Versiones Homeri Anglicae

21쪽

ener the migii hane dis echia name had mari very ille addition to his fortune. The allowanee whie his ather madehim, though proportione to what he had, it might be liberal, eould notrae large his religion indere him rem the eeur ation V an civilis Dymeni; and e complaine that he

subscription to a versis of the Iliad wit large notes. Atque opius quod secure et ad suum arbitrium Vivere potuisset, ad 2 soli Homero debere postea ipse lassus est. Quare fieri non potuit quin vero laboris sui studio et amore careret, quod ex Iolingonii hisce Verbis apparet: Pope,

havis no emitte his proposais, an evage not ni his oro reputation, ut in ome degre that of his frienda hopatroniae his subscription besan to e righted at his rentindemiaing, and findin himsel a frit embara aediit diffl-cuities, hic retarde an oppresse him, he was foris timetimo us an uneasy, ad his night disturbe is ream re

long jotimo through unknoeton ways, and wished, εἰ sata, , that omebod woul han him.' Sol quaestu quem ex labore suo sibi redundaturum esse sperabat, ad Homerum vertendum eum impulsum fuisse, luculenter quoque ea re cernitur, quod cum ad Odysseam Vertendam duos adiutores sibi ascivisset, hi exiguam tantum drcedulam reddidit, sibi ipsi autem maximam quaestus parten Vindicavit Iohnsonius ), In the patent, inquit, instoad os avis that he had translated the Odyssey, α he H aid of the Iliad heε υδ that he had unde taken translation. μ superas deinde omerum eo animo vertere incepit, ut hac re quasi medicina animi sui perturbationcm ubi Varet. Attamen interdum se ipse accusat, quod laborem susceperit opinionibus suis de rebus divinis nullo modo convenientem. Et quoque in Homero Vertendo multae difficultates videntur oecurrisso. Denique nonnullo locos

ox eius epistolis desumptos asseram licent, quibus id quod

22쪽

to divert attention, and wit no more reconceptio ου κλΙ was then eriterin vom tui I have at thia momeni istin I ahal be Ging this My is year henee, --aliare si metu fra lines of it. The fame nee ait pressin me agath had recourae to the ame inpediens, an translate mora Litterae ad I Newtonem datae tertio die ante Nonas Decem

23쪽

lem in refuge' Epistoli ades Newtonem idibus Ianua-4s anni DCCLXXXVII scripta ')J. As to Homer I

αωαδ ' Epistola ad L Newtonem octavo die anto Calenia a Iulianas anni DCCXC scripta ')J. Alast halcis a

iratio that inri us way immediatebrio God though elothed Ordinam languis se, o perhaps no artieulaterat alti Thesere in gens erit αδ much a me the were, though - Mys Ire ali running to, te mons reis and Trojans. Epistola, L Newtonem undecimo die ante Calendas Sextiles anni

Iam vero Videamus, quam in versibus enitendis n-ionem interpretes iniVerint, nam metrum quasi sceletuq3st si ita dicere licet cui ipsum poeseos corpus impo-

hapaeanas in Iliade vertenda versibus Aus est iambiris ex septem pedibus constantibus et ea lego obstrictis ut bini versus in eundem sonum exirent. Ac profecto cum omnino lingua Anglica ita comparata sit, ut exametrum Homericum nullo modo admittat, illud metrum, quod Chap- manus ad vertendam Iliadem sibi legit, proxime accedit ad hexametrum, multoque magis huic convenien est quam versus iambici quinque ex pedibus constantes quo in e tenda Odyssea adhibuit. Errat igitur h. artonus t)dicens: chvman laboura it the inconvenience of an whward inharmonisus, an unia is me ure, impored by αδ-lom, ut dissust fulci modem ars. Atque humanus ipse quotiescunque propter hoc vel simile quiddam reprehend batur, sincero iudicio respondit:

24쪽

Sed otiam in Odyssea quamquam alio metro usu est servor ille huic poetae proprius non desideratur. Qua e oasione data hoc loco haud inepte me allaturum esse putre quod Singorus in eis, quae ante Chapmnni Hymna o Bomer a so edita praelatus est, de ratione a linumano iiversibus Pomponendis adhibita iudicat: -- O Me em

liarities of Chumana versi cation is the interloriris of Lveraea, O the running of the linea ne isto the ther, o G the sena Mea no elose it the omles thia is inhiat m eno orifiea obeo to unde the nam os Enjam Bemex' dea vera, =id is hat ad Ben Ionaon say, has the traxi- lationa o Homer an Virgil in long Aleaeandrines nere Milproae. The praetice, however, he no injudicisual erectasir in ita uae, iura Nedom and Firis to long omposit tona, hi the triet observano os eo ining the senae io terminare inith Leonplet sises a tis an foema ais, an malas ne rati Iaeam to e re in a string of epigrams, than a Oem F optas Versionem suam composuit ex versibus iambi is quinquo ex odibus constantibus, eosque lege illa qunm nos, Reim' dicimus astrinxit. Quod iam supra commemoratum est, multam operam et curam optum in sormam operum suorum impendisse, id otiam cadit in versionem Homericum. an qua singuli versus magno nitore et numeris dulo sonantibus splendent. Sed acilitas eius qua similes Versuum exitus effecit, lectorem satigare solet, quod poetam ipsunt non fugisse Videtur, nam quod saepissime tertium qumque versum simili exitu consonantem conformavit, id eo unimo cum secisse puto, ut illam molestam similitudinem evitnret.

Praeceptum Boileauit,

diligenter secutus id sero anxie Vitare studet, quod E --bement de vera Vocant. Atque omnino uno Verbo de Ρopiiversione Homerica sic iudicari potest, ut Homerus illo vestimento indutus, quo lopius eum involvit, Oeta videntur

25쪽

3s nuticus Ludovici IV in falsae artis racceptis Xe

ouperes Sus est versu ex quinque iambis constante ei ita comparato ut similes versuum exitus Vitarentur, quod erSuum genus Britanni blank verae vocant. CoWperus libro quem primum in lucem edidit, rationem quam inersibus condenda abhibendam esse censeret, cum lectori u Communicinerat. Quo in libro ubi cum contemtu et astidio in versus illo tempore adhibiti oream amoothn ε'ncrepuit, exclamat:

andidam ac simplicem dicendi rationem qua OxuperuSHersus composuit, ferinon Homerico valde convenientem)sse puto. Sed dolendum est, quod Cowperus legem illam

secundum quam exitu Versuum confimarent, ProrSus SPe

s Rius mi ,, Blatiae verse, dicit eriticus quidam Britan-nuS, seema orae verae ni to the m. Poesi Cowperi, cum omni ornament et ingenii luxuria prorsus careat, illa lege quasi fulciente quodam undament opus est. Neque etiam alia re nisi usu illius blank- verse fit ut Cowperiversi saepe lectori nimis ad vulgarem dicendi consuetudinem

conformata esse videatur.

Reliquum ε ut de leenia genere interpretum dis-

Observato ordine temporis primum de hamaano Verba iaciam. Qui quibus rationibus et praeceΡtis in opere 6u conficiendo usus sit, ipse nobiscum communicat in ,, Theires e to the Reader' , It is the par of exer knowingund jugieta interpreter, nos i folioto the number an or ν ά orda, ut the materia thing theia selves, and 8entence to reis diligent*; an to elothe an ado=m them missi reor is und uehis Hyle and form V oration, a re moε visor thelangvage isto hich themare converted ' Et in praeclarissimo carmine ad lectorem:

26쪽

Grave et incitatum dicendi genus, quod in Cha inni ve sione ternitur toti illi aetati respondet, suri hic poeta

against the uncircumsiae . . . . e malas hia re era hae.

we , tremble, ais an assection hie M is es, e inmedis orda, or in spue of them be dis ste an overo me ut disgυει Quod iudicium valde mihi probatur neque facere possum quin sequentia quoque Lambii ' Verba comprobem: , Ira great obstacis o Lapsens tranatationa bring rea ia

sim to han duris the impetus osci pirretion, a cis ali heother mustrae inadequale to the divine meantv.' Quod ab insipientibus quibusdam criticis stulta animi caecitate implicitis do halisperio dictum est: --ghty a s muniem solae by might beauti id optimo iure ad Ch manum

referri potest omnino cum in eius Versione multa reperiantur immaturo ot indiligentor dicin tum rarae pulchritudinis splendore excellunt loci quidam, in quibus eximium Chapmani ingenium poeticum luculentissime elucet. Interdunt eius oratio nimis levis et quotidiano sermoni accommodata est, hic illic quoque inveniuntur nuntiata nimire ambagibus inter se nexa, quo fit, ut et versus languescant et poetae

27쪽

Utentia a lectore non nisi magna cum difficultate erui pοου- et Nonnunquam Chapmnni verba nimia a Graeco exem-s-ri recedunt saepe etiam in gratiam aetatis suae, quae , ῶα amabat, colorem Homericum annominationibus, ut o lxxit, delavit. Id quoque vituperandum est, quod saepe in- tinc quaedam occurrunt. Sic ut exemplum asseram in Diadis libro Neptunum magno gladio exornatum Vi--mus ). Attamen haec singula, quamvis su loco Cp inridenda sint, in universum totius poematis Virtutem et prae' toralium non minuunt. Personus et conditiones heroum omericorum aptissime depinxit et magna sensus acie quac omero singularia et propria essent, disp xit Admirabili Havitate multa cum dicta sint, lector haud raro praeclarat Undam sententia Vel imagine haksperitinae venustati ni- ore sumas summa voluptate profunditur Spiritus vere oeticus per totum poema tanquam spirat G. L. Craikus il hoc poeta, is e tori era,' inquit, have been more O-

2 Melctes of themiator of Literatur an Learnia in England.

28쪽

suam Homeri versionem, , Chuman, inquit, ,htas reguerit interpolations os fou or sis linea, and I remembem ones in lethirteenti book of the Odysses, . u. here hau untwenty verses ut of two. Nec denique practermitta Mohol Chapinanum lingua Anglicam novorum Oeabulorum mn a copia locupletasse. Cum enim inest epitheta in modum Homericum finxisset, haud lauca ex eis in quotida norini

usum translata sunt, ita ut ne Popius quid In sacere posset. quin ompluria Ox eis in suum usum converteret. Wartonus

29쪽

fomeri Meepting this it Chamans versionis Homeri haso ook, no ais os a translation. In humani Versione inquam in speculo cernitur, quantopere ipse magnitudine Iomerici ingenii commotus et inspiratus fuerit, et verioremii nobis Homeri offimem repraesentavit quam quispiam extritannis, qui eum in Homero vertendo secuti sunt. popli versio carminum Homericorum ubi primum pu- ilici iuris facta est, magna acclamatione probata est, quodum demum intelligi et excusari potest, at Ροpii poema non ro Versione Homerica, sed carminis cuiusdam singularis et ter se scripti loco habetur. Popio Homerus est Oeta litione et arte positus. In praelatione, quam editioni suaeri aemisit, munus interpretia in eo positum esse censet, quod

iis verbis declarat isto on/idem him Homer attentivel in omparison it rivi above ali the nolenta, and wit Miruto abone at the moderna ἡμα theae, deinde pergit isthearehbishomo Cambr , Telemachus may sive him in truestidea of the spirit an turn Uour author, and Bosau admirabieti eatis of the Epic poem the justes notis of his desis andeonduet. Studuit quidem opius Homerum ita Vertere, ut

30쪽

vera eius effigies prodiret, ae non assecutus est, quod vγluit, cuius rei causam inde duoendam esse arbitror, quod summa martem in praeceptis illis ieiunia et a vera doctrina et arte alienissimis, quae ex Franco-Gallia potictaimum petita erant, positam ess putabat. Vestigia ing ni Hom rici in opii version admodum raro se produnt. mpius

in praefatione suae versionis de humano dicit: ἡ Παwhie icto se allowed him, and whieli ver inue contrauudio ove his defeeta, sis daring sire spirit that nim ea his translation, hie is omething the what ne migh imagiae Homer himself,otii has rerutenrajore e arrisin t yearso diseretion. Quae verba opii Henricus Hallam histattulit: He might hane adrid, inquit, that Cho una translation, it ali ita defeeta, is osten Me diuti nomeris; pratae his Pope imael aetiam adfui d. Desideratur in opii versione species illa singularis ac natur inune Stantiquitati propria, ut illius horoe genuinos Boiloatii filios dicere bene liceat. Non accedit ad subtilem illam Homerimotrum et indolum depingendorum artem, neque etiam satis spectabat mythologicam veterum considerationem, ut breviter

ita dicere liceat, denique saepe indiligens est multimu locis

Graeca Verba circumscripsit, quamquam hanc ipsam ob rem Chumanum vituperaverat. Non raro quoque simplicitatem Homerici sermonis salsa ornamentorum luxuria oblitoravit. Attamen ne nimius videar in vituperando, laudanda profectoost diligentia opii in dicendi onere adhibita, cuius rei

luculenta sunt documenta schedae illius manuscriptae, quibus quam accurate et subtiliter singula perpoliverit perspicitur. Neque etiam negari potest, interdum spiritu Vere o tico eum inflatum fuisse, sed in universum severa eius et rigida constantia nimia similitudine laborat. Observandum quoque

est quod opius proprium sibi et singulare habet, eum

orationis modum, quem antitheticum Vocant, Valde amasse. Quo factum est, ut Versio eius epigrammaticam quandam