장음표시 사용
31쪽
adh. erere se tamen Augustivo prostebatur. Omnes sic transsisum in seipsos volunt Augustinam, ut a nobilitate Magistri sortialitur aestinutionem, vel ut ait D. Gregorius lib. a. Moral. cap. s. Si ea , quae asserunt , commendare sultis mentibus hominum, quasi de antiquitate pinni, antiquos Patres se habere testantur , atque ipsos DoHores Ecclesiaesuae pro omnis Magistros dicunt ;cismque praefentes Praedicatores deniciant, de antiquorum Patrum Magisterio , falsa praesumptione gloriantur . Hoc quippe est ipsorum commentum N Diaboli, inquit Bain Bus Magnus Epiti. at . suam malignitatem sub nomine chrisIiano οἷtegentis . Ita ises, ellus quasi tibi proprium vindicare voluit D. Augu-Hinum in explicationis Apologeticae praefatione anno I la. dum ait: Sr ductrinam observationibus moralibus expressam hausife ex SS -- gusino, ct Thoma. Et iterum ipse, vel alius ei adhaerens in libro , qui inseribitur : Eoelesiamei mi a , de mente S. Augustini circa auctoritatem Ponti cis. Mendax, & vana, sicut aliorum Haereticorum , haec eqnelii immitura; quae solum contumeliam, di iniuriam Scholae Thomisticae, Schisma, , seditionem totius Ecclesiae respirat ut suscitatis
in rebellionem animis, audax ipsorum insolentia, nebulas est undens Iucidissimae veritati, contra sedem Apostolicam excandeseat. Hoc publice loquor , quia bc publice sapientes rogare non erubesco I utens ver bi, Canticorum cap. a. Capite nobis vulpes parvulas, quae demoliuntur vinear : nam vinea noba floruit. Floruit, bc seinper alorebit Thombilica Schola, & florebit niagis; cima tanta fuerit ini er nos, bc tesos, quanta maxima potest elle studior uin, Sc doctrinae diltantia; quare nobis maxime bc iuite timendum, ne hujus vulpinae astutiae lingularistinia perfidia Scholam Angelicam debellet,& robultior facta validius postea doctrinani impugnet; & hac penitus dii sipata, ac eversa, suam, quod
enixius studet, paulatim introducat .
g. Huc sane tendit, qu6d dum Jansenistae, & Quesnellistae veros se discipulos SS. Augustini, S Thomae praedicant, talii in ipλs, quam in
Thomistas, velut in communes hostes, malitia ipsorum distinuitationis nescia, aperta indignatione. propudiosa improperia iacere audax non veretur. Ab ipso Ia euio profluit odium adversus Thomiliarum sententiam , qui tom. g. edit. 3. Lovaniensis colum. 8ai. ita Scholam Tho- mitticam insectatur: medicinalem Christi Salvatoris gratiam sic defendere conantur, ut eam tu talem praedeterminationem phasicam pransfrment, omni patui is minum necessariam, magis profersis Ari-ν
sotelici, quam Augustulani sunt: nam talis praedeterminatio sic ferta, nonsium nullo tesimovio ejus cAuguilini) pri iniri potest,sed potius
universam doctrinam eius itinumeris Iocis traditam inexplicabili confvsone conturbat. Tollit enim differentiam integrae, Ufaeque voluntatis, tollit necessitatem duplicis adjutorii. . . . tollit, obscuratque Ceram ra dicem necessitatis gratiae medicinalis, nec sinit intelligere veram naturam ejus Denique cogitur inferre non exiguam vim ScripturirSacris. Et colum. 8aa. Per praedeterminationem p sicam . . . funditus
ilia doctrisa Augasini, ct Guciliorum labefactata eorruet. Et paulo Disiligod by Cooste
32쪽
siperius: Praedeterminatio destruit potitis magnam illam libertatem , di beουὰ .ivendi potesatem, quam Augustinus, Pontifices, edi Concilia tibi is Adamo amisisse teso 4. Absurdius contra Divum aeca ius Candidus Jan- sentitaruin vindex, & .esueui detensor ini Augustino Iprensi Oi,dicato pag. 3 3. insurFit: Si alterutrius esset facie da optio, an uisensurtibrorum S.Augustini Hipponensis in materia liberi arbitrii, ct gratiae Dei, an vero sesus libri Ianseuiani, juxta Consitutionem Clemeotinam, Theodona Uronibus Uuraudus esset , minus Θ condemnatione
prioris, quism 8 poserioris Catholico Corsi Ecclesia pateretur; nam
Augustinus Hipponensis, tum quia non Iemper αque in hac materia eruditus fuit a tum quia adversurius bivos mulcbaοι,-Pelagio notὰ diametro in materia liberi arbitrii repugNoures, Hylo suo expugnandos, ac fundeusos babuit, aliquaNG, Gut mi u1 caute, aut miniιι elarὰ locutus est, adeoque . . . in qu novem, vitilitigatiovemque trahi potesti Genius nullo modo. Alius ries elli fautor Elias Dupin in nova sua re damnata Bibliotheca Scriptorum Ecclesialticorum Hipponensem Antistitem sic describit: S. Auguriiuus tam tu Scripturarum interpretatione, quam in Theologicis UiMiοNiburs e recedebat d praecerintium tramite, ut viam sibi deligeret prorsus novam . Vocari potes in Theologicis Munus opinator. Erudicionis multo minus ei fuit, quam ingenii: quia ct linguarum ignarus erat, ct vix legerat veteres. s. Da,ues optiraei in T OIOSO Christiano Part. a. cap. 4. l. a. Mtiliorum utilitati, veι i lamitari Non Diis accommodatus est Tho mas: tum qώὸd quaestiones mustos mi Ubicas Theologiae immisceat, tum quod terminis Hiosephicis eas proponat, resolvatque. 6. Non miniis rigide contra Tnomittas Lud Ucus Du a cel, qui Thomitii, illudens, ad suum fidum Achatem iambolium scribens anno 3 oa. as. Martii, ait: Non mi iis certo ego , quum ille, irascor contra Baccalaureos cid est,juxta detectam clavini, Dominicanos ei' indignor: ae partem majorem oppr9bs eorum, qua de hac rescribit. Nihil intο-lerabilias mihi videtur, quom sosciΠatio, quάsupponant exi gere se Iam quamdam janfeniriarum, ct schola δεα interesse, ut id supponatur,
ut ab ea se discernant. Et maloπius in Epiti. anni I oa. i6.Septembris ad Rue Dellum: Hominer iiii plus noce t veritati, er bonae causae, quam Molintriae professi Et idem Pexrui de Ligni loco citato: Declaro, inquitari. a. , coram Deo, quod post Adami larium uou detur amplius gratia sussciens, sed solism ocax: quocirco sententia Molioi urum sit Sem, pelagiana, ct damnata in Congregationibus de auxiliis; opiuio vero Omisurumsit mera Hultitia, ct ineptia. Et art. 6. eudd praedeterminatio Phasea , prout in Thombiarum Scholis explicatur , si prorsus contraria doctrinae S. AuguriiΠi, S' ouod solutiones dui folitae per sensum compositum, ct divisum, atque iussisterentiam iudicii, t mera
cavillationes, er tricae : quarum ue minimum quidem in M'. Patribus
sit veristium . . Ubi igitur illa erga sanctissim uin, S gravissimum Augustini, ex Thais Di sitiros by Corale
33쪽
& Thomae non en proclamata pietas 3 Ubi erga mirabilem, dc egregiam ipsor a doetrinam amor, & benevolentia 3 Ubi illa certistima Sc LeΤ misticae observantiae significatio λ Siccine omnium opprimitur , obscuratur, sepelitur gloria ὶ Ergo non AMasini, & Scholae Thomisticae honor, & gloria, non illibata SS. Patrum doctrina, sed solum tot
ignorantiae tenebris ipjbruin propria seducta voluntas 3 vel potius con Itans deliberati in pertinaeia animi libido , maximusque, mi uam satis sanguineis lacrymis deplorandus, praecipientis Ecclesiae contemptus, struere calumnias, & millentiones serere audet, negans Papae in dogmatibus , S controversiis fidei infallibilem auctoritatem. Novum qui dem, cunciisque retro Ecclesiae aetatibus apud Thomistas inauditum, utpote contra exprelliin Angelici Praeceptoris doctrinam a. a. qu. II. art. 2. ad 3. μ'quam autem essent aureoritate unisersalis Ecclesia terminata ,si quis toti ordinationi pertinaciter repugnaret, Haereticus censeretur . quidem auctoritas principaliter residet in Summo Pomifice, dicitur enim a4. quaest. l. aeuoties Mei ratio ventilatur, adihitror , omnes fratres noriros, ese Coeptopos nonnisi ad Petrum, id est, adsui nominis auctoritatem miserri debere. Contra cujus austoritatem nec Hieroumus, nec Augustinus, nee aliquis Sacrorum Doctorum suam Butentiam defendit. Un dieit Hierondimus ad Damasum Papam : Haec est Ades, Papa Beati me, quam in Catholica didicimus Ecclesia, in quas miniis peritὰ, aut parism eauu fortὰ aliquid postium
est, emendari cupimus a te, qui Petri Mem, ct Sedem tenes. Si autem haec vostra confesso Apostulatus tui Iudicio comprobatur, qaicumque me eulpare voluerit, se imperitam, vel malevolum, viel etiam non Catholicum, nou me Hareticum comprobabit i quam Angelici Magistri doctrinam firmant omnes antiqui, S moderni Thomilla: non minussa pientia, & doctrina, quam pietate, ac studio tuendae religionis illustres, a quibus recesserunt, qui illo ficto Thomistarum nomine gloriantur:
quia nempe obscurati erant oculi eorum, ne legerent, ac obscuratae aures, ne audirent, non sine maximo verorum Thomiliarum luctu.
Quicumque ergo veraciter se Thomissam credit, hanc Sancti Doctoris doctrinam totis viribus propugnet, ne ficte obtineat nomen, cum Pro sessio, & sinceritas doctrinae, non ex nomine, sed efficaciter insinuetur ex Opere. Imitentur S D. Thomam, qui in obsequium Sedis Apostolicae in captivitatem proprium redegit intellectum; unde in Epistola catenae aureae praefixa, quam Urbano IV. dicavit, reverenter dicit et Suscipiat vestra Sanctitas praesens opus, vesro discutiendum, corrigeo dumque judicio, etestrae sollicitudinis, obeatentiae meae fructum a ut dum 4 vobis emanavit praeceptum, O mobis reservietur ale judicium 3 ad locum enim undὰ exeunt flumina, revertuntur; quia silere debet humana praesumptio, ubi divino ore Apostolorum loquitur auctoritas . d. En scribendi absolutissima ratio . His sane nihil amplius requi rendum pro hujus displitationis elucubratione, in detensionem verita tis , & Romanae Ecclesiae, quam amo ut Matrem, audio ut Magistram, S adoro ut certissulatu viventem Fidei nostrae regulam. Si namque Pro
34쪽
ino transiriissa sibi fide , & Ecclesiae honore pugnare tenentur Catholicionanes, monente, di hortante Apostolo Dda his verbis, vers. 3. De. precans supereertari semel tradita Sanctis Fidei r manto magis milae Praedicatorum ordo, quem Ecclesia semper invictum sui iuris deis
forem, dc acerrimum injuriarum ultorem adoptavit, S contra Haereticorum Ziamia fortiter noscitur ubique decertaste, ut pra agiit, dc futurum ante sensit Honorius III. in Bulla Confirmationis, ubi sic ad Sanctum Parentem Dominicum: Nor attendenter , fratres Ordinis tui futuros pugiles Fidei: quod sic contigisse probavit eventus, ut testatur Leo X. in Brevi dato Romae diear. Iunii ann. lsr8. Pontificatus sui anno 6. Cum inter eaeteros operarios, qui ad excolendam vineam Domini Sabaot/ violati sunt, ordo Praedicatorum magnos O probitatis, ct doctrinae animarumsalutis fructussemper olim attulerita quotidi/que merre ceruatur, deceatoae, ut etiam in isac vita pro tot sanctis
diis, honesisque laboribus ab Aposeolica Sede, cujus quoque nosti it
periculosis temporibus pacem, O dignitatem ordo idem fortiter tutatus
s. Vertim his nostris temporibus nova urget renitas. Neminem fugit, quod non sine gravi Thomisticae Scholae injuria, niaximoque Reipublieae Christianae scandalo, sparsi sint undique libelli, exquisita ad fallendum arte compositi, Thomittarum doctrinam ream pessima: anfesti Leresis accusare audentes: quare consulti iis, ac prudentius lare eredidimus, dictas inovelli propositiones ad examen adducere. ne audacius fiua haec crinitiatio praevaleata quamvis a tali calumnia tot Apostolicis diplomatibus plene sit vindicata, quibus, ut veri Catholici, mentis obsequium praestare debuissent omnes; clim non Scholae nostra: statim, indebite loquendo, sed magis Sedi Apostolicae videantur interreeonvitium, cui nilnus sincero animo Obsequuntur illi, qui perperam Ecclesiae decreta ad sensus alienos, dc extraneos detorquent. έυid enim est tae, niti Apostolicae Sedis providentiam fallere , pacem Ecclesiae subvertere, simplicium, ac pusillorum mentibus imponere, di dominari Eeelesa: legibus, ac si ad nutum eorum inverti, ac transὶrmari pollent Quare in quatuor conti Overitas distributio eit praesentis Tractatus. In sina, excellentiam doctrinae de gratia essicaci proponam. In secunda, infallibilem Summi Pontificis in dissiniendo potestatem expediam i ut quod Religioni, di Sedi Apostolicae contumeliosum, bc quae ad auctoritatis infallibilis Summi Pontificis contemptum inducunt perniciosa
dogmata , refellam. In tertia, appellationem ad futurum Concilium nullam, ac schismaticatu Oliendam. Hic Lectorem in Eminentissimo Cardinali monitum volo, ne putet ponere me falcem in mese
seni alienam: Nam museria is a primo, ct principaliser es Neola
rum , quorum eri Sacram Acripturam , O Divina Vera ferulari. Secundaria autem, in quantum eri tu Samis Cauonibus declarata, ad Canonistas spectat. μυpter quod graviter erraut tu Me CauoniHis pri-mb deferenter . oportet emo Cirum docilem , utrosque , Theclogos,
ct Gnonsas in hac re pro picere, ct iu suo quemque I eo honoraudo,
35쪽
Theologiae primatum dare: utpotὰ quae ex propriis potes hoc determis
re a Canonicum autem jus nonnis ad Theologicam recurrat auctιritatem , scilicet Sacra Scripturae , qua vera Theologia eri. Im uaria, laesielli propositiones ad trutinam expendam, ut certa ab incertis separem, S propositionum principia perniciosa, documenta scandalosa, christianae charitati maxime contraria omnibus aperiam et Thomistis, ut ea , quae veritatis sunt, defendant: Adversariis, ut audiant, taceant. Ec desinant insidiari veritati; & caeteris ut praesto ad legendum habeant, quid de tanta his temporibus concursatione, maximaque, & olim saepe, A ita praesenti contentione, sit constituendum : utque in obscuros albquos dans enianae haresis fautores invigilent, tanto difficilius secernendos, quanto callidius obteguntur, ut dixit S. Leo Magnus Epistola ad
Aquildensem Episcopum: Cavendum ergo magnEque diligentiε providendum , ne per hujusmodi homines extincta dudum scandala suffcitentur; de excise olim dogmate,aliquod in Provincia tua hujus mali germen oriatur a quod non istam tu radicibus suis crescat ,sed etiam Saucta Ecclesiae sobolem veneno fui odoris inficiat. Verum id nobis acturis, clam elurimae hic sese olferant quaestiones, ut lucidius res intelligi possit,
non hic integra fusiori stylo condemnationis motiva adducere animus est, ct in hoc praefixi hujus disputationis limites minime patiantur a sed quid in his propositionibus, in quibus exprellam,ac realium piam nosci mus doctrinam Pan senii, omnique arte, ac machinatione in ipsis insertam,veneni lateat,aperire,ut videatur idem monem sensus, qui prius fuerat D euit,quo cum merito damnata,& ad tenebras deducta ine- Delli doctrina: erudiente nos Divina gratia, quae No ad dicendum,& ad Ecclesiae vocem audiendam paratum semper animum efformat,ut inquit Augusinus Honorato respondens F pist. olim Ido. nunc 26o. Deus co
gnitionem fui nobis praestat, utper hoc intelligamus , ne hoc quidem nobis esse tribuendum , qu)d noscimus Deum, sed eam quoque scientiam illius misericordiae tribuamus. At si Erte in hoc scripto quispiam ignorantiae error obrepserit, si quid minus provide, vel indiscrete, , a Catholica Sedis Apostolicae mente alienum, aut miniis conmrme his, quae de hac quaestione, di de quibuscumque aliis per dictam Con-lli tutionem, fuerit determinatum, omnia per Christi Vicarium corrigi volo, sicut omnia, prout definita sunt simpliciter, S indubitabili fide tenere, prompte S libere confiteris ad exemplum D. Petri Damiani scribentis tom. 3. opusc.s. Nos si quid erravimus, ad Petri magisterium eorrigendi libenter accedimus, , retractationis opprobrium non veremur . Haec est enim illa, ut ita loqviar, incina fabrilis, cui nimirὰm ir, qui Fabri dicebatur Alius praesidet; ad cujus regulam omnis merito moneta reducitur 3 ad cujus rectitudinis lineam, quidquid uspiam δε- pravatum fueνit, reformatur . Sic & nos , di decretum promulgatum sequimur, di si quid adhuc silubrius in posterum statuendum est, ob dientiam profitemur.
36쪽
Eantae auctoritatis , excellentiae sit doctrina
D supponenduin primo, propositiones quaslibet reduci polle ad tres quasi clastes, adeo ut quadam earum sint intelligibiles per se, aliae scibiles, tertiae credibiles . Ut enim in hoc corporeis oculis visibili mundo sunt quaedam corpora per se lucida, S se ipsa manisellantia , ac alia quaeque illuminantia ut Sol, S sorte omnes Stellae fixae, lux, flamma, Sc.; alia ex se quidem obscura, capacia tamen, ni ab aliis illustrentur, ac sic illustrata se manifestent, ut Luna, Stellae errantes, ct colores omnes : rursus alia, quae nec in se lucida, nec illustrabilia, ut sunt ea, quae sub terra reconduntur: ita in microcosino, seu homine. ejusve intellectu reporiuntur quaedam veritates per se notae, puta, priina principiat aliae ex se obscurae, sed illustrabiles a primis principiis rct tandem aliae veritates, quae vel nullum, vel adeo exiguum lumen a primis principiis mutuantur, ut aut eorum veritas non appareat, aut
adeo tenuiter , ut vix appareat; inanio quandoque nullo modo. Fieri tamen potest, ut illis quoque tertii generis veritatibus firmiter adhinreat intellectus propter aliunde accersitum suffragium; quanto enim solidius testimonium fuerit cui innititur, eo firmior erit astensus. 2. Secundo: quod cum res credibiles pricis credantur, dc postea intelligantur ι sumus enim infirmi ad inveniendam liquida ratione veritatem, & maxime huius concordiae libertatis cum gratia se ipsa efficaci, quod toties diximus esse vorhum, quod nunc in aeniginate nubium est, ct evidenter non apparet nohis; ob hoc M ostendendam huius sententiae excellentiam, & dignitatem, auctoritate nobis opus est. Loei Theol gici sunt sontes quidam, ex quibus Theologia eruit argumenta, quibus utitur infirmum veritatis judicium 3 utque hanc a calumniis liberet,
37쪽
quo nomine veniunt Scriptura Sacra, Traditio, Conciliorum, & Pomtificum Decreta, Patrum, & Doctorum consensus, rλtio naturalis, historia; ex his argumenta sumere ad illustrandam hujus sentetulae credibilitatem: haeque via procedere decrevi ad ejusdeni defensioneni; ne essicaciam gratiae prae dicemus,qualem sibi quisque fingit,bc non qualem, nostro judicio, Ecclesia semper docuit: ut sic intelligant omnes, quibus rationibus in medio , quasi aggeribus,qpropugnaculis inexpugnabilibus hoc dogma communitur: A ut id frmissime teneamus, quod omnibus aetatibus temper a Sapientibus creditum fuerit.
fumisur argumentum . 3. A Dclariorem hujus Intelligentiam, observandum, qubd duplicii . modo, nempe Scripturis, ct traditionibus confirmari pollunt Calliolica dogmata, teste S. Basilio lib. de Spiritu Sancto cap.27. dicente et Dogmata, quae in Eccissia praedicantur , quaedam Babemus ὰ doririna scripto prodita, quaedam rursus ex Aporiosiram traditisne in masterio, id est, in occulto tradita recipimus; quorum utraque parem vim habent ad pietatem, nee his quispiam eontradicit, qui uis sane experrui est, quae sint jura EcclesiaHica, sive ut diit. ii. cap. Ecclesiast brum legitur in Decreto Gratiani justii Gregorii XIII. emendato: qui veIexigua legum Eeclesiasticorum peritia pν aeditus sit. At chni non omnia clare, bc ditiinete loquatur Scriptura, totque legantiar divina oracula plena aenigmatibus, parabolis, &obscuris sermonibus, aliisque variis obscuritatuna forniis, ut probat illud Pauli dicentis. se perieciis loqui sapientiam in masterio a conditam: & quod refertur actuum cap. b. de Funucho Reginae Caldacis, qu6d interrogatus a Philispo,num Isaiam,
quem legebat, intelligeret ξ Respondit: Emmodo possum si non esiquis
orienderit mihi ξ Hinc traditio ad veram Intelligentiam Scriptura: est Penitus necellaria, cuius necessitatem affrmat S. Epiphanius haeres. 6 I. Traditione, inquit, opus es a neque enim ex Scripturis peti pis ut omnia . Idcirco alia ser to, traditione alia, Sanesu i Apinui relisque-rust. Συd issum ita Paulus a mat: ΣΗmadmodum aratis vobis erc. - Ηac sane convincunt, quod ut germanus Scripturae sensus circa varia dogmata Catholicis innotescat, traditio sacra Necellaria est a &maxime, ut vindicetur dogma concordiae gratiae ab intrinseco effcacis cum liboro arbitrio . Parum quippe est, qutid gratiae intrinsecam essicaciam multis, magnisque ex Sacra Scriptura testimoniis probata sit toto hoc Opei , 6c maxime Disp. . Dub. a. nisi sensum, S intelligentiam Scripturae illus rei, di aperiat antiqua Ecelesiae traditio, calculo, S judicio Sacrorum Conciliorum , Summorumque Pontificum approbata, ut consentit omnibus aetatibus O. bis Chriilianus; ciun bc Adversarii
38쪽
De exeellentia doctrine D. Thome . xx
pro sua sententia Sacras Litteras reserant: S clim in sensu,& interpretatione Scripturae discrimen sit, hoc nonnisi traditione tolli potest; cuni nullus sit modus certior, nullus stabilior , nullus denique Sacris Litteris exponendis magis necessarius , quain is est, quo Ecclesiae traditio conti netur , ut probat pulcherrima, ct memorabilis S. Clementis sententia: Relatum es, inquit, nobis, qu)d quidam in sartibus vesris commorans res advex antur sanis doctrinis ,prout eis videtur, nonIecundum traditionem Patrum ,fedjuxta alium sensum docere videntur: multar enim quidem, ut audivimus, secundum ingenium hominum ex his, quae t gunt verisimilitudinis eapiunt i ct ideo diligenter observandam es, ut lex Dei, cum legitur, non secundum propriam intemgentiam legatur , vel doceatur. Sunt enim m ulla versa in SPripturis divinis, quae possunt trahi ad eum sensum, quem sibi unusquisque spontὸ praesumpsit .
quod eri non oportet. Non enim sensum extrinsecus ab aliis alienum, θ' extraneum quaerere debetis, aut quomodo imum Scripturarum au-xboritate confirmetis, ted ex Scripturis fensum capere veritatis, Et ideo oportet , ab eo intelligentiam discere Scripturarum, qui eam is majoribus fecundum veritatem sibi traditam servaQit , ut ipse possit ea . quae rectὰ fuscepit, competenter asserere. Nam Apostolus Paulus ad δε- scipulumDum Timotheum, quae audisi , inquit, per multos teries, haec commenda delibus hominibus, qui idonei erunt, ct alios docere: nec
non illa D. Iraenei lib. g. contra haereses, asserentis, quod dum modica in aliqua quaellione emergit discrepatio, ad antiquissimas oporteat re currere Ecclesias, in quibus Apostoli conversati sunt, S ab eis de pra senti quaestione sumere, quod certum, S liquidissimum erat: hinc pro confirmanda intrinseca efficacia gratiae, ad traditionem Apostolicam recurrimus, ut in hoc divinorum eloquiorum lumine , veluti in praeci rospeculo, mens erudita mysterium hoc sine onustatione cisnoscat.
Nihil enim verius traditione Apostolica capitur, nihil magis solidat i tellectilin, solidatumque ostenciit. Nobis, inquit Tertullianus de praescript . cap. 14. curistate opus non es pos Chrsum Bom, nee inquisitione pori Evangelium. Et rapin Nobis nihil de nostro arbitrio induce. re licet a sed nec eligere , quod aliquis is arbitrio suo induxerit . Apostolus Domini habemus Auctores, qui nee ipsi quidquam ex suo arbitrio , quod iNducerent. Hegerunt; sed acceptam a Christo disciplinam Meliter Nationibus assignaverunt. Quare sit Apostolica traditio Scripturis sociata primum credibilitatis rundamentuin , divinae voluntatis , & gratiae insuperabilem intrinsecam essicaciam erga actus liberos
s. Et prinati audiendus D. Petrus, qui primam, quam ad Pudaeorscribit Epistolam, incipit ab electione secundit in praescientiam, di praedestinationem Dei Patris, ni Sancti fiant per gratiam Spiritus Sancti, dicen, et Electis advenis . . . ferendum praescientiam Dei Patris, insan' Hi cationem Spiritus, in obedientiam, ei' a persionem Sanguinis Iesu Grisi: quibus verbis Patrem principium electionis electorum agnoscit per prascientiam suam, di praedestinationem, mereque Sratuitam mi-B a se-Diuitiaco by Cooste
39쪽
sericordiam . Praecedit enim Divina elemo electorum merita. Merita ex Dei gratia, hominisque arbitrio originem habent: at eleetio per voluntatem Dei ante tempora, ante Mundi constitutionem, omnemque Creaturam facta eae Ipsa est meritorum nostrorum causa essiciens. Non enim eliguntur elect i, quia crediderunt; sed eliguntur, ut credant. Quare versu sequenti immortales Deo gratias agit de illius erga electos
suos infinita bonitate : Benedictus Deus, er Pater Domini noΗri fu riui , qui fecundum misericordiamfuam magnam regeneravit vos in spem vizam, per resurrebionem Pesu Gripi ex mortuis, in haereditatem incorruptibilem ; ct incontaminatam, O immarcessibilem, con.
servatam in Caelis in vobis. Rui in virtute Dei custodimini per ridem in
salutem, paratam revelari in tempore novissimo. Nec enim electionis hujus alia quaeri debet ratio , quam misericordia Dei , qui nos omnipotenti virtute gratiae suae custodit per fidem ad salutem a ternam, quae nobis jam parata est, & in fine saeculi exhibebitur, & omnibus innotescet et Quare ob hoc tam immensu in beneficium laudanda est benignitas eius; nullis quippe meritis provocatus, sed ultro sua misericordia, qua sumamis est, nos aeterno consilio pra destinavit ad gloriam: benedictus ille ne quid hinc laudis nobis arrogemUS. 6. De hac Divina electione iterum loquitur Epist. a. cap. I. scribens iis, qui coaequale in cum ipso fidem mysteriorum, S promissionum Dei l atuita illius misericordia consequuti sunt per justitiam Dei, & Christi Domini nostri, ut Deum caput S Auctorem filutis agnoscant; quod enim allecti in numerum Filiorum Dei, possessuri haereditatem immortalis vitae simus; non praestatur meritis nostris, sed illius gratuita munificentia, qua ultr6 vocavit nos ad beneficium salutis; eo nempe, quod Divina ejus potentia nobis largita sunt omnia , qtia: ad vitam spiritualem , & pietatem pertinet, & maxima illa, & pretiosa dona, per c gNitiovem ejus, qui vocavit nos propriEgloria , σ virtute , idest , non qualicumque vocatione, sed coelelii illa, de qua Aporiolus ait: qui Q cavit Nos in sortem SuπHorum in lumine : qua nempe Deus summam suam potentiam, bonitatem, S misericoratam gloriose manifestat, dum virtute, & emcacia gratiae homines ad suam, Patrisque notitiam , traducit, trahens illos vinculis charitatis, S bonis voluntatibus, quas in ipsis operatus est : S ut fruantur maximis illis , & pretiosis beneficiis, uae olim promiserat,& solii iii consequuntur illi, qui secundum propolitu in sunt vocati, & electi, bc quos praedestinavit ante mundi constitii-tionem , vocatque suo tempore, ut sint Sancti; ut testatur ipse Actuum Cap. 2. Vers. 39. Vobis enim eri repromissio, ct filis etestris, ct omnibus, qui long/fuor, quoscumque advocaverit Dominus Deus noster , Qtiare
in illa Epist. I. cap. s. vers. lo. Deum omnis gratiae, omnisque boni salutaris Auctorem, S largitorem appellat, dicens: Deus autem omnis
gratiae, qui vocavit nos iu aeternam suam Gloriam tu Chrso Iou , modicum passos ipse persciet, confirmabit, solidabitque: dando nempe
gratiam, vires lueessicacissimas infirmis voluntatibus ad actus salutares;
λ electos gratia sua praecedens, ipsos in hujus peregrinationis an stacti
40쪽
De exeelientia doctrina D. Thomae. et 3
bus per Opaca vitiorum minime aberrare permittens, donec pertingant ad-, atque possideantur ab ipso, ut apte, bc eleganter scribit Auctor lihri de vocat. Gent. lih a. cap. 26. Gratia Dei in omnibus justis Icarisnibus principaliter praeminet, suadendo exhortationibus, m vendo exemplis, terrendo periculis, incitando miraculis, dando intellerium, inspiraudo consilium, corque Usum illuminando di Mei σὸ- Hionibus imbuendo: Ied etiam voluntas hominis subjungitur ei, atque conjungitar, qua ad hoc praedictis est excitata praesidiis , ut Divino injeco peretur operi,d incipiat exercere ad meritum, quod de superno δε- mine concepit ad Hudium, de sua habens mutabilitate, si deficit; da gratiae opitulatione, si princit. . Haec est mirabilis de fratia, Ex praedestinatione D. Petri doctrina, qui dum tot adeo significantibus, di expressis modis praedestinationem praedicar, gratiam ab intrinseeo essicacem, statuit: clim inter praedestinationem gratuitam, S ante omnia praevisa merita, & gratiam ab intrinseco efficacem detur infallibilis connexio, teste D. Auguriino depraedest. Sanctor. cap. Io. dicente et Inter gratiam porr),'praedestiva
tionem hoc tantum interest, qu)d praedestinatio est gratiae praeparatio 3 gratia veris jam ipsa donatio . Et infra: Leuocirca praedestinatio Dei, qua in bono est, gratia eri, ut dixi, praeparatio a gratia vieris es ipsius
praedestinationis sinus. Ubi maxime notandum, quod, clan pra deiii- natio sit praeparatio beneficiorum Dei, quibus certiis me liberantur quicumque liberantur, recte intulit Augustinus, quod gratia causatur, α praeparatur a Deo per praedestinationem . Haec enim, cum sit speetalis Dei providentia supponens intentionem essicacem gloriae, versatur circa media, quibus consequitur, praeparando illa omnia, qtiae cum effectu conducunt ad illius consecutionem, quae certe donantur, S prae parantur 1 Deo ex vi praedestinationis. 8. At non solum hane essicaciam gratiae commendat D. Petrus, sed hujus concordiam cum libero arbitrio praedicavit, dum Simoni Mago libertatis arbitrium neganti respondit Princeps Apostolorum , nece iii tatem, & contingentiam rerum creatarum in Divinam refunisi debere voluntatem . Quod egregie explicat doctrina nostri Excellentissimi Archipraefatis Libelli dietavit Roniae, quando Theologiam do cebat in noli ro Conventu S. M.fuper Aginervam . Resert illam cele-herrimus noster Govetus in Tractatu de volunt. Dei disp. q. de concor dia libertatis cum decreto praedeterminante art. a. ἔ. a. nollerque Ludo vicus Naneel tona. a. q. s. de Scientia media testatur , relationem ei: eiidelem prout dicit ex ore proprio Archipraefulis. Sic igitur habet. Primus Haereticorum qui Ecclesiam Dei, antequam adolcsceret, praefocare textavit, fuit Simon Magus, seductor i gnis, qui incredibilem habuit apud suos Samaritas exi mationem; ade) ut eum omvervirtutem Dei m nam appellarint i ct nisi huius irruentis mali priu-cipio Deus obstitisset, perieulam fuisset, ne adhue in canis vagiens E Gesia comprimeretur . Multa crepuit ex se, quae ρ tius portenta, quum
opiviones appellari debent, sed c quemadmodum ah ti ni Scriptores no bir Disit iros by Corale