Casparis Ziegleri Sidēroxylon ecclesiasticum : sive, episcopus miles in veteri Ecclesia invisus : akroama potissimum ex jure canonico : accedit eiusdem dissertatio De tonsura clericorum

발행: 1718년

분량: 143페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

Dudi natura multum recedens , quod per substitutum servire liceat. Nec proinde contradicentes nos habet Hadrianus Saravia, qui L. a. de grad. mim . Evang. cap. II. F1δ. operose defendit, non repugnare conditioni Clericorum possessiones Dudorum , eorum scit. quae non propter militiam conceduntur. Sed omnis disputatio vertitur in eo,

utrum nuda militaria a Clericis possideri queant, id quod sequioribus temporibus usu venisse probabile est. 3. 47. Uti vero Clerici atque integrae Ecclesiae ab aliis lauda accipere, sic etiam dare deinceps consueverunt. Et hinc st. Ecclesiae suos milites nactae sunt, quos saepe refervhistoria seculi undecimi & duodecimi. Hominum enim, quos Ecclesia ad sui praesidium habuit, tres fere inueniuntur ordines, Capitanei, milites & Casati. Capitanes dicebantur, qui laudum titulatum ab Ecclesia acceperant, ut ei inservirent; Milues, qui sub Capitaneis militabant: Casati, qui militibus subservientes partem laudi in se transscriptam possidebant. Atque hi omnes, si quando opus esset, ab Episcopis convocabantur, ut vel Reipubl. vel Religioni partes suas & ossicia impenderent. Vid. Nicol. le Maistre de bon. Eccles fib. I. cap. s. Ad hoc enim ex obligatione laudati, & vasallagio,quodEcclesiastici perinde ac principes seculares recipiebant, tenebantur & vicissim principibus Ecclesiastici obligabantur ipsi. s. 48. Insignem hac de re locum ex historia Rigordi in gestis anni XXII. Philippi Augusti Galliarum Regis refert

Fr. Juretus ad Ivonis Carnotensis epist. u. his verbis : Cum omnes Barones-Epsopi vocati ad hunc exercitum commissent apud Medoniam cs misi sent ad mandarum Regis homines suos prout debebant in expeditionem uiam, Aurelianensis cs ALi odorensis Epsopi cum militibus suis ad propria sunt reversi, dicentes se non teneri ire veI mittere in exercitum , ni quando Rex use personanter proficiscitur. ει cum nusio ad hoc privi-

102쪽

legio se tueri possnt, generari conoetudine contra eos faciente

petiit Rex, ut hoc emendarent. I s autem emendare nosmetabus Rex eorum regalia con cavit, stilicet ea tantum temporalia , quae ab eo seudiauer tent bant, decimu es alia dirituana eis in pace dimittens'c Episcopi isse omnes Regi ex sita Date μα- dati obligati erant, ex lac cum militibus suis ad Regis con-

vocationem comparere tenebantur. Equod cum renuerent Au

relianensis es Ast udorensis , se sinu arguebantur , s sudis,

' ' quibus a Rege inυestui erant, privabantur.' s. q. Haec sunt illa initia, quibus excusari coeperunt arma Episcoporum. Atque inde , quo maiora Ecclesiastis ' eis personis collata fuerant lauda, eo magis licitum cens batur bellum, quod occasione illorum aut propter illa ge-' rebatiar. Ex eo tamen plane nova prodiit Episcoporum fa-' etes, a prioribus omnino diversa, & prorsus alia. Qvj enim antea in praedicatione verbi et administratione Sacramen-- torum occupati erant Episcopi, in quibus duobus praecipuisum Ministrorum verbi Ossicium consistebat, nunc mutata . . - scena ossicium istud negligebant, & ad curas seculares omnes animi nervos intendebant. Atque sic ansam dederunt, ut quaereretur, utrum Episcoporum nomen retinere debeant, qui pristinam Episcoporum curam non amplius sustinent φρ. so. Theologorum nostrorum haec est sententia, nee

esse , nec esse velis veros Episicopos , sed ponticos dynasis sprincipes, qui nec contionantur j docent, nec baptizant, nec coenam admini ant, nee usium opus cs o cium Ecclest a prae- sane, uti habetur in Artie. Smalcald. para. s. n. Io. Habeant enimvero illi suos principatus, sua insignia territoria, pr pter quae eos ut principes reveremur, & majestatem eorum observanter colimus ; sed profecto dum Episcopi esse volunt, nec ea tamen, quae Episcoporum sunt, munia obeunt, inane ihoc prorsus erit nomen, neque significativum amplius sui. Nu .

103쪽

Metui nunc sunt Episcopi, dicitur in Aug. Cons. art. p. abus non factum Episcoporum incia juxta Evangelium; sed sint sane Episcopi juxta politiam Canonicam , quam non reprehendimu rerum nos de Oscopo loquimur juxta Evangelium. Cons. dee*rotestirent en metiencten voti der Reformation ap. Hortled.

f si. In hoc sensu accipiendum est, quod scripsit Georgius Mylius ad dict. an. 7. A. C. pari. 2. Non licuissestatuimus ussu Nisicopis accipere a Regibuου ustum aliquod temporiae dominium an Urbes provincias, musto minus sibi ipsis usurpare, minime omnium besti atque armis vindicare, sed potestam . . sem istim omnem potitico ma stratui fuisse relinquendam. - μου contrario facto potestatem quidem temporalem jure humano

ab ipsis p deri concedimus, sed desiisse usos esse quod fureant,

statuimus. Sincepta enim potesate criminio temporali, Ecclesiastico oraene ipsos excidise credimin, ita ut Episcopasop ser nudum cs inane nomen, nihiI habeant, is nihilo verius mpiscopi vicantur, quam hominis anesiationem mereatur cadaver,

in quos iritus aut vita nihiI quicquam superes &c. s. 32. In eandem sententiam etiam ex pontificiis quidam inclinarunt. Claudii Espencati Theologi Parisiensis verba adduxi supra c. ro. g. In Sed quia & periculosum est, mores seculi reprehendere, & supervacaneum atque inane, disputare adversus ea, quae longis jam seculis recepta sunt, filum hic abrumpo. Quod si quibusdam Episcopis hodie regalia competunt, uti revera competunt, dissicile erit eos a principibus secularibus discernere. Nec male proinde videntur aliqui distingvere inter Principes Episcopos, &Ecclesiasticos Episcopos, quorum illi curam habeant rerum secularium, hi Ecclesiae & animarum. Vid. Gisberi. Voelia

posit. EGL pari. I. s. c. a.

s. A. Videntur tamen etiam inter Pontificios nonnulli ho

104쪽

-- Σα--

hoc statuere, non Ecclesiasticis tantum Episcopis, sed illis etiam qui simul principes sunt, & sic duplicem personam gerunt, minus convenire motus & conflictus bellicos. De ipso Pontifice Iulio II. qui in obsidione Mirandolae praesens, totius expeditionis non spectator tantum, sed etiam dire- , ctor fuit, sic ait Franciscus Guicciardinus hi in lib. s. II priue

pio dei mmo unovo fece molio memorabile una eos inaspretata, s inaudita pertuitii scoli. Et paulo post: Era certamente coria notatile, cs a gli ocili degli buomisi molio nurea, che ii Re di Francia Primipe μcolure, di et a anchora Ire , es ast hora δ' assai prospero dispositione, nutrito dasia gis ne a ne β' arme, at presente riposmansi neue eamere amministrasse per Capitaui una guerra fatia principa ente contra luit, sduli astra parte isdere, che is Ammo mulsee Vicorio di Chrso in Te ra, vecchio s in remo, ο nutrito nebe commodiu ne' pisceri, si fusa condocio in persona a una guerra susitata da lui reutra i Christonia campo a una terra ignobile: do fit ponendose come Capitano δ' meriseisi alti fatiche s ae pericoli non riteneva a Pontesce altro, cis P hah ιο s is nome.

s. 1 . Cardinalis Guisii expeditionem false perstringit Gabriel Barthol. Gramondus M. L hison Gasi circa sim

his verbis: Ex purpura Romana sacro charactere rara in principem laus, militiam Uectabat impatiens sui ; non miles, quia Cardinalis , non item Cardinalis, quia mises eraιμ- debitum certe characteri , quod in Engeriaca ob dione saepe ferram in hostem frinxis, immemor. Eccclesiam nescire sangu nem. Enimvero qui purpuram contem eras , purpurasus m ritur 2 purpura vernaculum nomen es, quo exanthemasa GAEappeditant. Erant, qui crederent, quo tempore excessit Princeps, in proximo esse, ut rubrum sacri cesseni purum cum Hierosolymitana cruce commutaret, quod vix cressi possis, nisi quod vaecordi in arma libidine agebatur me. s. Prae caeteris autem memorabilis est censura Car

105쪽

deterius videri potuit plane monstruosum, Usud fuit, Episcopi quam Abbates armati ad besta procederent, in ho-ses irruerent, caedercnt i os.caederentur ab ipsis. Execrandum plane diu istiusmodi facinus inolevis in Ga iis, cujus merito accidisse putamus, ut externis atque civibbus belgis eaedem provinciae asticiarentur. Sed eo deterius, quod isdem etiam ab ejus Iemporis scriptoribus laudati reperiuntur nomine best cae fortitudinis e cum tanquam sacrorum Canonum violatores s muneris pastoralis nominis desertores detestandi fuissent.

g. 36. Gallorum hanc consuetudinem, quam memorat & perstringit Baronius, sua relatione confirmat Iohannes Titius lib. a. comment. de reb. G.U2 passim, praecipue his verbis:

Quanquam Scriptura Sacrae arum toti Curo interdicunt, tamen Autipites pares Galliae pro diguitate Parium temporaria tenentur Regibus mini rares eos sequi cum equitum forum ac militum comitatu, si quando Reges ipsi iubesium processerint: quod o fetum a quibusdam aliis EpisVis, qui Pares non sunt, debebatur: adeo Gallia in his conditionibus rem militarem Uimavit magni. Eloardus in historia meminis Hinc mari s Germani Archi-Οsνο-rum Remensium, qui saepe r Pro Carolo Calvo cae Carolo Simplice Regibiis suas copias deduxerunt. Guilhelmtu Brito in historia Philippi Augusi Regis narrat, Belgoaeensem Disopum estirpe regiis, statrem Comitis Druidensis,m,rem Galliae qui Philippo Augusto in praelio Pontis Bouivarum aderat, clava Guilhelmum Comitem a Longo gladio cognominatum, Iratrem nothum Regis Angli.e prostravisse, s Ioha vii Neriano Equiti imperase, ut eum bi cap

ret, similiterque alios complures ab eo in terram deturbatos esse. Sed quia hodimo fuit Edri fiasicus, rerum ab eoprevuegesarum laudes alteri quodammodo tribuuntur: s ipse quoque clava tantum voluit dimicare, ut hsem deturbaret, non interimeret. Consuetudinem hanc Galliae Tilius haud ob scure dicit adversari Sacrae Scripturae, & excusatum insuper vult Episcopum Belluacensem, quod non aliis armis. sed clava tantum dimicauerit;ac si minus dedeceret Episcopum clava, quam gladius aut armatus ille propterea dici non deberet. Utique vero armorum appellatio non scuta tantum & gladios & galeas significat, sed di fustes & lapidcs i t. f.AEIVS& armatos non utique eos intelligere debemus, qui tela habuerunt, sed etiam quid aliud, quod nocere. Potest.

106쪽

potest. Lys. Q pubi. Ll prviecto vitae suae sistis prodigus erit. qui Herculem clavatorem metuere nolit. Tantum abest, ut satisfacere haec queant Baronio.

g. 7. Ante annos centum, & quod excurrit, scripsit Georgius Wicelius Ferdinandi Romanorum Imperatoris Consiliarius libellum sub nomine viae Regiae, in quo vitia Ecclesiae sitae saepissime exagitat & acerrime reprehendit. In specie cum articulum de potestate Ecclesiastica sub manibus haberet, & Episcoporum secularem potestatem alte deret, neque rationem videret, qua excusari ea commode posset, satius esse putauit prorsus abstinere ab ea, quam subduplici persona Ecclesiae curam negligere. Verba ejus quanquam prolixa sint, quia ad institutum nostrum faciunt, integra adscribam, atque per ea sic colophonem imponam:

Magnopere, inquit, probamus istud discrimen, Acut discrimen ponimus inter coelum s terram. Potesas Ecclesiistica de caeso est, at politica de terra, utramque Tero is uπο eoAcmque bomine conjungi posse, disputens alii, qui solent obicere de gemino dispari. Non bene conveniunt, nec in una sede morantur. Verum disputetur ad vivum in sigandae veritatis ergo e utrum idem existere possit Pastor spiritualis, s miles plus quam carnalis δ Acimenegesei aurea manu pedum pontificale seu Episcopale, o ut altera emsem cruentum, galeam thoracemque Martialem ' Verum haec fera non aliter constant: tanto in ilius es, contra tractum suminis niti, cum δεο depuguare secula. Alioqui enim provocari poterat ad Ecessae pris. cipia , quando tam Pontifices quam Episcopi uni vocabantpotestati selesiasticae, in timore s tremore Dominum suum audientes nimirum, VOS NON SIC. Iuin s cum Berctredo quaeri poterat: Sisne fecis

irast Mne PaulusZ Tacla gemmis arma Linus' Talem tonam Cismons ' F scopi Dionysius, Ignarius, Augus us, Ambro fui, es infiniti horum Ues' Sed so, ait Bemhardus, anus, sabi hominum mores cs tempora periculos non insani jam,sed

exsant. Hac Berctardus. Attamen ribilo segnius fatendum id, quod res est. Nimirum Pontifices, Episcopos, Parriarchas , Cardinales, primam omnium curam ac operam impendere oportet in ea, quaesolius Dei

x, et

107쪽

miuisterium t diaconi j quod acceptui in Domino, ut istua ιmpleas. -

Ouod munus proprie suum, Ii socere obierint vel biennium, sinsin, crede mihi, nauserabunt ad seculario. Semel amavi potesatem Ecessastieam, qua Episeopi sunt mutuo excesiere, longe inferiorem esse potestatem, quis principes sunt. Iuod com sit irrefragabile aeque immorum, tamen gaudeant adire tantum Princi s N propemodum pudet Episopos diei. O iliorum aula nou seu inet patienter audire, si quis roget, ubi Remni repus sit: praecise dicenaeum es, ubi reperiam mmm gloriosissimum Dominum.Principem: sis secus, M suspicionem malum protinus rapitur. Cujus rei 1orsan cauo es, quoae moliut esse rei a Principes, quam uisopi . s propen fores sint ad Privcipatum quam Oscopatum. Si qui ales exisiunt, ipsi constituunt semct Discopi nomine ultra modum indiaetios Sed hoc pacto non susterfugient iram Muturam. Porro quandoquidem Hys, mosque publicus obtruuit, Ac supra diximus: ut Oidelitu potiti es s Episcopi utroque sinul potestate Dugantur, etiam atque etiam eontemplandum est, ue, dum alteri DinmbNur, alterum negor. mi. Uuodsi eligondum es inelius, multo satius es, Ecclesie curis operisque incumbere sebuti es at oscopos, quom Politicis va re causis, s muMi htibus iis plieis, i negotiis. Hoc euim alieni officii es et iliud vero proprii, quemadmο- ὰuin sepe dixi. Vuod si Cesar Romanus totuinque Imperium huceris an mi, stiper ea re consiliaret ac disisticeret: an utrumque, au vero alterutrum hisiauissimo conducibilius fore o baud equidem arbitror . Epy opor pses hunc deliberationem improbaturos. Omnivo prius habeant relgiosi

histiti, ut Ecclesiae Christi benestraesint, juxta legem Domini, quam ut auia D siue prospiciant, Geculo coducus vi avt. Prima cura Chriso, pro ima Eeriem, ultima, si ita libeς, ditioni debetur. Addam liberius si houstaret, potestatem Episcoporum o Pontificiam Ecclesasticam aut pris podiri, aut dimisui, aut labefacturi, aut evacuari, per potestatem politi eam , quam simul exerce It Dre humauo, praestabat alteram Diricitae hunc potius depouere, quam burus ovcri alteri male praeesse, cui primaspis res tribui oportuis, s qua ut bene iamini aretur, totum requirit hominem, non divisim ipsum. Adhortamur ideo per miserationes Dei, non praecipimus, primum pontiscem ipsum maximum Epycopum Episcoporum: deinde Episeopos

reliquos, praesertim per Germulam nostrum e ut potesatem, quum ac-eoperunt a Domino, non ad demonstro locem, si, ad aedificationem sese sie, eo zide mel co incruus, sic solum exerceant, misso laterim gladio in sagi-

sum favi spoliticam politicis hominibus administrandam tradant. GA.

108쪽

CAS PARIS ZIEGLERI

EXERCITATIO CANONICA

CLERICORUM.

110쪽

Nter eos, qui curam corporis habuerunt magis, quam ut animus excoleis retur, apud plerasque omnes gentes cultiores semper eminuerunt illi, E quibus hoc praecipue pensi fuit ut caput & capillitium summo cum artifi-----cio compositum extaret. Et sunt etiamnum inter ipsos nostos Germanos haud pauci, quibus nullum nefas grandius existimari solet, quam perpeti, ut in coma vel barba pilus unus caeteris altior excrescat, nec statim novacula reVOcare, quod petulantius sese profuderit. Tantum scit. abire a maiorum moribus hodie solet delicata juventus, Otio ac mollitiis pene ultra foeminam fluens, suae nec quicquam studens dignitati aut virtuti. Salse eos perstringit, neque pro Ociosis habere debere docet Se- neea de bredimit. vis. c. Ia. Quid isios ociosos vocas, quibus apis serem masta hora transmiciuntur , dum decerpitur,s quid Oλ . - . ' proin

SEARCH

MENU NAVIGATION