias reo de operibus tuis 'uia aliter sunt iudicia Dei, quam hominum scui saepe displicet, γ' quod hominibus placet. Si aliquid boni
boni habueris, crede de alijs meliora - , ut humilitatem conserues. Non nocet, Ut hominibus te supponasmocet autem plu-ximum,si vel uni te praeponas Iugis pax cum humili; in corde autem superbi re- Ius,&indignatio frequens. De nimia familiaritate eatienda cap. VIII. On omni homini reuele,cor tuu Eeeli. .l sed cum sapiente, timente Deuage causam tuam Cum iuuenibus,& extraneis rarus est, Cum diuitibus noli blandiri, coram magnatibus non libete appareas. Cum flumilibus, simplicibus,cum deuotis, morigeratis sociares Prou s quae aedificationis sunt pertracta monsis familiaris alicui mulieri sed in communi omnes bonas muliere Deo commenda Soli Deo, Angelis eius, Opta familiaris esse, hominum notitiam deuita.
Charitas habenda est ad omnes, sed familiaritas non expedit. Quandoque
145쪽
accidit, ut perso, ignota a bona fama
lucescat cuius tame praesentia oculos insituentium offuscat. Putamus aliquando alijs placere ex coniunctione nostra &incipimus magis displicere ex morum
improbitate in nobis considerata . De obedientia , Ursubiectione. cap. IX
V Alde magnum est,in obedientia V stare, sub Praelato vivere , tui
iuris non esse. Multo tuti iis est stare it , subiectione, quam in Prasatura. Multi sunt sub obedientia magis ex necessitate, quam ex charitate Milli poenam habet, .leuiter murmurant. Nec libertatem mentis acquirent; nisi ex toto corde, propter Deum se subij ciant curre alid, vel ibi non inuenies quietem , nisi in humili subiectione, sub Practati regimine . Imaginatio locorum, mutatio, multos se-
fellit a Verum est, quod nusquisque libenter agit pro sensu suo , lyclinatur ad eos magis, qui secum sentiunt, Sed si Deus est inter ps, necesse est, ut relinquamus etiam quandoque nostrum senti-re,propter bonum pacis Quis est ita sapiens , qui omnia scire plene potest par go,noli nimis in sensu tuo confidere essed velis etiam libenter sensum aliorum audire. Si bonum est tuum sentire, iocipsum
146쪽
ipsum propter Deum dimittis,4 alium sequeris, magis exinde proficies. Audivi enim saepes securitis esse audire, 'accipere consilium , quam dare Potest etiam contingere, ut bonum sit niuscuiusque sentires sed nolle aliis acquiescere ciuisio ratio, aut causa postulat, signum est superbiae, aut pertinaciae.
De cauenda super state verbortim.
dii tractatur facularium gestorum, etiam Ioan . si simplici intentione proserantur. it,enim inquinamur vanitate, captiuamur. Vellem me pluries tacuisse, inter homines non fuisse . Sed quare tam libenter Ioqitimur, is uicem fabulamur cum a tamen raro sine laesione conscientiae ad si- entium redimus 3 Ideo tam libenter loquimur : quia per mutuas locutiones inuicem cons blari quaerimus s& cor diuer Ma . tisis cogitationibus fatigatum, ptamuSre Luc... leuare. Et multum libenter de his, quae multum diligimus, vel cupimus, vel quae nobis contraria sentimus , libet loqui, &cogitare
a Sed , proh dolor, saepe inaniter,
frustra. Nam haec exterior consolatio, interioris,& diuinae consolationis non
modicum detrimentum est. Ideo vigilan dum
147쪽
dum est, Morandum , ne tempus otiose transeat. Si loqui licet in expediti, quae aedificabilia sunt, loquere Malus usus vinegligentia profectus nostri multum fa-- Aa , .ccit ad incustodiam oris nostri Iuuat ta-Roin is men non parum ad profectum spirituale, deuota spiritualium rerum collatio maxime bipares animo, spiritu in Deo sibi sociantur. De pace acetiirendam et elo preficiendi Cap. XI.
l, I re, si non vellemus no cum liorum dictis,& facitis: quae ad nostram
curam non spectant,occupare.Quomodo
potest ille diu in pace manere,qui alienis
curis se intermiscetὸqui occasiones forinsecus quaeriti qui parum, vel raro se in Mat s. trinsecuscolligito Beati simplices, quom niam multam pacem habebunt. Quare quidam Sanctorum tam per- , i secti; contemplativi fuerunt 3 Quia omnino seipsos mortificare ab omnibus terrenis des; derijs studuerunt &ideo totis mellissilis cordis Deo inhaereres, atque lihore sibi vacare potuerunt. Nos nimium
.ccupamur inprijs passionibus,, de transisoriis nimis sollicitamur. Raro etiaunum vitium persedi e vincimus, ad quotidianum prosectum non accendimur ideo frigidi, tepidi remanemus.
148쪽
3 Si essemus nobismet ipsis perfecte
mortui,& interius minime implicati;tunc possemus etiam diuina sapere, & de caeleui contemplatione aliquid experiri Το- tum, maximum impedimetum est,quia fion sumus a passionibus, concupiscen-lijs liberi nec perfectam Sanctorum via conamur ingredi. Quando etiam modicuaduersitatis occurrit, nimis cito delici
muro ad humanas consolationes con
Si niteremur, sicut viri fortes , stare in practio; profecto auxilium Domini super nos videremus de caelo. Ipse enim certantes, de sua gratia sperantes , paratus est adiuuare: qui nobis certandi occasiones procurat, ut vincamus. Si tantuin istis exterioribus obseruanti j c, prosechim Religionis ponimus,cito habebit finem deuotio nostra. Sed ad radicem securim ponamus ut purgati a passionibus, pacificam mentem possideamus. Si omni anno unum vitiu extirpare mus , cito viri persecti essiceremur . Sed modo e cotrario saepe sentimus ut melio res, puriores in initio conuersionis nos fuisse inueniamus, quam post multos annos professioni M. Feruor, profectus noster quotidie deberet crescere; sed nuc pro magno videtur, si quis primi seruoris parte possit retinere.Si modica violetiam iaceremus in principio, tuc cuncta postea posiemus facere cum leuitate,& gaudio. 1 o Gra-
149쪽
Graue est assueta dimittere, sed grain uius est contra propriam voluntatem ire. Sed si non vincis parua, deuia, quando superabis difficiliora Resiste in principio inclinationi tuae, malam dedisce consuetudinem me forte paulatim ad maiore te ducat difficultatem O si aduerteres, quantam tibi pacem, Malijs laetitiam a ceres,te ipsum bene habendo puto,quod sollicitior esses ad spiritualem prosectum.
cap. II. O num nobis est, quod habeamus ita aliquando aliquas grauitates, S contrarietates ; quia saepe hominem ad Cor reuocant, quatenus se in exilio esse Cognoicat, nec spem suam in aliqua re mundi ponat. Bonum nobis est, quod patiamur quandoque contradictores: quod male, impersecte de nobis sentia otiir,etiam si bene agimus, Mintendimus Ista saepe iuuant ad humilitatem, a vana gloria nos defendunt. Tunc enim melius interiorem testem Deum quaerimus, qua-do foris vilipendimur ab hominibus,&non bene no Dis creditur a deo deberet se homo in Deo totaliter firmare ut non esset ei necesse multas humanas consolatioue quaerere . Quando homo bonae voluntatis tribulatur,Vel tentatur,aut malis cogitationibus
150쪽
affligituritunc Deum sibi magis necessarium intelligit, sine quo nihil boni se posse deprehendit. Tunc etiam tristatur, gemit, orat pro mise ijs, quas patitur Τunc taedet eum citatius vivere, Minor te optat venire ut possit di tui &cun Philiti Claristo esse. Tunc enim bene aduertit, persectam securitatem, & plenam pacem in mundo non posse constare.
De tentati inibus resipendis cap. XIII.
amdiu in mundo vivimus, sine u tribulatione,& tentatione esse nopossumus. Vnde in Iob scriptum est:Teu Iob Diatio est vita humana super terram . Ideo unusquisque sollicitus esse deberet circa tentationes suas, vigilare in orationibus ne diabolus locum inueniret deci piendi qui numquam dormitat, sed cir a. Pet.scuit quaerens quem deuoret. Nemo tam persectus est,in sanctus, qui non habeat aliquando tentationes,s plene eis carere
Sunt tamen tentationes homini saepe valde utiles, licet molestae sint. graues; quia in ijs homo humiliatur, purgatur,vieruditur.Omnes Sancti per multas tribu Alationes, Mentationes transierunt, prosecerunt. Et qui bene tentationes sustinere nequiuerunt, reprobi facti sunt,