장음표시 사용
121쪽
ies Di put. a. 3. liter quod sit, existentiat de se ipsam intranstitie,& transtiue Petrum. Res p. concedendo totum. No strum intentum non est probare, quod eae iliciati a Petri debeat ex illere per existentiani sibi superadditam : cuni hoc ipsum dicamus: esse absurdum, sed quod quemadmodum existentia,
sine alia existentia sibi superaddita existit, quamuis sit indifferens ut sit, vel non sit: ita. etiam ipsemet Petrus, siue ipsam et essentia Petri, & quaelibet alia crcatura. Hoc autem: probamus eodem plane argumento , videli - cet quamuis estentia Petri secundum sulimconceptum quidditatiuiim sit indifferens ut sit, vel non Di ; tamen per hoc ipsum formaliter quod sit, intelligitur formaliter esse :esse aute simpliciter est existere. Si Aduersa-
rius neget Petrii per hoc format itur intelligi existere, quod intelligatur quod sit, negabis tu hoc idem de existentia : uterque male ὁ si hoc concρsio dicat vJteritis requiri exi
sentiam superadditam pro Petro . dices ta
tu requiri existentiam superadditam ipsim ac ςxistenti e .. Et Vterque hoc etiam male. Absurdum eli enim intellagere in Petro aliam indifferentiam ad esse, di non esse, quam quudatur in eiusdem existentia . Si enim putes. dari in natura essentiam Petri indisserentem
ad esse , & non esse : sicut datur hic paries indifferens ad album, & non album; deciperis , cum indisserentia quam concedimus e si sentiae sit in disterentia pure logica, quam simul, & eandem agnoscimus in eristentia, consistit autem huiusmodi indisserentia, non in potentia quadam physica sustinendi altes utrum cS contradictorijs eum constantia
122쪽
De essent. exim rorsubiecti denominati: sed in hoe praeci se, quod illud subiectum ita sit in rerum natu- ra, ut possit illud iZem non esse , vel ita non .st, ut possit esse.
Diee; secundo. Existentia Petri non exi- istit; seu non est in rerum natura . sed est id, quo estentia existit, siue est in rerum natura. Res p. te ludere in verbis. Nam vel est,. vel non est in rerum natura ratio formalis;
qua Petrus existit. Si primum; ergo existe tia Petri est in rerum natura , adeoq. existit: si secundum 1 ergo Petrus vel non est in rerum natura, vel est in rerum natura per rationem formalem essendi, quae non est in serum natura. Esse autem sotinaliter per aliquid,quod non est, est chimericum. Replieabis:essentia Putri est ipsumet posse esse,& no esse: existutia veto Petri non est ip-smnia et posse esse, ec non esse ; sed ipsemet .aiis essendi. Quod autem est ita indifferens
ad esse, di non ede, ut sit ipsummet posse esse , & non esse; debet esse per aliquid su- peradditum: quod vero est ita indifferens, ut non sit ipsummet poste esse, & non esse, sed
ipsetnet actus essendi : non indiget alio su - .peraddito ut sit, potius quam non sit: ergo. da; ur ratio cur essentia Petri indigeat exissentia superaddita , quae non militat pro. existentia superaddita existentiae Rcip. .neg. ant. Non aliter essentia Petri est ipsum met poste esse ,& non esse, quam exist utia ipsi. Haec est ipsummet posse existentiae, illa ipsum mei posse essentiae: utra quo posse ulte, Z non esse sui: adeoq. eandem omnino indifferentiam habes in existen-
Iis, uuam habes in .sentia. Quidquid sit, a e vi voast
123쪽
.io 8 Di put. 2. 3. una se habeat ut quo , altera ut quod : hoe enim nihil facit ad rem, si tam in eo , quod est ut quo, quam in eo,quod est ut quod, eadem indifferentia inuenia turri uani in uenari
Explieatur hoe idem ulterius. In ipsimet quidditate existentiae Petri ibtelligis hane esse actum , siue actitalitatem essendi in Petro. Si enim rogeris quid sit existentia Petri, out quid sit existentia Antichristi: rectu respondebis: est actualitas, qua Petrus simpliciter est est actuat itastqua Antichristus simpliciter est: & tamen cum toto hoc conceptu quid ditatiuo remanet indifferentia visit simpliciter, vel non sit: ergo remanet tota ratio, cur debeat illi superaddi existentia. Esse ut quo non facit, ut necessario sit, sedis olum ut quando est,sit id, quo aliud est: quod autem quando est, sit id.quod aliud est: nou tollit quin sit indifferens ut sit, vel non sit ; ideoque quin aliquando sit, aliquando, non sit. Ratio a priori est, quia quemadmodum posse existere eit ratio communis omni rei/posii bili intelligendo nomine rei possibilis,
S 1es absolutas, & modos rerum , & quodlibet non chimericum : ita esse indifferens ad existendum, & non existendum, eli ratio communis ad omnia contingentia, siue sintentia absoluta, siue modalia. Cum igitur ipsam et existuntia sit aliquid possibile , necesse sario conuenit illi posse cael stere; & cum sit aliquid contingens ; conuenit illi esse indifferens ad existendum, & non existendum: di
consequenter tam in ipsa, quam in qualiberalia re ; vel ace in i a , nec in ulla alia ro
124쪽
tioneui formalem essendi Prabatur ulterius eadem
huiusmcidi indifferentia tolli per ra-uperadditam eonclusis Aduersariorum obiectionibus.
Os ijc. i. Quaecumq. sustinent praedica
in contradictoria distinguntur: sed esse sentia, & existentia sustinent praedicata contradictoria, ergo essentia, & existentia distinguntur. Maior est euidens. Minor probatur asserendo diluuium contradictorioru co- venientiu essentiae, & existetiae,puta essentia Petri, est aeterna,existetia non est a terna. Ei sentia Petri est necessaria, existetia Petri no est necessaria. Existentia Petri est libera Deo: esentia Petri non est libera Deo. Existentia Petri est contingens; esentia non est contingens: & ilia huiusmodi,
bus non vacat nic inundare vestros quatere niones. Probantur autem haec contradictoria, tum ex dictis in Logica , ubi de obiecto scientiarum es tum ex innumerabilibus locis Philosophi , in quibus circa essentias rerum dari scientiam dicit, quia sunt necessariae; rca existentiam autem non dari , quia est contingens. Tum etiana, quia euidens est esse liberum Deo, quod Petrus sit, vel non sit, mori quod Petrus sit homo, vel non sit; quod sit homo est essentia quod st, . est existentia; ergo libera est Deo existentia Petra; non autem essentia. Propter huiusmodi argumenta, sunt qui recedanta vero.
125쪽
eut & eaeteras quae fient , euidentissime retor- queri e tra essentiam , & existentiam ip- susinet existentiae. Nam essentia ex illantiae est aeterna ; non autem existentia, & sic de
caeteris.Quod existentia Antichristi sit actua litas Antichristi non est liberum Deo, quod existentia Antichristi sit, vel non sit, est Ii berum Deo: quod sit, est existentia; quod si ι actualitas,est essentia, ergo existentia secun- dum sui essentiam non est libera: secundum sui existet iam est libera. Ne l. enim putandu est essentiam existentiae Petri esse ipsummet Petrum: qnod si aliquis diceret, eo ipso di-
ceret Petrum exissere formaliter per suan essentiam: adeoq. Aduersarijs contradiceret. Patet hoe ex terminis , nam cstentia Petri est essentia existentiae Petri: essentia existetitiae . . Petri est existentia Petri; . ergo essentia Petri est exissenti e tri. Minor si falsa est, in exissentia. disti irginitur. essentia ab existentia: si, vera est, simul cum maiori concludit. Pe-. trum existere se aliter per suam essen- tiani; utrumque apud Aduersarios est bs ut
Res p. igitur conc. ma L neg. min. Ad pro-- , bationem dic robum illud diluitium contra dictorioru, ne guttulam quidem probationis babere contra nostram, sententiam . Tota
a quivocatio consistis in mala intelligentia. allius necessarietatis, aeternitatis, & aliorum huiusmodi, quae tribuuntur essentiar. Itaque respondus e poteris negando e sientiam Petri
e se aeternam ; esto necessariam non esse liberam Deo: non est. contingentem .. Esientia Ρctri non e i aeterna, sed in tempore: non cit
126쪽
De essent. ξν ex s. t rit in entia, qua contingens est existentia : via ce ersa existentia Petri est aeterna , est ne ec si aria, ea aeternitate, & necessarietate, qua a terna est , ec nece staria essentia : aeterni rate videlicet, & neccssarietate pure lagica. Pol - ses etiam distinguere: essentia est aeterna, exi
sentia non est aeterna eodem genere aeternitatis: nego; diuerso genere aeternitatis . . concedo. Quis autem probet inde distinctionem inter essentiam , & ezistentiam . Quod di eo de aeternitate, dic de quolibet alio praedicato, quod dicatur ab Aduersatus de essentia rnegotiar auteni de existentia , Quod Petrii sit homo est essentia Petri in esse logico , & . obiectivo hoc idem est eristentia Petri in esse logico, & obiectivo: quod Petros sit, eic existentia Petri. in esse physico; & hoc ipsum est essentia Petri in cile physico: adeo quo ut vides, essentia Petri est omnino ide, ac existentia : essentia possibilis existentia possibilis: et lenita actualis, existentia actua- .lis: essentia praescindens a possibili,& actua .
li , cxistentia praescindens a possiuili ,
actuali. Quae omnia patebunt clarius ex diis.
Obi je. secundo. Quae sunt a se inuicem isti arabilia sunt a se inuicem distincta ; es sentia Sc existentia Petri sunt a se iuvicem separabiles: ergo a se inuicem distinctie. Maior est primum principium a nihil enini a se
ipso: separabile est. Minor vero probatur, quia destructa existentia Petri. remanet Petri essentia. Adhuc enim Petro non existente, verum est: Petrus est homo et quae pro Postio veri fieatur per essentiam Petra , & cop- sequenter remanet essentia Petri, cum neH
127쪽
queat veriscare propositiovem , nis ipsa sit Praeterea essentia Petri est esse hominem. ε sientia hominis est esse animal rationale: sed adhue destructo Petro datur Petrum C sia se hominem a di destructo homine datur hominem esse animal rationale r ergo adhuc blata existentia, & a Petro, dc ab homine, emanet essentia Petri, & essentia hominis: adeoque in Petro, & in homine & consequenter in qualibet creatura essentia, ω exi-.stentia sunt inter se separabiles: quod erat
Res p. primo tota hoe de more retorqueri contra Aduersarios, circa essentiam, & existentiam ipsius mei existentiae. Nam etiamnunc de non existente existentia Antichritasti verum est, quod sit actualitas Antichriasti,eSquo emanant argumenta contra ipsam, ' quae contra nos fiunt. Resp.sςcundo cone. mai. neg. min. ad probationem nega, quod destructa existenta maneat essentia. Ad cuius probationem .dictum est in Logica, ubi ostensum est ad veritatem harum propositionum . Pe rus est homo : homo est animal rationale a. non rem
quiri , ut quidquam existat. Ad illud : noni existete Petro datur Petrum esseda'minem, habes ex dictis quod respondeas: datur logice: concedo: physice: nego. Ly Datur non aliud sonat, quam : Vertim Ut. Est autem ve- . ietum per ipsummet obiectum , quod ar- tingitur: quod est sibi . necessitas cssendi ad quod est, adeoq. orificatiunm. propositionis, qua dicitur esse necessario id quod est, ubi nota discrimen inter necessitateni esse
fundi, & nevisitatem assendi id, quod est.
128쪽
s rima est solius Dei: secund/ est cuiuslibet. Resp. tertio distin mai. quae sunt separa' bitia physice, sunt distincta: concedo: quae sunt separabilia logice: nego: & eodem modo dist. min. nega cons. Idem a se ipso logice' separari nihil aliud est, quam idem modo
hanc , modo oppositam praedicationem sustinere: hoc autem uni eidemq. rei conuenire, patet ex dictis, & ab Aduersario ipso de- . bet concedi. Nam illa ipsa essentia Petri, aliquando sustinet, aliquando non, existentiam, por quam est: esse autem subiectiim huius existentiae, est aliquod praedicatum, quod sustinet per seipsam format iter : non autem per aliquid superadditum: & tamen hoc ipsum praedicatum aliquando sustinet,
aliquando non . Obijc tertio. Potens videre, Sc non videre , non est sua visio. Poteus sedere , & non sedere, non e se sua sessior ergo potens esse, ει non esse, non est suum esse: sed essentia est potens esse,& non esse: esse vero: est eXi- .stentia: ergo essentia non est existentia Antecedens, quamuis sit euidens , longa inductione,& ratiocinatione probatur ab Aduer- farijs , putantibus bonam esse consequentia, quam propterea non probant. Res p. conc. ant. dist. coni'. non est suum
esse physice quando eli physice: nego ; non est suum esse physice - quando est solum logice: conc. cons. Posses etiam sine ulla diuinctione concesso antecedenti ; negare con sequentiam. Ad hoc, ut omnimoda ident; tas detur inter essentiam, & exilientiam . O- , portet ut essentia quando non est , non sic
simplicitet existentia , di per hoc formali tet
129쪽
existentia non sit, quod essentia non sit. Et ut quando, est formaliter esentia & realiter, sit formaliter, & realiter existentia; & cxistentia sermaliter sit per hoe , quod essentia sit. Igitur c sentia possibilis est existentia possi- bilis. Essentia actualis est existentia actualis .esentia futura est existentia sutura: & quia alibi actum est de impossibili, hoc etiam adde: essentia impossibilis est existentia impossisibilis: ita ut recte definiatur impossibile : idctii intrinsece hoe est quidditatiue , & peradentitatem repugnat exsere . Potens videre, & non videre non est sua
visio , quia potentia visiva physice prauup ponitur actili videndi. Ide die de aliis potent ijs, quas armant aduersum nos Aduersarij. Potentia vero essendi, vel non essendi non
praesupponitur physice ad esse, & non esse. Hinc est, quod per hoc formaliter, quod intelligas poni potentiam videndi , non intelligis formali ter poni visionem. Per hoc autem, quod siue es entiam, siue quidlibet ex eogitabile, intelligas poni in rerum natura, per hoc ipsum formaliter intelligis poni aliquod ecte. Mirum est hoe negari ab ijs , qui per Deum, & diuinam essentiam de omnibus philosophantur, hoe est qui in uerso modo philosophantur. Id enim, quod sustinet exi- sentiam, seipso est aliquid; neque enim illa existentia in nihilo recipitur, quando in e sentia recipitur. Si autem est aliquid, est aliqua participatio primi actus. Nomine primi actus intellige primum ens, hoe est Deum: si autem est aliqua participatio primi actus; manifestum est esse aliquem alium. Hinc
130쪽
tiarno superuenire ulli actu uadeoq. di spari-ras, qua assign. ii Aduersarij inter potentia videndi, Sc potentia essendi, ad repellenda disparitatem, quam attulimus, nihil facit ad ro. solent enim dicere potentiam videndi physice praesupponi ad actum,quia actus videndi non est primus actus, sed secundus:potentiam autem essendi non praesupponi physice ad actum estendi, quia esse , est primus actus, cui propterea nullus alius actus pra supponitur. Verum est visioni praesupponi
actor potentiar, seii actrina,qao potentia est, qui dicitur actus potentiae non transi tine, sed intransitive . potentiae vero essendi; siue potius actui essendi non praesupponi actum potentiae, seu actum, quo sit ipsa potentia essendi. Sed hoc facit pro nobis alentibus ipsarumet potentiam essendi, quando est , este formali ter per seipsam, quando non est, Q maliter non estu per desectum a se a negatio=- .nem sui ipsius. Illa igitur eadem res, quae consideratae secundum sua praedicata quia ditati ua non necessitat intellectum ad dicendum quod sit, neque ad dicendum quod non sit, dicit ut esse intrinsece indifferens ad esse, & non esse; quia illa eadem ita non est, quando non est, ut possit est z- & ita est, quando est, ut possit non Per hoc autem praeci se, quod intelligas in rerum natura id , cui Aduersarius imaginatur superuenire existentiam; ntelligis rem non amplius in pura ratione obiectit. sed vere & proprie in ratione existentis: punctum igitur dissicultatis non est,an essentia rei creatae ita per seipsam sit, ut quemadmodum sompex euentia est essentia; ita etiam