장음표시 사용
31쪽
hoe visibili, & elementari corpore
esse tam qua Nautas in naui. P. Matthias HauZeur melius caeteris, quos
huc usque viderim in hoc puncto, respondet prius in Indice Sacrae Theologiae Scholasticae post secundum tomum suae Anatomiae in opera S. P. in difficultatibus Angelorudisc. a. dolendo quod tam leuiter& superficialiter de tanti Auctoris sententia sentiatur;deinde in obseruatione ad cap. r o. lib et r. de Ciuitate Dei ubi S. P. agit de passione Spirituum ab igne corporeo dissicultate prima respondet S. P. non tribuisse illli corpora propria, quasi ab eis informata,& animata:ex propria opinione, sed ad summum quaedam eorpora eis in parnam a Deo annexa, siue aerea, siue ignea in quo obseruat Magistrum sententiarum lib. a. dist. 8. optime sensisse de mente S. P. Augustini nam re vera loeo supra citato ex lib. primo retract. cap. 26. ad q. 67. retractat. quod ex Plar. Schola p osuerat insimos Anietis auia maliter vivere, ut supradictum est,& cu tribuit corpora eis, potius Dae
monibus, quam bonis Angelis assignat. Ergo illis in paenam censet alliganda non ex natura rei. Praeterea quia praeter loca supra cit. etiam lib. r s. de Ciuitate Dei cap. 23. ex professo docet Angelos esse ex natura sua spiritus. Vltimo quia in di eo cap. IO. lib. 2 s. de Ciuitate Dei expreste ponit, Angelos esse incor- .poreos his verbis cur non Heamus
quamvrs miris , veris fame modis et iaspiritus incorporeos pase pana corporalis Unis a tigi, si opiritus hominum etiam Usiprosecto incorporei, re nunc
potuerunt includi corporatibus membris , re tune ρotuerunt corporu suom vinculis ι solubιtiter alligari: adharebuut ergo spiratus Damonum immo spiritus Damones, licet incorporei, cor floreis inrbus eruerandi; no ut ignesi in quibus adhaerebant eorum lunc. tura ι pirentur, oe animalia flant,
quae cenuentisιratu, se torpore, sed ut
dixi mi is, o infab tibus modis ad- harendo accipientes ex ignibus 8aesam, non danιes Unibus inram. Quid Clarius Θ Si dicas etiam in hoc capites Patre assererere spiritus habere cor pora illis verbis sunt quaedam sua,et 'am Damonibus corpora leui doctis h. minibus visum est. ex isto aere craseratque humido cuius impulpus veste
sante sentιtur Res Odeo; ex hoc e odem loco se is fieri clarum, & ina' ni festum, quod quando tribuit ΑΠ'
gelis, aut Daemonibus corpora, noloquitur ex propria sententia, sed ex sententia Platonicorum I hoc enim sonant illa verba: sicut doctis hominibus placust ut ob Pruat dic tus P. H iur cur loco citato: sic etiain lib. 3. de Genesi ad litteram cap. 2 o. ubi agit de corporibus Darnis num, non loquitur absolute ex pro
pria sentcntia: subdit enim si e sthμ ita sunt. Nos impedit ius dei mo
32쪽
tere a addit Si quid de hιs trangressoribus . eugetis Hligentiss requireis
dum est, auus erit accomodatιorscripturae iscus.
Maneat ergo pro complemento quaestionis huius fixa, & firma regu- , la eiusdem S. P. quam tradit in dicto cap. IO. lib. ar. de Ciuitate Dei Si quisquam nulla basere eorpora Da. -'nes asseuerat, non est de hae re aut Iaborandum operosa inquinione,aut costentiosa disputatione certandum. Que poste a de more sequutus est S Τh mas, & q. 26. de malo art.primo docuit quamcunq; sententiam quis asserat, non multum pertinere ad Doctrinam Fidei christianae cum neutra
sit de Fide. Sic etiam in resp. ad 2. explicat locum illum S. Gregorij in quo dicitur Angelum esse animal rationale,esse intelligendu metaphorice propter similitudinem rationis;& in a. dist. 8. q I. art. r. ad 2. s cundum eminentiam perfectionis,&ex eo quod habet virtutem cognoscendi sensibilia non quod sit c5
positus xx materia, & forma: unde non est audiedus Uiues,qui incomment tib is . de Ciuitate Dei cap. a 3. asserit S. P. Augustinu sensissGAngelos bonos, & Daemones esse corporibus praeditos, non enim vulum ostendit locum cui non conueniat responsio, qua assignat S. Thomas prima parte quest. S . art. pri
Platonicoru, qui ponebant esse quaedam animalia aerea, quae Daemones
omitto alia argumenta,ut sunt illa desumpta ex cap. 6. lib. Genesis quod Angeli iuxta versione Septuaginta genuerint homines Gigantes, & quod res corporeae non ponsint agere in puros spiritus, & quod Dauid mufica fraenaret Daemonem torquetem Saulem, quia sicut sunt communia, ita communes habent responsiones, de quibus nouissim Eagit P. Io. Babi ista Gonetus tomo 6.
sui Clypei Theologiae Tomist: disp
a. art. primo S iri. Exclusa corporeitate Angeloru, exclusa est etiam ipsorum materialiatas in scholis eorum, qui tenent ubino datur materia, vel qualitas molis nee etiam ibi dari rationem corporis , aut corporeitatis, & vice versa, ut tenent communiter Thomistae, &fere omnes Scotistae,ac etiam plures aliae Scholae; veru quia non desunt, ut notaui in principio dubij,asserentes latius patere materiam, qua corpus a nulla creatura posse exiscludi rationem materiae, esto in quibusdam non sit ratio corporis, ut in Angelis, & hoc esse germanam sententiam S. P. propterea in praesentime remitto quoad Angelos. ad ea, quae dixi in tertio tomo Philosophiae naturalis circa animam rati
natu capite duodecimo pag. 489. Dico
33쪽
. Dico a. non esse de mente S. P. quod detur in Angelis materia pro. prie dicta. Hoc sis probo: si admi, teret in Angelis materiam, vel admitteret materiam corpoream, vel
spiritualem; neutram admittit, ergolaon est de mentc S. P. dari in Angelis materiain proprie dictam. Maior est certa, nam quodcuque cns quod datura parte rei, vel estens corporeum, vel spirituale. Haec enim duo membra adaequale diuidunt ens reale in tota sua latitudine, ita ut etiam ipse Deus, qui non comtinetur sub ullo prςdicamelomihil min contineatur sub altero ex his membris, idest sub ente spirituali. Minor patet, quia si ex propria sententia admitteret in Angelis corpo- restate, non cocederet postea ipsos esse incorporeos, ut concedit i supracitato cap. I . ex lib. 2I.
de Ciuitate Dei: implicat enim interminis constare ex materia corp
rea, deesse incorporeum; quod vero non admittat materiam spiritualem est clarum ex lib. .de Genesi ad littera cap. I. ubi expresse eam reijcit his verbis. Ost vero illa spirituatis materies , F fuit riga inde animare να. vel si est inia unde anima hiant,
id est ipsa quod nomen, qua- flecte,
ramgerit, an miseram, ais neutram e
ouscat a incan ab hoc erat opere vacat, se m quoaeam ferreto volare talis otiosa reqviesu P Sine τινί sensu, motuque insati Θ Si enim nulla
pyorsus adhuc vita erat, quomodo esset, vitaratura, quadam incorpo 'ea, nec viva materies paut falsum est .am n mis latet: Hic S. P.vn.' adeo apertere ijcit materia spiritualcm, ut locus iste non indigeat explicatione, sed solum attenta lectione. Quidam eruditus lectator Doctrinae S. Bon uenturae, cui hunc locum obieci, Respondit S. P. negare quidem materiam spiritualem: sed admitterra
materiam, quae nec sit corporea, nec spiritualis,quς postea ex coniuctione cu actu redderetur corpore acit spiritualis iuxta diuersitatem ipsorur . actuum, seu formarum . Nouum
philosophandi genus, si in rebus
materialibus Eatenus ipsae formae dicuntur corporeae, & materiales quatenus educiamur de potentia ipsius materiae; ergo non a forma habet materia ut sit corporeat Sed potius e contra habet ipsa forma amateria ut se eorporea, & materi, Iis . Praeterea si hoc effugium esset verum possemus Pari ratione omnem gradum genericum Ponere a parte rei non solum ratione nostra, sed etiam realiter contradistinctum
a gradu diflerentiali, qui postea per coniunctionem physicam, & reale eum differentia ipsa illum contra. hentem constituat talem speciem Quid ni enim hoc non dat ur,si datur
34쪽
rens ad alteram compartem, quae in se, nec sit corporea, nec spiritualis. Propterea ego arbitror hos Philo. sophos hallucinatos suiste circa materiam metaphysicam, quae non est aliud, quam ipse gradus genericus, quemadmodum in Scholis comm niter ex Philosopho dicitur: eum, locum, que tenet materia in Physucis, tenere genus in Logicis, & Me. taphysieis : & eamdem distinctione realem, quam ponit Physicus inter materiam, & formam, posuisse istos inter ens,& substantiam ex una parte, & corporeum, & spirituale ex autera partet ita ut detur entitas, &substantia a parte rei, quae non sit in se, nec formaliter, nee identice codiporea, nec spiritualis. Si hoc degluatiunt, deglutiant etiam dari a parte rei animalitatem a quae non sit in se nec formaliter, nec identice rationalis , aut irrationalis, sed per c niunctionem physicam habeat, vel unum, vel alterum, iuxta diuersita. tem ipsarum differentiarum. Si hoe non pla et illis, non video quid aliud possit venire nomine huius materiae indifferentis, nisi forte reis currant ad potentiam obiectivam, quae etiam Logica dicitur, cuiusque rei, & hanc appellent ipsi materiam,di tune erit quaestio de voce inqua magis proprie arbitror loqui eos, qui dicunt materiam proprie dictaeue eam . quaeest altera pars com-GE EIS. a positi physici substantialis, die. quae definitur a Philosopho primum δε-
ιιectum, ex quo aliquidsit, quod Edest in hac abibis ultimum e. Haec enim est communior acceptio, di in quaestionibus, de voce illa est magis vera, di propria, quae est comm nior, de magis recepta. Propterea in Conclusione expressi me hic t qui de materia proprie dicta. Dices I. S. P. lib. ra. Consessi
num cap. 27. ait. 'lum, se terram quidem inui bilem, visibilemque na- raram non indecenter Upeliatum, ac per sor uniuersam creaturam, quam fecit in Sapientia idest in principio , Deus huiuscemodi duobus vocabulis, esse comprahensam . Verumtamenta
quia son de ima substantia Dei, sed ex nihilo eunctaractasunt,quia nonθαι idipsum, quod Deus, σ inest quadam
mutabilitas omnibus, siue maneant, sicut aeterna Domus Dei, sine mutemtur, ficut anima hominis, o corpus communem omnium rerum inuis bilium, vi iliumque materiem adhuc informem, sed certe formab Π, υndefleret caelum, re terra, idest inui incawae visibilis, iam utraque formata
creatura, his nominisus enuneiasa,
quibus appellaretur terra inuisibilis,
ct incomposita, o tenebrς Inper abs
sum ex distinctione, ut terra inui Llis, o incomposita gntestigatur mat rus corporalis, ante qualitarem Horma.
35쪽
tis immoderationis, cr ante illumino σιonem Sapientia, cis. Similia habet S. P. cap. I 8. 2 o. a I. 1 8. & 3o. dicti lib. ia. Consessionum, & in lib. dGGenesi contra Manicheos cap. S. Adduci etiam solet locus ex lib. de mirabilibus Sacrae Scripturae cap. I. qui circumfertur inter opera S. P. Rugustini: sed re vera non est opus ipsius, ut notarunt D. D. Lovanienses in censura dicti libri, & Cardi. natis Bellarm. in lib. de Script. Ecclesiasticis in obseruationibus ad opera S. P. ex praedictis igitur locis colligunt Discipuli S. Bonaventurae esse de inente S. P. quod detur ilia Angelis vera, ct realis materies: Sic arguit acriter ex illis P. Matthaeus, ' Veglensis Theologus publicus Patauij in suo erudito lib. de Angelis ad mentem S. Bonaventui ae. S26. quae est de materia Angeli cap. a. Respondeo ex illis locis nullo modo haberi hanc esse sententiam S.P. primo quia aperte dicit ibi se loqui
ex sentcntia aliorum,nam immediate ante verba relata supra, ait. Δυidi dicat, ct alius ' & immcdiate post sinem relationis dictae Sententiae, quae absoluitur in fine dicti capitis 17. in ipso principio cap. 28. Statim subiungit. tauibus omnibus auditis , cir consideratιs nolo verbis con tendere . sed mh Ienim υtile est nisi ad subuersionem audientiam ρ ex quibus manifestum est, & ipsum loqui ex sententia aliorum,& sentire hanc disputationem tandem reduci ad quaestionem de vocer secundo comstat ipsum non loqui de materia,qus est substantia, & altera pars comp0
siti physiei substantialis, N primum
Subiectum formarum substantialiua nam describens materiam de qua loquitur in dicto lib. duodecimo cap. 6. ubi narrat quid olim, & quid
tunc sentiret de materia prima, comcludit . Mutabilitas enim rerum mu tabidum capax, Vfa est formarum em'
nium, in quas minantur res mutabIles.
Et hac quid es e Numquid animus Numquid corpus e Numquid species animι vel corporis p Si dica potest nihil aliud est, ct no est hoc eam dicerem
idest materiam de qua ibi loqui
turbo tamen virumque erat, ut spe cies caperet istas vis biles, o as σώμtas. Et quis non videat hie loqui S. P. de materia in alio sensu, quam comuniter accipiatur a Peripateticiri cum assignet ei pro primo praedica to veluti generico mutabilitate,&pro praedicato veluti disserentiali, quod sit talis mutabilitas rerum, &forma rur Omnium in quas mutam tur res mutabiles. Et quis neget
materiam sie explicatam: reperiri in
quacumque creatura, quantumuis
spirituali, eum, & ipsa possit esse, &non esse, & polito quod sit,possit habere, has vel illas formas accidenta les spirituales, puta intellectiones, volitiones, species intelligibiles,&similes, qus de facto suerunt mutat iu
36쪽
de gratia in qua conditi erant ceciderunt , & auerterunt se a summo bono. Non loquitur ergo ibi S.P. de materia, quae sit pars substantialis compositi phy sici, quae sola nunc in S. holis venit nomine materiae proprie dictae. Imo reducitur dissicultas ad quaestionem de voce, ut aduertit ibi S. P. Tertio patet etiam ipsum non loqui ex propria sententia, ex eo quod in dicto capite I7.in verbis relatis meminit materiae spiritualis, eamque contradistinguit a materia corporea; quam tamen reiecit lib. 7. de Genesi ad lit t. cap. 7. ut supradictum est ex superfluitate ipsius, cum nullum usum, a ut effectum habeat,
GELIS ' αν aut habere possit in rebus. Non est
ergo de mente S. P. nec materia in differens ad esse spirituale, & corporeum : nec materia spiritualis loquodo de materia proprie dicta. Quod si adhuc potentiam obiectivam cuiniusque rei vis appellare materiam, voca vi vis, dummodo enim constet de re, de verbis non curamus. Claudo hoc dubium ea ipsa elata sula, qua usus est S. P. in eo absolue do in dicto lib. a a. suarum Consessionum cap. 3 o. his verbis. In hae
diuersitate sentent arum veram con cordiam pariat res veritas, er Deus noster mi reuur nostri, ut legitim lege utamurprac piis ne rura Charitat .
37쪽
Datur in Angelis aliqua compositio
ex lib. 6. de Trinitate cap. Screatura quoque spiritualis, sicut ea anima, est quidem
in corporis comparatione simplicior, sine comparatione autem corporis multiplex s est etiam ipsano implex, m. Nihil enim simplex
mutabile est, omnis autem cre tura mutabilis.
qua compositione lat is Angelis , qua non .
Vnt plures compo. sitiones. vel rationis, vel reales, de
quibus sit quaestio tam a Metaphysi
cis, quam a Teologis, an sint in spiritibus creatis. Prima , quam excogitarunt aliqui est ex Estentia, & esse. Secunda ex natura, & subsistentia. Tertia ex su-hiecto, & accidente. Quarta ex gmnere. & differentia. Quinta est ex materia,& forma. Sexta est ex partibus quatitatiuis. de his hoc eode o diae breuiter explico mentu S. P. &Dico t.non dari in Angelis compositionem, neque realem, neque rationis ex Essentia, & esse. Haec Conclusio est fere omnium Nominalium , qui loquuntur cOhqrenter,& colasequenter ad sua principia, &sequitur necessario ex principijs Doctrinae S. P. eamque sic probo. Omnis compositio siue realis, siud rationis requirit extrema distincta realiter, si compositio est realis, ratione nostra, si compositio est rationis :Sed inter Essentiam realem, S exi. stentiam realem non datur distinctio nec realis, nec rationis in ulla
38쪽
ereatura, & eonsequenter, nec etiain Angelis, ergo in eis non datur compositio neque realis, neque ra. Iionis ex Ellantia,&esse. Maior est certa, & inconseta apud omnes,sam
Philosophos, quam Theologos, una enim sola simplicissima Emitas, siue gradus si manet lotus est indiuisus, di consequenterno compositus subpa ratione sub qua est simplex, & indiuisus. Minorem probaui uniuers, liter de omnibus omnino creaturis
in Axiomatibus Metaphysicis S. P. cap. 6, quod est de Estentia, & Existentia, pag. 49. S.dico 8. quia Esse tia,& esseaeu existentia idem omnino formaliter, & adaequale significant, ergo non datur distinctio nec realis, nec rationis inter unam,& alteram requisita ad compositionem, Antecedens probatur ex S. P. in cuius libris nunquam inuenitur nOmen essentimquin significet esse, Guh existentiam, ita ur sit principium irrefragabile apud ipsum, in nullo penitus disserre Essentiam ab esse;
hoc est manifestum ex cap. II. lib. de Immortalitate Animae; ubi ait Primum autem verum est omnis V Iesia non ob aliud 'seotia en, nisi
quia UL Et in lib. ra. de Ciuitate
Dei cap. a: explicando illa verba. Ego sum quiseum, ait, eum Deus δε-- - Essentia fit, hoc est summe sit, seMeo Immutab/lissit rebus, quas ex ni
Mis creauis esse dedit: sedaeos summe
plius,alijs minus atque ita naturas essem rum gradibus ornaait: Sicut
enim ab eo quod est Iapere vocatur Sapienti sic ab eo quod est esse vocatormentia. Si ergo per S. P. omnis EL sentia, non ob aliud est Essentia, nia si quia est,profecto nulla est prorsus distinctio inter Essentiam,& esse,qui enim dicit non ob aliud prosectb
quamcumque aliam rationem, &quemcumque alium conceptum, in adaequatum excludit. Praeterea si quemadmodum a sapere vocatur
sapientia; ita ab eo quod est esse vocatur Essentia, ut loquitur hic S. P. cum inter sapientiam, & sapere non detur distinctio,nec realis,nec rati nis; ita c tiam inter esse, & EsthmiamnuIla prorsus dabitur distinctio. Argumenta quae contra hanc doctrinam adduci possunt habes loco citato propterea ad ibi dicta me remitto. Duo ibium quae sunt potiora sundamenta Ad uersariorum, placet hic adducere,& soluere.
Primum quod est S. Th. in prima
dist. s. q. s. ari. a. in corpore, & infecunda dist. 3. q. 3. art. t. in cornest argumentum a posteriori. Ex eo quod quaecumque res creata habet causam ossicientem, & est tale. omne quod non habet aliquid, siue esse a se eli possibile respectu illius, sed Gnnis quidditas,seu Essentia creata habet suum esse ab alio efficiente, &non a se; ergo est possibilis respectu illius,
39쪽
lissentia inuenitur actus, Ic potentia, di consequenter compositio ex EL sentia, quar cst potentia, & ex esse, qui est actus. R. distinguendo ma torem, est possibile respectu illius a quo habet cile conceda maiorem; est possibile respectu ipsius esse,nego maiorem; est enim ipsum esse realiter, & formaliter, quod antequam producatur, est obiective in mente Diuina, ac proinde Essentia, & ex, stentia obiectiva non adhuc existens extra I eum;quando vero producitur, siue est productum, est ipsa Ellentia, & esse, siue existentia realis,nulla prorsus data distinctione
reali, aut rationis inter estentiam, tamquam potentiam,& existentiam, tamquam actum. Sic etiam distinguo minorem. Omnis quid ditas, siue Essentia habet esse ab alio elb- ciente contradistinctum re, aut ratione ab ipso esse. siue ab ipsa existentia nego minorem, identificatum realiter, & formaliter, tam a parte rei, quam ratione nostra, adaequa te concedo minorem: ergo in tali re &c. nego consequentiam; nihil enim ibi est quod habeat rati nem actus contra distincti a pote tia ullo modo; sed est deceptio nostri intellectus, qui ex modo quo
concipit in rebus corporeis compOsitionem ex materia, tamquam Pintentia, & sorma, tamquam acha, ita
distinguit inter Estentiam tamquam RSIA PRIM
potentiam, & existentiam tamquam actum: cum tamen nihil aliud sint quam duo nomina idem omnino, &eodem modo significantia,& ut vuNgo dicitur duo synonima. Alterum argumentu quod vid tur esse a Priori, & censetur Achiuleum ab Aduersariis est huiusmodi. Nulla quid ditas creata est suum esset hoc enim est proprium ipsius Deuergo distinguitur a suo esse siue ana existentia;Probatur antecedens, potest intestigi quidditas rei,ignorara existentia iplius: ergo nulla quid-ditas creata est seu este. Prob. ante
cedes. Quidditas rei creatae pertinet ad quaestionem quid est: Esse. siue existentia ad quςstionem an est. Sed intellecta una quaestione potest ignorari altera. Ergo intellecta quid ditate rei potest ignorari eius existentia: ergo essentia.& existentia distin guuntur,vel realiter, vel ratione. R. distinguo antecedes, nulla Edentia, seu quidditas creata est suum ego reale, & obiectivum concedo: esse enim obiectivum cuiuslibet creatu rae,quod est in mente Dei,est realiter distinctum ab ipso esse reali creatu rae; quae fuit producta in tempOle. Nulla quidditas creata a parte rei est suum csse reale nego antecedens immo no solum realiter, sed etiam
formatissime est ipsum suum este: nam sicut ait S. P. non ob aliud Esse tia ea, nisiquia ea . Ad id quod a, ditur hoc este proprium Dei.
40쪽
suum esse reale, & suum esse obiectivum: nam esse obiectivum eiu
dem Dei est identificatum cum ipso
Deo,non sic creatura,cuius esse revle acceptum est ab ipso Deo distinctum realiter a suo esse obiectivo.
quod est in mete Dei, & prςterea est etiam Hoprium Dei,quod suum esse non sit productum ab ulla causa,& consequenter quod fit Essentia,
existentia, & ens omnino necessarium; non sic Essentia, siue existentia creaturae, quae sicut est contingenter producta,ita potuit non Pr
duci; Vnde siue dicatur Essentia, .uE dicatur existcntia creata semper est contingens, de sic negatur consequentia.
Ad probationem antecedentis. distinguo antecedens; potest intelligi Essentia rei ignorata ex stentia reali,& obiectiva simul, nego: ignorata Essentia, & existentia reati,co cedo: potest enim esse quod aliquis i noret, an res illa quam intelligit siti producta necne; aut si sciat, quod Berit producta, ignoret, an desierit esse: sed non potest esse quod ignoret existentiam obiecti-uam ipsius; nam si illam intelligit,intelligendo dat illi esse, & existentiam obiectivam;hoc enim est ipsum intelligi; existere obiective in cognitione alicuius. Ad ultimam probationem.
ita pertinere ad quaestionem quid est existentiam obiecti.
uam,sicut pertinet Essentia obiecti-uae nam si non existit obiective in mente disputantis res illa, cuius Essentiam vult scire, nec etiam erit in mente ipsus eius Essentia; non siede reali Essentia, siuE existentia:natu quod sit in rerum natura pendet ab
eo, quod sit producta, & quod non
desierit esse; quibus conditionibus ignoratis, ignoratur etiam, an sit a parie reii Sed tunc sicut ignoratur existentia realis ita ignoratur Estentia illa realis, & sic distinguo consequens: intellecta quid ditate, & EL sentia obiectiva,potest ignorari existentia resis,concedo: potest ignorari existentia obiectiva, & nego; &sie negatur vltima consequenti a. Et ecce solutae omnes vires huius magni Achillis: reliqua, quae possunt obiici contra hane Doctrinam, habes adducta, & soluta in axiomat,bus metaphisicis loco citato. Dico secundo in Angelis esse compositionem ex natura, & subsistentia s& sub hac ratione dari compositionem ex actu,& potentia; nat ra enim habet rationem subiecti, de consequenter potentiae,&s siste tia habet rationem actus. Prob.
conclusio, quia sicut fuit assumpta natura humana sine propria subsistentia ad unionem hypostaticam personae Diuinae, ita potuit assuminatura Augelica sine propria:sed ex hae assumptione colligitur reali