장음표시 사용
291쪽
nt adoptato ius aequiratur in Baereditatem adoptantis. Haeressitas autem ipsius Dei eri itfa fua beatitudo, cujus non est capax, nisi ipsa rariovalis creatura ; υec ipsi acquiritur ex ipsa creatione ,sed ex dono SpiritH Sancti . Quod quidem accipimus dicente Apostolo: Ut adoptiovem filiorum reciperemus . Quem modum recipiendi exponit Angelicus Maelifer ad Galat. cap. a. lech. 3. dicens: Modus autem adipisscendi illud donum, es per missionem Spiritus Filii Dei in corda vestra . Ex quibus sequens elicitur argumentum: In statu naturae lapse homo non est adoptatus inriti uiri Dei, nisi ab ipso accipiat per participationem formam Divinitatis, quae est gratiar ergo gratia debet este intrinsece recepta in propria personas si enim in naturalibus filius hominis quis non dicitur, nisi in se recipiat formam humanitatis: nec filius adoptivus Dei vocari quis potest, si forma constitutiva filiorum Dei in eo accepta non fuerit. Quare dixit Dionasius Areopagita de Eccl. Hier. p. t. cap. 2. Si euim Divinus satus Divino ortu ut ita dicam, generatione incitur, profect), qui statum DiOinum non aceepit, is nihil unquam eorum , ρμα d Deo tradita sunt, sciet, θ' operabitur . Sed non est . quod in his probandis amplius immoremur, dicente Apostolo ad Rom. cap s. v. 10. Sicut enim per inobedientiam unius hominis peccatores confrituti sunt multi: ita ct per unius obeditionem jurii consi- tuent*r multi. Si ergo per unius transgressionem, scillaet Adami ,
omnes ex eo geniti constituti sunt peccatores, non extrinseca, sed in trinsecus adhaerente contagione peccati, quam nascendo contraxerunt 3 ita per unius obedientiam justi constituentur multi, non extrinsectis tantum imputata oririi justitia, sed interius in propria persona inhaerente.
IIs, Nec quis reponat Ruesnellium non loqui de gratIa sanctificante, qua justi constituuntur filii adoptivi Dei, sed de gratia actuali
propria hujus status naturae lapsaea tum quia , ut supra diximus, gratia etiam actualis necessaria ad operandum, debet ello intrinsece in operante recepta I tum quia, loquendo etiam de gratia actuali, falsum est dicere, quod non recipitur nisi in persona Chrsi resuscitati, cui nostinisi sumus. Ut enim probatum supra manet, Deus infideIibus largitur gratiam, ut possint credere; quam tamen non accipiunt in persona
Christi; cui nondum sunt uniti per fidem, & charitatem : ergo debet esse in iesis intrinsece, seu in persona propria recepta a alias converso esset eis impossibilis, S ad hoc impossinite vocarentur a Deo. ii 6. Sed ita sit, quod haec propositio, iuxta Leuesnellii mentem non tendat ad suscitandum praetitum Lutheri, Camini, , Baii errorem, tot Conciliorum,& Summorum Pontificum Liminibus profligat uiman non hic priino errorem Pelagii transfert ad illum selicissimum innocentiae statum Nullam agnoscit ille in statu innocentia: Fratiam, nisi humanam, quam in propositionibus antecedentibus expressit naturae Adami debitam; S propositione sequenti 3 . vocat proportionatam, ac si ei let na turali conditioni debita: ex quo in praesenti propositione addit: quod
si perseverasis sutus innocentiae, primam unusquisque in proprio per
292쪽
De damnatis uris emi propositionibus .
sena reeepisset; quod satis ollendit elle naturalem, ex humanam; humana enim maxime personalis eth : ergo in illo felicistimo statu gratia solum naturali proportionata conditioni naturali Adamus perseverare potuillet ait . Rursus innovat propositione ista Dufemi errorem, elimina tis a itatu naturae lapse gratiam sufficientem, non agnoscens aliam, nisi essicacem, cui voluntas non potest resistere, Quare proposit. seqv. 37. vocat illam omnipotenrem, ex in lita gratiam Chrim refuscitati s relative nempe ad id, quod dixerat propos. gr. Gratia Dyu ori B erigra tia furtis, potens ,1uprema, lavincibilis , utpotὰ quae es operasto voluntatis Omnipotentis, sequela, er imitatio operationis Dei incarnantis, o ruu sitiantis Filium suum : in qua, ut supra ollendimus, gratiam irretit tibilem solum in statu natur e lapsis admittit . Ex quo in eodem errore contians itertim eamdem irretilii bilitatem stabilit in modo gratiam recipiendi pro hoc statu, nempe in persona propria Christi rej ci-δati, cui resistentia nequit adscribi. 118. Tandem digna severiori animadverilone videtur illa , qu-- superaddit unionem hominis ivllificati cum ChriLIO, euinos unitissumus:
in quibus verbis novum modum sanctificandi jullos in persona Christi strinat; ac si justi perditam peccato Adami justitiam per Christum
recuperantes, unirentur orso unione personali. Et insuper, ut affrmat
propoliti a 3 . , sanctificarentur per gratiam Christi omnipotentem, O dignam filio Dei, Haec gratia omnipotens, S digna Filio Dei, est gratia lubitantialis unionis, oc Divinitas unita humanitati. Quare si es euio credi nus justi in Christi subitantialiter jususcantur, quodaolque errore m imo alteri nequit. Haec sussciant, ut evidentillime
appareat jultillime futile a Sede Apostolica Constitutione proscriptos errores Mesueuit, in supradictis propositionibus exprellaru
I9. Uid ergo eX tot positis, aet statutis principiis colligi potest
Q loricina haec spectat operis elahoratioὶ Nisi ut iterum aduo, convertam, qui damnata utenti, S Unellii dogmata
eiurare , , Catholicam Ecclesiae amplecti doctrinam recusatis; qui infirmas, atque inerudita, mimas erroribus vestris, velut vinctas trahitis. firmas autem , dc in fide hccletiae stabiles ipsa contentione fatigatis. Annon haec impia. oc scandalosa contradictio in manifestam Ecclesiae Dei sciitura in . oc omnis Ecclesiallici Principatus tendit Z Quodnam teliuia potentius ad pacem Ecclesiae convellendam excogitari potest, ouam sectarum in fide disparitas, discordantium opinionum conflictus, dum qui, bc suarum opinionum affectu movetur, & alienartim impla
293쪽
diversarum pugnas, per Sectarum sese collidentium incendia turbata , ct conculta trepidarunt; itaui dilaniatis per tot Sectaruua scistiones visceribus, infeliciter hostibus in praedam data fuerint; si & nullum potest dili concors vigere Regnum, cuin de Religione disceptatur, quia sithditi eκortis dissidiis inter semetipsos dividuntur; quomodcinimia illa credendi libertate non violabitur quies, di tranquillita, Ecclesiae, ubi stat arbitrio citiusque sibi Religionem excitare, credendin . rum serient dirigere , allerere damnanda, damnare allerenda, leges Ecclesi e prolicere, potestatemque Pontificis Summi opprimere ὶ Anconcors erit Catholica Religio, dum de Religione inter se dissident Fideles id uin se a vis bili Ecclesilae capite divellunt; dc dum Romana: Sedioccultum, quod melius dicerem mani sciuim hellum, indicere conantur, S per importuna, qti aestiones in Catholicae unitati s perniciem diuenti num semina spargunt, ut recte pronunciavit S.Cyprianus lib. r. Diit. S. dicen ς: Nec emm aliunde Haereses obortae sunt, aut nata schimota , . quam iude, qu)d ducerriti Dei non obtemperatur: nee ullus in Ecelsa ad tι mpus Sacerdus,'ad tempus Pudex cogitatur ZIao. Quo 1 hujusce rei magis evidens argumentum , quam quod firmat Ruduellius propos ioci. qui Pallares Ecclesita, aut Excoecatos Propria pallione, aut abreptos aliena dicit , eo quod nihil velint examinareὶ Quod credunt sacrificare Deo impium, Ec sacrificant Diabolo Dei servum i Hoc dixit de supremis Ecclesiae Pastoribus, consequenter Mid , quod temere dixerat propos 99. Pervicacia, praeventio, obstiπatiolas nolendo, auo aliquid examinare , aut Quincere, se esse Meeptum , mutant quotidiὰ quoad multos, in odorem mortis id, quod Deus insua Ecclesia posuit, ut tu ea esset oδον vitae: v. g. bonos libros, infructiones, sanua exempla cte. Intolerabilis sane audacia, & quod solii in haeretica
arrogans procacitas scribere potuit. Vos miseros excoecavit, bc adhuc eXcincat nefaria propriae mentis corcitati adhaesio, resistentes verbo
Apostoli ad Hebraeos i 3. via i . Obedite propositis oestris,d subjacetreis: necnon Christi Domino Lucae cap. m. vers r6. dicenti et Rui vos audit, me audit; ct qui vos spernit, me sperniti cum Summum Ponti fieem in Ecclesia instituerit, ut ei omnes Fideles promptὶ obedientia, & sine contradiestione se submittere tenerentur. Nec enim cuiquam nMrtalii mi licitum est in Sanctae Sedis decisiones insurgere, easvppugnare, vel eis resistere. Ial.. An non Concilia Oecumenica audierunt, dc secuta sunt vocetra
Summi Pontificis docentis Z Non alia definivit Concilium Ephesnum ,
quam ante Caelestinari non alia malaedonense, quam ante Leo; non aura sexta Srenodus, quam ante non alia septima, quam ante Adrianur I. non alia octava, quam ante Nicolaus I. & Adrianus II. Per litteras Caelestiuise urgeri, per eas sibi certam sententianx, regu lainque praescribi, se nonnisi Romae definita perficere, scribunt Parres
Ephesiui. Lecta Leonis Epistola in Synodo Chalcedonensi, Reverendis simi Epistopi clamaverunt: me Patrum fides, haec Apostolarum fides, aloeam, , qui lia non creditioπω per Leonem deusin es, suspem Disitigod by Gorale
294쪽
subscribant Epiriolae Leovis, qui non ei obstribit, haereticus est. Agathonis litteras, tamquam a Spiritu Saucto dictatas, tamquam a summoispostolorum vertice divinitus perscriptas expansis manibus amplexi sunt Patres sextae S)nodi: Charta, inquiunt, o atramentam videbatur. edi per Agaisonem Petrus loquebatur. Adriani I. litterae in septimata habitae sunt, veluti divivus Orthbdoxiae terminus . I oui Lem Adriani Ityententiam, inquiunt Patres octav. e Srnodi, nequaquam pus mus immutare: quaecumque Nicolaus decrevit, ct confirmavit Adrianus, illa in hac Synodo promulgarunt, executi sunt. Hanc Summi Pontificis in definiendo infallibilitatena traditione firmatam, tu Sacris Litteris, & Sanctis Patribus exprellam, edi a Theologis antiquis unanimi consensu stabilitam diximus Disp. a. praesentis Tractatus;qua iu& D. Thomas, nedum argumentis supra politis, verbis luce meridiana clarioribus firmat. Audiendus iterum S. Doctor eam ineluctabiliter
Majores Eetione causas, praesertim circa articulos fidei contingentes, ad 6. Petri Sedem referendas intelligit, qui nomit, Dominum pro eo exorasse, ut non deficeret Me ejus, nempe in Sede illius. Ad quici enim ellent referendae, si in terendo de fide, moribusque judicio Papa erroriellet obnoxius 3 Rursus indeficientiam Summi Pontificis probat Divus Thomas ex fusa a Christo Domino oratione: intae Cenerabilis, er e ax oratio , ut scripsit Leo IX. Epiit. s.ψPetrum Patriarcham Antiochenum , obtinuit, quὀd hacteuus Mes Pesri non defecerit, nee defutura creditur in Throno ejus insecutam faecuti, sed confirmabit corda Fratrum. Mod repetit Epiit. I. ad Mictaeum Patriarcham Constantinopolitanum, dicens et Fuit ergo quiyquam tantae dementiae, qui orationem illius, cuius velle eLipus , audeat tu aliquo vacuam putare Nonnὰ d Si de Priucipis Ap υLrum, tam per eumdem Petrum, quam per Successores Dos reprobata , ct couviosa, atque expuquata Juut omnium Haereticυrum commenta; ct fratrum c ,rda in fide Petri, quae Bactenus nec defecit, neque utque iti Fuem deficiet, faut confirmata Haec namque Christi oratio fuit nodum pro fi se Petri, sed pro omnibus Sucee: loi ibus. ut privilegium Petro in illis perlitteret inconcussum, ut exprimunt verba illa, Petro dixit, quem Summum Ponti cem constituit: quod ideo dixit, ut textus intolligeretur , c de Petro, Summo Pont i lice ς clim pro Summo Pontifice rogaverit Coririas. HOC tandem invicto argumento demonstrat: Et hujus rate, eri : quia una Ades debet ese totius Ecclesiae: qua vel sola ratione Peremptorie conclu ditur Summi Pontificio, inrallibilitas. Si namque in terendo de fide, iii ribusque judicio errare posset, falsum statuere, decernere , bc definire , dum Ecclesiam docet, initruit, & intormat, non omnium una ellet
fides; cima nulla prorsus Ecclesiastica quali io solvi, nullumque dogma concludi pollet, si cuiquam liceret de ejus iudicare iudicio . Qitare P gro Oixit Chrsus, Et tu aliquando coneteros confirma Fratres tuos . ut infallibilitatis privilegium agnoscentes, conflanter, di immobiliteeellent ejus definitioni adhaerentes, ut scripsit Innocentius III. Episbeto
295쪽
ad Patriarebam Coxstantinopolitanum, dicens: Pro Petro Dominari se rame satetur; O ex θοc innuens manifeHὰ, quod Successores ipsius a Fide Catholica nulla unquam tempore deviarent , sed revocarent magis alios, ct confirmarent etiam haesitantes; per Boesie confirmaudi aiior potesatem indulgens, ut aliis necessitatem imponeret obsequendi. Si ergo Auguriiuus, ex Nomas , omnesque horum veri discipuli ex Chri- si Domini oratione , pollicitatione, hanc in fide conitantiam , firmitatem , & soliditatem Summi Pontiscis agnoscunt; cur, quaeso , di vos, qui horum maSilterio gloriamini, hoc idem infallibilitatis privilegium Summis Pontificibus non adseribitis Zia a. At non solum SS. Doctores hane in ferendo de fide judicio infallibilitatem Summi Pontificis agnoscunt, probant, bc defendunt Ised etiam ipse Uenius Episcopus Iprensis, cujus ellis jurati discipuli,
in eamdem coni pirat sententian , antiquam, bc vetultam Summis Pontificibus , eorumque decretis reverentiam deferens . Audiendus illo su per illud Matti ei i6. verso i8. Tu es Petrus, o super Baau petram aedi abo. Ecclesiam meam et quae verba, juxtaIesium a Giquorum, ut teitatur ipse , exponit, dicens: Dum Christus Petro dixit super hanc petram aedi calo Ecclesiam meam, illud HANC non refert, Neque referre
poteri sine aperta absurditate, vel Christum , .eI Fidem , fid id quos praecessi, Petrum, seu petram. Grifrus enim Syriacὰ ldiquetratur , ubi Petrus, er petra eodem timuinδ mυdu vocantur cepha , seu Cipbo . Ex io idem Fauonius ins ri: Haec ergo Christi verba saluuvit Petruis petram, iae eri , fundamentum, Nou primarium , non per se, ac propriἄ-eioritate, quod est Christus solus , fedfecundarium,stex communio-ue, respressu totius Ecclesiae, ae miui fierii Ecclesiarii l. Addit ulterius: euod ergo nonuulti Patres AEdem Petri, seu confessionem Petri deunt
in 'ixum, fuster quam ad F ata sit Ecclesia, verum est Leutione
causili, non firmati,. nempὰ , quis confessis Hacauia fuit merituria cur frisuliter super Petrum Ecclesia aedi caretiar , quomodo dicit Hi ondimus Epistrii. circa em super aquas non Petri corpus umbalalge. sed Addis 1 quia nempe Petrus iae sua promeruit, ut corpus ejus supecaquas ambularet . Etiam super eadem O laudata verba, inquid ille : Md quia ChriAus de viro loquebatur, mas ιβιὰ loqui maluit. Mindὰ vexis firminisὰ, er usitatius iuper baue petram, ut nimirism si Ud repetitiove, or mutatioNe vocabuli, er verbis adjunctis, aedisi abs
Ecclesiam meam, explicaret metaphoram, O masterium nomine Petr contentum et quod videlicet eum ita vocalerit propter immobilem mitatem , quo instar rupis Divina mirtute solidandus eras, ut mulem
tantam super aediscandam posset sustinere. Si ergo Petrus, quia Chri-
si electione futurus erat supreinus Ecclesiae vice Gristi Pontileκ.S Rector, fundaurentum Ecclesiae dicitur et ergo δέ omnis Summus Ponti sex tanquam legitinatis S..Petri in Eccles. e reginune Sticceilbr. debet este fundariaentuin, super quo Ecclesia a Chri aedificata coiis, stit, ad quem Inserorum perfidia accestu in habere non posuit.
296쪽
De aeamnatis uresnellii propositionisas .
mare Fratres ad incium Pastoris pertivet, ct proinde perpetuum esse debet: hixe iuxta Iexfam antiquorum impetravit Chririus et Petro er illudρ, illigitim prater personale ad Successores propagandum ,
ut videlicet tanquam CapVt hccnsia Munquam nec ipse, nee Successores ejus in Acenda vera de descereul. Quod id in statuit exponens verba auuis cap. at . v. is I 6. N I - ubi Chri us trina interrogationo praemina utrum Petrus se Chrsum plus caeteris Apostolis diligeret aecepto responso affirmativo a Petro, dicit eidem; PHce agnos meos, pasce agnos meos, pasce oves meas . Per agnos bis repetitos, inquit ille ,signi eantur duo Populi, Pudaicus,=Gentilis: per oves vero Episcopi, er 'res, tanquam matres Quorum. En ubi Pastor Ecclesiae tim filiorum, quam Patrum, tam fidelium, quam omnium Pastorum, ac Episcoporuin constituitur Petrus. Geuod tum, adjungit ibi Pansemus, cumst ordinarium , ac ιavdiu nec furium, quam erit ovile; proselyb iisdem verbis eandem poterlutem omnibus Petri legitimis Successoribus c Romanis scilicet Pontificibus Christus. Et merito sane debuit hoc privilegium ad Succellore, Petri extendi, quibus eadem incumbit cu-xa pascendi verbo doctrin.e; ne grex Minsecta veneno pascua ab errante Pontifice deduceret rota En quain alto , quamque savorabiliter de Ronaanae Sodis H- fallibilitate sentit Dussenius. Sic agnoscit Summum Pontificem insupe-tabili fidei robore solidatum, firmitate donatum, ut a fide nusquam possit excidere. Quod non stilum verbis, sed de opore docuit, dum omnia opera sua Apotiolic.e Sed is auctoritati submilit, ex supposuit corrigenda, ut probat copia testamenti ab ipso dictati ante mortem tenoris sequentis: Ego tarnelius Dei, O Apostolicae Sedis gratia Episcopus Iprensis de mea libera voluntate do, ct douo omiaia mea scripta ad ex- ' plicationem S. Augustui spectantia Cappellauo meo Reginuldo Lamaeo, partim quia maguo labore ea Icripsit, vel dictavit, partim quia siue Originali cipia corrigi nbu potest. Hac tameu meute bauc Luationem facto , ut eum d est is miris Magui o Domius L b2rto Howondo, in Reυ. D. Henrico Caleno Canonico Mechlinteusi eo erat, oe' dispotiatde editione quam Meli md . Sentio enim, aliquid d yculter mutari posse. Si tamen R,mana Sedes aliquid mutare v. lit, sum obediens Mius, ct ili us Ecclesiae, tu ouasemper vixi usque ad huuc Lisum m9rtis ιbediens sum. Ita mea postrema voluntas es. Attum 6. JIuli 16 7S. Si ergo ita aperte sentit Pan sinius de infallibilitate Summi Pontificii, in ferendo de Fide judicio ; si tantam ejus decretis revorentiam exhiber, clim vo-hi, iidele lit ei bis teli imonium, &prohatissimum vobis debet e Ili , Sum- Duma Pontii cena in eodem Fidei tu licio terendo nec tallere, nec falli ipollea ne a v ilro doctissimo Magiitio in puncto hoe gravistimo disten- icient', litis. Puto, quod non usque adeo in vobi, cordis pr.evalet surditas, ut vo, hanc inconsequentiam, quae non Parum vOS accusat, ert helcere non Permittat . isas. Quae il
297쪽
ras. Quae enim ino lo ratio a vobis ad scandaloiani contradictione in istain fovendam adduci potest Z Si rationum pondere,'argumentis vos agere praetenditis, jam ruinosa illa, dc nullis fundamentis nixa ,.qua: in medium adserebatis, momenta, si mea non me fallit opinio, passim in opere isto diruta, S conculta sunt. Hic est communis Haereticorum recursus, teste lib. 32. contra Faurium cap. I . di cente : Numquid es Haere , quae non veritatem se nominetZ Et quanto eri perfectior, tanto magis ye etiam perfectam nominat veritatem a At eorum rejicitur impudens, di arrogans procacitas; ex quo judicium Pontificium in Ecclesia potiremum sit 3 idque praecipuum habeat, quod falsu in illi subelle non postit. Hoc sufficit, ut eorum propterea coerceantur ingenia. Ubi enim non est nisi una veritas, quisquis ab hac discedit , falsitate condemnatur ; nequit enim, ubi fides non est , elle justitia. Ergo solii meit excusatio studiose quaesita; clim tot eruditissini viri scripserint, h.hc errorum monitra debellantes, vel potius ista schismatii in iniqua molimina, pari facilitate , ac eruditione solventes. At talis est in pluribus in errore firmitas, ac pertinacia, quod si apparuerit eis Aarora veritatis ut dixit Th , arbitrantur umbram mortis: quoniam insanis Magi liri, scandalum est, ct coecis Doctoribus fit caligo. quod lumen est. Liberam S S. Auguriiui , cic Nomae doctrinam poliu- latis, ne eos erroris arguat aliquis, per quos tanquam limpidissimo flumine pura veritas ad noli ra secula climanat; sed hoc longe futilius est. clim de falsitate calumniosa: hujus accusationis ad fideles omnes convincendos plusquam sui licere debeat Clementis XI. Conititutio , quae incipit Pastoralis oscit, qua Clemens clamnat excellum eorum , 'ui invidiosam illam Janlenismi calumniam tot viris Catholicis temere irrogarunt . Id invicte probat Breve Seneaeicti XIII. 4. Novein b. anno I a 4. ad omnes Ordinis Fratrum P r.edicatorum Proselibres directum, quod incipit Demissas preces, ubi suam ea dy re mentem aperit, dicens: βο-nis , rectisque eorde satis constare, itfinque calum uiatores, nisi dolum siqui velivi fatis perspicere . . Augustini, ct om e iucuncusa , tutis aque dogmata nullis prouus ante Le Constitutionis Dulaenitur xeuguris esse perstricta ... Et, Ne quis impolierum eo nomine calumnias
fruere, ct dissutiones ferere audeat, ob Canonicis paenis distriduinhibemus. Et tandem Decretum Sacrae Congregationis datum die t8. Junii anni i 29. quo reprobatur quorumdam Doctorum Duae ensium censura contra nonnullo, Theologos Thomillas per si initem calumniam
I 26. At novum ego. & essicacissiarum momentum vobis offero ad pro' an lum, quod solum pro extirpandis, evellendis, S eliminandis his quotidie succrescentibus Passentanae II Preseos venenatis germini-hus , ne prava illius damnata dogmata serpant, ac propagentur, hoc animo, & consilio fuerit a Sanctistimo Domino gloriosae luemoriae Clem cute XI. edita praefata Apotholica Consitutio: cujus mens, etsi none Ilet tot argumentis supra relatis cognita, atque perspecta, conitaretinia ex litteris, quibus nientis suae sensum apertissime explicat. Rescri
298쪽
De damnatis alessellii proposιionibus . et 7 a
t sit Clemem Francθὸρ Archiepiscopo Lugdunensi sub dio 29. Apris i as . vehementer hortans eum, ut Favoniana Haeresis mala gemitiina succrescentia radicitiis extirpare studeret, his verbis: Venerabilis
Frater salutem oec. Uberemsolatii materiem Nobis attulerunt litterae Fraternitatis tuae die i6. nuper elapsi mensis Martii ad Nos datae . ex quibas te , O Constitutioni norira, cujur initium eri, Unigeuitus Dei Filius, prιmpto animo debitam obedietitiam praestitisse, O Hrenuam navare operam, ut ipsa Constitutio an ampla tua Diaeces diligenter observetur, abunde cognovimus. Hive itaque firmam in spem adducimur
fore, ut propri3 compulsus zelo , quin etiam ipso Majorum tuorum, qui de orthodoxa Religione, σ Ecclesia practarὰ meruerunt, exemplo incitatus , non tantum sedulῖ excudies, ac fortiter Pastorale pectus objicias , ne prava doctriuae,praej ertim verδ toti s dammata PanseniHarum dogmata Vfbic latius serpant, ac propagentur : τσὰm etiam quacumque noxia ebrum semiva, quae hominum malitia salsae potissimum pietatis tecta velamine hactenus spargere potuisset, Parioralis aufioritatis arrepto sarculo, ac iis, quae memorara Consitutione praescribuntur, adhibitis paeuis , evellare , atque radicitus extirpare omni ope eom
ia . Etiam rescripsit Clemens Capituli, er Canonieis Metropolitanae Ecclesiae Hispulensis, laudans eximiuin sanae doctrinae tuendae studium , di pr.eliitam obedientiam Pontificiis Constitutionibus ad evellenda Fausinianae Haeresis mala germina promulgatis, his verbis: Dinprimis autem perlibenter audivimus, vos hinis Constitutionibus, quas ad evellenda Favonianae Haresis mala germina promulgavimus, dehiram obedientiam alacri, promptiaque animo praestirife a paratosque essPonti iam anHoritatem , fanamque doctrinam oraui conatu, M ope, usque ad sanguinis of Anem afferere Ex quibus satis colligitur vivus , quo damnatae propositiones asperse sunt, simulque qui sint imp
I 28. Hujus etiam nobζs irrchagabile testimonimn praebet historiade vita, oc rebus solus Clementis M. in qua leguntur sequentia lib. ρnum. 37. E tot con is . eaequelli pronuntiatis , uoxnnua , quae ad divinam gratiam pertineut, notissimo Pa enii sensu pro cripsit, qui Dei gratiam necessiautem, ut Theolai tu Scbolis vocant, invexit. Integrε, ae prorsus tuasdpermanente Meiriud de dietina gratias ipsa e ati, drad Beatorum gibriam praedestiuatione gratuita, quam is damnatis nuper erroribus immaui tutam discrimine, potissimum Scbola Nomii rica, aliaeque celeberrimae in Orbe Catbolico Academiae , frequentesque Theologi, ducibus M. Auruntvri o gelus Doctore , inopugnant. xu rum do Iriore erroris horain hujusmbia ab se inussum Gnstitution e
hau Gellianae nudentes causae per summam iniurium calumniatos e Le Ckmeus celeberrimis litteris ordientibus Pupralis incit, quas ad uni-Cersis Christi eles Aulandis Septembris duodevigesimo hu ut faeculionuo scripsis, merito querius eri, falcamque criminationem de ulit oi qae deseerzm, qui tumes . uesitanis , ar Catholicos decebat Duilirco by Cc oste
299쪽
homines, essent adversi, cdi Clemeutinae Sanctioni obsequerentur, Ilaeu-tia nihil, minus pari illustres utriusque Sanctissimi Doctoris Scholas eris Agrinabantur: sua alia de causa interesse rati , id calumulae genus vulgo alere. At Bbrum hoc item Pontificium diploma tempestivὰ compre taudaciam. Haec lane de inon strant, quam vana sit persuasio eorum, qui improbissimo abii su hujus Sacrae Constitutioriis voces ausi sani contorquere ad suarum interpretam Pnta cogitationum.
Ia0. Riod namque magis invictum argumentum desiderari potestr Cum certissmuim sit in jure . quod cire leges, non es verba callere se
lim, o potestatem . L. Scire t . u. de legibus. Et ut eleganter probattextus in l. Scire i g. L a. st . de excus Tutor. dicens: Sed etsi maxim Θωerba legis hune Babeaut intellect ιm, tamen meus Legislatoris alias vult. Non enim, ut legitur cap. a. Requiris 4r. de appel. debet intentio verbis fed Qerba intentioni defervire. Sude in fraudem legis facere dicitur, qniJahis verbis legis meutem eIus circumvenit, lege contra tigem i9. st derexul. jur. in 6. Certum e fir , qubd is committat in legem, qui legis verba complecteus contra Iegis nititur voluntatem: ergo menti Summi Pontificis definientis standum, cui soli Constitutionem dogmaticam condere concellum est; sicut & eam interpretari sola Ap stolica auctoritate dignuuieile oportet, dum declarat per CγnHitutio- editam prava soliun Jansentana,& Quem elliana a mala damnari , ne hujus ii odi erroribus universi Chrsi fideles imbui, ac a via veritatis abduci possint. An hoc firmum, re inconcussum Summi Pontificis tu licium impetere , seu quoquo modo convellere, vel mentem Pontiscis in dubium revocare praesumitis ὶ An & illum in hac terenda solemni declaratione errailh vulti, 3 ik qu bd restet a i huc ad plenarium Ecclesiae univer e Concilium appellatici, ut h.ec ejus solemnis declaratio solvatur Nibit sane restat adhuc impudentiae vestrae, quam ut plena. rium Ecclestie Concilium petratis , ut Clementis, aliorumque Summorum Pontificum res indatur declaratio. 3 D. Delistite ergo vani stu lioso luperinductis, ac potius ad rem involvendam maligne conficti, intelligentiis cavillari, id ipsum sapia-
imis olunes, simusque perfecti in eodem sensu, atque doctrina. Deus pacis, bc omnium Conditor, ac Redemptor mentis vestrae tenebras lucis sitae veritatis ra tio illustret a ea, ab invio pr.Liervet erroris, Sc det vobis, quod ubi damnationem in ruistis, tandem in fulgentiam consequamini; atque in corde volt ea Observantia, Dyo inipirante, perma neat , qtia musicutiones Apoitolii eas divinitus roboratas, ad soliditatena lidei pertinentes. vero, ac sine ero animo recipiatis a qua, qui cumqtie non recipit, habet soli in cum illis consortiunt, quorum tecutus est errorem a quoniam fides, quiv nonnisi una u. in nullo mi eit esese sibi dissimilis. H. ec est, oc fuit Majorum traditio, haec constan, Galli .E , necnon caeterarum totius Orbi, Ecclesiarum Regula; Fidem suam ideb firmani, ratamque e. le , qtibi definitioni Romani Pontisci consentiret, ut Antipites Gallicie Sancto Leoni Pap. e hi, scrip sit e verbis:
Doctrinae pori Deum vestrae debet quisque Fidelis, ut coariano teorat, quos Disitir Coosla
300쪽
quod credebat: debet etiam In delu, ut a perfidia sua, agnita veritate discedat, ct Apostolica iustitutionis luce perfusus, erroris sui tenebras
derelinquat: quod vobis in memoriam revocare issiciat, ut Sedi Apostolic.e, unde Sacerdotalis unitas exorta est , humili ad h. Esione consentiatis a & quam a vobis inicaram exigit obedientiam, pleno animo prae-iletis; ne diutius contradictio vestra Haereticis gaudio si CMisi delibus scandalo, ipsaque vobis ipsis in aeternum , non utilitati, sed luctui sit. is i. Valeant etiam omnes illi, qui dissensionibus a fraterna charitate desilientes, vel potius, qui conjurationis suae contra Sedem Apostolicam , dc Scholam D. nomae venena retinentes, falsis suasionibus
mentium si inplicitatem pervertere moliuntur ; nec non maximum tenebrarum in Scholis faciunt oriri globum , ut omnis confundatur Feritas ut minus scientes falsa opinione seducant, dum Thomistas haeretico museni larum nomine, ipsorumque doctrinam cum propositioni-hu, D enii inviolabili, ac indit ibi ubili nexu coniunctam insectantur . Haec aliquando fuit Semipelagianorum calliditas, astutia, & impudentia Haereticorum nomine designantium omnes illos Orthodoxos. qui cum Sauctio Augustiuo gratiam Dei cum libero hominis arbitrio, post peccatum ita conciliabant, ut liberum ipsius arbitrium peccato sauciatum, negarent, polle quidquam boni supernaturalis, vel agere, vel conari, nisi gratia: Hipernaturalis virtute praeventum, S adjutum , quam Deus vel ex spontanea misericordia peccatori largir tur , ve4 ex justitia sua denegaret . Quia Semipelagiani erronehcredebant , gratiam , & pra deiunationem Augustinianam nequaquam stare polle cum arbitrii libertate, sed inducere fatalem quamdam , sive ad bonum, sive ad malum necessitatem . Insuper invidioseC1tholicis falsa quaedam, quasi Augustui sententiis consentanea, as sngebant,eosque vehit hareticos insectabantur. putant aliqui sub nomine Praedestinatianorum : bc probant verbis Flori Dia vi, nomine aemandato liniversae Ecclesiae Lugdunensis scribentis contra Joannem Scotum cap. q. . . . Isson potes iuveniri toto tempore, quo fuit inter
Augustinum , O nos, aliquam talem haeresim tu Ecclesia extitisse, nisi quδd vel tuum,vel nos,qui eum sectamur,sius erroris accusant. Gidquid sit de hoc multotiesAugustino fuit obiectum,qubd negaret liberum
arbitrium. Illum Pelagiani ut Alanichaeum fati alteriorem,oc hiereticum non verebantur calumniari. exorti eisdem accusationiblis
Augustinum impetidre. Hae simili industria Eu chet S. Leonem infamavit de Nestorianae haeresis patrocinio,ut ipsum removeret a postulanda Synodi praesidentia. S. Grillum Archiepiscopum Alexandrinum mannes Antiochenus, di Theodoretus Episcopus Cyri, aut animi alienatione a Cyrillo, aut minus recta librorum ejus intelligentia, suspicati, aut calumniati sunt, ita Nemrium exagitalle , ut in Apollinaris vos
niam contrariam ipsam delaberetur . Desinant ergo Novatores, turbulenti, ac pertinaces tranquillitatis Ecclesiae porturbatores ab his culumniis . Μirum quantum tam injuito, tamque imprudenti Concilio de- Tom. V. M in traha-