장음표시 사용
271쪽
universi consideratione, & in nosmetipsos reflexione petuntur ; alia moralia ,r quae ex hominum testimonio, sensibusque, interioribus depromuntur. Ut alitem argumentum ad revincendos etiam At eos sit essicax , necesse non estiui ex eo conficiatur existere Deum omnibus cumulatum perfectionibus , qualis a Christianis adoratur. Cum enim in eo consentiant Athei omnes aut mundum pulcherrimum , qualis nunc conspicitur . aeternum esse δc necessarium λ aut saltem necessario existere materiam quae fortuito quodam casu, nsilla verb ratione aut Co filio fuerit ordinata, dc in suo perseverecordine. Contra Arheos existere Deum effieitiis, s probetur egistere ens supremum aere rum universi Fata intin inb sejunctum quod rerum mundanarum procurationem habear, sit scelerum vindex, virtutisque
Quamvis etiam Deux sie orbis universiereator, infinite perfectus 3 immeristis Mimmutabilis , earum tamEn perfectionum, cogntrio , quae neque apud ' omnes homines Viget, nec unqάim universalis finit necessaria non est ut religionis universam spectatae, aut revelationis bipsus fund-menra ponantur stabiliad V Li .' i
272쪽
NATURALI s. a 'Demonstragur exissentia Dei argumentis Metaphaescis. . . Nam Deus est ens aeternum, necessitrium, independens &c. Atqui existit ensae ternum , necessarium , independens &c. Quae totidEm propositionibus demonstram tur. Itaque sit.
Demonstratur. Nam vel existit ensaeternum, vel entia omnia quae existunt , aliquando fuerunt in nihilo. Atqui r pugnat omnino entia omnia quae existunt,
aliquando fuisse in nihilo. Ea quippe vel
ἡ nihilo educta fuissent ex necessitate naturae suae , vεl sibimet existentiam ipsa dedissent, vel illam a nihilo accepissent. vel a casu & fortuna , atqui haec omnia perinde absurda sunt.
Iv. Necessitate naturae suae non potu irunt e nihilo educi. Supponuntur enim non semper extitisse et atqui quod ex ne cessitate naturae suae existentiam habet,
non potest sine contradictione supponi non existens; cum necessario existat, seu repugnet id non existere. Ergo &C. 29. Non sibimet existentiam ipsa dederunt. NEc en 1m res ulla potest esse sui ipsius causa ; alioquia existeret simul dc
273쪽
non .existeret , quod est contradictorium 3 '. Existentiam a nihilo non acceperunt ; cum nihili nullia sit virtus, aut estiacientia.
4'. Non a casu aut fortuna , quae vana sunt sine re nomina. Vel enim sunt ensaeternum, vel non aeternum. Si primum se ergo conceditur existere ens aeternum , quod casum aut fortunam placet appel- Iare : de nomine autom certandum non
est. Si secundum, ergo ens illud supponitur e nihiloe deductum nec tamen P ruitse e nihilo deduci: quod absurdum est
Ergo existit ens aeternum.. Nihil certa perspicuum magIs , quam
existere ens aeternum quod Athei omnestino ore fatentur. Tamen si cogitatiuiae ςonamur assequi, quomodo sit aeternum id animo non valemus comprehendere.
Mens enim nostra semper initium aliquod in illius entis duratione fingit , nec potest ullatenus capere quomodo duratio infinita jam elapsa fuerit. Ex quo ita promptu est, quaedam accurate posse demonstrari vera , licet nullatenus Intelliga-εur quomodo vera sint ; quod Mathematicis notiss1mum est & familiare. Idque ex eo oritur quod completam illorum ideam non habeamus. Hinc inrelligere est quam arctis limitibus concludatur homi num intelligentia; quamque stulta eorum
274쪽
semeritas , qui Aibit admittendum essa contendunt; nisi mens nostra clare cognoscat non sollim propositionem esse vereram sed etiam quo modo & qua ratione
mi sit Ens nece Larium. i)Demonstratur. Nam ens necessariura
illud ost quod necessari & ex natura Iuaesistit , ut sim contradictione suppqni
non pollit non existens. Atqui existit ens hoc sensu necessarium. Vel enim existi ens quod ex nahura staa existentiam haribeat , vel entium .omnium existentiuna nullum est, quod ex se de ex natura su ad existendum determinetur. Si nullura siti quod. ex seipso , & ex natura sua existientiam habeat , ut extiterint, debuerunt ab altero q0odam ente uexistentiam acci pere : noni enim potuerunt eam sibi dare, cum ces: nulla possit esse sui ipsius causa. Atqui 1illhdἱ ave te i contradictorium Denim Praeter enti omnia existentia Anullum est alter m jam: existensi a qu potuerint existentiana accipere. Ergo &c. I Et voro Rentium omnium existemium nullum sit, quod ex se &i ex natura sua existentiam habe t ;ςntia 'ripia existentia facta fuerunt j etnibila educta. Jam ver
275쪽
268 Τ Η g o L o G I Αtionem existentium omnium contento, ab aliquo extra collectionem illam posito. Neutrum dici potest Non primum rilioquin illud en sibimet existentiam dedisset, cum fecisset entium collectionem, qua ipsum continetur. Non secundum :quippe extra collectionem entium omnium existentium alterum nullum est.
xv. Vel existit ens necessarium, vetentia omnia tum distributive, tum col
lectivὶ sumpta sunt facta , 8c ἡ nihilo
educta ; vel collectio entium est nece saria , quamvis entia omnim dint Atqui duo posteriora absurda sunt. Iripieri non potest ut entia on3nia, tum dic tributive, tum collective suinpta sint tam ta. Etenim aut sibi dedi sent existentiam. aut a nihilo accepissent ', quod utrumquore pugnat. 2'. Si entia omnia, tum distributive, tum collective sumpta sint facta . collectio entium non potest esse necessa-λria. Cum collectio aliud nihil sit .. nisi
Tum quia collectio se hhbet adisiΛ- gula entia i sicut totum a d.omnes MDngulas par res: atqui totum aliud nihil est praeter'omnes & singulas partes. Ergonee collectio: Tum quia si singula entia sint facta, qui eodem induitu entia videret omnia i jure merito , posset classerere
276쪽
haec omnia esse facta. Atqui collectionem
entium videt et, qui eodem Intuitu om
nia conspiceret. i rgo &c. Tum qui1 collectio hominum coec rum non potest Vsse occulata, nec lapidum .collectio potest elle rataonis particeps , eo , quod hominum aut lapidum
collectio aliud nihil sit praeter singulos Momnes aut lapides aut homines Ergo similiter collectio entium necessaria esse non potest, si entia omnia dc sin uia sint
Et vero vht entium omnium collectio est natura quydam a singulis & omnibus distincta, vel non. Si primum ; ergo sub nomine. collectionis existit . ens necessarium. Si secundum i ergo cum entia Dinnia & singula facta suppoyantur, ipsa collectio est facta , non necessaria. Obj. 1'. Ideo probatqr ens hecessarium existere . quia repugnat ensia ominia quae existunt esse facta de e nihilo educta : atqui id non repugnat. Etenim designenturentia. pex litteras A, B, C, &c. porrbsupponi potest ens A factum fuisse abente B, ens B ab ente C, sicqne sine fine. Hac autem in suppositione entia omnia fui flent facta; nec ideb existeret ens necessarium. Atqui suppositio haec nihil habet absurdi. Ergo 'N. primam A secundam min. & dico
277쪽
is, . 'TAE OLOETA . suppositionem hanc absurdam esse. Ddem quippe recidit, ac si supponeretur exiΩetere ens aliquod ab aeterno, quod esset factum, nec tamen ullam causana haberet. Cum ons illud 1nfinitae entium sbi succe .dentium col lectioni aequivalereta, & co responderet; atqui contradictorium est admittare ens factum, quod tamen nullam causem ha beat. Ergo &c. Et vero idem esset ac si supponeretur catena quaedam ferrea in terram perpendicularis , atque in infinitum protensa. quae ideo dumtaxat diceretur 1iispensa ;quia primus annulus terrae contiguus sus tineretur a secundo , secundus a rertio, sicque in infinitum, sine ulla causu quae catenam integram fastineret. Atqui haec suspensonis ratio ossiet ah urda. Quidonii λ Catena richm 'aut centum an nulls constans gon posset esse in aere
pensili , qtirn ab aliqua causa suspen
deretur; & cat gna infinitis annulis contexta proinde que pravitatis infinitae sola Zc sine ulla causa Iustineretur pendula: An ve is potest aliquist esse absurdum magis Τ'integri ramen est paritas. Nam in serie cau sarum sibi succe3entium infinita. ultimus effectus nunc existens producitdrdi vel uti sustineretur a causa praecedentd,scque in infinitum. Proinde effectus esset infinitus, seu infinita Effectivini successio.
278쪽
quae causam nullam haberer: atqui illud absurdum est. Sive enim effectus sit finisus, sue infinitus, est semper effectus: atqui de essentia effectus est, ut non sitfne causa. Ergo integra illa , quamvis infinita essectuum successo, debet a prima quadam causa proficisci. Ita ferme Clar Iesus. Instabis. In praedicta suppositione nullum eos existeret sine ratione sussiciente. aut sine causa ; cum unumquodque ab al- .rero praecedente fuisset prodachum. Ergo
N. ans. Quamvis erum in aeternum usque causa prima sensam retro agatur, sicque ejus necessitas auferri videatur Zcxvan'scete eo quod in aeternitate nihil primum sit; tamen cum tota entium Q .cessio simul consideratur, evidenε est causam quamdam primam esse necessariam.
Idem enim xst, ut jam dixi, ac si suppo
neretur unicum ens aeternum quod esset
factum ; quod certe totique entium ab .aeterno ad hanc usque diem sibi succeden- xium collectioni aequivaleret. Atqui . si .ens illud. st factum, etiamsi aeternum dicatur, non m sis causa prima nece si aria
Dices. Entia potuerunt alia ab aliis instrum & circulum effici,i Hac autEm in. Dprositione ςntia omnia essent facta, nec
279쪽
164 THEOLOGIA tamen ullum existeret ens necessatium. Ergo &c. N. maj. I R. propter responsiones jam
Σ'. Quia si entia omnia facta fuissent alia ab aliis in girum & circulum, entia duo sibi mutuo existentiam dedissent saltem mediath : quod eli absurdum. 3'. In Atheorum sententia nullum ens existit aut existere potest praeter homines, ec corpora tum coelestia, tum terrestria, ex quibus orbis universus conflatur. Si autem haec eritia alia ab aliis in circulum producta fuerunt; quaero utrum homines a corporibus, sive coelestibus, sive terreta tribus facti fuerunt; an corpora sivὶ terrestria , maxime coelestia ab hominibus λ Cumque homo constet ex animo &corpore simili unitis; quaero an animus necessario , an libere corpori unitus fuerit; an unio corporis cum animo ab homine oriatur, an vero a corporibus sivε coelestibus, sive rerrestribus Quae quidem omnia totidem sunt absurda. Ergo &c. Obj. Σ'. Concludimus entium colle tionem factam esse & contingentem, eo quod entia singula sint contingentia. A qui consecutio haec non est legitima. Nam ex axiomate, a sensu distributivo ad collectionem non valet consecutio. Ergo &c. N. min. Ad probationem distinguo a tecedens.
280쪽
aecedens. A sensu distributivo ad collectivum non valet consecurio in attributis quae sum distributionis aut collectionis Propria et c. an s. In attributis quae non sunt distributionis aut collectionis propria a R. ans. dc conseq.
Equidem in attributis quae ex sola dis
tributione aut collectione pendent , a sensu distributivo ad collectivum consecutio non est legitima. Sic ex eo quod singuli milites non sint exercitus, male concluderetur Mailitum collectionem non esse exercitum, eo quod attributum illud. exercitus sit collectionis proprium; ipsamque militum collectionem fignificet. Verum si de attributis agatur, quae in distributione ipsa , aut collectione non fundantur . consecutio est Iegitima. Sic rotunditas circuli quae nequo a distributione nec a collectione pendet, circulis. Omnibus convenit, tum collective, tum distributivh sumptis. Jam vero contingentia de qua hac agitur , attributum est, quod non fundatur in collectione aut distributione : est enim .attributum entibus essentiale. Atqui attributum essentiale nec in distributione, nec in collectione fundatur ; ut paret exemplo rotunditatis , quae circulis sve