장음표시 사용
291쪽
Γ subtilia hominum dicta . No enima. . . est Regnum Dei in sermone, sed in virtute Attende verba mea, quae corda accendunt,& mentes illuminant inducunt co- Iunctionem, variam ingerunt conso-ationem. Numquam ad hoc legas verbii,
ut doctior,aut sapientior possis videri
sed stude mortificationi vitiorum,quia hoc amplius tibi proderit, quam notitia multarum difficilium quaestionum. Cum multa legeris , cognoueris, ad unum semper oportet redire principium. Ego sum,qui doceo hominem scie-tiam: siclariorem intelligentiam paruulis tribuo,quam ab homine possit docera. Cui ego loquor, cith sapiens erit, multum in spiritu proficiet. Vae eis,qui multa curiosa ab hominibus inquirunt,&devia mihi seruiendi parum curant. Veniet tempus,quando apparebit Magister magistrorum,Christus,Dominus Angeloria, cunctorum auditurus Iectiones, hoc est, singulorum examinaturus conscientias. Sobhi Et tunc scrutabitur Hierusalem in lucer. r.Coz is vi manifesta erunt abscondita tenebrarum, tacebuntq argumenta lingua
Ego sum, qui humilem in puncto levo mentem, ut plures aeternae veritatis
292쪽
capiat rationes, quam si quis decem annis studuisset in scholis. Ego doceo sine strepitu verborum,sine confusione opinionu, sine fastu honoris, sine impugnatione argumentorum. Ego sum, qui doceo terrena despicere, praesentia fastidire, aeterna quaerere, ac sapere, honores fugere, scandala sutarre, omnem spem in me ponere, extra me nil cupere, super omnia ar
. Nam quidam amando me intime,didicit diuina, loquebatur mirabilia . Plus profecit in relinquedo omnia, quam in studendo dissicilia Sed alijs loquor communia, alijs specialia aliquibus insignis in figuris dulciter appareo, qui
bus da vero in multo lumine reuel mysteria. Vna vox librorum, sed non aeque omnes informat quia intus sum doctor, yeritatis cordis scrutator, cogitationum intellector, actionum promotor , distribuens singulis, sicut dignum iudicauero. De mn attrahendo sibi res exteriores Cap. XLIV.
Gali in multis oportet te esse insciti,
aestimare te tamquam mortuum super terram, cui totus mundus cruci GaI. . fixus sit. Multa etiam oportet surda aure pertransire quae tuae pacis sunt magis
cogitare. Vtilius est oculos a rebus displi centibus auertere, unicuique suum sen-M tire
293쪽
tire restatuere, quam colentiosis sermonibus deseruire. Si bene steteris cum Deo, eius iudicium aspexeri acilitis te victum portabis. O Domine quousque venimus Ecce damnum defletur temporale, pro mo- csco quaestu laboratur,4 curritur:& spirituale detrimentum in obliuionem transit, vix sero reditur . Quod parum, vel nihil prodest, attendituriis quod summe necessarium est, negligenter praeteritur: quia totus homo ad externa profluit, nisi cito resipiscat, libens in exterioribus
uod omnibus non eri credendum . . de faciti lapbu verborum. Cap. XLV.
A. mihi auxilium, Domine, de tribulatione, quia vana salus ho-mmis inam saepe ibi non inueni fidem vo habere putaui 3 Quotiens etiam ibi reperi, ubi minus praesumpse Vana ergo spes in hominibus; salus autem iustorum in te Deus. Benedictus sis Domine Deus in omnibus quae nobis accidunt. Infirmi sumus, instabiles, cito fallimur, & per
Quis est homo, qui ita caute,& cim
cum specte in omnibus se custodire valet, ut aliquando in aliquam cieceptionem , Q, Q vel perplexitatem non veniato Sed qui in te, Olmine, conditat, ac simplici exco de
294쪽
de quaerit , non tam lacile labitur Et si inciderit in aliquam tribulationem , quomodo etiam fuerit implicatus, citius perte eruetur , aut a te consolabitur: quia
tu non deleres in te perantem usque in finem. Rarus fidus amicus,in cunctis amici perieuerans pressuris Tu Domine, tu solus es fideli stimus in omnibus, praeteret non est talis alter. ρ
O quam bene apuit finiri illa anima , quae dixit: Mens mea solidata est, in Christo fundata' cita mecum soret,
non tam facile timo mundanus, siue humanus me ollicitat et, nec verborum iacula mouerent. Quis omnia praeuidere,
quis praca uere mala futura sufficit Sip uila etiam laedunt saepe , quid im prouisa, nisi grauiter scriunto Sed quare mihi misero non melius prouidio Cur etiam tam facile aliis credidio Sed homineS sumus, nec aliud quam stagiles homines sumus , etias Angeli a nullis aestimamur,& dicimur. ii credam 'omine Cui , nisi tibi Neritas es, quae non DiliS, nec falli potes. Et ruisum : Omnis homo mendax,infirmus,&inflabilis, labilis maxime in verbis ita, slatim vix credi debeat, quod rectu in facie sonare videtur. Lavam prudenter praemonuisti Mi suendum ab nominibus: quia inimici hominis domestici eius: nec credendUm, sit quis dixerit: Ecce hic , aut ecce illic Doctus tum damno meo, mutinam ad
295쪽
cautelam maiore in non ad insipientiam mihi. Cautus esto ait quidam,cautus esto, serua apud te quod dico. Et durn ego sileo, Mabsconditum credo , nec ille silere potest, quod silendum petijt, sed statim prodit me vi se, abiit. Ab hu- huiusmodi fabulis,& incautis hominibus,
protege me Domine, ne in manus eorum Incidam, nec umquam talia committam
Verbum veru, sabile da in os meum, linguam callida longe fac a me. Quod pati nolo, omnimode cauere debeo. O quam bonum pacificum de siste mctacere, nec inditarenter omnia cre-M ' dere, neque de facili ulterius effari: paucis se ipsum reuelare,te semper inspectorem cordis quaereremec omni Vent Verborum circumferri, sed omnia intima,&externa, secundum tuae beneplacitum vomluntatis optare perfici. Quam tutum, pro Conseruatione caclestis gratiae, humanam fugere apparentiam, nec appetere quae seris admirationem videntur praebere 32 sed ea tota sedulitate sectari, quae vitae emendationem da ut, seruorem.
Quam multis nocuit virtus scita ac PraePropere laudata . Quam sane profitit gratia silentio seruata in hac fragili viti, Is quae tota tentatio sertur,4 militia De
296쪽
αDe eonfidentia in Deo babenda, quando insurgunt verborum iacula Cap. XLVI.
1 Tali sta firmiter spera in me s. s. 3I Quid enim sunt verba, nisi verba
Per aerem volant, sed lapidem nolita, dunt. Si reus es, cogit quod libenter te velis emendare. Si nihil tibi conscius es, pensa, quod velis libenter pro Deo hoc iustinere Parum satis est, ut vel verba interdum sustineas, qui necdum fortia verbera tolerare vales Et quare tam Parua tibi ad cor transeunt, nisi quia adhuc carnalis es, homines magis quam oportet, attendis mam quia despici metuis , reprehendi pro excessibus non vis,&excusationum quaeris umbracula. Sed iniice te melius , Magnostes, quia vivit adhuc in te mundus, vanus amor placendi hominibus. Cum eni In bassara refugis, confundi pro desectibus, constat utique, quod nec vertis humilis sis, nec vere mundo mortuus, nec tibi mundus crucifixus. Sed audi verbum meum, non curabis decem hominum verba . Ecce, si cuncta contra te dicerentur, quae fingi malitiosissime possent;quid tibi nocerent, si omnino transire permitteres, nec plus quam festucam perpenderes Numquid vel unum capillum e littrahere pollient,
297쪽
1ue. ii se cor intus non habet, nee Deum prae oculi. faciliter mouetur verbo vituperationisci qui autem in me confidit, nec proprio iudicio stare appetit absque humano terrore erit. Ego enim sum iudex Dominus omnium secretorum Dego scio qualiter res acta est, ego iniuriantem noui,in sustinentem . A me exi)t verbum istud, me permittente, hoc accidit, ut revelentur ex multis cordibus
Lue.a. O itationeS. Ego eum, cinnocentem
iudicabo, sed occulto iudicio utrumque ante probare volui. Testimonium hominum sepe fallit rmeum iudicium verum est , stabit,& non
subuertetur Latet plerumque,4 paucis ad singula patet: numquam tamen errata nec errare potest, etiamsi oculis insipie tium non rectum videatur. Ad me ergo recurrendum est in omni iudicio , nec Pro. a. proprio innitendum arbitrio Iustus enim non conturbabitur, quidquid ei a Deo acciderit. Etiamsi iniuste aliquid contra eum prolatum fuerit, non multum cura. bit. Sed nec vane exultabit, si per alios rationabiliter excusetur Pensat namque; quia ego sum scrutans corda, cienes: qui non iudico secundtim faciem, lu- Apoe. a. manam apparentiam. Nam pe in oculis
meis reperitur culpabile, quod hominum iudicio creditn laudabile. Domine Deus, iudex iuste, fortis, patiens, qui hominum nosti fragilitatem,
298쪽
Mprauitatem,esto robur meum,&tota fiducia mea: non enim mihi sussicit consciencia mea. Tu nosti, quod ego non noui; ideo in omni reprehensione humi liare me debui, mansuete sustinere 4 Ignosce ergo mihi propitius, quotiens sic non egi, ω na iterum gratiam amplioris sufferentiae. Melior est mihi tua copios a misericordia ad consecutionem indulgentiae, quam mea opinata iustitia pro defensione latenti, conscientiae . Et si nihil L Co. . . mihi conicius sum , tamen in hoc iustificare me non possum quia remota misericordia tua,non iustificabitur in conspe Ps. s.
tu tuo omnis vivens. Euod omnia grauia pro aeterna vim sunι toleranda . Cap. XL VILI Ili , non frangant te labores, quos assumpsisti propter me,nec tribulationes te aetjciant Vsquequaque sed
mea promissio in omni euentu te roboret, consoletur. Ego sufficiens sum ad reddedum supra omnem modum, is esuram. Non hic diu laborabis nec semper grauaberis doloribus. Expecta paulisper, videbis celerem finem malorum . Veniet una hora, quando cessabit omnis labor, tumultus Modicum est,in breue
omne, quod transit cum tempore
1 Age ergo ut a gis: fideliter labora in v. i.
Vinea mea, ego ero merces tua Scrib ,
299쪽
lege,canta geme,tace, ora, sustine viriliter contraria: digna est his omnibus se- terna vita, maioribus praelijs. Veniet pax in die una,quae nota est Domino non enim erit nox,vel dies, huius scilicet temporis, sed lux perpetua, claritas infinita, Pax firma,&requies secura. Non dices 7 tunt: Quis me liberabit de corpore mox Ps iis iis huius mec clamabis: Hei mihi, quia incolatus meus prolongatus est; quonia praecipitabitur mors, Talus erit indesectiva anxietas nulla,iucunditas beata, societas dulcis,& decora . .
A, O si vidisses in caelo Sanctorum coin' ronas perpetuas , quanta quoque nunc
exultant gloria qui nuic mundo olim co- temptibiles, inuasi vita ipsa indigni putabanturi profecto te statim humiliares
usque ad terram, Massectares potius omnibus subesse,quam praeesse uni nec ha, ius vitae laetos concupisceres dies, sed magis pro Deo tribulari gauderes pro nihilo inter homines computari, maximmum lucrum duceresco si tibi haec saperent, profundeὲ ad cor transirent, quomodo auderes vel semel conqueri Nonne pro vita aeterna cuncta laboriosa sunt toleranda mon est parulim quid,lucrari,aut perdere RegnuDei. Leua igitur faciem tuam in caelum . Ecce ego, omnes Sancti mei mecum, qui in noe saeculo maelium habuere certamen,modo gauden modo consolantur,
300쪽
modo securi sunt, modo requiescunt, desine fine mecum in Regno Patris mei permanebunt. De die aeternitatis , t riuitis ita arati,
ima O dies aeternitatis clarisii 'ma,quam nox non obscurat; sed summa veritas semper irradiat,dies semper lata, semper secura, tumquam statilin mutans in contraria O utinam dies illa illuxisset, cuncta haec temporalia finem accepissent Lucet quidem Sanctis perpetua claritate,splendida, sed non nisi a longe, ter speculum peregrinantibus
Norunt caeli ciues, mam gaudiosast illa gemunt exules filii Eliae, quod a Jς τ' mara, taediosa sit ista Dies huius temporis parui, mali, pleni doloribus, &angustijs:ubi homo peccatis multis inquinatur,multis passionibus irretitur, multis timoribus stringitur , multis curis diste ditur multis curiositatibus distrahitur,
multis amtatibus implicatur, multis erroribus circumtunditur, multis laboribus atteritur, tentationibus grauatur,deliiij seneruatur,egestate cruciatur.
O quando finis horum multorum laborum quando liberabor a misera semuite viti uma quando memorabor, D