장음표시 사용
151쪽
sanctus, nec locus tam secretus', ubi non sint tentationes,vel aduersitates. Non est homo securus a tentationibus totaliter,quam diu vixerit: quia in nobis est,unde tentamur, ex quo in concu piscentia nati sumus. Vna tentatione, seu tribnlatione recedente,alta superueniti&temper ad patiendum aliquid habemus: nam bonum felicitatis nostrae perdidimus . Multi quaerunt tentationes myere ει grauius incidunt in eas . Per solam fugam non posthinus vincere,sed per patientiam, ieram humilitatem omnibus hostibus efficimur forti rei. . Qui tantummodo exterius declinat, . Nec radicem euellit, parum proficiet Limmo citius tentationes ad eum accedent,
peius ientiet Paulatim, ter patientia
cum longaminitate Deo iuuante melilia superabis,quam cum duritia, importunitate propria Saepius accipe consitum in tentationibus,t cum tentato noli duriter agere:sed consolationem ingere, scut tibi optares fieri. Initium enim omnium malarum te-tationum,inconstantia animi, larua ad
Deum confidentia mi a sicut nauis sine gubernaculo hinc,& inde a fluctibus impellitur; ita homo remissus, suum pro-
postum deserens, varie tentatur. Ignis vecti. 3 probat serrum, tentatio hominem iustum.Nescimus saepe quid possumus .sed tentatio aperit, quid sumus. Vigilandum
152쪽
tamen praTipue est circa initium tentationis;quia tunc facilius hostis vincitur, sed ostium mentis nullatenus intrare nitur sed extra limen statim , ut pulsauerit, illi obviatur . Vnde quidam dixi Principijs obsta, sero medicina paratur Ouid. Na primo occurrit menti simplo cosina tio;deinde irris imaginatio;postea dele .ctatio,& motus prauus, assensio.Sicque
paulatim ingreditur hostis Malignus ex toto,dum illi non resistitur in principio Et quanto diuitiis ad resistendum quis torpuerit , tant in se quotidi debilior
fit,& hostis contra eum potentior.
Quidam in principio conuersionis:
suae grauiores tentationes patiuntur: qui dam autem in fine Quidam vero, quasi per totam vitam suam habent male. Non- .nulli satis leniter tentantur, secundum diuinae ordinationis sapientiam , aequit tem quae statum, merita hominum pensat,& cuncta ad Electorum suorum latu
Ideo non debemus desperare, cum tentamur sed eo feruentius Deum XO- rare, quatenus dignetur in omni tribulatione nos adiuuares qui utique secundum dictum Sancti Pauli, talem faciet curi Cor. tentatione prouentum, ut possimus sisti Q- ere. Humiliemus ergo animas nostras a. Pet. Isub manu Dei in omni tentatione, ari
153쪽
In tentationibus, Se tribulationibus probatur homo , quantum prosecit: maius meritum ibi existit, invirtus melliis patestit . Nec magnum est, si homo deuotus sit,&feruidus , cum grauitatem non sentit sed si tempore aduersitat is patienter se sustinet, spes magni prosectius erit. Quidam a magnis tentationibus custodiuntur a paruis quotidianis iape vincuntur ut humiliati sumquam de seipsis in magnis confidant , qui in ta smodicis infirmantur
di de horum facta caueas dicare. Innom. a iudicando alios, homo frustra laborat, Σς io, saepius errat, leuiter peccat seipsum vero iudicando, .discutiendo, semper fructuose laborat Saeut nobis res cordi est, sic de ea frequenter iudicamus nam verum iudicium propter priuatum amo reni faciliter perdimus. Si Deus semperesset pura intentio nostri desideri j non tam faciliter turbaremur pro resistentia issensus nostri .
Sed saepe aliquid ab intra latet, vel
etiam ab extra concurrit, quod nos etiam pariter trahit. Multi occulte seipsos quaerunt in rebus,quas agunt, Mnesciunt. Videntur etiam in bona pace stares, quando
154쪽
res pro corum velle fiunt, lenti res si autem aliter fit quam cupiunt, cito O- uentur,& tristes fiunt. Propter diuersita Matth. tem sensuurn, opinionum satis frequeri ter oriuntur dissensiones inter amicos, LRς ciuessinter Religiosos, deuotos. Antiqua consuetudo difficulter relinquitur Multra proprium videre, nemo libenter ducitur. Si rationi tuae magis innkeris,uel industriae, quam virtuti iubiectivae Iesu Christi,raro,& tarde eris homo illuminatus quia Deus vult nos sibi persecte subij ci. omnem rationem per
inflammatum amorem transcendere D peribus ex cbara a te factis. cap. X V .
TIRO nulla re mundi, iro nul Ilus hominis dileetiones, aliquod malum est faciendum ; sed pro utilitate ta reri. men indigentis, bonum opus aliquando 13. intermittendum est, aut etiam pro melio rimulandum. Hoc enim facto bonunias opus non destruitur, sed in melius commutatur. Sine charitate pus e Aternum . Cori
nihil prodest quidquid autem ex char, I.
late agitur, quantumcumquesparuum sit,& despectum totum efficitur fructuosum.
Nagis quidem Deus pensat, ex quanto i quis agit, quam quantum quis facit. Multum facit, qui multum diligit Multum facit, qui rem bene facit. nil tura
155쪽
tu facit, siue bene iacit, qui magis comu-Lue. . nitati, quam suae voluntati seruit. Saepe vi-Pud. i. detur esse charitas,in est magis carnalitas quia carnalis inclinatio, propria voluntas , spes retributionis affectus commoditatis, raro abesse volunt. Ul. a. inli eram, persectam charitatem Si. Co haDet, in nulla re seipsum quaerita ed 3 Dei gloriam solummodo in omnibus fieri desiderat . Nulli etiam inuidet, quia nul-Psal. 1 . tum priuatum gaudium amat nec in seip- se vult gaudere, sed in Deo, super omnia bona optat beatificari memini aliquid boni attribuit, sed totaliter ad Deum re ser , a quo fontaliter omnia procedunt, in quo finaliter omnes Sancti frui biliter quiescunt O qui scintillam haberet verae charitatis' profecto omnia terrena sentiret plena fore vanitatis. fuserentia defectuum aliorum. Cap. a V I,
vi homo in se, vel in alijs emo-
dare non valet, debet patienter sustinere, donec Deus aliter ordine Cogita, quia sic melius est sorte pro tua pro-M,reh. batione , patientia, sine ova non sunt multum ponderanda merita nostra. De- Luc. a. bes tamen,pro talibus impedimentis supplicare, ut Deus dignetur tibi subuenire , possis benigne portare. Si quis semet aut bis admonitus,non
156쪽
acquiescit, noli cum eo contendere; sed Mart. totum Deo committe, ut fiat voluntas eius, tonor in omnibus seruis suis, qui bene scit malum in bonum conuertero. Stude patiens esse in tolerando aliorulmis Themis defectus, qualescumque infirmitates quia tu multa habes,quae ab alijs opor G-i tet tolerari. Si non potes te talem facere, qualem vis quomodo poteris alium ad tuum habere beneplacitum Libenter volumus alios esse persectos, sed tamen , proprios non emendamus defectus.
Volumus 'uod alii districte corrigantur,4 ipsi corrigi nolumus. Displicet sarga aliorum licentia , tamen nobis nossemus negari quod petimus. Alios e- stringi per statuta volumus, ipsi nullatenus patimur amplius cohibeti Sic e so patet, quam raro proximurn, sicut nos ipsos amamus. Si essent omnes persecti quid tuc haberemus ab alijs pro Deo pati Nunc autem Deus sic ordinauit, ut discamus alter alterius onera portare G -li'. quia nemo sine defectu, nemo sine onere, nemo sibi sufficiens, nemo bi fatis sapiens sed oportet nos inuicem portare , -τμα inuicem consolari, pariter adiuuare, in P. hi:
struere,& admonere. Quantae autem virtutis quisque fuerit, melliis patet occasione aduerutatis occasionein amove hominem fragilem non faciunt , sed qualis sit, ostendunt.
157쪽
Da Monauisa Vita Cap. XVII. Portet, ut discas teipsum in mul- . al. s. stanSere, si is pacem, con- eordiam cum aliis tenere. Non est paruum in Monasterijs, vel in Cogregatione habitare, cibi line ciuerela conuersiri , usque ad mortem delis perseuerare. Ine. o. Beatus, qui ibidem bene vixit, feliciter consummauit. Si vis debite stare, pr
ficeres, teneas te tamquam exulem, peregrinum super terram. Oportet te stilutum fieri propter Christum sit vis religi
fam ducere vitam. amabitus,&tonsura modicu faciuntia. Pet. sue conserunt a sed mutatio morum, Σςςl integra morti alio passionum Verum
'faciunt religiosum. Qui aliud uaerat, quam pure Deum, lammae suae salutem, non inueniet,nisi tribulationem,& dolorem. Non potest etiam diu stare pacificus, qui non nititur esse minimus,4 omnibus subiecitis. Ad seruiendum venisti, aut ad regendum 3 ad patiendum scias te vocatu, ad laborandum, non ad otiandum, vel fabulandum Hic ergo probantur homines , sicut aurum in fornace. Hi nemo potest stares, nisi ex toto corde se voluerit propter Dein hutat liare a
158쪽
Cv. XVIII. π Ntuere sanctorum Patrum vivida u exempla , in quibus vera persectio refulsitvi religio Λ videbis quam modi. cum sit,& pene nihil, quod nos agimus. Heu , quid est vita nostra , si illis merit comparatal Sancti, Mamici Christi, Domino seruierunt in fame riti, infrigore& nuditate in labore riatigatione, invigilijs Morationibus , in ieiunij. famelis meditationibus , in persecutionibus opprobrijs multis.
O quam multas, graues tribulationes passi sunt Apostoli, Martyres, Conselibres Virgines, reliqui omnes, qui Christi vestigia voluerunt equitNam ii animas suas in hoc mundo oderunt, ut in vitam aeternam possiderent eas. O quam stridiam,& abdicatam vitam sancti Patres
in eremo duxerunt qKam longas, gra Matues tentationes pertulerunt quam fi quenter ab inimico vexati sunt quam serebras,& feruidas orationes Deo obtulerunt Quam rigidas abstinentias peregerunt Quam magnum elum, feruo-estem ad spiritualem profectum habueriit lialaam forte bellum, aduersus edomationen vitiorum gesserunt Quam puram rectam intentionem ad Deum tenuerum lPer diein laborabant,di noctibus orati -
159쪽
ni diutinae vacabant: quamquam laborando ab oratione mentali minime cessa
Omne tempus utiliter expendebant; omnis hora ad vacandum Deo breuis videbatur: irae magna dulcedine contemplationis, etiam obliuioni tradebatur necessitas corporalis resectionis. Omnibus diuitijs , dignitatibus, honoribus, amicis, cognatis renunciabant nil de mundo habere cupiebant cvix necessaria vitae sumebant corpori etiam seruire in necessitate dolebant Paupere igitur erant rebus terrenis, sed diuites valde ingratia, & virtutibus Foris egebant , sed intus gratia, & consolatione diuina reficiebantur.
Mundo erant alieni, sed Deo proxiami,&fimiliares amici. Sibiipsis viciebantur tamquam nihili, huic mundo despectici efferant in oculis Dei pretiosi,&electi. In vera humilitate stabant, in simplici obedientia vivebant, in charitate, patientia ambulabant, ideo in spiritu quotidie proficiebant,vi magnam apud Deum gratiam obtinebant . Dati sunt in exemplum omnibus religiosis: plus prouocare nos debent ad bene proficiendum , quam tepidorum numerus ad
O quantus feruor omnium religio- serum, in principio suae fantae institutionis fuit O quanta deuotio orationisii quanta
160쪽
quanta aemulatio virtuti l quam magna disciplina viguit quanta reuerentia, obeatentia sub regula magistri, in omnibus effloruit Testantur adhuc vestigia derelicta, quod vere viri sancti, pers Eli fuerunt qui tam strenue militantes mundum suppeditaverunt. Iam magnus putatum, si quis transgressor non fueritas quis , quod accepit, cum patientiat terare potuerit. O tepor,&negligentia status nostri, quod tam cito declinamus a pristino seruores dam taedet vivere prae lassitudiane, tepores Vtinam in te penitus non dormire prosectus viritutum, qui multa sepius exempla vidisti deuotorum.
De exercitis boni Religiosi Cap. IX. xi Ita boni Religiosi omnibus virtu- tibus pollere debet:vt sit talis in Mail. I. terius, qualis videtur exterius hominibus. Et merito multo plus debet esse intus, quam quod cernitur foris 3 quia n. spector noster est Deus, quem summope Ps. &re reuereri debemus , ubicumque fueri Hς musa jamquam Angeli in conspectu e Psal. Is ius mundi incederes. Omni die renouare debemus propositum nostrum δε ad seruorem nos excitare quasi hodie, pri--im ad conuersionem venissemus;atque ciceres Adiuva me Domine Deus, in bono proposito, di sancto seruitio tuo: da