장음표시 사용
101쪽
8 σ M E et A s M Y s I C A quod per unionem corporis mostri cum animo , utraque substantia , corpus ManimuS , mutuo perficiantur , Sc a sese invicem pendeant. At per unionem humanitatis cum Verbo divino, Verbum divinum non perficitur, nec dirigitur. Ergo
discrimen maximum. Insuper nego ans. Ex unione corporis cum animo nostro non efflorescit quaedam natura quae sit a corpore dc animo
distincta. Haec enim esset partὶm spirita lis , partim materialis , quam nonnisi
somniando excogitare potuerunt VetereS
Dices et . cum Suare substantia singularis cum sola negatione unionis ad aliud sit 'positum , non esset persona , ne' que subsistens proprie. Nam ut sit persona, requiritur ut illi repugnet esse in alio supposito, eique uniri secundum se totam : atque id repugnare nota potest, nisi per modum positivum naturae singu- Iari superadditum. Ergo personalitas non constituitur per solam negationem unionis cum altera natura , sed per modum posi
N. maj. Ouaedam enim subssantia sinis gularis creata est persona ; atqui nulla esset persona, si ad hoc requireretur Ut Tepugnaret eam uniri cum altero supposito , vel cum altera natura per quam perta
102쪽
GENERALI s. τ' tetur. Quaelibet enim substantia ereata, idonea est ad talem unionem. Imo nullatenus Concipitur per modum quemdam
postivum ipsi superadditum fieri posse , ut repugnet ejusmodi unio. Ergo &c. . PROPOSITIO II. Personalitates divinae sunt positivae quae dam perfectiones naturae Dei superaddita . Probatur. Idem sit judicium de alii gpersonis divinis ac de pers a Fili io Atia qui sersonalitas Filii At ratione sui aliquid positivam; etenim facta el 1 unionaturae humanae non praecise in natura
Verbi divini; alioquin tres personae fuissent in earnatae, sed in per1 alitate Pi Iii , & ptopterea solus Filius incarnatus est. Atqui unio nati irat humanae fieri nostiporest ira mera negatione, sed in a Iiquo positivo. Ergo &c. Et vero secunda Trinitatis persona 1 Patre divino generatura atqui generari
non posser, nisi personalitas Verbi quae sola ipsius est propria , sit aliquid in iis
Quid autem in se sint haec positiva
quibus personalitates divinae constituuntur, omnind ignIratur. Idcitco congemnendi sunt, qui divina humanis metio tes adorandum Trinstatis mysterium admittete reeusant, idque repugnaTe asse,
103쪽
s Mgr Ap IIYSIC Arunt. Cum enim penitus lateat, quid sic illud quo divina personalitas constituitur , , idque omnino diversum sit a personali- tate humana; quaecumque possunt proponi dissicultates, eas ex principiis talsis cic ignotis deduci necesse est.
Obj. Admittenda est subsistentia quae
sit gentis variarum specierum personalitatis, 1 culcet humanae & divinae. Atqui In nostra sententia admitti non potest : nam
illud genus subsistentiae, vel esset aliquid positivum, vel aliquid negativum. Atqui
in nostra sententia neutrum dici posset. Nam ex axiomate quidquid convenit g neri , convenit δc speciebus, cum species genus & differentiam complectantur. Atqui si res ita sit, genus subsistentiae non potest esse aliquid positivum , nec alia quid negativum. Nam si sit aliquid positivum : ergo personalitas , in rebus cre
iis erit aliquid positivum quod negavimus. Si sit aliquid negativum : ergo personalitateς divinae per aliquid negativum constituentur ; quod propositioni adversatur. Ergo personalitatis genus non potest esse aliquid positivum, nec aliquid negativum. Quod absurdum est icum inter positivum & negativum nihil sit medium. N. maj. JIm en1m probatum est genera non esse quaedam attributa in spin-
104쪽
eiebus similia, ab attributis differentra .libus ita distincta , ut ipsis differentiae superadderentur; imb genera multa aliud nihil esse nisi fictiones mentis abstractis
nominibus expressas. Quae doctrina ne- dum pra sente objectione evertatur , pOtilis confirmatur. Ergo &c. 1'. Eo sensu non est intelligenda mima propositio, ut personalitas in rebus Creatis ut mera negatio; dicem namque propositum est negationem unionis cum altera natura esse conditionem requisiram , qua posita substantia singularis poese ipsam , non vero per aliquid positivum ipsi superadditum, persona est aut DP
positum. 3 '. In eorum sententia qui res omnes quaelibet etiam rerum attributa volunt
ex genere & differentia conflari, diceretur personalitatem generatim sumptam apositivo simili & negativo abstrahere. Nam Personalitas ut genus spectata est id pes Quod natura singularis constituitur sui
pium , seu est completa. Atqui, inquiunt, id a positivo simhl δc negativo abstrahit.. In creaturis enim substantia singularis est completa per solam negationem unionis
Cum altera natura, qua perficeretur. In Deo autem natura non est suarum operationum principium & completa, nisi pec
105쪽
' o M ET A PHYsICA aliquas perfectiones positivas, quibus exugit non uniri cum aliis naturis, quibus perficiatur. Ergo dcc.
Generali appellatione accidentis id om ne significatur, quod rei advenit & acci 'dit. Quare & relatio & modus hoc sensa dicuntur accidentia. Primum de relaxione , deinceps de modo dicturi sumus. De relationibus. Res jam cognitas potest animus in te est conferre : cum rem unam veluti ad alteram ducit eamque juxta alteram ita collocat, ut ab una in alteram inspiciat , inquit Lockius i. a. c. 2 s. id appellatur relatio , vel aliis vocibus apud philosophos synon imis , respectus , habitudo ,
ordo unius ad alterum. De nominationes quibus hae relationes exprimuntur , Uo- Cantur termini relativi, quales sunt simi , iis , diversus , major , minor dcc. Res vero quae inter se comparantur relata , aut correlata nominantur. Ex duobus autem relatis, illud per quod incipit relatio , Sc quod ipsum refertur ad alterum, appellatur subjectum relationis I res ad quam altera refertur , terminus relationis; id vero in quo res illae comparantur,& propter quod una ad alteram refertur, fundamentum relationis. Ex. gr. sint duo
106쪽
obi altet aureus, after ebuineus. Si glo-bUS aureus comgaretur ciunt uberneo se
cundum figuram, globus aureus per quem ita incipit relatio ut ipse ad eburneum referatur , est subjectum relationis ; globus eburtibus , est 'fer minus relati is , figura vero roranda fundamentum rela
timis. Cum autem in utroque figura sit sphaerica , ideo dictitatur figura si mrtes, Amateria aut corpore diversi. Quaeritur utrum similitudo& dita similitudo ipsa , ves, Et aiunt, similitudo Fornr alis in rebus ipsis existat. Quae qui dem quaestio litem de nomine vehemen ter olet. Si enim fimilitudo ipsa seu for malis dicatur in eo posita quod res duet Possint per eamdem id eam 1ola additicinctnumeri repraesentari; res sunt in seipsis Scindependenter a cogitatione formalitres mises. Si vero similitudinis formalis' no mine in relligatur comparatio inter duo instituta; haec profecto est mentis cogi ratio ; qm: in mente sola, non in rebus collatis existere poetest. Ut ut fit: res in se ipsis dicentur similes aut diverse, quoniam ita voluit usus. Cerrum tamhn eis rem unam in se & solitarihconsideratam cognosti quidem rotundam, albam , variisque attributis aut affection ' bus donatam ; mmquIm veto intelligi a
terius similem , aut dissimilem nisi intex
107쪽
'x METAPHYs I c Aeas fiat comparatio. Ideoque Lockius semrire videtur . ut patet ex jam dictis , relationem formalem esse actum mentis. Idea relationis, inquit Sgravescendius i. a.
c. 26. de erroribus ex idearum confusione ortis disputans , nobis nihil extrae mentem repraesentat; efficitur illa comparatione duarum aliarum idearum. Erroe ergo datur , quoties talis idea consideratur, quasi aliquid revera existens exhibe ret aut quoties relatio ipsa refertur assideas, quae non fuerunt collatae. Quod uia timum ad generalem observationem d&judiciis referri potest. Vulgares admodum hi errores sunt. Atque haec Ssravescen dius. Idom docet l. 2. c. s. de id eis rei tivis. Verbo dicam. Ites una non sese ad aliam refert sed potest a mente nostra ad alteram referri , si eas secum invicem comparet. Quocirca relatio ipsa seu relatio
formalis videtur actus mentis unum cum
alio comparantis :, quod ex ipsa loquendi ratione deduci potest. Potius enim dicitur, est similitudo inter parietes albos,
quam est in illis similitudo. Qui sermo sensum nullum prae se ferret, nisi fini Iitudinis nomine intelligatur comparatio inter parietes a mente instituta ; ceu vero similitudo esset aliquid inter parietes re- rnotissimos existens, non vero in illis. His Praenotatis sit.
108쪽
Relatio non est modus positivus rebus relativis superadditus etiam cogitatione
sola ab ipsis distinctus. Pbr. idem de aliis relationibus judicium esto , ac de similitudine quae inesse dici.
tur in duabus . circumferentiis quarum utraque diametrum pedalem haberet. Atqui haec similitudo non est modus positIVus utrique circumferentiae superadditus. Nam haec similitudo in eo eonsistit quod duae cireumferentiae praedictie possint per eamdem ideam repraesentari sola
additione numeri ; atqui per se ipsas id
habent ut sic possint repraesentari , quemadmodum duo parietes albi per ipsam albedinem sunt similes , non vero per aliquid albedini succrescens. Certe si quis ad vocum S sermonis vim attendat ; ideo duae circumferentiae dicuntur similes quia utraque diametrum pedalem habet; ideo praedicti parietes dicuntur similes, quia uterque est albus. Ergo per se sunt similes , proinde similitudo non est modus positivus rebus relativis superadditus. Non potest moclus positivus rei advenire & in illa existere, quin hac in re aliquid producatur , & agatur. Atqui
tamen nummus .aureus Parisiis existens innumeros acquireret modos positivos,
109쪽
s MITA PHYs I CAquin ulla causa essiciens in illum ageret, eumque nedum tangeret, imo ne de ipso quidum cogitaret. Qui enim aliis in urbibus nummos aureos etfingerent , profectu in nummum Pprisus existentem nullatenus agerent; hoc i yio tamen in nummo
Parisino innumeri efiiceremur modi posi- rivi , totidemque quot estent novi nummi quibuscum re loetionem novam similitudinis haberet. Ergo dcc. Verbo dicam , quis cogitare potest ψsse in rebus quiddam positivum ipsis succrescens, quod sit similitudo , dissimilitudo , aequalitas , inaequalitas , ratio partis e c. Ergo &c. Dices. illud est ens p0sitivum , modus que rpalis ipsis rebus xelativis superaddi olS , quod cum antea non in*sset, incipit inesse. Atqui .simili rudis , ex. gr. quae antea in pariete albo non inerat , incipit inesse per extruction in alxerius parietis albi. Ergo &c.Dg quod incipit inesse propter aliquid rei intrinsectura C. maj. propter aliquid extra rem positum. N. maj. Pariessibus jam existens acquirit relationenas militudinis antea Mon habitam , cui recens extruitur paries albus. Idquo
propter aliquid extra iplum positum evenit ; nihil autem priori p rioti intrinse cum mutatur aut additur ; sed per illud
ipsum quod antea habebat, fit sinulis.
110쪽
Nam est smilis, quia est albus. Atqui
ante novi parietis extructionem erat albus, nihilque albedini intrinsecum advenit aut mutatur. Ergo &c. Dices 2'. cum Dago umerio. Similitudo est intrinseca circulo A versus circulum B. Ergo non est mera denominatioqviedam extrinseca.
Dg. an s. Sed non est aliquid circulo Asuperadditum, & ab ipso etiam cogita
tione distinistum. Transeat an s. secvS n. ans. & cqm. De vocibus certandum non
est. Dicatur, per me licet, circulus A in se similis circulo B, eaque de causa similitudo ipsi intrinseca concedatur. Verum circulus A per se ipsum , per ipsam rotunditatem circulo B similis est. Nam ideo dicitur similis, quia potest per eamdem ideam repraesentari solst additione numeri. Atqui a se ipso & a sua rotunditate habet circulus A, quod possit per eamdem ideam ac circulus B reprapsentari, ut pater. Ergo dcc. Quare Lockius &Sgravescendius volunt illas denominationes ex mentis comparatione quam exprimunt , originem ducere i eoque sensu di, cendae videntur extrinsecae. Dixi transeat ans. Nam circulus A similis dicitur circulo B, quia uterque est rotundus , & proinde per ipsam rotundi x tem , non yero per aliquid intrinsecum