Concursus Dei praeuius et efficax necessario cohaerens cum libero arbitrio humano a necessitate libero, ex Sacra Scriptura, Conciliis, & SS. Patribus depromptus. Vera etiam Christi gratia illuminans, vocans & efficaciter adjuvans Infideles, Excoecato

발행: 1737년

분량: 317페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

α Disputatio I. F. I.

vorioli refragantur . Hic, ut ostendat, qubd nulla est justitia Dei gratuito, & sine meritis eligentis a nullaque iniquitas Dei quosdam rem hantis, seu in inalia perditionis relinquentis, non impertiendo eis gratiam, versibus sequentibus addit: M si enim dicit: miserebor, cujus misereor: er misericordiam praedabo, cujus miserebor: Igitur non v lentis , neque currrutis, Iedmberentis eu Dei. Ereo cujus vult, miseretur, & quem vult indurat: attrahit quos illi visum est, etiam nihil promeritos i & rejicit nihil commeritos. Dignatur quos vult, sed ita, ut sit, de quo gratias agat, misericorditer attractus a non sit, quod queratur suae malitiae derelictus.18. Hic iterum v. 19. objicit sibi Apostolus. Dicis itaque mihi: qu. danue quaeritur diluntati enim ejus qui remit Ac si diceret: Si voluntas ejus est irresistibilis, quid Deus conqueritur de hominibus, quod

raceptis eius resistant,quod ad ipsu in non convertantur,dc duro corde lint 7 Audaciam arsuentis repellit Apostolus dicens v an. S EI. Ο

tu quis es, qui resspondeas Deο ὶ Numquid dicit figmentum ei, qui se fluxit ; quia me fecisti sie Z-non habet pote Hatem figulus luti, ex

eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud verὸ in eontume-iiam Z Quods Deus Φοlans ostendere iram, er notam facere potentiam suam inuit in multa patientia vase irae apta in interitum, ut orienderet Getitias gloriae suae in vasa misericordiae, quae praeparavit ingloria . Quibus emeacissime persuadet Apostolus Judaeis, quod Deus miseretur, maξnu scilicet bonitate, dc qu6d obdurat nulla iniquitate; ut neo liberatus de suis meritis glorietur, nec damnatus, nisi de suis meritis conqueratur I utens exemplo figuli, quo toties utitur Scriptura Sap. is. Isaiae 4s. Peremiae i8., ut ostendat, quod Deus est supremus, ac liberrimus gratiarum suarum dispensator. Quis enim ferret, si luteum vasciam figulo suo expostulat, dicatque: Cur me sic xiHi ὶ Quod egregie explicat AuguHinus Enchiridii cap.o0. dicens: Hoc loco quidam stipulant, Apostolum in revonsione defecisse; er inopid reddendae rationis repressisse contradictoris audaciam . Sed magnum Babet pondas, quod di-Hum es, is homo, tu quis es Et in talibus quaestionibus ad suae catacitatis considerationem revocat hominem Cerbo quidem brevi, sed re ipsa magna est redditio rationis. Si enim haec non capit, quis es, qui respoudeat Deo λ Si autem capit, magis non invenit, quid respondeat. Widest enim, si capit, universum genus humanum tam justo judicio Divino in apostatica radice damnatum, ut etiam si nullus iude liberaretur, nemo restὸ posset Dei vituperare juriitiam 3 er qui liberantur, sic oportuisse liberari, ut ex pluribus non liberatis, atque in damnatione Iustissima derelitiis, orienderetur, quid meruisset unietersa conspersio, o quo etiam sos debitum judicium Dei dueeret, nisi eis indebita misericorgia

subveniret, ut volentium de suis meritis gloriari, omne os obstruatur . Rom. g. versis. O qui gloriatur, in Domino glorietur. I. Corintb. I.

vers. 3I.

I9. At cur potius in his voluit Deus gloriae suae, bonitatisque div I-tias ostendere , di in aliorum punitione justitiani r Hic curiositatis nostra Diuitiam by COO il

52쪽

srae claudantur oculi. O altitudo , exclamat Apositas , divitiarum Sapientiae , ct Scientiae Deil laeuam incomprehens biliasunt judicia ejus , ct investigabiles viae ejus t hahet, inquit Augusinus strin. l6s. alias . de verbis Apostosi , nis cui datam ut i aeuis nun ha-rit , nise cui non es datum lauare eteris illi datum es, eritu nou 6t δε- sum Non me piget dicere, huc es profundam Crucis. De profundo nescio , quo judiciorum Dei, quae perscrutari , contemplarique nou possu-n us , procedit omve, qu)dpossumus. aduod stofum videυ: unde pusim non video; nisi ouia ex hoe ba tenus video , quod vovi csse a Deo. iauare autem ilium , π non illum multum est ad me, abassus eji , profundum Crucis em. admiratione exclamare ρίδum, duputatiove demυ trare non possum. iamd possum exclamare de ista pro unditate aesem magnificatasunt opera tua, Domine , nimis profundae satiaJunt cogitationes tuae. Vir insipiens non g stet, . Itultus non intelliget haec

Psal .si. duid non intelligit Itutius, ct imprudens Z g a vei profuse dum ut, ream si justus non intelligit, er sapiens loteuigit, non ot nimis profundam. Sednapiens tuteliait , quia profundum est , nullas non intellistit, quia vel profundum est. Ideis musti de isto prinuod a quin

rentes reddere rationem, in fabulas vanitatis alierunt ....u hac Cru- eis profunditate, in hac rerum tanta obscuritale, non de nostra virtute

praesumamus; non ingenioli nostri viribus in hac quotione aliquid arrogemus : cum 'almo s6. dicamus, miserere mei Deus, miserere mei. Rugrὰὶ Ouia virtutem habeo, qua te promerear Z Non. - uuis Utantatis arbitrium gero , undὸ gratiam tuam meritum meum praecedatὶ Non . Sedquarὰ rioniam in te considit anima mea . Magna scientia Uta eonfidentia.

go. Quod etiam elegantissime explicat A uctor libri vocationIs genti iam lib. r. cap.r3. dicens : xuὸd si aliquos, Fem videmus accidere , saltantis gratia praeterierit, ex pro eis oratio Ecclesiae recepta non fuerit , ad occulta Divinae justitiae referendam, er agnoscendum secreti hujus profunditatem nobis in hae vitta patere non pise. Ex parte enim Icimus , ct ex parte prophetamur c i. Corinth. O videmus nune per speculum in aenigmate: nee sapientiores , aut scientiores Beati mo vostolo fumus , qui eum de gratiae potentia disputaret , magno rum m teriorum ingressus arcanum iis, quae impusile erat enarrare, succumbit. Cum enim dixisset: ad Rom. D. noli enim vos ignorare, fratres, Ofterium hoc, ut non sitis vobis ipsis sapientes, quia eaeeitar ex parte in Israel contigit, donec plenitudo gentium intraret i ct se omnis IsraeIDisas fieret, sicut scriptum est Uai. s 9. veniet ex Sioπ,

qui eruat, er avertat impietates ab Pacob, dr hoe sitis i me testamentum , cum abstulero peccata eorum . Secundum Evangelium quidΘminimisi propter vos, fecundum electionem verὸ dilecti propter vos Patres. Sine paenitentia enim sunt dona , θ' vocatio Dei. Sicut enisn ali quando er vos non credidistis Deo, nune autem misericordiam consecuti estis propter illorum incredulitatem , ita er isti nunc non crediiserant in vestra misericordia . uter ipsi misericardiam consequantur. Coctu

53쪽

Disputatio I. g. L

sit enim Deus om via in incredulitate, ut omnium misereatur. Cum e go haec operum Divinorum muteria Iupra mensuras humanae intelligentiae excellentis, quodam mentis suae profudisset excessis , totam expositionis rationem translusit in stuporem , , admirator eorum, quae protulerat , excIamavit, er dixit c ad Rom. Ir. o altitudo divitiarum Sapientiae ,-Scientiae Dei: quam incomprehensibilia sunt judicia ejus, ct investigabiles vitae ejus i laetas enim cognovit sensum Domini, aut quis cousiliarius ejus fuit, aut quis prior dedit illi, or retribuetur ei

inoniam ex ipso, er per itium, O in ipse funt omnia : ipsi gloria in

De via , Amen. et t. Sed nihil eit, quod amplius his immoremur, cum apertioribus verbis h.ec intrinseca gratiae efficacia tradi ab Apostolo non possit. Qi iodsi alii Apostolum in diverso sensu intelligunt, parcant, ainab6, liceatque mihi argumentum hoc verbis Augustui concludere ex Epist. 8a. κροrumtamen ipse mihi pro his omnibus , immo Jupra hos omnes Ap0tolus Paulus occurrit. Ad ipsum confugio: ad ipsum, ab omnibas, qui aliud

Jeutiunt. litterarum ejus tractatoribus, provoco . . . Audio eum patiuoperius , in ejusdem narrationis exordio , religiosa voce mihi clamantem et ins autem scribo vobis ecce coram Deo, quia non mentior. Et ibi num. as. Dent veniam quilibet aliud opinantes: ego magis credo tanto ,

Uiolo in suis , O pro Dis litteris juranti, quam cuiquam doetiissimo

de alienis litteris disputanti. Quare Apostolicum elle arbitror conlianter perseverare in illiusmodi doctrina ab Apostolorum tempore successione, quasi per manus accepta, oc mina tempore progrediente, per longam consuetudineni Ecclesiis tradita a dicente Apostolo a. ad Thessal. a. State, dr tenete traditioner , quas didicistis , sive perfermoπem sive per Epistolam n stram . Et instruens idem Apostolas Timotheum Epili: i. cap. 6. ipstim admonet, dicens: Depositum custodi, devitans prophaxas vocum vovitates . Et Epist. a. cap. I. Formam babejanorum ver, ram, que 4 me audisti. Et ibi: Bonum depositum custοῶ , per Spiritum Santrum . qui habitat in nobis. In cujus traditionis erat iani fuit in Synodo Ephesena, quae fuit Generalis tertia, omnium Patrum una haec vox contra Nestorium: Lerid fuit antiqaiιπs traditum, teneatur ,-qaod adinventum nuper, explodatur.

q. II. Ex judicio Summorum Bnt eum aliud desumitur

argumentum. aa. T Udicium Apostolicum esse lacum Theologicum, multis erudLI tillime probat Mag. Cruo lib. 6. At observandum est, quoties Romani Pontifices, Concilia, bc FP. errores liripugnarunt, duo fecit se, aiterere nimirum , & excludere. De exclusione nihil directe facit ad praesentein co-Oversam 3 siquidem hareses excludebant; nostra a tin

54쪽

De exeelientia doctrinae D. Thome . a

tem concertatio cum Catholicis est. Unde in praesentiarum alteram a se sit mi inus partem 3 nempe allertionem S S. Pontificum , & PP. de qua adhuc inter Catholicos disputatio esse potest , an divertis sensus admittat 3 an uni dumtaxat adhaereat, sive unum contineat Z Erit ergo labor noster probare contra eos, qui aliter opinentur, sententias P P., qua parte veritatem allerunt, gratiae ab intrinseco essi caci, atque ejus cum libertate concordiae perpetuum, S exprellum semper reddidisse testimoni uin. Igitur curia ici sequi debeamus. quod Sacratistima Beati Apostoli Petra Sedes contra inimicos gratiae Dei per ministerium Summorum Pontificum sanxit, oc docuit, necellari uin est diligenter inquirere. ii id Summi Pontifices contra nocentissimos, Iideri arbitrii defensiores e gratia Dei sentiendum judicarunt, ut ex eorum consensu bujus antiqui dogmatis veritas confirnietur: et ei ii in in ambiguis, dubiis quaestionibus, pro certa, ct conitanti veritate conquirenda, nulla planior. aut expeditior via elle potest, quam recurrere ad supremani Pontificum auctoritatem, quorum semper Ecclesia credens testimonio , oc judicio de gratia pronunciavit, di quibus omnibus aetatibus consensit oris his Chri 1lianus. Sicut S ex ipsis tirmissimum suinpiit argumentum contra rasianum D. Augusti ius lib. 2. num. 39. dicens: At ego. ubicumque Iis, ubicumque legere Uu potueris, te ante Hos uices intus it tuo corde consituυ I quos non amicos meos, ct inimicos suos, aliqua in meam partem gratia propendenter, aliquo abs te merito tuae omensionis aversos, er ob hoc tibi adversos, in hae nostra disceptatione eou litui eo nitores. Nec eos, aut nunquam fuerunt, aut non funι. aut quorum

sententiae de boe, quod inter nos duputatur, lueertae fusi. inani cogitatione confinxi: sed Sanctos, ct in Sancta Ecclesia illuseres Anti tes Dei, non Platonicis, ct Aristotelicis, ct Zenonicis, aliisque hu70ce

modi, vel Gracis, vel ratinis, quamquam ct istis aliquυs eυrum, vertim omnes Sacris Litteris eruditor , nomisatim , scut oportebat, ex messe. eorumquesententiar, quantum incere videbatur, sine ullia

editas ambus' itate digessi, ut in eis timeas, non ipsus , sed iurem, qui sibi eos utilia vas formavit, ero vita Templa conseruxit ; qui tunc de saeausa iudicaverunt, quando eos nemo potest duere , perporam cuipiametet adversari, vel favere potuisse. Horum ergo mentem coinpen lio Somanitet tablinus indiculo . Et quidem omissis Summis Pontificibus δε- simo, di Bonifacio , de quibus satis supra dictum est, primus sit S. Cae-Ι. in Epist. ad Episcopos Galliae . Hic, cum occidΘntalis E cletia, Auctoribus qui biisdam Galliae presbyteris S. Augustini Conimentarios adversus Pelagianos editos temere sugillantibus . vehemen ter turbaretur, scriptisque contrariis S. Prosperi nondum acquiescerent, Epistolam ad Episcopos, in quorum Ecclesiis illi Presbyterio tum sebantur , scriptit, redarguens eos, & S. Augusinum laudans, ejusque1cripta contra Pelagium, dc Caelestium approbans, di subjiciens quaedam capita adversiis Pelagianos errores a praedecelibribus Pontificibus , di Africani, Conciliis decreta; eo fine, ut quid contra Pelatiam,oc Coelestium tenendum is , agnoscerent. Addit, non scripto tantum.

D a sed

55쪽

2 8 Disputatis L l

sed etiam Apostolicis traditionibus Pelagianam Haeresim in Ecclesia refutari. Si ergo, quae Epistolae dictae subiiciuntur capitula Episcoporuiit Apostolica: Sedis de gratia, oc libero voluntatis nutrianae arbitrio, considerentur, sive fuerit illorum Auctor, ut plerique iani Sancti Fulgentii aetate Theologi tarteriino tribuerunt, live non, ut tenet cum aliis Sirmundus, his auctoritatibus attente perfectis, nullo negotio veritas erit manifesta.

2 3. Et quidem cas.vit. legitur,2uisii nemo nisi per ritrum liberybenὰ usatur arbitrio , idem Magister in Epi f. ad Mileuitanum, Concilium data praedicat, dicens: Adverte laudem, o pravissimarum meutium perversa ductrina, quδd primum hominem ita libertas ipsa δε- eepit , ut dum indulgentius fraenis ejus utitur, in praevaricationis praesumptionem conciderit. Nec ex hae potuit erui, nisi ei providentia r generati is flatum pristinae libertatis Gripi Domini reformast al

ventus .

24. Et cap.VIII.sequentia exprimit,ac resolvit. 2e domnia studia, ct omnia opera, ac merita Sanctorum ad Dei βloriam, laudemque referenda junt; quia nemo aliunde ei placeat, nis ex eo, quod i e donaverit . Iu quam nos sententiam dirigit beatae recordatioυ is Papae Z iνegularis auctoritas , cism scribens ad totius Orbis Episcopos, ait: Nos autem iuriinctu Dei omnia euim bona ad auctorem Dum reserendia funt, undὰ nascuntur ad fratrum, O Coepiscoporum nostrorum commentiam universa retulimus. Hunc autemsermonem , cerissimae v ritatis luce radiantem, tanto Afri Discopi honore venerati sunt , ut ita ad eumdem virum rescriberent. Illud vero, quod in litteris, quas ad universas Provincias curarii et mittendas, posuiHi dicens: nos immen instinctu Dei cte. Me aecipimus dictum, ut illas, qui eontra Dei adjutorium extoliunt humani arbitrii tibertatem, di reso gladio veritatis , vel ut cursim transiens, amputares. a d enim tam libero feei- Ἐν arbitrio , quam quod uuiversa in noserae humilitatis conscientiam retulisti Z Et tamen instinctu Dei factum esse deliter, sapienterque vi

Hi, veraciter , denterque dixisti. Ideo utique quia praeparatur vuluntas a Domino , ut boni aliquid agant, paternis inspirationibus suoru . ipse tangit corda senum. tquot enim Spiritu Dei aguntur, hi filii Dei sunt: na nee noserum deesse sentiamus arbitrium , ct in bo-xis quibusque voluntatis humanae Fugalis motibus, magis illius valere

non dabitemus auxilium .as. Et cap. IX. etiadita Deus in cordibus hominum, atque is ipse tibero operetur arbitrio, ut fauesa cogitatio , pium massium , omnisquem us b9uae .oluntatis ex Deo sit, quia per illum aliquid boni possumus, e quo nihil miramus. Ad Muci enim nos professonem idem Dυtior imstituit, qui eum ad totius Orbis spiscopos de Divinae gratiae opitulati

me loqueretur: Lenodergo tempus, ait, intervenit, quo ejus non egeamus auxilioli Iu omuibus igitur actibus , causis, cogitationibus , motibus,

adiutor , ct protemr orandus es. Superbum estenim, ut quidquam sibi mavo natura praesumat, clamaute Apsolo ad Ephes6.mn es nobis Di iliaco by GO Nic

56쪽

De exeellentia doctrinae D. Thome . a s

eo sinuatio a ersus earnem, er sanguinem, fed contra Principes, potesates aeris huius, contra spiritualia nequitiae in caelenibus. Et sicut ipse iterum dicit ad Rom. Infelix ego homo, quis me tiberabit de eorpore mortis hujus ὶ Gratia Dei per Pesum Chririum Dominam n sirum . Et iterum I. ad Corinth. I s. gratia Deisum id, quo iam, di gratia ejus in me vacua non fuit, sedplus illis omnibus laborasi . ego autem, sed gratia Dei mecum. 26. Et cap. xl. Praeter eas beatissimae, O Apostolicae Sedis in- .iolabiles sanstiones , quibus nos piissimi Patres , pestifera novitatis elatione d jesis, O bonae volantiatis exordia, ct incrementa probabilium stadiorum , ct in eis usque tu em perseverantiam, ad Christi gratiam referre docuerunt, obsecrationum quoque Sacerdotalium Mor

menta respiciamus, quae ab Aporiolis tradita in toto Mundo, atque in omni Ecclesia Catholha aniformiter celebrantur, ut legem credendi Iex Hatuat opplicandi . Cum enim Mnesaram Plebium praegulis maudata sibimet legatione fungantur, apud Divinam clementiam humani generis agunt causam , ct tota secum congemiseente Ecclesiam lant, ct precantur, ut in delibus donetur Mes, ut Idololatrae ab impietatis suae liberentur erroribus,ut Iudaeis ablato cordis velamine lux veritatis appareat, ut Haeretici Catholicae Mei perceptione resipiscant: ut Schismaticispiritum redivivae charitatis accipiant, ut lapsis paenitentiae remedium conferatur, ut denique Cateciamenis ad regenerationis sieramenta, perductis, caeleLiis aula misericordiae refere tur. Haec autem non perfuustoriὰ,neque luaniter dDominopeti erum istorum monstratclectus: quandoquidem ex omni errorum genere plurimos Deus dignatur attrabere ; quos erutos de potesate teuebrarum transferat in Regnum Aia charitoris suae ct ex vasis irae faciat vas misericordiae. xuod adeὸ totum Divini operis es Antitur, ut haec escienti Deo gratiarum semper actio, laudisque consessio pro illuminatione talium, .ei correctione referatur.

a . Et cap.xi I.Io ergo Ecclesiariisis Regulis, ex Disina sumptis auctoritate ducumentis, ita adjuvante Domino confirmati fumus, ut omnium Audiorum, omniumque virtutum , quibus ab initio fidei ad Deum tenditur, Deum fateamur auctorem, er non dubitemus ab ipsius gratia hominis merita praeveniri, per quem uet, ut aliquid boni, er Oelle ne iamus er facere. utique auxilio, er munere Dei non aufertur liberum arbitrium ,sed liberatur; ut de tenebrino lucidum , de pravo νectum, de languidosianum, di imprudentest promidum. Tanta e vim erga omnes homines eri bovitas Dei, ut noura velit esse merita, quae sunt ipsius dona, ct pro his, quae largitus est, aeterna praemia sit donaturus . Agit quippὸ in nobis, ut quod vult, O velimus, o Mamus. Nec otiose in uobis es patitur, quae exercenda, non negligeuda donavit , ut O nos operatores simus gratiae Dei, aesi quid is uobis ex nostra viderismus remissione languescere, ad illum fossicitὰ recurramus, qui sanat omnes languores vos,os redimit de interitu vitam ubstram . Et cui quotidiὰ dicimus Matthaei 6.Ne inducas nos in ιeutationem ,sed liberasord malo. 28 Et

57쪽

so Disputario Ly. Is . .

28. Et eap.xi M. Profundiores ver),di ilioresque partes incurrentium quaesionum, quas latius pertractaravi. qui Haereticir restiterunt, sicut non audemus contemnere, ita non necesse habemus adrimere: quia

ad eos tendam gratiam Dei, cujus operi, ae dignationi nihil penitur obtrahendum eii, satis ossicere credimus, qaidquid secundum praedictas regulas Apostolicae Sedis nos scripta docuerunt, ut prorsus non opinemur Catholicum, quod apparuit prae is sententiis se contrarium: His ille: quibus sane nihil verius, nihil Thomistaruin iactrinae conssirmius diei potuit. 29. Sit secundus tantae veritatis testis S. Leo Ι. propter ingentia facta magni cognomen meritus, eadem ipsa disertis vectis testans in Epiit. ad Nicetam Aquilejensem Episcopulia, in qua Pelagianorum haereti ut

refellit : & ne introducta pernicies ad eversionem multarum tendat animarum , , per falli nominis scientiam multorum corda corrumpat, mandat, Ut qui de Pelagianιrum , Celesianorumque confortio in cum

munionem catholicam fani recepti , damnent apertis professovibus uisuperbi erroris Aumres , , quidquid in doctrina eorum unive0alis Ecclesia exhorruit, dete utur , omniaque decreta Duodalio, qua adoxeigionem huius haere eos licae Sedis con mavit aucDrιtas , ampladii se, Er iv cmuibus apprιbare , pleuis , apertis , sic propriumοπα subscriptis protestationibus eloquantur. Nihil is verbis eorum obsarum , nihil inveniatur ambiguum . Cujus rationem alliSnat ἔriouiam novimus, hanc Horum esse .erfutiem , tu quocum=uet particula dogmatis execrandi, qua te 4 damuiatorum societate discreverint, nihil sibi sensuum suorum exi ment esse non salvum . Cumqu: omnes dieiuitiones suas ad tantam Deilitatem improbore se simulavi, atque deponere, hoc tibi tota arte saliendi, nise intelligantur, excipiaut,

ut gratia Dei fecundum meritam dari aceipientium censeatur . Misi gratis λων, non es eratia ,sed merces, retributioque meritorum,

dicente N. Apo bis ad Ephes a. Gratia fami facti emis per Mem,o' hoc non ex vobis a Dei evim Lxum est. Non ex operibus, ne firtis quis extollatur . Ipsius enim fumus ramextum , creati in Christo Iesu. in operibus bonis, quae praeparavit Deus, ut in illis ambulemus. Omnis itaque bonorum operum donatio Divina praeparatio em Haec Summus Pontifex : in quibus praedeliinationem gratuitam ad gloriam, agnoscit unam cum praedestinatione gratuita ad gratiam 3 infercns donationem stratiae efficacis ex praedestinatione ad gloriam. Ubi non hoc Lector exilii mei, nos sententiam a S.Leone impugnatam cum ea, quam nos rejicimus, confundere: quod nefas etlet; sed id tantum, quod nos sententiis, quibus usus est S. Leo, nostram ab ipso tanquam veram, & nulla dubitatione receptam discimus. 3o. Tertius sit Papa I. Epist. ad omnes Episcopos per Picenum, in qua tria praecipua Pelagianae haeresis capita refellit, ubi cap. 3. sic loquitur : Idaris autem audeat dicere Christianus, aliquid ι

58쪽

De exeeueentia doctrinae D. Thomae. 3 r

ejira in me vacua non fuit r. ad Corinto. , ut orienderet, quia donum

mutiae non ipse praeceberit, sed fuerit subsecutus ; atque mουbaret, eo operatorem se esse gratia suffequendo: Iedplus omnibus . inquit, illis

laboravi. Ac rursus, veritas, ne de se praesumere videretur, adjauxit . Non ego, sed gratia Dei mecum. Non dixit:. ego in gratia Dei mecum;

sed praepinuis gratiam praecedentem se, atque subjunxit. xuid autem haberi possit e gratia, cum sit Ades ipsa per gratiam, eodem Apomis

nos docente, r. ad Timotb. Mi sericordiam eonfecutus fum, ut Melis essem. Nec aliud in misericordia diviva, qudm gratia. Audiamus etiam quemadmodum inDrmat Ecclesiam: Gratia, inquit ad 'hefa .,

Disi facti estis per dem 1 ut principium salutis, S Mei is gratia cirpis disereret , sicut secatus annectit: Et hoc non ex vobis,sed Dei d num est; non ex operibus,ue quis extollatur. Idem ipse alibi generaliter Er absolute pronunciat, dicens: enim habes, quia non accepi li 3 Aut si accepisi, qui gloriaris quisse nou acceperit Z i. ad Grint. iatur

sussciet singula recenssere Uuibus evidenter apparet, που naturai stibertatis arbitrium gratiam promereri ,scdputius per gratiam recipere, ut d servitute, quam peccando meruerat, misericorditer absolutum esset. Quibus verbis docet, in quaestione de gratia Dei, dc humano arbitrio rectum ita teneri debere doctrinae tramitem, ne adversus Dei gratiam elevare quis velit humani arbitrii Iibertatem, quasi donum gratia: non praecederet liberum arbitritam, dc hoc non cooperaretur gratiae subsequendo. 3 i. Quartus sit Hormi as Papa Augustinianae doctrinae acerrimus defensor, cujus sententiam in praesenti controversia de gratia, di libero arbiti io praedicat, S attollatur Epistola Synodica Episcoporum Africanoriun, hujus dogmatis veritatem apertillime conaniendans,lic loquens cap. io. Ood autem vos dicitis, Iola Dei misericordia salvari hominem , illi autem dicuκt, nisi quis propria voluntate cucurrerit, ct elaboraverit , salvas esse non poterit; digne utrumque tenetur, si recturordo servetur divina misericordiae, ct voluntatis humsuae, ut illa prinveuiat, Me sequatur : fila Des misericordia tuitium fuistis conferat teui deinde voluntas hominis eooperatrix sua Ialutis exsat, ut miser, eordia Dei praeveniens voluntatis humana dirigat curgum, ct humana voluntas obediens, eadem misericordi ubsequeοιe ,Jecaudi m intenti nem currat ad bravium. Per hoc humava voluntas in eo, quod currit,

utiliter laborat, ct ex Dei misericordia sibi est e donum eamus, ae laboris Q qcat, nee sit ingrata misericordiae, per quam saturis aecipit tu, tium , ut per ipsam perveniat ad plenum Iempiterna salutis eskeium, quia tunc erri bona, st Dei praetentatur tuo, re tune permanebit bona,st ejus non destituatur auxilio. Errat autem qui uis putat, ste 4 Domino tribui, Celut si quis ace ro idoneo pignore, peeuniam det: cum Dominus utique 'pignus Spiritus Sancti. ipse . quibas .ult conserat, O tecuniam suam nummulariis expetendam, sicut ipse laquitur in Eoaugeli ι, servorum suorum earae , Umioque ivribuat .

3M Et Cap. ix. Isia vcro Apostoli sententia, qua diritur Ergo cujus Diuitiaco by Cooste

59쪽

Disputatio I. g. II.

cujus vult, m*eretur, O quem vult, obdurat: melius quidem ex pedisona confirmantis accipitur; quam si quis non vult ex persona eοπ mantis accipere , illud sine contentione attendat, quod sub equenter dicitur . An non habet potesatemAulus Iuli,ex eadem massa facere aliuδquidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam Z Et cum in utroque et e faciendo figuli cognoverit potestatem, in vase honoris indebitam giat iam Dei mber antis intelligat, in mase contumeliae Ahilum judicium Dei obduruntis , ides, deserentis, agnoscat. 33. Et cap.eod an: Deus autem obdurare dicitur,non quia ad iniquitatem compellit ,sed caem ab iniquitate non eripit: qaod quia jurius est, juste facit. Deo ergo miserante sine tuis meriti, homo salvatur, obduraute autem ,juste recipit, quυd meretur . Dominus quippὰ dono bonitatis salvat , judicio severitatis obdurat. 34. . Et Cap.Xi i. Illud etiam, quod Cos dicitis: Dominus eri enim , qui operatur in vobis φ Qelle, er opera/i pro bona voluntate : im autem dicunt , A volueritis, er audie; itis me, bona rerrae comedetis: si utrum que, sicut oportet auimus in fide tranquillus acceperit, nulla de gratia, ct libero arbitrio quaerito remanebit. bet enim Deus θώmtur,ut velit, sed Dominus tu homine operatur O Oelle: jubet, ni faciat, sed operatur Φ facere . Ided utrumque lectus jungit Apostolus diorum. Cum timore,

G tremore salutem Ceri=am diperamini. Dominus es enim, qui operatur in vobis σ et elle, perficere pro bona voluntate . Ut ergo cum

ιimore, O tremore Inam qui ue operetur salutem, opus est volentis Bominis, sed hoc it sum Dιminus operatur in suis, ac per hoc quoniam Bahet homo liberum arbitrium, cassit prisecepta , sua jaciat: sed ad implenda praecepta liborum arbitrium idoneum nullatenus incitur, nisi divinitus adjuvetur. Ita μ, ut se operari debere homo cognoscat, dum praeceptum accipiι, er Domino se friat semper omne bonum debere. quod vult, ae facit: quem, tesse Apostolo, coguincat, operari in homiue. π zelle, ta' per cere pro bona voluntate: quiois fidelibus have dignatas est gratiam promittere per Prophetam, dicens: Spiritum meum dabo in vobis, O faciam, ut is jus cationibus meis ambuletis, idi judicia mea observetis, or faciatis. Cum ergo Dominus in homine operari coeperit Velle, tune homo ad Dominum convertitur , ct eodem tu se rcute , undὰ Usipisceat, operatur. De Domino enim dicit ApoHolus t tet vos in omni bono, ut faciatis voluntatem ejus, faciens in τι bis. quod placeat coram se . Ad vitam quoque in tantum potest homo mavum porrigere, in quantum habuerit Dominum protectionem suam supermanum dexteram suam. 3s. Et Cap.Xi v. Omnes et tem praedeΗinati ipsi funi, quor vult Divos feri, O ad agnitionem veritatis venire . proptered om nes dicuntur, quia in utroque sexu , ex omni homiuum geuere, gradu, atate , ct conditione Dizantur. Semper quippὰ Ooluntas Dei omnipotentis impletur, quia potestis ejus nullatenus Vincitur. Ipse es enim .

qui omnia quaecumque voluit fecit in Caelo, er in Terra , in Mari, er in omnibus Aba , Σ' cujus voluntati nemo resinit. Verum namque est, Di siligod by Cooste

60쪽

quod de se tenatus eri Filius, quia in vivi candis nullum Attium humanae voluntatis expediat ,sed ipsum voluntatem bonam faciendo .ivi eat. Hoc in majoribus. Parvulos autem , in quibus necdum potes bono QOluntas fieri ,DIius gratiae facit operatione salvari. 36. Et cap. κv. Liberum vero arbitrium, quod fuit in primo homine fanum ante peccatum, nunc in Filiis Dei propria quidem in mitate concutitur , sed majore divini muneris gratia sublevatur. 3 . Et cap.XvH. Vos itaque, dilectissimi Fratres, per gratiam Dei eriote flabiles, ct immobiles s ae tenentes veram Fidem, exhibete Fratribus aliter sentientibus charitatem, nec de aliquo desperetis: quia qui

hodie .eritatem in aliquo non agnoscit, potes cras Deo revelante cogΠΟ- fcere . Deo enim subes , cum volet, posse . Sapient. Ia. Oremas ergo pro eis, ut Dominus operetur in eis. Exhibeamus eis bonam voluntatem ,

de qua nos psifumus habere mercedem e scientes quoniam in conspectu Dei quisquis de numero praedesinatorum fuerit, non peribit, ct in omnibus voluntas ιmnipotentis implebitur, ut per gratiam salvi fant,

agnitionem veritatis, Domino illuminante, percipiant. 38. Et eod.capite in laudent .Auguriini sic scribunt: Prae omni-bres studium gerite libros SAuxinini, quιs ad Prosperum, O Hilarium scripsit, memoratis Fratribus legendos ingerere. ΩΗrum mentionem beatae memoriae Hormii as Sedis Apostolicae gloriosus Anti Her in se, nota , quam eon Iulenti se Sancto Fratri, Gnfacerdotique nostro Po effori rescripsit, cum magno praeconio Catholicae laudis inseruit. Cujus haec verba funt: De arbitrio tamen libero,'gratia Dei, quid Romana. hoc est Catholica sequatur fr.et Ecclesia , licis in .ariis libris Beati Auxuriini or maximὰ ad Prosperum,d Hilarium abunde possit agnosci, tamen oe in Scriniis Ecclesiasicis expressa capitula continentur . Haec legat Lector, eXpendat,o judicet, an sit alia Thomistarum

sententia.

.i Intus sit Felix hujus nominis IV. die ra. viii anni sa6. Ponti sex Romanus conlecratus, qui ad lites de auxiliis Divinae gratiae, poecentum fere anno, Gallia6 turdantes, Apostolica auctoritate sopiendas. vigintiquinque capitula ad gratiam, S liberum arbitrium spectantia. atque ex S. Augusini prasertim doctrina selecta, ad clarissimum virum Caesarium Arelatensem Episcopum transmisit, ipsi , caeterisque Episcopis transcribenda: insigne praebens posteris documentum, ut in controversia de gratia ad eiu1dem Sancti Doctoris doctrinam configiant e ut legi ur in Synom Arausicanae Praefatiotae, comprobae Gennadius cap. 86. dicens: De gratia quoque, o libero arbitrio edidit

testimonia Dietinarum Scripturarum, er Saninrum Patrum judiciis munita , ubi docet, nihil hominem de proprio aliquid boni agere posse, nisi eum dimina gratia praetenerit. Quog opus etiam Papa Felix per suam Epistolam roboravit, id latius promulgavit; in Concilio nempe Arausicano, cujus Concilii quot sunt capitula, tot sunt sententiae Cath licae Ecclesiae stabilitae ab illo Summo Pontifice, & a quibus a quo praevaricationis piaculo nulli fideli recedere licet. Tom. H. E 4i, Se-

SEARCH

MENU NAVIGATION