장음표시 사용
271쪽
spensa erit ab assensu, vel dissensu liberi arbitrii λ Hoc tuique in princlipiis Schola: nostrae neutiqua tu assirmari potest: ergo absolute concede,
duin, quod gratia ab intrinseco essicax irretitii bilis est , quod ipsain suo esthctu privare non poteli liberi arbitrii pote itas. Tertio; actu resistere pra aeter nationi, non solum non datur, sed, ut loco citato diximus, actualis relistentia impossibilis eli; sed potestas ad actum inroimpoisibile in chimaerica est: ergo& potestas rei litendi praedeterminationi. Quid, rogo, magis evidens c An non irri len ius ellet ille, qui allereret, quM homo sine gratia non eliciet actiun sit per naturalem, attamen sine illa elicere pote liὶ Quod sine alis non volabit, sed poteli volareZIlluderent sane illi: quia ubi actus impossibilis est, Sc impostibilis elipotentia ad illum : ergo si actu resistere praedeterminationi est iiii post, te, & impossibilis erit potentia ad talem ac uui. Modo sic: impollibilis est potentia resistendi praedeterminationi: crgo hujuscemodi potestas
libertatem non conitituit: quomodo namque veram libertatem constituet potentia chimaerica, ct impossibilis ὶ hi tandem. quia hujus propositionis uiodalis, Possibile eri Praedeterminationi νespere, ἐπhata cogninscitur ex ossiciante, ut supr:ὶ diximus disp. 6. dub. t. n. s3. sed ossicians est impossibilis: ergo di ipsam alis. Minor certissi uiris oti, cum haec sit falsa: Praedeterminatus ad consentiendum dissentit, si propositio possubitis: ergo fit ovidens, qu5d nec actu relissere , iace PO..e retinere prindeternii nationi libero arbitrio convenit. 86. Hoc ergo apud Thom illas receptissi nynim pri iaci piuin est bd resistere 1brinaliter sumptium est Deo excitanti, seu vocationi, non tamen grati .e efficaciter moventi, cui non allentitur, sed cooperatur vinluntas. Alfensas enim correspondet vocationi, non motioni a qui1ho-Dui xl intitur vocationi. Sicut e converso houis nota dilientit motioniecti aci, sed vocationi, quae per essicacem gratiam ossicax redderetur,
niti per ipsum stetit let. Hoc nos docet Scriptura dicens: Vocmi, G renuistis, de sexcentis aliis testimoniis. Hoc aperte dicit Augustinus de Spirit, & litter. cap. 3 i. Visirum suasionibus agit Deus, ut velimus ,
6 credam. ιs c. Iesum velis credere Deus operstur in bomiue 3, cou sentire autem vocationi Dei, vel ab ea distentire, propriae voLutatis es. Et libo r. ad Simplicianum q. 2. Nemo credit non vocatur, ted non omnis credit vocatus. Noluit Gau, e ' non cucurrit, cucurrisset, nisi vocatione eouIempta, reprobus Aret . Etiam in hanc rem opportuna D. Thomas in q. dist. I . q. l. art. I. qq. a. Vocatio es duplex: quadam exterior . . quaedam ver3 ioterior O baec ouandoque quidem non pertingit adfinem Dum , ex vocati defectu: Er haec vocatio nihil aliud est, quὰm inriinctus, vel motus ad honum, d Deo immissus. Σ2-nduque autem pertingit ad em , quando scilicet quis audit vocantem, θ' venit ad Griirum. Hoc ipsum si pra vidimus ex Sapientissimo M. Lemos, hoc ex ReginaIdo , hoc ex PP. Salna anticensibus, omniumque Theologorum antiquorum haec est manifesta sententia . Unum solum in
hujus veritatis confirmationem adducam A bonism is Casero ordinis Minorum Concilii nidentivi Theologum, qui re adversus omne, hae
272쪽
reses scripsit, acrius tamen, sa piusque ad versiis decertavit.
Hic verbo gratia sic scribit. Ruarta affertio Catholica: postquam Deus voluntatem nostram excitavit ad bonum, eri in ipsa hominis voluutate haec potestas, ut Deo monenti , er iuspiranti consentiat, aut disseutiat. Ruinta assertio Catholica : postquam voluntas norira cum Dei adjutoria coepit agere aliquod bonum , non potessine ejusdem Dei Deciali adjuto-νio bonum incoeptum prosequi, ct tu eo perseverare. Ex his quiuque assertiunibus patet, quanta sit liberi nostri arbitrii potestas, quanta divinae gratiae necessitas. Hoc idem non multo post declarat vir ille doctissimus : Objiciunt, nullus peccat in eo, quod vitare non potest si ergo non est homini liberum praecepta omnia adimplere, dr peccata omuia vitare ; cum non vitat , non peccat. Respondemus, haue esse arbitrii nos i potesatem , ut Deo monenti conjentiat, O' Deo operanti cooperetur. Deus autem nunquam se imum nobis negat, immo Iemper paratus es, ut nos excitet, O adjuvet. Sed de his jam plura diximus loco citato. Certe in Hispania nostra, quam Deus singularissimo misericordiae suae
heneficio ab omni errore Lutheri, Calvini, Naii. infinii, me emi et si qui sunt hujus farinae alii praeservavit, quotidie in libris editur , quotidie in Scholis auditur hac irresistibilitas, prout illam a majoribus
accepimus; nec ulli unquam in mentem venit aliquid huic sententiae prortiis gravissimae cum erroribus commune, neque aliquis somniavit
c nisi larte sciolus aliquis, quod me latet ) quidquam prie judicii illi ex Constitutione suille illatum. Nempe doctissimi illi homines , live nostrae, sive alterius Schola: a fraudibus Novatorum longe habitant , unde, quo gaudent, sapientia: lumen nullis eorum tenebris offfiscatur. Quare ab eisdem supersedeo, ut ad 2 Dellii mentem re
8 . Comparatione facta in propolitionibus 2I. 22. 23. 24. Sc 2s- exemplorum Incarnationis, creationis, suscitationis mortuorum, curationis agrorum , di sanationis corporum , clari illine exprimit indeclinabilem efficaciam omnis gratiae interioris, qua ita constricta, nece se
sitata antecedenter in unum extremum manet libertas, ut nulla rema
neat potestas proxima, integra, ct adaequata in actum oppositum. At cui, rii si sinesnellio , ventilet unqualia in mentem interpretandi, seu comparandi motionem liberi arbitrii, sive auxilium, bc adjutorium, quo voluntas invicte, & infallibiliter applicatur ad agendum , cum his exemplis, quae inepta omnino sunt, & in haeresim apertam inducunt Est ne justa ,& verissima imago ideae, quae haberi debet de omnipotentia Dei in sanandis animis, ex ut explicetur concordia omnipotentis Dei, cum libero ipsius voluntatis consensu Z Quis hic apertc non videt, nullam ab ipso admitti gr tiam interiorem resisti hilem, sed ineluctabilem, atque ita necessitantem, liberum arbitrium deprimentem, Ut merepat sive se habeat; ab ite omni potet late proxima, α expedita ad Oppo situm, sicut humana natura in Christo se Verbo Dei eam libi ad unionem hypostaticam allumenti negare non potuit 3 nec potuere creaturae ex nihila factMCicatoris imperi Oxesiliere, nec suscitati mortui negare
273쪽
se omnipotentiae Dei vitam restituentis et nec tandem restituta infirmis corporibus sanitas se subducere omnipotentis medici juilui. Non est haec idea grati e Dei,/hujus concordiae cum libertate creata . Deus adjutor noHer dicitur, inquit Augusinus de peccat merit. lib.2. cap.s.
Nee adjuvari poteri, nisi qui aliqui ponte conatur; quia non 'ut in
lapidibus infensatis, aut sicut in eis, in quorum natura rationem , voluntatemque non condidit ,salutem nostram Deus operatur in nisis. Et cap. 39. Et nos vigilanter conemur, ct ipsum deprecemur ardenter ,
fmul intellitentes, er quodsic conamur, σ quodsic destrecamur, dono illius nos hiaere. Et de verbis Amsoli serin. t 3. Diquot Spiritu De olantur, hi sunt Filii Dei. Dicit mihi aliquis 3 ergo agimur , non agimus. Respondeo immo er agis, O veris, cir tune benὸ agis, si a b no agaris . Spiritus enim Dei, qui re agit, agentibus adjutor est. Ipsum nomen adjutoris praeseribit tibi, quia er tu infe aliquid agis . Et in
Psal. 343. Si enim per te implerer totam, non esset necessarius adjutor rrumum si tu ipse tu voluntate nibu agerer, non vocaretur adjutor . Adjutor enim aliquid agentem adjuvat. Et in Deuter. q. 16. Operatur ille, eooperamur nos 3 non enim aufert , sed adjuvat bonae voluntatis ar-Αitrium . Et in Psal. 8. cim veris adjuvari nos vult, nec laratus en gratiae , nee tollit liberum arbitrium . Levi enim adjuvatur etiam per se ipsum aliquid agit. Non ergo rapitur voluntas ad opus insuperabili potestate absque Omni susticientia completa ad oppositum. Hoccine enim est cooperari gratiae Dei, si voluntas ita indeclinabiliter rapitur iit mere pallive se habeat, sicut passive se habet natura in aliis ideis, evsguris, quas adinvenit Auctor Pro explicanda concordia 3 Hoccine erit Deo vocanti cooperari nos, si sequamur imperium inevitabile mo-1icinis divinae, ita quω in potestate hominis, secundum spiritum moraui, nulla sit potesta, proxima , & adaequata ad extremum oppositum Z
Qiiid durius audiri potest piis Catholicorum auribus Z Cui Catholico
horrorem non incutit conaparatio iacta In quibus omnibus omnem liberi arbitrii cum gratia cooperationem reiicit. In quo enim creatura
possibilis ad sui productionem e nihilo cooperari poteli Quae etiam hominis mortui cooperatio ad sui revocationem ad vitam Z Si corpora solo nutu voluntatis Dei sanantur, qua nam illorum voluntati Dei. 6c Samctorum cooperatio ξ Si eum sanatione animae convenit corporis intraculosa sanatio , cim corpus sanetur sine ulla sua cooperatione, etiam sanahitur anima, absque ulla cum gratia Dei cooperatione. 88. Praeterea a omisso, quini est manifeste fallain, Omnem gratiam Christi, ex quo sit , ut revera est, sequela Incarnationis, , resurrectioni, ChriHι, elle omnipotentem, irresistitatem. semperque suum lartiri effectum: cum etiam omnia Sacramenta novi Rederis sint sequela eorumdem mystervirum , quae tamen in animamon semper, ex prava cordis dispositione 4 causant enectum, ad quem sunt instituta ; hoc , in
quam, omisis, s gratia Chri , quae est imperiecia imitatio inriusque mytterit , clim ad eunidem finem , Dei nempe gloriam , oc salutem animarum referatur, habet eumdem operanssi auodum Incarnati nis.
274쪽
rus, & Resurrectionis 3 verum erit dicere, qii bd sicut humanitas ornrii mere passive se habuit ad unionem 3 ita α mere passive absque omni sua cooperatione se habeat liberum arbitrium ad consensum salutarem seontra id , quod expresia docet Augusinus in Psal. Ioa. Sanabit te . Deus, opus est, ut sanari velis. Sanat omninὸ ille quemlibet languidam , non sanat invitum . Raid autem te bearius , quam ut ramaam in manu tuasie habear in voluntate sanitatem tuam Per gratiam nempe raevenientem, S cooperantem. Quod definitum legimus a Tridentino est 6. can.q. dicente res quis dixerit, liberam hominis arbitrium a Deo motum, O excitarum nusi emerari absentiendo Deo excitanti, atque
εο uti , qasi ad obtinendamissi attonis gratiam se disponar, ae prinparer , neque posse δέ nuo .etit se veluti inanime quoddam nisu omninis agere, merZquer passesὸ se haere, anathema fit. Sed non est
quod prolixiora dicam . ut convictus maneat error harum propositi num a S justitia, di veritas damnationis factae , sine aliqua omimbrati ne comprobetur r Augustino neglecto. despectoque* Omael iurae Angelico, haeretico spiritu concordiam libertatis exposuit mohasiius. U9- Error Lemnellii negantis gratiam lassicientem elucescit niuit, Iuculentius in reliquis propositionibus, in quibus correlative ad errorem antecedentem, eumdem in istis ob oculos ponit, loquens de volum
rate ChrιHi Domini, quod desideria oristi semper h ant effectum
situm i S cum iste non nabeator in omnibus, cina consecutione deducitur , Chririum non omnibus hominibus desiderali media ad salutein conducentia. Nihil certius , quam quod in orifro fuit voluntas , non sollim consequens de salute eorum, qui infusibiliter eam consequuntur, sed etiam antecedens eorum, qui damnantur, urexpresse docet Divus Nomas in Dann. cap r . lect.6. explicans illa verba : Pater, quos δε-
aesi mihi, volo, ut ubi ego sum, O ime rmeeam, dicens, Inlantarorsi duplex eri , scilicet miserisordia, ct infitias sed misericordiae quidem primo, ct per se es ipsius: quia miserarioser ejus oper om
supposito peccaro- Deus enim non deo cur in perditione hominum c Ezecb.r8. Nolo mortem peceatoris, verum secunM e, sed tames ex consequeuti vult eam propter eeatam. Sunt emo --ν Bomines
dati Filio: dodisti ei pote Hatem omnis earnis a id eri onmis hominis, ut scilicet faciat de eis suam voluntatem: vel misericoriuiae a Disandum..el justitiae ad punienaeum . Et supra capri. ostendit, quod orsus ex sua bonitare erga omnes, & singulos homines ψ habeat vol-tem ant cedentem misericordiae ad salvanduin x etsi non omnes in allibiliter ad Mutem perveniant se Quod praeclare. & diserte scribit i, ieci . expinnens illud Ioannis; Eum qui venit a me non Viciam forari itis sapientissimili vertas: Secundum ora fossomum Oeris . Ideo ποπ eficio forarrum, qui venit ad me quia ad hae veni, ut impIeam viola talem Patris de salute hominum. Si rem pro salute hominum incarnatas sum , --οῶ debeo eos dicere2 Ea Me a , quia disit: ideo non dieio is quia
275쪽
descendi de Caelo, non ut faciam voluntatem meam , Rimet humanam, ut proprium mihi acquiram sed voluntatem ejus, qui mist me, Patris, qui vult omnes homines salutis fieri, ut dicitur c ε .Timoth.a. Et ides quantum es ex me, nullum ejicio . En luculenter exprella voluntas antecedens Christi Domini salvandi omnes homines s quorum si aliqui non salvantur , non est ex eo, quod rius sincere non vult. ut ubi ipse est, sint & illi: sed quia nolum esse in aeterna salute cum illo. Ipse namque fuit propitiatio pro peccatis nostris: pro aliquibus e aliter , ut dicit D. Thomas I .ad Timoth. cap. a.lech. l. Sedpro omnibussu cienter; quia pretium sanguinis ejus Usu iens ad salutem omnium. Sesnon habet es actam , nisi in elestis, propter impedimentum ero. En desideria Christi pro omnibus suffcienter , pro electis emcaciter 3 quae si in onutibus hune lion sortiuntur effectum, est propter impedimentum, seu ex defectu coriam; nam pro omnibus rogavit Chrsus, cujus oratio est interpres sui desiderii 1 ut iterum pronunciat D. Thomas in Daum cap. l . lact. 2. Christus, quantum es exfec nempe ex vi sui desiderii pro omnibus oravit, quia oratio fua , quantum es dese, e ax eis, uo Ualeat toti munia r Sed tamen non in omnibus fortitur effectum , nisi io Sanctis, edi Eleetis Dei: dr hoc propter impedimentum mundanorum . m. Fit veritas ista expresse revelata Issatio. cap. 2s. Murivi, θ' non dedistis mihi manducare Oe. In quibus effectus dc sideratos non fuit consecratus. Et dum in Cruce pendens exclamavit,sitio, quod ver-hum exponit D. Thomas Dann. cap. 30. lect. s. sic: Per hoc ver3, quod dicit, stio, intenditur Has ardens desiderium de salute generis humani ad Timctb. a. Vult omnes hominessalvos fieri Luc. icy. muit Filius hominis quaerere, ct suisum facere . quod perierat. Colacinit Augustinus Psal.68. in oristi persona loquens: Sitiebam, O acetum accepi, id est dem illorum desideravi, O Cetu satem inveni. Quod si mra exsilicat dicens: Meritὸ de vetere humine propinarunt; quia novi esse noluerunt '. ergo clam praedictae propolitiones directe, & immedia. te adversentur veritati illi, justiis ine damnata, ac proscriptae sunt.
ι a. vando Deus Vult salvare animam, quocumque tempore, quocum ne Deo effectus indubitabuisseqaitur Φoluntatem Dei. 3. ndo Deus vult auimam salviam facere , eam tangit interi l . . ονι graritae suae mauu , nulla uountas humana ei resistit. 3o. Omnes, quos Deus uuis frivare per Christum, fulviantur in sali
si . T T Tereor aeneisellia in his propositionibus anathematigatus claΡ sissima luce omnium oculis praesens sit, fila iterum in meminxiam revocandum, qucd supra diximus disp.6.dub. I. j. i. Duplicem dkslin.
276쪽
mngui in Deo voluntatem, aliam efficacem, actum nempe , quo D svult eis caciter aliquid, & ex vi cujus manet omnino determinatus ad ejus existentiam , ad quem proinde infallibiliter sequitur ei ectus. Aliam , qua Deus vere, e sinceriter vult exilientiam alicujus objecti.
poteIi tamen coniungi cum non existentia ejus; unde non semper impletur . Ut dicitur Ezecti. 34. Volui te mundare, e non es mundata. HOC supposito , sensum harum propositionum , si ad rationem voluntatis ala solutae, efficacis, & consequentis, qualis 1 Τ homiliis propugnatur, diri-yas , verissimae sunt; si vero extendas ad om noua Dei voluntatem, ita . ut nulla iit alia in Deo volunta , nisi voluntas haec consequens, haeretica: striat . Utrumque suo ordine probandum relinquitur . 92. Primum efficacisti me probatur ex immutabilitate Dei, cui ab eo, Quod seivel voluit , bc decrevit, non potest recedere; ut constat ex
illo Isaiae i4 Dominus Exercituum decrevit,mquis poterit infirma=e Et 46. Consilium meum stabit, ct omnis coluntas mea et . . Eit enim
Deia, Omnium exilienti viii causa, rebus omnibus conferens elle , CC
lervationem, S perfectionem in ultimo fine largiens. Divinae PrGvidentiae ordo re, omnes complectitur; cimi ipse in providendo suae iapientiae pra meditatione sempiterna Omnia ordinet, quantumcumqu minima videantur; causae clunes ei obtemperando mini lirant ad ot clinem providentiae ab aterno, ut ita dicam, excogitatum explicandum in
rebus. Impossit ile est, quod aliquod agens Divinae providentiae executionem impediat, ipb contrarium agon do. Non est etiam possibile, Divinam providentiam impediri per cleficium alicujus agentis, Vel patientis a cilira Omnis virtus activa , di pastiva sit in rebus secundum Divitiam dispositionem causata . Impcllibile est etiam , quod impediatur Divinae providentiae executio per providentis Dei mutationem : quod
totum profundis lime explicat L . n as 3. contra Gente, cap. 94. Ergo invicte relinquitur, quod quando Deus vult voluntate ahsoluta, ct eth caci salvare animam, quocumque tempore. quocumque loco enectus
indubitabilis sequitur voluntatem Dei. 93. Secundo: inia essectus correspondens efficaci illi Dei voluntati. est effectus mirabilis N in fallibilis illius vocationis specialis,dum largiori munere potentiori virtute intendit voluntas Dei salvare animam,quae vinci, vel impediri minime potest, ut legitur in Epistola Synodica Episcoporum s storum inSardinia exulum c. 34. omnes autem praedestinati ipse Iunt, quos Deus vult Divos fieri er ad agnitionem Ceritatis venire,
qui propterea omnes dicuntur, qui in utroque sexu ex omnium hominum genere, gradu, aetate. 9 conditione salvantur. Semper quidem volumias Dei omnipotentis impletur, quia potestas ejus nullatensi vincitur, invitia namque semper es Dei voluntas: vinceretur autem, si non inveniret quid de contemptoribus faceret aut illo modo evadere ps t. quod de illis confiitait: Sed si Dei voluntas, S illa specialis Dei virtus vinci non potest a libero arbitrio, impossibile est , quod si Deus vult v
luntate consequenti salvare animam , essectus non sequatur quocumque tempore , S quocumque loco voluntatem Dei: ergo ita sequitur. Tom. V. Ii 94. Ter-
277쪽
04. Tertib: Quia certia, e . t Praei stinatoruin numerus, qui nec augeri, nec minui potest, tu inquet M. P. Auguriinus tra t. la. explicans illud an. Mn misit Deus Filium suum . at iudicet Mundum, sed ut DBetur Mundus per tuum, cui ii dicit: Mudum apparuit Iudicium , sed jam fucium es judicium . quit Dominus, qui out Hur,
novit, qui permaneant ad cororam, qui permaueant ad flammam . bo iii quando Deus vult efficaciter salvare animam , quocumque tempore ei lectu, indubitabilis non tequeretur efficacem voluntatem Dei, num rus Electorii in non olles certus, vel saltem ellet praeter judicium , didi-ctamen Divinum, quod est absurdum : ergo Deus Praedellinatos eligendo, ut sint domedici sui, bc cohaeredos Cibrισιν, quocula,que tempore , quocumque loco elleri iis indubitabilis sequitur voluntatem Dei .
9s. Tolles huius veritatis irrefragabiles habemus SS. PP. S primitin Divum Augustinum in Enchir. cap. 98. Quis, ait, tam impiὰ aspiat,
ut dicat, Deum malas hominum voluntates, quas voluerit, quando Toluerit , ubi voluerit, in buxum non posse convertere ρ Et lib. de fide contra Manich. cap. 28. 4r. 49. Nullam, ait, uecvisitatem patitur Deur,
neque nec essitate facit, quae facit, sed summE, O in Phili voluntate,
ae potestate : decet enim , omnipotentem facere, quod voluerit. Deus namque applicat voluntatem, eaque, ut libet, utitur, ut dicit idem
Augustinus Psalm. 24. v. 3. Ergo quidquid vult, sacit de anima nostra, cum in manu eius sit,& Diat urea, quemadmodum vult. Nulla est cordis obduratio, quae ab ipso quolibet tempore vinia non possit, ut ex prc sest lib. i. ad Simplicianum quaest. a. ubi loquens de vocatione Divinata, enectrice bonae voluntatis, sic habet. inis audeat dicere, defuisse Deo modum vocandi, quo etiam Esau ad eam ridem mentem applicaret, et
Lutatemque suam conjungeret; in quo Iacob jus catur est Z Ubi non
Augustinus, Deo defutile modum vocandi, quo etiam mentem si iam applicaret, voluntate inque suam conjungeret I sed absolute pronuntiat, quod Deus poterat ipsius Gau mentem applicare , eiusque oluntatem cum actu conjungere; Deus namque, ut inquit ipse de dono perseverantiae cap. 6. Potens est, is malo tu bonum flectere voluntater,
ct iu lapsum prouas convertere, O dirigera in sibi placitum gressum:
or3o verum est, quod quando Deus efficaciter vult salvare animam, effectus indubitabilis sequitur, quando, S quo tempore ipse voluerit. In eodem sensu, in eademque sententia , S in eodem dogmate stat Samctus Proster cap. Is in Carmine de , sequelitibus elegantibus vertibus: At verὸ omnipotens hominem eum gratia salvat, Ipsa suum consummat opur e cui tempus agendi Semper adest, quae gesta velit: non moribus illi Fit mora, non causis anceps suspenditur ullis. 96. Hic gratia: essicaciam explicat, di exponit Sanctus Doctor ita connexam cum consensu libero, ut semper, di quovis tempore ipsum possit obtinere . Non utique efficaciam exponit esse a Reo, sua scientiaeXplorante t mapus ,& occasiones, quibus vult assentiri voluntas. Haec
278쪽
ex suis intrinsecis lavin consumnat opus, rure moribus hominum retardatur, aut retardari potest ejus maxima intrinseca efficacia, S potestas. Ipsit tempus agendi semper adest, nec causis anceps suspenditur ullis: ergo quocumque tempore, quocumque loco essectus indubitabilis sequitur . Explicat luculentissime D. Thomas hanc infallibilem connexionem inter motionem Dei efficaciter moventis , S Operationem volunt Diis motae, i. a. quaest. Io. art.4. ad 3. dicens '. Si Deus movet voluntatem
ad aliquid , impossibile est, quὸd voluntas ad illud non movieatur . Et a. a. quaest. 24. art. II. Impossibile es, haec duo simul esse vera , qabdSpirtus Sanctus velit movere aliquem ad actum charitatis, er ραδd ipse charitatem amittat, peccando: ergo & i inpossibile erit, quod, si Deus
vult voluntate efficaci, seu consequenti salvare animam, eflectus indubitabilis quocumque tempore, quocumque loco non sequatur voluntatem Dei. Haec est vera Thomistarum doctrina, in qua ni nil non castum, sanctum, dc Apostolicam redolens doctrinam, invenitur .m . At quantum 1 veritate ista aberrat riesuemus. ut animum . di mentem tuam ad D enii voluntatem contormet i Damnatur hic, non quia voluntatem praecise agnovit consequentem , ad quam quCcumque loco, quocumque tempore en 'us indubitabilis sequatur : hoe quippe certum a sed quia hoc unum agnovit velle, nullum autem , quo Deus vellet omnes, S singulos salvos facere ; voluiuatem antecedentem sordidissime confundens cum voluntate consequenti i ac si diceret, omnes, & isti salvantur, quos salvare vult Deus. Hic est verus, S germanus csi veI sic dici poteli propos ra. sensus ab Ecclesia prostri prias,oc qui justissime ab Ecclesia damnatur, c a tot ex ipsa propositionis doctrina ineluctabili consequentia sequantur absurda . Etenim nulla penitiis reprobis gratia a Dei per Christi Domini Sanguinem conferretur i quipph qui non solum efficacem illis, sed di susscientem denegaro
minime resormidet: unde solium esset datum, vel oblatum auxilium praedestinati . S certissime perseveraturis, quo in accepta justitia per se verare possint. Remanerent ergo non prsdestinati omni gratia destit uti, qua ad Beatitudinem pervenire pollent. Cujus ratio cit, quia procedit gratiae sufficientis concesso a Divina voluntate essectum sincere cupiente; sed tunc in casu nulla elles voluntas ipsis sincere cupiens consecuti nem fallitis et ergo deficeret Omnis gratia, qua ad Beatitudinem pervenire pollent. Consequentia est evidens apud inesnellium, cum assirmet,
gratiam efficacem ita elle neces lariam , quod Me fa nihil sis, nee eri potes: ergo cum desceret in Deo voluntas productiva gratia fficacis,
nullus esses effectus vere a Deo volitu ,: unde remanerent ultimo saltem vitae momento gratia destituti, qua pollent ad Deum accedere . Ulterius : Si quιndo Deus vult salvare animam, quocumque tempore, quineumque loco effectus indubitabilis sequitur voluntatem Dei: ergo cum voluntas Des respectu cujuscumque alterius voliti sit aque efficax &omnipotens, quando Deus aliquid praecipit,qi iocumque tempore, quo cumque loco, effectus indubitabilis sequitur voluntatem Dei; S cons quenter nulla est obedientia a Deo volita, nisi quae est in re cum esseciu
279쪽
conjuncta ; ct illa, quae non est cum effectu coniuncta, non volita fuit a Deo . Ex quo similiter dici poterit , quod nulla ab hominibus culpabiliter omitia sit obedientia pr. xcepti, quam Deus vellet: vel si Deus sincere vult obedientiam omilliam praecepti, cuin ex vi talis voluntatis nulla conferantur auxilia susscientia, quibus constituatur integre potens in
ordine supernaturali, manifeste deducitur, qu6d aliqua Dei praecepta hominibus justis volentibus, S conantibus juxta praesentes, quas habent, vires, ellent impossibilia, bc quod deellet illis gratia, qui possibilia fiant. Ad haec: Si ei sectus indubitabilis sequitur seinper omnem voluntatem
Dei, cum omnis effectus cujuslibet gratiae interioris sit a Deo volitus, nulla erit gratia interior , cui possit humana volunta, restitere, vel o, temperare . Et tandem cum, juxta Plebellium, Deus non velit salutem ullius in justitia non perseverantis, oc voluntas fuerit in omnibus voluntati Patris persectissime coniis rinis, dicente ipso γ a1m. Cap. s. Mu quaero voluntatem meam , sed voluntatem ejus, qai misit me; salvandorum tantuni mod6 ChriHus salutem voluit, nec pro a terna ullius alterius incolumitate palliis, bc mortuus est: ergo cima ex hujusmodi possitione reviviscant tot Pacenti proseripti errores, jultissime damnatae sit ni propositiones a. oc 3. in eo sensu acceptae, quem magis denotat, oc menti primum imprimit earum litteratis signi-
s9. Oratio Impiorum es novum peccatum, eτ ρσοd Deus illis concedit, est nοQum in eos judicium . 6o. Si solus supplicii timor animat paenitentiam , qab haec magis est
violenta, eis magis ducit ad desperationem . 6 i. Timor nonnisi manum cohibet, cor autem tandiu peccaro addicitur,
quandiu ab amore jusitiae non ducitur. 6a. t eui d malo non abstinet, nisi timore poenae, illud committit in corde Ρο, ct jam es reus coram Deo. 98. Uantum falsitatis, S erroris prae se ferant hujusmodi Propositiones, cogitando solii in infinitam Dei bonitatem, de misericordiam, luculenter percipitur. Quid enim magis injuriosum Deo. quam quod enuntiat propolitio S9. Oratio Impiorum es nocum peccatum,'quod Deus illis concedit, ese novum in eos judicium. Hic prinab tendit Ruefuellius, ut renovet pessi uriim Pansenti errorem, eliminantem a peccatoribus gratiam sufficientem, qua pollini se ad Deum
convertere ι di quod ab oratione tamquam a peccato abhorreant, ad
280쪽
De damnatis uiusnellii propositionibus . as 3
ser, quod fideles omnes, tam jultos, quam peccatores comprehendit. Resilit insuper tot Sacrae Scripturae testimoniis, quibus Deus vocat peccatores, movet, excitat, suadet, , inducit ad poenitentiam . An Deus sic movens, hortan ,, jubens petere , quarere, pulsare, movet. ut novum sibi quaerant peccatum Z Numquid non audivit orationem Cornelii Gentilis, nondum Bapti Zati, nondum fidelis ; falsumque eli quod logitur Aes.cap. lo. Erat enim deprecans Deum semper. Cui Angelus: orationes tuae ascenderunt in con spectu Dei λ Anne etiam falsum est, quod expresse legitur 3. Reg. cap. 8. vers. 38. Siquis cognoverit plagameordis sui,'expauderit manus suas in domo hac, tu exaudies in Caesi, propitiaberis ὶ Anne falso laudavit Bernardus Ser m. de qua l. mod. orandi Obsecratione in ,veniam quaerentis pro delictis praeteritis, dum dixit: Securus accedit, qui sibi conscius fuerit pro deliciis praeteritis, veniam quareus, ct oratione utens, velut Maria Magdalena , quae non veretur accedere, quod omnin) jam proposuerat in corde suo a peccato deinceps abstinere ὶ Abiit tam injuriosa clo Deo cogitatio. quod Orantem non audiataquω peccatorem moneat,& praecipiat orare.
Ut novum peccatum committat. Hoc quantum . a veritate abhorro at
docet clarius Augustiuus, quam ut eam ad rem ius iis explicandam prolixius sint verba producenda: sic ille de pecc. merit. & remisi. lih. a. cap. a. sit autem noxium, er saluti nostrae, quae in Christo es. perniciosum, atque contrarium, ipsique Religioni, qua imbutiomus, Er pietate, qua Deum colimus, quum vehementer adversum, ut pro adipiscendo beneficio Deum non rogemus, atque in ipsa oratione Dominica, ne nos inseras in teutationem , frusra postium exinimemus , verbis explicare nou possumus. 99. Secundo, propositio ha c eadem est, cum propositione damnata a Synodo tauriantiensi se si . S. annis micis : oratio Praesciti nulli valet: nisi ea forte impietatis parte illam superet, qu5d ille allerit solum, nulli valere orationem impii; at in ista ine ne litus orationem peccatoribus omni hus exitialem pronuntiat, elleque novum peccatum alic inhumanus profecto sibi, bc aliis peccatoribus remedium peccati interdicit. Oinnemque sibi spem consequendae salutis amputat. Quo certe nihil infelicius dici potest, ut dixit Innocentius I. Epist. 6. Inter Aug. 99. xFi enim omnem vitae spem respuit, atque contempsit; inimica, damnabilique cor tuum disputatione confundens, credit nihil esse, quod 3 Deo occipiat, vec aliquidsuperesse, quod petat ad sanandum se. Abi boeabstulit, ulterius quid reliquit i . Tertio, hic consequenter mesuellius loquitur ad propositiones 44. s. 46. S g . quibus flatuit, omnia sine charitate patrata opera, ede peccata, ac per consequens ,-Orationem charitatis expertem. Si de se ipso loqueretur, tempore quo reli itit audacter definitionibus E clesiae, & secundum suum deiiderium , ut alii In eadem damnabili perversitate perlittant, qua sacratis limam capitis Ecclesiae firmitatem violare intentant, haeretimque manifesta impropugnare, verissine loqueretur i sciiuus enim ex Divo Thoma a. a. qua it. 83. artic. I s. ad a. davi